| dbo:abstract
|
- Jugoslávská exilová vláda (v jugoslávské historiografii jako Jugoslávská vláda ve vyhnanství, srbochrovatsky Jugoslovenska vlada u izbeglištvu/Југословенска влада у избеглиштву) působila od dubnové války (1941) až do března roku 1945. Zastupovala jugoslávskou monarchii a fungovala paralelně s komunistickými partyzány, kteří se pomalu a pozvolna připravovali během druhé světové války na převzetí moci. (cs)
- El Gobierno del Reino de Yugoslavia partió al exilio a mediados de abril de 1941, cuando quedó clara la victoria de Alemania y de sus aliados del Eje en su campaña de castigo. El Gobierno acabó por instalarse en Londres y trató de representar al país —en la práctica desmembrado e inmerso en una guerra civil paralela a la guerra mundial— ante los Aliados. Víctima de sus disputas internas y de su incapacidad para controlar los acontecimientos en Yugoslavia, fue finalmente forzado a alcanzar un acuerdo en desventaja con Tito que supuso su desaparición. Fue sustituido por un Gobierno de coalición controlado en la práctica por los comunistas yugoslavos. Después del golpe de Estado que anuló en la práctica la adhesión de Yugoslavia al Pacto Tripartito, el nuevo Gobierno trató en vano de apaciguar a Hitler, que decidió el mismo día del golpe atacar el país. El 6 de abril, tras arduos preparativos y sin declaración de guerra, los alemanes bombardearon Belgrado y dieron comienzo a una campaña relámpago en la que forzaron la rendición yugoslava en doce días, con ayuda de sus aliados. Poco antes de la capitulación, el rey Pedro y el Gobierno del general Dušan Simović habían abandonado el país y se habían trasladado a Londres a través de Grecia y Palestina para continuar la resistencia contra los ocupantes como uno más de los Gobiernos Aliados instalados en la capital británica. El Gobierno exiliado tuvo escaso éxito en sus actividades. Su historia se divide en cuatro etapas: la del Gobierno de unidad de Simović surgido del golpe de Estado y respaldado por la mayoría de los oficiales que habían logrado salir de Yugoslavia, que duró hasta enero de 1942; la de los gabinetes del profesor Slobodan Jovanović y hasta agosto de 1943, que conservó a las principales figuras políticas del Consejo de Ministros anterior y añadió a su principal figura, el general Draža Mihajlović (ministro de Defensa); la del Gobierno tecnocrático del diplomático Božidar Purić hasta junio de 1944 y la del último gabinete de Ivan Šubašić, nuevamente formado por políticos pero sin representantes serbios y ya sin Mihajlović, y creado con el propósito de alcanzar un acuerdo de gobierno con Tito, que se disolvió el 7 de marzo de 1945. La composición de los sucesivos gabinetes, con dos ministros por partido habitualmente, permitió a los serbios del antiguo reino controlarlos, aunque el poder real del Gobierno en exilio fue escaso. El fracaso del Gobierno en el exilio se debió a diversas causas: sus miembros eran en general políticos con más experiencia en la oposición que en el Gobierno, el país carecía de una larga trayectoria de democracia parlamentaria y se encontraba dividido por diversos nacionalismos, el Gobierno no contaba con un programa claro para la posguerra más allá de una vuelta a la situación de entreguerras y se mostró incapaz de mostrar unidad y dirigir el país desde el extranjero. Su cercanía a los británicos, la menor de las tres potencias Aliadas y cada vez más incapaz de imponer sus posiciones, la robusta posición de los comunistas yugoslavos —bien organizados y dirigidos, con una propaganda eficaz y con el creciente apoyo del Ejército soviético— y los deseos de cambio de parte de la población menguaron las posibilidades de éxito de los exiliados. (es)
- Le gouvernement yougoslave en exil est le gouvernement qui représente le royaume de Yougoslavie pendant la Seconde Guerre mondiale, après l'invasion suivant le coup d'État et le dépeçage du pays par les forces de l'Axe en avril 1941. Ayant à sa tête le roi Pierre II, il s'établit à Londres puis au Caire mais est en lien direct avec la résistance monarchiste. Reconnu par l'ensemble des Alliés, y compris l'URSS, le gouvernement yougoslave en exil voit cependant son autorité contestée par les Partisans communistes de Tito qui, en novembre 1943, proclament leur propre gouvernement provisoire, le Comité national de libération de la Yougoslavie. Le gouvernement en exil est de plus miné par les dissensions internes, notamment entre ministres serbes et croates, et a le plus grand mal à mettre au point une déclaration commune de buts de guerre : quatre premiers ministres se succèdent à sa tête en l'espace de deux ans. Winston Churchill, ayant choisi de soutenir les Partisans, qu'il considère comme le mouvement de résistance le plus efficace, fait pression sur le roi pour qu'il mette en place un gouvernement yougoslave « plus représentatif » : le Croate Ivan Šubašić est nommé à la tête du gouvernement en exil et chargé de trouver un accord avec Tito. Il rencontre le chef communiste en juin 1944 et parvient avec lui à un accord sur la composition d'un nouveau gouvernement, dont devront être exclues les forces hostiles aux Partisans. Après la libération de la Serbie par les communistes à l'automne 1944, la formation d'un gouvernement d'« unité nationale » doit encore attendre mars 1945 : le 6 mars, après de nouvelles négociations Tito-Šubašić, un nouveau gouvernement est formé, remplaçant à la fois le gouvernement royal en exil et le Comité national de libération. Tito en est le Premier ministre et la nouvelle équipe est presque entièrement dominée par les communistes : le gouvernement ne compte que trois non-communistes, dont Šubašić, et ces derniers n'ont pratiquement aucune influence. Les communistes s'assurent ensuite rapidement un pouvoir sans partage en Yougoslavie et la monarchie est abolie en novembre au profit de la République fédérative populaire de Yougoslavie. (fr)
- Pemerintahan dalam Pengasingan Kerajaan Yugoslavia (bahasa Serbo-Kroasia: Vlada Kraljevine Jugoslavije u egzilu / Влада Краљевине Југославије у егзилу) adalah sebuah pemerintahan resmi Yugoslavia, yang dikepalai oleh Raja Petar II. Pemerintahan tersebut dievakuasi dari Beograd pada April 1941, setelah invasi negara tersebut oleh Blok Poros, dan mula-mula ke Yunani, kemudian ke Palestina, kemudian ke Mesir dan terakhir di Britania Raya pada Juni 1941, serta sehingga disebut juga sebagai "Pemerintahan di London" (bahasa Serbo-Kroasia: Vlada u Londonu / Влада у Лондону). (in)
- The Government of the Kingdom of Yugoslavia in Exile (Serbo-Croatian: Vlada Kraljevine Jugoslavije u egzilu / Влада Краљевине Југославије у егзилу) was an official government of Yugoslavia, headed by King Peter II. It evacuated from Belgrade in April 1941, after the Axis invasion of the country, and went first to Greece, then to Palestine, then to Egypt and finally, in June 1941, to the United Kingdom, and hence it is also referred to as the "Government in London" (Serbo-Croatian: Vlada u Londonu / Влада у Лондону). (en)
- Югославское правительство в изгнании (сербохорв. Влада Краљевине Југославије у егзилу / Vlada Kraljevine Jugoslavije u egzilu) — официальное правительство Королевства Югославии во главе с королём Петром II Карагеоргиевичем. Он был эвакуирован из Белграда в апреле 1941 года после вторжения войск стран «оси» в страну и направился сначала в Грецию, затем в Палестину, потом в Египет и, наконец, в июне того же года в Соединённое Королевство. (ru)
- Уряд Королівства Югославії в екзилі (сербохорв. Vlada Kraljevine Jugoslavije u egzilu), або Югославський уряд у вигнанні (сербохорв. Југословенска влада у избеглиштву) — офіційний уряд Королівства Югославія на чолі з королем Петром II, який працював в еміграції упродовж окупації Югославії. Евакуйований із Белграда у квітні 1941 року після вторгнення країн Осі. Спочатку діяв у Королівстві Греція, потім — у Підмандатній Палестині, після чого — в Королівстві Єгипет і зрештою, з червня 1941 року — у Сполученому Королівстві, через що він також відомий як Уряд у Лондоні (сербохорв. Vlada u Londonu/Влада у Лондону). (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Jugoslávská exilová vláda (v jugoslávské historiografii jako Jugoslávská vláda ve vyhnanství, srbochrovatsky Jugoslovenska vlada u izbeglištvu/Југословенска влада у избеглиштву) působila od dubnové války (1941) až do března roku 1945. Zastupovala jugoslávskou monarchii a fungovala paralelně s komunistickými partyzány, kteří se pomalu a pozvolna připravovali během druhé světové války na převzetí moci. (cs)
- Pemerintahan dalam Pengasingan Kerajaan Yugoslavia (bahasa Serbo-Kroasia: Vlada Kraljevine Jugoslavije u egzilu / Влада Краљевине Југославије у егзилу) adalah sebuah pemerintahan resmi Yugoslavia, yang dikepalai oleh Raja Petar II. Pemerintahan tersebut dievakuasi dari Beograd pada April 1941, setelah invasi negara tersebut oleh Blok Poros, dan mula-mula ke Yunani, kemudian ke Palestina, kemudian ke Mesir dan terakhir di Britania Raya pada Juni 1941, serta sehingga disebut juga sebagai "Pemerintahan di London" (bahasa Serbo-Kroasia: Vlada u Londonu / Влада у Лондону). (in)
- The Government of the Kingdom of Yugoslavia in Exile (Serbo-Croatian: Vlada Kraljevine Jugoslavije u egzilu / Влада Краљевине Југославије у егзилу) was an official government of Yugoslavia, headed by King Peter II. It evacuated from Belgrade in April 1941, after the Axis invasion of the country, and went first to Greece, then to Palestine, then to Egypt and finally, in June 1941, to the United Kingdom, and hence it is also referred to as the "Government in London" (Serbo-Croatian: Vlada u Londonu / Влада у Лондону). (en)
- Югославское правительство в изгнании (сербохорв. Влада Краљевине Југославије у егзилу / Vlada Kraljevine Jugoslavije u egzilu) — официальное правительство Королевства Югославии во главе с королём Петром II Карагеоргиевичем. Он был эвакуирован из Белграда в апреле 1941 года после вторжения войск стран «оси» в страну и направился сначала в Грецию, затем в Палестину, потом в Египет и, наконец, в июне того же года в Соединённое Королевство. (ru)
- Уряд Королівства Югославії в екзилі (сербохорв. Vlada Kraljevine Jugoslavije u egzilu), або Югославський уряд у вигнанні (сербохорв. Југословенска влада у избеглиштву) — офіційний уряд Королівства Югославія на чолі з королем Петром II, який працював в еміграції упродовж окупації Югославії. Евакуйований із Белграда у квітні 1941 року після вторгнення країн Осі. Спочатку діяв у Королівстві Греція, потім — у Підмандатній Палестині, після чого — в Королівстві Єгипет і зрештою, з червня 1941 року — у Сполученому Королівстві, через що він також відомий як Уряд у Лондоні (сербохорв. Vlada u Londonu/Влада у Лондону). (uk)
- El Gobierno del Reino de Yugoslavia partió al exilio a mediados de abril de 1941, cuando quedó clara la victoria de Alemania y de sus aliados del Eje en su campaña de castigo. El Gobierno acabó por instalarse en Londres y trató de representar al país —en la práctica desmembrado e inmerso en una guerra civil paralela a la guerra mundial— ante los Aliados. Víctima de sus disputas internas y de su incapacidad para controlar los acontecimientos en Yugoslavia, fue finalmente forzado a alcanzar un acuerdo en desventaja con Tito que supuso su desaparición. Fue sustituido por un Gobierno de coalición controlado en la práctica por los comunistas yugoslavos. (es)
- Le gouvernement yougoslave en exil est le gouvernement qui représente le royaume de Yougoslavie pendant la Seconde Guerre mondiale, après l'invasion suivant le coup d'État et le dépeçage du pays par les forces de l'Axe en avril 1941. Ayant à sa tête le roi Pierre II, il s'établit à Londres puis au Caire mais est en lien direct avec la résistance monarchiste. (fr)
|
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
