This HTML5 document contains 167 embedded RDF statements represented using HTML+Microdata notation.

The embedded RDF content will be recognized by any processor of HTML5 Microdata.

Namespace Prefixes

PrefixIRI
dbthttp://dbpedia.org/resource/Template:
dbpedia-elhttp://el.dbpedia.org/resource/
dbpedia-nohttp://no.dbpedia.org/resource/
wikipedia-enhttp://en.wikipedia.org/wiki/
dbpedia-bghttp://bg.dbpedia.org/resource/
dbpedia-fihttp://fi.dbpedia.org/resource/
dbrhttp://dbpedia.org/resource/
dbpedia-hrhttp://hr.dbpedia.org/resource/
dbpedia-shhttp://sh.dbpedia.org/resource/
dbpedia-arhttp://ar.dbpedia.org/resource/
n28http://www.ontologydesignpatterns.org/ont/dul/DUL.owl#
dbpedia-hehttp://he.dbpedia.org/resource/
schemahttp://schema.org/
dbpedia-frhttp://fr.dbpedia.org/resource/
dctermshttp://purl.org/dc/terms/
rdfshttp://www.w3.org/2000/01/rdf-schema#
dbpedia-azhttp://az.dbpedia.org/resource/
rdfhttp://www.w3.org/1999/02/22-rdf-syntax-ns#
dbphttp://dbpedia.org/property/
xsdhhttp://www.w3.org/2001/XMLSchema#
dbohttp://dbpedia.org/ontology/
dbpedia-srhttp://sr.dbpedia.org/resource/
dbpedia-huhttp://hu.dbpedia.org/resource/
dbpedia-sqhttp://sq.dbpedia.org/resource/
umbel-rchttp://umbel.org/umbel/rc/
dbpedia-jahttp://ja.dbpedia.org/resource/
dbchttp://dbpedia.org/resource/Category:
dbpedia-dehttp://de.dbpedia.org/resource/
dbpedia-plhttp://pl.dbpedia.org/resource/
yagohttp://dbpedia.org/class/yago/
dbpedia-ruhttp://ru.dbpedia.org/resource/
n30http://ta.dbpedia.org/resource/
wikidatahttp://www.wikidata.org/entity/
dbpedia-nlhttp://nl.dbpedia.org/resource/
yago-reshttp://yago-knowledge.org/resource/
n19https://global.dbpedia.org/id/
dbpedia-ithttp://it.dbpedia.org/resource/
provhttp://www.w3.org/ns/prov#
foafhttp://xmlns.com/foaf/0.1/
dbpedia-trhttp://tr.dbpedia.org/resource/
n16http://www.w3.org/2006/03/wn/wn20/instances/
dbpedia-eshttp://es.dbpedia.org/resource/
freebasehttp://rdf.freebase.com/ns/
owlhttp://www.w3.org/2002/07/owl#

Statements

Subject Item
dbr:Battle_of_Sybota
rdf:type
yago:Abstraction100002137 yago:GroupAction101080366 dbo:Event yago:YagoPermanentlyLocatedEntity yago:NavalBattle100958477 yago:Conflict100958896 schema:Event dbo:MilitaryConflict yago:PsychologicalFeature100023100 yago:Act100030358 n28:Event yago:Battle100953559 dbo:SocietalEvent yago:WikicatNavalBattlesOfAncientGreece wikidata:Q1656682 yago:MilitaryAction100952963 yago:WikicatBattlesInvolvingAthens umbel-rc:Event yago:WikicatBattlesInvolvingAncientGreece umbel-rc:ConflictEvent yago:WikicatNavalBattlesOfThePeloponnesianWar owl:Thing yago:WikicatBattlesOfThePeloponnesianWar yago:Wikicat5th-centuryBCConflicts yago:Event100029378
rdfs:label
Битва при Сиботских островах Battaglia di Sibota معركة سيبوتا Bitwa koło Sybotów Schlacht bei den Sybota-Inseln Bataille de Sybota Ναυμαχία των Συβότων Slag bij Sybota シュボタの海戦 Battle of Sybota Batalla de Síbota
rdfs:comment
La batalla de Síbota tuvo lugar en 433 a. C. entre Córcira y Corinto. Fue el inmediato catalizador para la guerra del Peloponeso. Corinto estaba en disputa con Córcira, ya que la vieja colonia no quería permanecer bajo influencia corintia. Córcira, que tenía la segunda más grande flota militar de Grecia en aquella época, aliada con Atenas, una enemiga de Corinto (Corinto estaba aliada con Esparta). Atenas envió 10 barcos a Córcira para reforzar la flota corcirea, con instrucciones de no atacar a la flota corintia, a menos de que intentara desembarcar en la isla. Corinto, mientras tanto, reunió una flota de trirremes bajo el mando de Jenóclides y se preparó para navegar hasta Córcira. シュボタの海戦(シュボタのかいせん、英:Battle of Sybota)は紀元前433年にケルキュラ・アテナイ連合艦隊とコリントスの間で戦われた海戦であり、ペロポネソス戦争のきっかけとなった。この海戦はトゥキュディデスによればこれまでのギリシア人同士の海戦の中では最大規模のものであった。 De Slag bij Sybota vond plaats in 433 v.Chr. voor de kust van Epirus tussen Corcyra (het huidige Korfoe) en de stadstaat Korinthe. Het was een van de zeeslagen van de Peloponnesische Oorlog. Corcyra was een oude Korinthische kolonie die niet langer in de invloedssfeer van de moederstad wilde blijven. De eilandstad had in die periode de grootste vloot van Griekenland, op Athene na. Beide waren bondgenoten in de Delische Bond. Athene stuurde tien triremen om de Corcyrische vloot te versterken. Korinthe verzamelde een vloot van 150 triremen onder het bevel van admiraal en voer naar het eiland Corcyra. معركة سيبوتا (باليونانية: Σύβοτα)‏ هي حرب وقعت في سنة 433 ق م بين كل من كورفو وأثينا ضد كورنثوس أثناء الحرب البيلوبونيسية وحسب المؤرخ ذكر أنها كانت أكبر معركة بحرية بين المدن الإغريقية في وقته قرب جزيرة سيفوتا إنتهت المعركة بعد خسارة كبيرة من قبل الطرفين وقد إدعى كلا الطرفين انتصاره في المعركة. Bitwa koło Sybotów (sierpień lub wrzesień 433 p.n.e.) miała miejsce w trakcie wojny Koryntu z Korkyrą, która toczyła się w latach 435–433 p.n.e. Битва при Сиботских островах (битва при Левкимме) — морское сражение между Коринфом и Керкирой, происшедшее в 433 году до н. э. во время эпидамнского конфликта. La battaglia di Sibota fu una battaglia navale ingaggiata nel 433 a.C. fra Corinto e Corcira (Corfù). Essa può ritenersi uno degli eventi prodromi della Guerra del Peloponneso che inizierà nel 431 a.C. Die Schlacht bei den Sybota-Inseln war eine Seeschlacht, die sich die korinthische Flotte mit der von Kerkyra im Jahr 433 v. Chr. lieferte. Da beide Mächte auch in den spartanisch-athenischen Gegensatz verwickelt waren, trug die Schlacht zur Eskalation im Vorfeld des Peloponnesischen Krieges bei, der bald darauf ausbrach. * Eduard Meyer: Geschichte des Altertums Band 7, Phaidon Verlag Essen, S. 269 f. The Battle of Sybota (Ancient Greek: Σύβοτα) took place in 433 BCE between Corcyra (modern Corfu) and Corinth. It was one of the immediate catalysts for the Peloponnesian War. Η ναυμαχία των Συβότων πραγματοποιήθηκε το 433 π.Χ. ανάμεσα στους Κορίνθιους και τους Κερκυραίους στις νησίδες Σύβοτα, πριν την έναρξη του Πελοποννησιακού πόλεμου. La bataille de Sybota opposa Corcyre (ancienne colonie corinthienne appuyée par Athènes) et Corinthe en 433 av. J.-C. au large de l'île de Corcyre, dans l'actuelle Grèce. Selon Thucydide, il s'agit, lors de son déroulement, de la plus grande bataille navale entre des cités grecques qui ait existé. Elle fut l'un des événements débouchant sur la guerre du Péloponnèse et donna lieu quasi immédiatement à la bataille de Potidée. * Portail de la Grèce antique * Portail de l’histoire militaire
foaf:name
Battle of Sybota
dbo:place
dbr:Corfu
dcterms:subject
dbc:Naval_battles_of_the_Peloponnesian_War dbc:430s_BC_conflicts dbc:433_BC dbc:Naval_battles_involving_Corinth dbc:Naval_battles_involving_Athens dbc:Ancient_Corcyra
dbo:wikiPageID
419866
dbo:wikiPageRevisionID
1121149103
dbo:wikiPageWikiLink
dbr:Sparta dbr:Xenophon dbr:Athens dbc:Naval_battles_of_the_Peloponnesian_War dbr:Aristophanes dbr:Syvota dbr:Hellenica dbr:Lysistrata dbr:Peloponnesian_War dbr:Hoplite dbr:Corinth,_Greece dbr:Archery dbr:Greece dbr:Affair_of_Epidamnus dbc:433_BC dbr:Plutarch dbr:Battle_of_Potidaea dbc:430s_BC_conflicts dbr:Corfu dbr:Lacedaimonius dbr:Diodorus_Siculus dbc:Naval_battles_involving_Corinth dbr:Thucydides dbr:Cimon dbr:Pilum dbr:Ambracia dbc:Ancient_Corcyra dbc:Naval_battles_involving_Athens dbr:History_of_the_Peloponnesian_War dbr:Megara
owl:sameAs
dbpedia-sh:Bitka_kod_Sibote dbpedia-he:קרב_סיבוטה dbpedia-fi:Sybotan_taistelu dbpedia-sr:Битка_код_Сиботе dbpedia-az:Sibot_döyüşü dbpedia-ar:معركة_سيبوتا dbpedia-bg:Битка_при_Сиботските_острови n19:5666m dbpedia-es:Batalla_de_Síbota dbpedia-pl:Bitwa_koło_Sybotów dbpedia-de:Schlacht_bei_den_Sybota-Inseln dbpedia-tr:Sybota_Deniz_Muharebesi dbpedia-el:Ναυμαχία_των_Συβότων dbpedia-ja:シュボタの海戦 n30:சைபோட்டா_சமர் freebase:m.02699w dbpedia-it:Battaglia_di_Sibota dbpedia-ru:Битва_при_Сиботских_островах dbpedia-no:Slaget_ved_Sybota yago-res:Battle_of_Sybota wikidata:Q951932 dbpedia-sq:Beteja_e_Subotës dbpedia-fr:Bataille_de_Sybota dbpedia-nl:Slag_bij_Sybota dbpedia-hr:Bitka_kod_Sibote dbpedia-hu:Szübotai_csata
dbp:wikiPageUsesTemplate
dbt:Unreferenced dbt:Campaignbox_Peloponnesian_War dbt:Infobox_military_conflict dbt:Lang-grc dbt:Coord_missing
dbp:casualties
1000 70 many killed 30
dbp:combatant
dbr:Athens dbr:Corfu dbr:Corinth,_Greece
dbp:commander
Eurybatus, dbr:Lacedaimonius Proteas Diotimus, Xenoclides Miciades, Aisimides,
dbp:conflict
Battle of Sybota
dbp:date
433
dbp:partof
the Peloponnesian War
dbp:place
Off Corcyra
dbp:result
Stalemate. Both Corinth and Corcyra claim victory.
dbp:strength
10 110 150
dbo:abstract
La battaglia di Sibota fu una battaglia navale ingaggiata nel 433 a.C. fra Corinto e Corcira (Corfù). Essa può ritenersi uno degli eventi prodromi della Guerra del Peloponneso che inizierà nel 431 a.C. シュボタの海戦(シュボタのかいせん、英:Battle of Sybota)は紀元前433年にケルキュラ・アテナイ連合艦隊とコリントスの間で戦われた海戦であり、ペロポネソス戦争のきっかけとなった。この海戦はトゥキュディデスによればこれまでのギリシア人同士の海戦の中では最大規模のものであった。 La bataille de Sybota opposa Corcyre (ancienne colonie corinthienne appuyée par Athènes) et Corinthe en 433 av. J.-C. au large de l'île de Corcyre, dans l'actuelle Grèce. Selon Thucydide, il s'agit, lors de son déroulement, de la plus grande bataille navale entre des cités grecques qui ait existé. Elle fut l'un des événements débouchant sur la guerre du Péloponnèse et donna lieu quasi immédiatement à la bataille de Potidée. * Portail de la Grèce antique * Portail de l’histoire militaire De Slag bij Sybota vond plaats in 433 v.Chr. voor de kust van Epirus tussen Corcyra (het huidige Korfoe) en de stadstaat Korinthe. Het was een van de zeeslagen van de Peloponnesische Oorlog. Corcyra was een oude Korinthische kolonie die niet langer in de invloedssfeer van de moederstad wilde blijven. De eilandstad had in die periode de grootste vloot van Griekenland, op Athene na. Beide waren bondgenoten in de Delische Bond. Athene stuurde tien triremen om de Corcyrische vloot te versterken. Korinthe verzamelde een vloot van 150 triremen onder het bevel van admiraal en voer naar het eiland Corcyra. Corcyra had een vloot van 110 triremen onder het bevel van admiraal verzameld bij de Sybota-eilanden. De Atheense admiraal (zoon van Cimon) had zich met zijn schepen daarbij gevoegd. Toen de Korinthiërs verschenen, vormde de Corcyrische vloot een slaglinie met de Atheners op de rechterflank. De Korinthiërs van hun kant stelden de Megariërs op aan hun rechterflank. Beide vloten vochten met hoplieten aan boord, samen met boogschutters en speerwerpers. Tijdens de zeeslag werden de schepen zelden geramd, maar probeerde men de triremen van de tegenstander te enteren. De Corcyrische vloot wist uiteindelijk de Megariërs op de rechterflank te verjagen en trokken zich terug naar hun basiskamp voor de kust van Epirus. De Korinthische vloot op zijn beurt versloeg de Corcyriërs en de Atheners. Toen de Korinthiërs aan land wilden gaan op Corcyra, werden ze onverwachts aangevallen door een Atheense vloot onder bevel van en Xenoclides blies de aftocht.De volgende dag probeerden de Korinthiërs opnieuw het eiland te bezetten, maar werden opnieuw door de Corcyriërs met steun van de Atheense vloot verjaagd. Beide partijen, Corcyra en Korinthe, claimden de overwinning. Spoedig na deze zeeslag vochten de Atheners en Korinthiërs weer tegen elkaar in de Slag bij Potidaea. Dit leidde tot een oorlogsverklaring van Sparta. Битва при Сиботских островах (битва при Левкимме) — морское сражение между Коринфом и Керкирой, происшедшее в 433 году до н. э. во время эпидамнского конфликта. Η ναυμαχία των Συβότων πραγματοποιήθηκε το 433 π.Χ. ανάμεσα στους Κορίνθιους και τους Κερκυραίους στις νησίδες Σύβοτα, πριν την έναρξη του Πελοποννησιακού πόλεμου. Die Schlacht bei den Sybota-Inseln war eine Seeschlacht, die sich die korinthische Flotte mit der von Kerkyra im Jahr 433 v. Chr. lieferte. Da beide Mächte auch in den spartanisch-athenischen Gegensatz verwickelt waren, trug die Schlacht zur Eskalation im Vorfeld des Peloponnesischen Krieges bei, der bald darauf ausbrach. Kerkyra (das heutige Korfu) war ursprünglich eine Kolonie Korinths, doch im 5. Jh. v. Chr. hatte es seine eigene Position im Ionischen Meer soweit ausgebaut, dass es daran denken konnte, eine eigenständige, von Korinth unabhängige Politik zu betreiben. Daher nahm es Fühlung mit Athen auf, das wiederum traditionell ein Rivale Korinths war, zumal Korinth wiederum Bündnispartner Spartas war. Kerkyra hatte mittlerweile die zweitgrößte Flotte aller Griechenstädte aufgebaut, zugleich sandte Athen Kerkyra eigene Schiffe zur Unterstützung gegen Korinth, verband dies aber mit der Bedingung, dass nur dann gegen die Korinther vorgegangen werden sollte, wenn diese sich auch tatsächlich anschickten, Kerkyra zu besetzen. Korinth sandte unterdessen einen mächtigen Flottenverband von 150 Schiffen unter dem Kommando von Xenokleides in Richtung Kerkyra. Kerkyra ließ 110 Schiffe unter dem Kommando von Mikiades, Aisimides und Eurybatos nahe der Sybota-Inseln, unmittelbar südlich von Kerkyra, versammeln. Ihnen schlossen sich die athenischen Schiffe unter Lakedaimonios (einem Sohn des Kimon), Diotimos und Proteas an. Bei der Ankunft der korinthischen Flotte stellten sich die kerkyräischen Schiffe in Kampfformation auf, wobei sich die athenischen Schiffe rechts von ihnen hielten. Ihnen standen die korinthischen Schiffe gegenüber, wobei sich am äußersten rechten Flügel verbündete Schiffe aus Megara und Ambrakia befanden und in der Mitte die Schiffe weiterer Verbündeter. Beide Parteien hatten Hopliten auf ihren Schiffen, sowie Bogenschützen und Speerwerfer. Statt, wie es bei Seeschlachten eigentlich üblich war, die gegnerischen Schiffe durch Rammen zu versenken, versuchten die Kontrahenten, sie zu entern, sodass sich gewissermaßen eine Landschlacht auf See entwickelte. Die athenischen Schiffe hielten sich dabei zunächst vom Kampf fern, da die Korinther keinen Versuch unternahmen, auf Kerkyra zu landen. Zunächst gelang es zwanzig kerkyräischen Schiffen, den rechten Flügel der Korinther zu umfassen und trieben diesen zurück zum korinthischen Lager an der Küste, das von den Kerkyräern in Brand gesetzt wurde. Der linke Flügel der Korinther kämpfte dagegen so erfolgreich, dass die Athener doch noch eingreifen mussten, um ihren Verbündeten zu Hilfe zu kommen. Dennoch behielten die Korinther die Oberhand. Es gelang ihnen, 1.250 Gefangene zu machen, obwohl sie auch viele der überlebenden Gegner töteten – ein Vorgeschmack auf die Barbarisierung des Krieges, wie sie im Verlauf des Peloponnesischen Krieges noch häufiger begegnen sollte. Kerkyräer und Athener beeilten sich daraufhin, die Insel Kerkyra vor einer Invasion zu schützen, wobei ihnen weitere zwanzig athenische Schiffe unter Glaukon zu Hilfe kamen. Die Aussichtslosigkeit ihres Vorhabens erkennend, hielten sich die Korinther daraufhin zurück. Auch am darauffolgenden Tag wagten sie keine erneute Schlacht und zogen schließlich ganz ab. Beide Seiten reklamierten einen Sieg für sich: Die Korinther wegen ihrer Erfolge in der Seeschlacht, die Athener und Kerkyräer, weil es ihnen gelungen war, eine Landung zu verhindern. Bereits im nächsten Jahr gerieten Athener und Korinther in der Schlacht von Potidaia erneut aneinander, was den Gegensatz zwischen dem athenischen und dem spartanischen Lager weiter eskalieren ließ, sodass sich der formelle Ausbruch des Peloponnesischen Krieges kaum mehr vermeiden ließ. * Eduard Meyer: Geschichte des Altertums Band 7, Phaidon Verlag Essen, S. 269 f. معركة سيبوتا (باليونانية: Σύβοτα)‏ هي حرب وقعت في سنة 433 ق م بين كل من كورفو وأثينا ضد كورنثوس أثناء الحرب البيلوبونيسية وحسب المؤرخ ذكر أنها كانت أكبر معركة بحرية بين المدن الإغريقية في وقته قرب جزيرة سيفوتا إنتهت المعركة بعد خسارة كبيرة من قبل الطرفين وقد إدعى كلا الطرفين انتصاره في المعركة. Bitwa koło Sybotów (sierpień lub wrzesień 433 p.n.e.) miała miejsce w trakcie wojny Koryntu z Korkyrą, która toczyła się w latach 435–433 p.n.e. The Battle of Sybota (Ancient Greek: Σύβοτα) took place in 433 BCE between Corcyra (modern Corfu) and Corinth. It was one of the immediate catalysts for the Peloponnesian War. La batalla de Síbota tuvo lugar en 433 a. C. entre Córcira y Corinto. Fue el inmediato catalizador para la guerra del Peloponeso. Corinto estaba en disputa con Córcira, ya que la vieja colonia no quería permanecer bajo influencia corintia. Córcira, que tenía la segunda más grande flota militar de Grecia en aquella época, aliada con Atenas, una enemiga de Corinto (Corinto estaba aliada con Esparta). Atenas envió 10 barcos a Córcira para reforzar la flota corcirea, con instrucciones de no atacar a la flota corintia, a menos de que intentara desembarcar en la isla. Corinto, mientras tanto, reunió una flota de trirremes bajo el mando de Jenóclides y se preparó para navegar hasta Córcira. Córcira reunió una flota bajo Milcíades, Esímides, y Euríbato, quienes hicieron de las islas Síbota su base de operaciones. Los comandantes, Lacedemonio (el hijo de Cimón), Diótimo, y Proteas, navegaron con él. Cuando los barcos corintios llegaron, los corcireos formaron su línea de batalla, con los atenienses a la derecha y sus propios barcos haciendo el resto de la línea en tres escuadrones. Los barcos corintios se alinearon con los megarenses y los ambraciotas a la derecha, los corintios a la izquierda, y el resto de los aliados en el centro. Ambos bandos lucharon con hoplitas en sus naves, junto con arqueros y lanzadores de jabalina a la manera que Tucídides llama «manera antigua». En lugar de chocar y hundir a los otros barcos, ambos bandos intentaron embarcar a sus barcos oponentes y librar esencialmente una batalla de tierra en el mar. Las naves atenienses, aunque eran parte de la línea, no se unieron al principio a la batalla, ya que los corintios no habían intentado desembarcar. Los barcos corcireos de la izquierda se encaminaron al ala corintia de la derecha, persiguiendo a todos los que regresaban a su campamento en la costa, que luego quemaron. El ala izquierda corintia, sin embargo, tuvo más éxito, y los atenienses fueron forzados a que llegara ayuda de sus aliados. Sin embargo, los corintios fueron vencedores, y navegaron a través de los restos de las naves derrotadas, matando a todos que podían encontrar en lugar de tomar prisioneros (incluyendo, aunque no lo sabían, a algunos de sus propios aliados que habían sido derrotados en el ala derecha,). No mataron a todos, sin embargo, y terminaron con gran cantidad de prisioneros. Los corcireos y los atenienses se dirigieron hacia Córcira para defender la isla, pero cuando los corintios llegaron, casi se retiraron inmediatamente, cuando más naves atenienses bajo el mando de Glaucón estaban en su camino. El día siguiente, las nuevas naves atenienses amenazaban con una segunda lucha si los corintios intentaban desembarcar en Córcira. Los corintios se retiraron completamente antes que arriesgarse a otra batalla. Tantos los corintios como los corcireos reclamaron la victoria, los corintios que habían ganado la primera batalla, y los corcireos que habían evitado una ocupación corintia de su isla. Poco después de esta batalla los atenienses y los corintios lucharon otra vez en la batalla de Potidea, resultando en una declaración de guerra formal de Esparta.
dbp:wordnet_type
n16:synset-war-noun-1
prov:wasDerivedFrom
wikipedia-en:Battle_of_Sybota?oldid=1121149103&ns=0
dbo:wikiPageLength
4635
dbo:causalties
many killed 70 ships destroyed, 1000+ captured,
dbo:combatant
Corcyra, Athens Corinth
dbo:result
Stalemate. Both Corinth and Corcyra claim victory.
dbo:strength
10 Athenian ships 150 ships 110 Corcyraean ships,
dbo:commander
dbr:Lacedaimonius
dbo:isPartOfMilitaryConflict
dbr:Peloponnesian_War
foaf:isPrimaryTopicOf
wikipedia-en:Battle_of_Sybota