dbo:abstract
|
- Moskvič 2141 (rusky Москвич-2141) také známý jako Aleko nebo Moskvič Aleko a např. v Německu jako Lada Aleko byl osobní automobil, který vyráběla automobilka Moskvič. Moskvič 2141 byl zcela nový model, na rozdíl od jeho předchůdců, které byly jen modernizacemi. Karoserie typu hatchback byla převzata z vozu , podobnost mezi těmito vozy je vidět hlavně vzadu, vzhled přední části je jiný. Motor z Moskviče 2140 byl uložen podélně (napříč by se nevešel) a poháněl přední kola. Uložení motoru, zavěšení kol a další detaily byly převzaty z Audi 80. Vůz byl poprvé představen v roce 1986. Byl prodáván hlavně na domácím trhu, ale od roku 1990 byl prodáván i v zahraničí. V roce 1997 byl modernizován a přejmenován na Svjatogor (Святогор). Výroba byla ukončena roku 2001. (cs)
- The Moskvitch-2141, also known under the trade name Aleko (Russian: "АЛЕКО", derivative from the name of the automaker "Автомобильный завод имени Ленинского Комсомола", Avtomobilny zavod imeni Leninskogo Komsomola, meaning "Automotive Factory of Lenin's Komsomol"), is a Russian mid-size car that was first announced in 1985 and sold in the Soviet Union and its successor states between 1986 and 1997 by the now defunct Moskvitch Company, based in Moscow, Russia. It was replaced by the modernised M-2141-02 Svyatogor and its sedan body version, the M-2142, in 1997–2003. The Aleko was a huge improvement over previous Moskvitch models, which were durable but old-fashioned sedans (saloons) and station wagons (estates) with rear-wheel drive and a solid rear axle, and had no common parts with them apart from the engine and some other minor details. (en)
- Der Moskwitsch-2141 (russisch Москвич-2141), auch mit dem Beinamen Aleko vertrieben, ist ein Mittelklasse-Pkw des russischen Automobilherstellers Moskwitsch. Das Fahrzeug wurde von 1986 bis 2001 hergestellt. Es wurde ab 1992 mit der Exportbezeichnung Lada Aleko nach Deutschland exportiert. Diese Entscheidung bot sich auf Grund der größeren Bekanntheit der Marke Lada und deren vorhandenem Händlernetz an. Der Aleko verkaufte sich schlecht, der Export wurde 1995 wieder eingestellt. Daran war nicht nur der veraltete technische Stand der späten 1970er-Jahre schuld, sondern auch der damalige hohe Preis von 18.000 DM. Im Vergleich zu den Vorgängermodellen wartete der Aleko mit vielen technischen Neuerungen auf, wie etwa Frontantrieb und MacPherson-Vorderachse. Insgesamt war das Auto 20 cm länger und 14 cm breiter, und die Radgröße wuchs um einen Zoll. Russische und französische Ingenieure überarbeiteten gemeinsam die Aerodynamik, was ein Novum in der russischen Automobilindustrie darstellte. Der Aleko wurde dem Simca 1307 nachempfunden – abgesehen von der äußerlichen Ähnlichkeit bestand aber keine technische Verwandtschaft beider Autos. In der Presse wurde verbreitet, der französische Konzern PSA habe nach Produktionseinstellung des Simca 1307 und seiner Nachfolger die Produktionsanlagen und die Konstruktion selbst in die UdSSR verkauft. Moskwitsch erwarb zwar einige 1307- bzw. 1510-Modelle und untersuchte sie eingehend, der Aleko ist aber lediglich eine gelungene Kopie. Der Aleko hatte in Deutschland einen 1,8-Liter-Dieselmotor mit 44 kW (60 PS) aus dem Ford Escort. Er beschleunigte den Aleko in 22 Sekunden von 0 auf 100 km/h, erreichte eine Höchstgeschwindigkeit von 140 km/h und hatte einen Verbrauch von knapp 7,0 Litern Diesel auf 100 km. Wie seine Vorgänger auch wurde der Moskwitsch-2141 in Bulgarien in Lizenz produziert, dort wurden insgesamt 31.788 Fahrzeuge gebaut.
* Moskwitsch-2141 „Aleko“
* Moskwitsch-2141S „Svyatogor“ (de)
- La Moskvitch 2141, vendue en Europe sous le nom d’Aleko - acronyme d'Avtomobil LEninskogo KOmsomola (en français : "Automobile des Jeunesses Leninistes") - est une automobile produite par le constructeur russe Moskvitch de 1986 à 2001, en différentes versions. (fr)
- El Aleko es un automóvil ruso presentado al público en 1986 que se fabricó entre 1988 y 2000 por la ahora en quiebra empresa Moskvitch, fundada en Moscú (Rusia). Este auto fue una gran mejora a los modelos anteriores, los cuales eran sedanes y autos familiares con tracción y eje rígidos traseros. El Aleko no tenía partes en común con los otros modelos además del motor. Para Moskvitch, este coche era una innovación por su estilo hatchback, la tracción delantera, la suspensión MacPherson delantera y la suspensión de torsión trasera, este vehículo se volvió más confortable, más seguro y más espacioso. Por primera vez en la historia del automóvil ruso, se fabricó para características aerodinámicas, esto gracias a la colaboración de ingenieros aeronautas y espaciales de Francia y Rusia. El auto se originó como un concepto de tracción delantera basado en modelos extranjeros. Moskvitch, durante los años 1970 compró muchos autos de diferentes compañías para probarlos. Los franceses y suecos se llevaron la ventaja por su utilidad y fiabilidad; y fue el ministro de la industria automotriz quien tomó la última decisión de elegir el como el mejor candidato para el mercado ruso. Para el coche, se modificó un existente motor Moskvitch para tracción delantera, después de algunas pruebas, se decidió que se copiaría casi totalmente la carrocería del Simca 1307, y aunque esto ayudó a reducir los costos de manufactura, fue como un insulto para los ingenieros y diseñadores que ya tenían listas sus propias ideas para este coche. La moral del personal fue afectada, y el Aleko nunca fue apreciado por los ingenieros de Moskvitch (testimonio del jefe de diseño de Moskvitch en ese entonces, Igor Zaitsev. Autoreview, 2002, #5). El motor usado era demasiado largo para colocarse transversalmente, así que se puso longitudinalmente como en el Audi 80 o el Audi 100, muchas de las ideas de diseño se obtuvieron de los automóviles de Audi; un ejemplo de esto es la suspensión (trasera y delantera diferentes) usada en el Aleko y la barra de dirección colapsable. Siguiendo una de las características de los coches franceses, la llanta extra se encontraba por fuera, en la parte de abajo del coche. A pesar del diseño y estilo de "segunda mano" del Aleko, casi se convirtió en el primer automóvil de producción con tracción delantera de la industria rusa. El Aleko se vendió principalmente en el mercado doméstico, pero por los años 1980, fue exportado también, en las empresas de exportación alemanas, este auto se comercializó como el Lada Aleko y motores diésel de Ford e Indenor fueron obtenidos además de los motores de gasolina estándar. Algunos de los últimos modelos de Moskvitch como el Svjatogor y el Dolgorukij se basaron también en el Aleko. (es)
- De Moskvitsj 2141 is een middenklasse auto van de autofabrikant Moskvitsj, die tussen 1986 en 1998 in Moskou gebouwd werd. De auto werd in West-Europa verkocht onder de naam Aleko. (nl)
- Moskwicz 2141 (Aleko) – samochód osobowy produkowany przez radzieckie, później rosyjskie zakłady AZLK / Moskwicz w latach 1986–2001. (pl)
- Москвич-2141 (АЗЛК-2141) — советский и российский легковой автомобиль третьей группы малого класса с кузовом типа «хэтчбек», выпускавшийся с 1986 по 2001 год (с 1997 г. — в виде модернизированной модели «Святогор») на Автомобильном заводе имени Ленинского комсомола (АЗЛК, с 1992 года — ОАО «Москвич»). Родоначальник семейства, к которому позже присоединились седан 2142, пикап и фургон 2335, а также их вариации. На экспортных рынках ряда стран именовался ALEKO (латинская транслитерация с «АЛЕКО» — «Автозавод Ленинского комсомола»). Кузов автомобиля создавался с оглядкой на кузов Simca-Chrysler 1307, от которого была взята некоторая часть элементов, например — рамки окон боковых дверей. Качественным конструктивным отличием от предыдущих поколений автомобилей завода является передняя подвеска типа «Макферсон» и передний привод колёс. «Москвич-2141» не получил современного, собственного разработанного семейства двигателей поколения АЗЛК-214xx (с ремённым приводом ГРМ и 16-клапанной разновидностью), а оснащался таковым от предыдущего поколения автомобилей, и также относительно устаревшими моторами ВАЗ-2106, что не позволило ему воплотить свой потенциал полностью. В 1997 году модель получила новую лицевую часть и комплектацию с иностранным двигателем марки «Рено», а также была переименована в «Святогор». Обозначается индексами «2141-02», «-45», «−00», «−22», «−23», «−24» и «−25». (ru)
- Москвич-2141 (в країнах Європейського союзу продавався під назвою Aleko) — легковий автомобіль третьої групи малого класу з кузовом типу хетчбек, що випускався з 1986 по 1998 роки на АЗЛК і по 2001 рік на інших підприємствах. (uk)
|
rdfs:comment
|
- La Moskvitch 2141, vendue en Europe sous le nom d’Aleko - acronyme d'Avtomobil LEninskogo KOmsomola (en français : "Automobile des Jeunesses Leninistes") - est une automobile produite par le constructeur russe Moskvitch de 1986 à 2001, en différentes versions. (fr)
- De Moskvitsj 2141 is een middenklasse auto van de autofabrikant Moskvitsj, die tussen 1986 en 1998 in Moskou gebouwd werd. De auto werd in West-Europa verkocht onder de naam Aleko. (nl)
- Moskwicz 2141 (Aleko) – samochód osobowy produkowany przez radzieckie, później rosyjskie zakłady AZLK / Moskwicz w latach 1986–2001. (pl)
- Москвич-2141 (в країнах Європейського союзу продавався під назвою Aleko) — легковий автомобіль третьої групи малого класу з кузовом типу хетчбек, що випускався з 1986 по 1998 роки на АЗЛК і по 2001 рік на інших підприємствах. (uk)
- Moskvič 2141 (rusky Москвич-2141) také známý jako Aleko nebo Moskvič Aleko a např. v Německu jako Lada Aleko byl osobní automobil, který vyráběla automobilka Moskvič. Moskvič 2141 byl zcela nový model, na rozdíl od jeho předchůdců, které byly jen modernizacemi. Karoserie typu hatchback byla převzata z vozu , podobnost mezi těmito vozy je vidět hlavně vzadu, vzhled přední části je jiný. Motor z Moskviče 2140 byl uložen podélně (napříč by se nevešel) a poháněl přední kola. Uložení motoru, zavěšení kol a další detaily byly převzaty z Audi 80. (cs)
- Der Moskwitsch-2141 (russisch Москвич-2141), auch mit dem Beinamen Aleko vertrieben, ist ein Mittelklasse-Pkw des russischen Automobilherstellers Moskwitsch. Das Fahrzeug wurde von 1986 bis 2001 hergestellt. Es wurde ab 1992 mit der Exportbezeichnung Lada Aleko nach Deutschland exportiert. Diese Entscheidung bot sich auf Grund der größeren Bekanntheit der Marke Lada und deren vorhandenem Händlernetz an. Wie seine Vorgänger auch wurde der Moskwitsch-2141 in Bulgarien in Lizenz produziert, dort wurden insgesamt 31.788 Fahrzeuge gebaut.
* Moskwitsch-2141 „Aleko“
* Moskwitsch-2141S „Svyatogor“ (de)
- The Moskvitch-2141, also known under the trade name Aleko (Russian: "АЛЕКО", derivative from the name of the automaker "Автомобильный завод имени Ленинского Комсомола", Avtomobilny zavod imeni Leninskogo Komsomola, meaning "Automotive Factory of Lenin's Komsomol"), is a Russian mid-size car that was first announced in 1985 and sold in the Soviet Union and its successor states between 1986 and 1997 by the now defunct Moskvitch Company, based in Moscow, Russia. It was replaced by the modernised M-2141-02 Svyatogor and its sedan body version, the M-2142, in 1997–2003. (en)
- El Aleko es un automóvil ruso presentado al público en 1986 que se fabricó entre 1988 y 2000 por la ahora en quiebra empresa Moskvitch, fundada en Moscú (Rusia). Este auto fue una gran mejora a los modelos anteriores, los cuales eran sedanes y autos familiares con tracción y eje rígidos traseros. El Aleko no tenía partes en común con los otros modelos además del motor. (es)
- Москвич-2141 (АЗЛК-2141) — советский и российский легковой автомобиль третьей группы малого класса с кузовом типа «хэтчбек», выпускавшийся с 1986 по 2001 год (с 1997 г. — в виде модернизированной модели «Святогор») на Автомобильном заводе имени Ленинского комсомола (АЗЛК, с 1992 года — ОАО «Москвич»). Родоначальник семейства, к которому позже присоединились седан 2142, пикап и фургон 2335, а также их вариации. На экспортных рынках ряда стран именовался ALEKO (латинская транслитерация с «АЛЕКО» — «Автозавод Ленинского комсомола»). (ru)
|