This HTML5 document contains 220 embedded RDF statements represented using HTML+Microdata notation.

The embedded RDF content will be recognized by any processor of HTML5 Microdata.

Namespace Prefixes

PrefixIRI
dbthttp://dbpedia.org/resource/Template:
wikipedia-enhttp://en.wikipedia.org/wiki/
n14http://hy.dbpedia.org/resource/
dbpedia-fihttp://fi.dbpedia.org/resource/
dbrhttp://dbpedia.org/resource/
n49http://trotsky.net/trotsky_year/
dbpedia-shhttp://sh.dbpedia.org/resource/
n30http://www.marxists.org/archive/trotsky/1932/11/
dbpedia-arhttp://ar.dbpedia.org/resource/
dbpedia-hehttp://he.dbpedia.org/resource/
n42http://commons.wikimedia.org/wiki/Special:FilePath/
n43http://dbpedia.org/resource/Wikt:
dbpedia-frhttp://fr.dbpedia.org/resource/
n54http://ky.dbpedia.org/resource/
n10http://www.isreview.org/issues/48/
n34http://www.marxists.org/glossary/terms/p/
dctermshttp://purl.org/dc/terms/
rdfshttp://www.w3.org/2000/01/rdf-schema#
dbpedia-azhttp://az.dbpedia.org/resource/
rdfhttp://www.w3.org/1999/02/22-rdf-syntax-ns#
n50http://dbpedia.org/resource/File:
dbphttp://dbpedia.org/property/
dbpedia-euhttp://eu.dbpedia.org/resource/
dbpedia-eohttp://eo.dbpedia.org/resource/
xsdhhttp://www.w3.org/2001/XMLSchema#
dbpedia-ukhttp://uk.dbpedia.org/resource/
dbpedia-idhttp://id.dbpedia.org/resource/
dbohttp://dbpedia.org/ontology/
dbpedia-pthttp://pt.dbpedia.org/resource/
dbpedia-jahttp://ja.dbpedia.org/resource/
n29http://www.marxists.org/archive/trotsky/1931/tpr/
dbpedia-ishttp://is.dbpedia.org/resource/
dbchttp://dbpedia.org/resource/Category:
dbpedia-plhttp://pl.dbpedia.org/resource/
dbpedia-dehttp://de.dbpedia.org/resource/
dbpedia-thhttp://th.dbpedia.org/resource/
yagohttp://dbpedia.org/class/yago/
dbpedia-ruhttp://ru.dbpedia.org/resource/
dbpedia-rohttp://ro.dbpedia.org/resource/
wikidatahttp://www.wikidata.org/entity/
dbpedia-nlhttp://nl.dbpedia.org/resource/
goldhttp://purl.org/linguistics/gold/
yago-reshttp://yago-knowledge.org/resource/
n27https://global.dbpedia.org/id/
dbpedia-ochttp://oc.dbpedia.org/resource/
dbpedia-ithttp://it.dbpedia.org/resource/
dbpedia-cahttp://ca.dbpedia.org/resource/
provhttp://www.w3.org/ns/prov#
foafhttp://xmlns.com/foaf/0.1/
dbpedia-zhhttp://zh.dbpedia.org/resource/
n57http://lt.dbpedia.org/resource/
dbpedia-kohttp://ko.dbpedia.org/resource/
n32http://arz.dbpedia.org/resource/
dbpedia-trhttp://tr.dbpedia.org/resource/
dbpedia-glhttp://gl.dbpedia.org/resource/
dbpedia-fahttp://fa.dbpedia.org/resource/
freebasehttp://rdf.freebase.com/ns/
dbpedia-eshttp://es.dbpedia.org/resource/
owlhttp://www.w3.org/2002/07/owl#

Statements

Subject Item
dbr:Permanent_revolution
rdf:type
yago:WikicatPoliticalTheories yago:Event100029378 yago:PsychologicalFeature100023100 yago:Orientation106208021 yago:YagoPermanentlyLocatedEntity owl:Thing yago:Attitude106193203 yago:Abstraction100002137 yago:Happening107283608 yago:Change107296428 yago:PoliticalOrientation106212839 yago:Revolution107424109 yago:WikicatRevolutions yago:Cognition100023271
rdfs:label
Permanentna rewolucja Теория перманентной революции Permanente revolutie Révolution permanente Revolución permanente Revolusi permanen Rivoluzione permanente Revolució permanent Permanenta revolucio ثورة دائمة Перманентна революція Teoria da revolução permanente 永続革命論 Permanente Revolution 不断革命论 Iraultza etengabea 영구혁명 Permanent revolution
rdfs:comment
Permanente Revolution bezeichnet im marxistischen politischen Denken „die bruchlose Entwicklung von der demokratischen zu einer sozialistischen Revolution in halbfeudalen oder in zurückgebliebenen kapitalistischen Ländern (oder auch in Kolonien oder Halbkolonien) sowie die internationale Ausbreitung dieses Prozesses“ (Kritisches Wörterbuch des Marxismus). Permanenta revolucio aŭ Daŭrigata revolucio estas slogano lanĉita de Karlo Markso kaj poste teorie disvolvita de Leo Trocko kaj Aleksandro Parvus por nomi la procedon, per kiu la revolucio ne haltu ĝis kiam ĝi estos atinginta ĉiujn siajn celojn. Tio signifas speciale, por Trocko, ke la niatempaj revolucioj ne haltu ĉe naciaj kaj burĝaj realiĝoj kaj ke la proletaro uzu la movadon por entrepreni mondan kaj komunisman revolucion. marksisma teorio plej proksime asociata kun Lev Trockij, elpensita por klarigi la manieron per kiu socialismaj revolucioj povus okazi en socioj nehavantaj superan kapitalismon. La frazo elpensiĝis de Markso en 1850. La teorio proponas, ke la burĝaj demokrataj taskoj en landoj kun prokrastita burĝa demokrata evoluado ne plenumiĝeblas, escepte per la establado de labor Теория перманентной революции (от лат. permaneo — продолжаюсь, остаюсь) — теория о развитии революционного процесса в периферийных и слаборазвитых странах. Теория была первоначально предложена и в дальнейшем разработана Львом Троцким в произведении «Перманентная революция», Эрнестом Манделем и другими марксистскими теоретиками (включая таких троцкистских авторов, как Михаэль Леви, Джозеф Хансен, Ливио Майтан). 영구 혁명(перманентная революция)은 트로츠키의 공산주의 혁명이론이다. 여기서 ‘영구’는 ‘최후의 승리까지 계속되는’이라는 뜻으로 전통적인 공산주의가 두 단계의 혁명 즉 첫 번째로는 부르주아 계층의 조력을 받는 자유주의 혁명을 이룬 후에 사회주의 혁명을 이룬다는 단계적 공산주의 이론을 반대하는데 그 이유는 부르주아의 조력을 얻은 사회주의 혁명, 다른 말로는 부르주아 민주주의 혁명(자유주의 혁명)은 부르주아 계층의 내부 모순성 때문에 이룰 수가 없기 때문이라고 주장한다. Permanente revolutie is de stelling van Karl Marx dat een revolutie nooit succes kan hebben indien zij in slechts één land plaatsvindt. Dit idee werd door Leon Trotski en gebruikt ten tijde van de Russische Revolutie. Revolusi permanen adalah sebuah istilah dalam teori Marxis, yang dibuat oleh Karl Marx dan Friedrich Engels pada sekitar tahun 1850 namun sejak itu menjadi sangat dikaitkan dengan Leon Trotsky. Pemakaian istilah tersebut menurut para pakar teori tidaklah identik. Marx memakainya untuk menyebut strategi golongan revolusioner untuk meneruskan upaya memperjuangkan kepentingan golongannya secara independen dan tanpa kompromi, meskipun mendapatkan tawaran persekutuan politik, dan meskipun pihak-pihak lawan mendominasi secara politik. Permanent revolution is the strategy of a revolutionary class pursuing its own interests independently and without compromise or alliance with opposing sections of society. As a term within Marxist theory, it was first coined by Karl Marx and Friedrich Engels as early as 1850, but since then it has been used to refer to different concepts by different theorists, most notably Leon Trotsky. La revolució permanent és un concepte emprat per Karl Marx i desenvolupat en la teoria per Trotski i Parvus per designar el procés pel qual la revolució no s'atura fins que ha assolit tots els seus objectius. Això significa, particularment, per a Trotski, que les revolucions del nostre temps no poden detenir-se en els èxits nacionals o burgesos, i que el proletariat s'empararà del moviment per emprendre una revolució mundial i comunista. La revolució permanent s'oposa a la teoria de la "revolució per etapes", defensada en particular pels partidaris d'Stalin a l'època dels fronts populars. Permanentna rewolucja – teoria marksistowska, związana z postacią Lwa Trockiego. Miała na celu wytłumaczenie sposobu, w jaki rewolucje socjalistyczne miały mieć miejsce w społeczeństwach, które nie osiągnęły stadium zaawansowanego kapitalizmu. Po raz pierwszy wyrażenie zostało użyte przez Marksa w 1850 roku, w tekście Apelu Komitetu Centralnego do Związku Komunistów. La révolution permanente est un mot d'ordre lancé par Karl Marx puis développé en théorie par Trotsky et Parvus pour désigner le processus par lequel la révolution ne s'arrête pas tant qu'elle n'a pas atteint tous ses objectifs. Cela signifie en particulier, pour Trotsky, que les révolutions de notre temps ne sauraient s'arrêter à des réalisations nationales et bourgeoises, et que le prolétariat s'emparera du mouvement pour entreprendre une révolution mondiale et communiste. La dottrina della rivoluzione permanente è una teoria marxista sulle dinamiche di trasformazione politico-sociale durante i processi rivoluzionari nei Paesi arretrati. Sebbene essa sia strettamente associata a Lev Trockij, il richiamo alla rivoluzione permanente si trova per la prima volta negli scritti di Karl Marx e Friedrich Engels nell'immediato seguito del 1848 nelle loro direttive per il comitato centrale della Lega dei Comunisti. الثورة الدائمة هي الاستراتيجية التي تدعو إلى وجود طبقة ثورية تسعى وراء المصالح الخاصة بها دون تنازلات أو تحالفات مع الشرائح المجتمعية المناقضة لها. صيغ مصطلح الثورة الدائمة، على اعتباره مصطلحًا ضمن النظرية الماركسية، للمرة الأولى من قبل كارل ماركس وفريدريك إنجلز في عام 1850 تقريبًا على أقل تقدير، لكنه استُخدم منذ ذلك الوقت للإشارة إلى مفاهيم مختلفة من قبل منظرين مختلفين، يبرز من بينهم ليون تروتسكي. Revolução permanente é um termo na teoria marxista, que foi utilizado pela primeira vez por Karl Marx e Friedrich Engels entre 1845 e 1850, mas, desde então, tornou-se mais intimamente associado com Leon Trótski. O uso do termo pelos diferentes teóricos não são idênticos. Marx utiliza para descrever a estratégia de uma classe revolucionária para continuar a exercer a sua classe de interesses de forma independente e sem compromisso, apesar das aberturas para alianças políticas, e apesar do domínio político das camadas opostas da sociedade. 永続革命論（えいぞくかくめいろん）とは、ロシアの革命家レフ・トロツキーがアレクサンドル・パルヴスとともに提起した後進国における革命理論。永久革命論ともいう。 不断革命论早在马克思的时代就有萌芽，后来托洛茨基对不断革命论加以完善，因此谈到“不断革命论”时，通常指的是托洛茨基的“不断革命论”。 La revolución permanente es una teoría que establece, entre otras cosas importantes, que la revolución socialista debe estar bajo la dirección política del proletariado y que solo a través de su internacionalización se convierte en «permanente» garantizando así su triunfo.​ Fue usado por León Trotski, con quien está más comúnmente asociado el término al haber escrito, en 1929, el libro La revolución permanente y que fuera publicado al año siguiente en Berlín por la Oposición de Izquierda. Tradicionalmente esta teoría se contrapone a la teoría de Iósif Stalin y Nikolái Bujarin del socialismo en un solo país.​ Перманентна революція — перманентна в тому розумінні, що вона має бути невпинною та безперервною аж до остаточної перемоги. Це теорія, що буржуазні демократичні завдання можна здійснити винятково через встановлення робітничої держави. Крім того, згідно з цією теорією, встановлення робітничої держави неминуче супроводжуватиметься захопленням капіталістичної власності. Таким чином, досягнення буржуазних демократичних завдань передається пролетарському класу. Iraultza etengabea Marxek eta Engelsek asmatu, baina bereziki Trotskik, baina beste esanahi batekin, garatutako kontzeptua da, sozialismoaren eta komunismoaren teorien baitan maiz aipatua. Marx eta Engelsentzat, iraultza etengabea proletargoak erabateko agintea eskuratu arte burutu beharreko fase iraultzaile guztien garapena da, iraultza burgesean gelditu gabe. Trostkirentzat fase horiek ezeztatu eta iraultza sozialista lortu beharreko helburu bakar eta lehena da; aldi berean, internazionalismoarekin loturiko kontzeptu moduan eratzen du, herrialde komunista batetik munduko beste herrialdeetan iraultza sustatzearen beharra aldarrikatzen duena, iraultza komunista global, arrakastatsua eta benetakoa izango bada.
owl:differentFrom
dbr:Continuous_revolution_theory
foaf:depiction
n42:PermanentRevolution.jpg
dcterms:subject
dbc:Revolutions_by_type dbc:Marxist_terminology dbc:Revolution_terminology dbc:Trotskyism
dbo:wikiPageID
46399047
dbo:wikiPageRevisionID
1121483981
dbo:wikiPageWikiLink
dbr:Deformed_workers_states dbr:Revolutionary_terror dbr:Soviet_(council) dbr:Napoleon_I_of_France dbr:Imperialism dbr:Uneven_and_combined_development dbr:Petty-bourgeoisie dbr:State_capitalist dbr:Karl_Radek dbr:Chinese_Communist_Party dbr:Bourgeois dbr:World_economy dbr:Soviet_Union dbr:Joseph_Hansen_(socialist) dbr:Algeria dbr:Social_class dbr:Two-stage_theory dbr:Marxism dbr:Assassination_of_Leon_Trotsky dbr:Kuomintang dbr:Communist_revolution dbr:Proletariat dbr:Stalinist dbr:Peasantry dbr:The_Communist_Manifesto dbr:Livio_Maitan dbr:Social_revolution dbr:Napoleon dbr:Status_quo dbr:Russian_Revolution dbr:Bourgeoisie dbr:Revolutionary_Communist_Party_of_India dbr:Socialist_revolution dbr:Alexandra_Kollontai dbr:Obshchina dbr:Bolshevik_Party dbr:Revolution dbr:Joseph_Stalin dbr:Dissolution_of_the_Soviet_Union dbr:April_Theses dbr:Bourgeois_revolution dbr:The_State_and_Revolution dbr:Capitalist_mode_of_production_(Marxist_theory) dbr:Friedrich_Engels dbc:Revolutions_by_type dbr:Karl_Marx dbr:Leninism dbr:Trotskyist dbr:Marxist_theory dbr:Yevgeni_Preobrazhensky dbr:Orthodox_Trotskyism dbr:Idealism dbr:Trotskyism n43:per_se dbr:Nikolai_Bukharin dbr:Socialist_Workers_Party_(UK) dbr:New_Democracy dbr:First_World_War dbr:Henri_Druey dbr:Saumyendranath_Tagore dbr:Communist_League dbr:Social_democracy dbr:The_Holy_Family_(book) dbr:Intelligentsia n50:PermanentRevolution.jpg dbr:Cuba dbr:Arab_socialism dbr:Petty_bourgeoisie dbr:Northern_Expedition dbr:Leon_Trotsky dbr:October_Revolution dbr:Socialism_in_one_country dbr:The_ABC_of_Communism dbr:Tony_Cliff dbr:Productive_forces dbc:Marxist_terminology dbc:Revolution_terminology dbc:Trotskyism dbr:China dbr:Michael_Löwy dbr:History_of_the_Russian_Revolution dbr:Bolsheviks dbr:Alexander_Parvus dbr:Vladimir_Lenin
dbo:wikiPageExternalLink
n10:permrev-damato.shtml n10:permrev-whitehouse.shtml n29:index.htm n30:oct.htm n34:e.htm%23permanent-revolution n49:permanent_revolution.html
owl:sameAs
dbpedia-ar:ثورة_دائمة dbpedia-id:Revolusi_permanen dbpedia-ca:Revolució_permanent dbpedia-gl:Revolución_permanente n14:Պերմանենտ_հեղափոխություն dbpedia-zh:不断革命论 dbpedia-tr:Sürekli_devrim dbpedia-de:Permanente_Revolution dbpedia-ko:영구혁명 dbpedia-eo:Permanenta_revolucio yago-res:Permanent_revolution dbpedia-th:การปฏิวัติถาวร dbpedia-fa:انقلاب_مداوم dbpedia-az:Permanent_inqilab dbpedia-he:המהפכה_המתמדת n27:52a3Y wikidata:Q875948 n32:ثوره_دايمة dbpedia-fr:Révolution_permanente dbpedia-ro:Revoluția_permanentă dbpedia-it:Rivoluzione_permanente dbpedia-sh:Permanentna_revolucija dbpedia-ja:永続革命論 dbpedia-fi:Jatkuva_vallankumous dbpedia-eu:Iraultza_etengabea dbpedia-pl:Permanentna_rewolucja dbpedia-is:Stöðug_bylting dbpedia-ru:Теория_перманентной_революции dbpedia-pt:Teoria_da_revolução_permanente dbpedia-uk:Перманентна_революція dbpedia-es:Revolución_permanente n54:Перманенттик_революция dbpedia-oc:Revolucion_permanenta dbpedia-nl:Permanente_revolutie n57:Permanentinė_revoliucija freebase:m.01lyq0
dbp:wikiPageUsesTemplate
dbt:Reflist dbt:Distinguish dbt:! dbt:Leon_Trotsky dbt:Marxist_and_communist_phraseology dbt:Revolutionary_socialism dbt:Wikisource dbt:Short_description dbt:Authority_control dbt:About dbt:Marxism dbt:Trotskyism dbt:Primary_sources
dbo:thumbnail
n42:PermanentRevolution.jpg?width=300
dbo:abstract
Permanente Revolution bezeichnet im marxistischen politischen Denken „die bruchlose Entwicklung von der demokratischen zu einer sozialistischen Revolution in halbfeudalen oder in zurückgebliebenen kapitalistischen Ländern (oder auch in Kolonien oder Halbkolonien) sowie die internationale Ausbreitung dieses Prozesses“ (Kritisches Wörterbuch des Marxismus). 영구 혁명(перманентная революция)은 트로츠키의 공산주의 혁명이론이다. 여기서 ‘영구’는 ‘최후의 승리까지 계속되는’이라는 뜻으로 전통적인 공산주의가 두 단계의 혁명 즉 첫 번째로는 부르주아 계층의 조력을 받는 자유주의 혁명을 이룬 후에 사회주의 혁명을 이룬다는 단계적 공산주의 이론을 반대하는데 그 이유는 부르주아의 조력을 얻은 사회주의 혁명, 다른 말로는 부르주아 민주주의 혁명(자유주의 혁명)은 부르주아 계층의 내부 모순성 때문에 이룰 수가 없기 때문이라고 주장한다. La revolució permanent és un concepte emprat per Karl Marx i desenvolupat en la teoria per Trotski i Parvus per designar el procés pel qual la revolució no s'atura fins que ha assolit tots els seus objectius. Això significa, particularment, per a Trotski, que les revolucions del nostre temps no poden detenir-se en els èxits nacionals o burgesos, i que el proletariat s'empararà del moviment per emprendre una revolució mundial i comunista. Aquesta teoria no és, per a Trotski, només vàlida per a Rússia, sinó per a tots els països dominats per l'imperialisme (també per a la Xina, per exemple), on la majoria de vegades romanen restes del feudalisme i on la burgesia nacional és massa feble per proposar una política tan revolucionària com hauria pogut promoure la burgesia francesa el 1789. És per tant sobre el proletariat que recauen les tasques de la revolució burgesa, entre d'altres aspectes. l'eliminació de les restes del feudalisme, la reforma agrària, etc. a més de les tasques pròpies d'un transformació socialista. La revolució permanent s'oposa a la teoria de la "revolució per etapes", defensada en particular pels partidaris d'Stalin a l'època dels fronts populars. Теория перманентной революции (от лат. permaneo — продолжаюсь, остаюсь) — теория о развитии революционного процесса в периферийных и слаборазвитых странах. Теория была первоначально предложена и в дальнейшем разработана Львом Троцким в произведении «Перманентная революция», Эрнестом Манделем и другими марксистскими теоретиками (включая таких троцкистских авторов, как Михаэль Леви, Джозеф Хансен, Ливио Майтан). Revolução permanente é um termo na teoria marxista, que foi utilizado pela primeira vez por Karl Marx e Friedrich Engels entre 1845 e 1850, mas, desde então, tornou-se mais intimamente associado com Leon Trótski. O uso do termo pelos diferentes teóricos não são idênticos. Marx utiliza para descrever a estratégia de uma classe revolucionária para continuar a exercer a sua classe de interesses de forma independente e sem compromisso, apesar das aberturas para alianças políticas, e apesar do domínio político das camadas opostas da sociedade. Trótski apresentou sua concepção de "revolução permanente", como uma explicação de como revoluções socialistas poderiam ocorrer em sociedades que não tinham conseguido o capitalismo avançado. Parte da sua teoria é a impossibilidade do "socialismo em um só país" - uma opinião também realizada por Marx, mas não integrada na sua concepção da revolução permanente. A teoria de Trótski também alega, em primeiro lugar, que a burguesia no final do desenvolvimento dos países capitalistas são incapazes de desenvolver as forças produtivas, de tal forma que para alcançar o tipo de capitalismo avançado, que irá desenvolver plenamente um proletariado industrial. Em segundo lugar , que o proletariado pode e deve, portanto, aproveitar o poder social, econômico e político, levando a uma aliança com o campesinato. La révolution permanente est un mot d'ordre lancé par Karl Marx puis développé en théorie par Trotsky et Parvus pour désigner le processus par lequel la révolution ne s'arrête pas tant qu'elle n'a pas atteint tous ses objectifs. Cela signifie en particulier, pour Trotsky, que les révolutions de notre temps ne sauraient s'arrêter à des réalisations nationales et bourgeoises, et que le prolétariat s'emparera du mouvement pour entreprendre une révolution mondiale et communiste. Cette théorie n'est pas, pour Trotsky, seulement valable pour la Russie, mais pour tous les pays dominés par les grandes nations impérialistes (il parle aussi beaucoup de la Chine par exemple), où subsistent le plus souvent des restes de féodalisme et où la bourgeoisie nationale est trop faible pour proposer une politique tant soit peu révolutionnaire, comme avait pu le faire la bourgeoisie française en 1789. C'est donc au prolétariat que reviennent les tâches de la révolution bourgeoise, entre autres choses la suppression des restes de féodalisme, la réforme agraire, etc. en plus des tâches qui lui sont propres. La révolution permanente s’oppose à la théorie de la révolution par étapes, défendue notamment par les partisans de Staline au cours des fronts populaires. Перманентна революція — перманентна в тому розумінні, що вона має бути невпинною та безперервною аж до остаточної перемоги. Це теорія, що буржуазні демократичні завдання можна здійснити винятково через встановлення робітничої держави. Крім того, згідно з цією теорією, встановлення робітничої держави неминуче супроводжуватиметься захопленням капіталістичної власності. Таким чином, досягнення буржуазних демократичних завдань передається пролетарському класу. Теорію перманентної революції найчастіше пов’язують із Львом Троцьким, однак саму ідею йому надав Олександр Парвус. А перша згадка про перманентну революцію зустрічається в творах Карла Маркса та Фрідріха Енгельса після революційного 1848 року — зокрема, у їхньому «Зверненні до Центрального комітету . Iraultza etengabea Marxek eta Engelsek asmatu, baina bereziki Trotskik, baina beste esanahi batekin, garatutako kontzeptua da, sozialismoaren eta komunismoaren teorien baitan maiz aipatua. Marx eta Engelsentzat, iraultza etengabea proletargoak erabateko agintea eskuratu arte burutu beharreko fase iraultzaile guztien garapena da, iraultza burgesean gelditu gabe. Trostkirentzat fase horiek ezeztatu eta iraultza sozialista lortu beharreko helburu bakar eta lehena da; aldi berean, internazionalismoarekin loturiko kontzeptu moduan eratzen du, herrialde komunista batetik munduko beste herrialdeetan iraultza sustatzearen beharra aldarrikatzen duena, iraultza komunista global, arrakastatsua eta benetakoa izango bada. La dottrina della rivoluzione permanente è una teoria marxista sulle dinamiche di trasformazione politico-sociale durante i processi rivoluzionari nei Paesi arretrati. Sebbene essa sia strettamente associata a Lev Trockij, il richiamo alla rivoluzione permanente si trova per la prima volta negli scritti di Karl Marx e Friedrich Engels nell'immediato seguito del 1848 nelle loro direttive per il comitato centrale della Lega dei Comunisti. La tesi venne fatta propria da Trockij a partire da un suo articolo del 1905 sul quotidiano rivoluzionario Iskra, ispirato da Aleksandr L'vovič Parvus che a sua volta conosceva un articolo di Franz Mehring sulla Neue Zeit di quello stesso anno. 不断革命论早在马克思的时代就有萌芽，后来托洛茨基对不断革命论加以完善，因此谈到“不断革命论”时，通常指的是托洛茨基的“不断革命论”。 Permanent revolution is the strategy of a revolutionary class pursuing its own interests independently and without compromise or alliance with opposing sections of society. As a term within Marxist theory, it was first coined by Karl Marx and Friedrich Engels as early as 1850, but since then it has been used to refer to different concepts by different theorists, most notably Leon Trotsky. Trotsky's permanent revolution is an explanation of how socialist revolutions could occur in societies that had not achieved advanced capitalism. Trotsky's theory also argues that the bourgeoisie in late-developing capitalist countries are incapable of developing the productive forces in such a manner as to achieve the sort of advanced capitalism which will fully develop an industrial proletariat; and that the proletariat can and must therefore seize social, economic and political power, leading an alliance with the peasantry. He also opposed the socialism in one country principle, stating that socialist revolutions needed to happen across the world in order to combat the global capitalist hegemony. Revolusi permanen adalah sebuah istilah dalam teori Marxis, yang dibuat oleh Karl Marx dan Friedrich Engels pada sekitar tahun 1850 namun sejak itu menjadi sangat dikaitkan dengan Leon Trotsky. Pemakaian istilah tersebut menurut para pakar teori tidaklah identik. Marx memakainya untuk menyebut strategi golongan revolusioner untuk meneruskan upaya memperjuangkan kepentingan golongannya secara independen dan tanpa kompromi, meskipun mendapatkan tawaran persekutuan politik, dan meskipun pihak-pihak lawan mendominasi secara politik. Permanente revolutie is de stelling van Karl Marx dat een revolutie nooit succes kan hebben indien zij in slechts één land plaatsvindt. Dit idee werd door Leon Trotski en gebruikt ten tijde van de Russische Revolutie. De opvatting van Marx en ook Lenin was dat een socialistische revolutie pas plaats kon vinden nadat de burgerij (bourgeoisie) de macht in handen had genomen. De macht van adel en kerk zouden worden gebroken door de burgerij (de middenstand, de fabrikanten, de industriëlen) en deze zouden de basis vormen voor de nieuwe burgerlijke, liberale staat. Marx dacht in de termen van de Franse Revolutie: eerst komt de bourgeoisie aan de macht en dan de arbeidersklasse. Toen in Rusland in februari 1917 de burgerlijke revolutie plaatsvond, waren de Russische burgerlijke partijen niet in staat de revolutie in hun voordeel om te buigen. De burgerlijke eisen van de revolutie (afzetten van de tsaar, installatie van een grondwet en een parlement) vonden geen enkele aansluiting bij de eisen die elke dag op straat werden geuit (brood voor iedereen, alle macht aan de sovjet, beëindig de oorlog). Daardoor stopte de revolutie niet in februari, maar werd zij permanent en leidde tot de bolsjewistische oktoberrevolutie gepleegd in naam van de arbeidersklasse. Trotski verklaarde deze permanente revolutie door de internationalisering van het kapitaal. Het Rusland van de tsaren was feodaal en had een heel zwakke nationale bourgeoisie. Maar er waren in Rusland wel een groot aantal internationale bedrijven gevestigd. Daardoor had zich een in omvang en betekenis sterk proletariaat gevormd, tegenover een nationale bourgeoisie die niet in staat was een stabiele en voor de arbeidersklasse bevredigende regering te vormen. الثورة الدائمة هي الاستراتيجية التي تدعو إلى وجود طبقة ثورية تسعى وراء المصالح الخاصة بها دون تنازلات أو تحالفات مع الشرائح المجتمعية المناقضة لها. صيغ مصطلح الثورة الدائمة، على اعتباره مصطلحًا ضمن النظرية الماركسية، للمرة الأولى من قبل كارل ماركس وفريدريك إنجلز في عام 1850 تقريبًا على أقل تقدير، لكنه استُخدم منذ ذلك الوقت للإشارة إلى مفاهيم مختلفة من قبل منظرين مختلفين، يبرز من بينهم ليون تروتسكي. الثورة الدائمة لدى تروتسكي هي تأويل لإمكانية حدوث الثورات الاشتراكية ضمن مجتمعات لم تترسخ فيها الرأسمالية المتطورة. تقول نظرية تروتسكي أيضًا إن الطبقة البرجوازية في الدول الرأسمالية ذات التقدم المتأخر غير قادرة على تطوير قوى إنتاجية بشكل يتيح تحقيق نوع من الرأسمالية المتطورة يتكفل بالتطوير الكامل لطبقة بروليتارية صناعية؛ وإن البروليتاريا تستطيع –ومن ثم يجب عليها- أن تستولي على السلطة الاجتماعية والاقتصادية والسياسية، فتقود تحالفًا بينها وبين طبقة الفلاحين. Permanentna rewolucja – teoria marksistowska, związana z postacią Lwa Trockiego. Miała na celu wytłumaczenie sposobu, w jaki rewolucje socjalistyczne miały mieć miejsce w społeczeństwach, które nie osiągnęły stadium zaawansowanego kapitalizmu. Po raz pierwszy wyrażenie zostało użyte przez Marksa w 1850 roku, w tekście Apelu Komitetu Centralnego do Związku Komunistów. Permanenta revolucio aŭ Daŭrigata revolucio estas slogano lanĉita de Karlo Markso kaj poste teorie disvolvita de Leo Trocko kaj Aleksandro Parvus por nomi la procedon, per kiu la revolucio ne haltu ĝis kiam ĝi estos atinginta ĉiujn siajn celojn. Tio signifas speciale, por Trocko, ke la niatempaj revolucioj ne haltu ĉe naciaj kaj burĝaj realiĝoj kaj ke la proletaro uzu la movadon por entrepreni mondan kaj komunisman revolucion. marksisma teorio plej proksime asociata kun Lev Trockij, elpensita por klarigi la manieron per kiu socialismaj revolucioj povus okazi en socioj nehavantaj superan kapitalismon. La frazo elpensiĝis de Markso en 1850. La teorio proponas, ke la burĝaj demokrataj taskoj en landoj kun prokrastita burĝa demokrata evoluado ne plenumiĝeblas, escepte per la establado de laborista ŝtato, kaj pli, ke la kreo de laborista ŝtato neeviteble inkludus praagadojn kontraŭ kapitalismaj propraĵoj. Tiele, la plenumo de burĝaj demokrataj taskoj evoluus en proletaj taskoj, kaj estus tiel kiel la revolucio estus "daŭra" pro tio, ke devus esti "kontinua" ĝis la fina venko. La ideo de Trockij de la daŭriga revolucio diris, ke por ke socialista revolucio postvivu en ununura nacio, ĝi devas esti sekvota de revolucioj en aliaj najbarlandoj. Li kredis ke la socialista vojo devus esti internacia peno de multaj nacioj kaj se ĉi tiu koalicio ne okazus, socialismo neniam povus vere prosperi ĉar kontraŭrevoluciemaj penoj refortiĝus. Ĉiu nacio de la mondo travivendas revolucion en proksimeco ĝis kompleta internacia unio de socialismo okazos. Trockiismo malsamas stalinismon en tio ke, anstataŭ izolista alproksimiĝado al la cetera mondo kaj provado de konservi unu nacian revolucion en tiu nacio, trockiismo estas internacia movado, kredante ke la revolucio eksportendas por ke ĝi postvivu. Sed tiu ideo de Trockji fiaskis en 1920, kiam oni ne povis eksporti la revolucion en Pollandon (Pola-bolŝevika milito) kaj la daŭra eksportovolo de la revolucio (fakte pro militistoj) kaŭzis internajn politikajn problemojn pro la ekonomia krizo (matrosribelo de Kronstadt). Tiu ĉi teorio, por Trocko, validas ne nur por Ruslando, sed ankaŭ por ĉiuj landoj dominataj de la grandaj imperiismaj nacioj (li multe parolas ekzemple pri Ĉinujo), kie plej ofte postrestas elementoj de feŭdismo kaj kie la nacia burĝaro estas tro malforta por proponi eĉ nur malmulte revolucian politikon, kiel ja povis fari la franca burĝaro en 1789. Do, estas la tasko de la proletaro transpreni la taskojn de la burĝa revolucio, interalie forigi la restaĵojn de feodismo, realigi la kamparan reformon ktp, aldone al siaj propraj taskoj. La daŭrigata revolucio kontraŭas la teorion de laŭetapa revolucio, defendatan precipe de la adeptoj de Stalino pri la popolaj frontoj. Por Markso kaj Engelso: La unua uzo de la termino fare de Markso kaj Engelso troviĝas en la libro de 1844, por priskribi la konduton de Napoleono Bonaparto [la 1-a], kiu anstataŭigis la Teroron per sia propra reĝimo de reformoj. En 1849 Markso kaj Engelso rimarkis, ke la termino estis reuzata de aliaj ĵurnalistoj kaj aŭtoroj, ekz-e ĵurnalisto de la [Kolonja gazeto] aŭ Henri Druey.En 1850, kun la Mesaĝo de la Centra komitato al la la vorto daŭrigata revolucio fariĝis vere publike konata. Por Markso, kontraŭ la etburĝaro, kiu volis kiom eble plej rapide ĉesigi la revolucion, la daŭrigata revolucio devas daŭri ĝis kiam la produktadrimedoj estu en la manoj de la laboristoj. Por Trocko: Trocko, kiu baziĝas sur Aleksandro Parvus, en 1905 aperigis sian tekston , kaj en 1929 sian libron . Por Trocko, la rusa burĝaro ne faras revolucion, kiu estigas la demokration kaj solvas la demandon pri grundo. Tiuj dispozicioj estas konsiderataj esencaj por la ekonomia disvolvado de Ruslando. Sekve, la revolucio estas farenda de la proletoj, kiuj ne nur devos plenumi la taskon de la demokratia burĝa revolucio, sed ankaŭ komenci la luktadon por transiri tiun burĝan revolucion. Revolucioj en la subevoluintaj landoj kaj teorio de la devojigata permanenta revolucio:Inter la defendantoj de la teorio okazis debato pri la naturo de la revolucioj en la malpli evoluintaj landoj − Kubo, Ĉinujo, landoj de la postkolonia Afriko. Iuj defendas tiujn revoluciojn kiel novan tipon de socialisma revolucio. Toni Cliff proponis reformon de la teorio de la daŭrigata revolucio por klarigi la situacion de tiuj landoj: la teorion de la daŭrigata revolucio devojigata. En 1963 Cliff asertis, ke la lastatempaj revolucioj en subevoluintaj landoj (Ĉinujo, Kubo) ne estis gvidataj de la proletaro, laŭnombre malforta kaj malmulte edukita, sed de la intelekta etburĝaro. La intelektularo tie konsistigas “profesian revolucian eliton”, kiu, se ĝi venkas en la luktado por la ŝtatpotenco, starigas ŝtatkapitalismon. La revolución permanente es una teoría que establece, entre otras cosas importantes, que la revolución socialista debe estar bajo la dirección política del proletariado y que solo a través de su internacionalización se convierte en «permanente» garantizando así su triunfo.​ Fue usado por León Trotski, con quien está más comúnmente asociado el término al haber escrito, en 1929, el libro La revolución permanente y que fuera publicado al año siguiente en Berlín por la Oposición de Izquierda. Tradicionalmente esta teoría se contrapone a la teoría de Iósif Stalin y Nikolái Bujarin del socialismo en un solo país.​ La teoría de la revolución permanente se publica en un contexto de persecución a la Oposición Comunista de Izquierda por parte del estalinismo en la URSS y buscando la contraposición a la política aceptada por la Internacional Comunista sobre el socialismo en un solo país. Es de esta manera que la teoría de la revolución permanente levanta nuevamente las banderas del internacionalismo como fundamentales para que triunfe la revolución socialista mundial. Según la concepción trotskista de la revolución permanente, la burguesía contemporánea de los países subdesarrollados es incapaz de llevar a cabo la revolución democrática debido a algunos factores como su debilidad histórica y su dependencia del capital imperialista. Por lo tanto, es el proletariado el que debe conducir a la nación hacia la revolución, empezando por las tareas democráticas y continuando por las socialistas. Además, la revolución no puede limitarse a una nación concreta, sino que debe ser internacionalizada, porque solo sobrevivirá si triunfa en todo el planeta. 永続革命論（えいぞくかくめいろん）とは、ロシアの革命家レフ・トロツキーがアレクサンドル・パルヴスとともに提起した後進国における革命理論。永久革命論ともいう。
gold:hypernym
dbr:Term
prov:wasDerivedFrom
wikipedia-en:Permanent_revolution?oldid=1121483981&ns=0
dbo:wikiPageLength
30983
foaf:isPrimaryTopicOf
wikipedia-en:Permanent_revolution