dbo:abstract
|
- NDB je nesměrový radiomaják (zkratka je z anglického Non Directional Beacon) používaný v letecké a námořní navigaci. V současné době je postupně nahrazován systémem D-VOR, nebo případně družicovou navigací. (cs)
- Ein ungerichtetes Funkfeuer (englisch Non-Directional Beacon – NDB) oder Kreisfunkfeuer ist eine Sendeanlage am Boden, welche ununterbrochen in alle Richtungen (ungerichtet) Funkwellen ausstrahlt. Ungerichtete Funkfeuer dienen als Strecken- oder Anflugfeuer sowie zur Positionsbestimmung in der Flug- und Seenavigation. Die Sendefrequenz – meist auf Langwelle – ist zu Identifikationszwecken mit einer Kennung, getastet im Morsecode, moduliert. (de)
- Una baliza no direccional (en inglés Non-Directional Beacon, o sus siglas NDB) es un radiotransmisor localizado en un lugar conocido, usado como una ayuda para la navegación aérea o marítima a modo de radiofaro. Como implica su nombre, la señal transmitida no incluye información direccional inherente, en contraste con otras ayudas de navegación como LFR, VOR y TACAN. Las señales de las NDB siguen la curvatura terrestre, de modo que pueden ser recibidas a distancias mucho más grandes a menores altitudes, una gran ventaja sobre el VOR. Sin embargo, las señales de las NDB son también más afectadas por las condiciones atmosféricas, terrenos montañosos, refracción costera y tormentas eléctricas, particularmente en grandes distancias. Las NDBs usadas en aviación son estandarizadas por el Anexo 10 de las normas de la ICAO, que especifican que deben operar en una frecuencia entre 190 kHz y 1750 kHz, aunque normalmente todas las NDBs norteamericanas operan en frecuencias entre 190 kHz y 535 kHz. Cada NDB es identificada por un indicativo en código morse de una, dos o tres letras. En Canadá, las NDBs de propiedad privada se identifican con una letra y un número. Las NBR norteamericanas son clasificadas por potencia: con baja para una potencia nominal menor de 50 watts, mediana desde 50 W hasta 2000 W y alta por encima de los 2000 W. (es)
- A non-directional beacon (NDB) or non-directional radio beacon is a radio beacon which does not include inherent directional information. Radio beacons are radio transmitters at a known location, used as an aviation or marine navigational aid. NDB are in contrast to directional radio beacons and other navigational aids, such as low-frequency radio range, VHF omnidirectional range (VOR) and tactical air navigation system (TACAN). NDB signals follow the curvature of the Earth, so they can be received at much greater distances at lower altitudes, a major advantage over VOR. However, NDB signals are also affected more by atmospheric conditions, mountainous terrain, coastal refraction and electrical storms, particularly at long range. The system, developed by United States Air Force (USAF) Captain Albert Francis Hegenberger, was used to fly the world's first instrument approach on May 9, 1932. (en)
- Non Directional Radio Beacon (NDB) merupakan salah satu fasilitas rambu udara radio yang paling sederhana dan menjadi persyaratan minimal yang diperlukan bagi suatu bandar udara. NDB membantu penerbang untuk mengetahui posisi suatu bandar udara dengan memancarkan sinyal gelombang radio ke segala arah. Peralatan NDB bekerja pada frekuensi antara 190 KHz – 1750 KHz. (in)
- Une balise non directionnelle (NDB) est une station radio localisée en un point identifié, et utilisée en tant qu'aide à la navigation aérienne ou maritime. Dans l'aviation, l'emploi de NDB est règlementé par l'annexe 10 de l'OACI qui spécifie que les NDB sont exploitées dans une gamme de fréquences (MF) comprises entre 190 et 1 750 kHz (en France, principalement entre 280 et 450 kHz). Ces radiobalises émettent typiquement deux ou trois lettres déterminées de l'alphabet morse à un intervalle de temps précis (toutes les 15 secondes par exemple) en modulation directe de porteuse (Classe d'émission radio A1A) ou modulation d'amplitude (A2A) par un signal audible 1 020 ou 400 Hz. La plupart émet le reste du temps une porteuse continue (non modulée N0N) permettant la localisation de la balise par radiogoniométrie avec un Radiocompas embarqué. Les antennes NDB sont polarisés verticalement et sont généralement trop courtes pour la résonance à la fréquence à laquelle elles fonctionnent - classiquement 20 m de longueur par rapport à une longueur d'onde d'environ 1000 m. Par conséquent, ces "petites" antennes nécessitent un réseau d'adaptation approprié, un boitier d'accord qui peut être constitué d'une inductance et d'un condensateur pour "accorder" l'antenne. Les antennes verticales NDB peuvent également être dotées couronnées d'une structure en forme de parapluie ou de marguerite conçue pour ajouter une charge à l'extrémité et améliorer son efficacité de rayonnement. Habituellement, un plan de masse ou un contrepoids est prévu sous l'antenne. Malgré la généralisation des systèmes de navigation VOR et GPS, les NDB continuent à être le système le plus largement utilisé dans le monde. Ce moyen de radionavigation est le plus souvent implanté en campagne, aux points clefs des régions de contrôle d'approche, comme sur un axe ILS. Les NDB ont un avantage majeur comparé aux VOR plus sophistiqués : le signal émis NDB suit la courbure de la Terre, il peut donc être capté à de plus grandes distances et à plus basse altitude. Néanmoins, le signal est affecté par les conditions atmosphériques, les terrains montagneux, la réfraction côtière et les orages, notamment sur les longues distances. (fr)
- Il Non-directional beacons, conosciuto anche con la sigla NDB, è un radiofaro non direzionale molto diffuso, assieme al VOR, e usato per la navigazione aerea strumentale (IFR) o per la radionavigazione marittima. Un tipo particolare di NDB, utilizzato nella navigazione aerea è il cosiddetto locator, con portata limitata tra le 10 e le 25 miglia nautiche e posizionato nella fase finale di una procedura di avvicinamento strumentale. (it)
- Een non-directional beacon (NDB) is een radionavigatiemiddel dat wordt gebruikt bij luchtvaartnavigatie. Het bestaat uit twee delen: bakenzenders op de grond en in het vliegtuig een automatische richtingszoeker, die ADF (Automatic Direction Finder) wordt genoemd. De bakenzender zendt rondom (niet gericht, Engels: non-directional) een radiosignaal uit op een frequentie in het LF- of MF-bereik (200 kHz - 415 kHz). Door middel van een peilontvanger kan de positie van het radiosignaal ten opzichte van het vliegtuig worden bepaald. De wijzer van een ADF geeft de richting aan waar het baken zich ten opzichte van het vliegtuig bevindt. Door de richting naar twee verschillende bakens te bepalen weet de piloot waar hij zich bevindt. De bakens zenden een twee- of drieletterige identificatie uit in morsecode; de piloot kan horen welk baken door de ADF in het vliegtuig wordt uitgepeild.De meeste NDB's kunnen tot een afstand van 25 NM met een redelijke precisie worden gepeild. Tegenwoordig worden NDB's veel minder vaak dan vroeger gebruikt als navigatiehulpmiddel op luchtroutes. De komst van VORs en GPS heeft het gebruik van NDB's naar de achtergrond gedrongen. (nl)
- 무지향성 표지(Non-Directional radio Beacon, NDB)는 광범위하게 사용된 최초의 전자항법 시설을 말한다. 항공기에 탑재된 DF(Direction Finder, 방향 탐지기) 또는 (Automatic Direction Finder, 자동방향 탐지기)는 NDB로부터의 신호를 받는다. ADF 계기는 항공기 헤딩(기수 방위)과 NDB가 있을 방향과의 각도차이를 나타낸다.NDB는 저파(400 또는 1020Hz)와 중파(190∼535kHz)를 사용(보통 200kHz ~ 415kHz)하고, 모르스 부호로 코드화된 세 문자 식별부호를 전송한다. 콤파스 로케이터는 무선 비컨이 ILS 마커 대용으로 활용되며, 음성송신이 없을 때는 송신소 등급부호 다음에 "W"자로 표기된다. 가격이 저렴해서 소규모 공항에는 아직도 사용되고 있지만 급속히 GPS로 교체되어 오고 있다. NDB 시설을 유지하는 비용이 비싸기 때문이다. (ko)
- 無指向性無線標識(むしこうせい むせんひょうしき、英: Non-Directional (Radio) Beacon、NDB)は、主に中波を用いて航空機の航法援助を行う無線標識。標識局では、全方向に無指向性の電波を発射している。航空機上でADF(自動方向探知機)を用いることにより、無線標識の方向を探知する。また、2個以上の無線標識局を探知することにより、現位置が判明する。近年では同様の情報が得られより精度が高いVORに置き換えられつつある。 (ja)
- Radiolatarnia bezkierunkowa, NDB (ang. Non-Directional Beacon) – naziemny nadajnik radiowy o charakterystyce bezkierunkowej, pracujący w zakresie częstotliwości 190-1750 kHz (fale od długich do średnich), zwykle z rastrem 1 kHz, wykorzystywany w systemie radionawigacji lotniczej. Radiolatarnie umieszcza się najczęściej na osi pasa lotniska, kilka kilometrów przed jego progiem. Radiokompas ADF (ang. Automatic Direction Finder) zainstalowany na pokładzie statku powietrznego, po dostrojeniu do częstotliwości wybranej radiolatarni, wskazuje na nią kąt kursowy. Kierunkowa radiokompasu ustawiana jest na najsłabszy sygnał, co wynika z ostrzejszego minimum niż maksimum charakterystyki kierunkowej anteny, w stosunku do anteny dookolnej. Sygnał nadawany przez radiolatarnię zawiera znak identyfikacyjny, złożony zwykle z jednego do trzech znaków alfabetu Morse'a, który powtarzany jest co kilka-kilkanaście sekund. Na terenie Europy ten sam znak nie powinien być częściej używany niż jeden raz. Fala nośna jest zmodulowana amplitudowo (modulacja A2A) tonem o częstotliwości 1020 Hz (w starszych radiolatarniach również 400 Hz) przy do 95%.Moc nadajnika jest zwykle rzędu kilkudziesięciu watów, dlatego zasięg radiolatarni przy powierzchni ziemi może nie przekraczać kilkudziesięciu kilometrów, jednak na większych wysokościach, z uwagi na brak przeszkód i zakłóceń, jest on wielokrotnie większy. Radiolatarnie NDB zwykle umieszczane były parami na przedłużeniu osi pasa startowego (dalsza i bliższa radiolatarnia NDB). System ten, przy wykorzystaniu dwóch radiokompasów ADF na pokładzie samolotu, umożliwiał bardziej precyzyjne podejście niż w przypadku tylko jednej radiolatarni. Z uwagi na istnienie bardziej precyzyjnych form podejścia do lądowania IFR (VOR/DME, ILS) system NDB odgrywa obecnie w lotnictwie komunikacyjnym coraz mniejsze znaczenie i nie instaluje się nowych radiolatarni NDB, utrzymując jedynie te istniejące. Ich funkcje przejmują bardziej uniwersalne i znacznie dokładniejsze radiolatarnie VOR. Radiolatarnie bezkierunkowe, poza wykorzystaniem w nawigacji lotniczej, są także popularne wśród radioamatorów zajmujących się odbiorem dalekich stacji. W tym celu stosowane są specjalne odbiorniki i anteny, co przy sprzyjających warunkach propagacyjnych umożliwia rejestrację sygnałów radiolatarni NDB oddalonych nawet o kilkanaście tysięcy kilometrów. Odbiór pobliskich radiolatarni jest możliwy za pomocą zwykłego odbiornika radiofonicznego wyposażonego w antenę ferrytową i obejmującego częstotliwość pracy NDB. (pl)
- Non-directional (radio) beacon (NDB), är en radiofyr som sänder en kontinuerlig bärvåg i alla riktningar, avsedd att pejlas från flygplan. Sändaren identifierar sig regelbundet med en långsam morsesignal som består av två eller tre bokstäver, gärna med anknytning till fyrens eller ortens namn. NDB-fyrar kan sända inom området 190-1750 kHz, men de flesta NDB-fyrarna sänder inom 250 - 450 kHz. Det är ofta möjligt att fånga in någon NDB-fyr med en vanlig rundradiomottagare som har långvågsband. (Även om det kan kännas både naturligt och pedagogiskt att säga NDB-fyr, så är det strängt taget en tautologi. Ordet fyr är redan täckt av bokstaven B för beacon. Jämför ordet CD-skiva. Branschfolk benämner dock fyrarna som en NDB, flera NDB:er på svenska) (sv)
- Um radiofarol não direcional, comumente referido pela abreviatura NDB, do inglês Non-Directional Beacon, é um radiotransmissor instalado em uma posição geográfica fixa e conhecida, que emite sinais de radiofrequência nas bandas de LF, MF ou menos comumente UHF. A denominação "não direcional" decorre do fato de o NDB emitir sinais de rádio em todas as direções (transmissão "circular" ou "em 360 graus"), classificando o NDB como um tipo de "radiofarol circular". (pt)
- 无方向性信标台(NDB, Non-Directional Beacon)通常是一个放置在已知地点的无线电发射装置,在航空或者航海方面进行。NDB与较新式的VOR、TACAN等导航台相比,缺少测距等功能。同时NDB也是今天使用的最古老的导航设备。NDB对于VOR来说,由于其发射的无线电信号沿着地球曲率半径传播,在低空时作用距离较VOR远。然而,NDB的信号受到天气、地形等因素的影响较大,例如山地和海岸。即便如此,在VOR、GPS导航出现的今天,NDB仍然由于价格低廉、易于架设等原因在世界各地广泛使用。 NDB导航台的工作频段在國際民航組織(International Civil Aviation Organization)规范的附件10中被规范为:从频率190kHz到1750kHz。每个NDB导航台有一个最大3个字母的标识。 (zh)
- Приводная радиостанция (ПРС), приводной радиомаяк (ПРМ) (NDB, англ. non-directional beacon) — наземный радиопередатчик ненаправленного излучения, размещённый в точке с известными координатами и предназначенный для определения курсового угла воздушного судна, а также трансляции речевых сообщений по каналу «земля — борт». Приводная радиостанция излучает незатухающие высокочастотные колебания, модулированные сигналом опознавания (идентификации радиомаяка) или речевым сообщением. Сигналы опознавания передаются кодом Морзе частотно-модулированными колебаниями. Диапазон рабочих частот ПРС охватывает участок от 120 кГц до 1950 кГц. (ru)
- Неспрям́ований радіома́як (анг. NDB, non-directional beacon) ― це радіопередавач у визначеному місці, що використовується в авіації та морській справі як навігаційний орієнтир. Як зрозуміло з назви, передаваний сигнал не включає дані про напрям, на відміну від інших навігаційних систем типу низькочастотного радіо, VOR та TACAN. Сигнали NDB огинають кривизну Землі, відповідно їх можна отримати на більшу відстань при менших висотах, що є величезною перевагою над VOR. Однак на NDB зв'язок має більший вплив погода, рельєф, берегова рефракція та електризація атмосфери, особливо на великих відрізках. (uk)
|
rdfs:comment
|
- NDB je nesměrový radiomaják (zkratka je z anglického Non Directional Beacon) používaný v letecké a námořní navigaci. V současné době je postupně nahrazován systémem D-VOR, nebo případně družicovou navigací. (cs)
- Ein ungerichtetes Funkfeuer (englisch Non-Directional Beacon – NDB) oder Kreisfunkfeuer ist eine Sendeanlage am Boden, welche ununterbrochen in alle Richtungen (ungerichtet) Funkwellen ausstrahlt. Ungerichtete Funkfeuer dienen als Strecken- oder Anflugfeuer sowie zur Positionsbestimmung in der Flug- und Seenavigation. Die Sendefrequenz – meist auf Langwelle – ist zu Identifikationszwecken mit einer Kennung, getastet im Morsecode, moduliert. (de)
- Non Directional Radio Beacon (NDB) merupakan salah satu fasilitas rambu udara radio yang paling sederhana dan menjadi persyaratan minimal yang diperlukan bagi suatu bandar udara. NDB membantu penerbang untuk mengetahui posisi suatu bandar udara dengan memancarkan sinyal gelombang radio ke segala arah. Peralatan NDB bekerja pada frekuensi antara 190 KHz – 1750 KHz. (in)
- Il Non-directional beacons, conosciuto anche con la sigla NDB, è un radiofaro non direzionale molto diffuso, assieme al VOR, e usato per la navigazione aerea strumentale (IFR) o per la radionavigazione marittima. Un tipo particolare di NDB, utilizzato nella navigazione aerea è il cosiddetto locator, con portata limitata tra le 10 e le 25 miglia nautiche e posizionato nella fase finale di una procedura di avvicinamento strumentale. (it)
- 무지향성 표지(Non-Directional radio Beacon, NDB)는 광범위하게 사용된 최초의 전자항법 시설을 말한다. 항공기에 탑재된 DF(Direction Finder, 방향 탐지기) 또는 (Automatic Direction Finder, 자동방향 탐지기)는 NDB로부터의 신호를 받는다. ADF 계기는 항공기 헤딩(기수 방위)과 NDB가 있을 방향과의 각도차이를 나타낸다.NDB는 저파(400 또는 1020Hz)와 중파(190∼535kHz)를 사용(보통 200kHz ~ 415kHz)하고, 모르스 부호로 코드화된 세 문자 식별부호를 전송한다. 콤파스 로케이터는 무선 비컨이 ILS 마커 대용으로 활용되며, 음성송신이 없을 때는 송신소 등급부호 다음에 "W"자로 표기된다. 가격이 저렴해서 소규모 공항에는 아직도 사용되고 있지만 급속히 GPS로 교체되어 오고 있다. NDB 시설을 유지하는 비용이 비싸기 때문이다. (ko)
- 無指向性無線標識(むしこうせい むせんひょうしき、英: Non-Directional (Radio) Beacon、NDB)は、主に中波を用いて航空機の航法援助を行う無線標識。標識局では、全方向に無指向性の電波を発射している。航空機上でADF(自動方向探知機)を用いることにより、無線標識の方向を探知する。また、2個以上の無線標識局を探知することにより、現位置が判明する。近年では同様の情報が得られより精度が高いVORに置き換えられつつある。 (ja)
- Um radiofarol não direcional, comumente referido pela abreviatura NDB, do inglês Non-Directional Beacon, é um radiotransmissor instalado em uma posição geográfica fixa e conhecida, que emite sinais de radiofrequência nas bandas de LF, MF ou menos comumente UHF. A denominação "não direcional" decorre do fato de o NDB emitir sinais de rádio em todas as direções (transmissão "circular" ou "em 360 graus"), classificando o NDB como um tipo de "radiofarol circular". (pt)
- 无方向性信标台(NDB, Non-Directional Beacon)通常是一个放置在已知地点的无线电发射装置,在航空或者航海方面进行。NDB与较新式的VOR、TACAN等导航台相比,缺少测距等功能。同时NDB也是今天使用的最古老的导航设备。NDB对于VOR来说,由于其发射的无线电信号沿着地球曲率半径传播,在低空时作用距离较VOR远。然而,NDB的信号受到天气、地形等因素的影响较大,例如山地和海岸。即便如此,在VOR、GPS导航出现的今天,NDB仍然由于价格低廉、易于架设等原因在世界各地广泛使用。 NDB导航台的工作频段在國際民航組織(International Civil Aviation Organization)规范的附件10中被规范为:从频率190kHz到1750kHz。每个NDB导航台有一个最大3个字母的标识。 (zh)
- Неспрям́ований радіома́як (анг. NDB, non-directional beacon) ― це радіопередавач у визначеному місці, що використовується в авіації та морській справі як навігаційний орієнтир. Як зрозуміло з назви, передаваний сигнал не включає дані про напрям, на відміну від інших навігаційних систем типу низькочастотного радіо, VOR та TACAN. Сигнали NDB огинають кривизну Землі, відповідно їх можна отримати на більшу відстань при менших висотах, що є величезною перевагою над VOR. Однак на NDB зв'язок має більший вплив погода, рельєф, берегова рефракція та електризація атмосфери, особливо на великих відрізках. (uk)
- Una baliza no direccional (en inglés Non-Directional Beacon, o sus siglas NDB) es un radiotransmisor localizado en un lugar conocido, usado como una ayuda para la navegación aérea o marítima a modo de radiofaro. Como implica su nombre, la señal transmitida no incluye información direccional inherente, en contraste con otras ayudas de navegación como LFR, VOR y TACAN. Las señales de las NDB siguen la curvatura terrestre, de modo que pueden ser recibidas a distancias mucho más grandes a menores altitudes, una gran ventaja sobre el VOR. Sin embargo, las señales de las NDB son también más afectadas por las condiciones atmosféricas, terrenos montañosos, refracción costera y tormentas eléctricas, particularmente en grandes distancias. (es)
- Une balise non directionnelle (NDB) est une station radio localisée en un point identifié, et utilisée en tant qu'aide à la navigation aérienne ou maritime. Dans l'aviation, l'emploi de NDB est règlementé par l'annexe 10 de l'OACI qui spécifie que les NDB sont exploitées dans une gamme de fréquences (MF) comprises entre 190 et 1 750 kHz (en France, principalement entre 280 et 450 kHz). Ces radiobalises émettent typiquement deux ou trois lettres déterminées de l'alphabet morse à un intervalle de temps précis (toutes les 15 secondes par exemple) en modulation directe de porteuse (Classe d'émission radio A1A) ou modulation d'amplitude (A2A) par un signal audible 1 020 ou 400 Hz. La plupart émet le reste du temps une porteuse continue (non modulée N0N) permettant la localisation de la balise p (fr)
- A non-directional beacon (NDB) or non-directional radio beacon is a radio beacon which does not include inherent directional information. Radio beacons are radio transmitters at a known location, used as an aviation or marine navigational aid. NDB are in contrast to directional radio beacons and other navigational aids, such as low-frequency radio range, VHF omnidirectional range (VOR) and tactical air navigation system (TACAN). (en)
- Een non-directional beacon (NDB) is een radionavigatiemiddel dat wordt gebruikt bij luchtvaartnavigatie. Het bestaat uit twee delen: bakenzenders op de grond en in het vliegtuig een automatische richtingszoeker, die ADF (Automatic Direction Finder) wordt genoemd. Tegenwoordig worden NDB's veel minder vaak dan vroeger gebruikt als navigatiehulpmiddel op luchtroutes. De komst van VORs en GPS heeft het gebruik van NDB's naar de achtergrond gedrongen. (nl)
- Radiolatarnia bezkierunkowa, NDB (ang. Non-Directional Beacon) – naziemny nadajnik radiowy o charakterystyce bezkierunkowej, pracujący w zakresie częstotliwości 190-1750 kHz (fale od długich do średnich), zwykle z rastrem 1 kHz, wykorzystywany w systemie radionawigacji lotniczej. (pl)
- Non-directional (radio) beacon (NDB), är en radiofyr som sänder en kontinuerlig bärvåg i alla riktningar, avsedd att pejlas från flygplan. Sändaren identifierar sig regelbundet med en långsam morsesignal som består av två eller tre bokstäver, gärna med anknytning till fyrens eller ortens namn. NDB-fyrar kan sända inom området 190-1750 kHz, men de flesta NDB-fyrarna sänder inom 250 - 450 kHz. Det är ofta möjligt att fånga in någon NDB-fyr med en vanlig rundradiomottagare som har långvågsband. (sv)
- Приводная радиостанция (ПРС), приводной радиомаяк (ПРМ) (NDB, англ. non-directional beacon) — наземный радиопередатчик ненаправленного излучения, размещённый в точке с известными координатами и предназначенный для определения курсового угла воздушного судна, а также трансляции речевых сообщений по каналу «земля — борт». (ru)
|