| dbo:abstract
|
- Im Edikt von Saint-Germain-en-Laye (auch Januaredikt oder Toleranzedikt von Saint-Germain; französisch L’édit de janvier oder édit de tolérance de Saint-Germain) sicherte am 17. Januar 1562 die französische Regentin Katharina von Medici dem hugenottischen Adel eingeschränkte Glaubensfreiheit im katholisch orientierten Königreich zu. (de)
- The Edict of Saint-Germain, also known as the Edict of January, was a landmark decree of tolerance promulgated by the regent of France, Catherine de' Medici, in January 1562. The act represented the culmination of several years of slowly liberalising edicts which had begun with the 1560 Edict of Amboise. The edict provided limited tolerance to the Protestant Huguenots in the Roman Catholic realm, though with counterweighing restrictions on their behaviour. After two months the Paris Parlement would be compelled to register it by the rapidly deteriorating situation in the capital. The practical impact of the edict would be highly limited by the subsequent outbreak of the first French Wars of Religion but it would form the foundation for subsequent toleration edicts as the Edict of Nantes of 1598. (en)
- El Edicto de Saint-Germain fue un edicto promulgado por la reina regente de Francia Catalina de Médici en enero de 1562. El edicto permitía cierta libertad a los protestantes en la católica Francia, principalmente a los calvinistas hugonotes. En dicho edicto, se concedieron a estos algunas de sus peticiones (libertad de culto privado en las ciudades y público en los arrabales). Aunque este edicto podría aparecer como el principio del fin de la guerra entre calvinistas hugonotes y católicos, estas libertades obtenidas serían rechazadas por muchos católicos quienes presionaron al rey para abolir el edicto. Puesto que los hugonotes rechazaron negociar con el rey, comenzó la Guerra Civil. El 1 de marzo de ese mismo año, se produjo la matanza de calvinistas hugonotes en wassy con Francisco de Guisa al frente. El período de concilios y paces de esta guerra va desde 1562 (Bearn) hasta 1598 (Pau).
* Datos: Q1194744 (es)
- Le 17 janvier 1562, Catherine de Médicis fait signer au roi Charles IX, alors âgé de 12 ans, l’édit de janvier, ou édit de tolérance de Saint-Germain, qui reconnaît officiellement aux protestants le droit de s'assembler pour leur culte dans les faubourgs des villes et à la campagne. Dans un contexte très tendu où chaque camp, catholique comme protestant, se prépare à l'affrontement, cet édit montre le désir de conciliation de la régente et de son chancelier Michel de L'Hospital. (fr)
- Het Edict van Saint-Germain was een edict van tolerantie, opgesteld door Michel de l’Hôpital en uitgevaardigd door Catharina de' Medici op 17 januari 1562, dat een beperkte tolerantie van het protestantisme (hugenoten) binnen Frankrijk toeliet. De Rooms-Katholieke Kerk bleef een geprivilegieerde positie binnen Frankrijk houden, maar door het Edict werd het voor protestanten toegestaan erediensten te houden buiten de stadsmuren, omdat het houden ervan binnen de stad voor oproer zou kunnen zorgen. Verder werd de samenstelling van kerkraden en andere bijeenkomsten toegelaten. De opstelling van het Edict was enerzijds bedoeld om de spanningen inzake de godsdienstkwestie binnen Frankrijk te laten afnemen, anderzijds om tegenwicht te bieden aan de katholieke factie onder leiding van hertog Frans van Guise, die Catharina als een gevaar zag voor haar nog minderjarige zoon, Karel IX van Frankrijk. Het Edict is er gekomen na het mislukte Overleg van Poissy, enkele maanden tevoren, tussen protestanten en katholieken. Het verdrag was een kort leven beschoren, doordat op 1 maart het Bloedbad bij Wassy-sur-Blaise plaatsvond, waarbij tientallen protestanten het leven lieten. Dit bloedbad zou de inleiding vormen voor de eerste oorlog tijdens de Hugenotenoorlogen. (nl)
- Edykt z Saint-Germain – edykt wydany w Saint-Germain-en-Laye przez królową regentkę Katarzynę Medycejską 17 stycznia 1562 r. zapewniający częściową wolność wyznania hugenotom. Król Franciszek I zajmował wobec protestantów początkowo postawę tolerancyjną. Po sprawie plakatów w 1534 r. zarządził śledztwo i zaczął wyraźniej opowiadać się po stronie katolików. Za panowania Henryka II rozpoczęły się prześladowania. Wiele osób aresztowano za herezję i skazano na śmierć. W 1559 r. król Franciszek II polecił aresztować kilku członków parlamentu paryskiego, którzy domagali się zwołania sesji i zaprzestania prześladowań protestantów. Jeden z nich Anne de Bourg został skazany na śmierć i stracony 21 grudnia 1559 r. Jego egzekucja i wzrastający wpływ rodu Gwizjuszy zaniepokoił protestantów, którzy wystąpili zbrojnie prod wodzą księcia Kondeusza i szlachcica La Renaudie. Bunt udało się szybko stłumić. Królowa Katarzyna Medycejska sprawująca regencję w imieniu małoletniego Karola IX starała się prowadzić politykę umiarkowaną. Dekret z Saint-Germain po raz pierwszy zezwalał protestantom na publiczny kult poza miastami. W ich obrębie miał pozostać prywatny. Dokument pozwalał na tworzenie konsystorzy i zwoływanie synodów. Pastorzy mieli składać przysięgę władzom lokalnym i uzyskać publiczne uznanie. Dekret nie zapobiegł wybuchowi konfliktu. 18 lutego 1562 r. parlament paryski odmówił przyjęcia edyktu. 1 marca 1562 r. w Vassy zabito 74 protestantów, a ok. 100 raniono. Za rzeź odpowiedzialny był książę , który dostrzegł, że nabożeństwo odbywało się publicznie. Gdy przybył do Paryża przyjęto go owacyjnie. Regentka usiłowała uzyskać pomoc Kondeusza. Jednak Gwizjusz i jego zwolennicy udali się do Fontainebleau i siłą przywieźli Katarzynę Medycejską i jej syna Karola IX do Paryża. W tej sytuacji regentka opowiedziała się po stronie katolickiej, natomiast Kondeusz opuścił stolicę, dołączył do admirała Coligny i 2 kwietnia 1562 r. zdobył Orlean. We Francji rozpoczęły się . (pl)
- L'editto di Saint-Germain-en-Laye, detto anche editto di Gennaio, fu emesso a Saint-Germain-en-Laye il 17 gennaio 1562 per volontà della regina madre Caterina de' Medici, reggente in nome del figlio minorenne, il futuro re Carlo IX, e concedeva entro certi limiti libertà di culto ai nobili ugonotti (calvinisti francesi) in un regno cattolico. L'editto concedeva ai protestanti la libertà privata di fede, quella di culto pubblico nei sobborghi e nelle periferie delle città od in zone di campagna, ponendo comunque limiti al numero di partecipanti. Con questo editto Caterina intendeva raggiungere tre scopi, fra loro interconnessi:
* pacificare la Francia dilaniata già da tempo da conflitti religiosi sfociati in conflitti armati
* ridare prestigio ed autorità al re tanto fra i cattolici che fra i protestanti.
* limitare il potere politico anomalo che la casa dei Guisa, nel corso del regno del suo primo figlio Francesco, aveva accumulato (i duchi di Guisa, cattolici intransigenti, erano fieri avversari delle dottrine della Riforma Protestante). Tutto ciò cercando di non intaccare nel contempo i diritti dei cattolici. Con queste norme, alla cui stesura aveva collaborato massicciamente il cancelliere Michel de l'Hôspital, Caterina tentò di percorrere politicamente una strada di autorevole mediazione fra le due parti, che nella sua visione della situazione, avrebbe portato ad un rafforzamento del prestigio e dell'autorità regia. I Guisa non accettarono questa linea e considerarono l'editto un errore, una pericolosa concessione ai protestanti ed in sostanza, una vittoria dei medesimi nel conflitto che li vedeva avversari dei cattolici. Nel marzo dello stesso anno essi diedero una prova della loro avversione al decreto con la strage di Wassy. L'editto di Saint-Germain fu l'antesignano dell'editto di Nantes, emesso oltre trent'anni dopo da Enrico IV. (it)
- Сен-Жерменский эдикт (фр. l'Edit de Saint-Germain) — эдикт французского короля Карла IX, опубликованный 17 января 1562 года. Он регламентировал правовое положение гугенотского меньшинства во Франции, заложив в стране основы веротерпимости. (ru)
- O Édito de Saint-Germain foi um documento histórico assinado em 1562 por Catarina de Médici. Neste édito foram estabelecidas as seguintes resoluções:
* Os huguenotes passavam a ser autorizados a ter em sua posse quatro praças (centros militares) com exércitos e munições.
* O culto calvinista era somente autorizado nos meios rurais e teria que obter a aprovação da coroa francesa.
* Era proibida a sua realização nas cidades, especialmente em Paris Isto provocou duas reações dos huguenotes. Por um lado, havia a facção dos políticos que dava maior importância aos interesses do Estado do que aos da Igreja (paz pública). Por outro lado, a Liga Católica liderada pela família Guise que defendia exatamente o oposto. Com este impasse, iniciou-se a primeira das guerras religiosas na França. (pt)
- Сен-Жерменський едикт (фр. Édit de janvier або édit de tolérance de Saint-Germain) — едикт виданий у Сен-Жермен-ан-Ле 17 січня 1562 року, який забезпечував часткову свободу віросповідання гугенотам. Королева-мати Катерина де Медичі, яка була регенткою малолітнього сина Карла IX Валуа, намагалася проводити помірковану релігійну політику. За її ініціативою канлер Мішель де л'Опіталь склав текст Сен-Жерменського едикту, який вперше дозволяв гугенотам проводити релігійну практику поза межами укріплених міст. Документ дозволяв гугенотам утворення консисторій і скликання синоду. Пастори мали складати присягу місцевій владі. Однак декрет не міг запобігти вибуху збройного конфлікту між гугенотами і католиками, який вилився у Першу гугенотську війну. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Im Edikt von Saint-Germain-en-Laye (auch Januaredikt oder Toleranzedikt von Saint-Germain; französisch L’édit de janvier oder édit de tolérance de Saint-Germain) sicherte am 17. Januar 1562 die französische Regentin Katharina von Medici dem hugenottischen Adel eingeschränkte Glaubensfreiheit im katholisch orientierten Königreich zu. (de)
- Le 17 janvier 1562, Catherine de Médicis fait signer au roi Charles IX, alors âgé de 12 ans, l’édit de janvier, ou édit de tolérance de Saint-Germain, qui reconnaît officiellement aux protestants le droit de s'assembler pour leur culte dans les faubourgs des villes et à la campagne. Dans un contexte très tendu où chaque camp, catholique comme protestant, se prépare à l'affrontement, cet édit montre le désir de conciliation de la régente et de son chancelier Michel de L'Hospital. (fr)
- Сен-Жерменский эдикт (фр. l'Edit de Saint-Germain) — эдикт французского короля Карла IX, опубликованный 17 января 1562 года. Он регламентировал правовое положение гугенотского меньшинства во Франции, заложив в стране основы веротерпимости. (ru)
- Сен-Жерменський едикт (фр. Édit de janvier або édit de tolérance de Saint-Germain) — едикт виданий у Сен-Жермен-ан-Ле 17 січня 1562 року, який забезпечував часткову свободу віросповідання гугенотам. Королева-мати Катерина де Медичі, яка була регенткою малолітнього сина Карла IX Валуа, намагалася проводити помірковану релігійну політику. За її ініціативою канлер Мішель де л'Опіталь склав текст Сен-Жерменського едикту, який вперше дозволяв гугенотам проводити релігійну практику поза межами укріплених міст. Документ дозволяв гугенотам утворення консисторій і скликання синоду. Пастори мали складати присягу місцевій владі. Однак декрет не міг запобігти вибуху збройного конфлікту між гугенотами і католиками, який вилився у Першу гугенотську війну. (uk)
- The Edict of Saint-Germain, also known as the Edict of January, was a landmark decree of tolerance promulgated by the regent of France, Catherine de' Medici, in January 1562. The act represented the culmination of several years of slowly liberalising edicts which had begun with the 1560 Edict of Amboise. The edict provided limited tolerance to the Protestant Huguenots in the Roman Catholic realm, though with counterweighing restrictions on their behaviour. After two months the Paris Parlement would be compelled to register it by the rapidly deteriorating situation in the capital. The practical impact of the edict would be highly limited by the subsequent outbreak of the first French Wars of Religion but it would form the foundation for subsequent toleration edicts as the Edict of Nantes of (en)
- El Edicto de Saint-Germain fue un edicto promulgado por la reina regente de Francia Catalina de Médici en enero de 1562. El edicto permitía cierta libertad a los protestantes en la católica Francia, principalmente a los calvinistas hugonotes. En dicho edicto, se concedieron a estos algunas de sus peticiones (libertad de culto privado en las ciudades y público en los arrabales). Puesto que los hugonotes rechazaron negociar con el rey, comenzó la Guerra Civil. El 1 de marzo de ese mismo año, se produjo la matanza de calvinistas hugonotes en wassy con Francisco de Guisa al frente. (es)
- L'editto di Saint-Germain-en-Laye, detto anche editto di Gennaio, fu emesso a Saint-Germain-en-Laye il 17 gennaio 1562 per volontà della regina madre Caterina de' Medici, reggente in nome del figlio minorenne, il futuro re Carlo IX, e concedeva entro certi limiti libertà di culto ai nobili ugonotti (calvinisti francesi) in un regno cattolico. L'editto di Saint-Germain fu l'antesignano dell'editto di Nantes, emesso oltre trent'anni dopo da Enrico IV. (it)
- Het Edict van Saint-Germain was een edict van tolerantie, opgesteld door Michel de l’Hôpital en uitgevaardigd door Catharina de' Medici op 17 januari 1562, dat een beperkte tolerantie van het protestantisme (hugenoten) binnen Frankrijk toeliet. De Rooms-Katholieke Kerk bleef een geprivilegieerde positie binnen Frankrijk houden, maar door het Edict werd het voor protestanten toegestaan erediensten te houden buiten de stadsmuren, omdat het houden ervan binnen de stad voor oproer zou kunnen zorgen. Verder werd de samenstelling van kerkraden en andere bijeenkomsten toegelaten. (nl)
- Edykt z Saint-Germain – edykt wydany w Saint-Germain-en-Laye przez królową regentkę Katarzynę Medycejską 17 stycznia 1562 r. zapewniający częściową wolność wyznania hugenotom. Król Franciszek I zajmował wobec protestantów początkowo postawę tolerancyjną. Po sprawie plakatów w 1534 r. zarządził śledztwo i zaczął wyraźniej opowiadać się po stronie katolików. Za panowania Henryka II rozpoczęły się prześladowania. Wiele osób aresztowano za herezję i skazano na śmierć. W 1559 r. król Franciszek II polecił aresztować kilku członków parlamentu paryskiego, którzy domagali się zwołania sesji i zaprzestania prześladowań protestantów. Jeden z nich Anne de Bourg został skazany na śmierć i stracony 21 grudnia 1559 r. Jego egzekucja i wzrastający wpływ rodu Gwizjuszy zaniepokoił protestantów, którzy wys (pl)
- O Édito de Saint-Germain foi um documento histórico assinado em 1562 por Catarina de Médici. Neste édito foram estabelecidas as seguintes resoluções:
* Os huguenotes passavam a ser autorizados a ter em sua posse quatro praças (centros militares) com exércitos e munições.
* O culto calvinista era somente autorizado nos meios rurais e teria que obter a aprovação da coroa francesa.
* Era proibida a sua realização nas cidades, especialmente em Paris (pt)
|
