| dbo:abstract
|
- Els alogi (ἄλογοι, també anomenats Alogians) van ser un grup d'heretges cristians a l'Àsia Menor que van sorgir al voltant de l'any 170 dC. El que sabem d'ells es deriva dels seus oponents, en particular de Sant Epifani I de Constància. (ca)
- The Alogi or Alogoi (ἄλογοι, also called "Alogians") were a group of heterodox Christians in Asia Minor that flourished c. 200 CE, and taught that the Gospel of John and the Apocalypse of John (Book of Revelation) were not the work of the Apostle, but his adversary Cerinthus. What we know of them is derived from their doctrinal opponents, whose literature is extant, particularly St. Epiphanius of Salamis. It was Epiphanius who coined the name "Alogi" as a word play suggesting that they were both illogical (anti-logikos) and they were against the Christian doctrine of the Logos. While Epiphanius does not specifically indicate the name of its founder, Dionysius Bar-Salibi, citing a lost work of Hippolytus (Capita Adversus Caium), writes in his commentary on the Apocalypse, Hippolytus the Roman says: A man appeared, named Caius, saying that the Gospel is not by John, nor the Apocalypse but that it is by Cerinthus the heretic. According to fourth century church historian Eusebius of Caesarea, Caius was a churchman of Rome who wrote during the time of Pope Zephyrinus, and had published a disputation with Proclus, a Montanist leader in Rome. (en)
- Die Aloger (von gr. a-logos, Un-Vernunft, die Unvernünftigen) waren eine frühchristliche Sekte, die gegen Ende des 2. Jahrhunderts in Kleinasien, wahrscheinlich auch in Rom, auftrat. Die Anhänger der Aloger sahen in Jesus Christus einen natürlich erzeugten Menschen, der aber wegen seiner vollkommenen sittlichen Entwicklung Sohn Gottes genannt werden konnte. Nach Epiphanius (Panarion 51) sind sie die Vorläufer der ähnlich denkenden Monarchianer. Da sie die Schriften des Johannes, insbesondere dessen Lehre des Logos, verwarfen, nannte Epiphanius sie Aloger. Weil das Wort Logos im Griechischen unter anderem auch die „Vernunft“ bezeichnet, deuteten ihre Gegner die Bezeichnung auch als „die Unvernünftigen“. (de)
- Alogoj (greke ἄλογοι, el la greka seniga alfo kaj logos = vorto) estas kiuj negas la vorton aŭ la Verbon: estis religia movado prosperanta en Turkio ĉe la fino de la 2-a jarcento, kiu estis taksata, ĉe kristanaj tiamaj ortodoksaj verkistoj, hereza. Ĝi floris en Malgrand-Azio. (eo)
- Los Alogi (del griego ἄλογοι, también conocidos como alogianos o álogos, es decir, los negadores del Logos joánico) fueron un grupo de cristianos heréticos que habitaron en Asia Menor, uno de los centros del cristianismo primitivo. Se habrían originado en la Iglesia de Roma, bajo el liderazgo de un presbítero llamado Caio, que se oponía a Montano. Su auge tuvo lugar entorno al 170 d. C.. Se los conoce a través de sus oponentes doctrinarios cuyas obras siguen existiendo, en especial la obra de Epifanio de Salamis o Salamina. Fue el propio Epifanio quien acuñó el nombre Alogi para este grupo como un juego de palabras que pretendía hacer referencia a que eran ilógicos (anti-logikos) y contrarios a la doctrina cristiana del Logos. San Epifanio (Panarion LI) da una larga lista de grupos heréticos que surgieron tras el montanismo, como el cuartodecimanismo y otros. Estos grupos no reconocían la autoría del Evangelio de Juan ni del Apocalipsis por parte de Juan el Evangelista. En lugar de Juan, atribuían estos dos libros del Nuevo Testamento al gnóstico Cerinto, que era en realidad enemigo de Juan el Evangelista. Respecto a sus creencias, Epifanio indica que los Alogi negaban la continuidad de los dones espirituales en la Iglesia, opinión contraria a la de los montanistas. Negaban frontalmente, por otro lado, la doctrina del logos propuesta por San Juan y también la autoría de Juan en los escritos que se le atribuían. A esta conclusión llegaban por un análisis comparado de los evangelios sinópticos frente al de Juan. Su método de comparación fue considerado como tramposo por Epifanio que tachó a los Alogi de "estúpidos", al atribuir a Cerinto la autoría de un evangelio que había sido escrito contra él. (es)
- Gli Alogi (dal greco alfa privativo e logos parola: coloro che negano la parola, ovvero il Verbo) furono un movimento religioso sorto in Asia Minore verso la fine del II secolo, e considerato eretico da alcuni scrittori cristiani. (it)
- Alogi (gr. ἄλογοι) zwani też alogianami, dosłownie „przeczący słowu” – określenie herezji chrześcijańskiej mającej swoich zwolenników w starożytności, w Azji Mniejszej. Nie jest do końca pewne czy owi heretycy tworzyli odrębną grupę czy był to tylko pogląd wyznawany w obrębie jakiejś większej wspólnoty. Określenie alogi pochodzi z prac św. Ireneusza, który przedstawiał poglądy grupy odrzucającej przejawy działalności Parakleta (Ducha Świętego) a w konsekwencji odrzucały Ewangelię św. Jana. Prace Ireneusza nie przetrwały wprawdzie do naszych czasów ale ich część, w tym ta dotycząca heretyków, zachowała się w dziełach św. Epifaniusza. Prace te są podstawowym źródłem do badań dziejów i poglądów alogi. Źródła podają, iż alogi pojawili się w Azji Mniejszej około 170 roku. Ich początki są prawdopodobnie związane z radykalnym sprzeciwem wobec poglądów głoszonych wówczas przez inną heretycką grupę, montanistów. Jednym z poglądów silnie akcentowanych przez montanistów było twierdzenie iż Duch Święty przemawia do chrześcijan poprzez wybrane osoby, ofiarowując im dar wizjonerstwa i proroctwa. Alogi odrzucali objawienia i inne dary Ducha Świętego, uważając je za fałszerstwa. To właśnie z tego powodu odrzucali Ewangelię św. Jana, w której apostoł zapowiadał zesłanie Ducha Świętego. Alogi odrzucali również Apokalipsę z powodu opisu niebiańskiego Jeruzalem, bardzo, ich zdaniem, podobnego do wizji różnych grup gnostyckich. Autorstwo obydwu dzieł przypisywali gnostykowi Ceryntowi, który był wrogiem tego co uchodziło za ortodoksję. Ich zdaniem dowodami na nieprawdziwość Ewangelii Jana były różnice w opisach wydarzeń i ich kolejności w stosunku do ewangelii synoptycznych. Ponadto uważali, iż promuje ona w swojej wymowie herezję doketyzmu. Ich rzekomy sprzeciw wobec idei Logosu nie jest do końca potwierdzony i jasny. Epifaniusz wprawdzie wspomina, że alogi odrzucali naukę o Logosie, ale bardzo możliwe, iż uczynił to pod wpływem swojego przekonania o głupocie alogi. Powodem tego było to, że przypisywali oni Ceryntowi autorstwo Ewangelii, która najbardziej godziła w jego poglądy. Cerynt twierdził bowiem, że Chrystus był człowiekiem, a tymczasem ewangelista Jan wychwalał boskość Jezusa. Prawdopodobnie więc alogi odrzucali tylko ortodoksyjną wersję nauki o Logosie, proponując w zamian własną. (pl)
- А́логи (др.-греч. ἄλογοι от др.-греч. ἀ- — приставка со значением отсутствия, соответствует в русском языке «не-», «без-» + др.-греч. λόγος — слово; лат. alogi; др.-рус. бесловєсьни) — христианская секта, в конце II века особенно распространенная в Малой Азии и в Риме, видевшая в Иисусе Христе лишь простого человека, названного Сыном Божиим вследствие своего духовного совершенства. Вследствие такого взгляда секта эта не признавала и Евангелие от Иоанна, в котором Христос назван вечным божественным «Логосом». Наряду с этим Евангелием алоги отрицали и другие сочинения, приписываемые Иоанну, особенно Апокалипсис, подвергая их не столько догматической, сколько логической критике и открывая в них разные несообразности. Таким образом, они были ранними представителями библейской критики Нового Завета. Название алоги имеет двоякий смысл: оно указывает на неприятие ими доктрины о божественном логосе, и на их утверждение, что её сторонники лишены здравого смысла. (ru)
- Alogerna (grekiska ἄλογοι, alogi), också kallade alogianer, av grekiska nekande a och logos, "ordet" (Joh. 1:1), kallades av kyrkofadern Epiphanius en sannolikt efter mitten av andra århundradet i Mindre Asien uppkommen sekt, som förkastade såväl Johannes uppenbarelse som Johannes evangelium, då sekten ansåg att dessa ej var skrivna av Johannes, utan av kättaren Cerinthus, och således ej värda att finnas inom kyrkan. (sv)
- Алоги — християнська секта, що існувала у II столітті у Малій Азії та у Римі. Секта вважала Ісуса звичайною людиною, тож не визнавала Євангелія від Івана, де Ісус називався Сином Божим унаслідок своєї духовної досконалості.Унаслідок такого погляду алоги піддавали логічній критиці інші твори Йоанна, зокрема Апокаліпсис, вишукуючи невідповідності. Походження назви двояке — з одного боку це ті, що відкидають божественний логос, з іншого — ті, що позбавлені глузду. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Els alogi (ἄλογοι, també anomenats Alogians) van ser un grup d'heretges cristians a l'Àsia Menor que van sorgir al voltant de l'any 170 dC. El que sabem d'ells es deriva dels seus oponents, en particular de Sant Epifani I de Constància. (ca)
- Die Aloger (von gr. a-logos, Un-Vernunft, die Unvernünftigen) waren eine frühchristliche Sekte, die gegen Ende des 2. Jahrhunderts in Kleinasien, wahrscheinlich auch in Rom, auftrat. Die Anhänger der Aloger sahen in Jesus Christus einen natürlich erzeugten Menschen, der aber wegen seiner vollkommenen sittlichen Entwicklung Sohn Gottes genannt werden konnte. Nach Epiphanius (Panarion 51) sind sie die Vorläufer der ähnlich denkenden Monarchianer. Da sie die Schriften des Johannes, insbesondere dessen Lehre des Logos, verwarfen, nannte Epiphanius sie Aloger. Weil das Wort Logos im Griechischen unter anderem auch die „Vernunft“ bezeichnet, deuteten ihre Gegner die Bezeichnung auch als „die Unvernünftigen“. (de)
- Alogoj (greke ἄλογοι, el la greka seniga alfo kaj logos = vorto) estas kiuj negas la vorton aŭ la Verbon: estis religia movado prosperanta en Turkio ĉe la fino de la 2-a jarcento, kiu estis taksata, ĉe kristanaj tiamaj ortodoksaj verkistoj, hereza. Ĝi floris en Malgrand-Azio. (eo)
- Gli Alogi (dal greco alfa privativo e logos parola: coloro che negano la parola, ovvero il Verbo) furono un movimento religioso sorto in Asia Minore verso la fine del II secolo, e considerato eretico da alcuni scrittori cristiani. (it)
- Alogerna (grekiska ἄλογοι, alogi), också kallade alogianer, av grekiska nekande a och logos, "ordet" (Joh. 1:1), kallades av kyrkofadern Epiphanius en sannolikt efter mitten av andra århundradet i Mindre Asien uppkommen sekt, som förkastade såväl Johannes uppenbarelse som Johannes evangelium, då sekten ansåg att dessa ej var skrivna av Johannes, utan av kättaren Cerinthus, och således ej värda att finnas inom kyrkan. (sv)
- Алоги — християнська секта, що існувала у II столітті у Малій Азії та у Римі. Секта вважала Ісуса звичайною людиною, тож не визнавала Євангелія від Івана, де Ісус називався Сином Божим унаслідок своєї духовної досконалості.Унаслідок такого погляду алоги піддавали логічній критиці інші твори Йоанна, зокрема Апокаліпсис, вишукуючи невідповідності. Походження назви двояке — з одного боку це ті, що відкидають божественний логос, з іншого — ті, що позбавлені глузду. (uk)
- The Alogi or Alogoi (ἄλογοι, also called "Alogians") were a group of heterodox Christians in Asia Minor that flourished c. 200 CE, and taught that the Gospel of John and the Apocalypse of John (Book of Revelation) were not the work of the Apostle, but his adversary Cerinthus. What we know of them is derived from their doctrinal opponents, whose literature is extant, particularly St. Epiphanius of Salamis. It was Epiphanius who coined the name "Alogi" as a word play suggesting that they were both illogical (anti-logikos) and they were against the Christian doctrine of the Logos. While Epiphanius does not specifically indicate the name of its founder, Dionysius Bar-Salibi, citing a lost work of Hippolytus (Capita Adversus Caium), writes in his commentary on the Apocalypse, (en)
- Los Alogi (del griego ἄλογοι, también conocidos como alogianos o álogos, es decir, los negadores del Logos joánico) fueron un grupo de cristianos heréticos que habitaron en Asia Menor, uno de los centros del cristianismo primitivo. Se habrían originado en la Iglesia de Roma, bajo el liderazgo de un presbítero llamado Caio, que se oponía a Montano. Su auge tuvo lugar entorno al 170 d. C.. Se los conoce a través de sus oponentes doctrinarios cuyas obras siguen existiendo, en especial la obra de Epifanio de Salamis o Salamina. Fue el propio Epifanio quien acuñó el nombre Alogi para este grupo como un juego de palabras que pretendía hacer referencia a que eran ilógicos (anti-logikos) y contrarios a la doctrina cristiana del Logos. (es)
- Alogi (gr. ἄλογοι) zwani też alogianami, dosłownie „przeczący słowu” – określenie herezji chrześcijańskiej mającej swoich zwolenników w starożytności, w Azji Mniejszej. Nie jest do końca pewne czy owi heretycy tworzyli odrębną grupę czy był to tylko pogląd wyznawany w obrębie jakiejś większej wspólnoty. (pl)
- А́логи (др.-греч. ἄλογοι от др.-греч. ἀ- — приставка со значением отсутствия, соответствует в русском языке «не-», «без-» + др.-греч. λόγος — слово; лат. alogi; др.-рус. бесловєсьни) — христианская секта, в конце II века особенно распространенная в Малой Азии и в Риме, видевшая в Иисусе Христе лишь простого человека, названного Сыном Божиим вследствие своего духовного совершенства. Название алоги имеет двоякий смысл: оно указывает на неприятие ими доктрины о божественном логосе, и на их утверждение, что её сторонники лишены здравого смысла. (ru)
|
