| dbo:abstract
|
- L'afinitat electrònica o electroafinitat d'una molècula o d'un àtom és l'energia despresa quan s'afegeix un electró a un àtom neutre per formar un ió negatiu. Aquesta propietat només es pot mesurar en un àtom en estat gasós. X + e− → X− L'afinitat electrònica, Eea, es defineix com a positiva quan l'ió resultant és de més baixa energia, és a dir que és un procés exotèrmic que allibera energia: Eea = Einitial − Efinal Alternativament, l'afinitat electrònica sovint es descriu com la quantitat d'energia requerida per separar un electró d'un ió negatiu de càrrega unitària, per exemple, l'intercanvi d'energia en el procés: X− → X + e− Una molècula o àtom que té una afinitat electrònica positiva sovint s'anomena acceptor d'electrons i pot comportar reaccions de transferència de càrrega. (ca)
- Elektronová afinita (někdy též elektroafinita) je množství energie, které se uvolní, když neutrální atom nebo molekula získá elektron z vnějšku. Elektrony jsou snadněji vázány takovými atomy, jejichž elektronová valenční vrstva je zaplněna téměř jako valenční vrstva vzácného plynu (oktetové pravidlo). Po přijetí elektronu prvkem v základním stavu vzniká aniont. Anionty snadno tvoří prvky s velkou elektronovou afinitou (například halogenidy F, Cl, Br, I), kationty prvky s nízkou elektronegativitou (například alkalické kovy Li, Na, K, Rb). S růstem atomového čísla elektronové afinity klesají v každé skupině periodické tabulky a rostou v každé periodě této tabulky. (cs)
- في الكيمياء الألفة الإلكترونية هي كمية الطاقة المنطلقة عند إضافة إلكترون لذرة غازية متعادلة لتكوين أيون غازي بشحنة مقدارها -1. وتصبح شحنتها سالبة عند انطلاق الطاقة. الألفة الإلكترونية هي إذا فرق الطاقة بين الحالة القاعية لذرة (متعادلة) أو جزىء (متعادل) والحالة القاعية لأيونه السالب، أي هي كمية الطاقة اللازمة لتحريرها/أو الحصول عليها لذرة، أو جزيء لاكتساب إلكترون. وحدة الألفة للإلكترونات هي وحدة طاقة وتقاس بالإلكترون فولت وهي وحدة مناسبة لصغر الذرات. وهي تعبر عن مقياس قوة ذرة متعادلة أو جزيء متعادل لاقتناء إلكترون إضافي. والعملية العكسية - وهي فصل إلكترون من ذرة متعادلة أو جزيء - تسمى تأين والطاقة الازمة لذلك تسمى طاقة تأين. الألفة للإلكترونات من الصفات التي تتغير في الجدول الدوري للعناصر. معظم العناصر لها ألفة إلكترونية سالبة. الكلور أقوى العناصر التي يمكن أن تقوم بهجوم على الإلكترونات واقتناصها حيث يبلغ ألفته الإلكترونية -62و3 إلكترون فولت، بينما الرادون أضعفها (انظر الجدول الدوري المرفق وبه قيم الألفة الإلكترونية بالإلكترون فولت). ورغم أن الألفة الإلكترونية تتغير بطريقة عشوائية خلال الجدول الدوري، يلاحظ بعض الاتجاهات لها. فبصفة عامة، اللا فلزات لها ألفة إلكترونية أكبر من الفلزات. كما أن الغازات النبيلة تعتبر استثناء: ولها ألفة إلكترونية موجبة. (ar)
- La elektrona afineco estas la kvanto da energio, kiu estas liberigata sekve de la kaptado de elektrono per neŭtra atomo. Ju pli granda estas la elektrona afineco, des pli da energio estas liberigata kaj des pli stabila estas la rezultanta negativa jono. Negativa elektrona afineco signifas inverse ke necesas provizi energion al la atomo por ligi al li elektronon. Fakte la elektrona afineco mezuras la intencon, per kiu neŭtra atomo celas ligi elektronon. Ĝia mezurunuo estas la ĵulo aŭ elektronvolto. El termodinamika vidpunkto, la elektrona afineco estas la ŝanĝiĝo de la entalpio ΔH, sekve al la kapto de elektrono. Se la elemento kaptas la elektronon kaj liberigas energion, la reakcio estas ekzoterma kaj ΔH estas negativa. (eo)
- The electron affinity (Eea) of an atom or molecule is defined as the amount of energy released when an electron attaches to a neutral atom or molecule in the gaseous state to form an anion. X(g) + e− → X−(g) + energy Note that this is not the same as the enthalpy change of electron capture ionization, which is defined as negative when energy is released. In other words, the enthalpy change and the electron affinity differ by a negative sign. In solid state physics, the electron affinity for a surface is defined somewhat differently (see below). (en)
- Als Elektronenaffinität (Abkürzung EA auch EEA oder oder χ) bezeichnet man diejenige Energie, die erforderlich ist, um ein Elektron aus einem einfach negativ geladenen Anion zu entfernen und ein neutrales Molekül oder Atom zu bilden. Aus der Sicht des Anions, das ein Elektron abgibt kann man auch sagen: Die Elektronenaffinität entspricht der Ionisierungsenergie des zugehörigen einfach geladenen Anions. Die Elektronenaffinität ist also die Energiedifferenz zwischen dem Grundzustand eines einzelnen neutralen Atoms oder Moleküls und dem Grundzustand des zugehörigen negativ geladenen Ions, d. h., es handelt sich um den Energiebetrag, der bei der Aufnahme eines Elektrons durch das neutrale Atom/Molekül freigesetzt bzw. benötigt wird.Für Festkörper ist es die Energiedifferenz zwischen der Vakuumenergie und der unteren Leitungsbandkante wie im Bild dargestellt. Die Elektronenaffinität ist somit ein Maß dafür, wie stark ein Neutralatom oder -molekül ein zusätzliches Elektron binden kann. Der umgekehrte Vorgang – die Abtrennung eines Elektrons aus einem neutralen Atom oder Molekül – wird als Ionisierung bezeichnet und durch die Ionisierungsenergie charakterisiert.Die Elektronenaffinität gehört zu den sich periodisch ändernden Eigenschaften der Elemente innerhalb des Periodensystems der Elemente. (de)
- Afinitate elektronikoa (Eea) gas egoera neutroan eta energia maila baxuenean dagoen atomo orok elektroi bat bereganatzean askatzen duen energia da. Bestela esanda, afinitate elektronikoak atomo batek elektroiak bereganatzeko duen joera eta ahalmena adierazten digu. Elektroia bereganatzean, noski, ioi mononegatibo bihurtzen da. Jarraian azalpen matematikoa: Erradio atomikoan eta ionizazio-potentzialean ez bezala, afinitate elektronikoak ez du patroi zehatzik elementuek taulan duten kokapenari dagokionean. Hala ere, orokorrean, elementuek taulan duten kokapenaren arabera, joera jakin bat dute. Periodo bereko elementuen afinitate elektronikoari buruz mintzatuz gero, hauek zenbat eta eskuinalderago eta gorago kokatu, orduan eta afinitate elektroniko altuagoa izan ohi dute. Honek badu logikarik; periodo bereko elementuen artean, eskuinalderago daudenek zenbaki atomiko altuagoa dute, baina geruza kopuru (energia maila) berdina, beraz, protoiek indar handiagoz erakarriko dituzte atomoaren mende ez dagoen kanpoaldeko elektroi oro. Goialdean kokatuta daudenek behealdekoek baino afinitate elektroniko altuagoa dutela azaltzeko, aurrekoaren antzeko argudioa baliatu dezakegu; goialdeko elementuek protoi kopuru gutxiago dute bai, baina geruza gutxiago dituzte, beraz, elektroi berria menderatzerakoan elkarrekintza handiagoa edukiko luke honek nukleoarekin. Azken finean, geruzak nukleotik hurbilago egonik, kanpo elektroia hurbileko orbital batean atxikiko da, nukleoarekin elkarrekintza handiagoa izango du erradio atomiko handia duten atomoetan baino, energia gehiago askatuz menperatua izatean. (eu)
- La afinidad electrónica (Eea) o electroafinidad se define como la energía liberada cuando un átomo gaseoso neutro en su estado fundamental captura un electrón y forma un ion mononegativo. . Dado que se trata de energía liberada, pues normalmente al insertar un electrón en un átomo predomina la fuerza atractiva del núcleo, tiene signo negativo. En los casos en los que la energía sea absorbida, cuando ganan las fuerzas de repulsión, tendrán signo positivo; Eea se expresa comúnmente en el Sistema Internacional de Unidades, en kJ·mol-1. También podemos recurrir al proceso contrario para determinar la primera afinidad electrónica, ya que sería la energía consumida en arrancar un electrón a la especie aniónica mononegativa en estado gaseoso de un determinado elemento; evidentemente la entalpía correspondiente Eea tiene signo negativo, salvo para los gases nobles y metales alcalinotérreos. Este proceso equivale al de la energía de ionización de un átomo, por lo que la Eea sería por este formalismo la energía de ionización de orden cero. Esta propiedad nos sirve para prever qué elementos generarán con facilidad especies aniónicas estables, aunque no hay que relegar otros factores: tipo de contraión, estado sólido, ligando-disolución, etc. (es)
- L’affinité électronique, parfois notée AE, A ou eA, est la quantité d’énergie dégagée à la suite de la capture d’un électron par un atome isolé. Plus l'affinité électronique est grande, plus la capture d'un électron par l'atome dégage de l'énergie et plus l'ion négatif résultant est stable. Une affinité électronique négative signifie au contraire qu'il faudrait fournir de l'énergie à l'atome pour lui attacher un électron. Cette énergie, normalement mesurée en unités de fréquence ou de nombre d'onde et traduite en eV (mais déjà au prix d'une perte de précision) dans les expériences de physique atomique qui en donnent les valeurs les plus précises, est souvent rapportée en kJ/mol dans les ouvrages de chimie. D'un point de vue thermodynamique, l’affinité électronique est la variation d’enthalpie, ΔH, de la réaction de capture d’un électron. Si l’élément capte l’électron et produit un dégagement d’énergie, la réaction est exothermique et ΔH est affecté d’un signe négatif. Toutefois, il existe une convention selon laquelle les valeurs d’affinité électronique sont données en valeur absolue (comme dans le tableau infra). Selon cette convention, plus la valeur d’affinité électronique est grande, plus l’élément est un bon capteur d’électron. Pour donner du sens à cette grandeur, il ne faut pas perdre de vue que l'atome X et l'ion X - sont supposés isolés, en phase gazeuse. Cette grandeur est donc plus utile dans des cycles théoriques tels que le cycle de Born-Haber, que pour prévoir, expérimentalement, des réactions se déroulant, par exemple, en phase aqueuse. L'énergie dégagée lors de la capture d'un premier électron par l’élément considéré est nommée première affinité électronique. L'énergie dégagée lors de la capture d'un deuxième électron est nommée deuxième affinité électronique et ainsi de suite. De façon générale pour un élément X la réaction associée à l'affinité électronique est : (1re affinité électronique) (2e affinité électronique) (fr)
- Afinitas Elektron (electron affinity) yaitu negatif dari perubahan energi yang terjadi ketika satu elektron diterima oleh atom suatu unsur dalam keadaan gas. Afinitas elektron juga dinyatakan dalam kJ mol–1. Unsur yang memiliki afinitas elektron bertanda positif, berarti mempunyai kecenderungan lebih besar dalam menyerap elektron daripada unsur yang afinitas elektronnya bertanda negatif. Makin positif nilai afinitas elektron, maka makin besar kecenderungan unsur tersebut dalam menyerap elektron (kecenderungan membentuk ion negatif). Elektron dapat masuk karena ditarik oleh inti yang bermuatan positif. Disekitar inti terdapat elektron yang menolak elektron lain yang akan masuk. Jika daya tarik inti lebih besar dari daya tolak elektron, maka dikeluarkan energi saat elektron masuk, tetapi bila daya tarik inti lebih lebih kecil maka diperlukan energi untuk memasukkan elektron. Jika energi keluar, afinitas elektron bertanda positif (eksotermik) dan bila energi diserap maka bertanda negatif (endotermik) (S, Syukri. 1999). (Sdrr08 (bicara) 13 Februari 2021 14.10 (UTC)) (in)
- L'affinità elettronica (Eea) è l'energia liberata da un atomo o da una molecola quando un elettrone viene aggiunto alla sua configurazione, quando questa si trova in stato neutro isolato in forma gassosa, per formare uno ione negativo. (it)
- 전자 친화도(電子親和度, 영어: electron affinity)는 원자나 분자가 전자 하나를 얻어 에너지준위가 낮아지면서 방출하는 에너지를 말한다. 전자 친화도가 클수록 그 입자는 전자를 얻기가 더 쉬운 것으로 해석된다. X + e− → X− + energy 이온화 에너지와 정반대 반응의 경향성을 논하고 있지만, 전자 친화도 역시 (18족을 제외하고 생각했을 때) 주기율표의 오른쪽 위로 갈수록 증가하는 경향을 보여주는데, 이는 이온화 에너지가 해당 반응에 ‘들어가는’ 에너지로 정의된 반면 전자 친화도는 해당 반응에서 ‘나오는’ 에너지로 정의되었기 때문이다. 이온화 에너지와 같은 원리로 전자 친화도에서도 족에 따라 (1족과 2족 사이, 14족과 15족 사이) 변화의 경향성에 예외가 생기는 구간이 존재한다. (ko)
- De elektronenaffiniteit, aangeduid door Eea, van een atoom of molecuul is gedefinieerd als de energie die vrijkomt als een elektron opgenomen wordt door dat neutraal atoom of molecuul: Hierbij moet opgemerkt worden dat de tekenconventie voor de elektronenaffiniteit tegengesteld is aan de meeste thermodynamische grootheden. Een positieve elektronenaffiniteit betekent dat er energie vrijkomt bij de overgang van atoom naar anion. Alle elementen hebben een positieve elektronenaffiniteit, maar in oudere teksten staat soms vermeld dat sommige elementen, zoals edelgassen, een negatieve elektronenaffiniteit hebben, hetgeen zou betekenen dat ze elektronen zouden afstoten. Atomen waarvan de anionen relatief stabieler zijn dan neutrale atomen hebben een minder hoge elektronenaffiniteit. Chloor trekt het sterkst extra elektronen aan (347 kJ/mol) en kwik trekt het zwakst een extra elektron aan (0 kJ/mol). De elektronenaffiniteit van edelgassen ligt dicht bij 0 kJ/mol. Alhoewel de elektronenaffiniteiten op een chaotische manier variëren in het periodiek systeem, bestaat er toch een zeker patroon. Over het algemeen hebben niet-metalen een grotere elektronenaffiniteit dan metalen. (nl)
- 電子親和力（でんししんわりょく、英: electron affinity、EA）は、原子、分子（場合により、固体や表面も対象となる）に1つ電子を与えた時に放出または吸収されるエネルギー。放出の場合は正、吸収の場合は負と定義する。電子親和力が負であることは、陰イオンになり難いことを意味する。 この時（左辺、右辺の原子、イオンはそれぞれ同じものとする。またエネルギーの符号は考えず、量のみのを比較する）、
* 電気的に中性な原子、分子の電子親和力＝一価の負のイオンとなっている原子、分子のイオン化エネルギー（イオン化ポテンシャル、電離エネルギーとも言う）
* 一価の正のイオンとなっている原子、分子の電子親和力＝中性の原子、分子のイオン化エネルギー という関係が成り立つ。また
* 中性の原子、分子の電子親和力≠中性の原子、分子のイオン化エネルギー である（この場合、通常イオン化エネルギーの方が値として大きい）。 金属では仕事関数と一致するが、半導体の場合は伝導帯の底から真空準位までのエネルギー差として定義されるため、フェルミ準位から真空準位までのエネルギー差として定義される仕事関数とは異なる値になる。 負の電子親和力（←表面系の場合） 表面系において、表面の電子状態が半導体的（バンドギャップが存在）である場合、真空準位が伝導帯の底より低い位置に存在する場合があり得る。この場合、価電子帯から伝導帯へ励起された電子は、そのまま何の障害もなく真空準位へ遷移することができる。つまり、室温或いはそれより低い温度（による励起）で、表面から（伝導帯に励起された）電子が真空中へ放出されていく。これを負の電子親和力（negative electron affinity、NEA、負の電子親和性）と言う。但し、これは仕事関数が負であることを意味しない。 NEAは、ダイヤモンドの表面系で観測の報告がある。負の電子親和力が実現されると、低い温度で作動する冷陰極真空管などに応用できる可能性があり注目されている。 (ja)
- Powinowactwo elektronowe – wielkość charakteryzująca zdolność atomu (lub cząsteczki) do przyłączania elektronu i tworzenia jonu ujemnego (anionu). Ilościowo określa się je jako energię, która wydziela się w wyniku tego procesu. Tradycyjnie energię tę podaje się w elektronowoltach (eV). Powinowactwo elektronowe jest pośrednią miarą elektroujemności pierwiastków chemicznych. Im większa wartość powinowactwa, tym większa elektroujemność pierwiastka. (pl)
- Elektronaffinitet är den förändring i energi (mäts i KJ/mol) som sker när en neutral atom eller molekyl i gasfas tar upp en elektron. När en elektron ska adderas på en neutral atom eller en neutral molekyl i gasform frigörs det (exotermreaktion) eller behövs det tillsättas energi (endotermreaktion). Förändringen mellan den neutralt laddade atomen/molekylen i gasform och den negativt laddade atomen/molekylen i gasforms energi är första elektronaffiniteten. För att få fram den första elektronaffiniteten så mäts den energi som frigörs eller tillsätts när 1 mol neutrala atomer i gasfas tar upp varsin elektron och formar 1 mol, negativa joner i gasform. En negativ elektronaffinitet innebär att energi måste tillföras för att en elektron ska binda till den neutrala atomen i gasform. När elektroaffiniteten är positiv betyder det att energi frigörs när elektronen binder till den neutrala atomen i gasform. Elektronaffinitet mäts enbart på atomer i gasfas, det beror på att i fast och flytande form påverkas energinivåerna av de atomer som befinner sig runtomkring. Elektronaffinitet kan även beskrivas som mängden energi som behöver tillsättas för att lossa en elektron från en redan negativ atom. Adderas det en elektron till en redan negativ atom krävs det mer energi och det är vad som mäts i den andra elektronaffiniteten. (sv)
- Afinidade eletrônica (ou eletroafinidade), propriedade periódica, é a energia que um, e somente um átomo, em estado fundamental, no estado gasoso, liberta ao "ganhar" um elétron. Essa energia liberada é representada por um , a variação de entalpia do processo. Em se tratando de processos favoráveis - onde há tendência do átomo em ganhar elétron - o processo será mais (Reação exotérmica), ou seja, haverá maior liberação de energia (o que implica um menor que zero). Segundo Mahan, Bruce M.; et. al.: Em outras palavras, a afinidade eletrônica, A, é a quantidade mínima de energia necessária para remover um elétron de um ânion, para gerar um átomo neutro.". Os processos favoráveis são aqueles em que o ganho de elétrons levará o átomo ao preenchimento da última camada eletrônica, ou ainda, levará o átomo a completar o octeto. A teoria do octeto proposta por Linus Pauling e amplamente conhecida em química diz que os átomos (representativos) mais estáveis são aqueles com oito elétrons na última camada, ou melhor, com a última camada completa, a exemplo os gases nobres. Observando tais propriedades, desmente-se a ideia falsa de que os gases nobres tem afinidade eletronica igual a zero. Tal conclusão equivocada pode vir da palavra "afinidade", sugerindo que átomos estáveis "não têm afinidade eletrônica". Na verdade, a afinidade eletrônica desses gases é menor em módulo, ou melhor, o processo é menos exotérmico para qualquer átomo gasoso com octeto completo. Observe que "afinidade eletrônica zero" representa um absurdo, uma vez que a admissão de um elétron por qualquer átomo necessariamente causa variação em sua energia. A energia liberada é diretamente proporcional à energia potencial elétrica associada ao átomo e ao elétron admitido, e mostra-se inversamente proporcional ao raio atômico. Nas famílias da tabela periódica a afinidade eletrônica aumenta em módulo conforme diminui o número de , ou seja, de baixo para cima. No período, a afinidade eletrônica aumenta, em módulo, conforme o número atômico aumenta: da esquerda para a direita. Os elementos que liberam maior energia ao ganhar um elétron são os halogênios, pois são os que estão mais próximos de atingir configuração eletrônica de um gás nobre. É digno de menção que o elemento 17 da tabela periódica, o cloro (Cl), é o elemento de maior afinidade eletrônica, liberando a maior das energias ao receber um elétron. (pt)
- Эне́ргия сродства́ к электро́ну, или сродство к электрону — энергия, выделяющаяся или поглощающаяся в процессе присоединения электрона к атому, молекуле или многоатомной системе. (ru)
- Спорі́дненість до електро́на — енергія, необхідна для того, щоб забрати електрон у однократно від'ємно зарядженого іона. Така ж енергія виділяється при захопленні електрона нейтральним атомом чи молекулою. X- = X + e- (uk)
- 在一般化學與原子物理學中，电子亲合能（或电子亲和势、电子亲和力，electron affinity，Eea）的定義是，將使一個電子脫離一個氣態的離子或分子所需耗費，或是釋出的能量。 X−(g) → X(g) + e− ΔH=Eea 在固態物理學之中，對於一表面的電子親合能定義不同。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- The electron affinity (Eea) of an atom or molecule is defined as the amount of energy released when an electron attaches to a neutral atom or molecule in the gaseous state to form an anion. X(g) + e− → X−(g) + energy Note that this is not the same as the enthalpy change of electron capture ionization, which is defined as negative when energy is released. In other words, the enthalpy change and the electron affinity differ by a negative sign. In solid state physics, the electron affinity for a surface is defined somewhat differently (see below). (en)
- L'affinità elettronica (Eea) è l'energia liberata da un atomo o da una molecola quando un elettrone viene aggiunto alla sua configurazione, quando questa si trova in stato neutro isolato in forma gassosa, per formare uno ione negativo. (it)
- 전자 친화도(電子親和度, 영어: electron affinity)는 원자나 분자가 전자 하나를 얻어 에너지준위가 낮아지면서 방출하는 에너지를 말한다. 전자 친화도가 클수록 그 입자는 전자를 얻기가 더 쉬운 것으로 해석된다. X + e− → X− + energy 이온화 에너지와 정반대 반응의 경향성을 논하고 있지만, 전자 친화도 역시 (18족을 제외하고 생각했을 때) 주기율표의 오른쪽 위로 갈수록 증가하는 경향을 보여주는데, 이는 이온화 에너지가 해당 반응에 ‘들어가는’ 에너지로 정의된 반면 전자 친화도는 해당 반응에서 ‘나오는’ 에너지로 정의되었기 때문이다. 이온화 에너지와 같은 원리로 전자 친화도에서도 족에 따라 (1족과 2족 사이, 14족과 15족 사이) 변화의 경향성에 예외가 생기는 구간이 존재한다. (ko)
- Powinowactwo elektronowe – wielkość charakteryzująca zdolność atomu (lub cząsteczki) do przyłączania elektronu i tworzenia jonu ujemnego (anionu). Ilościowo określa się je jako energię, która wydziela się w wyniku tego procesu. Tradycyjnie energię tę podaje się w elektronowoltach (eV). Powinowactwo elektronowe jest pośrednią miarą elektroujemności pierwiastków chemicznych. Im większa wartość powinowactwa, tym większa elektroujemność pierwiastka. (pl)
- Эне́ргия сродства́ к электро́ну, или сродство к электрону — энергия, выделяющаяся или поглощающаяся в процессе присоединения электрона к атому, молекуле или многоатомной системе. (ru)
- Спорі́дненість до електро́на — енергія, необхідна для того, щоб забрати електрон у однократно від'ємно зарядженого іона. Така ж енергія виділяється при захопленні електрона нейтральним атомом чи молекулою. X- = X + e- (uk)
- 在一般化學與原子物理學中，电子亲合能（或电子亲和势、电子亲和力，electron affinity，Eea）的定義是，將使一個電子脫離一個氣態的離子或分子所需耗費，或是釋出的能量。 X−(g) → X(g) + e− ΔH=Eea 在固態物理學之中，對於一表面的電子親合能定義不同。 (zh)
- في الكيمياء الألفة الإلكترونية هي كمية الطاقة المنطلقة عند إضافة إلكترون لذرة غازية متعادلة لتكوين أيون غازي بشحنة مقدارها -1. وتصبح شحنتها سالبة عند انطلاق الطاقة. الألفة الإلكترونية هي إذا فرق الطاقة بين الحالة القاعية لذرة (متعادلة) أو جزىء (متعادل) والحالة القاعية لأيونه السالب، أي هي كمية الطاقة اللازمة لتحريرها/أو الحصول عليها لذرة، أو جزيء لاكتساب إلكترون. الألفة للإلكترونات من الصفات التي تتغير في الجدول الدوري للعناصر. (ar)
- L'afinitat electrònica o electroafinitat d'una molècula o d'un àtom és l'energia despresa quan s'afegeix un electró a un àtom neutre per formar un ió negatiu. Aquesta propietat només es pot mesurar en un àtom en estat gasós. X + e− → X− L'afinitat electrònica, Eea, es defineix com a positiva quan l'ió resultant és de més baixa energia, és a dir que és un procés exotèrmic que allibera energia: Eea = Einitial − Efinal X− → X + e− Una molècula o àtom que té una afinitat electrònica positiva sovint s'anomena acceptor d'electrons i pot comportar reaccions de transferència de càrrega. (ca)
- Elektronová afinita (někdy též elektroafinita) je množství energie, které se uvolní, když neutrální atom nebo molekula získá elektron z vnějšku. Elektrony jsou snadněji vázány takovými atomy, jejichž elektronová valenční vrstva je zaplněna téměř jako valenční vrstva vzácného plynu (oktetové pravidlo). Po přijetí elektronu prvkem v základním stavu vzniká aniont. Anionty snadno tvoří prvky s velkou elektronovou afinitou (například halogenidy F, Cl, Br, I), kationty prvky s nízkou elektronegativitou (například alkalické kovy Li, Na, K, Rb). (cs)
- La elektrona afineco estas la kvanto da energio, kiu estas liberigata sekve de la kaptado de elektrono per neŭtra atomo. Ju pli granda estas la elektrona afineco, des pli da energio estas liberigata kaj des pli stabila estas la rezultanta negativa jono. Negativa elektrona afineco signifas inverse ke necesas provizi energion al la atomo por ligi al li elektronon. (eo)
- La afinidad electrónica (Eea) o electroafinidad se define como la energía liberada cuando un átomo gaseoso neutro en su estado fundamental captura un electrón y forma un ion mononegativo. . Dado que se trata de energía liberada, pues normalmente al insertar un electrón en un átomo predomina la fuerza atractiva del núcleo, tiene signo negativo. En los casos en los que la energía sea absorbida, cuando ganan las fuerzas de repulsión, tendrán signo positivo; Eea se expresa comúnmente en el Sistema Internacional de Unidades, en kJ·mol-1. (es)
- Als Elektronenaffinität (Abkürzung EA auch EEA oder oder χ) bezeichnet man diejenige Energie, die erforderlich ist, um ein Elektron aus einem einfach negativ geladenen Anion zu entfernen und ein neutrales Molekül oder Atom zu bilden. Aus der Sicht des Anions, das ein Elektron abgibt kann man auch sagen: Die Elektronenaffinität entspricht der Ionisierungsenergie des zugehörigen einfach geladenen Anions. (de)
- Afinitate elektronikoa (Eea) gas egoera neutroan eta energia maila baxuenean dagoen atomo orok elektroi bat bereganatzean askatzen duen energia da. Bestela esanda, afinitate elektronikoak atomo batek elektroiak bereganatzeko duen joera eta ahalmena adierazten digu. Elektroia bereganatzean, noski, ioi mononegatibo bihurtzen da. Jarraian azalpen matematikoa: Erradio atomikoan eta ionizazio-potentzialean ez bezala, afinitate elektronikoak ez du patroi zehatzik elementuek taulan duten kokapenari dagokionean. Hala ere, orokorrean, elementuek taulan duten kokapenaren arabera, joera jakin bat dute. (eu)
- L’affinité électronique, parfois notée AE, A ou eA, est la quantité d’énergie dégagée à la suite de la capture d’un électron par un atome isolé. Plus l'affinité électronique est grande, plus la capture d'un électron par l'atome dégage de l'énergie et plus l'ion négatif résultant est stable. Une affinité électronique négative signifie au contraire qu'il faudrait fournir de l'énergie à l'atome pour lui attacher un électron. De façon générale pour un élément X la réaction associée à l'affinité électronique est : (1re affinité électronique) (2e affinité électronique) (fr)
- Afinitas Elektron (electron affinity) yaitu negatif dari perubahan energi yang terjadi ketika satu elektron diterima oleh atom suatu unsur dalam keadaan gas. Afinitas elektron juga dinyatakan dalam kJ mol–1. Unsur yang memiliki afinitas elektron bertanda positif, berarti mempunyai kecenderungan lebih besar dalam menyerap elektron daripada unsur yang afinitas elektronnya bertanda negatif. Makin positif nilai afinitas elektron, maka makin besar kecenderungan unsur tersebut dalam menyerap elektron (kecenderungan membentuk ion negatif). (in)
- 電子親和力（でんししんわりょく、英: electron affinity、EA）は、原子、分子（場合により、固体や表面も対象となる）に1つ電子を与えた時に放出または吸収されるエネルギー。放出の場合は正、吸収の場合は負と定義する。電子親和力が負であることは、陰イオンになり難いことを意味する。 この時（左辺、右辺の原子、イオンはそれぞれ同じものとする。またエネルギーの符号は考えず、量のみのを比較する）、
* 電気的に中性な原子、分子の電子親和力＝一価の負のイオンとなっている原子、分子のイオン化エネルギー（イオン化ポテンシャル、電離エネルギーとも言う）
* 一価の正のイオンとなっている原子、分子の電子親和力＝中性の原子、分子のイオン化エネルギー という関係が成り立つ。また
* 中性の原子、分子の電子親和力≠中性の原子、分子のイオン化エネルギー である（この場合、通常イオン化エネルギーの方が値として大きい）。 金属では仕事関数と一致するが、半導体の場合は伝導帯の底から真空準位までのエネルギー差として定義されるため、フェルミ準位から真空準位までのエネルギー差として定義される仕事関数とは異なる値になる。 負の電子親和力（←表面系の場合） NEAは、ダイヤモンドの表面系で観測の報告がある。負の電子親和力が実現されると、低い温度で作動する冷陰極真空管などに応用できる可能性があり注目されている。 (ja)
- De elektronenaffiniteit, aangeduid door Eea, van een atoom of molecuul is gedefinieerd als de energie die vrijkomt als een elektron opgenomen wordt door dat neutraal atoom of molecuul: Hierbij moet opgemerkt worden dat de tekenconventie voor de elektronenaffiniteit tegengesteld is aan de meeste thermodynamische grootheden. Een positieve elektronenaffiniteit betekent dat er energie vrijkomt bij de overgang van atoom naar anion. (nl)
- Afinidade eletrônica (ou eletroafinidade), propriedade periódica, é a energia que um, e somente um átomo, em estado fundamental, no estado gasoso, liberta ao "ganhar" um elétron. Essa energia liberada é representada por um , a variação de entalpia do processo. Em se tratando de processos favoráveis - onde há tendência do átomo em ganhar elétron - o processo será mais (Reação exotérmica), ou seja, haverá maior liberação de energia (o que implica um menor que zero). Segundo Mahan, Bruce M.; et. al.: (pt)
- Elektronaffinitet är den förändring i energi (mäts i KJ/mol) som sker när en neutral atom eller molekyl i gasfas tar upp en elektron. När en elektron ska adderas på en neutral atom eller en neutral molekyl i gasform frigörs det (exotermreaktion) eller behövs det tillsättas energi (endotermreaktion). Förändringen mellan den neutralt laddade atomen/molekylen i gasform och den negativt laddade atomen/molekylen i gasforms energi är första elektronaffiniteten. För att få fram den första elektronaffiniteten så mäts den energi som frigörs eller tillsätts när 1 mol neutrala atomer i gasfas tar upp varsin elektron och formar 1 mol, negativa joner i gasform. En negativ elektronaffinitet innebär att energi måste tillföras för att en elektron ska binda till den neutrala atomen i gasform. När elektroaf (sv)
|
