| dbo:abstract
|
- Exemtion (lateinisch eximere ‚herausnehmen‘) bezeichnet die Begründung einer rechtlichen Sonderstellung. In der Rechtssprache versteht man unter einer Exemtion die generelle Freistellung bestimmter Personen, Institutionen oder Orte aus dem Gerichtsverband (Gerichtsfreiheit) und die Zuerkennung einer eigenen Gerichtsbarkeit (lat. privilegium [electionis] fori) sowie die Befreiung von bestimmten öffentlichen Lasten. Diese Exemtion war im Heiligen Römischen Reich Deutscher Nation ein Reservatrecht des Kaisers. Im Kirchenrecht bezieht sich der Begriff auf die Herausnahme geistlicher Personen oder Institutionen aus der allgemeinen kirchlichen Organisation. (de)
- In the Catholic Church, an exemption is the full or partial release of an ecclesiastical person, corporation, or institution from the authority of the ecclesiastical superior next higher in rank. For example, the Roman Catholic Archdiocese of Strasbourg, and the Latin Patriarchate of Jerusalem are exempt, being directly subject to the Holy See. See List of Catholic dioceses (structured view) for a list of exempt entities. (en)
- L'exemption est, dans l'Église catholique romaine, la libération complète ou partielle d'une personne ecclésiastique, physique (clerc le plus souvent) ou morale (corporation, institution, communauté religieuse), de l'autorité du supérieur hiérarchique le plus proche. On parle notamment d'abbaye exempte si l'abbaye relève directement du pape, et non de l'évêque du diocèse où elle se trouve, ou diocèse exempt pour les diocèses relevant directement du Saint-Siège sans appartenir à une province ecclésiastique. (fr)
- Een vrijstelling in de rooms-katholieke kerk (Latijn: exemptio) ontheft een persoon of instelling van het hiërarchisch gezag van zijn directe overste ten voordele van een hogere autoriteit. Het kan gaan om een individuele geestelijke die aan het toezicht van de bisschop wordt onttrokken en onder het gezag gebracht van de aartsbisschop of paus. Vaker zijn het kloosters en abdijen, of zelfs hele orden en congregaties, die direct onder pauselijk toezicht worden gesteld. Dergelijke exempties kunnen passief of actief zijn. In het geval van vrouwengemeenschappen ging de vrijstelling minder ver en behield de bisschop rechten in verband met verkiezingen en bezoek. Vrijgestelde bisdommen en andere rechtsgebieden ressorteren direct onder de Heilige Stoel, zonder te behoren tot een kerkprovincie. Men spreekt dan van een immediatum. (nl)
- Egzempcja (łac. Exemptio 'wybranie; wyjęcie' od ex 'od-, wy-, z' i emptio od emere 'brać; kupować') – określenie pochodzące z prawa kanonicznego, oznaczające przeniesienie osoby albo zespołu osób (np. zakonu) spod jurysdykcji jednego przełożonego kościelnego pod władzę innego, najczęściej wyżej postawionego w hierarchii, np. spod władzy ordynariusza lub proboszcza i poddanie go bezpośrednio wyższemu przełożonemu. Pojęcie to funkcjonowało również w sądownictwie staropolskim i oznaczało immunitet żołnierzy będących pod jurysdykcją hetmana, dyplomatów. (pl)
|
| rdfs:comment
|
- In the Catholic Church, an exemption is the full or partial release of an ecclesiastical person, corporation, or institution from the authority of the ecclesiastical superior next higher in rank. For example, the Roman Catholic Archdiocese of Strasbourg, and the Latin Patriarchate of Jerusalem are exempt, being directly subject to the Holy See. See List of Catholic dioceses (structured view) for a list of exempt entities. (en)
- L'exemption est, dans l'Église catholique romaine, la libération complète ou partielle d'une personne ecclésiastique, physique (clerc le plus souvent) ou morale (corporation, institution, communauté religieuse), de l'autorité du supérieur hiérarchique le plus proche. On parle notamment d'abbaye exempte si l'abbaye relève directement du pape, et non de l'évêque du diocèse où elle se trouve, ou diocèse exempt pour les diocèses relevant directement du Saint-Siège sans appartenir à une province ecclésiastique. (fr)
- Egzempcja (łac. Exemptio 'wybranie; wyjęcie' od ex 'od-, wy-, z' i emptio od emere 'brać; kupować') – określenie pochodzące z prawa kanonicznego, oznaczające przeniesienie osoby albo zespołu osób (np. zakonu) spod jurysdykcji jednego przełożonego kościelnego pod władzę innego, najczęściej wyżej postawionego w hierarchii, np. spod władzy ordynariusza lub proboszcza i poddanie go bezpośrednio wyższemu przełożonemu. Pojęcie to funkcjonowało również w sądownictwie staropolskim i oznaczało immunitet żołnierzy będących pod jurysdykcją hetmana, dyplomatów. (pl)
- Exemtion (lateinisch eximere ‚herausnehmen‘) bezeichnet die Begründung einer rechtlichen Sonderstellung. In der Rechtssprache versteht man unter einer Exemtion die generelle Freistellung bestimmter Personen, Institutionen oder Orte aus dem Gerichtsverband (Gerichtsfreiheit) und die Zuerkennung einer eigenen Gerichtsbarkeit (lat. privilegium [electionis] fori) sowie die Befreiung von bestimmten öffentlichen Lasten. Diese Exemtion war im Heiligen Römischen Reich Deutscher Nation ein Reservatrecht des Kaisers. (de)
- Een vrijstelling in de rooms-katholieke kerk (Latijn: exemptio) ontheft een persoon of instelling van het hiërarchisch gezag van zijn directe overste ten voordele van een hogere autoriteit. Het kan gaan om een individuele geestelijke die aan het toezicht van de bisschop wordt onttrokken en onder het gezag gebracht van de aartsbisschop of paus. Vaker zijn het kloosters en abdijen, of zelfs hele orden en congregaties, die direct onder pauselijk toezicht worden gesteld. Dergelijke exempties kunnen passief of actief zijn. In het geval van vrouwengemeenschappen ging de vrijstelling minder ver en behield de bisschop rechten in verband met verkiezingen en bezoek. Vrijgestelde bisdommen en andere rechtsgebieden ressorteren direct onder de Heilige Stoel, zonder te behoren tot een kerkprovincie. Men (nl)
|
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}