| dbo:abstract
|
- تعدّ الخنادق المحيطية بمثابة منخفضات سطحية توجد بقاع المحيط وتتميز بأنها نصف كروية طويلة ولكنها ضيقة. كما أنها تعدّ أيضًا أعمق البقاع في قاع المحيط. وتعدّ الخنادق المحيطية ظاهرة بنيوية مميزة لحدود الصفائح التقاربية.و توجد أشهر الخنادق في المحيط الهادي. وتتحرك الصفائح معًا على طول حدود الصفائح التقاربية من خلال معدلات مختلفة من مليمترات قليلة حتى عشرة سنتيمترات في العام. وتعدّ الخندق الموضع الذي يبدأ فيه هبوط بلاطي في النزول أسفل بلاطة قشرة أرضية أخرى. وتعدّ الخنادق موازية للجزر القوسية البركانية، وتبعد نحو 200 كـم (120 ميل) من القوس البركاني. وتمتد الخنادق المحيطية في الواقع نحو 3 الي 4 كم أسفل مستوى قاع البحر المحيط بها. وأكبر عمق محيطي قِيس بالموجات الصوتية هو تشالينجر ديب في خندق ماريانا بعمق يبلغ 10,911 م (35,797 قدم) أسفل سطح البحر. وتتحرك القشرة الأرضية المحيطية إلى داخل الخنادق بمعدل عالمي يبلغ . (ar)
- Una fossa marina és una depressió submarina, llarga, estreta i molt profunda, limitada per marges abruptes. Les màximes profunditats marines són el que s'anomenen fosses marines o fosses oceàniques. Les fosses marines es troben, normalment, a la vora dels grans relleus continentals o de grans arcs d'illes, sovint volcàniques i tenen el seu origen en un procés de subducció d'una placa sota una altra. Representen les cavitats més profundes del fons marí. Les fosses marines ocupen una petita part de la superfície terrestre, aproximadament l'1%, a partir dels 6.200 m de profunditat. Formen part d'una zona particularment inestable de la superfície terrestre, amb una forta intensitat dels sismes i una gran activitat volcànica. Si bé hi ha fosses marines en tots els oceans, les més profundes es troben sota l'oceà Pacífic, on sis són les fosses que aconsegueixen més de 10.000 m de profunditat. La fossa marina més profunda és la fossa Challenger de la Fossa de les Marianes que mesurada l'1 de juny 2009 pel sonar del va indicar 10.971 metres de profunditat. En aquests llocs submarins, la temperatura de l'aigua és molt baixa, però igualment hi ha una gran varietat de flora i fauna que s'adapta a les condicions de l'ambient. (ca)
- Hlubokomořský příkop je dlouhá a zároveň úzká topografická deprese na mořském dně. Příkopy jsou nejhlubšími místy na Zemi. Je to topografický projev subdukčních zón. Anglický termín trench (trenč) používaný pro pojmenování hlubinných příkopů, použil poprvé v roce 1923. Termín pro pojmenování dlouhých prohlubní v zemské kůře měl být obdobou anglického pojmu označujícím zákopy, známé hlavně po první světové válce. Hlubokomořské oceánské příkopy vznikají při střetu dvou litosférických desek, konkrétně při podsouvání jedné desky pod druhou. Paralelně s nimi se vyskytují vulkanické ostrovní oblouky (příp. řetězy vulkanických pohoří) ve vzdálenosti asi 200 kilometrů od příkopu. Příkopy obvykle poklesávají 3 až 4 km pod oceánské dno. Nejhlubší místo je prohlubeň Challenger v Marianském příkopu — 10 911 metrů pod hladinou moře. (cs)
- Profunda submara fosego estas longa kaj samtempe mallarĝa topografia depreso sur mara fundo. La fosegoj estas la plej profundaj lokoj sur Tero. La profundaj submaraj fosegoj estiĝas dum kunpuŝiĝo de du tektonaj platoj, konkrete dum subŝoviĝado de unu plato sub la alian. Paralele kun ili troviĝas vulkanaj insulaj arkoj (eventuale ĉenoj de vulkanaj montaroj) en distanco proksimume 200 km de la fosego. La fosegoj kutime profundiĝas 3 ĝis 4 kilometrojn sub oceanan fundon. La plej profunda loko estas profundaĵo Challenger en Mariana Fosego - 10 911 m sub la surfaco de la maro. (eo)
- Tiefseerinnen (engl. trenches) (umgangssprachlich oft auch Tiefseegräben) sind zumeist langgestreckte, aber relativ schmale Vertiefungen des Meeresbodens. Sie stellen die am tiefsten, natürlich vorkommenden Abschnitte der Erdoberfläche dar. Die tiefste aller Tiefseerinnen ist mit maximal 11.034 m Meerestiefe der Marianengraben im Pazifik. Tiefseerinnen entstehen in der Erdkruste, wenn tektonische Platten infolge plattentektonischer Vorgänge zusammenstoßen und eine unter die andere geschoben wird (Subduktion). An solchen Subduktionszonen taucht eine Platte in einem Winkel von bis zu 90° nach unten hin ab. Die Tiefseerinne markiert die Stelle, an der die beiden Platten aufeinandertreffen, beispielsweise eine kontinentale und eine ozeanische Platte. Dabei liegen die tiefsten Punkte der Rinne noch 3000 bis 4000 m unter dem Niveau des umgebenden Ozeanbodens. Eine Erhebung des Meeresbodens heißt Schwelle oder Meeresrücken (Tiefseerücken). (de)
- Las fosas oceánicas, también conocidas como fosas marinas, son estrechas y profundas trincheras que suelen encontrarse adosadas a los bordes continentales o junto a arcos de islas volcánicas, especialmente en el Pacífico. La temperatura del agua en las fosas marinas se mantiene fija en casi 4º, que es la que tiene el agua a una profundidad grande. Aunque no lo parezca, en las fosas oceánicas existe vida marina, como por ejemplo algunos tipos de moluscos y peces, en especial, de especies bioluminiscentes de pequeño tamaño. En el Pacífico occidental se encuentra el mayor número de fosas y las más profundas, con seis fosas que superan los 10 000 m de profundidad. Durante muchos años sorprendió que las zonas más profundas del océano no se hallasen en su centro, sino junto a las costas de islas volcánicas y continentes. El fenómeno es perfectamente comprensible ahora a la luz de la teoría de la tectónica de placas. (es)
- Itsas hobia edo fosa ozeanikoa ozeanoaren sakontasuna hasten den urazpiko lurraren gune beheratu eta luzangei deritze. Ozeanoan dagoen erliebe mota bat da, eta 11 kilometroko sakoneraraino irits daiteke: ezaguna den itsas hobirik sakonena Challenger osina da, Ozeano Barearen mendebaldeko Marianetako itsas hobian, 11.033 metroko sakonerarekin. Izan ere, Ozeano Barearen mendebaldean daude itsas hobi gehien, bai eta sakonenak ere, horietatik seik 10 kilometro baino gehiagoko sakonera baitute. Uraren tenperatura itsas hobietan oso baxua izaten da: 0 eta 2 °C artekoa izan ohi da. Hala uste izaten ez bada ere, itsas hobietan bada bizidunik, soinberak kasu. Urte askoan, zientzialariak harrituta zeuden zen ozeanoko tokirik sakonenak erdialdean ez, baizik uharte bolkanikoen eta kontinenteen ondoan daudela ikusita. Gertaera hau, baina, erraz azaldu eta ulertu da plaken tektonikaren teoria eta kontinenteen jitoaren bidez, jarraian azaltzen den bezala. (eu)
- Oceanic trenches are prominent long, narrow topographic depressions of the ocean floor. They are typically 50 to 100 kilometers (30 to 60 mi) wide and 3 to 4 km (1.9 to 2.5 mi) below the level of the surrounding oceanic floor, but can be thousands of kilometers in length. There are about 50,000 kilometers (31,000 mi) of oceanic trenches worldwide, mostly around the Pacific Ocean, but also in the eastern Indian Ocean and a few other locations. The greatest ocean depth measured is in the Challenger Deep of the Mariana Trench, at a depth of 11,034 m (36,201 ft) below sea level. Oceanic trenches are a feature of the Earth's distinctive plate tectonics. They mark the locations of convergent plate boundaries, along which lithospheric plates move towards each other at rates that vary from a few millimeters to over ten centimeters per year. Oceanic lithosphere moves into trenches at a global rate of about 3 km2/yr. A trench marks the position at which the flexed, subducting slab begins to descend beneath another lithospheric slab. Trenches are generally parallel to and about 200 km (120 mi) from a volcanic arc. Much of the fluid trapped in sediments of the subducting slab returns to the surface at the oceanic trench, producing mud volcanoes and cold seeps. These support unique biomes based on chemotrophic microorganisms. There is concern that plastic debris is accumulating in trenches and threatening these communities. (en)
- Ísleáin fhada chúnga ar ghrinneall na farraige. Suas le 100 km ar leithead, na mílte km ar fhad, suas le 4 km níos doimnhe ná an grinneall mórthimpeall. Faightear san Aigéan Atlantach iad (Clais Phórtó Ríce is Oileáin Sandwich Theas), san Aigéan Indiach (Clais Iáva), agus ar fud an Aigéin Chiúin (ina measc Clais Pheiriú is na Sile, Clais na Seapáine). Tá an doimhneacht is mó san aigéan, 11,034 km, i nDuibheagán an Challenger den Chlais Mháirianach. (ga)
- Une fosse océanique ou fosse sous-marine est une dépression sous-marine profonde, plus ou moins longue et étroite, présente dans les zones de subduction. Ces zones, caractéristiques des marges actives ou des rides médio-océaniques, sont engendrées par la collision ou l'expansion de plaques tectoniques. (fr)
- Palung Samudra adalah cekungan topografi dasar laut dengan lebar relatif sempit, namun dari ujung ke ujung sangat panjang. Objek Oseanografi ini merupakan terdalam dari dasar laut. Palung samudera memiliki ciri morfologi khas dari batas lempeng konvergen, di mana lempeng litosfer bergerak ke arah satu sama lain dengan kecepatan yang bervariasi dari beberapa milimeter hingga lebih dari sepuluh sentimeter per tahun. Keberadaan palung menandai posisi di mana lempengan yang tertekuk dan menunjam mulai turun ke bawah dengan lempengan litosfer lainnya. Palung umumnya sejajar dengan busur pulau vulkanik, dan berjarak sekitar 200 km (120 mil) dari busur vulkanik. Palung samudera biasanya terbentang 3 hingga 4 km (1,9 hingga 2,5 mil) di bawah permukaan dasar samudera di sekitarnya. Kedalaman laut paling dalam yang pernah diukur adalah Challenger Deep dari Palung Mariana, dengan kedalaman 11.034 m (36.201 kaki) di bawah permukaan laut. Dasar samudera bergerak ke dalam palung dengan kecepatan global sekitar 3 km2/tahun. (in)
- ( 다른 뜻에 대해서는 해구 (동음이의) 문서를 참고하십시오.)( 해연은 여기로 연결됩니다. 전한의 개국공신에 대해서는 해연 (전한) 문서를 참고하십시오.)
해구(海溝, 문화어: 바다홈, trench)는 대륙사면과 심해저의 경계를 따라 형성된 수심이 6000~11000m인 V 자형의 깊은 골짜기로 해양에서 가장 깊은 곳이며 대양의 중심이 아닌 대륙 주변에 위치하며 주변에서 지진과 화산이 많이 발생한다. 해구에서 가장 깊은 곳을 해연(海淵)이라 한다. (ko)
- 海溝（かいこう、英: trench）とは、海底が細長い溝状に深くなっている場所のことである。その深さは最大で水面下1万mに達する。一般に海溝では、海嶺で生まれた海洋プレートがアセノスフェアに沈み込んでいる。 (ja)
- In geologia una fossa oceanica è una depressione lineare del fondo oceanico. Può essere adiacente e parallela ad un margine continentale, oppure ad un arco insulare, quest'ultimo è separato dal continente e da un bacino di retroarco. Generalmente sono lunghe migliaia di metri, profonde fino a 11000 m e relativamente molto strette. I due versanti di una fossa sono asimmetrici: quello oceanico è meno ripido, mentre quello continentale o insulare è più ripido e caratterizzato da melanges, sedimenti misti e complessi di natura sia continentale sia oceanica. L'area continentale o insulare presenta orogenesi, attività sismica e spesso vulcanica. Le fosse sono il risultato dell'interazione tra due placche, oceanica-continentale o oceanica-oceanica, che premono l'una contro l'altra in un movimento compressivo: la zolla più densa sprofonda sotto quella meno densa, tale movimento è detto subduzione. (it)
- Rów oceaniczny – silnie wydłużone obniżenie dna oceanu o głębokości ponad 6000 m, czyli znacznie poniżej średniego poziomu dna basenów oceanicznych. Teoria tektoniki płyt wiąże ich istnienie ze strefami subdukcji, w których płyta oceaniczna (tzw. płyta dolna) wsuwa się pod inną płytę oceaniczną, bądź kontynentalną (płyta górna). W wyniku tego procesu za rowem powstają łuki wyspowe lub wulkaniczne łańcuchy górskie. Mechanizm ten tłumaczy zarówno wielkie głębokości rowów, jak też ich rozmieszczenie na Ziemi. Najgłębszym rowem oceanicznym na świecie jest Rów Mariański, którego największa głębia (Głębia Challengera) mierzy 10911 metrów (według pomiaru dokonanego w 1995 r. przez bezzałogowy japoński batyskaf Kaiko). Podawane są również inne (potwierdzone bądź nie) wartości; planowane są dalsze badania (pl)
- Een trog is een smalle en erg diepe kloof in de zeebodem, die ontstaat bij destructieve plaatranden. Hierbij duikt de ene tektonische plaat onder de andere (subductie). De zwaardere subducerende plaat verdwijnt in de aardmantel. Aan het oppervlak ontstaat een diepe langgerekte depressie die men een trog noemt. Het diepste punt van een trog wordt een genoemd. De laagste bekende punten in de wereld zijn de zeediepten van de diepzeetroggen, met de Vitjazdiepte 1 in de Marianentrog als diepste: 11.035 m onder zeeniveau. Er bestaan 31 diepe troggen, waarvan 24 in de Grote Oceaan gelegen zijn. De diepste troggen zijn 8 à 10 km diep en relatief nauw (minder dan 100 km breed). De Peru-Chilitrog is met een lengte van 5.900 km de langste trog. (nl)
- Djuphavsgravar (även djupgravar eller oceangravar) är långa sänkor i havsbotten längs med en öbåge eller kontinent. De uppstår i plattektoniska subduktionszoner. De flesta djuphavsgravarna är tusentals kilometer långa och sträcker sig vanligen till ett djup på 6 000 meter, eller 3–4 kilometer under omgivande djuphavsslätter och . Marianergraven når på sitt djupaste ställe, Challengerdjupet, 10 971 meter under havsytan. De konvergerande gränserna i jordens litosfär omfattar omkring 50 000 kilometer, varav större delen finns i Stilla havet och i östra Indiska oceanen. I Atlanten och Medelhavet finns relativt korta konvergerande gränser. Ett snitt genom en djuphavsgrav visar att gravens två sluttningar är asymmetriska med en svag yttre lutning (mot havet) på omkring 5° mot en inre lutning på omkring 10–16°. Den asymmetriska profilen beror på att den yttre sidan utgörs av översidan på den som håller på att pressas ned i manteln. Litosfärens tjocklek (omkring 10–200 kilometer) begränsar lutningen. Vid djuphavsgravens rand bildar den oceaniska skorpan först en förhöjning för att sedan böjas ned i graven. På sluttningen bildas parallella, trappstegsliknande förkastningar. Parallellt med djuphavsgravarna finns vulkaniska öbågar och vulkanbågar. Jordbävningar är vanliga kring djuphavsgravar. Djuphavsgravar kan vara igenfyllda av sedimentmaterial. (sv)
- As fossas oceânicas ou abissais são as regiões mais profundas dos oceanos, são zonas do encontro entre placas tectónicas, onde uma dessas placas mergulha sob a outra. Essas regiões são caracterizadas pela ausência total de luz e por uma pressão insuportável para a maioria dos seres vivos e temperaturas muito baixas. O homem consegue atingi-las com o auxílio de um batiscafo. Essa zona "negra" é habitada principalmente por bactérias heterotróficas ou quimiotróficas e seres necrófagos, que se alimentam de uma chuva constante de restos de seres vivos, detritos orgânicos e cadáveres que se depositam no fundo, bem como predadores. Os habitantes dos fundos marinhos incluem esponjas, anêmonas-do-mar, bem como uma variedade de peixes cegos, alguns com filamentos fluorescentes que podem atrair potenciais presas. (pt)
- Глубоководный жёлоб, или океанический жёлоб, — глубокая и длинная впадина на дне океана (5000-7000 м и более). Образуется в результате субдукции, то есть продавливания океанической коры под другую океаническую или континентальную кору (схождение плит). По этой причине районы желобов часто являются эпицентрами землетрясений, а дно является основанием многих вулканов. Океанические желоба существуют во всех океанах, самые глубокие — в Тихом, где и находится самая глубокая точка земли в Марианской впадине. По разным данным, её глубина — 10911 м, 10920 м, 11022 м или близкие значения. Перуанско-Чилийский жёлоб — самый длинный в мире (≈5900 км). (ru)
- 海沟是位于海洋中的两壁较陡、狭长的、水深大于5000米（如毛里求斯海沟5,564米）的沟槽。 海沟多分布于活动的海洋板块边缘，在海洋板块与大陆板块的交界处，一般认为它是地球板块相互挤压所形成。 世界大洋约有30条海沟，其中主要的有17条，属于太平洋的就有14条，环太平洋的地震带也都位于海沟附近。地球上最深也最知名的海沟是马里亚纳海沟，它位于西太平洋马里亚纳群岛东南侧，深度大约11,034米。 (zh)
- Океані́чні жо́лоби (англ. oceanic trench; нім. Tiefseegraben m, Tiefseerinne f) — западини, довгі вузькі зниження дна океанів з глибиною більше 6000 м. Є зоною субдукції, тобто зоною занурювання важчої океанічної тектонічної плити під легшу — материкову. Ширина їх 10—20 км, довжина 35 тис. км, глибина 5—11 км. Найбільші океанічні жолоби: 1.
* Алеутський жолоб — глибина до 8109 м, 2.
* Курило-Камчатський жолоб — 10542 м, 3.
* Японський жолоб — 9000 м, 4.
* Ідзу-Оґасаварський жолоб — 9810 м, 5.
* Філіппінський жолоб — 10882 м, 6.
* Маріанський жолоб — 11034 м, 7.
* Яванський жолоб — 7455 м, 8.
* Бугенвільський жолоб — 8006 м, 9.
* Тонга — 10882 м, 10.
* Кермадек — 10047 м, 11.
* Кайман — 7686 м, 12.
* Пуерто-Рико — 8605 м, 13.
* Центрально-Американський жолоб — 6662 м, 14.
* Перуансько-Чилійський жолоб — 8065 м, 15.
* Південно-Сандвічський жолоб — 8428 м. Максимальну глибину Світового океану (11034 м) встановлено у Маріанському жолобі. Походження океанічних жолобів пов'язують зі зсувом та опусканням океанічної літосферної плити. Для океанічних жолобів (за винятком жолоба Кайман) характерні висока сейсмічність і негативні аномалії сили тяжіння Фая, великі магнітні аномалії обох знаків і зниження значення теплового потоку. Останні дослідження океанічних западин виявили, що у западині накопичується біомаса, яка опускається туди з меншої глибини, і що бактерії на дні особливо активно розкладають сполуки вуглецю. Таким чином глибоководні западини відіграють диспропорційно більшу до своїх масштабів роль у регулюванні обсягів двоокису вуглецю, а отже й клімату. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Profunda submara fosego estas longa kaj samtempe mallarĝa topografia depreso sur mara fundo. La fosegoj estas la plej profundaj lokoj sur Tero. La profundaj submaraj fosegoj estiĝas dum kunpuŝiĝo de du tektonaj platoj, konkrete dum subŝoviĝado de unu plato sub la alian. Paralele kun ili troviĝas vulkanaj insulaj arkoj (eventuale ĉenoj de vulkanaj montaroj) en distanco proksimume 200 km de la fosego. La fosegoj kutime profundiĝas 3 ĝis 4 kilometrojn sub oceanan fundon. La plej profunda loko estas profundaĵo Challenger en Mariana Fosego - 10 911 m sub la surfaco de la maro. (eo)
- Ísleáin fhada chúnga ar ghrinneall na farraige. Suas le 100 km ar leithead, na mílte km ar fhad, suas le 4 km níos doimnhe ná an grinneall mórthimpeall. Faightear san Aigéan Atlantach iad (Clais Phórtó Ríce is Oileáin Sandwich Theas), san Aigéan Indiach (Clais Iáva), agus ar fud an Aigéin Chiúin (ina measc Clais Pheiriú is na Sile, Clais na Seapáine). Tá an doimhneacht is mó san aigéan, 11,034 km, i nDuibheagán an Challenger den Chlais Mháirianach. (ga)
- Une fosse océanique ou fosse sous-marine est une dépression sous-marine profonde, plus ou moins longue et étroite, présente dans les zones de subduction. Ces zones, caractéristiques des marges actives ou des rides médio-océaniques, sont engendrées par la collision ou l'expansion de plaques tectoniques. (fr)
- ( 다른 뜻에 대해서는 해구 (동음이의) 문서를 참고하십시오.)( 해연은 여기로 연결됩니다. 전한의 개국공신에 대해서는 해연 (전한) 문서를 참고하십시오.)
해구(海溝, 문화어: 바다홈, trench)는 대륙사면과 심해저의 경계를 따라 형성된 수심이 6000~11000m인 V 자형의 깊은 골짜기로 해양에서 가장 깊은 곳이며 대양의 중심이 아닌 대륙 주변에 위치하며 주변에서 지진과 화산이 많이 발생한다. 해구에서 가장 깊은 곳을 해연(海淵)이라 한다. (ko)
- 海溝（かいこう、英: trench）とは、海底が細長い溝状に深くなっている場所のことである。その深さは最大で水面下1万mに達する。一般に海溝では、海嶺で生まれた海洋プレートがアセノスフェアに沈み込んでいる。 (ja)
- 海沟是位于海洋中的两壁较陡、狭长的、水深大于5000米（如毛里求斯海沟5,564米）的沟槽。 海沟多分布于活动的海洋板块边缘，在海洋板块与大陆板块的交界处，一般认为它是地球板块相互挤压所形成。 世界大洋约有30条海沟，其中主要的有17条，属于太平洋的就有14条，环太平洋的地震带也都位于海沟附近。地球上最深也最知名的海沟是马里亚纳海沟，它位于西太平洋马里亚纳群岛东南侧，深度大约11,034米。 (zh)
- تعدّ الخنادق المحيطية بمثابة منخفضات سطحية توجد بقاع المحيط وتتميز بأنها نصف كروية طويلة ولكنها ضيقة. كما أنها تعدّ أيضًا أعمق البقاع في قاع المحيط. وتعدّ الخنادق المحيطية ظاهرة بنيوية مميزة لحدود الصفائح التقاربية.و توجد أشهر الخنادق في المحيط الهادي. (ar)
- Una fossa marina és una depressió submarina, llarga, estreta i molt profunda, limitada per marges abruptes. Les màximes profunditats marines són el que s'anomenen fosses marines o fosses oceàniques. Les fosses marines es troben, normalment, a la vora dels grans relleus continentals o de grans arcs d'illes, sovint volcàniques i tenen el seu origen en un procés de subducció d'una placa sota una altra. Representen les cavitats més profundes del fons marí. Les fosses marines ocupen una petita part de la superfície terrestre, aproximadament l'1%, a partir dels 6.200 m de profunditat. Formen part d'una zona particularment inestable de la superfície terrestre, amb una forta intensitat dels sismes i una gran activitat volcànica. (ca)
- Hlubokomořský příkop je dlouhá a zároveň úzká topografická deprese na mořském dně. Příkopy jsou nejhlubšími místy na Zemi. Je to topografický projev subdukčních zón. Anglický termín trench (trenč) používaný pro pojmenování hlubinných příkopů, použil poprvé v roce 1923. Termín pro pojmenování dlouhých prohlubní v zemské kůře měl být obdobou anglického pojmu označujícím zákopy, známé hlavně po první světové válce. (cs)
- Tiefseerinnen (engl. trenches) (umgangssprachlich oft auch Tiefseegräben) sind zumeist langgestreckte, aber relativ schmale Vertiefungen des Meeresbodens. Sie stellen die am tiefsten, natürlich vorkommenden Abschnitte der Erdoberfläche dar. Die tiefste aller Tiefseerinnen ist mit maximal 11.034 m Meerestiefe der Marianengraben im Pazifik. Eine Erhebung des Meeresbodens heißt Schwelle oder Meeresrücken (Tiefseerücken). (de)
- Las fosas oceánicas, también conocidas como fosas marinas, son estrechas y profundas trincheras que suelen encontrarse adosadas a los bordes continentales o junto a arcos de islas volcánicas, especialmente en el Pacífico. La temperatura del agua en las fosas marinas se mantiene fija en casi 4º, que es la que tiene el agua a una profundidad grande. Aunque no lo parezca, en las fosas oceánicas existe vida marina, como por ejemplo algunos tipos de moluscos y peces, en especial, de especies bioluminiscentes de pequeño tamaño. (es)
- Itsas hobia edo fosa ozeanikoa ozeanoaren sakontasuna hasten den urazpiko lurraren gune beheratu eta luzangei deritze. Ozeanoan dagoen erliebe mota bat da, eta 11 kilometroko sakoneraraino irits daiteke: ezaguna den itsas hobirik sakonena Challenger osina da, Ozeano Barearen mendebaldeko Marianetako itsas hobian, 11.033 metroko sakonerarekin. Izan ere, Ozeano Barearen mendebaldean daude itsas hobi gehien, bai eta sakonenak ere, horietatik seik 10 kilometro baino gehiagoko sakonera baitute. (eu)
- Oceanic trenches are prominent long, narrow topographic depressions of the ocean floor. They are typically 50 to 100 kilometers (30 to 60 mi) wide and 3 to 4 km (1.9 to 2.5 mi) below the level of the surrounding oceanic floor, but can be thousands of kilometers in length. There are about 50,000 kilometers (31,000 mi) of oceanic trenches worldwide, mostly around the Pacific Ocean, but also in the eastern Indian Ocean and a few other locations. The greatest ocean depth measured is in the Challenger Deep of the Mariana Trench, at a depth of 11,034 m (36,201 ft) below sea level. (en)
- Palung Samudra adalah cekungan topografi dasar laut dengan lebar relatif sempit, namun dari ujung ke ujung sangat panjang. Objek Oseanografi ini merupakan terdalam dari dasar laut. Palung samudera memiliki ciri morfologi khas dari batas lempeng konvergen, di mana lempeng litosfer bergerak ke arah satu sama lain dengan kecepatan yang bervariasi dari beberapa milimeter hingga lebih dari sepuluh sentimeter per tahun. Keberadaan palung menandai posisi di mana lempengan yang tertekuk dan menunjam mulai turun ke bawah dengan lempengan litosfer lainnya. Palung umumnya sejajar dengan busur pulau vulkanik, dan berjarak sekitar 200 km (120 mil) dari busur vulkanik. Palung samudera biasanya terbentang 3 hingga 4 km (1,9 hingga 2,5 mil) di bawah permukaan dasar samudera di sekitarnya. Kedalaman laut p (in)
- In geologia una fossa oceanica è una depressione lineare del fondo oceanico. Può essere adiacente e parallela ad un margine continentale, oppure ad un arco insulare, quest'ultimo è separato dal continente e da un bacino di retroarco. Generalmente sono lunghe migliaia di metri, profonde fino a 11000 m e relativamente molto strette. (it)
- Een trog is een smalle en erg diepe kloof in de zeebodem, die ontstaat bij destructieve plaatranden. Hierbij duikt de ene tektonische plaat onder de andere (subductie). De zwaardere subducerende plaat verdwijnt in de aardmantel. Aan het oppervlak ontstaat een diepe langgerekte depressie die men een trog noemt. Het diepste punt van een trog wordt een genoemd. (nl)
- Rów oceaniczny – silnie wydłużone obniżenie dna oceanu o głębokości ponad 6000 m, czyli znacznie poniżej średniego poziomu dna basenów oceanicznych. Teoria tektoniki płyt wiąże ich istnienie ze strefami subdukcji, w których płyta oceaniczna (tzw. płyta dolna) wsuwa się pod inną płytę oceaniczną, bądź kontynentalną (płyta górna). W wyniku tego procesu za rowem powstają łuki wyspowe lub wulkaniczne łańcuchy górskie. Mechanizm ten tłumaczy zarówno wielkie głębokości rowów, jak też ich rozmieszczenie na Ziemi. (pl)
- Глубоководный жёлоб, или океанический жёлоб, — глубокая и длинная впадина на дне океана (5000-7000 м и более). Образуется в результате субдукции, то есть продавливания океанической коры под другую океаническую или континентальную кору (схождение плит). По этой причине районы желобов часто являются эпицентрами землетрясений, а дно является основанием многих вулканов. (ru)
- As fossas oceânicas ou abissais são as regiões mais profundas dos oceanos, são zonas do encontro entre placas tectónicas, onde uma dessas placas mergulha sob a outra. Essas regiões são caracterizadas pela ausência total de luz e por uma pressão insuportável para a maioria dos seres vivos e temperaturas muito baixas. O homem consegue atingi-las com o auxílio de um batiscafo. Essa zona "negra" é habitada principalmente por bactérias heterotróficas ou quimiotróficas e seres necrófagos, que se alimentam de uma chuva constante de restos de seres vivos, detritos orgânicos e cadáveres que se depositam no fundo, bem como predadores. Os habitantes dos fundos marinhos incluem esponjas, anêmonas-do-mar, bem como uma variedade de peixes cegos, alguns com filamentos fluorescentes que podem atrair poten (pt)
- Djuphavsgravar (även djupgravar eller oceangravar) är långa sänkor i havsbotten längs med en öbåge eller kontinent. De uppstår i plattektoniska subduktionszoner. De flesta djuphavsgravarna är tusentals kilometer långa och sträcker sig vanligen till ett djup på 6 000 meter, eller 3–4 kilometer under omgivande djuphavsslätter och . Marianergraven når på sitt djupaste ställe, Challengerdjupet, 10 971 meter under havsytan. Vid djuphavsgravens rand bildar den oceaniska skorpan först en förhöjning för att sedan böjas ned i graven. På sluttningen bildas parallella, trappstegsliknande förkastningar. (sv)
- Океані́чні жо́лоби (англ. oceanic trench; нім. Tiefseegraben m, Tiefseerinne f) — западини, довгі вузькі зниження дна океанів з глибиною більше 6000 м. Є зоною субдукції, тобто зоною занурювання важчої океанічної тектонічної плити під легшу — материкову. Ширина їх 10—20 км, довжина 35 тис. км, глибина 5—11 км. Найбільші океанічні жолоби: Максимальну глибину Світового океану (11034 м) встановлено у Маріанському жолобі. Походження океанічних жолобів пов'язують зі зсувом та опусканням океанічної літосферної плити. (uk)
|
