| dbo:abstract
|
- In der Schlacht bei Verchen, einem Ort am nordöstlichen Ufer des Kummerower Sees, besiegte am 6. Juli 1164 die Vorhut des sächsischen Heeres ein zahlenmäßig stark überlegenes slawisches Heer aus Abodriten und Pomoranen. (de)
- The Battle of Verchen (German: Schlacht bei Verchen) was a battle between Saxons and West Slavic Obotrites on 6 July 1164. The Obotrites were attacked by Saxons and Danes in 1160, resulting in the death of the Obotrite prince, Niklot, and the partition of the Obotrite lands. Niklot's son Pribislav rose in revolt in 1163, capturing the castles of Malchow and . The army of Duke Henry the Lion of Saxony was concentrated at Verchen near Demmin and consisted of troops from Saxony, Holstein, Dithmarschen, and Frisia. The Christian army was also assisted by a fleet from King Valdemar the Great of Denmark. They were opposed by a force of Slavs led by Pribislav and the Pomeranian dukes Bogislaw I and Casimir I. The outcome of the resulting bloody battle with the Slavs was in doubt, although the Christian lords were eventually victorious. Slavic casualties amounted to 2,500, while the Saxon Count of Holstein, Adolf II, fell in battle along with 450 Saxons. The land of the Obotrites was ravaged by the campaign and many inhabitants, including Pribislav, fled to Pomerania. (en)
- Bitwa pod Verchen (w polskich źródłach też jako Bitwa pod Wierzchnem nad Jeziorem Komorowskim) - jedna z najważniejszych bitew, do których doszło w czasie powstania Obodrytów przeciwko księciu saskiemu i bawarskiemu Henrykowi Lwu 6 lipca 1164 w Verchen u brzegów jeziora Kummerower See. W roku 1164 doszło w Meklemburgii do wybuchu powstania władcy Obodrytów księcia Przybysława przeciwko księciu saskiemu Henrykowi Lwu, który pozbawił go należnego dziedzictwa po swoim ojcu. Po zdobyciu przez powstańców grodów Meklemburg, Quetzin i Malchow, Henryk rozpoczął kampanię przeciwko Przybysławowi. W tym samym czasie sojusznik Henryka, król duński Waldemar I Wielki zapobiegł przyłączeniu się do powstania żyjącego na terenie Rugii ludu Ranów. Przybysława wsparli natomiast książęta pomorscy Kazimierz I dymiński oraz Bogusław I. Wydzielone oddziały Henryka dowodzone przez hrabiego Adolfa II Holsztyńskiego, Reinholda von Dithmarschen, Guncelina I von Schwerin oraz Christiana I von Oldenburga pomaszerowały w kierunku Demmin. Na początku lipca 1164 r. oddziały te założyły obóz pod Verchen nad Kummerower See. Siły główne Henryka miały dotrzeć tu później. Rankiem 6 lipca 1164 r. wojowie słowiańscy skierowali się w kierunku obozu, zamierzając przeprowadzić atak z zaskoczenia, z kierunku, z którego spodziewano się nadejścia sił Henryka. Obecność Słowian została wykryta przez żołnierzy wysłanych z obozu po żywność. Pierwszy atak zakończył się niepowodzeniem, gdyż Słowian w porę dostrzeżono z obozu. Ostatecznie udało się im zająć obóz. W walce śmierć ponieśli Adolf II oraz Reinhold von Dithmarschen. Po zajęciu obozu Słowianie rzucili się do jego plądrowania. Zamieszanie to wykorzystali pozostali dowódcy niemieccy Guncelin I oraz Christian I von Oldenburg, którym udało się zgromadzić wokół siebie 300 ludzi, z których pomocą uderzyli na obóz, gdzie broniły się jeszcze resztki ich towarzyszy. Po ciężkiej walce Słowian wyparto z obozu, a następnie całkowicie rozbito. Straty słowiańskie według Helmolda von Bosau wyniosły 2500 zabitych. Reszta oddziałów obotrycko-pomorskich wycofała się do Demmin. Gdy na miejscu pojawił się Henryk wraz ze swoimi siłami, bitwa była już zakończona. Władca wyruszył więc w kierunku Demmin, ścigając Słowian. Ci zdążyli już jednak ten gród spalić i wycofali się w głąb kraju. Nie napotykając oporu Henryk pomaszerował wzdłuż rzeki Peene do Klasztoru Stolpe, gdzie spotkał się z królem Waldemarem I Wielkim, gdzie doszło do zawarcia pokoju. Książęta pomorscy Kazimierz I i Bogusław I stali się lennikami Henryka, otrzymując od niego Demmin. Do śmierci (1180 - Kazimierz i 1181 - Bogusław) pozostali jego sojusznikami. W roku 1167 zależność lenną uznał Przybysław, który uzyskał od Henryka większą część należnych mu ziem, stając się jego lojalnym lennikiem. (pl)
- Битва при Ферхене — сражение между Саксонским герцогством и ободритами, произошедшее 6 июля 1164 года на северо-восточном берегу озера Куммеровер-Зе. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- In der Schlacht bei Verchen, einem Ort am nordöstlichen Ufer des Kummerower Sees, besiegte am 6. Juli 1164 die Vorhut des sächsischen Heeres ein zahlenmäßig stark überlegenes slawisches Heer aus Abodriten und Pomoranen. (de)
- Битва при Ферхене — сражение между Саксонским герцогством и ободритами, произошедшее 6 июля 1164 года на северо-восточном берегу озера Куммеровер-Зе. (ru)
- The Battle of Verchen (German: Schlacht bei Verchen) was a battle between Saxons and West Slavic Obotrites on 6 July 1164. The Obotrites were attacked by Saxons and Danes in 1160, resulting in the death of the Obotrite prince, Niklot, and the partition of the Obotrite lands. Niklot's son Pribislav rose in revolt in 1163, capturing the castles of Malchow and . The land of the Obotrites was ravaged by the campaign and many inhabitants, including Pribislav, fled to Pomerania. (en)
- Bitwa pod Verchen (w polskich źródłach też jako Bitwa pod Wierzchnem nad Jeziorem Komorowskim) - jedna z najważniejszych bitew, do których doszło w czasie powstania Obodrytów przeciwko księciu saskiemu i bawarskiemu Henrykowi Lwu 6 lipca 1164 w Verchen u brzegów jeziora Kummerower See. (pl)
|
