| dbo:abstract
|
- Giuseppe Pitrè (Palerm, 22 de desembre de 1841 - 10 d'abril de 1916) va ser un italià escriptor, antropòleg, mèdic i nomenat el 1914 senador del Regne d'Itàlia a Sicília. És conegut principalment pel seu treball com a part del folklore regional. Va ser un dels col·leccionistes i estudiós més important de les tradicions populars de Sicília. (ca)
- Giuseppe PITRÈ (naskiĝis la 22-an de decembro 1841 - mortis la 10-an de aprilo 1916) estis itala folkloristo, kuracisto, profesoro, kaj senatano de Sicilio. Kiel folkloristo oni atribuas al li la disvastigadon de la folkloro por inkluzivi ĉiujn manifestaciojn de la popola vivo. Li ankaŭ estas konsiderata antaŭulo en la kampo de medicina historio. Li naskiĝis en Palermo. Post li servis kiel volontulo en 1860 sub Garibaldi kaj diplomiĝis pri Medicino en 1866, li ĵetis sin en la studon de literaturo, kaj verkis la unuajn sciencajn studojn pri itala populara kulturo, kiuj estis pioniraj italaj etnografiaj studoj. Li fondis la studadon de "popola psikologio", en Sicilio, instruante ĉe la Universitato de Palermo. Inter 1871 kaj 1913, li kompilis la Bibliotekon de popularaj tradicioj siciliaj, t.e, kolekto de sicilia parola kulturo en dudek kvin volumoj. La verko de Pitrè,Fiabe novelle e racconti popolari siciliani, el 1875, dokumentante la riĉan folkloran heredaĵon de Sicilio derivita de eŭropaj kaj mezorientaj tradicioj, estas la kulmino de la granda eŭropa folklora rikolto, kiu komenciĝis antaŭe en la 19-a jarcento. Kontraŭ la tia pensmaniero de sia tempo, Pitrè defendis la komunajn homojn de Sicilio kaj ties kutimojn, kaj lia esplorado pri buŝa rakonta tradicio povus esti same signifa kiel tiu de la fratoj Grimm. En 1882 Pitrè fondis la Arkivon por la Studo de la Popularaj Tradicioj, kaj en 1894 li eldonis bazan bibliografion pri italaj popularaj tradicioj. Li fariĝis honora membro de la en 1890. La Antropologia Etnografia Muzeo de Palermo estis fondita je lia memoro. (eo)
- Giuseppe Pitrè (* 22. Dezember 1841 in Palermo; † 10. April 1916 ebenda) war ein italienischer Arzt, Schriftsteller, Sammler, Volkskundler und Hochschullehrer. (de)
- Giuseppe Pitré [piˈtre] (Palermo, 22 de diciembre de 1841 — Palermo, 10 de abril de 1916), fue un escritor, antropólogo y literato italiano, conocido por sus indagaciones sobre Sicilia. (es)
- Giuseppe Pitrè (22 December 1841 – 10 April 1916) was an Italian folklorist, medical doctor, professor, and senator for Sicily. As a folklorist he is credited with extending the realm of folklore to include all manifestations of popular life. He is also considered a forerunner in the field of medical history. Born in Palermo, after serving as a volunteer in 1860 under Garibaldi, and graduating in medicine in 1866, he threw himself into the study of literature, and wrote the first scientific studies on Italian popular culture, pioneering Italian ethnographic studies. He founded the study of "folk psychology", in Sicily, teaching at the University of Palermo. Between 1871 and 1913, he compiled the Biblioteca delle tradizioni popolari siciliane ("Library of Sicilian popular traditions"), a collection of Sicilian oral culture in twenty-five volumes. Pitrè's Fiabe, novelle e racconti popolari siciliani ("Sicilian Fairy Tales, Stories, and Folktales"), 1875, documenting Sicily's rich folkloric heritage derived from both European and Middle Eastern traditions, is the culmination of the great European folklore scholarship that began earlier in the 19th century. Against the cultural grain of his times, Pitrè championed the common people of Sicily and their customs, and his scholarship of oral narrative tradition is arguably as significant as that of the Brothers Grimm. In 1880 Pitrè co-founded the folk traditions journal Archivio per lo studio delle tradizioni popolari (English: Archive for the Study of Popular Traditions), which he edited until 1906, and in 1894 he published a basic bibliography of Italian popular traditions. He was made an honorary member of the American Folklore Society in 1890. Palermo's Museo Antropologico Etnografico Siciliano was founded in his memory. On February 12, 1915, in his capacity as a secular tarmac, together with the ecclesiastical marammiere Mons. Giuseppe Lagumina, the beneficiary sub-marammiere Baldassare Mangione, the chaplain Lorenzo Lo Verde and a few private citizens, he attended the opening of the porphyry tomb of Ruggero II in the cathedral of Palermo. Pitre was linked by a deep and ancient friendship both with Mons Lagumina, whom he considered an important point of reference for his studies, and with his brother Bartolomeo. Lagumina managed to derive an amusing question between Pitrè and Gioacchino Di Marzo regarding the flowering of the rod of San Giuseppe. Lagumina explained to Pitre that it was "a Jewish legend" and provided him with the required elucidations. (en)
- Giuseppe Pitrè [piˈtre], né le 22 décembre 1841 à Palerme et mort le 10 avril 1916 dans la même ville, est un folkloriste, écrivain et médecin italien. En Italie, il a largement participé à établir le folklore comme une discipline à part entière. Tout au long de quatre décennies, durant lesquelles il n'a eu de cesse de collecter, rechercher et publier, il a rassemblé une vaste collection de traditions siciliennes et italiennes et une masse d'informations couvrant à peu près tout le domaine, notamment des contes populaires dont des contes de fée, des légendes, des chansons, des proverbes, des anecdotes, des curiosités..., fournissant d'innombrables contributions aux folkloristes tant en Italie que dans le monde. Son œuvre majeure est Biblioteca delle tradizioni popolari siciliane (1871-1913), vingt-cinq volumes dans lesquels, naviguant à contre-courant de la culture de son temps, Pitrè a placé au devant de la scène les gens ordinaires de Sicile et leurs coutumes. Les volumes IV à VII (1873-1875) et XVIII (1888), dans lesquels sont rassemblés des contes et autres récits populaires siciliens, ainsi qu'entre autres un recueil du même genre, publié en 1885, et consacré à la tradition orale de Toscane, lui valent d'être souvent comparé, comme Afanassiev, aux frères Grimm. (fr)
- Giuseppe Pitrè (Palermo, 22 dicembre 1841 – Palermo, 10 aprile 1916) è stato uno scrittore, medico, letterato e etnologo italiano. Noto soprattutto per il suo pionieristico lavoro nell'ambito del folclore siciliano, la museografia e la cultura materiale, fu il più importante ricercatore e studioso di tradizioni popolari siciliane, nonché l'iniziatore degli studi folklorici in Italia. Giuseppe Cocchiara, etnologo e preside della Facoltà di Lettere e Filosofia di Palermo nonché prosecutore della sua opera, disse di lui: «… la sua opera monumentale resta pietra miliare per la ricchezza e la vastità d'informazioni nel campo del folclore, in cui nessuno ha raccolto “come e quanto” lo scrittore palermitano…». Nella seconda metà dell'Ottocento, aprì la via al lavoro di altri etnologi della scuola palermitana di etnologia (tra cui Giuseppe Cocchiara, Salvatore Salomone Marino ed altri), di cui è indubbiamente il fondatore, oltreché esser stato d'ispirazione sia a Luigi Capuana, che nel suo repertorio trovò materiale per le proprie fiabe, sia a Giovanni Verga, che si ispirò a lui per le «tinte schiette» e le particolari usanze del suo mondo di umili e perfino per argomenti specifici di alcune novelle come Guerra di Santi. Rosa Balistreri inoltre musicò versi tradizionali presenti nei suoi studi per dar vita ad alcune canzoni popolari del suo repertorio. Nel 1914 fu nominato senatore del Regno d'Italia. Negli anni ottanta (D.P.R. 27.05.1985 e D.P.R. 06.03.1986) lo Stato italiano, vista l'importanza delle sue opere, decise di finanziare una nuova realizzazione dell'opera omnia, in una "Edizione Nazionale" di tutti i suoi scritti, sulla base del precedente lavoro diretto da Giovanni Gentile negli anni '40. (it)
- Giuseppe Pitrè (ur. 22 grudnia 1841 w Palermo, zm. 10 kwietnia 1916 tamże) – włoski folklorysta, lekarz i senator na Sycylii. Uznawany za twórcę folkloru jako dziedziny naukowej; był również prekursorem historii medycyny. Po służbie jako wolontariusz w 1860 r. w wojsku Garibaldiego i ukończeniu medycyny w 1866 r., poświęcił się studiowaniu literatury i napisał pierwsze prace naukowe dotyczące włoskiej kultury ludowej, będące zaczątkiem włoskich studiów etnograficznych. Założył studium „psychologii ludowej” na Sycylii, wykładając na Uniwersytecie w Palermo. W latach 1871–1913 opracował Biblioteca delle tradizioni popolari siciliane (Biblioteka sycylijskich tradycji ludowych), zbiór ludowej kultury ustnej w dwudziestu pięciu tomach. Jego Fiabe, novelle e racconti popolari siciliani (Sycylijskie bajki, opowieści i opowiadania ludowe) 1875, dokumentują bogate dziedzictwo folklorystyczne Sycylii. W 1880 r. Pitrè był współzałożycielem czasopisma poświęconego tradycjom ludowym Archivio per lo studio delle tradizioni popolari. W 1890 r. został honorowym członkiem Amerykańskiego Towarzystwa Folklorystycznego. W 1914 r. został senatorem. Jego dorobek upamiętnia w Palermo. (pl)
- Джузе́ппе Питре́ (итал. Giuseppe Pitré, 22 декабря 1841, Палермо — 10 апреля 1916, Палермо) — итальянский этнограф и фольклорист. (ru)
- Giuseppe Pitré, född den 22 december 1843 i Palermo, död den 10 april 1916, var en italiensk folklorist. Pitré var i många år läkare i sin hemstad och blev 1911 förste innehavare av en professur i folklore . Som utgivare av "Biblioteca delle tradizioni popolari siciliane" (25 band, 1870–1913) och "Archivio per lo studio delle tradizioni popolari" (1882 ff.), har Pitré ägnat hela sitt liv åt att samla italiensk folklore, vars främste kännare han var. Bland hans arbeten märks Bibliografia delle tradizioni popolari d'Italia (1894) och La vita in Palermo cento e più anni fa (2 band, 1904-1905). Wikimedia Commons har media relaterad till Giuseppe Pitrè. (sv)
|
| rdfs:comment
|
- Giuseppe Pitrè (Palerm, 22 de desembre de 1841 - 10 d'abril de 1916) va ser un italià escriptor, antropòleg, mèdic i nomenat el 1914 senador del Regne d'Itàlia a Sicília. És conegut principalment pel seu treball com a part del folklore regional. Va ser un dels col·leccionistes i estudiós més important de les tradicions populars de Sicília. (ca)
- Giuseppe Pitrè (* 22. Dezember 1841 in Palermo; † 10. April 1916 ebenda) war ein italienischer Arzt, Schriftsteller, Sammler, Volkskundler und Hochschullehrer. (de)
- Giuseppe Pitré [piˈtre] (Palermo, 22 de diciembre de 1841 — Palermo, 10 de abril de 1916), fue un escritor, antropólogo y literato italiano, conocido por sus indagaciones sobre Sicilia. (es)
- Джузе́ппе Питре́ (итал. Giuseppe Pitré, 22 декабря 1841, Палермо — 10 апреля 1916, Палермо) — итальянский этнограф и фольклорист. (ru)
- Giuseppe PITRÈ (naskiĝis la 22-an de decembro 1841 - mortis la 10-an de aprilo 1916) estis itala folkloristo, kuracisto, profesoro, kaj senatano de Sicilio. Kiel folkloristo oni atribuas al li la disvastigadon de la folkloro por inkluzivi ĉiujn manifestaciojn de la popola vivo. Li ankaŭ estas konsiderata antaŭulo en la kampo de medicina historio. Inter 1871 kaj 1913, li kompilis la Bibliotekon de popularaj tradicioj siciliaj, t.e, kolekto de sicilia parola kulturo en dudek kvin volumoj. (eo)
- Giuseppe Pitrè (22 December 1841 – 10 April 1916) was an Italian folklorist, medical doctor, professor, and senator for Sicily. As a folklorist he is credited with extending the realm of folklore to include all manifestations of popular life. He is also considered a forerunner in the field of medical history. Between 1871 and 1913, he compiled the Biblioteca delle tradizioni popolari siciliane ("Library of Sicilian popular traditions"), a collection of Sicilian oral culture in twenty-five volumes. (en)
- Giuseppe Pitrè [piˈtre], né le 22 décembre 1841 à Palerme et mort le 10 avril 1916 dans la même ville, est un folkloriste, écrivain et médecin italien. En Italie, il a largement participé à établir le folklore comme une discipline à part entière. Tout au long de quatre décennies, durant lesquelles il n'a eu de cesse de collecter, rechercher et publier, il a rassemblé une vaste collection de traditions siciliennes et italiennes et une masse d'informations couvrant à peu près tout le domaine, notamment des contes populaires dont des contes de fée, des légendes, des chansons, des proverbes, des anecdotes, des curiosités..., fournissant d'innombrables contributions aux folkloristes tant en Italie que dans le monde. (fr)
- Giuseppe Pitrè (Palermo, 22 dicembre 1841 – Palermo, 10 aprile 1916) è stato uno scrittore, medico, letterato e etnologo italiano. Noto soprattutto per il suo pionieristico lavoro nell'ambito del folclore siciliano, la museografia e la cultura materiale, fu il più importante ricercatore e studioso di tradizioni popolari siciliane, nonché l'iniziatore degli studi folklorici in Italia. Giuseppe Cocchiara, etnologo e preside della Facoltà di Lettere e Filosofia di Palermo nonché prosecutore della sua opera, disse di lui: «… la sua opera monumentale resta pietra miliare per la ricchezza e la vastità d'informazioni nel campo del folclore, in cui nessuno ha raccolto “come e quanto” lo scrittore palermitano…». (it)
- Giuseppe Pitrè (ur. 22 grudnia 1841 w Palermo, zm. 10 kwietnia 1916 tamże) – włoski folklorysta, lekarz i senator na Sycylii. Uznawany za twórcę folkloru jako dziedziny naukowej; był również prekursorem historii medycyny. Po służbie jako wolontariusz w 1860 r. w wojsku Garibaldiego i ukończeniu medycyny w 1866 r., poświęcił się studiowaniu literatury i napisał pierwsze prace naukowe dotyczące włoskiej kultury ludowej, będące zaczątkiem włoskich studiów etnograficznych. Założył studium „psychologii ludowej” na Sycylii, wykładając na Uniwersytecie w Palermo. (pl)
- Giuseppe Pitré, född den 22 december 1843 i Palermo, död den 10 april 1916, var en italiensk folklorist. Pitré var i många år läkare i sin hemstad och blev 1911 förste innehavare av en professur i folklore . Som utgivare av "Biblioteca delle tradizioni popolari siciliane" (25 band, 1870–1913) och "Archivio per lo studio delle tradizioni popolari" (1882 ff.), har Pitré ägnat hela sitt liv åt att samla italiensk folklore, vars främste kännare han var. Bland hans arbeten märks Bibliografia delle tradizioni popolari d'Italia (1894) och La vita in Palermo cento e più anni fa (2 band, 1904-1905). (sv)
|
