| dbo:abstract
|
- El constructivisme és una perspectiva epistemològica en filosofia que tracta sobre la naturalesa del coneixement científic. Els constructivistes mantenen que el coneixement científic és creat pels científics i no descobert a partir del món. El constructivisme considera que no existeix una metodologia única vàlida i que hi ha altres metodologies per a la ciència social: com la recerca qualitativa. Per tant, s'oposa al positivisme, que és una filosofia que sosté que l'únic coneixement autèntic és el que es basa en l'experiència sensorial real. (ca)
- البنائية في علم النفس هي مدرسة أسسها العالم النفسي فيلهلم فونت (1875-1930)، والتي تعرّف علم النفس بأن وظيفته هو تحليل الخبرة الشعورية أو الوعي إلى عناصره الأساسية من أجل معرفة العلاقة بين هذه العناصر المختلفة، أي أن طريقة البحث هذه نفس الطريقة التي يستعملهل الكيميائي أو الفيزيائي في فحص ماهية طبيعة مكونات الخبرة الشعورية مثل الأحاسيس والمشاعر والخيالات.وهكذا ركزت المدرسة البنائية على دراسة موضوع الحس والإدراك في مجالات البصر والحس، ومن أجل ذلك استعملوا طريقة في البحث وهي الاستبطان والتي تعني التأصل/الملاحظة الذاتية لخبرة الفرد الذاتية.و من الانتقادات الموجهة:1. الإنسان وهو منفعل لا يستطيع أن يصف الخبرة الشعورية بصورة علمية.2. الطلاب الذين أجريت عليهم التجارب كانوا يتدربون على هذه التجارب قبل أن تجري عليهم التجارب، مثلا كانوا يتعرضون لمثيرات سمعية (بأن نسمعهم نغمات مختلفة) (ar)
- Konstruktivismus ist eine Position der Erkenntnistheorie, entwickelt hauptsächlich in der Philosophie des 20. Jahrhunderts. Mehrere Strömungen werden aufgrund des gemeinsamen Namens manchmal irrtümlich für übereinstimmend gehalten. Die meisten Varianten des Konstruktivismus gehen davon aus, dass ein erkannter Gegenstand vom Betrachter selbst durch den Vorgang des Erkennens konstruiert wird. In der Fachsprache der Philosophie ausgedrückt, nehmen sie damit eine nominalistische Position zum Universalienproblem ein. Während im Radikalen Konstruktivismus die menschliche Fähigkeit, objektive Realität zu erkennen, mit der Begründung bestritten wird, dass jeder Einzelne sich seine Wirklichkeit im eigenen Kopf „konstruiert“, glauben Anhänger des Erlanger Konstruktivismus an eine gemeinsame Konstruktionsweise, das heißt, dass es mit Hilfe einer besonderen Sprach- und Wissenschaftsmethodik möglich sei, „das naive Vorfinden der Welt“ zu überwinden und durch „methodische Erkenntnis- und Wissenschaftskonstruktion“ zu ersetzen. Ob dieses gemeinsam Konstruierte auch unabhängig von seiner Konstruktion existiert oder bloß einen Konsens belegt, ist dagegen ein anderes Problem. Der Relationale Konstruktivismus hingegen teilt zwar den erkenntnistheoretischen Ausgangspunkt des Radikalen Konstruktivismus, legt dann aber den Fokus nicht nur auf das erkennende Subjekt, sondern gerade auch auf die sozialen und materiellen Relationen, unter denen dessen kognitiven Konstruktionsprozesse vollzogen werden. Der Erlanger Konstruktivismus ist wesentlich angeregt von der Konstruktiven Mathematik, die wie der Radikale Konstruktivismus eine nominalistische Anschauung vertritt. Für den Relationalen Konstruktivismus ist die Erweiterung der erkenntnistheoretischen Grundlagen um sozialtheoretische Perspektiven (insb. zur Kommunikations- und Machttheorie) kennzeichnend. (de)
- Constructivism is a view in the philosophy of science that maintains that scientific knowledge is constructed by the scientific community, which seeks to measure and construct models of the natural world. According to the constructivist, natural science, therefore, consists of mental constructs that aim to explain sensory experience and measurements. According to constructivists, the world is independent of human minds, but knowledge of the world is always a human and social construction. Constructivism opposes the philosophy of objectivism, embracing the belief that a human can come to know the truth about the natural world not mediated by scientific approximations with different degrees of validity and accuracy. According to constructivists, there is no single valid methodology in science but rather a diversity of useful methods. (en)
- En filosofía de la ciencia y epistemología, el constructivismo, o constructivismo epistemológico, es una corriente de pensamiento surgida a mediados del siglo XX, de la mano de investigadores de disciplinas muy diversas (filósofos, psiquiatras, antropólogos, físicos, matemáticos, biólogos, psicólogos, sociólogos, lingüistas, etc.), la cual sostiene que la realidad es una construcción en cierto grado «inventada» por quien la observa. Nunca se podrá llegar a conocer la realidad tal como es pues siempre, al conocer algo, ordenamos los datos obtenidos de la realidad (aunque sean percepciones básicas) en un marco teórico o mental. De tal modo, ese objeto o realidad que entendemos «tal» no es tal, no tenemos un «reflejo especular» de lo que está «ahí fuera de nosotros», sino algo que hemos construido con base en nuestras percepciones y datos empíricos. Así, la ciencia y el conocimiento en general ofrecen solamente una aproximación a la verdad, que queda fuera de nuestro alcance. El biólogo estadounidense Gerald M. Edelman ilustra esta idea diciendo que «Cada acto de percepción es en cierto grado un acto de creación y cada acto de memoria es a cierto modo un acto de imaginación». (es)
- Konstruktibismoaren epistemologia edo konstruktibismoa pentsamendu filosofikoa da, zientziaren ezagutza zientzialariek eratua dela eta berez mundutik ez datorrela dioena. Hau da, konstruktibismoaren ikuspuntutik, gure irudipenak, gure ezagutzak eta haiek egituratzen dituzten kategoriak gizakien ulermenaren ekoizpenak besterik ez dira, ez dute errealitatea zehatz-mehatz islatzen. Hortaz, positibismoaren kontrakoa da, horrek argudiatzen baitu benetako ezagutza bakarra zentzumenen esperientziatik datorrela. Konstruktibismoa, XX. mendearen erdialdean garatu arren, haren sustraiak lehengo filosofiatik datoz. Hala, Kantek, esaterako, adierazi zuen errealitatea ez dagoela behatzailetik kanpo, baizik eta adimenak berak sortzen duela nolabait. Kontruktibismoak objektibismoa kritikatzen du, gizakiek kanpoko errealitatea (norberaren adimenetik kanpo dagoen errealitatea, hots) ezagutzea ez daukatelakoan. Izan ere, errealitatea gizakien pentsamendutik kanpo egon badago ere, haren gaineko ezagutza edo esanahia beti gizakien ekoizpena edo konstrukzioa da. (eu)
- Le constructivisme en épistémologie est une théorie de la connaissance qui repose sur l'idée que notre image de la réalité, ou les notions structurant cette image, sont le produit de l'esprit humain en interaction avec cette réalité, et non le reflet exact de la réalité elle-même. Pour Jean-Michel Besnier, le constructivisme désigne d'abord « la théorie issue de Kant selon laquelle la connaissance des phénomènes résulte d'une construction effectuée par le sujet ». Il note qu'en un sens voisin « les travaux de Jean Piaget ont mis en lumière […] les opérations de l'intelligence dont résultent les représentations du monde ». La conception constructiviste s'oppose à une certaine tradition dite réaliste, comme l'indique Ernst von Glasersfeld. Elle marque « une rupture avec la notion traditionnelle selon laquelle toute connaissance humaine devrait ou pourrait s’approcher d’une représentation plus ou moins « vraie » d’une réalité indépendante ou « ontologique ». Au lieu de prétendre que la connaissance puisse représenter un monde au-delà de notre expérience, toute connaissance est considérée comme un outil dans le domaine de l’expérience. » Il existe différents courants de pensée constructivistes, selon les disciplines auxquelles cette approche est appliquée et selon les perspectives envisagées. (fr)
- Epistemologi konstruktivis adalah cabang filsafat ilmu yang menyatakan bahwa ilmu alam terdiri dari konstruksi pikiran yang dibuat untuk menjelaskan pengalaman (atau pengukuran) dunia nyata oleh indra tubuh. Menurut paham ini, ilmu pengetahuan dikonstruksi oleh ilmuwan yang berusaha mengukur dan membuat model dunia nyata. (in)
- Il costruttivismo è una posizione filosofica ed epistemologica che considera la rappresentazione della realtà, e quindi il mondo in cui viviamo, come il risultato dell'attività costruttrice delle nostre strutture cognitive, assumendo una prospettiva spesso relativistica e soggettivista. Seppur molti costruttivisti, di matrice più razionalista, affermino l'esistenza di una realtà oggettiva e fisica e di alcuni principi morali, quello che conta ai loro occhi, nell'interazione tra il mondo e i soggetti, è solo e unicamente la realtà percepita da costoro. (it)
- Het constructivisme of constructionisme is een groep van kennistheorieën die de nadruk legt op het feit dat kennis tot stand komt door een actieve constructie, eerder dan een passieve representatie van de werkelijkheid. Waaruit juist deze actieve daad van constructie bestaat, en welke dingen juist geconstrueerd worden, is object van onenigheid. Zo kan het verwijzen naar een individueel psychisch proces waarin de menselijke hersenen de werkelijkheid op een getransformeerde manier weergeven, een transcendentaal proces van het subject die de wereld vormgeeft via een reeks categorieën, een sociaal proces waarin de maatschappij de ervaring van de wereld vormgeeft, of een materieel proces waarin wetenschappelijke instrumenten de wereld transformeren en nieuwe fenomenen creëren. (nl)
- Konstruktionism (som alltmer sällan kallas "konstruktivism") avser inom filosofin en kunskapsteori som går ut på att sociala företeelser och deras mening är något som sociala aktörer kontinuerligt reproducerar. Konstruktionismen ifrågasätter huruvida kategorier som organisation och kultur verkligen är på förhand givna, och som sociala aktörer uppfattar dessa som en extern verklighet, vilken de inte har förmåga att påverka eller intervenera i. (sv)
- Конструктиви́зм (от лат. constructio — построение) — одно из течений современной философии науки, возникшее в конце 70-х — начале 80-х гг. XX в. По сути это эпистемологические подходы, в которых познание воспринимается как активное построение субъектом интерпретации (модели) мира, а не как простое его отражение. Таким образом, конструктивизм в философии представляет собой теорию, согласно которой всякая познавательная деятельность является конструированием, то есть, созданием некой конструкции. При этом различают узкий и широкий смысл термина «конструкция». В узком смысле, это построения и представления понятий в восприятии, геометрии и логике. В широком смысле, термин относится к особым аспектам миропонимания и самосознания — организующим, структурирующим, формирующим и образным. Сторонники конструктивизма полагают, что не существует никакой иной реальности, кроме создаваемой человеком. А радикальные конструктивисты вообще утверждают, что вся реальность и суждения о ней — антропогенны, антропоморфны и аксиологичны. То есть, не существует одинаковой для всех объективной и независимой от людей реальности. Также как не существует независимой от людей, одинаковой для всех объективной, «божественной» по своему статусу, истины. Согласно конструктивистам, принципиальное отличие человека от других существ в том, что это не созерцательное, и даже не просто активное или деятельное, а именно конструктивное, творческое и постоянно «самотворящее» себя существо. Основы конструктивизма в философии заложены работами таких учёных, как Ф. Варела, П. Вацлавик, Э. Глазерсфельд, Н. Луман, У. Матурана, Хейнц фон Ферстер, А. Шмидт и др. (ru)
- Construcionismo (em alemão, Konstruktivismus), em sentido mais estreito e original, é uma série de inícios que tentaram vencer a crise de fundamentos mathematicae, causada, no princípio do século XX, por uma fundamentação nova da lógica, informática e matemática. Hoje o termo, contudo, é empregado essencialmente de maneira mais ampla. Ele é empregado àquelas direções teórico-cognitivas e teórico-científicas que acentuam as prestações constituintes do observador no processo de conhecimento ou que, relacionado com isso, tomam por base um conceito de fundamentação construtivo. Em parte muito diferentes, as correntes construcionistas estão de acordo na crítica de concepções realistas, ontológicas, assim como teórico-corresponsais de verdade e saber. O construcionismo substitui a questão epistemológica tradicional sobre o que do conhecimento pela questão sobre o como do processo de conhecimento; assim, cada forma de cognição, percepção, e conhecimento é concebida como construção ativa autônoma de um observador e não como reprodução passiva. (pt)
|
| rdfs:comment
|
- El constructivisme és una perspectiva epistemològica en filosofia que tracta sobre la naturalesa del coneixement científic. Els constructivistes mantenen que el coneixement científic és creat pels científics i no descobert a partir del món. El constructivisme considera que no existeix una metodologia única vàlida i que hi ha altres metodologies per a la ciència social: com la recerca qualitativa. Per tant, s'oposa al positivisme, que és una filosofia que sosté que l'únic coneixement autèntic és el que es basa en l'experiència sensorial real. (ca)
- البنائية في علم النفس هي مدرسة أسسها العالم النفسي فيلهلم فونت (1875-1930)، والتي تعرّف علم النفس بأن وظيفته هو تحليل الخبرة الشعورية أو الوعي إلى عناصره الأساسية من أجل معرفة العلاقة بين هذه العناصر المختلفة، أي أن طريقة البحث هذه نفس الطريقة التي يستعملهل الكيميائي أو الفيزيائي في فحص ماهية طبيعة مكونات الخبرة الشعورية مثل الأحاسيس والمشاعر والخيالات.وهكذا ركزت المدرسة البنائية على دراسة موضوع الحس والإدراك في مجالات البصر والحس، ومن أجل ذلك استعملوا طريقة في البحث وهي الاستبطان والتي تعني التأصل/الملاحظة الذاتية لخبرة الفرد الذاتية.و من الانتقادات الموجهة:1. الإنسان وهو منفعل لا يستطيع أن يصف الخبرة الشعورية بصورة علمية.2. الطلاب الذين أجريت عليهم التجارب كانوا يتدربون على هذه التجارب قبل أن تجري عليهم التجارب، مثلا كانوا يتعرضون لمثيرات سمعية (بأن نسمعهم نغمات مختلفة) (ar)
- Epistemologi konstruktivis adalah cabang filsafat ilmu yang menyatakan bahwa ilmu alam terdiri dari konstruksi pikiran yang dibuat untuk menjelaskan pengalaman (atau pengukuran) dunia nyata oleh indra tubuh. Menurut paham ini, ilmu pengetahuan dikonstruksi oleh ilmuwan yang berusaha mengukur dan membuat model dunia nyata. (in)
- Il costruttivismo è una posizione filosofica ed epistemologica che considera la rappresentazione della realtà, e quindi il mondo in cui viviamo, come il risultato dell'attività costruttrice delle nostre strutture cognitive, assumendo una prospettiva spesso relativistica e soggettivista. Seppur molti costruttivisti, di matrice più razionalista, affermino l'esistenza di una realtà oggettiva e fisica e di alcuni principi morali, quello che conta ai loro occhi, nell'interazione tra il mondo e i soggetti, è solo e unicamente la realtà percepita da costoro. (it)
- Het constructivisme of constructionisme is een groep van kennistheorieën die de nadruk legt op het feit dat kennis tot stand komt door een actieve constructie, eerder dan een passieve representatie van de werkelijkheid. Waaruit juist deze actieve daad van constructie bestaat, en welke dingen juist geconstrueerd worden, is object van onenigheid. Zo kan het verwijzen naar een individueel psychisch proces waarin de menselijke hersenen de werkelijkheid op een getransformeerde manier weergeven, een transcendentaal proces van het subject die de wereld vormgeeft via een reeks categorieën, een sociaal proces waarin de maatschappij de ervaring van de wereld vormgeeft, of een materieel proces waarin wetenschappelijke instrumenten de wereld transformeren en nieuwe fenomenen creëren. (nl)
- Konstruktionism (som alltmer sällan kallas "konstruktivism") avser inom filosofin en kunskapsteori som går ut på att sociala företeelser och deras mening är något som sociala aktörer kontinuerligt reproducerar. Konstruktionismen ifrågasätter huruvida kategorier som organisation och kultur verkligen är på förhand givna, och som sociala aktörer uppfattar dessa som en extern verklighet, vilken de inte har förmåga att påverka eller intervenera i. (sv)
- Konstruktivismus ist eine Position der Erkenntnistheorie, entwickelt hauptsächlich in der Philosophie des 20. Jahrhunderts. Mehrere Strömungen werden aufgrund des gemeinsamen Namens manchmal irrtümlich für übereinstimmend gehalten. Die meisten Varianten des Konstruktivismus gehen davon aus, dass ein erkannter Gegenstand vom Betrachter selbst durch den Vorgang des Erkennens konstruiert wird. In der Fachsprache der Philosophie ausgedrückt, nehmen sie damit eine nominalistische Position zum Universalienproblem ein. (de)
- Constructivism is a view in the philosophy of science that maintains that scientific knowledge is constructed by the scientific community, which seeks to measure and construct models of the natural world. According to the constructivist, natural science, therefore, consists of mental constructs that aim to explain sensory experience and measurements. According to constructivists, there is no single valid methodology in science but rather a diversity of useful methods. (en)
- Konstruktibismoaren epistemologia edo konstruktibismoa pentsamendu filosofikoa da, zientziaren ezagutza zientzialariek eratua dela eta berez mundutik ez datorrela dioena. Hau da, konstruktibismoaren ikuspuntutik, gure irudipenak, gure ezagutzak eta haiek egituratzen dituzten kategoriak gizakien ulermenaren ekoizpenak besterik ez dira, ez dute errealitatea zehatz-mehatz islatzen. Hortaz, positibismoaren kontrakoa da, horrek argudiatzen baitu benetako ezagutza bakarra zentzumenen esperientziatik datorrela. (eu)
- En filosofía de la ciencia y epistemología, el constructivismo, o constructivismo epistemológico, es una corriente de pensamiento surgida a mediados del siglo XX, de la mano de investigadores de disciplinas muy diversas (filósofos, psiquiatras, antropólogos, físicos, matemáticos, biólogos, psicólogos, sociólogos, lingüistas, etc.), la cual sostiene que la realidad es una construcción en cierto grado «inventada» por quien la observa. Nunca se podrá llegar a conocer la realidad tal como es pues siempre, al conocer algo, ordenamos los datos obtenidos de la realidad (aunque sean percepciones básicas) en un marco teórico o mental. De tal modo, ese objeto o realidad que entendemos «tal» no es tal, no tenemos un «reflejo especular» de lo que está «ahí fuera de nosotros», sino algo que hemos const (es)
- Le constructivisme en épistémologie est une théorie de la connaissance qui repose sur l'idée que notre image de la réalité, ou les notions structurant cette image, sont le produit de l'esprit humain en interaction avec cette réalité, et non le reflet exact de la réalité elle-même. Pour Jean-Michel Besnier, le constructivisme désigne d'abord « la théorie issue de Kant selon laquelle la connaissance des phénomènes résulte d'une construction effectuée par le sujet ». Il note qu'en un sens voisin « les travaux de Jean Piaget ont mis en lumière […] les opérations de l'intelligence dont résultent les représentations du monde ». (fr)
- Конструктиви́зм (от лат. constructio — построение) — одно из течений современной философии науки, возникшее в конце 70-х — начале 80-х гг. XX в. По сути это эпистемологические подходы, в которых познание воспринимается как активное построение субъектом интерпретации (модели) мира, а не как простое его отражение. Основы конструктивизма в философии заложены работами таких учёных, как Ф. Варела, П. Вацлавик, Э. Глазерсфельд, Н. Луман, У. Матурана, Хейнц фон Ферстер, А. Шмидт и др. (ru)
- Construcionismo (em alemão, Konstruktivismus), em sentido mais estreito e original, é uma série de inícios que tentaram vencer a crise de fundamentos mathematicae, causada, no princípio do século XX, por uma fundamentação nova da lógica, informática e matemática. Hoje o termo, contudo, é empregado essencialmente de maneira mais ampla. Ele é empregado àquelas direções teórico-cognitivas e teórico-científicas que acentuam as prestações constituintes do observador no processo de conhecimento ou que, relacionado com isso, tomam por base um conceito de fundamentação construtivo. Em parte muito diferentes, as correntes construcionistas estão de acordo na crítica de concepções realistas, ontológicas, assim como teórico-corresponsais de verdade e saber. O construcionismo substitui a questão episte (pt)
|
