| dbo:abstract
|
- Linkový kód je libovolný způsob reprezentace digitálního signálu pro přenos elektrickým kabelem v základním pásmu, bez použití modulace. Linkové kódy se používají i pro přenos optickými kabely, pro magnetický a optický záznam informací a na principu linkových kódů jsou vytvořeny i čárové kódy. Nejjednodušší linkový kód Non Return to Zero, u kterého je nula reprezentována jednou úrovní napětí a jednička jinou, je pro některá použití nevýhodný:
* může obsahovat stejnosměrnou složku
* neposkytuje prostředky pro synchronizaci přijímače s vysílačem
* nemá prostředky pro odhalování chyb přenosu Proto byla vyvinuta celá řada dalších linkových kódů pro různá použití. Moderní linkové kódy jsou obvykle konstruovány tak, aby zabezpečily synchronizaci přijímače s vysílačem a zároveň používaly minimální šířku pásma pro dosažení co největší přenosové rychlosti nebo co největší . (cs)
- تراميز الخط في الاتصال عن بعد هي شفرة تُختار للاستخدام ضمن نظام اتصالات لنقل إشارة رقمية إلى خط نقل كهرباء. تشفير الخط يمثل الإشارة الرقمية التي يتعين نقلها، مع شكل موجي مناسب للخصائص المحددة للقناة المادية ومعدات الاستقبال. ويسمى نمط الجهد أو التيار أو الفوتونات المستخدمة لتمثيل البيانات الرقمية على وصلة الإرسال بترميز الخط.
* بوابة اتصال عن بعد (ar)
- Der Leitungscode bzw. Leitungskode legt bei der digitalen Telekommunikation fest, wie die zur Informationsübertragung genutzten Symbole auf der physischen Ebene übertragen werden. Dabei werden bestimmte Pegelfolgen, etwa Lichtintensitäten auf Glasfasern oder Spannungen oder Ströme auf elektrischen Leitungen, binären Bitsequenzen im Datenstrom zugeordnet. (de)
- Telekomunikazioetan, linea kodea datu digitalak transmititzeko edo biltegiratzeko kode mota da, batez ere , korronte edo fotoizko patroiak erabiltzen dituena. Garraiatutako seinale digitala denborarekiko duen hedadurarekiko erlazioan datza. Kodeketa teknikak konputagailu-sare arloan transmisioaren ezaugarriak hobetzeko eta seinale digitalari arauak ezartzeari deritzo. (eu)
- En telecomunicaciones, un código en línea o código de línea (modulación en banda base) es un código utilizado en un sistema de comunicación para propósitos de transmisión. Los códigos de línea son frecuentemente usados para el transporte digital de datos. Estos códigos consisten en representar la señal digital transportada respecto a su amplitud respecto al tiempo. La señal está perfectamente sincronizada gracias a las propiedades específicas de la capa física. La representación de la onda se suele realizar mediante un número determinado de impulsos. Estos impulsos representan los unos y los ceros digitales. Los tipos más comunes de codificación en línea son el unipolar, polar, bipolar y Manchester. Después de la codificación en línea, la señal se manda a través de la capa física. A veces las características de dos canales aparentemente muy diferentes son lo suficientemente parecidos para que el mismo código sea usado por ellos. (es)
- In telecommunication, a line code is a pattern of voltage, current, or photons used to represent digital data transmitted down a communication channel or written to a storage medium. This repertoire of signals is usually called a constrained code in data storage systems. Some signals are more prone to error than others as the physics of the communication channel or storage medium constrains the repertoire of signals that can be used reliably. Common line encodings are unipolar, polar, bipolar, and Manchester code. (en)
- 伝送路符号（でんそうろふごう）・ライン符号（line code）は、主にデジタル情報を変換したもので、伝送路や記憶媒体の特性に適した形式で表した符号の総称。電圧・電流・光のパルス波形などの物理信号パターンを構成するのに用いる。 (ja)
- Dans le domaine des télécommunications, un code en ligne est un codage destiné à être utilisé dans les systèmes de communication pour transmettre des données. Pour le transport de données numériques, le codage en ligne est souvent utilisé. Il consiste à représenter le signal numérisé à transporter, par un autre signal qui présente des variations d'amplitude régulièrement espacées dans le temps, celui-ci étant adapté aux propriétés physiques spécifiques des canaux de transmissions (et des équipements récepteurs). Le codage du signal est utilisé pour représenter les 1 et les 0 d'un signal numérique sur le lien, ce processus est appelé codage en ligne.Après le codage en ligne, le signal peut être directement émis sur le canal de transmission, sous la forme de variations de la tension ou du courant. Les types de codage en ligne les plus utilisés sont , , bipolaire et le codage Manchester. Un signal électrique codé pour une transmission ne doit pas avoir de composante continue (la valeur moyenne du signal doit être de 0), ceci à cause de l'impossibilité de transporter une composante continue sur de longues distances. S’il y avait une composante continue à la réception, ceci mènerait à une augmentation de la tension du signal, et causerait des erreurs lors du décodage. Le codage en ligne rend possible la synchronisation du récepteur selon la phase du signal. Si la synchronisation n'est pas parfaite, alors le signal décodé n'aura pas de référence optimale (en fréquence) pour échantillonner les symboles reçus. De tels défauts augmentent les erreurs de transmission ; c'est pour cela que l'on préconise d'ajouter des codes de détection d'erreurs au codage en ligne. Le signal codé en ligne et le signal produit par un terminal peuvent être différents et nécessiter une conversion adéquate. Un codage en ligne est spécifique au support qu'il emprunte lors de la transmission (fibre optique ou câble blindé, coaxial, etc.). Ces contraintes varient selon le matériel et le mode de transmission car il faut tenir compte des phénomènes physiques comme les interférences, la distorsion, l'impédance et l'atténuation du signal. Plusieurs types de codage existent : CMI, RZ, NRZ, etc. (fr)
- Codifica di linea in telecomunicazioni è il processo in cui un messaggio/pacchetto dati viene adattato (modulato) secondo le caratteristiche della linea di comunicazione usata. Come si può vedere dallo schema, la trasmissione dati passa attraverso tre tipi di codifica, a loro volta usati per inviare un messaggio o per decodificarlo e riceverlo. Di seguito vengono schematizzati e commentati i passaggi che compongono una codifica generalmente usata. Nelle centrali numeriche e nei computer i dati transitano in codice NRZ dove all'1 logico corrisponde il livello alto e allo 0 logico il livello basso. Questa codifica è, però, incompatibile con doppini telefonici, cavi coassiali o fibre ottiche perché non consente la rigenerazione e, avendo una componente continua, non riesce a passare attraverso i traslatori differenziali delle centraline telefoniche.La codifica procede allora con l'RZ, il cui spettro contiene la frequenza portante e ancora la componente continua. Nella codifica di linea uno dei codici più usati è l'AMI (Alternate Marking Inversion) a tre livelli in cui al bit 0 corrisponde sempre il livello 0 e al bit 1, invece, corrispondono alternativamente +1 e -1, in modo che il valore medio del segnale sia sempre zero. Avendo poi necessità di rigenerare il clock anche in presenza di lunghe sequenze di 0, si usa spesso la Codifica HDB3. Un altro vantaggio della codifica di linea AMI è l'abbassamento della frequenza di cifra Fc e dato che su doppino telefonico in rame l'attenuazione è circa proporzionale alla radice quadrata della frequenza con tale abbassamento della frequenza di cifra si riesce ad abbassare l'attenuazione consentendo dunque una maggiore velocità di trasmissione o una maggiore lunghezza di collegamento a parità di bit-rate. (it)
- Bij digitaal gegevenstransport wordt onder andere gebruikgemaakt van lijncodering. Lijncodering is het representeren van een te verzenden digitaal signaal door een amplitude- en tijd-discreet signaal, dat optimaal is toegesneden op de specifieke eigenschappen van het gebruikte kanaal, en van de ontvangstapparatuur. Het signaal kan na lijncodering direct in de vorm van spanningsvariaties door transmissie-apparatuur op een transmissielijn worden gezet. Het kanaal waarover een gegevens met lijncodering worden verzonden moet er een met wisselstroom zijn. De gemiddelde signaalwaarde moet dus 0 zijn, omdat het niet mogelijk is een signaal over lange leidingen met gelijkstroom te verzenden. Dat zou aan de kant van de ontvanger voor een grote kans op fouten in de decodering zorgen. Er moet bovendien bij lijncodering aan de kant van de ontvangst een goede synchronisatie op de fase van het ontvangen signaal zijn. Als de synchronisatie niet optimaal is, dan wordt er niet op die tijdstippen gedecodeerd waarop in de ontvangen signaalvorm de verschillen in amplitude tussen de in de lijncodering gedefinieerde symbolen wel optimaal zijn. Bij realistische kanalen is het bijvoorbeeld niet gewenst om lange rijen opeenvolgende nullen of enen te verzenden, omdat dan de ontvanger problemen kan krijgen met de synchronisatie. Lijncodering kan ervoor zorgen dat er een bepaald maximum zit in het aantal achtereenvolgens verstuurde nullen of enen. Ten derde is het wenselijk als de lijncodering een structuur heeft die bij de lijndecodering detectie van fouten mogelijk maakt. Er wordt in de meeste vormen van elektronsiche communicatie aan de kant van de afzender eerst broncodering toegepast, daarna kanaalcodering en ten slotte lijncodering. Er is volgens het noisy-channel coderings theorema van Claude Shannon een maximum aan de hoeveelheid symbolen, die per seconde kunnen worden overgedragen over een verbinding met ruis. (nl)
- Kodowanie liniowe – proces przekształcenia sygnału binarnego na cyfrowy sygnał liniowy. Kod liniowy dobiera się odpowiednio do dysponowanego toru telekomunikacyjnego, tak aby było odpowiednie ukształtowanie widma energetycznego. Kod liniowy powinien charakteryzować się następującymi cechami:
* Nie zawierać składowej stałej – trakt może zawierać elementy nie przenoszące prądu stałego, jak transformatory, lub w trakcie mogą być przesyłane napięcia do zasilania zdalnych regeneratorów. Spełnienie tego warunku następuje, gdy średnia wartość napięcia w linii wynosi 0.
* Pozwalać na łatwe generowanie i łatwe dekodowanie.
* Przenosić informacje o sygnale taktowania – wymagane do synchronizacji odbiorników lub regeneratorów.
* Mieć strukturę pozwalającą na łatwą detekcję błędów.
* Mieć jak najmniejszą sumę cyfrową.
* Posiadać widmo energetyczne o jak najwęższym pasmie. Najpowszechniej w telekomunikacji stosowane są trójwartościowe kody transmisyjne, np. AMI, HDB3, natomiast w transmisjach szerokopasmowych – wielowartościowe. (pl)
- Физи́ческое коди́рование (линейное кодирование, манипуляция сигнала, модуляция, импульсно-кодовая модуляция) — представления дискретных сигналов, передаваемых по цифровому каналу связи, с целью передачи данных, представленных в цифровом виде, на расстояние по физическому каналу связи (такому как оптическое волокно, витая пара, коаксиальный кабель, инфракрасное излучение). Физическое кодирование также применяется для записи данных на цифровой носитель. При физическом кодировании обращают внимание на характеристики формируемого сигнала: ширину полосы частот, гармонический состав сигнала, способность к синхронизации приёмника с передатчиком. При физическом кодировании решаются вопросы синхронизации, управления полосой пропускания сигнала, скорость передачи данных и расстояние на которое необходимо передать данные. Различают виды передачи дискретных сигналов:
* синхронный способ передачи данных — когда приёмник и передатчик работают синхронно (в один такт);
* асинхронный способ передачи данных — когда приёмник и передатчик работают несинхронно. (ru)
- Кодування — перетворення вхідного коду, який може бути представлений послідовністю бітів, у вихідний код, який з відносно великою ймовірністю може бути переданий без втрат через телекомунікаційні мережі. (uk)
- 线路码（英語：Line code），有时也称传输码。为了便于数字信号传输，将原始的数据码进行一定的修改就得到了线路码。举例来说，当原始数据中存在长时间连续的1或0时，接收方便很难得知每一位信号的时长，也可能误以为信号传输终结而中断通信。线路码还可增加功能，适应信道的特性。常见的线路码包括AMI码、HDB3码等。 線碼，表示二進位串流碼的方法，其中這樣的方法是以電子方式來實現。 線碼一般會用不歸零(NRZ)或歸零(RZ)這兩種方式來表示。歸零代表表示位元的脈波在位元結束時，會回到0伏特或中間值。不歸零的位元脈波則不會有這樣的行為。 1.
* 單極不歸零訊號在單極不歸零線碼中，符號1代表在符號期間輸出振幅為A的脈波，而符號0表示關掉脈波。這種線碼也被稱為開-閉信號。單極不歸零訊號的缺點是因為要傳送直流電位，所以會浪費功率。 2.
* 雙極不歸零訊號在雙極不歸零訊號中，符號1和0分別傳送振幅為+A與-A的脈波。這種線碼的優點是容易產生，而且比單極不歸零訊號要更節省功率。 3.
* 單極歸零訊號在這種線碼中，符號1是振幅為A，寬度為半個符號的方波來表示，而符號0則不會傳送任何脈波。這種線碼的缺點是，與雙極歸零訊號相比，它要多3dB的功率，才能達成相同的符號錯誤率。 4.
* 雙極歸零訊號此種線碼使用三種振幅。相同振幅的正脈波與負脈波，也就是+A與-A，輪流用來表示符號1，並且每個脈波只有半符號寬度。符號0則是不會有脈波出現。這種訊號有一個優點就是，當符號1和0出現的機率相同時，傳輸訊號的功率頻譜中便不會出現直流成分，同時，它的低頻成分也十分微量。這種線碼也叫做交替符號轉換(alternate mark inversion, AMI)訊號。 5.
* 分相(曼徹斯特碼 Manchester Code)在此種線碼中，符號1是由一個振幅為A的正向脈波，與振幅為-A的負向脈波所表示，正向脈波與負向脈波的寬度都是半符號寬。而在符號0，兩個脈波的極性相反。不論訊號的統計特性表現為何，曼徹斯特碼都能壓抑直流成分，以及較不重要的低頻成分。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- تراميز الخط في الاتصال عن بعد هي شفرة تُختار للاستخدام ضمن نظام اتصالات لنقل إشارة رقمية إلى خط نقل كهرباء. تشفير الخط يمثل الإشارة الرقمية التي يتعين نقلها، مع شكل موجي مناسب للخصائص المحددة للقناة المادية ومعدات الاستقبال. ويسمى نمط الجهد أو التيار أو الفوتونات المستخدمة لتمثيل البيانات الرقمية على وصلة الإرسال بترميز الخط.
* بوابة اتصال عن بعد (ar)
- Der Leitungscode bzw. Leitungskode legt bei der digitalen Telekommunikation fest, wie die zur Informationsübertragung genutzten Symbole auf der physischen Ebene übertragen werden. Dabei werden bestimmte Pegelfolgen, etwa Lichtintensitäten auf Glasfasern oder Spannungen oder Ströme auf elektrischen Leitungen, binären Bitsequenzen im Datenstrom zugeordnet. (de)
- Telekomunikazioetan, linea kodea datu digitalak transmititzeko edo biltegiratzeko kode mota da, batez ere , korronte edo fotoizko patroiak erabiltzen dituena. Garraiatutako seinale digitala denborarekiko duen hedadurarekiko erlazioan datza. Kodeketa teknikak konputagailu-sare arloan transmisioaren ezaugarriak hobetzeko eta seinale digitalari arauak ezartzeari deritzo. (eu)
- In telecommunication, a line code is a pattern of voltage, current, or photons used to represent digital data transmitted down a communication channel or written to a storage medium. This repertoire of signals is usually called a constrained code in data storage systems. Some signals are more prone to error than others as the physics of the communication channel or storage medium constrains the repertoire of signals that can be used reliably. Common line encodings are unipolar, polar, bipolar, and Manchester code. (en)
- 伝送路符号（でんそうろふごう）・ライン符号（line code）は、主にデジタル情報を変換したもので、伝送路や記憶媒体の特性に適した形式で表した符号の総称。電圧・電流・光のパルス波形などの物理信号パターンを構成するのに用いる。 (ja)
- Кодування — перетворення вхідного коду, який може бути представлений послідовністю бітів, у вихідний код, який з відносно великою ймовірністю може бути переданий без втрат через телекомунікаційні мережі. (uk)
- Linkový kód je libovolný způsob reprezentace digitálního signálu pro přenos elektrickým kabelem v základním pásmu, bez použití modulace. Linkové kódy se používají i pro přenos optickými kabely, pro magnetický a optický záznam informací a na principu linkových kódů jsou vytvořeny i čárové kódy. Nejjednodušší linkový kód Non Return to Zero, u kterého je nula reprezentována jednou úrovní napětí a jednička jinou, je pro některá použití nevýhodný:
* může obsahovat stejnosměrnou složku
* neposkytuje prostředky pro synchronizaci přijímače s vysílačem
* nemá prostředky pro odhalování chyb přenosu (cs)
- En telecomunicaciones, un código en línea o código de línea (modulación en banda base) es un código utilizado en un sistema de comunicación para propósitos de transmisión. Los códigos de línea son frecuentemente usados para el transporte digital de datos. Estos códigos consisten en representar la señal digital transportada respecto a su amplitud respecto al tiempo. La señal está perfectamente sincronizada gracias a las propiedades específicas de la capa física. La representación de la onda se suele realizar mediante un número determinado de impulsos. Estos impulsos representan los unos y los ceros digitales. Los tipos más comunes de codificación en línea son el unipolar, polar, bipolar y Manchester. (es)
- Dans le domaine des télécommunications, un code en ligne est un codage destiné à être utilisé dans les systèmes de communication pour transmettre des données. Pour le transport de données numériques, le codage en ligne est souvent utilisé. Il consiste à représenter le signal numérisé à transporter, par un autre signal qui présente des variations d'amplitude régulièrement espacées dans le temps, celui-ci étant adapté aux propriétés physiques spécifiques des canaux de transmissions (et des équipements récepteurs). Le codage du signal est utilisé pour représenter les 1 et les 0 d'un signal numérique sur le lien, ce processus est appelé codage en ligne.Après le codage en ligne, le signal peut être directement émis sur le canal de transmission, sous la forme de variations de la tension ou du co (fr)
- Codifica di linea in telecomunicazioni è il processo in cui un messaggio/pacchetto dati viene adattato (modulato) secondo le caratteristiche della linea di comunicazione usata. Come si può vedere dallo schema, la trasmissione dati passa attraverso tre tipi di codifica, a loro volta usati per inviare un messaggio o per decodificarlo e riceverlo. Di seguito vengono schematizzati e commentati i passaggi che compongono una codifica generalmente usata. (it)
- Kodowanie liniowe – proces przekształcenia sygnału binarnego na cyfrowy sygnał liniowy. Kod liniowy dobiera się odpowiednio do dysponowanego toru telekomunikacyjnego, tak aby było odpowiednie ukształtowanie widma energetycznego. Kod liniowy powinien charakteryzować się następującymi cechami: Najpowszechniej w telekomunikacji stosowane są trójwartościowe kody transmisyjne, np. AMI, HDB3, natomiast w transmisjach szerokopasmowych – wielowartościowe. (pl)
- Bij digitaal gegevenstransport wordt onder andere gebruikgemaakt van lijncodering. Lijncodering is het representeren van een te verzenden digitaal signaal door een amplitude- en tijd-discreet signaal, dat optimaal is toegesneden op de specifieke eigenschappen van het gebruikte kanaal, en van de ontvangstapparatuur. Het signaal kan na lijncodering direct in de vorm van spanningsvariaties door transmissie-apparatuur op een transmissielijn worden gezet. Ten derde is het wenselijk als de lijncodering een structuur heeft die bij de lijndecodering detectie van fouten mogelijk maakt. (nl)
- Физи́ческое коди́рование (линейное кодирование, манипуляция сигнала, модуляция, импульсно-кодовая модуляция) — представления дискретных сигналов, передаваемых по цифровому каналу связи, с целью передачи данных, представленных в цифровом виде, на расстояние по физическому каналу связи (такому как оптическое волокно, витая пара, коаксиальный кабель, инфракрасное излучение). Физическое кодирование также применяется для записи данных на цифровой носитель. При физическом кодировании обращают внимание на характеристики формируемого сигнала: ширину полосы частот, гармонический состав сигнала, способность к синхронизации приёмника с передатчиком. При физическом кодировании решаются вопросы синхронизации, управления полосой пропускания сигнала, скорость передачи данных и расстояние на которое необх (ru)
- 线路码（英語：Line code），有时也称传输码。为了便于数字信号传输，将原始的数据码进行一定的修改就得到了线路码。举例来说，当原始数据中存在长时间连续的1或0时，接收方便很难得知每一位信号的时长，也可能误以为信号传输终结而中断通信。线路码还可增加功能，适应信道的特性。常见的线路码包括AMI码、HDB3码等。 線碼，表示二進位串流碼的方法，其中這樣的方法是以電子方式來實現。 線碼一般會用不歸零(NRZ)或歸零(RZ)這兩種方式來表示。歸零代表表示位元的脈波在位元結束時，會回到0伏特或中間值。不歸零的位元脈波則不會有這樣的行為。 (zh)
|
