| dbo:abstract
|
- Dumka (rusky a ukrajinsky думка), je většinou hlubokomyslná lidová píseň s vážným zamyšlením, případně pracovní píseň. Výraz dumka, jejž přejaly i další slovanské jazyky, je zdrobnělina ukrajinského slova duma (pl. dumy), jež označuje slovanskou, především ukrajinskou epickou baladu, která má obvykle melancholický ráz. Podle některých autorů může mít výraz původ v dobách gótského osídlení východní Evropy.[zdroj?] Dumky skládali i novodobí, převážně slovanští, skladatelé, jako například Antonín Dvořák, který žil určitou část svého života v USA (mimochodem určitý typ dumek se vytvořil i v USA), Petr Iljič Čajkovskij, Fryderyk Chopin, Modest Petrovič Musorgskij, Leoš Janáček či Bohuslav Martinů. Lidové dumky se zpívají také v severním Německu, na Ukrajině, v Rusku a jinde. (cs)
- Dumka (Ukrainian: думка, dúmka, plural думки, dúmky) is a musical term introduced from the Ukrainian language, with cognates in other Slavic languages. The word dumka literally means "thought". Originally, it was the diminutive form of the Ukrainian term duma, pl. dumy, "a Slavic (specifically Ukrainian) epic ballad … generally thoughtful or melancholic in character". Classical composers drew on the harmonic patterns in the folk music to inform their more formal classical compositions. The composition of dumky became popular after the publication of an ethnological study and analysis and a number of illustrated lectures made by the Ukrainian composer Mykola Lysenko in 1873 and 1874 in Kiev and Saint Petersburg. They were illustrated by live performances by the blind kobzar Ostap Veresai, who performed a number of dumky, singing and accompanying himself on the bandura. Lysenko's study was the first to specifically analyse the melodies and the accompaniment played on the bandura, kobza or lira of the epic dumy. A natural part of the process of transferring the traditional folk form to a formal classical milieu was the appropriation of the Dumka form by Slavic composers, most especially by the Czech composer Antonín Dvořák. Thus, in classical music, dumka came to mean "a type of instrumental music involving sudden changes from melancholy to exuberance". Though generally characterized by a gently plodding, dreamy duple rhythm, many examples are in triple metre, including Dvořák's Slavonic dance (Op. 72 No. 4). His last and best-known piano trio, No. 4 in E minor, Op. 90, has six movements, each of which is a dumka; the work is referred at times by its subtitle, Dumky Trio. (en)
- Dumka (ukrainisch думка, dúmka) ist eine Gattung von Volksliedern, die im slawischen Raum oft unter Begleitung der bandura und der kobsa (namensverwandt mit der rumänischen cobză) gesungen werden. Sie sind zum Teil sehr alt und haben vorzugsweise die Kämpfe der Kosaken mit den Türken und Tataren oder Szenen aus dem Familienleben zum Inhalt. Der in den meisten slawischen Sprachen vorkommende Begriff geht auf das ukrainische Wort dumka zurück, eine Verkleinerungsform von duma (Gedanke). Während des 19. Jahrhunderts begannen Komponisten aus anderen slawischen Ländern damit, die Dumka als eine klassische Form für introvertierte, in sich versunkene Kompositionen (mit wenigen heiteren Zwischenabschnitten) zu benutzen. Dvořák verwendete die dumka-Form in verschiedenen Kompositionen, z. B. in seiner Dumka für Soloklavier, Op. 35; beim Slawischen Tanz No. 2, bei seinem Streichsextett, seinem Klavierquintett No. 2, Op. 81 und insbesondere in seinem Dumky-Trio op. 90. Auch Tschaikowski hat sich dieser Form bedient: in seiner Dumka für Klavier op. 59. (de)
- Dumka (en ucraniano, думка, dúmka, plural думки, dúmky) es un término musical, introducido en la lengua ucraniana, con cognados en otras lenguas eslavas, que designa una canción popular eslava caracterizada por su carácter lento y épico. Originalmente, era la forma diminutiva de la palabra ucraniana duma, plural, dumy, "una balada épica eslava (concretamente ucraniana)... generalmente de carácter pensativo o melancólico." ucraniana o de otros compositores clásicos eslavos, basada en patrones armónicos de la música folklórica de sus países para formar composiciones más formales de música clásica. Las composiciones de dumky se hicieron populares después de la publicación de un estudio y análisis etnológico, además de una serie de conferencias del compositor ucraniano Mykola Lysenko en 1873 y 1874 en Kiev y San Petersburgo, ilustradas con actuaciones en directo por el kobzar ciego , acompañado por su kobza, bandura o de la dumi épica. Una parte natural del proceso de transferir la forma popular tradicional a un medio clásico formal, fue la apropiación de la forma dumka por compositores eslavos, sobre todo por Antonín Dvořák. Así, en música clásica, pasó a significar "un tipo de música instrumental que implica cambios repentinos que van de la melancolía a la euforia." Aunque por lo general se caracteriza por un tiempo lento, escrita en tono menor, ritmo binario de ensoñación, muchos ejemplos se encuentran en compás ternario, incluyendo la popular op. 72 n.º 2 de Dvořák. El último y más conocido trío para piano n.º 4 en mi menor, op. 90 de Dvořák, tiene seis movimientos, cada uno de los cuales es una dumka; esta obra a veces se la denomina Trío-Dumky. (es)
- Dumka adalah sebuah nyanyian rakyat Rusia yang di dalamnya mengandung sebuah cerita. Nyanyian ini Juga merupakan bentuk karya-karya instrumental yang memiliki sifat-sifat yang sama antara lain seperti ciptaan opus 53 dan beberapa ciptaan . Dumka yang merupakan lagu rakyat Eropa Timur ini mengisahkan tentang lagu yang cerita ini berasal dari rakyat Ukraina dengan mengkombinasikan dengan nada yang labat dengan tempo yang cepat dibawakan dengan gaya meratap atau melukiskan kesedihan di Rusia dan ekoslowakia dikenal dengan nama dumky. Musik dumka ini biasanya menggunakan alat musik piano dalam memainkan instrumen lagunya. Dalam karya Antonio Dvorak instrumen alunan musik dumka ini dikompeserkan dan memadukan dengan musik yang lebih gembira, sehingga terjadi perubahan yang mendadak ketika alunan musik dumka di mainkan dan kemudian dalam satu lagu diubah menjadi melankolis kegembiraan. Hal seperti ini menjadikan karya dari Antonio Dvorak mempunyai keunikan dari segi perbaduan perubahan dua alunan musik yang berbeda. (in)
- Dumka (in ucraino: думка?, traslitterato: dumka, plurale думки, dumky) è un termine musicale introdotto dalla lingua ucraina, con affini in altre lingue slave. La parola "dumka" significa letteralmente "pensiero". In origine, era il diminutivo del termine ucraino duma, pl. dumy, "una ballata epica slava (in particolare ucraina) ... generalmente di carattere esuberante o malinconico". I compositori classici ucraini e altri slavi hanno attinto ai modelli armonici nella musica popolare dei loro paesi per dare forma alle loro composizioni classiche più formali. La composizione di dumka divenne popolare dopo la pubblicazione di uno studio e di un'analisi etnomusicologica e una serie di conferenze illustrate del compositore ucraino Mykola Lysenko nel 1873 e nel 1874 a Kiev e San Pietroburgo. Le conferenze e la pubblicazione vennero illustrate da un'esibizione dal vivo del kobzar Ostap Veresaj che eseguì una serie di canti dumka con l'accompagnamento della sua bandura. Lo studio di Lysenko è stato il primo a indagare in modo specifico le melodie e l'accompagnamento strumentale suonato sulla bandura, kobza o lira del dumka epico. Una parte naturale del processo di trasferimento della forma popolare tradizionale in un ambiente classico formale è stata l'appropriazione della forma Dumka da parte dei compositori slavi, in particolare di Antonín Dvořák. Così, nella musica classica, venne a significare "un tipo di musica strumentale che comporta cambiamenti improvvisi dalla malinconia all'esuberanza". Sebbene generalmente caratterizzati da un ritmo duplice dolcemente faticoso e sognante, molti esempi sono in metrica tripla, tra cui la popolare op. 72 n. 2 di Dvořák. L'ultimo e più noto trio per pianoforte di Dvořák, n. 4 in mi minore, op. 90, ha sei movimenti, ognuno dei quali è una Dumka; il pezzo è talvolta chiamato Dumky-Trio. (it)
- 둠카(영어: dumka, 우크라이나어: думка)는 슬라브, 그 중에서도 보헤미아의 민속음악에 많이 보이는 애가(哀歌)이다. "둠카"는 문자 그대로 해석하면 "생각"이라는 뜻이다. 대부분의 경우 완만하고 비애에 찬 부분과 빠르고 정열적인 부분을 대비시키고 있다. 드보르자크의 실내악곡에 그 예술화한 예가 많이 보인다. 둠키(думки)는 둠카의 복수이다. 드보르자크의 피아노 3중주곡 마단조작품 90이 <둠키>로 불리는 것은 각 악장이 각기 둠카로 되어 있기 때문이다. 이 문서에는 다음커뮤니케이션(현 카카오)에서 GFDL 또는 CC-SA 라이선스로 배포한 글로벌 세계대백과사전의 "둠카" 항목을 기초로 작성된 글이 포함되어 있습니다. (ko)
- Dumka – ukraińska wielozwrotkowa pieśń w formie ballady o rzewnym nastroju, często wyrażająca żal po utraconej osobie lub tęsknotę do jakiegoś miejsca czy wydarzenia; zwykle wykonywana z towarzyszeniem bandury. Dumka to też forma muzyczna rozwinięta w okresie romantyzmu i będąca bliskim odpowiednikiem elegii; często wzorowana na ukraińskich dumkach. (pl)
- Dumka (ukrainska: думка) är en form av ukrainsk folkvisa, som vanligen besjöng kosackernas strider med tatarer, turkar och polacker, till vemodig musik med ackompanjemang av bandura, och som i senare tid av slaviska tonsättare, i synnerhet Antonín Dvořák, använts som namn på andantesatsen i stråkkvartetter och dylikt. (sv)
- Думка — жанр (вид) невеликої медитативно-елегійної (журливої) поезії, іноді баладного змісту, який був поширений у творчості українських письменників-романтиків першої половини XIX ст. та використовувався ними на означення народних пісень такого ж змісту у тогочасних фольклорних збірниках, наприклад, розділ І у «Русалці Дністровій» — «Думи і думки», у Т. Шевченка — «Тече вода в синє море», «Думка» («Нащо мені чорні брови»), збірка А. Метлинського «Думки і пісні та ще дещо», у М. Шашкевича — «Думка» («Нісся місяць ясним небом»), цикл поезій «Думи та співи» М. Петренка та ін. Жанрова назва «Думка» поширилася в Україні з XVIII ст. через близькі контакти з польською літературою (т. зв. українською школою в ній) та музикою. Вона вживалася тоді як авторське жанрове визначення частин лірико-оповідних музично-сценічних або інструментальних творів польських, українських та російських композиторів. У літературі термін «Думка» через свою нечіткість з часом використовувався рідко. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- 둠카(영어: dumka, 우크라이나어: думка)는 슬라브, 그 중에서도 보헤미아의 민속음악에 많이 보이는 애가(哀歌)이다. "둠카"는 문자 그대로 해석하면 "생각"이라는 뜻이다. 대부분의 경우 완만하고 비애에 찬 부분과 빠르고 정열적인 부분을 대비시키고 있다. 드보르자크의 실내악곡에 그 예술화한 예가 많이 보인다. 둠키(думки)는 둠카의 복수이다. 드보르자크의 피아노 3중주곡 마단조작품 90이 <둠키>로 불리는 것은 각 악장이 각기 둠카로 되어 있기 때문이다. 이 문서에는 다음커뮤니케이션(현 카카오)에서 GFDL 또는 CC-SA 라이선스로 배포한 글로벌 세계대백과사전의 "둠카" 항목을 기초로 작성된 글이 포함되어 있습니다. (ko)
- Dumka – ukraińska wielozwrotkowa pieśń w formie ballady o rzewnym nastroju, często wyrażająca żal po utraconej osobie lub tęsknotę do jakiegoś miejsca czy wydarzenia; zwykle wykonywana z towarzyszeniem bandury. Dumka to też forma muzyczna rozwinięta w okresie romantyzmu i będąca bliskim odpowiednikiem elegii; często wzorowana na ukraińskich dumkach. (pl)
- Dumka (ukrainska: думка) är en form av ukrainsk folkvisa, som vanligen besjöng kosackernas strider med tatarer, turkar och polacker, till vemodig musik med ackompanjemang av bandura, och som i senare tid av slaviska tonsättare, i synnerhet Antonín Dvořák, använts som namn på andantesatsen i stråkkvartetter och dylikt. (sv)
- Dumka (rusky a ukrajinsky думка), je většinou hlubokomyslná lidová píseň s vážným zamyšlením, případně pracovní píseň. Výraz dumka, jejž přejaly i další slovanské jazyky, je zdrobnělina ukrajinského slova duma (pl. dumy), jež označuje slovanskou, především ukrajinskou epickou baladu, která má obvykle melancholický ráz. Podle některých autorů může mít výraz původ v dobách gótského osídlení východní Evropy.[zdroj?] (cs)
- Dumka (ukrainisch думка, dúmka) ist eine Gattung von Volksliedern, die im slawischen Raum oft unter Begleitung der bandura und der kobsa (namensverwandt mit der rumänischen cobză) gesungen werden. Sie sind zum Teil sehr alt und haben vorzugsweise die Kämpfe der Kosaken mit den Türken und Tataren oder Szenen aus dem Familienleben zum Inhalt. (de)
- Dumka (Ukrainian: думка, dúmka, plural думки, dúmky) is a musical term introduced from the Ukrainian language, with cognates in other Slavic languages. The word dumka literally means "thought". Originally, it was the diminutive form of the Ukrainian term duma, pl. dumy, "a Slavic (specifically Ukrainian) epic ballad … generally thoughtful or melancholic in character". Classical composers drew on the harmonic patterns in the folk music to inform their more formal classical compositions. (en)
- Dumka (en ucraniano, думка, dúmka, plural думки, dúmky) es un término musical, introducido en la lengua ucraniana, con cognados en otras lenguas eslavas, que designa una canción popular eslava caracterizada por su carácter lento y épico. Las composiciones de dumky se hicieron populares después de la publicación de un estudio y análisis etnológico, además de una serie de conferencias del compositor ucraniano Mykola Lysenko en 1873 y 1874 en Kiev y San Petersburgo, ilustradas con actuaciones en directo por el kobzar ciego , acompañado por su kobza, bandura o de la dumi épica. (es)
- Dumka adalah sebuah nyanyian rakyat Rusia yang di dalamnya mengandung sebuah cerita. Nyanyian ini Juga merupakan bentuk karya-karya instrumental yang memiliki sifat-sifat yang sama antara lain seperti ciptaan opus 53 dan beberapa ciptaan . Dumka yang merupakan lagu rakyat Eropa Timur ini mengisahkan tentang lagu yang cerita ini berasal dari rakyat Ukraina dengan mengkombinasikan dengan nada yang labat dengan tempo yang cepat dibawakan dengan gaya meratap atau melukiskan kesedihan di Rusia dan ekoslowakia dikenal dengan nama dumky. Musik dumka ini biasanya menggunakan alat musik piano dalam memainkan instrumen lagunya. Dalam karya Antonio Dvorak instrumen alunan musik dumka ini dikompeserkan dan memadukan dengan musik yang lebih gembira, sehingga terjadi perubahan yang mendadak ketika alun (in)
- Dumka (in ucraino: думка?, traslitterato: dumka, plurale думки, dumky) è un termine musicale introdotto dalla lingua ucraina, con affini in altre lingue slave. La parola "dumka" significa letteralmente "pensiero". In origine, era il diminutivo del termine ucraino duma, pl. dumy, "una ballata epica slava (in particolare ucraina) ... generalmente di carattere esuberante o malinconico". I compositori classici ucraini e altri slavi hanno attinto ai modelli armonici nella musica popolare dei loro paesi per dare forma alle loro composizioni classiche più formali. (it)
- Думка — жанр (вид) невеликої медитативно-елегійної (журливої) поезії, іноді баладного змісту, який був поширений у творчості українських письменників-романтиків першої половини XIX ст. та використовувався ними на означення народних пісень такого ж змісту у тогочасних фольклорних збірниках, наприклад, розділ І у «Русалці Дністровій» — «Думи і думки», у Т. Шевченка — «Тече вода в синє море», «Думка» («Нащо мені чорні брови»), збірка А. Метлинського «Думки і пісні та ще дещо», у М. Шашкевича — «Думка» («Нісся місяць ясним небом»), цикл поезій «Думи та співи» М. Петренка та ін. (uk)
|
