| dbo:abstract
|
- Georg Schnéevoigt (Víborg, 8 de novembre de 1872 - Malmö, 28 de novembre de 1947) fou un director d'orquestra i violoncel·lista finès. Estudià a Hèlsinki, Leipzig, Brussel·les, Dresden i Viena. Inicià la seva carrera com a violoncel·lista i després es dedicà a la direcció d'orquestra des del 1901. Dirigí moltes orquestres europees i promocionà diversos grups i iniciatives musicals. Treballà activament als Estats Units (1927/29) en els quals recollí crítiques de tota mena (favorables i contraries)). El 1930 s'establí a Malmö (Suècia), on dirigí fins a la seva mort la "Konserthuorkester". (ca)
- Georg Lennart Schnéevoigt (* 8. November 1872 in Wyborg, Großfürstentum Finnland; † 28. November 1947 in Malmö, Schweden) war ein finnischer Dirigent und Cellist. Schnéevoigt war ein enger Freund des Komponisten Jean Sibelius. Bis 1902 war er erster Cellist des Philharmonischen Orchesters Helsinki und wurde dann Chefdirigent des Kaim-Orchesters, der heutigen Münchner Philharmoniker. 1915 bis 1924 leitete er die Stockholmer Konzertgesellschaft, später das Sydney Symphony Orchestra, das Los Angeles Philharmonic und von 1930 bis zu seinem Tod 1947 das Malmö Sinfonieorchester. 1932 bis 1940 war er auch Chefdirigent des Philharmonischen Orchesters Helsinki. (de)
- Georg Lennart Schnéevoigt (8 November 1872 – 28 November 1947) was a Finnish conductor and cellist, born in Vyborg, Grand Duchy of Finland, which is now in Russia, to Ernst Schnéevoigt and Rosa Willandt. (en)
- Georg Lennart Schnéevoigt est un chef d'orchestre et violoncelliste finlandais, né le 8 novembre 1872 à Viipuri (alors ville du Grand-duché de Finlande, province de l'Empire russe, aujourd'hui en Russie) et décédé le 28 novembre 1947 à Malmö (Suède). (fr)
- イェオリ・シュネーヴォイクト（Georg Schnéevoigt, 1872年11月8日 - 1947年11月28日）は、フィンランドの指揮者、チェリスト。 (ja)
- Georg Lennart Schnéevoigt (Vyborg, 8 november 1872 - Malmö, 28 november 1947) was een Finse dirigent en cellist. Schnéevoigts vader Ernst was als kapelmeester vanuit Duitsland naar Finland gegaan, waar hij zich in Vyborg vestigde. Hij herkende het muzikale talent van zijn zoon en gaf de jonge Georg zijn eerste muziekonderricht. Vervolgens studeerde Schnéevoigt cello bij aan de Orkesterskole (muziekschool) van Helsinki. Hij voltooide zijn cellostudie aan de conservatoria van Sondershausen, Leipzig (Julius Klengel) en Brussel. Daarnaast studeerde hij contrapunt en fuga bij in Dresden en Robert Fuchs in Wenen.Na zijn studietijd vestigde hij zich weer in Helsinki, waar hij solocellist werd van het orkest van de Helsingfors Orkesterförening, het huidige Filharmonisch Orkest van Helsinki. Daarnaast werkte hij als docent aan de Orkesterskole en later aan het Muziekinstituut van de Finse hoofdstad.Intussen ontwikkelde Schnéevoigt zich tot dirigent. Een van zijn eerste optredens was in 1898 met de Berliner Philharmoniker. In 1901 leidde hij het door hem opgerichte Symfonieorkest van Helsinki tijdens de manifestaties rond de zevenhonderdste verjaardag van de stad Riga. Nog in datzelfde jaar kreeg hij een aanstelling als dirigent in Riga. Met korte onderbrekingen zou hij hier tot 1913 blijven. Zijn internationale doorbraak beleefde Schnéevoigt in 1905, toen hij als opvolger van Felix Weingartner de leiding kreeg van het Kaim-Orchester, de huidige Münchner Philharmoniker. Met dit orkest maakte hij concertreizen door Duitsland, Oostenrijk, Zwitserland, België, Nederland en Italië. In 1910 en 1911 werkte hij bovendien als dirigent in Kiel.In 1909 stichtte Schnéevoigt het Symfonieorkest van Riga, waarmee hij ook in andere Russische steden concerteerde.Door zijn vele concerttournees werd Schnéevoigt een gezocht gastdirigent en zo leidde hij onder meer het tijdens de zomerconcerten in Scheveningen en het Concertgebouworkest (in 1913 en in 1942).Toen in 1914 de twee orkesten van Helsinki fuseerden tot het Helsingfors Stadsorkester werd Schnéevoigt er eerste dirigent, samen met , die chef was van het orkest van de Orkesterförening. In 1915 werd hij in diezelfde functie aangesteld bij het Filharmonisch Orkest van Stockholm. Hier zou hij tot 1929 blijven.Naast zijn werk in Finland vervulde hij zoveel gastdirecties, dat hij de bijnaam de vliegende Fin kreeg. Als chef-dirigent werkte hij na de Eerste Wereldoorlog onder meer in Oslo (1919-1921), Düsseldorf (1924), Los Angeles (1927-1929) en Australië, waar hij in 1937 het toenmalige National Broadcasting Symphony Orchestra dirigeerde. In 1930 werd hij benoemd tot chef van het Symfonieorkest van Malmö. Deze positie zou hij tot zijn dood bekleden. In 1947 werd Schnéevoigt benoemd tot dirigent van het Fins Radio Symfonieorkest, maar hij overleed voor hij in deze functie kon beginnen. Als dirigent had Schnéevoigt een voorliefde voor het laat-romantische repertoire. Hij was een belangrijke promotor van de muziek van Jean Sibelius. Hij dirigeerde de eerste plaatuitvoering van Sibelius' zesde symfonie en maakte ook een opname van de vierde. Hoewel Schnéevoigt en Sibelius nauw bevriend waren, verzette de componist zich tegen het uitbrengen van die laatste versie. Schnéevoigt was getrouwd met de pianiste Sigrid (Sissi) Sundgren. (nl)
- Georg Lennart Schnéevoigt (Vyborg, 8 novembre 1872 – Malmö, 28 novembre 1947) è stato un direttore d'orchestra e violoncellista finlandese; Vyborg, all'epoca nel Granducato di Finlandia, si trova ora in Russia. (it)
- Georg Lennart Schnéevoigt (8 de Novembro de 1872 – 28 de Novembro de 1947) foi um maestro e violoncelista filandês. Schnéevoigt começou sua carreira como violoncelista, se apresentando na Europa na década de 1890. Ele foi o principal celista da Filarmônica Helsinkibegan entre 1896 até 1902. Depois disto, ele conduziu muitas orquestras, incluindo a (atual Orquestra Filarmônica de Munique), Sociedade de Concertos de Estocolmo (depois ), e a Filarmônica de Los Angeles. De 1930 até sua morte em 1947 ele foi o maestro chefe da . Schnéevoigt foi um amigo íntimo de Jean Sibelius. Schnéevoigt morreu em Malmö, em 1947 aos 75 anos. (pt)
- Georg Lennart Schnéevoigt, född 8 november 1872 i Viborg, död 28 november 1947 i Malmö, var en finländsk dirigent och cellist. Han ingick 1898 äktenskap med Sigrid Schnéevoigt. Schnéevoigt var son till en kapellmästare och påbörjade sina musikstudier under faderns ledning. Studierna fortsattes vid Orkesterskolan i Helsingfors samt därefter vid konservatorierna i Sondershausen, Leipzig och Bryssel. Han studerade kontrapunkt och fuga i Dresden och Wien. I åtta år var han solocellist vid Filharmoniska sällskapets orkester i Helsingfors. Samtidigt var han lärare vid Orkesterskolan och Helsingfors musikinstitut. Som cellist företog han framgångsrika konsertresor både i sitt eget och främmande länder. Han dirigerade 1901 symfoniorkestern vid utställningen i Riga och var därefter till 1913 dirigent i Riga under somrarna, utom 1910 och 1911, då han dirigerade i Kiev. Sin stora ryktbarhet som dirigent vann Schnéevoigt 1904–08, då han som Felix Weingartners efterträdare var förste dirigent vid Kaimorkestern i München. Med denna orkester företog han konsertturnéer i Tyskland, Österrike, Schweiz, Belgien, Nederländerna och Italien, i sammanlagt 125 olika städer. År 1909 bildade han Rigaer Symphonie-Orchester, som företog turnéer i Ryssland, även till Helsingfors, samt 1912 , som gjorde turnéer till Stockholm och Sankt Petersburg. Sistnämnda år ledde han det första uppförandet av "Mästersångarna i Nürnberg" och 1913 av "Parsifal" i Sankt Petersburg. När Helsingfors stadsorkester 1914 bildades, blev Schnéevoigt förste dirigent. Samma år dirigerade han vid Stockholms Konsertförening och var 1915–24 ordinarie förste dirigent där, varjämte han dock kvarstod vid Helsingfors stadsorkester. År 1924 blev han anförare för stadsorkestern i Düsseldorf. Han ledde därjämte sedan 1919 en av honom skapad symfoniorkester i Kristiania och dirigerade om somrarna från 1918 konserterna i Scheveningen. Eftersom han hade dirigerat i Europas, USA:s och Australiens huvudstäder på 1920–30-talen kallades han "den flygande finländaren". Efter denna period dirigerade han ett flertal orkestrar, bland andra Münchens filharmoniska orkester, Stockholms symfoniorkester och symfoniorkestrarna i Sydney och Los Angeles. Från 1930 till 1947 var han chefsdirigent för Malmö symfoniorkester. När han stod på höjden av sin karriär räknades han som en av samtidens främsta dirigenter. Schnéevoigt var nära vän till Jean Sibelius och framförde ofta dennes verk. Han återfann manuskripten till två Lemminkäinenlegender som hade ansetts förlorade och svarade även för deras uruppförande. Schnéevoigt svarade också för den första skivinspelningen av Sibelius 6:e symfoni. Schnéevoigt var, trots diktatoriska tendenser, en suverän tolkare av expressiv musik, som Tjajkovskij. Även Brahms och Sibelius kunde han tolka mer än väl. Han invaldes 1917 som ledamot av Kungliga Musikaliska Akademien i Stockholm. (sv)
- Георг Леннарт Шнеевойгт (швед. Georg Lennart Schnéevoigt; 8 ноября 1872, Выборг — 28 ноября 1947, Мальмё) — финский виолончелист и дирижёр. Сын дирижёра Эрнста Бернхарда Шнеевойгта (1835—1905), руководившего оркестрами в Выборге и Тампере. Учился игре на виолончели сперва в Гельсингфорсе у Отто Хученройтера, затем в Зондерсхаузене у Карла Шрёдера, в Лейпцигской консерватории у Юлиуса Кленгеля и в Брюссельской консерватории у Эдуарда Якобса. В 1892 г. дебютировал в составе одного из московских оркестров, в 1893—1895 гг. играл в составе оркестра Юлиуса Лаубе в Гамбурге, затем в 1896—1902 годах был первой виолончелью Хельсинкского филармонического оркестра, одновременно преподавал виолончель в городском музыкальном училище. Гастролировал по Европе как солист, в том числе вместе с женой-пианисткой. В дальнейшем полностью перешёл на дирижирование. В 1901—1914 гг. руководил оркестром в Риге, одновременно в 1905—1908 годах был главным дирижёром Мюнхенского филармонического оркестра, в 1908—1909 гг., работал также в Киеве. В 1915—1924 годах возглавлял Стокгольмский филармонический оркестр, в 1919—1921 годы одновременно был музыкальным руководителем Филармонического оркестра Осло. В 1927—1929 годах руководил Лос-Анджелесским филармоническим оркестром. В 1928—1932 гг. возглавлял Рижскую оперу и преподавал в Латвийской консерватории (среди его учеников, в частности, Янис Иванов и Леонид Вигнер). С 1930 г. и до самой смерти возглавлял Симфонический оркестр Мальмё. Одновременно в 1932—1940 годах был главным дирижёром Хельсинкского филармонического оркестра. Шнеевойгт был близким другом Яна Сибелиуса, много исполнял его произведения, первым осуществил запись Шестой симфонии. Шнеевойгта критиковали за излишне флегматичную манеру руководства оркестром, но известно, что, дирижируя музыкой Сибелиуса, он подчас не мог сдержать слёз. Жена Шнеевойгта Сигрид Ингеборг Шнеевойгт, урождённая Сундгрен (1878—1953), была пианисткой и музыкальным педагогом, профессором Академии имени Сибелиуса. (ru)
- Георг Леннарт Шнеевойгт (швед. Georg Lennart Schnéevoigt; 8 листопада 1872, Виборг — 28 листопада 1947, Мальме) — фінський віолончеліст і диригент. Син диригента Ернста Бернхарда Шнеевойгта (1835—1905), який керував оркестрами в Виборзі і Тампере. Навчався грі на віолончелі спершу в Гельсінгфорсі у , потім в Зондерсгаузені у , в Лейпцигській консерваторії у і в Брюссельській консерваторії у . 1892 року дебютував у складі одного з московських оркестрів, в 1893—1895 рр. грав у складі оркестру в Гамбурзі, потім, 1896–1902 роках був першою віолончеллю Гельсінського філармонічного оркестру, одночасно викладав віолончель у міському музичному училищі. Гастролював Європою як соліст, в тому числі разом з дружиною-піаністкою. Надалі повністю перейшов на диригування. У 1901–1914 роках керував оркестром у Ризі, одночасно в 1905–1908 роках був головним диригентом Мюнхенського філармонічного оркестру, в 1908—1909 рр., працював також у Києві. У 1915–1924 роках очолював Стокгольмський філармонічний оркестр, в 1919–1921 роках одночасно був музичним керівником Філармонічного оркестру Осло. У 1927–1929 роках керував Лос-Анджелеським філармонічним оркестром. У 1928–1932 роках очолював Ризьку оперу й викладав у Латвійській консерваторії (серед його учнів, зокрема, Яніс Іванов і Леонід Вігнер). Від 1930 року й до самої смерті очолював Симфонічний оркестр Мальме. Одночасно в 1932–1940 роках був головним диригентом Гельсінського філармонічного оркестру. Шнеевойгт був близьким другом Яна Сібеліуса, багато виконував його твори, першим здійснив запис Шостої симфонії. Шнеевойгта критикували за надмірно флегматичну манеру керівництва оркестром, але відомо, що, диригуючи музикою Сібеліуса, він часом не міг стримати сліз. Дружина Шнеевойгта Сігрід Інгеборг Шнеевойгт, (1878—1953), була піаністкою й музичним педагогом, професором Академії імені Сібеліуса. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Georg Schnéevoigt (Víborg, 8 de novembre de 1872 - Malmö, 28 de novembre de 1947) fou un director d'orquestra i violoncel·lista finès. Estudià a Hèlsinki, Leipzig, Brussel·les, Dresden i Viena. Inicià la seva carrera com a violoncel·lista i després es dedicà a la direcció d'orquestra des del 1901. Dirigí moltes orquestres europees i promocionà diversos grups i iniciatives musicals. Treballà activament als Estats Units (1927/29) en els quals recollí crítiques de tota mena (favorables i contraries)). El 1930 s'establí a Malmö (Suècia), on dirigí fins a la seva mort la "Konserthuorkester". (ca)
- Georg Lennart Schnéevoigt (* 8. November 1872 in Wyborg, Großfürstentum Finnland; † 28. November 1947 in Malmö, Schweden) war ein finnischer Dirigent und Cellist. Schnéevoigt war ein enger Freund des Komponisten Jean Sibelius. Bis 1902 war er erster Cellist des Philharmonischen Orchesters Helsinki und wurde dann Chefdirigent des Kaim-Orchesters, der heutigen Münchner Philharmoniker. 1915 bis 1924 leitete er die Stockholmer Konzertgesellschaft, später das Sydney Symphony Orchestra, das Los Angeles Philharmonic und von 1930 bis zu seinem Tod 1947 das Malmö Sinfonieorchester. 1932 bis 1940 war er auch Chefdirigent des Philharmonischen Orchesters Helsinki. (de)
- Georg Lennart Schnéevoigt (8 November 1872 – 28 November 1947) was a Finnish conductor and cellist, born in Vyborg, Grand Duchy of Finland, which is now in Russia, to Ernst Schnéevoigt and Rosa Willandt. (en)
- Georg Lennart Schnéevoigt est un chef d'orchestre et violoncelliste finlandais, né le 8 novembre 1872 à Viipuri (alors ville du Grand-duché de Finlande, province de l'Empire russe, aujourd'hui en Russie) et décédé le 28 novembre 1947 à Malmö (Suède). (fr)
- イェオリ・シュネーヴォイクト（Georg Schnéevoigt, 1872年11月8日 - 1947年11月28日）は、フィンランドの指揮者、チェリスト。 (ja)
- Georg Lennart Schnéevoigt (Vyborg, 8 novembre 1872 – Malmö, 28 novembre 1947) è stato un direttore d'orchestra e violoncellista finlandese; Vyborg, all'epoca nel Granducato di Finlandia, si trova ora in Russia. (it)
- Georg Lennart Schnéevoigt (Vyborg, 8 november 1872 - Malmö, 28 november 1947) was een Finse dirigent en cellist. Schnéevoigts vader Ernst was als kapelmeester vanuit Duitsland naar Finland gegaan, waar hij zich in Vyborg vestigde. Hij herkende het muzikale talent van zijn zoon en gaf de jonge Georg zijn eerste muziekonderricht. Vervolgens studeerde Schnéevoigt cello bij aan de Orkesterskole (muziekschool) van Helsinki. Hij voltooide zijn cellostudie aan de conservatoria van Sondershausen, Leipzig (Julius Klengel) en Brussel. Daarnaast studeerde hij contrapunt en fuga bij in Dresden en Robert Fuchs in Wenen.Na zijn studietijd vestigde hij zich weer in Helsinki, waar hij solocellist werd van het orkest van de Helsingfors Orkesterförening, het huidige Filharmonisch Orkest van Helsinki (nl)
- Georg Lennart Schnéevoigt (8 de Novembro de 1872 – 28 de Novembro de 1947) foi um maestro e violoncelista filandês. Schnéevoigt começou sua carreira como violoncelista, se apresentando na Europa na década de 1890. Ele foi o principal celista da Filarmônica Helsinkibegan entre 1896 até 1902. Depois disto, ele conduziu muitas orquestras, incluindo a (atual Orquestra Filarmônica de Munique), Sociedade de Concertos de Estocolmo (depois ), e a Filarmônica de Los Angeles. De 1930 até sua morte em 1947 ele foi o maestro chefe da . Schnéevoigt foi um amigo íntimo de Jean Sibelius. (pt)
- Георг Леннарт Шнеевойгт (швед. Georg Lennart Schnéevoigt; 8 ноября 1872, Выборг — 28 ноября 1947, Мальмё) — финский виолончелист и дирижёр. Сын дирижёра Эрнста Бернхарда Шнеевойгта (1835—1905), руководившего оркестрами в Выборге и Тампере. Учился игре на виолончели сперва в Гельсингфорсе у Отто Хученройтера, затем в Зондерсхаузене у Карла Шрёдера, в Лейпцигской консерватории у Юлиуса Кленгеля и в Брюссельской консерватории у Эдуарда Якобса. В 1892 г. дебютировал в составе одного из московских оркестров, в 1893—1895 гг. играл в составе оркестра Юлиуса Лаубе в Гамбурге, затем в 1896—1902 годах был первой виолончелью Хельсинкского филармонического оркестра, одновременно преподавал виолончель в городском музыкальном училище. Гастролировал по Европе как солист, в том числе вместе с женой-пианис (ru)
- Georg Lennart Schnéevoigt, född 8 november 1872 i Viborg, död 28 november 1947 i Malmö, var en finländsk dirigent och cellist. Han ingick 1898 äktenskap med Sigrid Schnéevoigt. Schnéevoigt var son till en kapellmästare och påbörjade sina musikstudier under faderns ledning. Studierna fortsattes vid Orkesterskolan i Helsingfors samt därefter vid konservatorierna i Sondershausen, Leipzig och Bryssel. Han studerade kontrapunkt och fuga i Dresden och Wien. I åtta år var han solocellist vid Filharmoniska sällskapets orkester i Helsingfors. Samtidigt var han lärare vid Orkesterskolan och Helsingfors musikinstitut. Som cellist företog han framgångsrika konsertresor både i sitt eget och främmande länder. Han dirigerade 1901 symfoniorkestern vid utställningen i Riga och var därefter till 1913 dirige (sv)
- Георг Леннарт Шнеевойгт (швед. Georg Lennart Schnéevoigt; 8 листопада 1872, Виборг — 28 листопада 1947, Мальме) — фінський віолончеліст і диригент. Син диригента Ернста Бернхарда Шнеевойгта (1835—1905), який керував оркестрами в Виборзі і Тампере. Навчався грі на віолончелі спершу в Гельсінгфорсі у , потім в Зондерсгаузені у , в Лейпцигській консерваторії у і в Брюссельській консерваторії у . 1892 року дебютував у складі одного з московських оркестрів, в 1893—1895 рр. грав у складі оркестру в Гамбурзі, потім, 1896–1902 роках був першою віолончеллю Гельсінського філармонічного оркестру, одночасно викладав віолончель у міському музичному училищі. Гастролював Європою як соліст, в тому числі разом з дружиною-піаністкою. (uk)
|
