| dbo:abstract
|
- Strobilo (Strobilus) estas strukturo de multaj terplantaj specioj konsistanta el dense agregitaj strukturoj laŭ la tigo, portantaj sporangiojn. Ankaŭ la ligneca semostrobilo de pingloarboj nomiĝas strobilo aŭ konuso, sinonime al la nefaka signifo de strobilo. Strobilon karakterizas centra akso (anatomie tigo) ĉirkaŭita de helikforme fiksitaj aŭ krucpoziciaj strukturoj kiuj povas esti modifitaj folioj aŭ modifitaj tigoj. Folioj kiuj portas sporangiojn estas nomataj sporofiloj, tigoj kun sporangioj nomiĝas sporangioforoj. (eo)
- Als Zapfen (Strobilus) oder Tschurtschn(Nord-, Ost- und Südtirol, Kärnten) werden in der Botanik je nach Definition verschiedene Formen von Blüten- und Fruchtständen oder auch Einzelblüten von Pflanzen bezeichnet. In der engsten Definition beschränkt sich der Begriff auf die verholzten ährigen weiblichen Blütenstände der Koniferen (Nadelhölzer). Häufig werden aber sowohl die männlichen als auch weiblichen Blütenstände aller Gymnospermen (Nacktsamer) als Zapfen angesprochen. In einer weiten Definition umfassen Zapfen alle Blüten und Blütenstände mit verlängerter, verholzter Achse und im Falle eines Blütenstands auch verholzten Tragblättern. (de)
- Un strobile est un terme employé en sciences de la vie. (fr)
- Grúpa cónúil duilleog nó struchtúr ar dhéanamh duilleog, a iompraíonn spóragáin agus a fhaightear i bplandaí feadánacha a bheireann spóir. I ngimnispeirmeach, is cón adhmadach é, agus is inaitheanta é i bplandaí buntúsacha áirithe is bláthanna cosúil leis an magnóilia. (ga)
- A strobilus (plural: strobili) is a structure present on many land plant species consisting of sporangia-bearing structures densely aggregated along a stem. Strobili are often called cones, but some botanists restrict the use of the term cone to the woody seed strobili of conifers. Strobili are characterized by a central axis (anatomically a stem) surrounded by spirally arranged or decussate structures that may be modified leaves or modified stems. Leaves that bear sporangia are called sporophylls, while sporangia-bearing stems are called sporangiophores. (en)
- 구화(strobile, 毬花)는 꽃에서 포자엽이 구형으로 모인 꽃이다. (ko)
- Een strobilus (meervoud: strobili) of kegel is een lijn- of kegelvormige structuur bij een plant die de voortplantingsorganen draagt. De strobilus komt voor bij zeer verscheidene plantengroepen, en bestaat uit een centrale, verticale as (ontstaan uit de stengel), voorzien van spiraal- of kruisgewijs ingeplante structuren (zijtakjes), die de sporangia (sporendoosjes), zaadknoppen of (deel)vruchten dragen. De 'zijtakken' kunnen, naargelang de plantenfamilie, ontstaan zijn uit bladeren of uit stengels. Bladeren die sporendoosjes dragen worden sporofyllen genoemd, bij stengels spreekt men van sporangioforen. In de sporendoosjes of helmhokjes worden de sporen of stuifmeelkorrels gevormd. "Strobilus" is een beschrijvende term, die dus gebruikt kan worden voor niet-homologe structuren. Er kan onderscheid gemaakt worden in verschillende kegels, zoals sporen-, bloei-, pollen- of zaadkegel, afhankelijk van het stadium waarin het verkeert. Het is waarschijnlijk dat de ontwikkeling van de strobili in de meeste, zo niet in alle van de volgende plantengroepen onafhankelijk van elkaar is gebeurd, en er dus sprake is van convergente evolutie. Dit is niet onverwacht, omdat de strobilus een van de meest compacte vormen is waarin laterale (zijstandige) organen rond een centrale as kunnen worden geplaatst, en omdat de bundeling van voortplantingsstructuren in één orgaan de benutting van de beschikbare voedingsstoffen en de verspreiding van de sporen optimaal maakt. (nl)
- Стро́билы (лат. strobilus от др.-греч. στρόβῑλος — кубарь, сосновая или еловая шишка) — органы размножения некоторых высших растений (плауновидных, хвощевидных, голосеменных); видоизменённые укороченные побеги или части побегов, несущие на себе специализированные листья — спорофиллы, на которых формируются споронесущие органы, называемые спорангии. У разноспоровых растений различают мегастробилы (женские стробилы) и микростробилы (мужские стробилы). Мегастробилом, или женской шишкой, называют укороченный побег с видоизменёнными листьями — мегаспорофиллами (называемыми также макроспорофиллами), — несущими на себе мегаспорангии (спорангии, на которых образуются ). Мегаспорангии семенных растений называются семязачатками. У представителей отделов плауновидные и хвощевидные стробилы называются спороносными колосками, у представителей голосеменных — шишками. Видоизменённые чешуевидные мегастробилы являются семенной чешуёй шишек хвойных растений. (ru)
- Kłos zarodnionośny, kłos zarodniowy, sporofilostan, strobil, strobila – gęste skupienie drobnych liści zarodniowych (sporofilów) na szczycie pędów, mające postać szyszkowatego kłosa. Występuje u skrzypów, widłaków, niektórych paproci, sagowców. W kłosie zarodnionośnym znajdują się zarodnie wytwarzające zarodniki. U niektórych skrzypów kłosy zarodnionośne występują na wyspecjalizowanych pędach zarodnionośnych, u pozostałych roślin kłosy wyrastają na pędach pełniących równocześnie funkcje asymilacyjne. U niektórych gatunków, jak np. u widłaka goździstego sporofilostany są wyraźnie wyodrębnione, a u innych, jak np. u widliczki ostrozębnej, słabo odróżniają się od pędów płonnych. W niektórych przypadkach wyróżnia się makrostrobile (żeńskie), produkujące jedynie makrospory (zarodniki żeńskie) oraz mikrostrobile (męskie), produkujące jedynie mikrospory (zarodniki męskie). Morfologia sporofilostanów i tworzących je sporofili, ich wielkość i barwa ma duże znaczenie przy rozpoznawaniu niektórych gatunków roślin. Określenie strobila (l.mn. strobile) odnosi się także do segmentowanego ciała tasiemców oraz talerzykowatych, młodych meduz powstających w wyniku strobilizacji. (pl)
- Strobilus (plural: strobili) är en sporbärande bildning hos vissa växter, det kallas också sporax. Strobili är kottliknande och oftast placerade i toppen på skott. Släkten med strobili är till exempel fräken, lummer, lopplummer eller dvärglummer. En strobilus består av en mittaxel och kringsittande sporofyll (sporangiebärande blad). Om strobili har två sorters sporer (heterospora) skiljer man på mikrosporofyll med mikrosporangier och makrosporofyll med makrosporangier (eller mega-). Detta är fallet hos Selaginella (dvärglummer).
* Strobilus hos fräken.
* Fräkenstrobilus i genomskärning.
* Strobili hos .
* Strobili hos mattlummer. (sv)
- Стробі́ли (лат. strobilus) — видозмінені пагони або частини пагонів, що несуть на собі спорангії. У представників плауноподібних и хвощеподібних стробіли називаються спороносними колосками, у представників голонасінних — шишками. Для дводомних рослин розрізняють мегастробіли (жіночі стробіли) и мікростробіли (чоловічі стробіли). (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Strobilo (Strobilus) estas strukturo de multaj terplantaj specioj konsistanta el dense agregitaj strukturoj laŭ la tigo, portantaj sporangiojn. Ankaŭ la ligneca semostrobilo de pingloarboj nomiĝas strobilo aŭ konuso, sinonime al la nefaka signifo de strobilo. Strobilon karakterizas centra akso (anatomie tigo) ĉirkaŭita de helikforme fiksitaj aŭ krucpoziciaj strukturoj kiuj povas esti modifitaj folioj aŭ modifitaj tigoj. Folioj kiuj portas sporangiojn estas nomataj sporofiloj, tigoj kun sporangioj nomiĝas sporangioforoj. (eo)
- Als Zapfen (Strobilus) oder Tschurtschn(Nord-, Ost- und Südtirol, Kärnten) werden in der Botanik je nach Definition verschiedene Formen von Blüten- und Fruchtständen oder auch Einzelblüten von Pflanzen bezeichnet. In der engsten Definition beschränkt sich der Begriff auf die verholzten ährigen weiblichen Blütenstände der Koniferen (Nadelhölzer). Häufig werden aber sowohl die männlichen als auch weiblichen Blütenstände aller Gymnospermen (Nacktsamer) als Zapfen angesprochen. In einer weiten Definition umfassen Zapfen alle Blüten und Blütenstände mit verlängerter, verholzter Achse und im Falle eines Blütenstands auch verholzten Tragblättern. (de)
- Un strobile est un terme employé en sciences de la vie. (fr)
- Grúpa cónúil duilleog nó struchtúr ar dhéanamh duilleog, a iompraíonn spóragáin agus a fhaightear i bplandaí feadánacha a bheireann spóir. I ngimnispeirmeach, is cón adhmadach é, agus is inaitheanta é i bplandaí buntúsacha áirithe is bláthanna cosúil leis an magnóilia. (ga)
- A strobilus (plural: strobili) is a structure present on many land plant species consisting of sporangia-bearing structures densely aggregated along a stem. Strobili are often called cones, but some botanists restrict the use of the term cone to the woody seed strobili of conifers. Strobili are characterized by a central axis (anatomically a stem) surrounded by spirally arranged or decussate structures that may be modified leaves or modified stems. Leaves that bear sporangia are called sporophylls, while sporangia-bearing stems are called sporangiophores. (en)
- 구화(strobile, 毬花)는 꽃에서 포자엽이 구형으로 모인 꽃이다. (ko)
- Стробі́ли (лат. strobilus) — видозмінені пагони або частини пагонів, що несуть на собі спорангії. У представників плауноподібних и хвощеподібних стробіли називаються спороносними колосками, у представників голонасінних — шишками. Для дводомних рослин розрізняють мегастробіли (жіночі стробіли) и мікростробіли (чоловічі стробіли). (uk)
- Kłos zarodnionośny, kłos zarodniowy, sporofilostan, strobil, strobila – gęste skupienie drobnych liści zarodniowych (sporofilów) na szczycie pędów, mające postać szyszkowatego kłosa. Występuje u skrzypów, widłaków, niektórych paproci, sagowców. W kłosie zarodnionośnym znajdują się zarodnie wytwarzające zarodniki. U niektórych skrzypów kłosy zarodnionośne występują na wyspecjalizowanych pędach zarodnionośnych, u pozostałych roślin kłosy wyrastają na pędach pełniących równocześnie funkcje asymilacyjne. U niektórych gatunków, jak np. u widłaka goździstego sporofilostany są wyraźnie wyodrębnione, a u innych, jak np. u widliczki ostrozębnej, słabo odróżniają się od pędów płonnych. W niektórych przypadkach wyróżnia się makrostrobile (żeńskie), produkujące jedynie makrospory (zarodniki żeńskie) o (pl)
- Een strobilus (meervoud: strobili) of kegel is een lijn- of kegelvormige structuur bij een plant die de voortplantingsorganen draagt. De strobilus komt voor bij zeer verscheidene plantengroepen, en bestaat uit een centrale, verticale as (ontstaan uit de stengel), voorzien van spiraal- of kruisgewijs ingeplante structuren (zijtakjes), die de sporangia (sporendoosjes), zaadknoppen of (deel)vruchten dragen. De 'zijtakken' kunnen, naargelang de plantenfamilie, ontstaan zijn uit bladeren of uit stengels. Bladeren die sporendoosjes dragen worden sporofyllen genoemd, bij stengels spreekt men van sporangioforen. In de sporendoosjes of helmhokjes worden de sporen of stuifmeelkorrels gevormd. (nl)
- Стро́билы (лат. strobilus от др.-греч. στρόβῑλος — кубарь, сосновая или еловая шишка) — органы размножения некоторых высших растений (плауновидных, хвощевидных, голосеменных); видоизменённые укороченные побеги или части побегов, несущие на себе специализированные листья — спорофиллы, на которых формируются споронесущие органы, называемые спорангии. У представителей отделов плауновидные и хвощевидные стробилы называются спороносными колосками, у представителей голосеменных — шишками. Видоизменённые чешуевидные мегастробилы являются семенной чешуёй шишек хвойных растений. (ru)
- Strobilus (plural: strobili) är en sporbärande bildning hos vissa växter, det kallas också sporax. Strobili är kottliknande och oftast placerade i toppen på skott. Släkten med strobili är till exempel fräken, lummer, lopplummer eller dvärglummer. En strobilus består av en mittaxel och kringsittande sporofyll (sporangiebärande blad). Om strobili har två sorters sporer (heterospora) skiljer man på mikrosporofyll med mikrosporangier och makrosporofyll med makrosporangier (eller mega-). Detta är fallet hos Selaginella (dvärglummer).
* Strobilus hos fräken.
* Fräkenstrobilus i genomskärning.
*
* (sv)
|
.jpeg?width=300)
.jpeg){kind=link}
