| dbo:abstract
|
- El voivodato de Vítebsk (en bielorruso, Віцебскае ваяводзтва, en polaco, Województwo witebskie , en latín, Palatinatus Vitebsciensis) fue una división administrativa y gobierno local del Gran Ducado de Lituania (y desde 1569 de la Mancomunidad de Polonia-Lituania) desde el siglo XV hasta las particiones de Polonia en 1795. Zygmunt Gloger en su monumental libro "Geografía histórica de las tierras de la Antigua Polonia" proporciona esta descripción del voivodato de Vítebsk: Vítebsk (en latín Vitebscum), situado sobre el río Daugava, fue uno de los principales gord del principado de Pólatsk. En la segunda mitad del siglo XII, surgió como un centro de gobierno local. Conquistada por uno de los hijos de Mindaugas aprox. en 1239, se convirtió en una parte permanente del Gran Ducado de Lituania desde la época de Gediminas. En aprox. 1342 Vítebsk ya era la sede de un starosta, que a principios del siglo XVI fueron nombrados voivodas. El primer voivoda de Vítebsk fue Jerzy Chlebowicz (...) El río Daugava dividía el voivodato en dos partes, de las cuales la norteña era más pequeña. Dado que la ciudad de Vítebsk estaba ubicada en medio de una provincia escasamente poblada, al principio el voivodato no estaba dividido en condados. Más tarde, sin embargo, el condado de Orsha, que había sido parte del voivodato de Smolensk, se agregó al voivodato de Vítebsk (...) El voivodato de Vítebsk permaneció en la Mancomunidad hasta septiembre de 1772, cuando la mayor parte fue anexada por el Imperio ruso. Lo que quedó fue la parte sur de la , que perteneció al Gran Ducado de Lituania hasta 1793 (...) Los starostas residían en Vítebsk y Orsha, mientras que los sejmiks locales tenían lugar en ambas ciudades. En total, el voivodato de Vítebsk elegía a cuatro diputados para el Sejm, dos de cada condado. Después de la primera partición, los sejmiks fueron trasladados a la ciudad de Cholopienicze, ubicada en el voivodato de Minsk. (es)
- Vitebsk Voivodeship (Belarusian: Віцебскае ваяводзтва, Polish: Województwo witebskie, Latin: Palatinatus Vitebsciensis) was a unit of administrative division and local government in the Grand Duchy of Lithuania (from 1569 Polish–Lithuanian Commonwealth) from the 15th century until the partitions of Poland in 1795. Zygmunt Gloger in his monumental book Historical Geography of the Lands of Old Poland provides this description of the Witebsk Voivodeship: “Witebsk (in Latin Vitebscum), located on the Dvina river, was one of main gord of the Principality of Polotsk. In the second half of the 12th century, it emerged as a local center of government. Conquered by one of the sons of Mindaugas in ca. 1239, it became a permanent part of the Grand Duchy of Lithuania since the times of Gediminas. In ca. 1342 Witebsk was already the seat of a starosta, who in the early 16th century were named voivodes. First voivode of Witebsk was Jerzy Chlebowicz (...) The Dvina river divided the voivodeship into two parts, of which northern one was smaller. Since the town of Witebsk was located in the middle of a sparsely populated province, at first the voivodeship was not divided into counties. Later on, however, the County of Orsza, which had been part of Smolensk Voivodeship, was attached to Witebsk Voivodeship (...) Witebsk Voivodeship remained in the Commonwealth until September 1772, when most of it was annexed by the Russian Empire. What remained was southern part of the Land of Orsza, which belonged to the Grand Duchy of Lithuania until 1793 (...) Starostas resided at Witebsk and Orsza, while local sejmiks took place in both towns. Altogether, Witebsk Voivodeship elected four deputies to the Sejm - two from each county. After the first partition, the sejmiks were moved to the town of Cholopienicze, located in Minsk Voivodeship”. Voivodeship Governor (Wojewoda) seat:
* Vitebsk Voivodes: Samuel Sanguszko (1629- XI 1638), Paweł Jan Sapieha (15 VIII 1646-) Administrative division:
* since the Truce of Andrusovo (1667), Vitebsk Voivodeship consisted of two counties (powiats): Witebsk and Orsza. The first was lost to the Russian Empire in 1772, and only a little part of the second belonged to the Commonwealth until 1793. (en)
- ヴィテプスク県 / Vitebskas県（ポーランド語: Województwo witebskie / リトアニア語: Vitebsko vaivadija）はリトアニア大公国、後にポーランド・リトアニア共和国の県である。設置は1508年、県都は現ベラルーシ・ヴィツェプスクに置かれた。 面積はおよそ24600㎢であり、東から反時計回りに、スモレンスク県、ムシチスワフ県、ミンスク県、ポウォツク県と接した。北はロシア国家と接していた（初めプスコフ公国と接するが、モスクワ大公国がこれを接収、その後ロシア・ツァーリ国、帝政ロシアへと変遷）。 (ja)
- Il voivodato di Vicebsk (in polacco: Województwo Witebskie) fu un'unità di divisione amministrativa e governo locale del Granducato di Lituania (allora facente parte della Confederazione Polacco-Lituana) dal XV secolo fino alla Spartizione della Polonia del 1795. Sede del governo del voivodato (Wojewoda):
* Vicebsk (it)
- A voivodia de Witebsk (polonês: Województwo witebskie) foi uma unidade de divisão administrativa e governo local no Grão-Ducado da Lituânia (a partir de 1569, na República das Duas Nações) desde o século XV até as partições da Polônia em 1795. Sede de governo da voivodia (wojewoda)
* WitebskVoivodas
* (1629-1638)
* (1646-)Divisão administrativa A voivodia de Witebsk consistiu, a partir da Paz de Andrussov em 1667, de duas divisões administrativas menores, os condados (powiat): Witebsk e Orsza. O primeiro foi perdido para o Império Russo em 1772 e apenas uma pequena parte do segundo ainda continuou pertencendo à República das Duas Nações até 1793. (pt)
- Województwo witebskie – województwo, które było położone na północno-wschodnich kresach Wielkiego Księstwa Litewskiego. Formalnie utworzone zostało w 1503 r. Od Rzeczypospolitej odpadło w wyniku I rozbioru Polski w 1772 r. Witebsk należał w XII w. do księstwa połockiego znajdującego się w rękach Rurykowiczów kijowskich. W II poł. tego wieku powstało w wyniku podziałów dynastycznych księstwo witebskie jako uposażenie księcia Dawida Rościsławicza. Od XIII w. broniło ono swej niezależności przed podbijającymi kolejne księstwa ruskie Litwinami. Prawdopodobnie już w połowie XIII w. znalazło się przejściowo we władaniu książąt litewskich. Ostatecznie pod panowanie Litwy księstwo dostało się w 1325 r., gdy Olgierd poślubiając dziedziczkę księstwa Annę, objął w nim władzę w jej imieniu. Księstwo stało się dla Olgierda, po śmierci Giedymina, oparciem w walce z braćmi o władzę nad Wielkim Księstwem Litewskim. Po odniesionym wspólnie z Kiejstutem zwycięstwie, Olgierd zlikwidował w latach 40. XIV w. księstwo witebskie i włączył je do Litwy. Od tej pory ziemia witebska zarządzana była przy pomocy namiestników książęcych, a w 1503 r. podczas reform Aleksandra I Jagiellończyka zostało z niej utworzone województwo. Posiadało dwóch senatorów: wojewodę i kasztelana. Po unii lubelskiej wojewoda witebski w hierarchii starszeństwa w senacie, a więc i starszeństwa województw, zajmował miejsce po wojewodzie płockim a przed wojewodą mazowieckim. Podobnie kasztelan witebski szedł wśród kasztelanów większych po kasztelanie płockim a przed najważniejszym z kasztelanów mazowieckich – kasztelanem czerskim (wbrew temu co pisze Adam Mickiewicz w Panu Tadeuszu kasztelania witebska nie była drążkową). Województwo zachowało przywileje nadane przez Aleksandra I Jagiellończyka i potwierdzone przez Zygmunta Starego, dotyczące wpływu ziemian na wybór wojewody. Zgodnie z nimi szlachta województwa miała prawo proponować władcy kandydata na wojewodę. Podobnym przywilejem w Wielkim Księstwie i całej Rzeczypospolitej cieszyły się jedynie województwo połockie oraz Księstwo Żmudzkie. Ponieważ województwo stanowiło jedną ziemię, wysyłało na sejm dwóch posłów i dwóch deputatów na Trybunał Litewski, a sejmiki odbywały się w Witebsku. Tam też odbywał się sąd ziemski. Po odpadnięciu od Rzeczypospolitej województwa smoleńskiego, do województwa witebskiego została przyłączona w 1667 r., pozostała przy Litwie ziemia orszańska, tworząc odrębny powiat. Szlachta ziemi orszańskiej sejmikowała w Orszy i wysyłała na sejm dwóch posłów i dwóch deputatów do Trybunału. W Witebsku i Orszy znajdowały się starostwa grodowe. Starostą witebskim był z urzędu wojewoda, starostwo orszańskie należało do dóbr królewskich. W 1772 r. województwo zostało przyłączone do Rosji. Przy Rzeczypospolitej pozostała do czasu II rozbioru jedynie niewielka część ziemi orszańskiej. Województwo pozostało jako tytularne, a szlachta sejmikowała w miasteczku Chołopienicze w województwie mińskim. Województwo witebskie leżało w północno-wschodniej części Wielkiego Księstwa. Od północy graniczyło z Rosją, od wschodu z województwem smoleńskim, od południa z województwem mścisławskim, od południowego zachodu z województwem mińskim, a od zachodu z województwem połockim. Ziemię województwa rozdzielała na dwie części rzeka Dźwina, a przez jego południowo-wschodnią część przepływał Dniepr. Najważniejszym rodem Witebszczyzny byli Sapiehowie, posiadający tu duże posiadłości ziemskie. Zdominowali oni szlachtę województwa, czyniąc z niej praktycznie swoją klientelę. Wojewodami witebskimi byli m.in.:
* Iwan Semenowicz Sapieha – 1511-1513
* Iwan Bohdanowicz Sapieha – 1520-1529
* Maciej Kłoczko (Kłoczkowicz) h. Ogończyk zwany Ochmistrzowiczem – 1532-1543
* Jan Hlebowicz
* Hrehory Chodkiewicz – 1554-1555
* Mikołaj Pawłowicz Sapieha – 1588
* Krzysztof Kiszka – 1618
* Szymon Samuel Sanguszko – 1626-1638
* Paweł Jan Sapieha – 1646-1656
* Jan Antoni Chrapowicki – 1660
* Stanisław Pac
* Kazimierz Aleksander Pociej – 1717
* Józef Sołłohub – 1752-1781 Wśród kasztelanów witebskich byli:
* Krzysztof Radziwiłł „Piorun” – 1569
* Melchior Zawisza – 1592
* Andrzej Sapieha – 1600-1605
* Mikołaj Wolski, dziedzic bakałarzewski i krzemieniecki - 1609
* Aleksander Bohdan „Dadzbóg” Sapieha – 1613
* Jerzy Tyszkiewicz – 1730-1735
* Szymon Syruć
* Józef Sołłohub – 1748-1752
* Adam Wawrzyniec Rzewuski – 1790-1793 (pl)
- Ви́тебское воево́дство (з.-рус. Витебское воеводство, Витепское, лат. Palatinatus Vitebsciensis, польск. Województwo witebskie) — административно-территориальная единица Великого княжества Литовского, образованная в 1508 году, хотя ещё в 1503 году витебские наместники стали называть себя воеводами. Центр — город Витебск. Площадь воеводства составляла около 24 600 км². Существовало до 1793 года, когда было полностью включено в состав Российской империи, должность витебского воеводы сохранялась до ликвидации Речи Посполитой в 1795 году. Воеводство граничило со Смоленским воеводством (фиктивным в 1514—1611 и с 1654 года) на востоке, Мстиславским воеводством на юго-востоке, Минским воеводством на юге и западе, Полоцким воеводством на западе и с Псковской землёй (позднее — с Русским царством) на севере. Территорию воеводства на три части делили реки Западная Двина и Днепр. Крупными городами были Витебск, Орша, Могилёв, Друцк, Борисов, Невель, Велиж, Шклов, Копысь, Чаусы, Чериков, Быхов. (ru)
- 维捷布斯克省（波蘭語：Województwo Witebskie）是一个14世纪设立，1795年瓜分波兰时撤销的立陶宛大公国（自1569年起属于波兰立陶宛联邦）行政区划和地方政府。 (zh)
- Ві́тебське воєво́дство (лат. Palatinatus Vitebsciensis, пол. Województwo witebskie) — адміністративно-територіальна одиниця Великого князівства Ливтовського та Речі Посполитої. Існувало в 1508—1772 роках. Створене на основі земель Вітебського князівства. Після Люблінської унії 1569 року входило до складу Литовської провінції. Належало до регіону Литва. Розташовувалося в північній частині Речі Посполитої, на північному сході Литви. Головне місто — Вітебськ. Очолювалося вітебськими воєводами. Сеймик воєводства збирався у Вітебську. Мало представництво із 2 сенаторів у Сенаті Речі Посполитої. Складалося з 2 повітів. Станом на 1772 рік площа воєводства становила 24 600 км². В середині 17 століття населення нараховувало 543 000 осіб. Ліквідоване 1772 року під час першого поділу Речі Посполитої, утворена була Вітебська провінція. Частина території воєводства увійшла до складу Слонімського намісництва Російської імперії. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- ヴィテプスク県 / Vitebskas県（ポーランド語: Województwo witebskie / リトアニア語: Vitebsko vaivadija）はリトアニア大公国、後にポーランド・リトアニア共和国の県である。設置は1508年、県都は現ベラルーシ・ヴィツェプスクに置かれた。 面積はおよそ24600㎢であり、東から反時計回りに、スモレンスク県、ムシチスワフ県、ミンスク県、ポウォツク県と接した。北はロシア国家と接していた（初めプスコフ公国と接するが、モスクワ大公国がこれを接収、その後ロシア・ツァーリ国、帝政ロシアへと変遷）。 (ja)
- Il voivodato di Vicebsk (in polacco: Województwo Witebskie) fu un'unità di divisione amministrativa e governo locale del Granducato di Lituania (allora facente parte della Confederazione Polacco-Lituana) dal XV secolo fino alla Spartizione della Polonia del 1795. Sede del governo del voivodato (Wojewoda):
* Vicebsk (it)
- 维捷布斯克省（波蘭語：Województwo Witebskie）是一个14世纪设立，1795年瓜分波兰时撤销的立陶宛大公国（自1569年起属于波兰立陶宛联邦）行政区划和地方政府。 (zh)
- El voivodato de Vítebsk (en bielorruso, Віцебскае ваяводзтва, en polaco, Województwo witebskie , en latín, Palatinatus Vitebsciensis) fue una división administrativa y gobierno local del Gran Ducado de Lituania (y desde 1569 de la Mancomunidad de Polonia-Lituania) desde el siglo XV hasta las particiones de Polonia en 1795. Zygmunt Gloger en su monumental libro "Geografía histórica de las tierras de la Antigua Polonia" proporciona esta descripción del voivodato de Vítebsk: (es)
- Vitebsk Voivodeship (Belarusian: Віцебскае ваяводзтва, Polish: Województwo witebskie, Latin: Palatinatus Vitebsciensis) was a unit of administrative division and local government in the Grand Duchy of Lithuania (from 1569 Polish–Lithuanian Commonwealth) from the 15th century until the partitions of Poland in 1795. Zygmunt Gloger in his monumental book Historical Geography of the Lands of Old Poland provides this description of the Witebsk Voivodeship: Voivodeship Governor (Wojewoda) seat:
* Vitebsk Voivodes: Samuel Sanguszko (1629- XI 1638), Paweł Jan Sapieha (15 VIII 1646-) (en)
- Województwo witebskie – województwo, które było położone na północno-wschodnich kresach Wielkiego Księstwa Litewskiego. Formalnie utworzone zostało w 1503 r. Od Rzeczypospolitej odpadło w wyniku I rozbioru Polski w 1772 r. Województwo zachowało przywileje nadane przez Aleksandra I Jagiellończyka i potwierdzone przez Zygmunta Starego, dotyczące wpływu ziemian na wybór wojewody. Zgodnie z nimi szlachta województwa miała prawo proponować władcy kandydata na wojewodę. Podobnym przywilejem w Wielkim Księstwie i całej Rzeczypospolitej cieszyły się jedynie województwo połockie oraz Księstwo Żmudzkie. (pl)
- A voivodia de Witebsk (polonês: Województwo witebskie) foi uma unidade de divisão administrativa e governo local no Grão-Ducado da Lituânia (a partir de 1569, na República das Duas Nações) desde o século XV até as partições da Polônia em 1795. Sede de governo da voivodia (wojewoda)
* WitebskVoivodas
* (1629-1638)
* (1646-)Divisão administrativa (pt)
- Ви́тебское воево́дство (з.-рус. Витебское воеводство, Витепское, лат. Palatinatus Vitebsciensis, польск. Województwo witebskie) — административно-территориальная единица Великого княжества Литовского, образованная в 1508 году, хотя ещё в 1503 году витебские наместники стали называть себя воеводами. Центр — город Витебск. Площадь воеводства составляла около 24 600 км². Существовало до 1793 года, когда было полностью включено в состав Российской империи, должность витебского воеводы сохранялась до ликвидации Речи Посполитой в 1795 году. (ru)
- Ві́тебське воєво́дство (лат. Palatinatus Vitebsciensis, пол. Województwo witebskie) — адміністративно-територіальна одиниця Великого князівства Ливтовського та Речі Посполитої. Існувало в 1508—1772 роках. Створене на основі земель Вітебського князівства. Після Люблінської унії 1569 року входило до складу Литовської провінції. Належало до регіону Литва. Розташовувалося в північній частині Речі Посполитої, на північному сході Литви. Головне місто — Вітебськ. Очолювалося вітебськими воєводами. Сеймик воєводства збирався у Вітебську. Мало представництво із 2 сенаторів у Сенаті Речі Посполитої. Складалося з 2 повітів. Станом на 1772 рік площа воєводства становила 24 600 км². В середині 17 століття населення нараховувало 543 000 осіб. Ліквідоване 1772 року під час першого поділу Речі Посполитої, (uk)
|
