| dbo:abstract
|
- Fridolin Marinus (Frits) Knobel (18 May 1857 – 16 October 1933) was a Dutch diplomat and politician. He was born in Amsterdam to parents who owned a confectionary and lunch room in the Kalverstraat. After graduating from secondary school he worked at his uncle's cigar factory for some time and as tobacco trader on the Amsterdam exchange. In 1879 he took his consular exams and was admitted as a student-consul at the Foreign department and was stationed in Berlin from 1882 to 1883. He became vice-consul in Saint Petersburg in 1883, to be appointed Consul General in Tehran in 1889. He stayed in Tehran until 1895 and briefly was Consul general in Beijing. In 1902 he received a new appointment as Consul general in Tehran. In 1903 Mozaffar ad-Din Shah Qajar presented him with a beautiful grey. A very special photo of Knobel on this horse was published some years later. Next to the horse stands his servant Reza, later to be known as Reza Shah Pahlavi. In 1904 his government ordered his return to The Hague. From 1905 until 1913 Knobel was Consul general in Pretoria, from 1913 until 1918 a liberal member of parliament and from 1920 until 1922 a merchant in Singapore and the Dutch Indies. In 1923 he again joined the foreign service and was appointed Dutch consul and in 1928 Consul general in Leipzig. In 1933, representing the Netherlands he followed the trial against Marinus van der Lubbe. He did not witness the conclusion of this trial, as he died on October 16, 1933, of a heart attack. (en)
- Fridolin Marinus Knobel (Amsterdam, 31 mei 1857 - Berlijn (Duitsland), 16 oktober 1933) was een Nederlands liberaal diplomaat en politicus. Geboren als zoon van een Amsterdamse banketbakker koos hij een andere richting dan zijn vader. Na het afronden van de HBS ging hij werken op de sigarenfabriek van zijn oom B.C.D. Hanegraaf te Amsterdam. Vervolgens werd hij tabakshandelaar op de beurs. In 1879 behaalde hij zijn examen als leerling-consul en na enige tijd werkzaam geweest te zijn als leerling-consul op het Haagse departement en van 1882-1883 te Berlijn, werd hij in 1883 benoemd tot vice-consul te Sint Petersburg. In 1889 werd hij als Consul-generaal van het Koninkrijk der Nederlanden in Iran aangesteld met als persoonlijke titel van zaakgelastigde en met als opdracht het promoten van de Nederlandse handelsbelangen. In Teheran ontmoette hij de Française Marie Nicolas kennen, een dochter van een Franse tolk aan het Perzische hof, met wie hij in 1891 trouwde (gescheiden 1903). Hij bleef in Teheran tot 1895. Knobel was een korte termijn consul-generaal in Beijing en raakte op 14 augustus 1900 bij de Bokseropstand gewond door een pistoolschot. Later ondertekende hij namens Nederland het Bokserprotocol. In 1902 werd hij opnieuw te Teheran benoemd, deze keer niet alleen als Consul-generaal, maar ook als minister-resident. In 1903 kreeg hij van de Perzisch koning Mozaffer ed-Din Sjah Kadjar een mooie schimmel cadeau. Er is van Knobel een bijzondere foto gepubliceerd waarin hij op het paard zit en naast het paard staat, in kozakkenuniform, de consulaatsbediende Reza, die in 1925 na een staatsgreep koning Reza Pahlavi zou worden. Knobel was in die tijd zeer reislustig en schreef daarover verslagen. In 1904 werd hij naar Nederland teruggeroepen en in 1905 kreeg hij een benoeming als Consul-generaal en minister-resident te Pretoria. Daar bleef hij tot 1913 toen hij, uit ergernis aan bezuinigingen in het ministerie en vooral omdat hij maar geen promotie kreeg, ontslag nam en de politiek inging. Hij wist bij de verkiezingen voor de Tweede Kamer van 1913 in het kiesdistrict Zwolle voldoende stemmen te krijgen om namens de Bond van Vrije Liberalen als lid van de Tweede Kamer zitting te nemen. Zijn verkiezing als afgevaardigde voor het district Zwolle was verrassend; dat district had sinds 1879 alleen antirevolutionaire en christelijk-historische vertegenwoordigers gehad. In de Kamer hield hij zich vooral met buitenlandse zaken bezig. In 1917 werd hij herkozen, maar in 1918 verloor hij zijn zetel. Als handelaar vertrok hij naar Singapore en Nederlands-Indië. In 1923 werd hij consul te Leipzig en in 1928 Consul-generaal in dezelfde plaats. In 1933 volgde hij namens de Nederlandse regering het proces tegen Marinus van der Lubbe. Het vonnis heeft Knobel niet horen uitspreken, want hij overleed op 16 oktober 1933 in Berlijn aan een hartaanval. (nl)
- 弗里多林·马里纳斯·克诺贝尔（荷蘭語：Fridolin Marinus Knobel；1857年5月18日－1933年10月16日），汉文名克罗伯，是荷兰的外交官，曾任荷兰驻中国公使。1901年，作为荷兰代表与大清国钦命全权大臣李鸿章、奕劻进行谈判，之后签署了《辛丑条约》。 (zh)
|
| dbo:thumbnail
| |
| dbo:wikiPageID
| |
| dbo:wikiPageLength
|
- 2824 (xsd:nonNegativeInteger)
|
| dbo:wikiPageRevisionID
| |
| dbo:wikiPageWikiLink
| |
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| dcterms:subject
| |
| schema:sameAs
| |
| rdf:type
| |
| rdfs:comment
|
- 弗里多林·马里纳斯·克诺贝尔（荷蘭語：Fridolin Marinus Knobel；1857年5月18日－1933年10月16日），汉文名克罗伯，是荷兰的外交官，曾任荷兰驻中国公使。1901年，作为荷兰代表与大清国钦命全权大臣李鸿章、奕劻进行谈判，之后签署了《辛丑条约》。 (zh)
- Fridolin Marinus (Frits) Knobel (18 May 1857 – 16 October 1933) was a Dutch diplomat and politician. He was born in Amsterdam to parents who owned a confectionary and lunch room in the Kalverstraat. After graduating from secondary school he worked at his uncle's cigar factory for some time and as tobacco trader on the Amsterdam exchange. In 1879 he took his consular exams and was admitted as a student-consul at the Foreign department and was stationed in Berlin from 1882 to 1883. He became vice-consul in Saint Petersburg in 1883, to be appointed Consul General in Tehran in 1889. He stayed in Tehran until 1895 and briefly was Consul general in Beijing. In 1902 he received a new appointment as Consul general in Tehran. In 1903 Mozaffar ad-Din Shah Qajar presented him with a beautiful grey. A (en)
- Fridolin Marinus Knobel (Amsterdam, 31 mei 1857 - Berlijn (Duitsland), 16 oktober 1933) was een Nederlands liberaal diplomaat en politicus. Geboren als zoon van een Amsterdamse banketbakker koos hij een andere richting dan zijn vader. Na het afronden van de HBS ging hij werken op de sigarenfabriek van zijn oom B.C.D. Hanegraaf te Amsterdam. Vervolgens werd hij tabakshandelaar op de beurs. In 1879 behaalde hij zijn examen als leerling-consul en na enige tijd werkzaam geweest te zijn als leerling-consul op het Haagse departement en van 1882-1883 te Berlijn, werd hij in 1883 benoemd tot vice-consul te Sint Petersburg. In 1889 werd hij als Consul-generaal van het Koninkrijk der Nederlanden in Iran aangesteld met als persoonlijke titel van zaakgelastigde en met als opdracht het promoten van de (nl)
|
| rdfs:label
|
- Fridolin Marinus Knobel (en)
- Fridolin Marinus Knobel (nl)
- 克罗伯 (zh)
|
| owl:sameAs
| |
| prov:wasDerivedFrom
| |
| foaf:depiction
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| is dbo:wikiPageDisambiguates
of | |
| is dbo:wikiPageRedirects
of | |
| is dbo:wikiPageWikiLink
of | |
| is foaf:primaryTopic
of | |
