| dbo:abstract
|
- Dihydrokodein (někdy označovaný zkratkou DHC) je polo-syntetické opioidní analgetikum předepisované na bolest nebo těžkou dušnost, nebo jako lék proti kašli, buď samotný, nebo smíchaný s paracetamolem, nebo aspirinem. Byl vyvinut v Německu v roce 1908 a poprvé uveden na trh v roce 1911. Běžně je dostupný ve formě tablet, roztoků, a dalších perorálních forem, v některých zemích je k dispozici jako injekční roztok pro hluboké podkožní a intramuskulární podání. Stejně jako u kodeinu je třeba se vyhnout intravenóznímu podání, protože by mohlo způsobit anafylaktický šok a život ohrožující plicní edém. Dihydrokodein je k dispozici ve formě čípku na lékařský předpis. Dihydrokodein se v některých případech používá jako alternativa nebo doplněk ke kodeinu. Z chemického hlediska se nejčastěji vyskytuje ve formě následujících solí (sestupně podle přibližné četnosti): hydrogen-tartrát (bitartrát), fosfát, hydrochlorid, tartarát, hydroiodid, methyliodid, hydrobromid, síran, a thiokyanatan. Konverzní faktory ze soli na jsou 0,67 pro hydrogen-tartrát, 0,73 pro fosfát, a 0,89 pro hydrochlorid. Dihydrokodein byl vyvinut během intenzivního mezinárodního výzkumu zaměřeného na nalezení účinnějších léků proti kašli, a to zejména za účelem snížení přenosu tuberkulózy, černého kašle, zápalu plic a podobných nemocí vzduchem cca v letech 1895 až 1915. Dihydrokodein je strukturálně velmi podobný kodeinu. Je dvakrát silnější, než kodein. I když dihydrokodein má velmi aktivní metabolity (v podobě a (sto krát silnější)), tyto metabolity jsou produkovány v tak malém množství, že nemají klinicky významný vliv. Dihydrokodeinu je také původní člen a chemický základ pro řadu podobných polo-syntetických opioidů, jako , dihydrokodeinon (hydrokodon), , , a . (cs)
- دي هيدروكودايين Dihydrocodeine أو ثنائي هيدروكودئين أو DHC دواء مخدر ومضاد للألم، مشتق من الكودايين، وهو أقل قوة من المورفين بست مرات. يستخدم كمضاد للألم بعد العمليات الجراحية وانقطاس التنفس ومضادات السعال، يوجد كحبوب وشراب وأشكال أخرى.وهو مسكن أفيوني نصف صنعي, تم تطويره في ألمانيا عام 1908 وتم تسويقه في عام 1911.. (ar)
- Dihydrocodein (DHC) oder Dihydrokodein ist ein halbsynthetischer Abkömmling des Opium-Alkaloids Morphin, das als Schmerzmittel und als Hustenblocker angewandt wird. Chemisch ist es mit dem Codein verwandt, aus dem es durch Reduktion hergestellt wird. Dihydrocodein war seit Ende der 1970er Jahre bis etwa 2001 ein häufig angewendetes Medikament zur Behandlung opiatabhängiger Patienten. Es wird oral, etwa als Retard-Tablette (60, 90 oder 120 mg des Wirkstoffs enthaltend), verabreicht. (de)
- Dihydrocodeine is a semi-synthetic opioid analgesic prescribed for pain or severe dyspnea, or as an antitussive, either alone or compounded with paracetamol (acetaminophen) (as in co-dydramol) or aspirin. It was developed in Germany in 1908 and first marketed in 1911. Commonly available as tablets, solutions, elixirs, and other oral forms, dihydrocodeine is also available in some countries as an injectable solution for deep subcutaneous and intra-muscular administration. As with codeine, intravenous administration should be avoided, as it could result in anaphylaxis and life-threatening pulmonary edema. In the past, dihydrocodeine suppositories were used. Dihydrocodeine is available in suppository form on prescription. Dihydrocodeine is used as an alternative to codeine. It was first described in 1911 and approved for medical use in 1948. Dihydrocodeine was developed during the search for more effective cough medication, especially to help reduce the spread of tuberculosis, pertussis, and pneumonia in the years from c.a. 1895 to 1915. It is similar in chemical structure to codeine. Dihydrocodeine is twice as strong as codeine. Although dihydrocodeine does have extremely active metabolites, in the form of dihydromorphine and dihydromorphine-6-glucuronide (one hundred times more potent), these metabolites are produced in such small amounts that they do not have clinically significant effects. Dihydrocodeine is also the original member and chemical base of a number of similar semi-synthetic opioids such as acetyldihydrocodeine, dihydrocodeinone enol acetate, dihydroisocodeine, nicocodeine, and nicodicodeine. (en)
- Dihidrocodeína es el nombre genérico de un medicamento que actúa como analgésico para el rápido alivio del dolor moderado a grave y antitusígeno. La dihidrocodeína es un narcótico que pertenece al grupo de los opioides, por lo que provoca dependencia en los usuarios de larga data. La dihidrocodeína tiene los mismos efectos que dos tabletas de otro narcótico llamado hidrocodona (hydrocodone, en inglés). El dicodin es un narcótico superior, comparado con el vicodin. La dihidrocodeína también puede ser usada para otros propósitos diferentes a los especificados, incluso se estudia entre las drogas de abuso para evaluación de las unidades de conductas adictivas en un área sanitaria. Se ha afirmado que la actividad analgésica de la dihidrocodeína, se atribuye a su metabolito dihidromorfina. Esta afirmación se basa en que la dihidromorfina tiene una afinidad de unión a los receptores μ similares a la de la morfina y que posee aproximadamente 100 veces la actividad de dihidrocodeína. Menos del 10% de DHC es metabolizado por O -desmetilación a dihidromorfina en el hombre. Los resultados de los estudios sugieren que el efecto analgésico después de la ingestión dihidrocodeína se atribuye principalmente a la droga madre y no su metabolito dihidromorfina. Por lo tanto, se puede deducir que las diferencias polimórficas en el metabolismo dihidrocodeína a [dihidromorfina tienen poco o ningún efecto sobre el efecto analgésico. (es)
- La dihydrocodéine est un opioïde semi-synthétique utilisé en médecine, un analgésique utilisé pour soulager les douleurs modérées à sévères. Elle se trouve sur le palier II de l'OMS. Elle est un dérivé synthétique de la codéine, un alcaloïde de l'opium. La dihydrocodéine possède une activité antalgique dont la puissance varie d'un cinquième à un tiers de celle de la morphine. Autrement dit, 60 milligrammes de dihydrocodéine représentent en moyenne, l'équivalent d'une dose comprise entre 10 et 20 milligrammes de morphine orale (selon le métabolisme qui varie parfois grandement, d'une personne à l'autre.) Cette molécule cousine de la codéine est donc environ deux fois plus puissante que celle-ci. La structure moléculaire de la dihydrocodéine diffère de celle de la codéine par l'absence de double liaison entre les positions 7 et 8. Tout comme son analogue naturel, son efficacité varie en fonction des patients : la transformation du produit en dihydromorphine par les enzymes hépatiques CYP2D6 étant nécessaire à son activité analgésique, l'efficacité du produit dépend de l'activité desdites enzymes, qui varie d'une personne à une autre. La dihydrocodéine possède également des propriétés antitussives, hypnotiques, euphorisantes et anxiolytiques, à l'instar de la plupart des opiacés. Elle a longtemps été étudiée, comme d’autres opioïdes, pour le traitement de troubles psychiques, comme la dépression réfractaire. La dihydrocodéine est un des morphiniques dit faibles les plus puissants parmi les opiacés de palier 2 et est inscrite sur la liste des stupéfiants, quand bien même sa prescription se fait sur ordonnances standards, afin de faciliter son obtention et répondre plus facilement et rapidement à des situations douloureuses. En effet les molécules relevant d'une ordonnance sécurisée sont beaucoup plus contrôlées et délicates à obtenir. Voilà pourquoi des molécules telles la codéine, la dihydrocodéine ainsi que la poudre d'opium faiblement dosée, sont rendues facilement accessibles, en restant sur liste 1. Son utilisation doit être la plus courte possible. À l'étranger, la dihydrocodéine est commercialisée sous diverses spécialités, notamment en association avec du paracétamol ou des anti-inflammatoires. (fr)
- La diidrocodeina è un principio attivo, che viene utilizzato per il trattamento del dolore moderato e grave.La diidrocodeina deriva dalla codeina che è contenuta nelle capsule mature dei papaveri da oppio e quindi rientra nella famiglia degli oppiacei, anche se con effetti minori rispetto agli altri. È usata anche come antitussivo: è il principio attivo del farmaco Paracodina. (it)
- Dihydrocodeïne is een geneesmiddel dat kan gebruikt worden bij hoest en als pijnstiller. Het is een semisynthetisch opioïde. Gebruik van dihydrocodeine als pijnstiller vereist een hogere dosis en kent dezelfde voor- en nadelen als andere narcotische analgetica zoals codeïne. De werking, effecten en chemische structuur zijn zeer gelijkaardig. In Nederland is dihydrocodeïne niet verkrijgbaar maar er bestaan voldoende alternatieven. In België is het verkrijgbaar als tabletjes en als siroop onder de merknaam Paracodine met als enige indicatie hoest. (nl)
- ジヒドロコデイン（英: Dihydrocodeine）は、麻薬性鎮咳薬の1つ。中枢性に作用して鎮咳作用を発揮する。弱い依存性を有する。 処方箋医薬品には劇薬の指定がある。処方箋医薬品としては「ジヒドロコデインリン酸塩」として流通している（第一三共・武田薬品工業・塩野義製薬・田辺三菱製薬が製造）。 2014年6月より、医薬品医療機器等法の改正によって「濫用の恐れのある医薬品の成分」として、含有される一般用医薬品の販売が、12歳以上で1人1箱に制限されている。 (ja)
- 디히드로코데인 또는 다이하이드로코데인(영어: dihydrocodeine)은 단독 또는 파라세타몰(아세트아미노펜) (에서와 같이) 또는 아스피린과 혼합하여 통증 또는 중증 호흡곤란 또는 진해제로 처방되는 반합성 아편유사 진통제이다. 다이하이드로코데인은 1908년에 독일에서 개발되어 1911년에 최초로 시판되었다. (ko)
- Dihydrokodein (summaformel C18H23NO3) är ett halvsyntetiskt kodeinderivat som utvinns ur råopium och har svaga narkotiska egenskaper. Det tillhör gruppen opiater och beskrevs första gången 1911 och godkändes för medicinskt bruk 1948. Dihydrokodein utvecklades under åren från ca 1895 till 1915 under sökandet efter effektivare hostmedicin, särskilt för att minska spridningen av tuberkulos, kikhosta och lunginflammation. Det är liknar i kemisk struktur kodein, men är dubbelt så starkt som kodein. Även om dihydrokodein har extremt aktiva metaboliter, i form av dihydromorfin och dihydromorfin-6-glukuronid (hundra gånger mer potenta), produceras dessa metaboliter i så små mängder att de inte har kliniskt signifikanta effekter. Dihydrokodein är också den ursprungliga kemiska basen till ett antal liknande halvsyntetiska opioider som acetyldihydrokodein, dihydrokodeinenolenota, dihydroisokodein, nicokodein och nikodikodein. (sv)
- Di-hidrocodeína é um opiáceo semissintético derivado de dois opiáceos naturais: codeína e tebaína.É um narcótico oralmente activo com propriedades analgésicas e antitússicas. A venda e producção desta droga aumentaram significativamente recentemente pois são utilizadas de forma recreativa ilicitamente. A di-hidrocodeína foi primeiramente sintetizada na Alemanha em 1920. (pt)
- Дигидрокодеин — полусинтетический опиоидный анальгетик, изобретённый в Германии в 1908 году и выпущенный на рынок в 1911 году. Прописывался при послеоперационных болях, сильной одышке и в качестве противокашлевого средства. Тартрат дигидрокодеина входил в состав некоторых комбинированных препаратов. В некоторых странах используется, как альтернативный метадону препарат для лечения опиоидной зависимости. Выпускается в виде таблеток, растворов и других форм для орального применения, в некоторых странах также в виде растворов для подкожных и внутримышечных инъекций. В прошлом выпускался в виде суппозиториев. Как и в случае с кодеином, следует избегать внутривенного введения, так как это может привести к анафилактическому шоку и отёку лёгких. Дигидрокодеин был разработан после интенсивных исследований, проводимых в Центральной Америке в 1895—1915 годах, направленных на поиск эффективных противокашлевых средств, особенно для уменьшения распространения таких заболеваний, как туберкулёз, коклюш, пневмония и им подобных, которые были бы похожи на кодеин по своей химической структуре. В зависимости от метаболизма, сила дигидрокодеина составляет 100—150% от силы кодеина. Хотя дигидрокодеин имеет чрезвычайно активные метаболиты, такие как дигидроморфин и (его сила в сотню раз больше), они появляются в столь малых количествах, что не оказывают клинически важных эффектов. В России дигидрокодеин входит в Список II Перечня наркотических средств, психотропных веществ и их прекурсоров, подлежащих контролю в Российской Федерации (оборот ограничен). (ru)
- Dihydrokodeina (łac. dihydrocodeinum) – organiczny związek chemiczny, pochodna morfiny o ośrodkowym działaniu przeciwbólowym i przeciwkaszlowym. W dawkach terapeutycznych tj. do 120 mg na dobę, praktycznie nie powoduje zależności fizycznej ani psychicznej. Stosuje się ja w silnych bólach nowotworowych oraz w bólach o innej etiologii. Może powodować niewydolność układu oddechowego, napad astmy oskrzelowej, wymioty lub zaparcia. Zwalnia perystaltykę jelit. Alkohol etylowy jak i leki nasenne z grupy benzodiazepin lub pochodnych kwasu barbiturowego nasilają depresyjne ośrodkowe działanie dihydrokodeiny.Dihydrokodeina należy do grupy III-N (Środki odurzające). Obecnie jeden z głównych leków polecanych przez WHO w leczeniu bólów nowotworowych na tzw. II-stopniu drabiny analgetycznej, często w połączeniu z paracetamolem lub NLPZ (Niesterydowe leki przeciwzapalne) jak na przykład ibuprofen, naproksen, diklofenak, nimesulid. W Polsce winian dihydrokodeiny jest sprzedawany pod nazwą handlową DHC Continus w postaci tabletek o przedłużonym uwalnianiu w dawkach 60, 90 i 120 mg. (pl)
|
| rdfs:comment
|
- دي هيدروكودايين Dihydrocodeine أو ثنائي هيدروكودئين أو DHC دواء مخدر ومضاد للألم، مشتق من الكودايين، وهو أقل قوة من المورفين بست مرات. يستخدم كمضاد للألم بعد العمليات الجراحية وانقطاس التنفس ومضادات السعال، يوجد كحبوب وشراب وأشكال أخرى.وهو مسكن أفيوني نصف صنعي, تم تطويره في ألمانيا عام 1908 وتم تسويقه في عام 1911.. (ar)
- Dihydrocodein (DHC) oder Dihydrokodein ist ein halbsynthetischer Abkömmling des Opium-Alkaloids Morphin, das als Schmerzmittel und als Hustenblocker angewandt wird. Chemisch ist es mit dem Codein verwandt, aus dem es durch Reduktion hergestellt wird. Dihydrocodein war seit Ende der 1970er Jahre bis etwa 2001 ein häufig angewendetes Medikament zur Behandlung opiatabhängiger Patienten. Es wird oral, etwa als Retard-Tablette (60, 90 oder 120 mg des Wirkstoffs enthaltend), verabreicht. (de)
- La diidrocodeina è un principio attivo, che viene utilizzato per il trattamento del dolore moderato e grave.La diidrocodeina deriva dalla codeina che è contenuta nelle capsule mature dei papaveri da oppio e quindi rientra nella famiglia degli oppiacei, anche se con effetti minori rispetto agli altri. È usata anche come antitussivo: è il principio attivo del farmaco Paracodina. (it)
- Dihydrocodeïne is een geneesmiddel dat kan gebruikt worden bij hoest en als pijnstiller. Het is een semisynthetisch opioïde. Gebruik van dihydrocodeine als pijnstiller vereist een hogere dosis en kent dezelfde voor- en nadelen als andere narcotische analgetica zoals codeïne. De werking, effecten en chemische structuur zijn zeer gelijkaardig. In Nederland is dihydrocodeïne niet verkrijgbaar maar er bestaan voldoende alternatieven. In België is het verkrijgbaar als tabletjes en als siroop onder de merknaam Paracodine met als enige indicatie hoest. (nl)
- ジヒドロコデイン（英: Dihydrocodeine）は、麻薬性鎮咳薬の1つ。中枢性に作用して鎮咳作用を発揮する。弱い依存性を有する。 処方箋医薬品には劇薬の指定がある。処方箋医薬品としては「ジヒドロコデインリン酸塩」として流通している（第一三共・武田薬品工業・塩野義製薬・田辺三菱製薬が製造）。 2014年6月より、医薬品医療機器等法の改正によって「濫用の恐れのある医薬品の成分」として、含有される一般用医薬品の販売が、12歳以上で1人1箱に制限されている。 (ja)
- 디히드로코데인 또는 다이하이드로코데인(영어: dihydrocodeine)은 단독 또는 파라세타몰(아세트아미노펜) (에서와 같이) 또는 아스피린과 혼합하여 통증 또는 중증 호흡곤란 또는 진해제로 처방되는 반합성 아편유사 진통제이다. 다이하이드로코데인은 1908년에 독일에서 개발되어 1911년에 최초로 시판되었다. (ko)
- Di-hidrocodeína é um opiáceo semissintético derivado de dois opiáceos naturais: codeína e tebaína.É um narcótico oralmente activo com propriedades analgésicas e antitússicas. A venda e producção desta droga aumentaram significativamente recentemente pois são utilizadas de forma recreativa ilicitamente. A di-hidrocodeína foi primeiramente sintetizada na Alemanha em 1920. (pt)
- Dihydrokodein (někdy označovaný zkratkou DHC) je polo-syntetické opioidní analgetikum předepisované na bolest nebo těžkou dušnost, nebo jako lék proti kašli, buď samotný, nebo smíchaný s paracetamolem, nebo aspirinem. Byl vyvinut v Německu v roce 1908 a poprvé uveden na trh v roce 1911. Dihydrokodeinu je také původní člen a chemický základ pro řadu podobných polo-syntetických opioidů, jako , dihydrokodeinon (hydrokodon), , , a . (cs)
- Dihydrocodeine is a semi-synthetic opioid analgesic prescribed for pain or severe dyspnea, or as an antitussive, either alone or compounded with paracetamol (acetaminophen) (as in co-dydramol) or aspirin. It was developed in Germany in 1908 and first marketed in 1911. Dihydrocodeine is also the original member and chemical base of a number of similar semi-synthetic opioids such as acetyldihydrocodeine, dihydrocodeinone enol acetate, dihydroisocodeine, nicocodeine, and nicodicodeine. (en)
- Dihidrocodeína es el nombre genérico de un medicamento que actúa como analgésico para el rápido alivio del dolor moderado a grave y antitusígeno. La dihidrocodeína es un narcótico que pertenece al grupo de los opioides, por lo que provoca dependencia en los usuarios de larga data. La dihidrocodeína tiene los mismos efectos que dos tabletas de otro narcótico llamado hidrocodona (hydrocodone, en inglés). El dicodin es un narcótico superior, comparado con el vicodin. (es)
- La dihydrocodéine est un opioïde semi-synthétique utilisé en médecine, un analgésique utilisé pour soulager les douleurs modérées à sévères. Elle se trouve sur le palier II de l'OMS. Elle est un dérivé synthétique de la codéine, un alcaloïde de l'opium. La dihydrocodéine possède également des propriétés antitussives, hypnotiques, euphorisantes et anxiolytiques, à l'instar de la plupart des opiacés. Elle a longtemps été étudiée, comme d’autres opioïdes, pour le traitement de troubles psychiques, comme la dépression réfractaire. (fr)
- Дигидрокодеин — полусинтетический опиоидный анальгетик, изобретённый в Германии в 1908 году и выпущенный на рынок в 1911 году. Прописывался при послеоперационных болях, сильной одышке и в качестве противокашлевого средства. Тартрат дигидрокодеина входил в состав некоторых комбинированных препаратов. В некоторых странах используется, как альтернативный метадону препарат для лечения опиоидной зависимости. В России дигидрокодеин входит в Список II Перечня наркотических средств, психотропных веществ и их прекурсоров, подлежащих контролю в Российской Федерации (оборот ограничен). (ru)
- Dihydrokodeina (łac. dihydrocodeinum) – organiczny związek chemiczny, pochodna morfiny o ośrodkowym działaniu przeciwbólowym i przeciwkaszlowym. W dawkach terapeutycznych tj. do 120 mg na dobę, praktycznie nie powoduje zależności fizycznej ani psychicznej. Stosuje się ja w silnych bólach nowotworowych oraz w bólach o innej etiologii. W Polsce winian dihydrokodeiny jest sprzedawany pod nazwą handlową DHC Continus w postaci tabletek o przedłużonym uwalnianiu w dawkach 60, 90 i 120 mg. (pl)
- Dihydrokodein (summaformel C18H23NO3) är ett halvsyntetiskt kodeinderivat som utvinns ur råopium och har svaga narkotiska egenskaper. Det tillhör gruppen opiater och beskrevs första gången 1911 och godkändes för medicinskt bruk 1948. Dihydrokodein är också den ursprungliga kemiska basen till ett antal liknande halvsyntetiska opioider som acetyldihydrokodein, dihydrokodeinenolenota, dihydroisokodein, nicokodein och nikodikodein. (sv)
|
