| dbo:abstract
|
- El terme korenització (rus: коренизация transliterat korenizàtsia) deriva de la paraula russa «arrel», i significa «nativització» o «indigenització», si bé literalment és «tornant a les arrels». El terme deriva de "коренное население" (korennoie nasselénie - arrels de la població). Va ser una de les primeres polítiques nacionalistes soviètiques dutes a terme majorment en la dècada del 1920, però amb una continuació del seu llegat en els anys següents. Les mesures principals van consistir a promoure els membres de la nació titular de la república soviètica i les minories nacionals als nivells baixos de la subdivisió administrativa de l'estat, en els governs locals, l'administració, burocràcia i la dels seus corresponents ens nacionals. (ca)
- Korenisazija (russisch коренизация, Transliteration: korenizacija, wörtlich übersetzt "Einwurzelung") bezeichnet die Politik der Bolschewiki bzw. der Sowjetunion in den 1920er Jahren nach der Oktoberrevolution. Sie hatte zum Ziel, nichtrussische Völker in den neuen Staat einzubinden, indem Minderheiten explizit gefördert wurden, um diese in den KPdSU-Kader und damit in die Sowjetunion zu integrieren. Russen wurden dazu ermutigt, teilweise auch dazu verpflichtet, in Gebieten, in denen sie eine Minderheit darstellten, die jeweilige Sprache zu lernen. Insbesondere in der Ukrainischen SSR führte die Korenisazija-Politik zu einer regelrechten (Re-)Ukrainisierung. Spätestens ab 1931 kam die sowjetische Regierung jedoch wieder ab von dieser Politik und forcierte stattdessen teilweise wieder die Russifizierung. (de)
- Korenizatsiya (Russian: коренизация, IPA: [kərʲɪnʲɪˈzatsɨjə], Ukrainian: коренізація, romanized: korenizatsiia, "indigenization") was an early policy of the Soviet Union for the integration of non-Russian nationalities into the governments of their specific Soviet republics. In the 1920s the policy of korenization (nativization) promoted representatives of the titular nation, and their national minorities, into the lower administrative-levels of the local government, bureaucracy, and nomenklatura of their Soviet republics. In Russian, the term korenizatsiya derives from korennoye naseleniye (коренное население, "native population"). The policy practically ended in the mid-1930s with nationalities deportations. Politically and culturally, the nativization policy aimed to eliminate Russian domination and culture in the said Soviet republics. The de-Russification was also implemented on ethnic Russian groups and their children. For example, all children in Ukraine were taught the Ukrainian language in school. The policies of korenization facilitated the Communist Party's establishment of the local languages in government and education, in publishing, in culture, and in public life. In that manner, the cadre of the local Communist Party were promoted to every level of government, and ethnic Russians working in said governments were required to learn the local language and culture of the given Soviet republic. (en)
- La korenización (ruso: коренизация — korenizatsia) deriva de la palabra rusa «raíz», con el significado de «nativización» o «indigenización», aunque literalmente significa «volviendo a las raíces». El término deriva de "коренное население" (korennoye naseléniye — raíces de la población). Fue una de las primeras políticas nacionalistas de la Unión Soviética llevadas a cabo mayormente en la década de 1920, pero con una continuación de su legado en los años siguientes. Las medidas principales consistieron en promover a los miembros de la nación titular de la república soviética y las minorías nacionales a los niveles bajos de la subdivisión administrativa del estado, en los gobiernos locales, la administración, burocracia y la nomenklatura de sus correspondientes entes nacionales. (es)
- L'indigénisation (en russe : коренизация, korenizatsia, parfois francisé en korénisation) est une politique précoce (années 1920 et début des années 1930) de l'Union soviétique pour l'intégration des nationalités non-russes dans les gouvernements de leurs républiques soviétiques spécifiques. Dans les années 1920, la politique d'indigénisation promeut les représentants de la nation titulaire, et de leurs minorités nationales, dans les niveaux administratifs inférieurs du gouvernement local, de la bureaucratie et de la nomenklatura de leurs républiques soviétiques. En russe, le terme korenizatsia dérive de korennoïé nassélénié (« population autochtone »). Politiquement et culturellement, la politique d'indigénisation vise à éliminer la domination et la culture des Russes dans lesdites républiques soviétiques. La dé-russification est imposée même aux Russes ethniques et à leurs enfants. Par exemple, tous les enfants en Ukraine sont forcés d'apprendre la langue ukrainienne en plus de la langue russe. En Tchouvachie, les Tchouvaches doivent apprendre le tchouvache et le russe. Les politiques d'indigénisation facilitent l'établissement par le Parti communiste des langues locales dans le gouvernement et l'éducation, dans l'édition, dans la culture et dans la vie publique. De cette façon, le cadre du Parti communiste local est promu à tous les niveaux de gouvernement, et les Russes ethniques travaillant dans lesdits gouvernements sont tenus d'apprendre la langue locale et la culture de la république soviétique donnée. (fr)
- Korenizatsiya (Bahasa Rusia: коренизация; IPA: [kərʲɪnʲɪˈzatsɨjə]), kadang-kadang juga disebut korenizasi, yang berarti "pengembalian pada asal" atau "indigenisasi", yang secara harfiah berarti "menumbuhkan akar", adalah kebijakan kebangsaan Uni Soviet yang dipromosikan paling sering pada tahun 1920-an, tetapi tetap berlangsung hinga tahun-tahun berikutnya. Kebijakan ini berupaya mengangkat anggota perwakilan bangsa-bangsa tituler di republik-republik Soviet dan bangsa-bangsa minoritas di tingkatan administratif yang lebih rendah, ke dalam pemerintahan, manajemen, birokrasi, dan nomenklatur di entitas kebangsaan yang bersangkutan. Istilah ini berasal dari istilah berbahasa Rusia "коренное население" (korennoye naseleniye, "akar populasi") untuk para bangsa asli. (in)
- La Korenizacija (in russo: коренизация?, ovvero "mettere le radici") è stata una politica dell'Unione Sovietica per l'integrazione delle nazionalità non russe all'interno dei governi delle loro specifiche repubbliche sovietiche. Negli anni venti, la politica della korenizzazione promosse i rappresentanti delle nazioni titolari, e delle loro minoranze, nei livelli amministrativi più bassi del governo locale, burocrazia e nomenklatura della loro repubblica sovietica. In russo, il termine korenizacija deriva da korennoe naselenie (коренное население, "popolazione alla radice"). Gli obiettivi politici e culturale di tale politica erano l'eliminazione della dominazione e cultura russa nelle repubbliche sovietiche. La de-russificazione delle popolazioni non-russe veniva forzata anche sui Russi etnici e i loro figli. Per esempio, tutti i bambini in Ucraina furono costretti ad imparare la lingua ucraina. Le politiche di korenizzazione facilitarono l'imposizione da parte del partito comunista delle lingue locali nel governo e nell'educazione, nelle pubblicazioni, nella cultura e nella vita pubblica. In questo modo, le schiere del partito comunista locale venivano promosse ad ogni livello del governo, e i Russi etnici attivi nei suddetti governi dovettero imparare il linguaggio e la cultura locale della data repubblica sovietica. (it)
- Korienizacja (ros. коренизация, корень – korzeń) – polityka narodowościowa Związku Radzieckiego na początku lat 20. XX wieku. Polityka korienizacji (powrotu do korzeni) została sformułowana w 1913 r. przez Józefa Stalina. Wprowadzanie jej w życie rozpoczęto po rewolucji październikowej. Korienizacja zakładała podział terytorialny wedle kryteriów etnicznych i wprowadzenie jako urzędowego języka miejscowego (opartego na alfabecie łacińskim), troskę o rozwój kultur poszczególnych narodów wchodzących uprzednio w skład Imperium Rosyjskiego, tworzenie lokalnych partii komunistycznych. Owocami korienizacji były m.in. utworzenie w Azji Środkowej republik narodowościowych (Uzbeckiej, Tadżyckiej, Kazachskiej, Kirgiskiej i Turkmeńskiej), wprowadzenie alfabetów do języków ałtajskich, a przede wszystkim polityka ukrainizacji w USRR w latach 1923–1929. Korienizacja ustąpiła miejsca rusyfikacji w latach 30. (pl)
- Korenizatsiya (em russo: коренизация; IPA: [kərʲɪnʲɪˈzatsɨjə], em ucraniano: коренізація, transl. korenizacija, "indigenização" ou literalmente "criar raízes") foi uma das primeiras políticas da União Soviética para a integração de nacionalidades não russas nos governos de suas repúblicas soviéticas específicas. Na década de 1920, a política de korenização (nativização) promoveu representantes da nação titular e suas minorias nacionais, nos níveis administrativos inferiores do governo local da burocracia e da nomenklatura de suas repúblicas soviéticas. Em russo, o termo korenizacija deriva de korennoje naselenije (коренное население, "população nativa" ou literalmente "população raiz"). Politicamente e culturalmente, a política de nativização visava eliminar o domínio e a cultura russa nas referidas repúblicas soviéticas. A desrussificação foi imposta até mesmo aos russos étnicos e seus filhos. Por exemplo, todas as crianças na Ucrânia foram forçadas a aprender a língua ucraniana. As políticas de korenização facilitaram o estabelecimento do Partido Comunista no governo através das línguas locais e da educação, publicação, cultura e vida pública. Desse modo, os quadros do Partido Comunista local eram promovidos a todos os níveis de governo, e os russos étnicos que trabalhavam em tais governos eram obrigados a aprender a língua e a cultura local de uma determinada república soviética. (pt)
- Корениза́ция — политическая и культурная кампания советской власти в национальном вопросе в 1920-е и в начале 1930-х годов, а также в течение короткого периода марта-июня 1953 года (национальные реформы Берии), призванная сгладить противоречия между центральной властью и коренным населением национальных республик СССР. Коренизация выражалась в подготовке и продвижении на руководящие должности представителей местных национальностей, создании национально-территориальных автономий, внедрении языков национальных меньшинств в делопроизводство, в образование, поощрении издания СМИ на местных языках. В конце 1930-х годов (частично ещё в 1932—1933 годах) коренизация была свёрнута, многие её активные участники репрессированы. На смену коренизации пришло повсеместное внедрение русского языка как языка межнационального общения. Тем не менее коренизация привела к созданию значительного слоя образованных кадров из представителей национальных меньшинств СССР, а также к созданию сети образовательных учреждений с нерусскими языками обучения. (ru)
- 本土化政策（俄語：Коренизация）是苏联早期的一项民族政策，俄国共产党（布尔什维克）第十二次代表大会后开始具体实行此政策。 该政策以使各地非俄罗斯的民族融入各自的苏维埃共和国，在联邦体制下强化非俄罗斯语言和文化。在政治和文化方面，本土化政策试图消除俄罗斯在各个共和国的主导地位。去俄罗斯化的政策甚至影响到了俄罗斯族裔。例如，所有在乌克兰的儿童都被要求学习乌克兰语。布尔什维克于1913年制定了此政策。当年，列宁派遣斯大林前往维也纳，斯大林在回到莫斯科后向列宁报告了有关政策的构思，后总结在斯大林的《马克思主义和民族问题》中。 (zh)
- Кореніза́ція — політика залучення представників корінного населення радянських республік та автономій до місцевого керівництва та надання офіційного (а інколи — й панівного) статусу їхнім національним мовам. Проводилася у СРСР протягом 1920-х років. Політика започаткована XII з'їздом РКП(б) у квітні 1923 року в Москві. Прикладами коренізації стали, зокрема, українізація та білорусизація. Паралельно існував інший радянський фразеологізм «братство народів», який також віддзеркалював концепцію марксистської теорії соціального класу. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- El terme korenització (rus: коренизация transliterat korenizàtsia) deriva de la paraula russa «arrel», i significa «nativització» o «indigenització», si bé literalment és «tornant a les arrels». El terme deriva de "коренное население" (korennoie nasselénie - arrels de la població). Va ser una de les primeres polítiques nacionalistes soviètiques dutes a terme majorment en la dècada del 1920, però amb una continuació del seu llegat en els anys següents. Les mesures principals van consistir a promoure els membres de la nació titular de la república soviètica i les minories nacionals als nivells baixos de la subdivisió administrativa de l'estat, en els governs locals, l'administració, burocràcia i la dels seus corresponents ens nacionals. (ca)
- La korenización (ruso: коренизация — korenizatsia) deriva de la palabra rusa «raíz», con el significado de «nativización» o «indigenización», aunque literalmente significa «volviendo a las raíces». El término deriva de "коренное население" (korennoye naseléniye — raíces de la población). Fue una de las primeras políticas nacionalistas de la Unión Soviética llevadas a cabo mayormente en la década de 1920, pero con una continuación de su legado en los años siguientes. Las medidas principales consistieron en promover a los miembros de la nación titular de la república soviética y las minorías nacionales a los niveles bajos de la subdivisión administrativa del estado, en los gobiernos locales, la administración, burocracia y la nomenklatura de sus correspondientes entes nacionales. (es)
- Korenizatsiya (Bahasa Rusia: коренизация; IPA: [kərʲɪnʲɪˈzatsɨjə]), kadang-kadang juga disebut korenizasi, yang berarti "pengembalian pada asal" atau "indigenisasi", yang secara harfiah berarti "menumbuhkan akar", adalah kebijakan kebangsaan Uni Soviet yang dipromosikan paling sering pada tahun 1920-an, tetapi tetap berlangsung hinga tahun-tahun berikutnya. Kebijakan ini berupaya mengangkat anggota perwakilan bangsa-bangsa tituler di republik-republik Soviet dan bangsa-bangsa minoritas di tingkatan administratif yang lebih rendah, ke dalam pemerintahan, manajemen, birokrasi, dan nomenklatur di entitas kebangsaan yang bersangkutan. Istilah ini berasal dari istilah berbahasa Rusia "коренное население" (korennoye naseleniye, "akar populasi") untuk para bangsa asli. (in)
- 本土化政策（俄語：Коренизация）是苏联早期的一项民族政策，俄国共产党（布尔什维克）第十二次代表大会后开始具体实行此政策。 该政策以使各地非俄罗斯的民族融入各自的苏维埃共和国，在联邦体制下强化非俄罗斯语言和文化。在政治和文化方面，本土化政策试图消除俄罗斯在各个共和国的主导地位。去俄罗斯化的政策甚至影响到了俄罗斯族裔。例如，所有在乌克兰的儿童都被要求学习乌克兰语。布尔什维克于1913年制定了此政策。当年，列宁派遣斯大林前往维也纳，斯大林在回到莫斯科后向列宁报告了有关政策的构思，后总结在斯大林的《马克思主义和民族问题》中。 (zh)
- Кореніза́ція — політика залучення представників корінного населення радянських республік та автономій до місцевого керівництва та надання офіційного (а інколи — й панівного) статусу їхнім національним мовам. Проводилася у СРСР протягом 1920-х років. Політика започаткована XII з'їздом РКП(б) у квітні 1923 року в Москві. Прикладами коренізації стали, зокрема, українізація та білорусизація. Паралельно існував інший радянський фразеологізм «братство народів», який також віддзеркалював концепцію марксистської теорії соціального класу. (uk)
- Korenisazija (russisch коренизация, Transliteration: korenizacija, wörtlich übersetzt "Einwurzelung") bezeichnet die Politik der Bolschewiki bzw. der Sowjetunion in den 1920er Jahren nach der Oktoberrevolution. Sie hatte zum Ziel, nichtrussische Völker in den neuen Staat einzubinden, indem Minderheiten explizit gefördert wurden, um diese in den KPdSU-Kader und damit in die Sowjetunion zu integrieren. Russen wurden dazu ermutigt, teilweise auch dazu verpflichtet, in Gebieten, in denen sie eine Minderheit darstellten, die jeweilige Sprache zu lernen. Insbesondere in der Ukrainischen SSR führte die Korenisazija-Politik zu einer regelrechten (Re-)Ukrainisierung. Spätestens ab 1931 kam die sowjetische Regierung jedoch wieder ab von dieser Politik und forcierte stattdessen teilweise wieder die R (de)
- Korenizatsiya (Russian: коренизация, IPA: [kərʲɪnʲɪˈzatsɨjə], Ukrainian: коренізація, romanized: korenizatsiia, "indigenization") was an early policy of the Soviet Union for the integration of non-Russian nationalities into the governments of their specific Soviet republics. In the 1920s the policy of korenization (nativization) promoted representatives of the titular nation, and their national minorities, into the lower administrative-levels of the local government, bureaucracy, and nomenklatura of their Soviet republics. In Russian, the term korenizatsiya derives from korennoye naseleniye (коренное население, "native population"). The policy practically ended in the mid-1930s with nationalities deportations. (en)
- L'indigénisation (en russe : коренизация, korenizatsia, parfois francisé en korénisation) est une politique précoce (années 1920 et début des années 1930) de l'Union soviétique pour l'intégration des nationalités non-russes dans les gouvernements de leurs républiques soviétiques spécifiques. Dans les années 1920, la politique d'indigénisation promeut les représentants de la nation titulaire, et de leurs minorités nationales, dans les niveaux administratifs inférieurs du gouvernement local, de la bureaucratie et de la nomenklatura de leurs républiques soviétiques. En russe, le terme korenizatsia dérive de korennoïé nassélénié (« population autochtone »). (fr)
- La Korenizacija (in russo: коренизация?, ovvero "mettere le radici") è stata una politica dell'Unione Sovietica per l'integrazione delle nazionalità non russe all'interno dei governi delle loro specifiche repubbliche sovietiche. Negli anni venti, la politica della korenizzazione promosse i rappresentanti delle nazioni titolari, e delle loro minoranze, nei livelli amministrativi più bassi del governo locale, burocrazia e nomenklatura della loro repubblica sovietica. In russo, il termine korenizacija deriva da korennoe naselenie (коренное население, "popolazione alla radice"). (it)
- Korienizacja (ros. коренизация, корень – korzeń) – polityka narodowościowa Związku Radzieckiego na początku lat 20. XX wieku. Polityka korienizacji (powrotu do korzeni) została sformułowana w 1913 r. przez Józefa Stalina. Wprowadzanie jej w życie rozpoczęto po rewolucji październikowej. Korienizacja zakładała podział terytorialny wedle kryteriów etnicznych i wprowadzenie jako urzędowego języka miejscowego (opartego na alfabecie łacińskim), troskę o rozwój kultur poszczególnych narodów wchodzących uprzednio w skład Imperium Rosyjskiego, tworzenie lokalnych partii komunistycznych. (pl)
- Корениза́ция — политическая и культурная кампания советской власти в национальном вопросе в 1920-е и в начале 1930-х годов, а также в течение короткого периода марта-июня 1953 года (национальные реформы Берии), призванная сгладить противоречия между центральной властью и коренным населением национальных республик СССР. Коренизация выражалась в подготовке и продвижении на руководящие должности представителей местных национальностей, создании национально-территориальных автономий, внедрении языков национальных меньшинств в делопроизводство, в образование, поощрении издания СМИ на местных языках. В конце 1930-х годов (частично ещё в 1932—1933 годах) коренизация была свёрнута, многие её активные участники репрессированы. На смену коренизации пришло повсеместное внедрение русского языка как язы (ru)
- Korenizatsiya (em russo: коренизация; IPA: [kərʲɪnʲɪˈzatsɨjə], em ucraniano: коренізація, transl. korenizacija, "indigenização" ou literalmente "criar raízes") foi uma das primeiras políticas da União Soviética para a integração de nacionalidades não russas nos governos de suas repúblicas soviéticas específicas. Na década de 1920, a política de korenização (nativização) promoveu representantes da nação titular e suas minorias nacionais, nos níveis administrativos inferiores do governo local da burocracia e da nomenklatura de suas repúblicas soviéticas. Em russo, o termo korenizacija deriva de korennoje naselenije (коренное население, "população nativa" ou literalmente "população raiz"). (pt)
|
