| dbo:abstract
|
- الاستهلاك المفرط هو حالة تحدث عندما يتجاوز استخدام الموارد قدرة استدامته بالنظام البيئي، فالاستهلاك المفرط على المدى الطويل يؤدي إلى تدهور بيئي بالنهاية وفقدان لأسس الموارد. بشكل عام يعتبر الاستهلاك المفرط موازياً لمشكلة الاكتظاظ السكاني؛ فكلما زاد عدد السكان زاد استهلاك المواد الخام التي تبقيهم على قيد الحياة. في الوقت الراهن، تستهلك الدول الأكثر تقدما في العالم الموارد معدل يقارب32 مرة أكثر من الدول النامية والذين يشكلون أغلبية السكان (7.4 بليون نسمة). تعكس النظرية للاكتظاظ السكاني قضايا سعة الحمل بدون مراعاة الاستهلاك الفردي والذي تقدّر فيه الدول النامية بأنها أكثر استهلاكا نسبةً للدعم الذي تقدمه اراضيهم، وغالباً ما يتعارض أحزاب الخضر والحركة البيئية حول أن استهلاك الفرد أو الأثر البيئي يكون عادة عند الفقراء أقل من الدول الغنية. (ar)
- Als Überkonsum (engl. „overconsumption“) wird ein Zustand bezeichnet, bei dem „so viele natürliche Ressourcen verbraucht [werden], dass das Ökosystem überlastet und in seiner Nachhaltigkeit beeinträchtigt ist“. Dieser Zustand bewirke eine Beschleunigung von Umweltzerstörung, Klimawandel und eine Abnahme der verfügbaren natürlichen Ressourcen. Konsum führe in Verbindung mit starkem Wachstum, Überproduktion, Wohlstand und Überbevölkerung i. d. R. zu einer Konsumgesellschaft und zu Überkonsum. (de)
- Ο καταναλωτισμός (πολλές φορές λανθασμένα ως "Υπερκαταναλωτισμός") είναι η τάση που χαρακτηρίζει τους πολίτες μιας καταναλωτικής κοινωνίας για υπερβολική κατανάλωση αγαθών. Περιγράφει μια κατάσταση όπου η χρήση των φυσικών πόρων από τα μέλη ενός οικοσυστήματος ξεπερνάει την ικανότητα του ίδιου του οικοσυστήματος να παραμείνει βιώσιμο. Μια παρατεταμένη υπερκατανάλωση πόρων οδηγεί σε αναπόφευκτη υποβάθμιση του περιβάλλοντος. Επί του παρόντος, οι ανεπτυγμένες χώρες του κόσμου καταναλώνουν σε ποσοστό 32 φορές περισσότερους πόρους από ότι το υπόλοιπο των 5,5 δισ. του αναπτυσσόμενου κόσμου. Το οικολογικό κίνημα συχνά υποστηρίζει ότι η κατανάλωση ανά άτομο, ή το οικολογικό αποτύπωμα του κάθε ατόμου, είναι κατά κανόνα χαμηλότερο στις φτωχές από ότι στις πλούσιες χώρες. Ο παγκόσμιος πληθυσμός μπορεί να χωριστεί σε τρεις κατηγορίες: α) τους καταναλωτές, β) αυτούς με μέσο εισόδημα και γ) τους κοντούς. Η διάκριση κανονικά γίνεται με την κατ’ άτομο κατανάλωση των φυσικών πόρων, τις και την καταστροφή των , αλλά για πρακτικούς λόγους χρησιμοποιούνται δύο κριτήρια, το μέσο ετήσιο εισόδημα και ο τρόπος ζωής. Η υπερκατανάλωση αφορά την πρώτη κατηγορία στην οποία ανοίκουν και οι Έλληνες, όπως και το 1,1 δις των καταναλωτών, οι οποίοι έχουν εξασφαλίσει την ασφάλεια του νερού που πίνουν, την σωστή αποθήκευση και συντήρηση των τροφίμων και βέβαια την υπερεπάρκειά τους. Στους καταναλωτές υπάρχει η τάση για κατανάλωση μεγάλης ποσότητας κρέατος αντί φυτικών τροφών, το οποίο έχει ως αποτέλεσμα να ξοδεύουν τεράστιες ποσότητες από αυτές για να ταΐσουν ζώα τα οποία θα τους αποδώσουν χαμηλότερης αξίας τροφή. Η υπερκατανάλωση τροφής, μετάλλων, ξυλείας και άλλων πόρων έχει επιπτώσεις στο περιβάλλον, εξαντλώντας τους φυσικούς πόρους, αυξάνοντας τον όγκο των αποβλήτων και ρυπαίνοντας τον αέρα, το νερό και τη γη. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την επιδείνωση των άλλων πληθυσμιακών ομάδων και ιδιαίτερα των φτωχών. Η τροφοδότηση της υπερκατανάλωσης στη σημερινή παγκοσμιοποιημένη κοινωνία γίνεται μέσω πιστωτικών καρτών, και συντηρώντας τα καταναλωτικά πιστεύω και δημιουργώντας νέες ανάγκες που υπό άλλες συνθήκες δε θα είχαν καν δημιουργηθεί. (el)
- Sobreconsumo o consumo excesivo es una situación en la que el uso de recursos ha superado la capacidad sostenible del ecosistema. Un patrón prolongado de consumo excesivo conduce a la degradación ambiental y al eventual agotamiento de las bases de los recursos. Generalmente, la discusión del consumo excesivo es paralela a la de la superpoblación humana; es decir, cuanto más gente, hay más consumo de materias primas para sustentar sus vidas. Sin embargo, el impacto general de la humanidad en el planeta se ve afectado por muchos factores además del número bruto de personas. Su estilo de vida (incluida la riqueza general y la utilización de los recursos) y la contaminación que generan (incluida la huella de carbono) son igualmente importantes. Actualmente, los habitantes de las naciones desarrolladas del mundo consumen recursos a un ritmo casi 32 veces mayor que los del mundo en desarrollo, que constituyen la mayoría de la población humana (7,4 mil millones de personas). Sin embargo, el mundo en desarrollo es un mercado de consumo en crecimiento. Estas naciones están ganando rápidamente más poder adquisitivo y se espera que el Sur Global, que incluye ciudades en Asia, América y África, represente el 56% del crecimiento del consumo para 2030. Esto significa que las tasas de consumo se estabilizarán para las naciones desarrolladas y se desplazarán más hacia estos países en desarrollo. La teoría de la superpoblación refleja cuestiones de capacidad de carga sin tener en cuenta el consumo per cápita, por el cual se evalúa que las naciones en desarrollo consumen más de lo que sus tierras pueden soportar. Las Naciones Unidas estiman que la población mundial alcanzará los 9,8 mil millones en el año 2050 y 11,2 en 2100. Este crecimiento estará altamente concentrado en las naciones en desarrollo, lo que también plantea problemas de desigualdad en el consumo. Las naciones que llegarán a dominar el consumo deben abstenerse de abusar de ciertas formas de consumo, especialmente el consumo de energía de CO2. Los partidos verdes y el movimiento ecológico a menudo sostienen que el consumo por persona, o la huella ecológica, es típicamente menor en las naciones más pobres que en las más ricas. (es)
- Overconsumption describes a situation where a consumer overuses their available goods and services to where they can't, or don't want to, replenish or reuse them. In microeconomics, this may be described as the point where the marginal cost of a consumer is greater than their marginal utility. The term overconsumption is quite controversial in use and does not necessarily have a single unifying definition. When used to refer to natural resources to the point where the environment is negatively affected, is it synonymous with the term overexploitation. However, when used in the broader economic sense, overconsumption can refer to all types of goods and services, including manmade ones, e.g. "the overconsumption of alcohol can lead to alcohol poisoning". Overconsumption is driven by several factors of the current global economy, including forces like consumerism, planned obsolescence, economic materialism, and other unsustainable business models and can be contrasted with sustainable consumption. Defining the amount of a natural resource required to be consumed for it to count as "overconsumption" is challenging because defining a sustainable capacity of the system requires accounting for many variables. The total capacity of a system occurs at both the regional and worldwide levels, which means that certain regions may have higher consumption levels of certain resources than others due to greater resources without overconsuming a resource. A long-term pattern of overconsumption in any given region or ecological system can cause a reduction in natural resources that often results in environmental degradation. However, this is only when applying the word to human impacts on the environment. When used in an economic sense, this point is defined as when the marginal cost of a consumer is equal to their marginal utility. Gossen's law of diminishing utility states that at this point, the consumer realizes the cost of consuming/purchasing another item/good is not worth the amount of utility (a.k.a. happiness or satisfaction from the good) they'd receive, and therefore is not conducive to the consumer's wellbeing. When used in the environmental sense, the discussion of overconsumption often parallels that of population size and growth, and human development: more people demanding higher qualities of living, currently requires greater extraction of resources, which causes subsequent environmental degradation such as climate change and biodiversity loss. Currently, the inhabitants of high wealth, "developed" nations consume resources at a rate almost 32 times greater than those of the developing world, who make up the majority of the human population (7.9 billion people). However, the developing world is a growing consumer market. These nations are quickly gaining more purchasing power and it is expected that the Global South, which includes cities in Asia, America, and Africa, will account for 56% of consumption growth by 2030. This means that if current trends continue relative consumption rates will shift more into these developing countries, whereas developed countries would start to plateau. Sustainable Development Goal 12 "responsible consumption and production" is the main international policy tool with goals to abate the impact of overconsumption. (en)
- La surconsommation désigne un niveau de consommation situé au-dessus de celui des besoins normaux ou d'une consommation moyenne. Au-delà d'un certain seuil, la surconsommation est un facteur de surexploitation de ressources naturelles, pas, peu, difficilement, dangereusement ou lentement renouvelables. Quand une de ces ressources épuisées ne peut plus être remplacée par une autre, des besoins primaires peuvent ne plus pouvoir être assurés. Cette notion a notamment induit celle de dette écologique et d'effets différés dans l'espace (déséquilibres nord-sud ou est-ouest) et dans le temps (à l'égard des générations futures). Certains courants de pensée, notamment écologistes et tiers mondistes puis altermondialistes ou du développement soutenable, estiment que plusieurs pays développés actuels sont en état de surconsommation, ce qui entraînerait via les effets du libre-échange sur l'environnement des effets socio-économiques et écologiques négatifs à échelle planétaire. La notion de surconsommation comme celle d'empreinte écologique (ou d'empreinte énergétique pour le domaine de l'énergie) commence à intéresser les économistes, notamment depuis le Rapport Stern et le sommet mondial de la Terre de Rio (Rio, juin 1992). Mais dans un contexte de mondialisation et de libéralisation des échanges, elle n'est pas ou faiblement actuellement intégrée au paradigme dominant en sciences économiques car peu de recherches scientifiquement satisfaisantes ont été menées à ce propos. (fr)
- 과소비(過消費)는 필요 이상으로 돈이나 자원을 소비하는 것을 말한다. 과소비는 천연자원의 사용이 시스템의 지속 가능한 용량을 초과한 상황을 나타낸다. 장기간이 과소비 패턴은 결국 자원 기반의 손실로 이어진다. 과소비라는 용어는 사용에 있어 상당한 논란의 여지가 있으며 단일 정의가 있는 것은 아니다. 과소비는 소비주의, 계획된 노후화 및 기타 지속 불가능한 비즈니스 모델과 같은 힘을 포함하며 현재 세계 경제의 여러 요인에 의해 주도되며 지속 가능한 소비와 대조될 수 있다. 시스템의 지속 가능한 용량을 정의하려면 많은 변수를 고려해야하므로 ‘과소비’로 간주되는 것을 정의하는 것은 어렵다. 시스템의 총 용량은 지역 및 전 세계 수준에서 발생한다. 즉, 특정 지역은 자원을 과도하게 소비하지 않고 더 많은 자원으로 인해 특정 자원의 소비 수준이 다른 지역보다 높을 수 있다. 주어진 지역이나 생태계에서 장기간의 과소비 패턴은 종종 환경 파괴를 초래하는 천연 자원의 감소를 유발할 수 있다. 과소비에 대한 논의는 종종 인구 규모와 성장, 그리고 인간개발의 논의와 유사하다. 더 많은 사람들이 더 높은 삶의 질을 요구하고, 현재 더 많은 자원 추출이 필요하며, 이는 기후 변화 및 생물 다양성 손실과 같은 후속 환경 파괴를 초래한다. 현재 ‘선진국’인 부유층의 주민들은 인구의 대부분을 차지하는 개발 도상국보다 거의 32배 더 많은 자원을 소비한다. 그러나 개발도상국은 소비 시장이 성장하고 있다. 이 국가들은 빠르게 더 많은 구매력을 얻고 있으며 아시아, 미국 및 아프리카의 도시를 포함하는 글로벌 남부 지역이 2030년까지 소비 성장의 56%를 차지할 것으로 예상된다. 이는 현재 추세가 상대적인 소비를 계속한다면 금리는 이러한 개발도상국으로 더 많이 이동하는 반면 선진국은 정체되기 시작한다.지속 가능한 개발 목표 ‘책임 있는 소비와 생산’은 과소비의 영향을 줄이기 위한 목표를 가진 주요 국제 정책 도구다. (ko)
- 過剰消費（かじょうしょうひ、overconsumption ）とは、天然資源の使用が、ある系の持続可能な生産力を超えた状態を指している。過剰消費の傾向が続くと、最終的には資源の基盤が失われる。過剰消費の語の使用にはかなりの論争があり、統一された定義がある訳ではない。過剰消費は、消費主義・計画的陳腐化・その他の持続不可能なビジネスモデルといった強制力を含む、現在の世界経済の多数の要因によって引き起こされ、持続可能な消費と対比される。 「過剰消費」にあたる物事を定義するのが困難なのは、その系の持続可能な生産力を定めるのに多くの変動する要素を考慮せねばならないからである。ある系の総生産力は、地域的・世界的な両方の水準で存在する。これは或る地域の方が他よりも、或る資源が多くその過剰消費がないために、その資源の消費水準が高くなりうることを意味している。とある地域または生態系で過剰消費の傾向が長期化すれば、天然資源が減少し、環境悪化に至ることが多い。 過剰消費の議論は、人口規模とその増加・人間開発のそれと似通っている。つまりより多くの人々がより高い生活の質を求めることで、より多くの資源を採取する必要が生じ、それに次ぐ気候変動や生物多様性の喪失などの環境破壊が引き起こされる。現在、富裕な「先進国」の住民は、（74億人の）人口の大部分を成す途上国の者より約32倍も多くの資源を消費している。しかし開発途上国は、消費の成長市場である。これらの国々は急速に購買力をつけており、アジア・アメリカ・アフリカの諸都市を含むグローバル・サウスは、2030年までに消費増加の56%を占めると予想されている。これは現在の傾向が続く場合、相対的な消費の割合がこれらの途上国に移っていく一方、先進国では頭打ちになることを意味している。持続可能な開発目標12の「責任ある消費と生産」は、過剰消費の負荷を減らすことを目指す主要な国際的政策手段である。 (ja)
- Överkonsumtion är ett begrepp som används för olika typer av ohållbar konsumtion. Oftast syftar begreppet på den konsumtion som överstiger det som i ett längre perspektiv kan produceras av världens naturresurser. Enligt WWF förbrukar världen idag cirka 30 % mer än vad jorden har kapacitet att återskapa. Det handlar dels om de råvaruresurser som används i produktionen, dels om den yta som behövs för att ta hand om utsläppen vid produktion och konsumtion. Överkonsumtionen är nära knuten till flera av världens miljöproblem, såsom utfiskning, skogsskövling och global uppvärmning. Ett besläktat begrepp är som Karl Marx menade att kapitalismen leder till. Existensen av överkonsumtion har ifrågasatts av Björn Lomborg i Världens verkliga tillstånd (1998) och av i The Ultimate Resource (1981). (sv)
- 過度消耗是指某消耗模式對於資源的使用已超過了所處生態系統的可持續能力。一個長期的過度消耗模式必然導致環境退化和資源基地的最終損失。目前，發達國家的資源消耗速度是發展中世界的32倍。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Als Überkonsum (engl. „overconsumption“) wird ein Zustand bezeichnet, bei dem „so viele natürliche Ressourcen verbraucht [werden], dass das Ökosystem überlastet und in seiner Nachhaltigkeit beeinträchtigt ist“. Dieser Zustand bewirke eine Beschleunigung von Umweltzerstörung, Klimawandel und eine Abnahme der verfügbaren natürlichen Ressourcen. Konsum führe in Verbindung mit starkem Wachstum, Überproduktion, Wohlstand und Überbevölkerung i. d. R. zu einer Konsumgesellschaft und zu Überkonsum. (de)
- 過度消耗是指某消耗模式對於資源的使用已超過了所處生態系統的可持續能力。一個長期的過度消耗模式必然導致環境退化和資源基地的最終損失。目前，發達國家的資源消耗速度是發展中世界的32倍。 (zh)
- الاستهلاك المفرط هو حالة تحدث عندما يتجاوز استخدام الموارد قدرة استدامته بالنظام البيئي، فالاستهلاك المفرط على المدى الطويل يؤدي إلى تدهور بيئي بالنهاية وفقدان لأسس الموارد. بشكل عام يعتبر الاستهلاك المفرط موازياً لمشكلة الاكتظاظ السكاني؛ فكلما زاد عدد السكان زاد استهلاك المواد الخام التي تبقيهم على قيد الحياة. في الوقت الراهن، تستهلك الدول الأكثر تقدما في العالم الموارد معدل يقارب32 مرة أكثر من الدول النامية والذين يشكلون أغلبية السكان (7.4 بليون نسمة). (ar)
- Ο καταναλωτισμός (πολλές φορές λανθασμένα ως "Υπερκαταναλωτισμός") είναι η τάση που χαρακτηρίζει τους πολίτες μιας καταναλωτικής κοινωνίας για υπερβολική κατανάλωση αγαθών. Περιγράφει μια κατάσταση όπου η χρήση των φυσικών πόρων από τα μέλη ενός οικοσυστήματος ξεπερνάει την ικανότητα του ίδιου του οικοσυστήματος να παραμείνει βιώσιμο. Μια παρατεταμένη υπερκατανάλωση πόρων οδηγεί σε αναπόφευκτη υποβάθμιση του περιβάλλοντος. Επί του παρόντος, οι ανεπτυγμένες χώρες του κόσμου καταναλώνουν σε ποσοστό 32 φορές περισσότερους πόρους από ότι το υπόλοιπο των 5,5 δισ. του αναπτυσσόμενου κόσμου. Το οικολογικό κίνημα συχνά υποστηρίζει ότι η κατανάλωση ανά άτομο, ή το οικολογικό αποτύπωμα του κάθε ατόμου, είναι κατά κανόνα χαμηλότερο στις φτωχές από ότι στις πλούσιες χώρες. (el)
- Sobreconsumo o consumo excesivo es una situación en la que el uso de recursos ha superado la capacidad sostenible del ecosistema. Un patrón prolongado de consumo excesivo conduce a la degradación ambiental y al eventual agotamiento de las bases de los recursos. (es)
- La surconsommation désigne un niveau de consommation situé au-dessus de celui des besoins normaux ou d'une consommation moyenne. Au-delà d'un certain seuil, la surconsommation est un facteur de surexploitation de ressources naturelles, pas, peu, difficilement, dangereusement ou lentement renouvelables. Quand une de ces ressources épuisées ne peut plus être remplacée par une autre, des besoins primaires peuvent ne plus pouvoir être assurés. (fr)
- Overconsumption describes a situation where a consumer overuses their available goods and services to where they can't, or don't want to, replenish or reuse them. In microeconomics, this may be described as the point where the marginal cost of a consumer is greater than their marginal utility. The term overconsumption is quite controversial in use and does not necessarily have a single unifying definition. When used to refer to natural resources to the point where the environment is negatively affected, is it synonymous with the term overexploitation. However, when used in the broader economic sense, overconsumption can refer to all types of goods and services, including manmade ones, e.g. "the overconsumption of alcohol can lead to alcohol poisoning". Overconsumption is driven by several (en)
- 과소비(過消費)는 필요 이상으로 돈이나 자원을 소비하는 것을 말한다. 과소비는 천연자원의 사용이 시스템의 지속 가능한 용량을 초과한 상황을 나타낸다. 장기간이 과소비 패턴은 결국 자원 기반의 손실로 이어진다. 과소비라는 용어는 사용에 있어 상당한 논란의 여지가 있으며 단일 정의가 있는 것은 아니다. 과소비는 소비주의, 계획된 노후화 및 기타 지속 불가능한 비즈니스 모델과 같은 힘을 포함하며 현재 세계 경제의 여러 요인에 의해 주도되며 지속 가능한 소비와 대조될 수 있다. 시스템의 지속 가능한 용량을 정의하려면 많은 변수를 고려해야하므로 ‘과소비’로 간주되는 것을 정의하는 것은 어렵다. 시스템의 총 용량은 지역 및 전 세계 수준에서 발생한다. 즉, 특정 지역은 자원을 과도하게 소비하지 않고 더 많은 자원으로 인해 특정 자원의 소비 수준이 다른 지역보다 높을 수 있다. 주어진 지역이나 생태계에서 장기간의 과소비 패턴은 종종 환경 파괴를 초래하는 천연 자원의 감소를 유발할 수 있다. (ko)
- 過剰消費（かじょうしょうひ、overconsumption ）とは、天然資源の使用が、ある系の持続可能な生産力を超えた状態を指している。過剰消費の傾向が続くと、最終的には資源の基盤が失われる。過剰消費の語の使用にはかなりの論争があり、統一された定義がある訳ではない。過剰消費は、消費主義・計画的陳腐化・その他の持続不可能なビジネスモデルといった強制力を含む、現在の世界経済の多数の要因によって引き起こされ、持続可能な消費と対比される。 「過剰消費」にあたる物事を定義するのが困難なのは、その系の持続可能な生産力を定めるのに多くの変動する要素を考慮せねばならないからである。ある系の総生産力は、地域的・世界的な両方の水準で存在する。これは或る地域の方が他よりも、或る資源が多くその過剰消費がないために、その資源の消費水準が高くなりうることを意味している。とある地域または生態系で過剰消費の傾向が長期化すれば、天然資源が減少し、環境悪化に至ることが多い。 (ja)
- Överkonsumtion är ett begrepp som används för olika typer av ohållbar konsumtion. Oftast syftar begreppet på den konsumtion som överstiger det som i ett längre perspektiv kan produceras av världens naturresurser. Enligt WWF förbrukar världen idag cirka 30 % mer än vad jorden har kapacitet att återskapa. Det handlar dels om de råvaruresurser som används i produktionen, dels om den yta som behövs för att ta hand om utsläppen vid produktion och konsumtion. Överkonsumtionen är nära knuten till flera av världens miljöproblem, såsom utfiskning, skogsskövling och global uppvärmning. (sv)
|
