| dbo:abstract
|
- مؤتمر واشنطن البحري هو مؤتمر لنزع السلاح دعت إليه الولايات المتحدة وعُقد في العاصمة واشنطن، في الفترة من 12 نوفمبر 1921 إلى 6 فبراير 1922. وقد عُقد خارج رعاية عصبة الأمم. حضره تسع دول - الولايات المتحدة، اليابان، الصين، فرنسا، بريطانيا، إيطاليا، بلجيكا، هولندا، والبرتغال يتعلق بالمصالح في المحيط الهادئ وشرق آسيا. لم تتم دعوة روسيا السوفيتية إلى المؤتمر. كان أول مؤتمر للحد من التسلح في التاريخ، وكما يوضح كوفمان، 1990، فقد درسه علماء السياسة كنموذج لحركة ناجحة لنزع السلاح. عقدت في في وسط العاصمة واشنطن، أسفر عن ثلاث معاهدات رئيسية: ، الخمس (المعروفة أكثر باسم معاهدة واشنطن البحرية)، معاهدة القوى التسع وعدد من اتفاقات أصغر. حافظت هذه المعاهدات على السلام خلال العشرينيات من القرن الماضي، لكنها لم تتجدد في عالم متزايد من العداء في الكساد العظيم. (ar)
- Washingtonská konference byla reakcí na další kolo závodů ve zbrojení, které začalo ihned po skončení první světové války. Probíhala mezi 12. listopadem 1921 až 6. únorem 1922. Účastnickými zeměmi byly USA, Spojené království, Francie, Japonsko, Itálie, Belgie, Nizozemí, Portugalsko a Čína. Jednání skončila podpisem několika dohod. (cs)
- La Conférence navale de Washington est une conférence tenue à Washington du 12 novembre 1921 au 6 février 1922 à la demande du président des États-Unis Warren G. Harding. Neuf nations y participent et parviennent à la signature de trois traités majeurs : le traité des quatre puissances, le traité des cinq puissances (ou traité naval de Washington) et le (en) qui limitent le tonnage et l'armement des navires de guerre. (fr)
- La Conferencia de Washington de 1921, celebrada entre el 12 de noviembre de 1921 y el 6 de febrero de 1922, fue una de las múltiples producidas durante el periodo de entreguerras con el fin de intentar un desarme de las potencias, de manera que no se volviese a producir otra guerra mundial. La conferencia fue llevada a cabo independientemente de la Sociedad de Naciones, y a la misma asistieron nueve naciones —Estados Unidos, Japón, Francia, Reino Unido, Italia, Bélgica, China, Países Bajos y Portugal— que mantenían intereses en el océano Pacífico y Asia oriental. Otras naciones como Alemania o la Rusia Soviética no fueron invitadas. Los participantes acordaron el Tratado Naval de Washington. (es)
- Konferensi Angkatan Laut Washington adalah sebuah konferensi militer yang dihimpunkan oleh Presiden Amerika Serikat Warren G. Harding dan diadakan di Washington, D.C. dari tanggal 12 November 1921 hingga 6 Februari 1922. Konferensi ini diadakan di luar struktur Liga Bangsa-Bangsa dan dihadiri oleh lima negara, yaitu Amerika Serikat, Kekaisaran Jepang, Republik Tiongkok, Prancis, Britania Raya, Italia, Belgia, Belanda, dan Portugal. Konferensi ini membahas kepentingan negara-negara tersebut di Samudra Pasifik dan Asia Timur. Uni Soviet tidak diundang ke dalam konferensi ini. Konferensi Angkatan Laut Washington merupakan konferensi internasional pertama yang diadakan di Amerika Serikat dan juga merupakan konferensi pembatasan senjata pertama dalam sejarah. Seperti yang dinyatakan oleh Kaufman (1990), konferensi ini dipelajari oleh ilmuwan-ilmuwan politik sebagai model pembatasan senjata yang berhasil. Konferensi yang diadakan di gedung ini menghasilkan tiga perjanjian penting: , Perjanjian Lima Negara, dan . Perjanjian-perjanjian tersebut berhasil memelihara perdamaian pada tahun 1920-an, tetapi tidak diperbaharui setelah terjadinya Depresi Besar. (in)
- The Washington Naval Conference was a disarmament conference called by the United States and held in Washington, DC from November 12, 1921 to February 6, 1922. It was conducted outside the auspices of the League of Nations. It was attended by nine nations (the United States, Japan, China, France, Britain, Italy, Belgium, the Netherlands, and Portugal) regarding interests in the Pacific Ocean and East Asia. Germany was not invited to the conference, as it had already been disarmed under the terms of the Versailles Treaty. Soviet Russia was also not invited to the conference. It was the first arms control conference in history, and is still studied by political scientists as a model for a successful disarmament movement. Held at Memorial Continental Hall, in Downtown Washington, it resulted in three major treaties: Four-Power Treaty, Five-Power Treaty (more commonly known as the Washington Naval Treaty), the Nine-Power Treaty, and a number of smaller agreements. These treaties preserved the peace during the 1920s but were not renewed in the increasingly hostile world of the Great Depression. (en)
- ワシントン会議（ワシントンかいぎ、1921年（大正10年）11月12日 - 1922年（大正11年）2月6日）は、第一次世界大戦後にアメリカ合衆国大統領ウォレン・ハーディングの提唱でワシントンD.C.で開かれた国際軍縮会議。 国際連盟の賛助を得ずに実施され、太平洋と東アジアに権益がある大日本帝国・イギリス・アメリカ・フランス・イタリア・中華民国・オランダ・ベルギー・ポルトガルの計9カ国が参加、ソビエト連邦は会議に招かれなかった。アメリカ合衆国が主催した初の国際会議であり、また史上初の軍縮会議となった。 このワシントン会議を中心に形成されたアジア太平洋地域の戦後秩序を「ワシントン体制」と呼ぶ。 (ja)
- 워싱턴 회담(Washington Conference)이란 1921년 11월 12일부터 1922년 2월 6일까지 워싱턴 D.C.에서 열린 국제회담을 말한다. (ko)
- La conferenza navale di Washington fu una conferenza internazionale tenutasi nella omonima cittadina statunitense dal 12 novembre 1921 al 6 febbraio 1922. Insieme alla conferenza di pace di Parigi (1919) regolò gli equilibri tra le potenze europee e mondiali dopo la prima guerra mondiale. (it)
- Konferencja waszyngtońska (ang. Washington Naval Conference) – konferencja międzynarodowa, trwająca od 12 listopada 1921 do 6 lutego 1922, w Waszyngtonie. Zwołana w sprawie uregulowania sytuacji na Dalekim Wschodzie i Oceanie Spokojnym powstałej po zakończeniu I wojny światowej, awansu Japonii do rangi wielkiej potęgi oraz w celu ograniczenia zbrojeń morskich. W wyniku konferencji podpisano 3 główne układy międzynarodowe i kilka mniejszych porozumień. Najważniejszy z nich, znany jako traktat waszyngtoński lub „traktat pięciu”, ustalił limity tonażu i proporcje flot wojennych USA, Wielkiej Brytanii, Japonii, Francji i Włoch oraz zakaz budowy nowych pancerników. Główną przyczyną zwołania konferencji był rosnący koszt wyścigu zbrojeń morskich dla państw wyczerpanych I wojną światową. Mimo zniszczenia podczas wojny potęg morskich Niemiec, Austro-Węgier i Rosji, zwycięskie państwa miały rozbieżne interesy i rywalizowały ze sobą. Szczególnie dotyczyło to Japonii, która prowadziła program budowy nowych 8 pancerników i 8 krążowników liniowych. Pomimo najlepszej kondycji finansowej USA wśród zwycięzców wojny, państwo to miało świadomość, że nowo budowane okręty ustępują japońskim, a przy tym Kongres również był coraz bardziej niechętny finansowaniu marynarki po zakończeniu wojny. Propozycję zwołania konferencji ograniczającej zbrojenia morskie przedstawił 10 lipca 1921 r. sekretarz stanu USA Charles Hughes. Propozycja amerykańska była w istocie na rękę państwom europejskim, nie chcącym okazać słabości. Do udziału w konferencji zaproszono 9 państw, wybranych pod kątem posiadania interesów na Dalekim Wschodzie. Ich lista pokrywała się w zasadzie z sygnatariuszami protokołu po powstaniu bokserów, co pozwoliło na pominięcie udziału państw Ameryki Łacińskiej, któremu były niechętne niektóre mocarstwa. Pominięto też przegranych z I wojny światowej oraz komunizującą Republikę Dalekiego Wschodu, istniejącą przez krótki czas na przylegających do Pacyfiku terenach Rosji. Uczestniczyły w niej Stany Zjednoczone, Japonia, Chiny i 6 państw europejskich: Wielka Brytania, Francja, Włochy, Belgia, Holandia oraz Portugalia. W obradach wzięło udział wielu polityków i wysokich dowódców morskich. Z ramienia gospodarzy konferencji przewodniczył Charles Hughes, a brali udział m.in. Elihu Root i Henry Cabot Lodge. Delegacji brytyjskiej przewodniczył Arthur Balfour i uczestniczył w niej m.in. Pierwszy Lord Morski adm. floty David Beatty, Pierwszy Lord Admiralicji Arthur Lee, z ramienia Kanady Robert Borden, a z ramienia Australii George Pearce. Delegacji japońskiej przewodniczył książę , lecz głównym negocjatorem był baron Kijūrō Shidehara, natomiast negocjatorem morskim adm. . We francuskiej delegacji był premier Aristide Briand. Pierwszym z traktatów był „traktat czterech” (Four Power Treaty) zawarty 13 grudnia 1921 r. przez USA, Wielką Brytanię, Japonię i Francję, rozwiązujący, pod naciskiem politycznym USA, sojusz brytyjsko-japoński, którym Amerykanie czuli się zagrożeni. Pozostałe artykuły stanowiły o wzajemnym respektowaniu status quo sygnatariuszy w zakresie posiadłości wyspiarskich na Pacyfiku. Najważniejszy z traktatów, znany jako traktat waszyngtoński lub „traktat pięciu”, ustalił limity tonażu i proporcje flot wojennych USA, Wielkiej Brytanii, Japonii, Francji i Włoch (odpowiednio: 5 : 5 : 3 : 1,75 : 1,75). Traktat zakazał także budowy nowych pancerników oraz ograniczył wyporność budowanych okrętów. Te same państwa podpisały także Traktat regulujący użycie okrętów podwodnych i zabraniający użycia gazów trujących w działaniach wojennych. Kolejny układ podpisany na tej konferencji 6 lutego 1922 roku, tzw. „układ dziewięciu” (Nine Power Treaty), podkreślał utrzymanie amerykańskiej polityki „otwartych drzwi”, tj. jednakowych praw ekspansji gospodarczej w Chinach, przy zapewnieniu suwerenności, niezawisłości i nienaruszalności ich terytorium. Pod układem tym podpisało się dziewięć państw: oprócz wymienionej wyżej piątki, także Chiny, Belgia, Holandia i Portugalia. Wykluczona została dalsza ekspansja kolonialna w Chinach, a na skutek traktatu Japonia zwróciła Chinom półwysep Szantung, okupowany od 1914 roku. Układ ten został mimo to w przyszłości złamany przez Japonię. Inne układy dotyczyły spraw związanych z sytuacją na Oceanie Spokojnym. Mocarstwa mające tam posiadłości udzieliły sobie w tzw. „układzie czterech” dla nich wzajemnej gwarancji i przyobiecały sobie konsultacje w razie ich zagrożenia przez jakieś inne państwo (układ został podpisany przez USA, Wielką Brytanię, Japonię i Francję). Ponadto, w 19. artykule traktatu waszyngtońskiego USA, Wielka Brytania i Japonia uznały status quo części swoich baz na Pacyfiku i zobowiązały się nie rozbudowywać na nich fortyfikacji. (pl)
- Washingtonkonferensen, kallas den konferens som hölls i i Washington DC, USA, mellan den 12 november 1921 och 6 februari 1922 angående rustningsbegränsning, Stillahavspolitiken och Kinas ställning. Ett av konferensens huvudsyften var att tillmötesgå den kinesiska regeringens missnöje med utfallet för Kinas del i Versaillesfreden. Det faktum att USA stod utanför Nationernas förbund gjorde det också angeläget att skapa ett forum för att diskutera ovannämnda frågor utanför förbundets regi. (sv)
- 华盛顿会议（英語：Washington Naval Conference），是1921年11月12日至1922年2月6日，英国、法国、美国、意大利、日本、荷兰、比利时、葡萄牙、中国九国在美国首都华盛顿举行的国际会议。中国政府时值颜惠庆内阁，派出施肇基、顾维钧、王宠惠三人为全权代表，余日章、蒋梦麟为国民代表，朱佛定为秘书，共130多人组成的庞大代表团出席。原计划还有广州政府外交次长伍朝枢为代表，但是孙中山不承认北京政府，要求自派不遂，伍朝枢未赴。 华盛顿会议的议程主要有两项：一是限制海军军备问题；二是太平洋和远东问题。为此组成两个委员会：“限制军备委员会”由英、美、法、意、日五个海军大国参加；“太平洋及远东问题委员会”则有九国代表参加，两个委员会分别进行讨论。该会议的主要成果包括三个重要条约：《四国公约》、《限制海军军备条约》、及《九国公约》。 (zh)
- Вашингтонская конференция 1921—1922 — международная конференция об ограничении морских вооружений и проблемах Дальнего Востока и бассейна Тихого океана. Проходила с 12 ноября 1921 года по 6 февраля 1922 года в конгресс-холле Constitution Hall, в Вашингтоне. В работе конференции приняли участие США, Великобритания, Китай, Япония, Франция, Италия, Бельгия, Нидерланды и Португалия, а также пять британских доминионов, хотя основные вопросы решались тройкой сильнейших морских держав США — Британская Империя — Япония. Советская Россия не получила приглашения в Вашингтон, вследствие чего заявила о своём непризнании любых решений конференции. Вашингтонская конференция была созвана по инициативе США, которые рассчитывали добиться благоприятного для себя решения вопроса о морских вооружениях и закрепления нового соотношения сил в Китае и в бассейне Тихого океана. Конференция также была направлена против национально-освободительного движения народов колониальных и зависимых стран. Советское правительство, не получившее приглашения на конференцию, заявило 19 июля и 2 ноября 1921 года протест против устранения её от участия в вопросах конференции, а 8 декабря 1921 года направило протест против обсуждения на ней вопроса о Китайско-восточной железной дороге. В декабре 1921 года в Вашингтон прибыла делегация Дальневосточной республики, но она не была допущена на конференцию. (ru)
- Вашингто́нська конфере́нція — конференція з обмеження озброєнь та вирішення проблем Далекого Сходу та басейну Тихого океану, що склалась після Першої світової війни. Відбувалась з 12 листопада 1921 р. по 6 лютого 1922 р. у конгрес-холі Constitution Hall, Вашингтон. У роботі конференції взяли участь США, Велика Британія, Республіка Китай, Японська імперія, Французька республіка, Королівство Італія, Нідерланди, Бельгія та Португальська республіка. Також були присутні делегати від британських домініонів і делегат, що виступав від імені Британської Індії. Вашингтонська конференція була скликана за ініціативою США, які розраховували домогтися сприятливого для себе вирішення питання про морські озброєння та закріплення нового співвідношення сил в Республіці Китай та в басейні Тихого океану. Конференція також була спрямована проти національно-визвольного руху народів колоніальних і залежних країн. Радянський уряд, який не одержав запрошення на конференцію, заявив 19 липня і 2 листопада 1921 р. протести проти усунення РРФСР — однієї з головних тихоокеанських держав — від участі в роботі конференції, а 8 грудня 1921 направив протест проти обговорення на ній питання про Китайсько-східну залізницю. У грудні 1921 до Вашингтона прибула делегація Далекосхідної республіки, але вона не була допущена на конференцію. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Washingtonská konference byla reakcí na další kolo závodů ve zbrojení, které začalo ihned po skončení první světové války. Probíhala mezi 12. listopadem 1921 až 6. únorem 1922. Účastnickými zeměmi byly USA, Spojené království, Francie, Japonsko, Itálie, Belgie, Nizozemí, Portugalsko a Čína. Jednání skončila podpisem několika dohod. (cs)
- La Conférence navale de Washington est une conférence tenue à Washington du 12 novembre 1921 au 6 février 1922 à la demande du président des États-Unis Warren G. Harding. Neuf nations y participent et parviennent à la signature de trois traités majeurs : le traité des quatre puissances, le traité des cinq puissances (ou traité naval de Washington) et le (en) qui limitent le tonnage et l'armement des navires de guerre. (fr)
- La Conferencia de Washington de 1921, celebrada entre el 12 de noviembre de 1921 y el 6 de febrero de 1922, fue una de las múltiples producidas durante el periodo de entreguerras con el fin de intentar un desarme de las potencias, de manera que no se volviese a producir otra guerra mundial. La conferencia fue llevada a cabo independientemente de la Sociedad de Naciones, y a la misma asistieron nueve naciones —Estados Unidos, Japón, Francia, Reino Unido, Italia, Bélgica, China, Países Bajos y Portugal— que mantenían intereses en el océano Pacífico y Asia oriental. Otras naciones como Alemania o la Rusia Soviética no fueron invitadas. Los participantes acordaron el Tratado Naval de Washington. (es)
- ワシントン会議（ワシントンかいぎ、1921年（大正10年）11月12日 - 1922年（大正11年）2月6日）は、第一次世界大戦後にアメリカ合衆国大統領ウォレン・ハーディングの提唱でワシントンD.C.で開かれた国際軍縮会議。 国際連盟の賛助を得ずに実施され、太平洋と東アジアに権益がある大日本帝国・イギリス・アメリカ・フランス・イタリア・中華民国・オランダ・ベルギー・ポルトガルの計9カ国が参加、ソビエト連邦は会議に招かれなかった。アメリカ合衆国が主催した初の国際会議であり、また史上初の軍縮会議となった。 このワシントン会議を中心に形成されたアジア太平洋地域の戦後秩序を「ワシントン体制」と呼ぶ。 (ja)
- 워싱턴 회담(Washington Conference)이란 1921년 11월 12일부터 1922년 2월 6일까지 워싱턴 D.C.에서 열린 국제회담을 말한다. (ko)
- La conferenza navale di Washington fu una conferenza internazionale tenutasi nella omonima cittadina statunitense dal 12 novembre 1921 al 6 febbraio 1922. Insieme alla conferenza di pace di Parigi (1919) regolò gli equilibri tra le potenze europee e mondiali dopo la prima guerra mondiale. (it)
- Washingtonkonferensen, kallas den konferens som hölls i i Washington DC, USA, mellan den 12 november 1921 och 6 februari 1922 angående rustningsbegränsning, Stillahavspolitiken och Kinas ställning. Ett av konferensens huvudsyften var att tillmötesgå den kinesiska regeringens missnöje med utfallet för Kinas del i Versaillesfreden. Det faktum att USA stod utanför Nationernas förbund gjorde det också angeläget att skapa ett forum för att diskutera ovannämnda frågor utanför förbundets regi. (sv)
- 华盛顿会议（英語：Washington Naval Conference），是1921年11月12日至1922年2月6日，英国、法国、美国、意大利、日本、荷兰、比利时、葡萄牙、中国九国在美国首都华盛顿举行的国际会议。中国政府时值颜惠庆内阁，派出施肇基、顾维钧、王宠惠三人为全权代表，余日章、蒋梦麟为国民代表，朱佛定为秘书，共130多人组成的庞大代表团出席。原计划还有广州政府外交次长伍朝枢为代表，但是孙中山不承认北京政府，要求自派不遂，伍朝枢未赴。 华盛顿会议的议程主要有两项：一是限制海军军备问题；二是太平洋和远东问题。为此组成两个委员会：“限制军备委员会”由英、美、法、意、日五个海军大国参加；“太平洋及远东问题委员会”则有九国代表参加，两个委员会分别进行讨论。该会议的主要成果包括三个重要条约：《四国公约》、《限制海军军备条约》、及《九国公约》。 (zh)
- مؤتمر واشنطن البحري هو مؤتمر لنزع السلاح دعت إليه الولايات المتحدة وعُقد في العاصمة واشنطن، في الفترة من 12 نوفمبر 1921 إلى 6 فبراير 1922. وقد عُقد خارج رعاية عصبة الأمم. حضره تسع دول - الولايات المتحدة، اليابان، الصين، فرنسا، بريطانيا، إيطاليا، بلجيكا، هولندا، والبرتغال يتعلق بالمصالح في المحيط الهادئ وشرق آسيا. لم تتم دعوة روسيا السوفيتية إلى المؤتمر. كان أول مؤتمر للحد من التسلح في التاريخ، وكما يوضح كوفمان، 1990، فقد درسه علماء السياسة كنموذج لحركة ناجحة لنزع السلاح. (ar)
- Konferensi Angkatan Laut Washington adalah sebuah konferensi militer yang dihimpunkan oleh Presiden Amerika Serikat Warren G. Harding dan diadakan di Washington, D.C. dari tanggal 12 November 1921 hingga 6 Februari 1922. Konferensi ini diadakan di luar struktur Liga Bangsa-Bangsa dan dihadiri oleh lima negara, yaitu Amerika Serikat, Kekaisaran Jepang, Republik Tiongkok, Prancis, Britania Raya, Italia, Belgia, Belanda, dan Portugal. Konferensi ini membahas kepentingan negara-negara tersebut di Samudra Pasifik dan Asia Timur. Uni Soviet tidak diundang ke dalam konferensi ini. Konferensi Angkatan Laut Washington merupakan konferensi internasional pertama yang diadakan di Amerika Serikat dan juga merupakan konferensi pembatasan senjata pertama dalam sejarah. Seperti yang dinyatakan oleh Kaufma (in)
- The Washington Naval Conference was a disarmament conference called by the United States and held in Washington, DC from November 12, 1921 to February 6, 1922. It was conducted outside the auspices of the League of Nations. It was attended by nine nations (the United States, Japan, China, France, Britain, Italy, Belgium, the Netherlands, and Portugal) regarding interests in the Pacific Ocean and East Asia. Germany was not invited to the conference, as it had already been disarmed under the terms of the Versailles Treaty. Soviet Russia was also not invited to the conference. It was the first arms control conference in history, and is still studied by political scientists as a model for a successful disarmament movement. (en)
- Konferencja waszyngtońska (ang. Washington Naval Conference) – konferencja międzynarodowa, trwająca od 12 listopada 1921 do 6 lutego 1922, w Waszyngtonie. Zwołana w sprawie uregulowania sytuacji na Dalekim Wschodzie i Oceanie Spokojnym powstałej po zakończeniu I wojny światowej, awansu Japonii do rangi wielkiej potęgi oraz w celu ograniczenia zbrojeń morskich. W wyniku konferencji podpisano 3 główne układy międzynarodowe i kilka mniejszych porozumień. Najważniejszy z nich, znany jako traktat waszyngtoński lub „traktat pięciu”, ustalił limity tonażu i proporcje flot wojennych USA, Wielkiej Brytanii, Japonii, Francji i Włoch oraz zakaz budowy nowych pancerników. (pl)
- Вашингтонская конференция 1921—1922 — международная конференция об ограничении морских вооружений и проблемах Дальнего Востока и бассейна Тихого океана. Проходила с 12 ноября 1921 года по 6 февраля 1922 года в конгресс-холле Constitution Hall, в Вашингтоне. В работе конференции приняли участие США, Великобритания, Китай, Япония, Франция, Италия, Бельгия, Нидерланды и Португалия, а также пять британских доминионов, хотя основные вопросы решались тройкой сильнейших морских держав США — Британская Империя — Япония. Советская Россия не получила приглашения в Вашингтон, вследствие чего заявила о своём непризнании любых решений конференции. (ru)
- Вашингто́нська конфере́нція — конференція з обмеження озброєнь та вирішення проблем Далекого Сходу та басейну Тихого океану, що склалась після Першої світової війни. Відбувалась з 12 листопада 1921 р. по 6 лютого 1922 р. у конгрес-холі Constitution Hall, Вашингтон. У роботі конференції взяли участь США, Велика Британія, Республіка Китай, Японська імперія, Французька республіка, Королівство Італія, Нідерланди, Бельгія та Португальська республіка. Також були присутні делегати від британських домініонів і делегат, що виступав від імені Британської Індії. (uk)
|
