About: Basilica of San Lorenzo, Milan

An Entity of Type: religious building, from Named Graph: http://dbpedia.org, within Data Space: dbpedia.org

The Basilica of San Lorenzo Maggiore is a church in Milan, northern Italy. Located within the city's ring of canals, it was originally built in Roman times and subsequently rebuilt several times over a number of centuries. It is close to the mediaeval Ticino gate and is one of the oldest churches in Milan. It is near the city park called Basilicas Park, which includes both the Basilica of San Lorenzo and the Basilica of Sant'Eustorgio, as well as the Roman Colonne di San Lorenzo.

thumbnail
Property Value
dbo:abstract
  • Die Basilika San Lorenzo (ital. Chiesa di San Lorenzo Maggiore) in der italienischen Stadt Mailand ist eine frühchristliche Kirche des 4. Jahrhunderts, die dem Heiligen Laurentius geweiht ist. Sie wurde in römischer Zeit begonnen und zeigt trotz Umgestaltungen seit der Romanik noch die ursprüngliche Struktur als Tetrakonchos, also einen Zentralbau mit vier Apsiden und vier aus romanischer Zeit stammenden Ecktürmen. (de)
  • The Basilica of San Lorenzo Maggiore is a church in Milan, northern Italy. Located within the city's ring of canals, it was originally built in Roman times and subsequently rebuilt several times over a number of centuries. It is close to the mediaeval Ticino gate and is one of the oldest churches in Milan. It is near the city park called Basilicas Park, which includes both the Basilica of San Lorenzo and the Basilica of Sant'Eustorgio, as well as the Roman Colonne di San Lorenzo. (en)
  • 45° 27′ 30″ N 09° 10′ 55″ O / 45.45833 °N, 9.18194 °O (mapo) La Baziliko de Sankta Laŭrenco aŭ en itala Basilica de San Lorenzo Maggiore estas grava loko de katolika adorado situanta en Milano, Italio, ene de la ringo de kanaloj, origine konstruita en romia epoko nome en la 4a jarcento (Prakristana Arto) kaj sekve rekonstruita kelkajn fojojn dum la jarcentoj. Situanta ĉe la mezepoka pordo Ticino, ĝi estis unu el plej antikvaj preĝejoj de Milano. Ĝi estas ĉe la urba parko nomita Bazilika Parko, kiu inkludas kaj la Bazilikon de Sankta Laŭrenco kaj la Bazilikon de Sankta Eŭstorgio, same kiel la romiajn . (eo)
  • La basílica de San Lorenzo, cuyo nombre completo es basílica colegial prepositural de San Lorenzo Mayor (en italiano, basilica collegiata prepositurale di San Lorenzo Maggiore) (conocida en la época paleocristiana como basilica palatina y hoy también como San Lorenzo alle Colonne), es una basílica católica de Milán construida en tiempos romanos. Entre las iglesias más antiguas de la ciudad, el edificio fue reconstruido y modificado varias veces en las formas externas conservando casi por completo la planta primitiva de la época tardo-imperial, que se construyó entre 390 y 410:​ junto con las opuestas columnas de San Lorenzo, un tiempo parte del antiportico del edificio, se considera uno de los principales complejos monumentales de la época romana tardoimperial de Milán, en el período en el que la ciudad romana de Mediolanum (la Milán moderna) fue la capital del Imperio Romano de Occidente (papel que desempeñó de 286 al 402). También se cree que la basílica es el primer edificio de simetría central del Occidente cristiano​ y una de las basílicas paleocristianas de Milán. El nombre primigenio de basilica palatina, posteriormente cambiado a «San Lorenzo», deriva de la proximidad al palacio imperial romano de Milán, llamado genéricamente palatium.​ El período comprendido entre los siglos XI y XII fue muy problemático para el edificio: fuertemente arruinado por dos incendios en 1071 y 1075, su cúpula se derrumbó en 1103, solo para ser destruida nuevamente junto con parte del edificio en otro incendio en 1124. A continuación, la iglesia fue reconstruida en estilo románico conservando inalterada la distribución interior original. Si a lo largo del Medioevo la basílica de San Lorenzo siguió siendo un símbolo del legado imperial romano en Milán, en el Renacimiento el templo se convirtió en un símbolo de los cánones clásicos perdidos buscados por los humanistas, así como en un famoso caso de estudio de las soluciones estáticas adoptadas para sostener una cúpula tan monumental, y fue estudiado entre otros por Bramante, Filarete, Leonardo y Giuliano da Sangallo. La planta, cuya estructura se ha mantenido prácticamente inalterada desde su fundación, está formada por un cuadrado y un círculo superpuesto, propiamente llamada tetraconco o planta central cuadrada con cuatro ábsides, uno a cada lado. Por ello el aula se organiza como una estructura concéntrica con la planta exterior para formar un deambulatorio a su alrededor, aquí de forma octogonal con pilares triangulares calados y exedras porticadas en dos órdenes horizontales superpuestos, en correspondencia con los ábsides: el inferior con pilastras de orden dórico y el superior de orden jónico que actúa como matroneo (galería de mujeres). De la antigua basílica paleocristiana solamente se han conservado la capilla de San Aquilino y la capilla de San Hipólito. (es)
  • La basilique Saint-Laurent de Milan (en italien, Chiesa di San Lorenzo Maggiore) est une église construite entre 364 et 402 et remaniée au XVIIIe siècle, dédiée à Laurent de Rome, située dans la ville de Milan en Italie. (fr)
  • De Sint-Laurensbasiliek (Italiaans: Basilica di San Lorenzo Maggiore) is een basiliek in Milaan die gewijd is aan de christelijke martelaar Laurentius van Rome. De kerk werd gebouwd aan het einde van de 4e eeuw en is daarmee een van de oudste kerken van Italië. Milaan was toen de hoofdstad van het Romeinse Rijk. De kerk is gebouwd onder de streng-christelijke keizer Theodosius I en is in verschillende fasen gebouwd. De bouw startte in circa 372 en liep door tot het begin van de overheersing door de Longobarden aan het eind van de 6e eeuw. Het gebouw is een centraalbouw met een koepel in het midden en vier torens. In die vorm doet het gebouw denken aan de Hagia Sophia in Istanboel. Zoals gebruikelijk voor die periode had het gebouw een matroneum, een balkon waar de vrouwelijke bezoekers plaats namen. Dit is nu gedeeltelijk verdwenen, net als de rest van het oorspronkelijke interieur. De grote koepel werd in de 16e eeuw in barokke stijl herbouwd nadat de originele koepel ingestort was. Naast de hoofdkerk staat nog een kapel uit de 4e eeuw die gewijd is aan en die belangrijke mozaïeken bevat. Voor de bouw van de kerk werden materialen hergebruikt uit het Romeinse amfitheater in Milaan. Dit werd mogelijk nadat keizer Theodosius I dit gelegaliseerd had in 392. Voor de kerk staat een zuilenrij. De zuilen zijn oorspronkelijk afkomstig uit een 2e-eeuwse Romeinse tempel, maar werden aan het eind van de 4e eeuw hergebruikt voor deze kerk. (nl)
  • La basilica di San Lorenzo, il cui nome completo è basilica collegiata prepositurale di San Lorenzo Maggiore (nota in epoca paleocristiana come basilica palatina ed oggi anche come San Lorenzo alle Colonne), è una basilica cattolica di Milano. Tra le più antiche chiese della città, l'edificio fu ricostruito e modificato più volte nelle forme esterne conservando quasi completamente la primitiva pianta di epoca tardo-imperiale, che fu realizzata tra il 390 e il 410: assieme alle antistanti colonne di San Lorenzo, un tempo parte dell'antiportico dell'edificio, è considerata tra i maggiori complessi monumentali di epoca romana tardoimperiale di Milano, nel periodo in cui la città romana di Mediolanum (la moderna Milano) era capitale dell'Impero romano d'Occidente (ruolo che ricoprì dal 286 al 402). La basilica è inoltre ritenuta essere il primo edificio a simmetria centrale dell'Occidente Cristiano ed è una delle basiliche paleocristiane di Milano. Il primigenio nome basilica palatina, poi cambiato in "San Lorenzo", deriva dalla vicinanza del Palazzo imperiale romano di Milano, chiamato genericamente palatium. Il periodo tra l'XI e il XII secolo risultò molto travagliato per l'edificio: pesantemente rovinato da due incendi nel 1071 e nel 1075, la sua cupola crollò nel 1103, per poi essere di nuovo distrutta assieme a parte dell'edificio in un altro incendio nel 1124. La chiesa fu quindi ricostruita in forme romaniche pur conservando inalterato l'impianto interno originale. Se per tutto il Medioevo la basilica di San Lorenzo rimase un simbolo dell'eredità imperiale romana a Milano, nel Rinascimento il tempio divenne un simbolo dei canoni classici perduti ricercati dagli umanisti, nonché un celebre caso di studio per le soluzioni statiche adottate per reggere una cupola così monumentale, e fu studiata tra gli altri dal Bramante, Filarete, Leonardo e Giuliano da Sangallo. La pianta, la cui struttura è rimasta pressoché immutata dalla sua fondazione, è formata da un quadrato ed un cerchio sovrapposti, propriamente chiamato tetraconco, ovvero una pianta centrale di forma quadrata con quattro absidi, uno per lato. L'aula è quindi organizzata con una struttura concentrica alla pianta esterna a formare un deambulatorio attorno ad essa, quindi di forma ottagonale con pilatri triangolari traforati ed esedre porticate su due ordini orizzontali sovrapposti, in corrispondenza degli absidi: l'inferiore con pilastri di ordine dorico ed il superiore di ordine ionico che funge da matroneo. Dell'antica basilica paleocristiana sono giunte sino a noi la cappella di Sant'Aquilino e la cappella di Sant'Ippolito. (it)
  • サン・ロレンツォ・マッジョーレ大聖堂は、ミラノのナヴィリオ地区（運河地区）にある、何世紀もの間改築を繰り返してきた、カトリック教会に於ける重要建築物である。また中世に建てられたティチネーゼ門に接する位置にあり、ミラノに於ける最古の教会の一つである。 (ja)
  • 圣老楞佐圣殿（義大利語：Basilica di San Lorenzo）是意大利北部城市米兰一座罗马天主教宗座圣殿，供奉基督教殉道者圣老楞佐。 (zh)
  • Базилика Святого Лаврентия (итал. Basilica di San Lorenzo Maggiore, Сан-Лоренцо-Маджоре; ломб. Gesa de San Lorenz) — миланский храм, возведённый в память о святом Лаврентии не позднее конца IV века, видимо, ещё при Амвросии Медиоланском. Первый храм на этом месте построен византийским архитектором из камней находившегося рядом древнеримского амфитеатра. Отсюда необычный план церкви, соответствующий восточнохристианской, византийско-сирийской архитектурной традиции. Название «базилика» (церковь удлинённого плана) закрепилось за раннехристианской постройкой и не соответствует планировке храма. Церковь Святого Лаврентия, построенная в конце IV — начале V века, представляет собой в плане тетраконх, или квадрифолий, — сложное сочетание четырёхлистника (подкупольного квадрата, окружённого четырьмя полукружиями апсид), обходных галерей с аркадами на древнеримский манер, октогона с куполом (надстроенным Мартино Басси в 1573 году), атриума и малого октогона капеллы Сант-Аквилино. Внутри четыре экседры (в интерьере они выглядят нишами) открываются в центральный, квадратный в плане зал. От начального храма (376—378) остался октогональный зал, возможно баптистерий. Две романских колокольни относятся к XII веку. В капелле св. Аквилина сохранилось несколько позднеантичных мозаик. Позднейшие пристройки придали центрическому храму вид базилики. Вокруг храма установлены памятники Лазарю (1728) и Константину Великому (бронзовая реплика статуи в базилике Сан-Джованни-ин-Латерано в Риме), а также шестнадцать древнеримских колонн пышного коринфского ордера, привезённых, возможно, из терм (или дворца) императора Максимиана (III в.). В приделе храма хранятся мощи Святой Наталии. (ru)
dbo:thumbnail
dbo:wikiPageExternalLink
dbo:wikiPageID
  • 9759695 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength
  • 22536 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID
  • 1097279425 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink
dbp:architecture
  • yes (en)
dbp:architectureStyle
dbp:architectureType
  • Basilica (en)
dbp:buildingName
  • (en)
  • Basilica of Saint Lawrence (en)
dbp:consecrationYear
  • 402 (xsd:integer)
dbp:functionalStatus
  • Active (en)
dbp:groundbreaking
  • 364 (xsd:integer)
dbp:imageSize
  • 300 (xsd:integer)
dbp:location
  • Milan, Italy (en)
dbp:province
dbp:religiousAffiliation
dbp:rite
dbp:status
  • Basilica (en)
dbp:website
dbp:wikiPageUsesTemplate
dbp:yearCompleted
  • 18 (xsd:integer)
dcterms:subject
gold:hypernym
schema:sameAs
georss:point
  • 45.458333333333336 9.181944444444444
rdf:type
rdfs:comment
  • Die Basilika San Lorenzo (ital. Chiesa di San Lorenzo Maggiore) in der italienischen Stadt Mailand ist eine frühchristliche Kirche des 4. Jahrhunderts, die dem Heiligen Laurentius geweiht ist. Sie wurde in römischer Zeit begonnen und zeigt trotz Umgestaltungen seit der Romanik noch die ursprüngliche Struktur als Tetrakonchos, also einen Zentralbau mit vier Apsiden und vier aus romanischer Zeit stammenden Ecktürmen. (de)
  • The Basilica of San Lorenzo Maggiore is a church in Milan, northern Italy. Located within the city's ring of canals, it was originally built in Roman times and subsequently rebuilt several times over a number of centuries. It is close to the mediaeval Ticino gate and is one of the oldest churches in Milan. It is near the city park called Basilicas Park, which includes both the Basilica of San Lorenzo and the Basilica of Sant'Eustorgio, as well as the Roman Colonne di San Lorenzo. (en)
  • 45° 27′ 30″ N 09° 10′ 55″ O / 45.45833 °N, 9.18194 °O (mapo) La Baziliko de Sankta Laŭrenco aŭ en itala Basilica de San Lorenzo Maggiore estas grava loko de katolika adorado situanta en Milano, Italio, ene de la ringo de kanaloj, origine konstruita en romia epoko nome en la 4a jarcento (Prakristana Arto) kaj sekve rekonstruita kelkajn fojojn dum la jarcentoj. Situanta ĉe la mezepoka pordo Ticino, ĝi estis unu el plej antikvaj preĝejoj de Milano. Ĝi estas ĉe la urba parko nomita Bazilika Parko, kiu inkludas kaj la Bazilikon de Sankta Laŭrenco kaj la Bazilikon de Sankta Eŭstorgio, same kiel la romiajn . (eo)
  • La basilique Saint-Laurent de Milan (en italien, Chiesa di San Lorenzo Maggiore) est une église construite entre 364 et 402 et remaniée au XVIIIe siècle, dédiée à Laurent de Rome, située dans la ville de Milan en Italie. (fr)
  • サン・ロレンツォ・マッジョーレ大聖堂は、ミラノのナヴィリオ地区（運河地区）にある、何世紀もの間改築を繰り返してきた、カトリック教会に於ける重要建築物である。また中世に建てられたティチネーゼ門に接する位置にあり、ミラノに於ける最古の教会の一つである。 (ja)
  • 圣老楞佐圣殿（義大利語：Basilica di San Lorenzo）是意大利北部城市米兰一座罗马天主教宗座圣殿，供奉基督教殉道者圣老楞佐。 (zh)
  • La basílica de San Lorenzo, cuyo nombre completo es basílica colegial prepositural de San Lorenzo Mayor (en italiano, basilica collegiata prepositurale di San Lorenzo Maggiore) (conocida en la época paleocristiana como basilica palatina y hoy también como San Lorenzo alle Colonne), es una basílica católica de Milán construida en tiempos romanos. Entre las iglesias más antiguas de la ciudad, el edificio fue reconstruido y modificado varias veces en las formas externas conservando casi por completo la planta primitiva de la época tardo-imperial, que se construyó entre 390 y 410:​ junto con las opuestas columnas de San Lorenzo, un tiempo parte del antiportico del edificio, se considera uno de los principales complejos monumentales de la época romana tardoimperial de Milán, en el período en el (es)
  • La basilica di San Lorenzo, il cui nome completo è basilica collegiata prepositurale di San Lorenzo Maggiore (nota in epoca paleocristiana come basilica palatina ed oggi anche come San Lorenzo alle Colonne), è una basilica cattolica di Milano. Tra le più antiche chiese della città, l'edificio fu ricostruito e modificato più volte nelle forme esterne conservando quasi completamente la primitiva pianta di epoca tardo-imperiale, che fu realizzata tra il 390 e il 410: assieme alle antistanti colonne di San Lorenzo, un tempo parte dell'antiportico dell'edificio, è considerata tra i maggiori complessi monumentali di epoca romana tardoimperiale di Milano, nel periodo in cui la città romana di Mediolanum (la moderna Milano) era capitale dell'Impero romano d'Occidente (ruolo che ricoprì dal 286 al (it)
  • De Sint-Laurensbasiliek (Italiaans: Basilica di San Lorenzo Maggiore) is een basiliek in Milaan die gewijd is aan de christelijke martelaar Laurentius van Rome. De kerk werd gebouwd aan het einde van de 4e eeuw en is daarmee een van de oudste kerken van Italië. Milaan was toen de hoofdstad van het Romeinse Rijk. De kerk is gebouwd onder de streng-christelijke keizer Theodosius I en is in verschillende fasen gebouwd. De bouw startte in circa 372 en liep door tot het begin van de overheersing door de Longobarden aan het eind van de 6e eeuw. (nl)
  • Базилика Святого Лаврентия (итал. Basilica di San Lorenzo Maggiore, Сан-Лоренцо-Маджоре; ломб. Gesa de San Lorenz) — миланский храм, возведённый в память о святом Лаврентии не позднее конца IV века, видимо, ещё при Амвросии Медиоланском. Первый храм на этом месте построен византийским архитектором из камней находившегося рядом древнеримского амфитеатра. Отсюда необычный план церкви, соответствующий восточнохристианской, византийско-сирийской архитектурной традиции. Название «базилика» (церковь удлинённого плана) закрепилось за раннехристианской постройкой и не соответствует планировке храма. Церковь Святого Лаврентия, построенная в конце IV — начале V века, представляет собой в плане тетраконх, или квадрифолий, — сложное сочетание четырёхлистника (подкупольного квадрата, окружённого четырь (ru)
rdfs:label
  • Basilica of San Lorenzo, Milan (en)
  • Basilica di San Lorenzo di Milano (de)
  • Baziliko de Sankta Laŭrenco de Milano (eo)
  • Basílica de San Lorenzo (Milán) (es)
  • Basilique Saint-Laurent de Milan (fr)
  • Basilica di San Lorenzo (Milano) (it)
  • サン・ロレンツォ大聖堂 (ミラノ) (ja)
  • Sint-Laurensbasiliek (Milaan) (nl)
  • Базилика Сан-Лоренцо-Маджоре (ru)
  • 圣老楞佐圣殿 (米兰) (zh)
owl:sameAs
geo:geometry
  • POINT(9.1819448471069 45.458332061768)
geo:lat
  • 45.458332 (xsd:float)
geo:long
  • 9.181945 (xsd:float)
prov:wasDerivedFrom
foaf:depiction
foaf:homepage
foaf:isPrimaryTopicOf
foaf:name
  • (en)
  • Basilica of Saint Lawrence (en)
is dbo:wikiPageDisambiguates of
is dbo:wikiPageRedirects of
is dbo:wikiPageWikiLink of
is foaf:primaryTopic of
Powered by OpenLink Virtuoso    This material is Open Knowledge     W3C Semantic Web Technology     This material is Open Knowledge    Valid XHTML + RDFa
This content was extracted from Wikipedia and is licensed under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License