| dbo:abstract
|
- Obduktion (nach lateinisch obduco ‚über etwas ziehen‘, ‚bedecken‘) bezeichnet in der Geologie die Überschiebung kontinentaler Erdkruste durch ozeanische Kruste. Entgegen landläufiger Meinung ist Obduktion nicht einfach der Gegenbegriff zum Vorgang der Subduktion, denn ozeanische Kruste ist dichter und damit schwerer als kontinentale Kruste und wird daher fast immer subduziert statt obduziert. Obduktion ist daher die Ausnahme von der Regel. Sie passiert nur unter ganz bestimmten Voraussetzungen und nur in geologisch kurzen Zeiträumen. Eine mögliche Situation, in der Aufschiebung ozeanischer Kruste auf einen Kontinent auftreten kann, sind Akkretionskeile. Hierbei wird während der Subduktion die ozeanische Kruste der Unterplatte nicht vollständig in den Oberen Mantel hinab gezogen (subduziert), sondern von ihrer Unterlage abgeschert und auf die kontinentale Kruste der Oberplatte aufgeschoben. Hierzu muss die kontinentale Kruste selbst für einige Zeit in die Subduktionszone hinuntergebogen worden sein, bevor sie sich auf Grund ihres niedrigeren spezifischen Gewichts wieder heraushob, und mit ihr die abgescherten Reste der ozeanischen Kruste. Bekanntestes Beispiel sind in diesem Zusammenhang schmale Streifen von Ophiolithen, die in Faltengebirgsgürteln gefunden werden und die man für die letzten Überbleibsel ganzer Ozeane hält, die zwischen zwei kollidierenden Kontinentalblöcken verschwunden sind. (de)
- Obdukzioa lurrazal ozeanikoa edo mantuko arrokak lurrazal kontinentalaren gainean zamalkatzen deneko prozesua da, plaka tektonikoen muga suntsikor batean. Prozesu hau orogenian zehar gerta daiteke. Obdukzioa askotan plaka tektoniko txiki bat bi plaka handiren tartean harrapatuta geratzen denean gertatzen da, lurrazal berri gisa atxikituta geratzen delarik. Kaledonia Berria, Kaliforniako eta Oman, Zipre edo Zeelanda Berrian honen adibideak aurki daitezke. Kasu bakan batzuetan gainetik jartzen den mantua ez da ozeanikoa, kontinentala baizik. Honen agerpena Rif eta gertatzen da. (eu)
- L'obduction est le chevauchement d'une croûte continentale par une croûte océanique. Elle entraîne la formation de complexes ophiolitiques (exemples : Oman et le massif du Chenaillet dans les Alpes, etc.). (fr)
- Obduction is a geological process whereby denser oceanic crust (and even upper mantle) is scraped off a descending ocean plate at a convergent plate boundary and thrust on top of an adjacent plate. When oceanic and continental plates converge, normally the denser oceanic crust sinks under the continental crust in the process of subduction. Obduction, which is less common, normally occurs in plate collisions at orogenic belts (where an oceanic plate that is subducting scrapes some of its material onto the continental plate) or back-arc basins (places where the edge of a continent is pulled away from the rest of the continent due to the stress of plate collision). Obduction of oceanic lithosphere produces a characteristic set of rock types called an ophiolite. This assemblage consists of deep-marine sedimentary rock (chert, limestone, clastic sediments), volcanic rocks (pillow lavas, volcanic glass, volcanic ash, sheeted dykes and gabbros) and peridotite (mantle rock). John McPhee describes ophiolite formation by obduction as "where ocean crust slides into a trench and goes under a continent, [and] a part of the crust - i.e., an ophiolite - is shaved off the top and ends up on the lip of the continent." Obduction occurs where a fragment of continental crust is caught in a subduction zone with resulting overthrusting of oceanic mafic and ultramafic rocks from the mantle onto the continental crust. Obduction often occurs where a small tectonic plate is caught between two larger plates, with the crust (both island arc and oceanic) welding onto an adjacent continent as a new terrane. When two continental plates collide, obduction of the oceanic crust between them is often a part of the resulting orogeny. Most obductions appear to have initiated at back-arc basins above the subduction zones during the closing of an ocean or an orogeny. (en)
- Obduksi adalah proses geologi dan salah satu batas antar lempeng di antara kerak benua dan kerak samudra, dimana kerak benua menunjam di bawah kerak samudra konvergen. Meskipun batuan samudra yang padat biasanya dihancurkan oleh subduksi di palung samudra, lempengan berat yang lebih tercerabut, terlepas dan berpindah melintasi kerak benua yang kurang padat. Batuan samudra yang diangkut ini diidentifikasi di darat sebagai suite ofiolit. Penempatan ofiolit ini terkait dengan dorongan bawah samudra dari cekungan batas yang terperangkap dan irisan akresi (prisma). Contohnya adalah di beberapa sabuk orogenik seperti pegunungan Himalaya yang merupakan hasil tumbukan lempeng Eurasia dan India, Appalachia dan Alpen di Eropa. (in)
- L'obduzione è un processo per cui porzioni di crosta oceanica sono spinte verso l'alto, anziché sprofondare verso il basso come si verifica di norma nelle zone di subduzione, e sovrascorrono il margine di contatto con altra crosta continentale o oceanica. Le rocce caratteristiche della crosta oceanica obdotta sono le ofioliti, consistenti di basalto, gabbro, peridotite, dunite ed eclogite. Frammenti di costa obdotta possono essere trovati per es. nell'Oman, a Cipro (monti Troodos), nelle Alpi, in Calabria (in Catena Costiera e nel massiccio del Reventino), a Terranova, in Nuova Caledonia, negli Appalachi o in Nuova Zelanda. Attualmente si ritiene che le ofioliti siano connesse alla chiusura di piccoli bacini oceanici, per es. fra un arco insulare e l'adiacente continente. Mentre il processo di subduzione è in atto, piccoli cunei di sedimenti, secondo la descrizione di Richard Fortey "porzioni di fondale oceanico strappate agli abissi", possono restare "appiccicati" al bordo della crosta continentale. (it)
- Met obductie wordt in de platentektoniek een mechanisme bedoeld waarmee een stuk gesubduceerde aardkorst langs een subductiezone omhoog beweegt, waarbij het over de subducerende tektonische plaat schuift. Obductie kan voorkomen tijdens gebergtevorming. (nl)
- Obdução (português brasileiro) ou obducção (português europeu) é um processo geológico pelo qual a crosta oceânica mais densa (ou mesmo o manto superior) é raspada de uma placa oceânica descendente em um limite convergente e empurrada para o topo de uma placa adjacente. Quando as placas oceânicas e continentais convergem, normalmente a crosta oceânica mais densa afunda sob a crosta continental no processo de subducção. A obdução, que é menos comum, normalmente ocorre em colisões de placas em (onde uma placa oceânica que está subduzindo raspa parte de seu material na placa continental, fazendo uma cunha acrescionária) ou bacias de retroarco (lugares onde a borda de um continente é afastada do resto do continente devido ao estresse da colisão de placas). A obdução da litosfera oceânica produz um conjunto característico de tipos de rochas chamado ofiolito. Este conjunto é constituído por rochas sedimentares marinhas profundas (cherte, calcário, sedimentos clásticos), rochas vulcânicas (lavas em almofada, vidro vulcânico, cinzas vulcânicas, diques e gabros) e peridotito (rocha do manto). John McPhee descreve a formação de ofiolito por obdução como "onde a crosta oceânica desliza em uma trincheira e vai sob um continente, [e] uma parte da crosta — ou seja, um ofiolito — é raspada no topo e termina no lábio do continente." A obdução ocorre quando um fragmento de crosta continental é capturado em uma zona de subducção com resultante sobreposição de rochas máficas e ultramáficas oceânicas do manto para a crosta continental. A obdução geralmente ocorre onde uma pequena placa tectônica é capturada entre duas placas maiores, com a crosta (arco insular e oceânica) se soldando em um continente adjacente como um novo terreno. Quando duas placas continentais colidem, a obdução da crosta oceânica entre elas é frequentemente parte da orogenia resultante. A maioria das obduções parece ter se iniciado em bacias de arco posterior acima das zonas de subducção durante o fechamento de um oceano ou uma orogenia. (pt)
- Обду́кция — надвигание тектонических пластин, сложенных фрагментами океанической литосферы на . В результате формируется офиолитовый комплекс. Термин введён в 1971 году. Обдукция происходит, когда какие-либо факторы нарушают нормальное поглощение океанической коры в мантию. Один из механизмов обдукции заключается в задирании океанической коры на континентальную окраину при попадании в зону субдукции срединно-океанического хребта. Обдукция относительно редкое явление и происходила в земной истории лишь периодически. Некоторые исследователи считают, что в наше время этот процесс происходит на юго-западном побережье Южной Америки. (ru)
- 仰冲（Obduction）是一種地質過程，指密度更大的洋殼在聚合性板塊邊緣處從下降的海洋板塊上被剝離，並推覆到到鄰近板块上。這鄰近的板块也可能是密度小的陸壳。仰冲不如俯衝常見，因為密度較大的大洋岩石圈通常會在較輕的大陸板塊下方俯衝。仰冲與造山帶或弧後盆地的板塊碰撞有關。 仰冲通常發生在俯衝帶，大洋壳中的基性和超基性岩石碎塊從地幔逆衝到大陸地殼上，成為蛇綠岩套。仰冲也會發生在一個小的洋殼板塊夾在兩個較大的大陸板塊之間，當兩個大陸板塊碰撞時，夾在它們之間的洋殼被擠入到相鄰的大陸板塊之間，由此產生造山運動。 大多數仰冲一般在俯衝帶上方的弧後盆地開始，在洋殼閉合或造山運動期間完成。 仰衝的例子有新喀里多尼亞和塞浦路斯特羅多斯山。 (zh)
- Обдукція (рос. обдукция, англ. obduction, нім. Obduktion f) – насування океанічної літосфери (земної кори і порід верхньої мантії) на край континентальної плити (згідно з уявленнями нової глобальної тектоніки). Обдукція супроводжується виникненням зон дрібнофокусних землетрусів, нахилених в бік від краю континенту. Сучасний процес обдукції, як припускають, протікає в сх. частині Середземного моря, де плита Егейського моря насувається на ложе Середземного моря. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Obdukzioa lurrazal ozeanikoa edo mantuko arrokak lurrazal kontinentalaren gainean zamalkatzen deneko prozesua da, plaka tektonikoen muga suntsikor batean. Prozesu hau orogenian zehar gerta daiteke. Obdukzioa askotan plaka tektoniko txiki bat bi plaka handiren tartean harrapatuta geratzen denean gertatzen da, lurrazal berri gisa atxikituta geratzen delarik. Kaledonia Berria, Kaliforniako eta Oman, Zipre edo Zeelanda Berrian honen adibideak aurki daitezke. Kasu bakan batzuetan gainetik jartzen den mantua ez da ozeanikoa, kontinentala baizik. Honen agerpena Rif eta gertatzen da. (eu)
- L'obduction est le chevauchement d'une croûte continentale par une croûte océanique. Elle entraîne la formation de complexes ophiolitiques (exemples : Oman et le massif du Chenaillet dans les Alpes, etc.). (fr)
- Obduksi adalah proses geologi dan salah satu batas antar lempeng di antara kerak benua dan kerak samudra, dimana kerak benua menunjam di bawah kerak samudra konvergen. Meskipun batuan samudra yang padat biasanya dihancurkan oleh subduksi di palung samudra, lempengan berat yang lebih tercerabut, terlepas dan berpindah melintasi kerak benua yang kurang padat. Batuan samudra yang diangkut ini diidentifikasi di darat sebagai suite ofiolit. Penempatan ofiolit ini terkait dengan dorongan bawah samudra dari cekungan batas yang terperangkap dan irisan akresi (prisma). Contohnya adalah di beberapa sabuk orogenik seperti pegunungan Himalaya yang merupakan hasil tumbukan lempeng Eurasia dan India, Appalachia dan Alpen di Eropa. (in)
- Met obductie wordt in de platentektoniek een mechanisme bedoeld waarmee een stuk gesubduceerde aardkorst langs een subductiezone omhoog beweegt, waarbij het over de subducerende tektonische plaat schuift. Obductie kan voorkomen tijdens gebergtevorming. (nl)
- 仰冲（Obduction）是一種地質過程，指密度更大的洋殼在聚合性板塊邊緣處從下降的海洋板塊上被剝離，並推覆到到鄰近板块上。這鄰近的板块也可能是密度小的陸壳。仰冲不如俯衝常見，因為密度較大的大洋岩石圈通常會在較輕的大陸板塊下方俯衝。仰冲與造山帶或弧後盆地的板塊碰撞有關。 仰冲通常發生在俯衝帶，大洋壳中的基性和超基性岩石碎塊從地幔逆衝到大陸地殼上，成為蛇綠岩套。仰冲也會發生在一個小的洋殼板塊夾在兩個較大的大陸板塊之間，當兩個大陸板塊碰撞時，夾在它們之間的洋殼被擠入到相鄰的大陸板塊之間，由此產生造山運動。 大多數仰冲一般在俯衝帶上方的弧後盆地開始，在洋殼閉合或造山運動期間完成。 仰衝的例子有新喀里多尼亞和塞浦路斯特羅多斯山。 (zh)
- Обдукція (рос. обдукция, англ. obduction, нім. Obduktion f) – насування океанічної літосфери (земної кори і порід верхньої мантії) на край континентальної плити (згідно з уявленнями нової глобальної тектоніки). Обдукція супроводжується виникненням зон дрібнофокусних землетрусів, нахилених в бік від краю континенту. Сучасний процес обдукції, як припускають, протікає в сх. частині Середземного моря, де плита Егейського моря насувається на ложе Середземного моря. (uk)
- Obduktion (nach lateinisch obduco ‚über etwas ziehen‘, ‚bedecken‘) bezeichnet in der Geologie die Überschiebung kontinentaler Erdkruste durch ozeanische Kruste. Entgegen landläufiger Meinung ist Obduktion nicht einfach der Gegenbegriff zum Vorgang der Subduktion, denn ozeanische Kruste ist dichter und damit schwerer als kontinentale Kruste und wird daher fast immer subduziert statt obduziert. Obduktion ist daher die Ausnahme von der Regel. Sie passiert nur unter ganz bestimmten Voraussetzungen und nur in geologisch kurzen Zeiträumen. (de)
- Obduction is a geological process whereby denser oceanic crust (and even upper mantle) is scraped off a descending ocean plate at a convergent plate boundary and thrust on top of an adjacent plate. When oceanic and continental plates converge, normally the denser oceanic crust sinks under the continental crust in the process of subduction. Obduction, which is less common, normally occurs in plate collisions at orogenic belts (where an oceanic plate that is subducting scrapes some of its material onto the continental plate) or back-arc basins (places where the edge of a continent is pulled away from the rest of the continent due to the stress of plate collision). (en)
- L'obduzione è un processo per cui porzioni di crosta oceanica sono spinte verso l'alto, anziché sprofondare verso il basso come si verifica di norma nelle zone di subduzione, e sovrascorrono il margine di contatto con altra crosta continentale o oceanica. (it)
- Obdução (português brasileiro) ou obducção (português europeu) é um processo geológico pelo qual a crosta oceânica mais densa (ou mesmo o manto superior) é raspada de uma placa oceânica descendente em um limite convergente e empurrada para o topo de uma placa adjacente. Quando as placas oceânicas e continentais convergem, normalmente a crosta oceânica mais densa afunda sob a crosta continental no processo de subducção. A obdução, que é menos comum, normalmente ocorre em colisões de placas em (onde uma placa oceânica que está subduzindo raspa parte de seu material na placa continental, fazendo uma cunha acrescionária) ou bacias de retroarco (lugares onde a borda de um continente é afastada do resto do continente devido ao estresse da colisão de placas). (pt)
- Обду́кция — надвигание тектонических пластин, сложенных фрагментами океанической литосферы на . В результате формируется офиолитовый комплекс. Термин введён в 1971 году. Обдукция происходит, когда какие-либо факторы нарушают нормальное поглощение океанической коры в мантию. Один из механизмов обдукции заключается в задирании океанической коры на континентальную окраину при попадании в зону субдукции срединно-океанического хребта. (ru)
|
