| dbo:abstract
|
- Dogú (japonsky: 土偶) jsou malé hliněné sošky z japonského období Džómon (přibližně 10 000 př. n. l. - 300 př. n. l.). Sošky mívají zoomorfní i antropomorfní tvary. Ve valné většině případů zpodobňují obvykle těhotné ženské postavy, mužská zpodobnění jsou velmi vzácná. Přesná funkce sošek dosud není známa. Podle newyorského Metropolitního muzea umění podoba figurek naznačuje jejich spojení s plodností a šamanskými rituály. Některé sošky vypadají jakoby měly brýle, pročež jsou jejich oči mnohokrát zvětšené. Figurky byly nalezeny takřka po celém území Japonska, zejména pak v jeho východních částech. Počet nalezených figurek se pohybuje v řádech tisíců. (cs)
- Dogū (土偶 Dogū?)(que significa "estatuetes d'argila") són estatuetes d'animals o d'humanoides fetes durant el període Jomon tardà (14000–400 aC) del Japó prehistòric. Els Dogū, a partir del període Jomon ja no es van tornar a fer mai. Hi ha diversos estils de Dogū. Segons el Museu Nacional d'Història del Japó se n'han trobat un 15.000 a tot el Japó excepte a Okinawa. La intenció de fer-los roman desconeguda. No s'han de confondre amb els haniwa d'argila del període Kofun (250 – 538). Els Dogū estan elaborats amb argila i típicament fan de 10 a 30 cm d'alt. La majoria de figuretes semblen representar una dona, tenen ulls grans, petites cintures i malucs amples. Són considerats per molts com a representant de deesses. Moltes tenen grans abdòmens associats amb l'embaràs, el que suggereix que els del període Jomon els considerava deessa mare. La majoria tenen marques a la cara, el pit i les espatlles, que suggereixen tatuatges i incisió probable amb bambú. (ca)
- Die Dogū (jap. 土偶, dt. „Erdfigur“) sind Statuen aus der traditionellen japanischen Kunst aus Terrakotta. Sie stellen meist eine weibliche Figur dar, teils aber auch Männer oder Tiere. Sie treten von der Mitte bis zum Ende der Jōmon-Zeit auf. Sie haben ein Gesicht, abstehende Beine und ziemlich kleine Arme und kugelförmige, manchmal mit einem Querstrich geteilte „Froschaugen“. Diese Skulpturen sind oft mit komplexen geometrischen Mustern verziert. Selbst die kleineren Figuren in der Größe von 15 bis 25 cm betonen meist die weiblichen Geschlechtsmerkmale. Sie stehen in Zusammenhang mit der Vorstellung von einer Muttergottheit. Die Figuren deuten auf einen Fruchtbarkeitskult hin. Man findet sie zu Ende der Jomon-Zeit auch in vereinfachten Formen, die Doban genannt werden, auf deren Grundlage wurden zu dieser Zeit auch Domen genannte Masken hergestellt. Ihre ehemalige Bedeutung und ihre mögliche Beziehung zu den in der Kofun-Zeit als Grabbeigabe auftretenden Haniwa ist noch unbekannt. (de)
- Dogu (japane: 土偶) estas tradiciaj japanaj statuoj el terakoto. Ili kutime prezentas inan figuron, sed foje ankaŭ virojn aŭ bestojn. Ili ekzistas ekde la mezo ĝis la fino de la Ĵomon-epoko. Dogu havas vizaĝon, apartajn krurojn kaj relative malgrandajn brakojn kaj globformajn, foje per horizontala strio apartigitajn ran-okulojn, kiel neĝokulvitroj. Tiuj skulptaĵoj estas ofte ornamitaj de tre kompleksaj geometriaj desegnaĵoj. Fine de la Ĵomon-epoko oni trovas pli simplajn formojn, nomitajn doban, laŭ kies modelo oni kreis ankaŭ maskojn, nomitajn domen. Oni ankoraŭ ne scias pri ilia signifo kaj ebla rilato al , tombdonaĵoj el la Kofun-epoko. (eo)
- Dogū (Japanese: 土偶, IPA: [doɡɯː]; literally "earthen figure") are small humanoid and animal figurines made during the later part of the Jōmon period (14,000–400 BC) of prehistoric Japan. Dogū come exclusively from the Jōmon period, and were no longer made by the following Yayoi period. There are various styles of dogū, depending on the exhumation area and time period. The National Museum of Japanese History estimates that the total number of dogū is approximately 15,000, with The Japan Times placing the figure at approximately 18,000. Dogū were made across all of Japan, except Okinawa. Most of the dogū have been found in eastern Japan and it is rare to find one in western Japan. The purpose of the dogū remains unknown and should not be confused with the clay haniwa funerary objects of the Kofun period (250 – 538 C.E.). Everyday ceramic items from the period are called Jōmon pottery. (en)
- Dogū (土偶 literalmente «figura de la tierra»?) son figuras de pequeños humanoides hechas a finales del período Jōmon (14.000 – 400 a. C.) de la prehistoria de Japón. Las Dogū son exclusivas de esta época, y no se siguieron creando durante el posterior período Yayoi. Hay diferentes clases de Dogū, dependiendo del área de exhumación y del período. De acuerdo con el Museo Nacional de Historia Japonesa, el número encontrado por el país es aproximadamente 15.000. Estas figuras fueron realizadas por todo Japón, excepto en Okinawa. La mayoría se han encontrado en la zona este, siendo poco común hallarlas en la oeste. El propósito de las Dogū es desconocido. No deben ser confundidas con la arcilla haniwa, objetos funerarios del período Kofun. (es)
- Les dogū (土偶) sont des statuettes énigmatiques de la période Jōmon (縄文時代, Jōmon jidai), le plus souvent en terre cuite, et le plus souvent aussi « féminines » mais pouvant aussi, peut-être, être asexuées. Ce sont des céramique de la période Jōmon, pour la plupart du Jōmon Moyen jusqu'au Jōmon Final (de 3000 à 400/300 AEC), mais des dogū plus anciennes existent aussi, bien plus rares. Les dogū se présentent très souvent debout et de face, jambes bien marquées (parfois très longues, parfois très grosses) et parfois aussi ne possèdent pas de jambes. Elles possèdent généralement des bras relativement petits et pour quelques groupes très connus, des yeux globuleux, parfois fendus d'un simple trait , comme des « yeux de grenouille » ou comme des « lunettes de neige ». Quasiment toutes les statuettes sont couvertes de graphismes aux formes géométriques complexes. Le contexte de leur découverte laisse supposer qu'elles ont été utilisées lors de cérémonies diverses, et pas seulement en rapport avec les enterrements, mais rien ne permet d'aller plus loin, quant à leur usage ou leurs fonctions et encore moins leur(s) « signification(s) ». (fr)
- Dogū (Jepang: 土偶, Inggris: clay idol, figurine) adalah arca manusia dan hewan yang dibuat pada akhir zaman Jomon (14.000 SM hingga 400 SM) di Jepang. Kebanyakan arca manusia yang memiliki payudara, pinggang kecil, dan pinggul lebar dianggap mewakili dewi. Arca yang memiliki perut yang besar digambarkan sebagai kehamilan. Dogu juga memiliki wajah yang besar dan lengan yang kecil. Dogū sepenuhnya berasal dari zaman Jomon dan tidak berlanjut hingga zaman Yayoi. Alasan pembuatan Dogu masih belum jelas, tetapi diduga Dogu menjadi efigi yang mengandung sihir. Contohnya, dipercaya bahwa penyakit dapat dipindah kedalam Dogu, lalu setelah Dogu hancur, penyakit hilang. Selain penyakit ketidakberuntungan juga dapat dipindahkan. (in)
- 土偶（どぐう）は、最狭義では、縄文時代頃の日本列島で作られていた土人形を指す。 (ja)
- Dogū (土偶, te vertalen als "kleifiguur") zijn kleine humanoïde of dierlijke beelden, gemaakt tijdens de late Jomonperiode (14.000 v.Chr. – 400 v.Chr.) in het prehistorische Japan. De meeste humanoïde Dogū hebben de borsten, smalle polsen en brede heupen van een vrouw, en zijn vermoedelijk beeltenissen van godinnen. Ook hebben veel van de beelden grote buiken, wat kan duiden op zwangerschap. Dit kan erop duiden dat de godinnen die zij uitbeelden gezien werden als moedergodinnen. De Dogū zijn gemaakt van klei, en zijn niet echt realistische weergaven van mensen of dieren. Zo hebben ze erg grote gezichten, kleine armen en handen, en compacte lichamen. Sommigen lijken een primitief soort brillen te dragen of hartvormige gezichten te hebben. Verder hebben veel Dogū tekens op hun gezicht en borst, wat kan duiden op tatoeages. Hoewel Dogū in vele variaties bestaan, zijn bij het grote publiek de zogenaamde Shakōkidogū (遮光器土偶 Shakōkidogū) het bekendst. Dit zijn Dogū met grote bolle ogen, wat een beetje doet denken aan de traditionele sneeuwbrillen van de Inuit. Dogū zijn enkel afkomstig uit de Jomonperiode, en werden niet overgedragen naar de Yayoiperiode. De meeste Dogū zijn gevonden in Oost-Japan. Het exacte doel van de Dogū is tot op de dag van vandaag een raadsel. De meest gangbare theorie is dat ze als gisanten dienden voor mensen, of als middel om een ziekte of ongeluk te verdrijven. Veel van de gevonden Dogū waren bij hun vondst beschadigd. Er zijn maar weinig complete exemplaren gevonden. Van de beschadigde Dogū lijkt in de meeste gevallen deze beschadiging, zoals het ontbreken van een lichaamsdeel, opzettelijk te zijn veroorzaakt, mogelijk tijdens een ritueel. (nl)
- 토우(土偶, 일본어: 土偶 도구[*])는 흙으로 만든 사람이나 동물의 상이다. 주술적인 의미를 갖는 경우가 많았다. (ko)
- I dogū (土偶? どぐう) erano figurine fittili, dell'era giapponese Jōmon. Rappresentano umani o animali, e sono generalmente alte intorno ai 25 cm; raramente sono fatte per stare in piedi, e la maggior parte erano apparentemente legate a una corda o portate vicine al corpo. Alcuni dogū hanno caratteristiche femminili molto evidenziate, e sono state associate a rituali per fertilità e parto; altri sono privi di parti del corpo, e sono stati associati a rituali per la guarigione, o per maledizioni. In un caso il dogū aveva ai piedi una base ed è stato ritrovato circondato da muri, suggerendo l'utilizzo in rituali religiosi. (it)
- Догу (яп. 土偶 догу:) — японские глиняные фигурки людей или животных, которые были изготовлены в период Дзёмон (13 000 — 300 годы до нашей эры). Догу являются аналогом каменных статуэток, которые изготавливались людьми в позднем палеолите и неолите по всей Земле. Самые древние догу, датированные 10-4 тысячелетием до н. э., имеют плоскую форму и характеризуются отсутствием чётких контуров конечностей или лица. Первые объёмные фигурки догу появляются в 3 тысячелетии до н. э. Центром их производства считается Восточная Япония. Во 2 тысячелетии до н. э. искусство изготовления догу распространилось с востока Японии на запад и в 1 тысячелетии до н. э. достигло наибольшего развития. Образцами этого искусства являются сякоки-догу (яп. 遮光器土偶). Поверхность догу обязательно покрывалась резным или верёвочным орнаментом — «дзёмон». Высота таких фигурок колеблется от 3 до 30 см. Большая часть догу — это женские фигурки с ярко выраженными вторичными половыми признаками. Часто догу изображают беременную женщину. Эти фигурки находят как правило разбитыми или закопанными в землю. Точных данных о предназначении догу пока нет. Наиболее аргументированными являются предположения, что эти фигурки использовались в обрядах, связанных с культом плодородия. Японский исследователь Явата Итиро также полагает, что догу могли использовать при лечении больных, при этом разбивалась та часть тела статуэтки, что соответствовала больной части тела человека. Некоторыми исследователями отмечается характерное отсутствие правой руки у фигурок. Догу были, как предполагают, амулетами. С их помощью устанавливалась связь человека с высшими силами природы: дождём, ветром, грозой, вулканами, солнцем. Вся поверхность догу покрыта зигзагами, треугольниками, полукружиями и дисками — символическими изображениями высших сил. С помощью догу древние японцы пытались добиться прекращения стихийных бедствий: проливных дождей, засухи, извержения вулканов. Кроме антропоморфных догу встречаются также фигурки, изображающие животных. В настоящее время[когда?] в Японии найдено более 15 тысяч фигурок догу. (ru)
- Dogū (jap. 土偶) – figurki z wypalonej gliny mierzące do 40 cm wysokości, przedstawiające ludzi, zwierzęta, lub postacie półludzi-półzwierząt, znajdowane w wykopaliskach archeologicznych z ery Jōmon na terenie całej Japonii z wyjątkiem obszarów prefektury Okinawa. Najczęściej spotykane są wizerunki kobiece z przesadnie wyolbrzymionymi cechami kobiecości (piersi, brzuchy i organy rodne), często zaznaczane dodatkowym ornamentem. Figurki tego typu znajdowane są zazwyczaj w ziemiankach mieszkalnych, co ma świadczyć o kulcie płodności biernej lub też o matriarchalnym kulcie kobiety. Znaczna przewaga ilościowa figurek tego rodzaju pozwala zakładać centralną rolę kobiety w kulcie. W ostatnim okresie ery Jōmon pojawiają się figurki, w których zamiast symboliki anatomicznej podkreślano bogactwo ubioru. Figurki te uważa się za wizerunki szamanek. Spotykane są także wizerunki zwierząt, co może świadczyć o animalizmie wśród myśliwych. (pl)
- Dogū (土偶 Dogū? doɡɯ; literalmente "estatueta de barro") são estatuetas de pequenos humanoides e animais feitas no final do período Jōmon (14,000–400 a.C.), durante a pré-história do Japão. Dogū provém do período Jōmon, porém deixaram de ser feitas posteriormente após o período Yayoi. Existem vários estilos de dogū, dependendo da área de exumação e da época. De acordo com o Museu Nacional de História Japonesa, o número total encontrado em todo o Japão é de aproximadamente 15,000. Os Dogū eram feitos em quase todo o Japão, com exceção de Oquinaua. A maioria dos dogū foi encontrada na região leste do Japão e é raro encontrar na região oeste do país. O propósito do dogū permanece desconhecido e não deve ser confundido com as figuras de barro haniwa, os objetos funerários do período Kofun (250 – 538 E.C.). Os artigos de cerâmica do quotidiano são chamados de cerâmica Jōmon. (pt)
- Доґу́ (яп. 土偶, どぐう, «земляна фігурка» або «глиняна лялька») — японська глиняна статуетка людини, рідше тварини, виготовлена протягом періоду Дзьомон. (uk)
- 土偶（日语：土偶／どぐう Dogū */?）是人形陶土製品，日本繩文時代的代表性遺物。早期即有發現，多數在中期以後。到了繩文後期，土偶的製作漸少。東日本分布尤其密集，種類很多。一般認為土偶是女性形象。有的說法強調這與生殖和豐盈的生活有關，是宗教、咒術儀式的對象。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Dogū (土偶 literalmente «figura de la tierra»?) son figuras de pequeños humanoides hechas a finales del período Jōmon (14.000 – 400 a. C.) de la prehistoria de Japón. Las Dogū son exclusivas de esta época, y no se siguieron creando durante el posterior período Yayoi. Hay diferentes clases de Dogū, dependiendo del área de exhumación y del período. De acuerdo con el Museo Nacional de Historia Japonesa, el número encontrado por el país es aproximadamente 15.000. Estas figuras fueron realizadas por todo Japón, excepto en Okinawa. La mayoría se han encontrado en la zona este, siendo poco común hallarlas en la oeste. El propósito de las Dogū es desconocido. No deben ser confundidas con la arcilla haniwa, objetos funerarios del período Kofun. (es)
- 土偶（どぐう）は、最狭義では、縄文時代頃の日本列島で作られていた土人形を指す。 (ja)
- 토우(土偶, 일본어: 土偶 도구[*])는 흙으로 만든 사람이나 동물의 상이다. 주술적인 의미를 갖는 경우가 많았다. (ko)
- I dogū (土偶? どぐう) erano figurine fittili, dell'era giapponese Jōmon. Rappresentano umani o animali, e sono generalmente alte intorno ai 25 cm; raramente sono fatte per stare in piedi, e la maggior parte erano apparentemente legate a una corda o portate vicine al corpo. Alcuni dogū hanno caratteristiche femminili molto evidenziate, e sono state associate a rituali per fertilità e parto; altri sono privi di parti del corpo, e sono stati associati a rituali per la guarigione, o per maledizioni. In un caso il dogū aveva ai piedi una base ed è stato ritrovato circondato da muri, suggerendo l'utilizzo in rituali religiosi. (it)
- Доґу́ (яп. 土偶, どぐう, «земляна фігурка» або «глиняна лялька») — японська глиняна статуетка людини, рідше тварини, виготовлена протягом періоду Дзьомон. (uk)
- 土偶（日语：土偶／どぐう Dogū */?）是人形陶土製品，日本繩文時代的代表性遺物。早期即有發現，多數在中期以後。到了繩文後期，土偶的製作漸少。東日本分布尤其密集，種類很多。一般認為土偶是女性形象。有的說法強調這與生殖和豐盈的生活有關，是宗教、咒術儀式的對象。 (zh)
- Dogū (土偶 Dogū?)(que significa "estatuetes d'argila") són estatuetes d'animals o d'humanoides fetes durant el període Jomon tardà (14000–400 aC) del Japó prehistòric. Els Dogū, a partir del període Jomon ja no es van tornar a fer mai. Hi ha diversos estils de Dogū. Segons el Museu Nacional d'Història del Japó se n'han trobat un 15.000 a tot el Japó excepte a Okinawa. La intenció de fer-los roman desconeguda. No s'han de confondre amb els haniwa d'argila del període Kofun (250 – 538). (ca)
- Dogú (japonsky: 土偶) jsou malé hliněné sošky z japonského období Džómon (přibližně 10 000 př. n. l. - 300 př. n. l.). Sošky mívají zoomorfní i antropomorfní tvary. Ve valné většině případů zpodobňují obvykle těhotné ženské postavy, mužská zpodobnění jsou velmi vzácná. Přesná funkce sošek dosud není známa. Podle newyorského Metropolitního muzea umění podoba figurek naznačuje jejich spojení s plodností a šamanskými rituály. Některé sošky vypadají jakoby měly brýle, pročež jsou jejich oči mnohokrát zvětšené. (cs)
- Die Dogū (jap. 土偶, dt. „Erdfigur“) sind Statuen aus der traditionellen japanischen Kunst aus Terrakotta. Sie stellen meist eine weibliche Figur dar, teils aber auch Männer oder Tiere. Sie treten von der Mitte bis zum Ende der Jōmon-Zeit auf. Man findet sie zu Ende der Jomon-Zeit auch in vereinfachten Formen, die Doban genannt werden, auf deren Grundlage wurden zu dieser Zeit auch Domen genannte Masken hergestellt. Ihre ehemalige Bedeutung und ihre mögliche Beziehung zu den in der Kofun-Zeit als Grabbeigabe auftretenden Haniwa ist noch unbekannt. (de)
- Dogu (japane: 土偶) estas tradiciaj japanaj statuoj el terakoto. Ili kutime prezentas inan figuron, sed foje ankaŭ virojn aŭ bestojn. Ili ekzistas ekde la mezo ĝis la fino de la Ĵomon-epoko. Dogu havas vizaĝon, apartajn krurojn kaj relative malgrandajn brakojn kaj globformajn, foje per horizontala strio apartigitajn ran-okulojn, kiel neĝokulvitroj. Tiuj skulptaĵoj estas ofte ornamitaj de tre kompleksaj geometriaj desegnaĵoj. Fine de la Ĵomon-epoko oni trovas pli simplajn formojn, nomitajn doban, laŭ kies modelo oni kreis ankaŭ maskojn, nomitajn domen. (eo)
- Dogū (Japanese: 土偶, IPA: [doɡɯː]; literally "earthen figure") are small humanoid and animal figurines made during the later part of the Jōmon period (14,000–400 BC) of prehistoric Japan. Dogū come exclusively from the Jōmon period, and were no longer made by the following Yayoi period. There are various styles of dogū, depending on the exhumation area and time period. Everyday ceramic items from the period are called Jōmon pottery. (en)
- Dogū (Jepang: 土偶, Inggris: clay idol, figurine) adalah arca manusia dan hewan yang dibuat pada akhir zaman Jomon (14.000 SM hingga 400 SM) di Jepang. Kebanyakan arca manusia yang memiliki payudara, pinggang kecil, dan pinggul lebar dianggap mewakili dewi. Arca yang memiliki perut yang besar digambarkan sebagai kehamilan. Dogu juga memiliki wajah yang besar dan lengan yang kecil. (in)
- Les dogū (土偶) sont des statuettes énigmatiques de la période Jōmon (縄文時代, Jōmon jidai), le plus souvent en terre cuite, et le plus souvent aussi « féminines » mais pouvant aussi, peut-être, être asexuées. Ce sont des céramique de la période Jōmon, pour la plupart du Jōmon Moyen jusqu'au Jōmon Final (de 3000 à 400/300 AEC), mais des dogū plus anciennes existent aussi, bien plus rares. Les dogū se présentent très souvent debout et de face, jambes bien marquées (parfois très longues, parfois très grosses) et parfois aussi ne possèdent pas de jambes. Elles possèdent généralement des bras relativement petits et pour quelques groupes très connus, des yeux globuleux, parfois fendus d'un simple trait , comme des « yeux de grenouille » ou comme des « lunettes de neige ». Quasiment toutes les statue (fr)
- Dogū (土偶, te vertalen als "kleifiguur") zijn kleine humanoïde of dierlijke beelden, gemaakt tijdens de late Jomonperiode (14.000 v.Chr. – 400 v.Chr.) in het prehistorische Japan. De meeste humanoïde Dogū hebben de borsten, smalle polsen en brede heupen van een vrouw, en zijn vermoedelijk beeltenissen van godinnen. Ook hebben veel van de beelden grote buiken, wat kan duiden op zwangerschap. Dit kan erop duiden dat de godinnen die zij uitbeelden gezien werden als moedergodinnen. (nl)
- Dogū (jap. 土偶) – figurki z wypalonej gliny mierzące do 40 cm wysokości, przedstawiające ludzi, zwierzęta, lub postacie półludzi-półzwierząt, znajdowane w wykopaliskach archeologicznych z ery Jōmon na terenie całej Japonii z wyjątkiem obszarów prefektury Okinawa. (pl)
- Dogū (土偶 Dogū? doɡɯ; literalmente "estatueta de barro") são estatuetas de pequenos humanoides e animais feitas no final do período Jōmon (14,000–400 a.C.), durante a pré-história do Japão. Dogū provém do período Jōmon, porém deixaram de ser feitas posteriormente após o período Yayoi. Existem vários estilos de dogū, dependendo da área de exumação e da época. De acordo com o Museu Nacional de História Japonesa, o número total encontrado em todo o Japão é de aproximadamente 15,000. Os Dogū eram feitos em quase todo o Japão, com exceção de Oquinaua. A maioria dos dogū foi encontrada na região leste do Japão e é raro encontrar na região oeste do país. O propósito do dogū permanece desconhecido e não deve ser confundido com as figuras de barro haniwa, os objetos funerários do período Kofun (250 (pt)
- Догу (яп. 土偶 догу:) — японские глиняные фигурки людей или животных, которые были изготовлены в период Дзёмон (13 000 — 300 годы до нашей эры). Догу являются аналогом каменных статуэток, которые изготавливались людьми в позднем палеолите и неолите по всей Земле. Самые древние догу, датированные 10-4 тысячелетием до н. э., имеют плоскую форму и характеризуются отсутствием чётких контуров конечностей или лица. Первые объёмные фигурки догу появляются в 3 тысячелетии до н. э. Центром их производства считается Восточная Япония. (ru)
|
