This HTML5 document contains 141 embedded RDF statements represented using HTML+Microdata notation.

The embedded RDF content will be recognized by any processor of HTML5 Microdata.

Namespace Prefixes

PrefixIRI
dbthttp://dbpedia.org/resource/Template:
dbpedia-svhttp://sv.dbpedia.org/resource/
wikipedia-enhttp://en.wikipedia.org/wiki/
dbrhttp://dbpedia.org/resource/
dbpedia-shhttp://sh.dbpedia.org/resource/
dbpedia-hrhttp://hr.dbpedia.org/resource/
n21http://
dbpedia-frhttp://fr.dbpedia.org/resource/
n14http://commons.wikimedia.org/wiki/Special:FilePath/
dctermshttp://purl.org/dc/terms/
rdfshttp://www.w3.org/2000/01/rdf-schema#
dbpedia-cshttp://cs.dbpedia.org/resource/
rdfhttp://www.w3.org/1999/02/22-rdf-syntax-ns#
n23http://dbpedia.org/resource/File:
dbphttp://dbpedia.org/property/
dbpedia-eohttp://eo.dbpedia.org/resource/
xsdhhttp://www.w3.org/2001/XMLSchema#
n25http://mapa.opevneni.cz/
dbohttp://dbpedia.org/ontology/
dbpedia-srhttp://sr.dbpedia.org/resource/
n17http://opevneni.vojenstvi.cz/
dbpedia-sqhttp://sq.dbpedia.org/resource/
dbpedia-skhttp://sk.dbpedia.org/resource/
dbpedia-jahttp://ja.dbpedia.org/resource/
dbchttp://dbpedia.org/resource/Category:
dbpedia-plhttp://pl.dbpedia.org/resource/
dbpedia-dehttp://de.dbpedia.org/resource/
n36http://www.east-bohemia.info/military-history/
yagohttp://dbpedia.org/class/yago/
dbpedia-ruhttp://ru.dbpedia.org/resource/
wikidatahttp://www.wikidata.org/entity/
yago-reshttp://yago-knowledge.org/resource/
n28https://global.dbpedia.org/id/
n40http://www.fortifikace.net/
dbpedia-ithttp://it.dbpedia.org/resource/
provhttp://www.w3.org/ns/prov#
foafhttp://xmlns.com/foaf/0.1/
n27https://web.archive.org/web/20100421195618/http:/www.opevneni.cz/
freebasehttp://rdf.freebase.com/ns/
n39http://www.fortif.net/
owlhttp://www.w3.org/2002/07/owl#

Statements

Subject Item
dbr:Czechoslovak_border_fortifications
rdf:type
yago:WikicatBordersOfCzechoslovakia yago:YagoGeoEntity yago:Artifact100021939 yago:YagoLegalActorGeo yago:Garrison103420559 yago:YagoPermanentlyLocatedEntity yago:MilitaryInstallation103763133 yago:Extremity108568978 yago:MilitaryPost103763403 yago:Location100027167 yago:Facility103315023 yago:Site108651247 yago:Tract108673395 yago:GeographicalArea108574314 yago:Boundary108512259 yago:WikicatFortsInTheCzechRepublic yago:PhysicalEntity100001930 yago:BoundaryLine108512736 yago:Region108630039 yago:Region108630985 yago:Whole100003553 yago:Object100002684 yago:WikicatWorldWarIISitesInTheCzechRepublic
rdfs:label
Československé opevnění Fortificazioni di confine cecoslovacche Fortifications tchécoslovaques Ĉeĥoslovakaj antaŭmilitaj fortikaĵoj Чехословацкие пограничные заграждения Czechosłowackie fortyfikacje Tschechoslowakischer Wall Tjeckoslovakiska försvarslinjen Czechoslovak border fortifications チェコスロバキア国境要塞線
rdfs:comment
Czechosłowackie fortyfikacje (cz./sł. Československé opevnění) – czechosłowackie umocnienia wybudowane w latach 1935–1938 w celu zabezpieczenia Czechosłowacji przed agresją państw sąsiednich. Budowę prowadziła powołana 20 marca 1935 roku (Ředitelství opevňovacích prací). Der Tschechoslowakische Wall (tschechisch československé opevnění, slowakisch česko-slovenské opevnenia) war ein ausgedehntes Grenzbefestigungssystem der Tschechoslowakei entlang der Landesgrenzen zum Deutschen Reich, zu Österreich, Polen und Ungarn, wobei weitere Linien im Landesinnern verliefen. Er galt als eines der besten Festungsbausysteme des 20. Jahrhunderts, wurde jedoch nicht vollständig fertiggestellt und konnte seinen ursprünglichen Zweck nie erfüllen. Während der tschechoslowakischen Mobilmachung im September 1938 wurden große Teile des Walls fertiggestellt. En netraireblaj arbaroj de limregionaj montaroj kaj ĉe randoj de vilaĝoj ni trovos ilin tute certe. Egaj betonblokoj kun minacaj embrazuroj, kradpordegoj kaj neresaniĝintaj vundoj en lokoj, de kie estis elŝiritaj iliaj ŝtalturoj. Forlasitaj, silentantaj, nealireblaj kaj misteraj. Objektoj por maŝinpafiloj, infanteriaj fuortoj kaj artileriaj fuortaroj de la ĉeĥoslovaka limregiona fortikaĵsistemo. Ili estas ŝpinitaj per legendoj kaj ili vekas intereson. Ne estas mirinde. Siatempe ili estis la fiero de la nacio kaj la garantio de ĝia sekureco. Miliardoj da kronoj estis investitaj en ilin, tridek mil civilaj laboristoj kaj du mil soldatoj konstruis ilin, agentoj de la germana spionado kaj volontaj informistoj el la sudetaj germanoj turniĝis ĉirkaŭ ili. En la jaroj 1936 – 1938 ĵurnaloj estis pl Les fortifications tchécoslovaques (en tchèque Československé opevnění) ou ligne Beneš, d'après le nom du président tchécoslovaque Edvard Beneš, renvoient à un ensemble fortifié frontalier édifié par la Tchécoslovaquie entre 1935 et 1938, et dont la construction a été essentiellement motivée par la menace grandissante représentée par l'Allemagne nazie d'Adolf Hitler. Le fortificazioni di confine furono costruite durante la Prima Repubblica Cecoslovacca tra il 1935 ed il 1938, come contromisura difensiva contro il crescente pericolo rappresentato dalla Germania nazista, che si materializzò in seguito nel piano offensivo tedesco chiamato Fall Grün. L'obiettivo delle fortificazioni era quello di impedirne l'occupazione di aree chiave da parte del nemico (non solo la Germania, ma anche l'Ungheria e la Polonia) con un attacco improvviso che non avrebbe consentito la piena mobilitazione dell'esercito della Cecoslovacchia, oltre che l'arrivo dell'aiuto da parte della Francia, Regno Unito e possibilmente anche dall'Unione Sovietica. Чехословацкое правительство построило систему пограничных заграждений, как и некоторых укреплённых защитных линий в самой стране, в период с 1935 по 1938 год в качестве защитной мере противодействия растущей угрозе со стороны Германии. Целью заграждений было предотвращение захвата ключевых точек противником — не только Германии, но также Венгрии и Польши — неожиданной атакой до того как армия Чехословакии могла бы полностью мобилизоваться, а также для эффективной обороны до того как союзники — Великобритания, Франция и, возможно, Советский Союз — могли бы прийти на помощь. Československé opevnění (v zahraničí někdy též nazývána jako Benešova linie) je soustava pevností a pevnůstek budovaných Československem v letech 1935–1938 v pohraničí a na vybraných vnitrozemských příčkách. Opevnění bylo budováno proti nepřátelsky naladěným sousedním státům – Německu, Maďarsku, Rakousku a Polsku. Opevnění se skládalo z objektů lehkého opevnění vz. 36 a vz. 37 (tzv. řopíků), objektů těžkého opevnění a z dělostřeleckých tvrzí. Mezi jednotlivými těžkými objekty se rozkládal překážkový systém. Pro účely výstavby a koordinace výstavby bylo zřízeno ředitelství opevňovacích prací a rada pro opevňování. Po přijetí podmínek Mnichovské dohody byla na odstoupeném území drtivá většina postavených objektů, zbylé úseky pak již většinou nebyly k použití. チェコスロバキア国境要塞線（チェコスロバキアこっきょうようさいせん。チェコ語: Československé opevnění）は、チェコスロバキア・ドイツ国境を中心に構築された、チェコスロバキアの対ドイツ及び周辺国からの侵攻対策の要塞線の総称である。 オロモウツ州（ドイツ・シレジア地域との国境）から南モラヴィア州（オーストリア国境）にまで至る、長大な複合要塞である。 Czechoslovakia built a system of border fortifications as well as some fortified defensive lines inland, from 1935 to 1938 as a defensive countermeasure against the rising threat of Nazi Germany. The objective of the fortifications was to prevent the taking of key areas by an enemy—not only Germany but also Hungary and Poland—by means of a sudden attack before the mobilization of the Czechoslovak Army could be completed, and to enable effective defense until allies—Britain and France, and possibly the Soviet Union—could help. Tjeckoslovakiska försvarslinjen är en försvarslinje uppförd i Sudetområdet i dåvarande Tjeckoslovakien med syftet att skydda mot ett tyskt anfall. Byggandet av försvarslinjen pågick mellan åren 1934 och 1938 och var tänkt att stå färdigt någon gång runt 1941–1942, men byggandet hann aldrig avslutas innan dess funktion spelat ut sin roll sedan området införlivats i det tyska riket. I denna försvarslinje ingick lätta och tunga befästningar, taggtråd och pansarvagnshinder i form av diken och tjeckiska igelkottar. Den tjeckiska försvarslinjen konstruerades med franska Maginotlinjen som förebild. Delar av den utrustning som ingick i denna försvarslinje återanvändes senare av tyska armén i konstruktioner som Atlantvallen och Siegfriedlinjen. Befästningen Březinka har bevarats som museum.
foaf:depiction
n14:Opevnění_Náchod_from_air_K3.jpg n14:K-S_5_U_potoka.jpg n14:T-S_73_Polom.jpg
dcterms:subject
dbc:Munich_Agreement dbc:20th-century_fortifications dbc:Tunnel_warfare dbc:Borders_of_Czechoslovakia dbc:World_War_II_defensive_lines dbc:World_War_II_sites_in_Slovakia dbc:World_War_II_sites_in_the_Czech_Republic
dbo:wikiPageID
7964642
dbo:wikiPageRevisionID
1084704537
dbo:wikiPageWikiLink
dbr:Sudeten_Germans dbr:Embrasure dbr:Czechoslovak_border_fortifications_during_the_Cold_War dbr:Fall_Grün_(Czechoslovakia) dbr:Blockhouse dbr:Ostrava dbr:French_Third_Republic dbc:Tunnel_warfare dbr:Sudeten_Crisis n23:Opevnění_Náchod_from_air_K3.jpg dbc:Borders_of_Czechoslovakia dbr:Sudetenland dbc:20th-century_fortifications dbr:Kingdom_of_Hungary_(1920–1946) dbr:Atlantic_Wall dbr:Opava dbr:German_occupation_of_Czechoslovakia dbr:Munich_Agreement dbr:First_Republic_of_Czechoslovakia dbr:Fortification dbr:Fort_Eben-Emael dbr:Rupnik_Line dbr:Czechoslovak_Army n23:T-S_73_Polom.jpg dbr:Nazi_Germany dbr:Heim_ins_Reich dbr:Soviet_Union dbr:Second_Polish_Republic dbr:United_Kingdom dbr:Maginot_line dbr:Maginot_Line dbr:World_War_II dbc:World_War_II_defensive_lines dbc:World_War_II_sites_in_Slovakia dbc:World_War_II_sites_in_the_Czech_Republic dbr:Museum_of_the_fortifications_in_Hlučín dbr:Casemate n23:K-S_5_U_potoka.JPG dbr:Pillbox_(military) dbc:Munich_Agreement
dbo:wikiPageExternalLink
n17: n21:www.ropiky.net n25:%3Fn=48.931465&e=17.892468&r=1a955000010&z=7&m=t&l=cz n27: n21:www.bunkry.cz n36: n39: n40:
owl:sameAs
dbpedia-sk:Česko-slovenské_opevnenie dbpedia-de:Tschechoslowakischer_Wall freebase:m.026lpdf dbpedia-hr:Čehoslovački_sustav_utvrda_u_Drugom_svjetskom_ratu dbpedia-cs:Československé_opevnění dbpedia-eo:Ĉeĥoslovakaj_antaŭmilitaj_fortikaĵoj dbpedia-it:Fortificazioni_di_confine_cecoslovacche dbpedia-sq:Fortifikimet_e_kufirit_Çekosllovak yago-res:Czechoslovak_border_fortifications dbpedia-sr:Чехословачко_гранично_утврђење n28:gzoA wikidata:Q174514 dbpedia-ja:チェコスロバキア国境要塞線 dbpedia-sh:Čehoslovački_sistem_utvrda_u_Drugom_svjetskom_ratu dbpedia-ru:Чехословацкие_пограничные_заграждения dbpedia-pl:Czechosłowackie_fortyfikacje dbpedia-sv:Tjeckoslovakiska_försvarslinjen dbpedia-fr:Fortifications_tchécoslovaques
dbp:wikiPageUsesTemplate
dbt:Cn dbt:In_lang dbt:Reflist dbt:Citation_needed dbt:Commons_category dbt:ISBN
dbo:thumbnail
n14:T-S_73_Polom.jpg?width=300
dbo:abstract
Československé opevnění (v zahraničí někdy též nazývána jako Benešova linie) je soustava pevností a pevnůstek budovaných Československem v letech 1935–1938 v pohraničí a na vybraných vnitrozemských příčkách. Opevnění bylo budováno proti nepřátelsky naladěným sousedním státům – Německu, Maďarsku, Rakousku a Polsku. Opevnění se skládalo z objektů lehkého opevnění vz. 36 a vz. 37 (tzv. řopíků), objektů těžkého opevnění a z dělostřeleckých tvrzí. Mezi jednotlivými těžkými objekty se rozkládal překážkový systém. Pro účely výstavby a koordinace výstavby bylo zřízeno ředitelství opevňovacích prací a rada pro opevňování. Po přijetí podmínek Mnichovské dohody byla na odstoupeném území drtivá většina postavených objektů, zbylé úseky pak již většinou nebyly k použití. Le fortificazioni di confine furono costruite durante la Prima Repubblica Cecoslovacca tra il 1935 ed il 1938, come contromisura difensiva contro il crescente pericolo rappresentato dalla Germania nazista, che si materializzò in seguito nel piano offensivo tedesco chiamato Fall Grün. L'obiettivo delle fortificazioni era quello di impedirne l'occupazione di aree chiave da parte del nemico (non solo la Germania, ma anche l'Ungheria e la Polonia) con un attacco improvviso che non avrebbe consentito la piena mobilitazione dell'esercito della Cecoslovacchia, oltre che l'arrivo dell'aiuto da parte della Francia, Regno Unito e possibilmente anche dall'Unione Sovietica. Les fortifications tchécoslovaques (en tchèque Československé opevnění) ou ligne Beneš, d'après le nom du président tchécoslovaque Edvard Beneš, renvoient à un ensemble fortifié frontalier édifié par la Tchécoslovaquie entre 1935 et 1938, et dont la construction a été essentiellement motivée par la menace grandissante représentée par l'Allemagne nazie d'Adolf Hitler. Devant faire face au Reich, mais aussi à l'Autriche, la Hongrie et, dans une moindre mesure, à la Pologne, elles auraient dû couvrir une grande partie des quelque 2 000 kilomètres de frontières tchécoslovaques. En réalité, seuls les tronçons de la frontière germano-tchécoslovaque furent exécutés, bien que non terminés lorsque les accords de Munich, en 1938, vinrent mettre un coup d'arrêt à la construction, et au-delà, à leur raison d'être. Cette ligne fortifiée avait une mission similaire à celle de la ligne Maginot en France : retarder l'ennemi (que ce soit l'Allemagne ou d'autres voisins comme la Hongrie) le temps que l'armée puisse être complètement mobilisée et permettre une défense efficace jusqu'à ce que les alliés (la France et, éventuellement, l'Union soviétique) interviennent. Czechoslovakia built a system of border fortifications as well as some fortified defensive lines inland, from 1935 to 1938 as a defensive countermeasure against the rising threat of Nazi Germany. The objective of the fortifications was to prevent the taking of key areas by an enemy—not only Germany but also Hungary and Poland—by means of a sudden attack before the mobilization of the Czechoslovak Army could be completed, and to enable effective defense until allies—Britain and France, and possibly the Soviet Union—could help. Tjeckoslovakiska försvarslinjen är en försvarslinje uppförd i Sudetområdet i dåvarande Tjeckoslovakien med syftet att skydda mot ett tyskt anfall. Byggandet av försvarslinjen pågick mellan åren 1934 och 1938 och var tänkt att stå färdigt någon gång runt 1941–1942, men byggandet hann aldrig avslutas innan dess funktion spelat ut sin roll sedan området införlivats i det tyska riket. I denna försvarslinje ingick lätta och tunga befästningar, taggtråd och pansarvagnshinder i form av diken och tjeckiska igelkottar. Den tjeckiska försvarslinjen konstruerades med franska Maginotlinjen som förebild. Delar av den utrustning som ingick i denna försvarslinje återanvändes senare av tyska armén i konstruktioner som Atlantvallen och Siegfriedlinjen. Befästningen Březinka har bevarats som museum. Czechosłowackie fortyfikacje (cz./sł. Československé opevnění) – czechosłowackie umocnienia wybudowane w latach 1935–1938 w celu zabezpieczenia Czechosłowacji przed agresją państw sąsiednich. Budowę prowadziła powołana 20 marca 1935 roku (Ředitelství opevňovacích prací). Łącznie wybudowano do 1938 r. ponad 10 tysięcy schronów, w tym ok. 250 schronów ciężkich (dla porównania Linia Maginota składała się z ok. 5800 obiektów). Na najbardziej zagrożonych odcinkach granicy wznoszono tzw. twierdze artyleryjskie – obiekty dla piechoty wyposażone w działa przeciwpancerne, ckm i lkm – połączone ze sobą rozległymi sieciami korytarzy podziemnych. Do końca 1939 roku planowano wybudować łącznie ponad 16 000 schronów (głównie lekkich). W planach na dalsze lata było uzupełnienie linii umocnień o dodatkowe ciężkie schrony. Budowa czechosłowackich fortyfikacji została przerwana 23 września 1938 roku w związku z naciskami rządów Francji i Anglii i przyjęciem przez prezydenta Beneša ultimatum układu monachijskiego. Do tego czasu ukończono jedynie 5 grup warownych, natomiast kolejne 4 pozostawały w stanie do wykończenia. チェコスロバキア国境要塞線（チェコスロバキアこっきょうようさいせん。チェコ語: Československé opevnění）は、チェコスロバキア・ドイツ国境を中心に構築された、チェコスロバキアの対ドイツ及び周辺国からの侵攻対策の要塞線の総称である。 オロモウツ州（ドイツ・シレジア地域との国境）から南モラヴィア州（オーストリア国境）にまで至る、長大な複合要塞である。 En netraireblaj arbaroj de limregionaj montaroj kaj ĉe randoj de vilaĝoj ni trovos ilin tute certe. Egaj betonblokoj kun minacaj embrazuroj, kradpordegoj kaj neresaniĝintaj vundoj en lokoj, de kie estis elŝiritaj iliaj ŝtalturoj. Forlasitaj, silentantaj, nealireblaj kaj misteraj. Objektoj por maŝinpafiloj, infanteriaj fuortoj kaj artileriaj fuortaroj de la ĉeĥoslovaka limregiona fortikaĵsistemo. Ili estas ŝpinitaj per legendoj kaj ili vekas intereson. Ne estas mirinde. Siatempe ili estis la fiero de la nacio kaj la garantio de ĝia sekureco. Miliardoj da kronoj estis investitaj en ilin, tridek mil civilaj laboristoj kaj du mil soldatoj konstruis ilin, agentoj de la germana spionado kaj volontaj informistoj el la sudetaj germanoj turniĝis ĉirkaŭ ili. En la jaroj 1936 – 1938 ĵurnaloj estis plenaj de informoj pri spionprocesoj. Post la dua mondmilito ili estis fermitaj, la armeo aŭ Civildefendo uzis vicon da ili, iliaj planoj estis sekretaj. La kaŭzon, kial ĉe la ĉeĥoslovakaj ŝtatlimoj al Germanio kaj Aŭstrio (sed ankaŭ ĉe Bratislavo kaj Komárno) estiĝis pli multe ol dek mil da fortikaĵobjektoj, ni devas serĉi jam en la unuaj jaroj de la ekzistado de Ĉeĥoslovakio. La tuta lando estis malriĉiĝinta pro la unua mondmilito. Financaj rimedoj, kiuj estis je dispono, estis investendaj en sanitaron kaj lernejaferon, en la evoluon de orienta duono de la respubliko, neglektita de la hungara administrado. Batalo kontraŭ tuberkulozo kaj katastrofa infanmorteco, konstruado de lernejoj, malsanulejoj, fervojoj. Por la armeo restis nur malmulte. Tial la armeo estis konstruata nur en tia amplekso kaj kun tia ekipaĵo, por ke ĝi sufiĉu defendi sin en eventuala milito kontraŭ najbara ŝtato. El la najbaraj ŝtatoj Germanio laŭ pacpaktoj devis restrikti siajn armitajn fortojn al cent mil da viroj. La artileriaj armiloj de kalibro pli granda ol 105 mm estis malpermesitaj, al la germana „Reichswehr“ ne estis permesite havi aerofloton kaj tankojn. Aŭstrio povis havi nur tridek mil soldatojn, Hungario tridek kvin milojn, restriktoj pri armilaro estis la samaj. Rumanio estis aliancano de Ĉeĥoslovakio. Pollando disponis je la plej forta armea potencialo el la najbaroj de Ĉeĥoslovakio. Ĝia pacarmeo havis tricent mil virojn en tridek infanteriaj divizioj kaj en dek tri kavaleriaj brigadoj. Pli multe ol tridek milionoj da loĝantoj ebligis alvoki grandan nombron da rezervistoj. Sed Pollando por sia rezervistaro ne havis armilaron. Ankoraŭ en la jaro 1935 la pola armeo povis ekipi eĉ ne unu rezervan divizion kaj en la jaro 1939, post kvarjara klopodo, subtenita per miliarda franca pruntedono, estis je dispono armilaro nur por 10 rezervaj divizioj. Tial la ĉeĥoslovaka armeo estis kunmetita el granda nombro da infanterio kaj kavalerio, sed – escepte de la artilerio – kun malgrandaj nombroj da pezaj armiloj. Ĝis la jaro 1933 la armeo havis sole sep tankojn, aĉetitaj el Francio por provi ilin, ekde la jaro 1918 ĝis 1933 estis batalekipitaj sume kvindek kirasaŭtomobilojn, inkluzive de prototipoj. La fakta deĵoro en militservo estis en la jaro 1927 malaltigita el du jaroj al dek ok monatoj kaj ekde la jaro 1933 ĝi estis daŭronta nur dek kvar monatojn. Tre estis neglektita motorizigo. Sub tio – apud ŝparpolitiko – subskribis sin ankaŭ la plej forta partio, la partio agrara. La agraranoj havis intereson liveri al la armeo ĉevalojn kaj akiri je la liveroj de furaĝo (la armeo pagis nur por furaĝo cent kvardek milionojn da kronoj ĉiujare). Tial ankaŭ la ĉeĥoslovaka nove konstruita kaj grandan nivelon montranta armilindustrio liveris pli multe ol 50 % de sia produktado eksterlanden de Ĉinio ĝis Brazilo kaj Meksiko. Vico de la baltaj kaj la balkanaj ŝtatoj aĉetadis la ĉeĥoslovakajn aviadilojn, ankaŭ Granda Britio aĉetis licencon al la ĉeĥoslovakaj maŝinpafiloj. Ankoraŭ en la jaroj 1935 – 1938 Ĉeĥoslovakio estos eksportinta pli multe ol duonon de fabrikitaj tankoj en tri kontinentojn. Sed ekde la jaro 1918 la prudentaj ŝtatistoj frunte kun Masaryk atentigis, ke proksimume ĝis 15 jaroj de sia malvenko Germanio denove fariĝos militminaco. Ilia takso estis preciza. La 30-an de januaro de 1933 Hitler fariĝis reganto de Germanio kaj li komencis armigadon en ŝokaj dimensioj. Samtempe Hitler lasis neniun dubi pri siaj intencoj. Lia atako estis celonta orienten kaj Ĉeĥoslovakio estis la unua en la vico. La militservo en Ĉeĥoslovakio estis somere en la jaro 1933 plilongigita al du jaroj. Estis menditaj 50 kirasaŭtomobilojn kaj unuajn 120 tankojn. Estis komenciĝinta fondado de kontraŭtanka artilerio, estis plinombriĝintaj kontraŭaviadilaj kaj migraj kanonoj, veturiloj, aviadiloj. Sed laŭ tiamaj milit-teorioj por defendi la ŝtatlimojn al Germanio estis havenda unu divizion en ĉiuj 10 kilometroj da batalfronto. Do ĉirkaŭ ducent diviziojn. La alia alternativo estis fortikigi la ŝtatlimojn. Tiutempe Francio jam estis finiĝanta sian Maginot-linion, gardanta 400 km da franca-germana ŝtatlimo. Belgio estis konstruanta egan fortikaĵsistemon ĉirkaŭ Lieĝo. Fortikaĵojn konstruis jugoslavoj, grekoj, fortikaĵlinioj estis estiĝantaj ambaŭflanke de la pola-soveta ŝtatlimo. En Ĉeĥoslovakio estis decidite fortikigi precipe la tiel nomatan nordan militkampon, do linion de urbo Bohumín ĝis rivera elfluejo de Elbo el Bohemio. Okaze de mobilizo la fervojo estus la plej grava komunikilo. Kaj la ĉefa fervojlinio el Prago ĝis Košice, la strategia spino de Ĉeĥoslovakio, troviĝis en kelkaj lokoj danĝere proksime de la germana ŝtatlimo. Estis decidite fortikigi la nordan militkampon per sinsekva linio de pezaj betonfuortoj, intermetita per malpezaj objektoj por maŝinpafiloj kaj plifortigita per dek du fuortaroj. Dum pluaj etapoj per la malpezaj objektoj estis sekurigotaj ankaŭ la ŝtatlimoj sur montaroj Krušné hory (Ercmontaro) kaj Šumava kaj pli malfrue eĉ ĉi tie estis estiĝontaj pezaj objektoj. La tuta plano de la konstruado kalkulis kun daŭro pli multe ol dek jarojn kaj kun elspezoj dek miliardojn. La unua en la vico estis konstruota sektoro defendanta urbon Ostrava kun ĝia pezindustrio. Ĉi tie – kaj ankaŭ en provobjekto en montaro Brdy – estis provitaj tipoj de fortikaĵoj kaj metodoj de iliaj konstruado kaj ekipado. Sed pri ilia konstruado, ekipado, grado de preteco en septembro de 1938 publiko sciis sole malmulton. Der Tschechoslowakische Wall (tschechisch československé opevnění, slowakisch česko-slovenské opevnenia) war ein ausgedehntes Grenzbefestigungssystem der Tschechoslowakei entlang der Landesgrenzen zum Deutschen Reich, zu Österreich, Polen und Ungarn, wobei weitere Linien im Landesinnern verliefen. Er galt als eines der besten Festungsbausysteme des 20. Jahrhunderts, wurde jedoch nicht vollständig fertiggestellt und konnte seinen ursprünglichen Zweck nie erfüllen. Die ersten Befestigungsobjekte des Befestigungssystems (zugleich die ersten dauerhaften Befestigungsanlagen der Tschechoslowakei) entstanden 1933 in Petržalka bei Bratislava. Die restlichen Teile wurden zwischen Winter 1934 und Oktober 1938 gebaut. Während der tschechoslowakischen Mobilmachung im September 1938 wurden große Teile des Walls fertiggestellt. Чехословацкое правительство построило систему пограничных заграждений, как и некоторых укреплённых защитных линий в самой стране, в период с 1935 по 1938 год в качестве защитной мере противодействия растущей угрозе со стороны Германии. Целью заграждений было предотвращение захвата ключевых точек противником — не только Германии, но также Венгрии и Польши — неожиданной атакой до того как армия Чехословакии могла бы полностью мобилизоваться, а также для эффективной обороны до того как союзники — Великобритания, Франция и, возможно, Советский Союз — могли бы прийти на помощь.
prov:wasDerivedFrom
wikipedia-en:Czechoslovak_border_fortifications?oldid=1084704537&ns=0
dbo:wikiPageLength
9595
foaf:isPrimaryTopicOf
wikipedia-en:Czechoslovak_border_fortifications