| dbo:abstract
|
- Nikita Jakowlewitsch Bitschurin (Никита Яковлевич Бичурин) (* 29. August 1777; † 11. Mai 1853), besser bekannt unter seinem Mönchsnamen Iakinf (Иакинф, d. h. Hyacinth), Hyacinth, war einer der Gründungsväter der russischen Sinologie. (de)
- Nikita Jakovleviĉ Biĉurin (monaĥa nomo Iakinf; ruse Иакинф, en Esperanto "hiacinto") estis monaĥo kaj fama rusia ĉinologo (1777 - 1853). Li naskiĝis en familio de ĉuvaŝa diakono kaj ricevis sian familinomon pro la nomo de la vilaĝo de kiu li devenis. Li studis en la Kazana spirita seminario. En 1800 li fariĝis monaĥo. En 1807 li estis nomumita estro de la 9-a pekina seminario. Ĉe sia reveno el Pekino en 1822 li estis senigita de la arkimandrita ordino pro la "misfaroj" kaj 4 jarojn li pasigis ekzile en monaĥejo. En 1826 Nikita Biĉurin fariĝis tradukisto de la ĉina lingvo ĉe la ministerio de eksterlandaj aferoj. Pli ol 100 grandaj esploroj, artikoloj, tradukoj de ĉinaj historiaj, geografiaj kaj filozofiaj verkoj en la rusan lingvon apartenas al la plumo de Iakinf. (eo)
- Nikita Yakovlevich Bichurin (Никита Яковлевич Бичурин) (29 August 1777 – 11 May 1853, St. Petersburg), better known under his archimandrite monastic name Hyacinth (sometimes rendered as Joacinth), or Iakinf (Иакинф), was one of the founding fathers of Russian Sinology. He translated many works from Chinese into Russian, which were then translated into other European languages. (en)
- Nikita Yákovlevich Bichurin (Никита Яковлевич Бичурин) (29 de agosto de 1777 - 11 de mayo de 1853), más conocido bajo su nombre monástico Hyacinth o Iakinf (Иакинф), fue uno de los padres fundadores de la Sinología. Nació en una familia de sacerdotes y estudió en el seminario de Kazán. En 1802 fue tonsurado con el nombre de Jacinto y enviado a promover el cristianismo en Beijing donde pasó los siguientes 14 años. Los auténticos objetos de su interés fueron la historia y la lengua china. Acusado de falta de religiosidad, fue despojado de su rango de su abad y encarcelado en el monasterio de Valaam. Allí se tradujo un número de manuscritos chinos antiguos y medievales, que eran desconocidos en Europa. En las décadas siguientes, publicó muchos volúmenes en historia, geografía, religión, estadísticas y la agricultura de China y Mongolia. Fue a Bichurin a quien se le ocurrió la idea para el nombre de Turkestán Oriental para reemplazar el término "Turkestán chino" en 1829. En 1837 abrió la primera escuela de idioma chino en el Imperio Ruso. Por sus contribuciones sinológicas, fue elegido miembro de las Academias rusas, alemanas y francesas de las Ciencias. (es)
- Nikita Iakovlevitch Bitchourine (en russe : Никита Яковлевич Бичурин ; 29 août 1777 (9 septembre 1777 dans le calendrier grégorien) – 11 mai 1853 (23 mai 1853 dans le calendrier grégorien)), plus connu sous son nom monastique de Hyacinthe ou Iakinf (Иакинф), est un sinologue russe. Fondateur de la sinologie en Russie, il s'intéressa aussi à la Mongolie et au Tibet. (fr)
- Nikita Jakovlevitsj Bichoerin (Russisch: Никита Яковлевич Бичурин), ( (Gouvernement Kazan), 28 augustus 1777 - Sint-Petersburg, 11 mei 1853), ook wel bekend onder zijn kloosternaam Iakinf; "Hyacinth" (Russisch: Иакинф), was een van de belangrijkste grondleggers van de sinologie in Rusland. Van 1807 tot 1824 was hij het hoofd van de Russisch-orthodoxe missie in China. (nl)
- Iakinf Bičurin, al secolo Nikita Jakovlevič Bičurin (in russo: Никита Яковлевич Бичурин?) (29 agosto 1777 – 11 maggio 1853), è stato un monaco cristiano, filologo e traduttore russo; fu uno dei padri fondatori della sinologia russa. (it)
- イアキンフ（ロシア語: Иакинф, 俗名: ニキータ・ヤコヴレヴィチ・ビチューリン, Никита Яковлевич Бичурин, 1777年8月29日 - 1853年5月11日）は、正教会の掌院。中国研究の草分け的存在。 (ja)
- Nikita Jakovlevitj Bitjurin, född 29 augusti 1777, död 11 maj 1853, mer känd under sitt munknamn Iakinf Bitjurin, var en rysk geograf och sinolog av tjuvasjisk härkomst. Bitjurin förvärvade under sin mångåriga vistelse i Kina (Qingdynastin), som chef för den ryska andliga missionen där, en grundlig insikt i kinesiska språket och lämnade (sedan 1828) en följd av lärorika och viktiga arbeten över Kina, Mongoliet, Tibetoch Turkestan, mestadels ur kinesiska källor. Bland hans utgivna verk förtjänar att framhållas en kinesisk grammatik för ryssar (1838), ett arbete om Kina, dess inbyggare, seder, bruk och upplysning (1840)och en kinesisk-rysk ordbok. 1802 blev han munk och döptes till Iakinf. Sedan skickades han till Kina för att missionera den ryska ortodoxa kyrkan. Där stannade han i 14 år. Hans största intressen var kinesiska historien och språket. Eftersom han sedan anklagades att inte visa tillräckligt religiöst engagemang skickades han till Valamo kloster. Där översatte han många gamla och medeltida kinesiska manuskript som inte var kända i Europa då. I följande årtionden publicerade Bitjurin böcker om kinesisk och mongolisk historia, geografi, religion, statistik och jordbruk. 1837 grundade han den första kinesiskspråkiga skolan i Tsarryssland. För sina förtjänster blev han hedersdoktor i ryska, tyska och franska vetenskapsakademier. (sv)
- Иаки́нф (рус. дореф. Іакинѳъ; кит. трад. 乙阿欽特, упр. 乙阿钦特, пиньинь Yǐāqīntè, палл.: Иациньтэ; в миру Ники́та Я́ковлевич Бичу́рин, кит. упр. 比丘林, пиньинь Bǐqiūlín, палл.: Бицюлинь; 29 августа [9 сентября] 1777, село Акулево, Цивильский уезд, Казанская губерния, Российская империя — 11 [23] мая 1853, Санкт-Петербург, Российская империя) — архимандрит Русской православной церкви (в 1802—1823 годах); востоковед и путешественник, знаток китайского языка, один из основоположников российской синологии, первый китаевед, получивший общеевропейскую известность. Происходил из семьи сельского дьяка, окончил Казанскую духовную академию, в которой был оставлен преподавателем. В 1808—1821 годах находился в Пекине, возглавляя Девятую духовную миссию. Из-за предпочтения научной работы миссионерской деятельности был подвергнут суду Святейшего Синода и в 1823—1826 годах находился в ссылке на острове Валаам. После освобождения был избран членом-корреспондентом Императорской Санкт-Петербургской академии наук (с 17 декабря 1828 года), почётный иностранный член Парижского Азиатского общества (с 7 марта 1831 года). Трёхкратный обладатель полной Демидовской премии (1835, 1839 и 1849 годов) и одной половинной (1841). В 1819—1851 годах выпустил в свет 14 книг и около 100 статей о Китае и сопредельных странах, считая своей обязанностью также популяризацию сведений о Дальнем Востоке; многие труды так и остались до сих пор неопубликованными. Впервые показал важность китайских источников для изучения всемирной истории и определил развитие российского китаеведения как комплексной дисциплины на многие десятилетия вперёд. Он был также первым российским синологом, который оперировал в большом объёме именно китайскими, а не маньчжурскими источниками; до него никто в мировой синологии в столь большом объёме китайские исторические источники не использовал. Его труды переиздаются и в XXI веке. (ru)
- Nikita Jakowlewicz Biczurin (ros. Никита Яковлевич Бичурин), imię zakonne Jakinf (ros. Иакинф); ur. 9 września 1777, zm. 11 maja 1853) – rosyjski mnich prawosławny, z pochodzenia Czuwasz, sinolog. Ukończył akademię teologiczną w Kazaniu. W 1807 został wysłany do Chin jako zwierzchnik misji prawosławnej w Pekinie. Przebywał w Chinach 14 lat, w czasie których nauczył się biegle języka chińskiego, uczył się także tybetańskiego i mongolskiego. Napisał wiele prac poświęconych Chinom, Mongolii, Tybetowi i Azji Środkowej, przetłumaczył także kilka dzieł chińskich. Po powrocie do Rosji skazany za „obojętność wobec religii” i zesłany do klasztoru na peryferiach kraju. Wobec braku wykwalifikowanych tłumaczy języka chińskiego został w 1826 ściągnięty na dwór w Petersburgu. W 1837 został członkiem Cesarskiej Akademii Nauk w Petersburgu i Towarzystwa Azjatyckiego w Paryżu. (pl)
- Nikita Yakovlevich Bichurin (Никита Яковлевич Бичурин) (29 de Agosto de 1777 – 11 de Maio de 1853, São Peterburgo), mais conhecido pelo seu nome monástico de arquimandrita Hyacinth (as vezes pronunciado como Joacinth), ou Iakinf (Иакинф), foi um dos pais fundadores da sinologia russa. Ele traduziu muitos trabalhos do chinês para o russo que foram posteriormente traduzidos para outras línguas europeias. (pt)
- 尼基塔·雅科夫列维奇·比丘林（俄語：Ники́та Я́ковлевич Бичу́рин，1777年8月29日－1853年5月11日），俄国汉学家，俄罗斯中国学、东方学创始人，俄罗斯科学院通讯院士。 尼·雅·比丘林于1777年生于喀山省，1800年进入教会，成为亚金甫（Иаки́нф）神父。1807年，随东正教北京传道团抵达北京。1822年回国后，在瓦拉姆修道院从事译著工作。比丘林翻译了《四书》《三字经》《通鉴纲目》等中国典籍，著有《汉文启蒙》等词典和语法书，以及《中国详志》《中国的民俗风情》《古代中亚各民族资料汇编》等多部关于中国民俗、地理的著作。比丘林在恰克图所创办的汉语学校奠定了俄国汉语教学的基础。 其墓志铭以文言文书写，上有竖排八字：“无时勤劳，垂光史册。” (zh)
- Іакінф (в миру Мики́та Я́кович Бічу́рін; *1777 — †1853) — архімандрит Православної російської церкви; дипломат, сходознавець і мандрівник, знавець китайської мови, один з основоположників російської синології. Член-кореспондент Імператорської Санкт-Петербурзької академії наук (з 17 грудня 1828 року). (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Nikita Jakowlewitsch Bitschurin (Никита Яковлевич Бичурин) (* 29. August 1777; † 11. Mai 1853), besser bekannt unter seinem Mönchsnamen Iakinf (Иакинф, d. h. Hyacinth), Hyacinth, war einer der Gründungsväter der russischen Sinologie. (de)
- Nikita Yakovlevich Bichurin (Никита Яковлевич Бичурин) (29 August 1777 – 11 May 1853, St. Petersburg), better known under his archimandrite monastic name Hyacinth (sometimes rendered as Joacinth), or Iakinf (Иакинф), was one of the founding fathers of Russian Sinology. He translated many works from Chinese into Russian, which were then translated into other European languages. (en)
- Nikita Iakovlevitch Bitchourine (en russe : Никита Яковлевич Бичурин ; 29 août 1777 (9 septembre 1777 dans le calendrier grégorien) – 11 mai 1853 (23 mai 1853 dans le calendrier grégorien)), plus connu sous son nom monastique de Hyacinthe ou Iakinf (Иакинф), est un sinologue russe. Fondateur de la sinologie en Russie, il s'intéressa aussi à la Mongolie et au Tibet. (fr)
- Nikita Jakovlevitsj Bichoerin (Russisch: Никита Яковлевич Бичурин), ( (Gouvernement Kazan), 28 augustus 1777 - Sint-Petersburg, 11 mei 1853), ook wel bekend onder zijn kloosternaam Iakinf; "Hyacinth" (Russisch: Иакинф), was een van de belangrijkste grondleggers van de sinologie in Rusland. Van 1807 tot 1824 was hij het hoofd van de Russisch-orthodoxe missie in China. (nl)
- Iakinf Bičurin, al secolo Nikita Jakovlevič Bičurin (in russo: Никита Яковлевич Бичурин?) (29 agosto 1777 – 11 maggio 1853), è stato un monaco cristiano, filologo e traduttore russo; fu uno dei padri fondatori della sinologia russa. (it)
- イアキンフ（ロシア語: Иакинф, 俗名: ニキータ・ヤコヴレヴィチ・ビチューリン, Никита Яковлевич Бичурин, 1777年8月29日 - 1853年5月11日）は、正教会の掌院。中国研究の草分け的存在。 (ja)
- Nikita Yakovlevich Bichurin (Никита Яковлевич Бичурин) (29 de Agosto de 1777 – 11 de Maio de 1853, São Peterburgo), mais conhecido pelo seu nome monástico de arquimandrita Hyacinth (as vezes pronunciado como Joacinth), ou Iakinf (Иакинф), foi um dos pais fundadores da sinologia russa. Ele traduziu muitos trabalhos do chinês para o russo que foram posteriormente traduzidos para outras línguas europeias. (pt)
- 尼基塔·雅科夫列维奇·比丘林（俄語：Ники́та Я́ковлевич Бичу́рин，1777年8月29日－1853年5月11日），俄国汉学家，俄罗斯中国学、东方学创始人，俄罗斯科学院通讯院士。 尼·雅·比丘林于1777年生于喀山省，1800年进入教会，成为亚金甫（Иаки́нф）神父。1807年，随东正教北京传道团抵达北京。1822年回国后，在瓦拉姆修道院从事译著工作。比丘林翻译了《四书》《三字经》《通鉴纲目》等中国典籍，著有《汉文启蒙》等词典和语法书，以及《中国详志》《中国的民俗风情》《古代中亚各民族资料汇编》等多部关于中国民俗、地理的著作。比丘林在恰克图所创办的汉语学校奠定了俄国汉语教学的基础。 其墓志铭以文言文书写，上有竖排八字：“无时勤劳，垂光史册。” (zh)
- Іакінф (в миру Мики́та Я́кович Бічу́рін; *1777 — †1853) — архімандрит Православної російської церкви; дипломат, сходознавець і мандрівник, знавець китайської мови, один з основоположників російської синології. Член-кореспондент Імператорської Санкт-Петербурзької академії наук (з 17 грудня 1828 року). (uk)
- Nikita Jakovleviĉ Biĉurin (monaĥa nomo Iakinf; ruse Иакинф, en Esperanto "hiacinto") estis monaĥo kaj fama rusia ĉinologo (1777 - 1853). Li naskiĝis en familio de ĉuvaŝa diakono kaj ricevis sian familinomon pro la nomo de la vilaĝo de kiu li devenis. Li studis en la Kazana spirita seminario. En 1800 li fariĝis monaĥo. En 1807 li estis nomumita estro de la 9-a pekina seminario. Ĉe sia reveno el Pekino en 1822 li estis senigita de la arkimandrita ordino pro la "misfaroj" kaj 4 jarojn li pasigis ekzile en monaĥejo. En 1826 Nikita Biĉurin fariĝis tradukisto de la ĉina lingvo ĉe la ministerio de eksterlandaj aferoj. (eo)
- Nikita Yákovlevich Bichurin (Никита Яковлевич Бичурин) (29 de agosto de 1777 - 11 de mayo de 1853), más conocido bajo su nombre monástico Hyacinth o Iakinf (Иакинф), fue uno de los padres fundadores de la Sinología. Nació en una familia de sacerdotes y estudió en el seminario de Kazán. Fue a Bichurin a quien se le ocurrió la idea para el nombre de Turkestán Oriental para reemplazar el término "Turkestán chino" en 1829. (es)
- Nikita Jakowlewicz Biczurin (ros. Никита Яковлевич Бичурин), imię zakonne Jakinf (ros. Иакинф); ur. 9 września 1777, zm. 11 maja 1853) – rosyjski mnich prawosławny, z pochodzenia Czuwasz, sinolog. Ukończył akademię teologiczną w Kazaniu. W 1807 został wysłany do Chin jako zwierzchnik misji prawosławnej w Pekinie. Przebywał w Chinach 14 lat, w czasie których nauczył się biegle języka chińskiego, uczył się także tybetańskiego i mongolskiego. Napisał wiele prac poświęconych Chinom, Mongolii, Tybetowi i Azji Środkowej, przetłumaczył także kilka dzieł chińskich. (pl)
- Иаки́нф (рус. дореф. Іакинѳъ; кит. трад. 乙阿欽特, упр. 乙阿钦特, пиньинь Yǐāqīntè, палл.: Иациньтэ; в миру Ники́та Я́ковлевич Бичу́рин, кит. упр. 比丘林, пиньинь Bǐqiūlín, палл.: Бицюлинь; 29 августа [9 сентября] 1777, село Акулево, Цивильский уезд, Казанская губерния, Российская империя — 11 [23] мая 1853, Санкт-Петербург, Российская империя) — архимандрит Русской православной церкви (в 1802—1823 годах); востоковед и путешественник, знаток китайского языка, один из основоположников российской синологии, первый китаевед, получивший общеевропейскую известность. (ru)
- Nikita Jakovlevitj Bitjurin, född 29 augusti 1777, död 11 maj 1853, mer känd under sitt munknamn Iakinf Bitjurin, var en rysk geograf och sinolog av tjuvasjisk härkomst. Bitjurin förvärvade under sin mångåriga vistelse i Kina (Qingdynastin), som chef för den ryska andliga missionen där, en grundlig insikt i kinesiska språket och lämnade (sedan 1828) en följd av lärorika och viktiga arbeten över Kina, Mongoliet, Tibetoch Turkestan, mestadels ur kinesiska källor. (sv)
|
