| dbo:abstract
|
- مدينة هيرابوليس (باليونانية:Ἱεράπολις) هي مدينة قديمة ذات أسم يوناني يعني «المدينة المقدسة» وهي مدينة في آسيا الصغرى في جنوب غرب الأناضول المجاورة لباموكال الحديثة، وكانت تعتبر مركزاً لعبادة الآلهة السورية اتارجاتس. وأشتهرت بالمياة المعدنية الدافئة فيه، وقد أستخدمت الينابيع الساخنة ومنتعجا صحياً منذ القدم، شيدت الحمامات الكبيرة من كتل حجرية ضخمة دون أستخدام تتألف أنقاضه وهي اليوم مجموعة آثار للكنائس والهياكل والمباني القديمة. الموقع على لائحة التراث العالمي منذ عام 1988. (ar)
- Hieràpolis (en grec antic Ἱεράπολις, 'ciutat sagrada') és una antiga ciutat grecoromana de Frígia, a la província de Denizli (Turquia). Estava situada entre els rius Licos i Meandre. Probablement va ser fundada pels grecs, encara que no hi ha constància del fet. Les seves ruïnes són al costat de Pamukkale, famosa per les seves fonts termals. Segons Estrabó, les aigües calentes de les fonts formaven estalactites i s'utilitzaven per tenyir. Vora les fonts hi havia el Plutonium, una cova sagrada de gran profunditat, d'on sortia un vapor verinós que no afectava als sacerdots anomenats Galli. En temps d'Ammià Marcel·lí la cova havia perdut la seva capacitat per enverinar. Plini el Vell diu que la deïtat més venerada era la Gran Mare o Cíbele. El lloc era un centre de repòs per als nobles. En temps de Pau de Tars hi havia una església cristiana. Va ser el lloc de naixement del filòsof Epictet. El paratge de Pamukkale i les ruïnes de Hieràpolis van ser declarats Patrimoni de la Humanitat per la Unesco l'any 1988. (ca)
- Hierapolis (řecky Ἱεράπολις) je bývalé antické město na kopci s termálními lázněm Pamukkale na území dnešního Turecka v provincii Denizli. V dávných dobách bylo toto území součástí Frygického království, které bylo v 8. století př. n. l. založeno v západní části Anatolské vysočiny. Od roku 1988 je Hierapolis vedeno v seznamech UNESCO jako významná lokalita Světového dědictví v Evropě. Město bylo postaveno nad travertinovou terasou Pamukkale nad údolím řeky s minerálními prameny, mezi městy Sardy a . Toto místo bylo již za antických dob známé díky impozantním bílým terasám, které vznikly usazením minerálů ze zdejších horkých pramenů. Město prosperovalo díky využití horkých pramenů při barvení vlněných tkanin a také díky vzkvétajícímu obchodu s tkaninami. (cs)
- Hieràpolis de Síria (en grec antic Ἱερὰ πόλις 'ciutat sagrada') era una ciutat de Síria al districte de Cirrèstica, situada a la via entre Antioquia i Mesopotàmia, a 24.000 passes a l'oest de l'Eufrates i a 36.000 passes (uns 50 km) al sud-oest de Seugma. Segons l'historiador Zòsim, estava a dos dies i mig de viatges des de Beroea de Síria i a cinc dies d'Antioquia de l'Orontes. Hierapolis o Hieropolis, és el nom que es troba a les monedes i el que dona Esteve de Bizanci. Va obtenir el seu nom grec de Seleuc I Nicàtor, segons diu Claudi Elià, i el seu nom anterior, el que li donaven els seus habitants, era Βαμβύκη ('Bambyke'), segons diu Plini el Vell: "Bambycen quae alio nomine Hierapolis vocatur" (Bambyce, que també s'anomena per altre nom Hierapolis) . Era la seu principal del culte a la "deessa siriana" Astarte, una personificació dels poders passius de la natura. Probablement la deessa era Atargatis o Dèrceto. Plini el Vell també l'anomena Mabog i apareix en siríac amb les formes Mundbedj, Manbesja, Manbesjum, Bugúk Munbedj Manbegji i altres. El culte a la dea el va descriure Llucià de Samòsata a l'obra que se li atribueix titulada De Dea Syria, on parla dels sacerdots rodamons que recorrien les grans ciutats amb una imatge de la deessa muntada dalt d'un ase per recollir diners. També en parla Luci Apuleu. No queden ruïnes del temple. Sota els selèucides, degut a la seva bona situació entre Antioquia de l'Orontes i Selèucia del Tigris es va convertir en un gran centre comercial. Estrabó va explicar el pas de les caravanes des de Síria cap a Selèucia i Babilònia. Cras va saquejar el temple de la deessa i es va apoderar dels tresors l'any 53 aC. Segons Plutarc, hi havia tal quantitat de riqueses que van trigar diversos dies en examinar-los i pesar-los. Constantí el Gran la va fer capital de la nova província Eufratense (Euphratensis). Julià l'Apòstata, abans de creuar l'Eufrates va concentrar totes les seves forces a Hieràpolis. L'emperador va sojornar tres dies a la ciutat, a la casa de Sòpater, un deixeble de Iàmblic de Calcis. Amb l'establiment del cristianisme, Hieràpolis va recuperar el seu nom antic de Bambice, però va perdre importància i magnificència amb la desaparició del culte ancestral. Buzes, un general de Belisari que comandava la regió quan aquest se'n va absentar, va concentrar les seves forces a Hieràpolis, per aturar les forces del rei sassànida Cosroes I, però només va poder sortir-ne amb vida després de comprometre's a pagar un fort tribut, segons diu l'historiador Procopi. Joan Zonaràs diu que l'emperador Romà IV Diògenes va ocupar la ciutat l'any 1068 en un intent de frenar l'avenç dels turcs. Queden algunes restes de la ciutat, sobretot del període d'ocupació turca, encara que s'han identificat ruïnes del període grec. (ca)
- Η Ιεράπολις ήταν αρχαία ελληνική πόλη της Φρυγίας, στη Μικρά Ασία, στη σημερινή Τουρκία. Πρόκειται για σημαντικό αξιοθέατο και μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς. (el)
- Η Ιεράπολις Βαμβύκη ή Ιεράπολις η Κυρρηστική ήταν αρχαία πόλη που βρισκόταν στην Κυρρηστική, περιοχή της βόρειας Συρίας από τον Ευφράτη ποταμό μέχρι το όρος . Το προηγούμενο όνομα της πόλης ήταν, σε εξελληνισμένη μορφή, Βαμβύκη ενώ οι Σύροι την ονόμαζαν, στα Αραμαϊκά, Μαμπόγκ, ονομασία που αντανακλάται στο σημερινό όνομα της πόλης Μανμπίτζ (Manbij) της Συρίας. Κατα τόν Ρωμαίο συγγραφέα Αιλιανό, αυτός που μετονόμασε τη Βαμβύκη σε Ιεράπολη ήταν ο Σέλευκος Νικάτωρ. Αργυρό νόμισμα της πόλης πιθανώς αναφέρει το όνομα του Σελεύκου. Αν αυτό αληθεύει, τότε επρόκειτο για μοναδικό προνόμιο της πόλης να εκδίδει αργυρά νομίσματα στο όνομα του ίδιου του βασιλιά. Χαρακτηριστικά, ο ίδιος βασιλιάς είχε επιτρέψει και στη Σελεύκεια της Πιερίας και την Αντιόχεια να εκδώσουν νομίσματα με το όνομά του αλλά μόνο ορειχάλκινα. Όπως παραδίδει ο Πλίνιος, στην πόλη αυτή λατρευόταν η συριακή θεά Αταργάτις, την οποία οι Έλληνες αποκαλούσαν Δερκετώ. Στην πόλη υπήρχε ναός της θεάς ο οποίος είχε ανοικοδομηθεί από τη «Στρατονίκη, σύζυγο του βασιλιά της Ασσυρίας». Κατά πάσα πιθανότητα, πρόκειται για τη Στρατονίκη, μητριά και αργότερα σύζυγο του Αντιόχου Α΄. Ωστόσο έχει αμφισβητηθεί από μερικούς ιστορικούς ότι η Στρατονίκη συνέβαλε στην ανοικοδόμηση. Δεν έχει απομείνει τίποτε από τον ναό αυτό, ωστόσο είναι γνωστή η μορφή του από περιγραφή του Λουκιανού. Επρόκειτο για ναό ιωνικού ρυθμού πάνω σε ανυψωμένη βάση η οποία έβλεπε προς την ανατολή, σε λόφο στο κέντρο της πόλης, και περιβαλλόταν από διπλό τείχος. Δίπλα στον ναό υπήρχε μικρή λίμνη με ιερά ψάρια. Σύμφωνα με τον Γράνιο Λικινιανό (Granius Licinianus), κάποιος βασιλιάς, πιθανότατα ο Αντίοχος Δ΄ Επιφανής, τέλεσε τον συμβολικό γάμο του με τη θεά και στη συνέχεια λεηλάτησε τους θησαυρούς του ναού. Τον ναό λεηλάτησε επίσης ο Ρωμαίος στρατηγός Κράσσος, το 54 π.Χ.. Στην πόλη λατρευόταν επίσης ο σύζυγος της Αταργάτιδος, Χαντάντ, τον οποίο ο Λουκιανός ταυτίζει με τον Δία, καθώς και ο Απόλλωνας. Διάφορες μαρτυρίες αναφέρουν Ιεραπολίτες σε άλλα σημεία του ελληνιστικού κόσμου. Π.χ. σε αιγυπτιακό πάπυρο του 156 π.Χ. αναφέρεται σκλάβος συριακής καταγωγής από τη Βαμβύκη ενώ επιγραφή από τα μέσα του 2ου αι. π.Χ. από τη Λάρισα αποδίδει τιμές σε Χαλδαίο αστρονόμο με το όνομα Αντίπατρος, ο οποίος είχε γίνει πολίτης στο της θεσσαλικής Μαγνησίας.Επίσης, αναφέρεται η ύπαρξη ακμάζουσας παροικίας Ιεραπολιτών εμπόρων στη Δήλο, στα τέλη του 2ου αι. π.Χ. Όσο για το καθεστώς του οικισμού, επιγραφή του 128/7 π.Χ. από τη Δήλο την αναφέρει ρητά ως «πόλιν». Παρόλα αυτά, δεν υπάρχουν αναφορές για τη δημοτική οργάνωση της πόλης στην ελληνιστική περίοδο. Ο Στράβων, ο οποίος έγραψε κατά τα τέλη του 1ου αι. π.Χ. με αρχές του 1ου αι. μ.Χ., την αναφέρει ως «πολίχνιον». Ο ίδιος την αναφέρει, πιθανότατα κατά λάθος, και ως Έδεσσα. Η αρχαιότερη σωζόμενη αναφορά σε βουλή και δήμο έρχεται από τον 2ο αι. μ.Χ. Στο 1ο μισό του 1ου αι. π.Χ., η Ιεράπολη, μαζί με την Ηράκλεια και τη Βέροια (σημ. Αλέππο ή Χαλέπι), ανήκε στην ηγεμονία του Διονυσίου, γιου του Ηρακλέωνα. Κατά τη ρωμαϊκή περίοδο ήταν πρωτεύουσα της επαρχίας της Κομμαγηνής. Γι αυτόν τον λόγο αποτελούσε ισχυρό φρούριο και σημείο συγκέντρωσης των ρωμαϊκών και μετέπειτα βυζαντινών στρατιωτικών δυνάμεων κάθε φορά που οι Πέρσες περνούσαν τα σύνορα και την πρώτη γραμμή άμυνας της αυτοκρατορίας. Ανάμεσα στα σημαντικά πρόσωπα που έμειναν στην πόλη ήταν ο αυτοκράτορας Βάλης, κατά τις επιχειρήσεις του εναντίον των Περσών, και ο Κομεντίολος, στρατηγός του αυτοκράτορα Μαυρικίου. Εδώ σταμάτησε για λίγες ημέρες ο Ιουλιανός, κατά την έναρξη της εκστρατείας του εναντίον των Περσών. Το 540, επί βασιλείας του Ιουστινιανού, η πόλη υποχρεώθηκε να πληρώσει βαριά λύτρα προκειμένου να αποφύγει τη λεηλασία από τον στρατό του Πέρση βασιλιά Χοσρόη. Ο Ιουστινιανός ενίσχυσε τις οχυρώσεις της πόλης, περιορίζοντας την περίμετρό τους. Ο αυτοκράτορας Ηράκλειος εκμεταλλεύτηκε τη στρατηγική θέση της Ιεράπολης, παρακολουθώντας από εκεί την αποχώρηση των Περσών από τα βυζαντινά εδάφη που κατείχαν καθώς και τα τεκταινόμενα στο εσωτερικό της Περσικής αυτοκρατορίας, την επαύριο της νίκης του εναντίον της (628). Ήδη εκείνη την εποχή η Ιεράπολη ήταν σημαντικό κέντρο του Μονοφυσιτισμού. Εκεί το 630 ο Ηράκλειος παρέλαβε τα λείψανα του Τιμίου Σταυρού που είχαν πάρει από τα Ιεροσόλυμα οι Πέρσες και διεξήγαγε εκτενείς συζητήσεις με τον μονοφυσίτη Πατριάρχη Αντιοχείας Αθανάσιο και 12 επισκόπους για δογματικά ζητήματα. Λέγεται μάλιστα πως σε αυτές τις συζητήσεις δημιουργήθηκε το συμβιβαστικό δόγμα του το οποίο στη συνέχεια εξελίχθηκε στον Μονοθελητισμό. Το 1068 την κατέλαβε ο αυτοκράτορας Ρωμανός Διογένης, επιβραδύνοντας έτσι την προέλαση των Σελτζούκων. Στη συνέχεια η Ιεράπολη περιήλθε διαδοχικά στους Τούρκους και τους Σταυροφόρους. Στη συνέχεια, οι Μογγόλοι την κατέστρεψαν ολοκληρωτικά. Βρισκόταν στον μεγάλο δρόμο που οδηγούσε ανατολικά στην Αντιόχεια (Έδεσσα, σημ. Ούρφα). Τα ερείπια της πόλης βρίσκονται στη θέση της σημερινής Μανμπίτζ, 88 χλμ βορειανατολικά του Αλέππο της Συρίας. Τα πρώτα ευρήματα ανακαλύφθηκαν το 1879. (el)
- Hierapolis (altgriechisch Ἱεράπολις „Heilige Stadt“, gelegentlich auch Hieropolis) war eine antike griechische Stadt in der Landschaft Phrygien in Kleinasien (heute Türkei, am Berg oberhalb von Pamukkale), gelegen am Rand des -Tals an der Straße im Hermos-Tal von Sardeis nach Apameia in Phrygien. Der Ort war schon im Altertum berühmt für die warmen Quellen, deren Wasser unterhalb der Stadt die weißen Kalksinterterrassen von Pamukkale entstehen ließ. Das Wasser diente zur Färbung von Wolle: Weberei und Textilhandel bildeten die Grundlagen des Reichtums der Stadt. (de)
- Hierapolis estis antikva greka urbo de la reĝlando Frigio en Malgrandazio, la hodiaŭa Turkio. La urbo situis ĉe monta deklivo super la kalkoŝtonaj terasoj de Pamukkale), en la valo de la rivero Hermos inter la urboj Sardeso kaj Apameia Kibotos. La loko jam dum la antikva epoko famis pro la varmaj mineralaj fontoj, kies akvo dum fluo kaj forvaporiĝo kreas imponajn blankajn kalkoŝtonajn terasojn. La (ne aldone hejtenda) akvo aparte servis por la farbado de lano: teksado kaj komercado pri teksaĵoj estis la bazo de la urba prospero. (eo)
- Hierápolis (Ιεραπολις - ciudad sagrada), antigua ciudad helenística, hoy en ruinas, ubicada en la actual Pamukkale, provincia de Denizli, Turquía. Por sus restos arqueológicos la Unesco en 1998 la declaró Patrimonio de la Humanidad. (es)
- Hierapolis (antzinako grezieraz: Ἱεράπολις; euskaraz: «Hiri Sakratua») Frigiako antzinako hiri helenistiko bat da, gaur egun hondakinetan dagoena. Gaur egungo Pamukkalen kokatua, bere hondakin arkeologikoengatik, UNESCOk 1998an Gizateriaren Ondare izendatu zuen. Eumenes II.ak k. a. 180 inguruan ezarri eta 17an, Tiberioren erregealdian, lurrikara baten ondorioz desagertu zen. II. eta III. mendeetan berreraiki zuten. 1354an, beste lurrikara batek eraitsi zuen. (eu)
- Hierapolis (/ˌhaɪəˈræpəlɪs/; Ancient Greek: Ἱεράπολις, lit. "Holy City") was originally a Phrygian cult centre of the Anatolian mother goddess of Cybele and later a Greek city. Its location was centred upon the remarkable and copious hot springs in classical Phrygia in southwestern Anatolia. Its extensive remains are adjacent to modern Pamukkale in Turkey. The hot springs have been used as a spa since at least the 2nd century BC, with many patrons retiring or dying there as evidenced by the large necropolis filled with tombs, most famously that of Marcus Aurelius Ammianos, which bears a relief depicting the earliest known example of a crank and rod mechanism, and the Tomb of Philip the Apostle. It was added as a UNESCO World Heritage Site in 1988. (en)
- Hiérapolis (en grec ancien Ἱεράπολις / Hierápolis « ville sacrée ») ou Hiérapolis de Phrygie est une station thermale créée vers la fin du IIe siècle av. J.-C. par la dynastie des Attalides. Elle est située au sommet de la colline de Pamukkale, bien connue pour ses sources chaudes et ses concrétions calcaires, à 15 km de la ville de Denizli en Turquie. La cité antique de Hiérapolis atteste du rayonnement de la présence hellénistique, puis romaine (du IIe siècle av. J.-C. au IVe siècle ap. J.-C.) en Asie Mineure. Elle est inscrite depuis 1988, conjointement avec Pamukkale, sur la liste du patrimoine mondial de l'Unesco. (fr)
- Ierapoli Bambice era un'antica città in Siria, dove ora sorge Manbij. Il suo nome in siriaco era Mabog (anche Mabbog, Mabbogh, o Mabbūgh), il nome greco antico era Bambice (Βαμβύκη, Bambyke). La città era importante per il suo santuario commageno, dedicato alla venerazione della dea della natura siriana Atargatis. I Seleucidi ne fecero la principale stazione intermedia della strada che collegava Antiochia a Seleucia sul Tigri; sotto di loro divenne famosa come la "città del santuario" (Ἱερόπολις, Hieropolis) e poi come la "città sacra" (Ἱεράπολις, Hierapolis). Marco Licinio Crasso saccheggiò il tempio all'inizio della sua campagna contro i Parti (53 a.C.). La città divenne il punto di partenza delle campagne romane contro i Parti prima e i Sasanidi poi. Fu conquistata nel 252/253 da Sapore I nel corso delle sue campagne militari. Nel 354 vi si recò il cesare Costanzo Gallo; pochi anni dopo (363) l'imperatore romano Giuliano, che stava iniziando la sua campagna contro i Sasanidi, la trovò in rovina. Successivamente l'imperatore Giustiniano I non riuscì a difenderla, cosicché il re sasanide Cosroe I poté chiedere un riscatto per liberarla. (it)
- Ierapoli (anche Gerapoli o, seguendo il nome greco antico, Hierapolis) è una città ellenistico-romana della Frigia. Dominava la valle del sulla strada che collegava l'Anatolia al mar Mediterraneo. Le rovine si trovano nell'odierna località di Pamukkale ("castello di cotone"), situata nella provincia di Denizli, in Turchia, e famosa per le sue sorgenti calde, che formano concrezioni calcaree. Ierapoli di Frigia non è da confondersi con Ierapoli Bambice, in Siria, o con Ierapoli Castabala, in Cilicia. Ierapoli di Frigia è uno dei siti archeologici e naturalistici più frequentati del Mediterraneo, con circa 1,5 milioni di visitatori all'anno. Le maggiori attrazioni turistiche sono rappresentate dalle concrezioni calcaree, dalle calde acque termali che sgorgano in mezzo alle rovine, e il patrimonio architettonico della città antica: un teatro romano molto ben conservato, una vasta necropoli e il martyrion dell'apostolo Filippo, il cui complesso occupa per intero la collina che sovrasta la città. Nel sito archeologico opera dal 1957 la "missione archeologica italiana di Hierapolis di Frigia" (MAIER). (it)
- 히에라폴리스(그리스어: Ἱεράπολις)는 기원전 190년에 시작된 도시의 유적이다. 원형극장으로 1만 5,000명을 수용할 수 있는 규모이다. 둥근 관객석 위에서 내려다보는 파묵칼레의 전망이 황홀할 정도로 멋지다. 이 밖에 터키식 증기 목욕탕이나 돌을 쌓아만든 벽 등을 여기저기서 볼 수 있으며 이곳에서 발굴된 출토품들은 히에라폴리스 박물관에서 전시되고 있다. 이 문서에는 다음커뮤니케이션(현 카카오)에서 GFDL 또는 CC-SA 라이선스로 배포한 글로벌 세계대백과사전의 내용을 기초로 작성된 글이 포함되어 있습니다. (ko)
- パムッカレとは、トルコ語で「綿の宮殿」という意味。綿とあるのは昔からこのあたりが良質の綿花の一大生産地であることによる。 二酸化炭素を含む弱酸性の雨水が台地を作っている石灰岩中に浸透し、炭酸カルシウムを溶かした地下水となる。その地下水が地熱で温められて地表に湧き出て温泉となり、その温水中から炭酸カルシウム（石灰）が沈殿して、純白の棚田のような景観を作り出したものである。 棚田の畦の部分は、流れてきた植物片などがひっかかり、これに石灰分が沈着して次第に堤のように成長する。これは温水が畦を越流する時に石灰分の沈積が化学的に加速するためでもある。このような景観が約200mの高さにわたって形成されている。規模はずっと小さいが、同種の微地形が鍾乳洞内にもみられることがあり、これを畦石池という。 (ja)
- Hiërapolis en het nabijgelegen Pamukkale zijn twee archeologische vindplaatsen liggend ten noorden van Denizli in Turkije. Het is een bekend opgravingsgebied. De opgravingen gebeuren door Italianen. (nl)
- Hierapolis – starożytne miasto położone na zboczu góry , powyżej wapiennych tarasów Pamukkale, ok. 15 km od Denizli w południowo-zachodniej Turcji (Anatolia). W starożytności było miastem frygijskim. Zostało założone najprawdopodobniej przez króla Pergamonu Eumenesa II na początku II wieku p.n.e. Nazwa miasta wiązana jest z imieniem Hiery, żony Telefosa, króla Myzji, któremu oddawano w Pergamonie cześć jako herosowi i legendarnemu założycielowi. (pl)
- Иераполь, также Иераполис или Гиераполис (Ἱεράπολις, в переводе с др.-греч. — «священный город», тур. Hierapolis) — античный город, развалины которого находятся в 17 км от турецкого города Денизли. Современное название местонахождения Иераполиса — Памуккале. Важный центр туризма Турции. (ru)
- Hierapolis (grek. "Den heliga staden") var en stad under antiken i närheten av de heta källorna i det moderna Pamukkale i Turkiet. 1988 blev den antika staden Hierapolis tillsammans med de heta källorna i Pamukkale upptagen på Unescos världsarvslista. (sv)
- Hierápolis (em grego: Ἱεράπολις; romaniz.: Hierapolis) foi uma antiga cidade localizada no vale do rio Lico, próxima as cidades de Laodiceia e Colossas, na região clássica da Frígia. Suas ruínas ficam ao lado da cidade de Pamukkale, na Turquia. (pt)
- 希拉波利斯（Hierapolis，希腊语: Ἱεράπολις '圣城'）是温泉顶部的古希腊城市，位于土耳其西南部，靠近代尼兹利。 希拉波利斯和棉花堡是一处联合国教科文组织世界遗产。这里的温泉自从公元前二世纪就用于疗养，人们来此治疗他们的疾病，其中许多人，退休或死在这里。庞大的墓地充满了石棺，其中包括马可·奥勒留石棺。水车也是此地一景。 大浴池用巨大的石块建造，没有使用水泥，由各个开放或封闭的组成部分连接在一起。浴室的内部有深壁龛，是图书馆，体育馆等封闭或开放的空间。这个建筑群建于公元前2世纪，构成了拱顶式建筑的典范。这个建筑群现在是一个考古博物馆。 (zh)
- Єра́поль, Єра́поліс (грец. Ἱεράπολις — «Святе місто»), Гієраполь, Гієраполіс (лат. Hierapolis) — античне місто, що розташувалось в історичній області Фригія в Малій Азії. Наразі руїни стародавнього міста лежать на околицях міста Памуккале у Туреччині та входять до списку Світової Спадщини ЮНЕСКО. Місто відоме тим, що саме в ньому було страчено Апостола Пилипа. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- مدينة هيرابوليس (باليونانية:Ἱεράπολις) هي مدينة قديمة ذات أسم يوناني يعني «المدينة المقدسة» وهي مدينة في آسيا الصغرى في جنوب غرب الأناضول المجاورة لباموكال الحديثة، وكانت تعتبر مركزاً لعبادة الآلهة السورية اتارجاتس. وأشتهرت بالمياة المعدنية الدافئة فيه، وقد أستخدمت الينابيع الساخنة ومنتعجا صحياً منذ القدم، شيدت الحمامات الكبيرة من كتل حجرية ضخمة دون أستخدام تتألف أنقاضه وهي اليوم مجموعة آثار للكنائس والهياكل والمباني القديمة. الموقع على لائحة التراث العالمي منذ عام 1988. (ar)
- Η Ιεράπολις ήταν αρχαία ελληνική πόλη της Φρυγίας, στη Μικρά Ασία, στη σημερινή Τουρκία. Πρόκειται για σημαντικό αξιοθέατο και μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς. (el)
- Hierapolis (altgriechisch Ἱεράπολις „Heilige Stadt“, gelegentlich auch Hieropolis) war eine antike griechische Stadt in der Landschaft Phrygien in Kleinasien (heute Türkei, am Berg oberhalb von Pamukkale), gelegen am Rand des -Tals an der Straße im Hermos-Tal von Sardeis nach Apameia in Phrygien. Der Ort war schon im Altertum berühmt für die warmen Quellen, deren Wasser unterhalb der Stadt die weißen Kalksinterterrassen von Pamukkale entstehen ließ. Das Wasser diente zur Färbung von Wolle: Weberei und Textilhandel bildeten die Grundlagen des Reichtums der Stadt. (de)
- Hierapolis estis antikva greka urbo de la reĝlando Frigio en Malgrandazio, la hodiaŭa Turkio. La urbo situis ĉe monta deklivo super la kalkoŝtonaj terasoj de Pamukkale), en la valo de la rivero Hermos inter la urboj Sardeso kaj Apameia Kibotos. La loko jam dum la antikva epoko famis pro la varmaj mineralaj fontoj, kies akvo dum fluo kaj forvaporiĝo kreas imponajn blankajn kalkoŝtonajn terasojn. La (ne aldone hejtenda) akvo aparte servis por la farbado de lano: teksado kaj komercado pri teksaĵoj estis la bazo de la urba prospero. (eo)
- Hierápolis (Ιεραπολις - ciudad sagrada), antigua ciudad helenística, hoy en ruinas, ubicada en la actual Pamukkale, provincia de Denizli, Turquía. Por sus restos arqueológicos la Unesco en 1998 la declaró Patrimonio de la Humanidad. (es)
- Hierapolis (antzinako grezieraz: Ἱεράπολις; euskaraz: «Hiri Sakratua») Frigiako antzinako hiri helenistiko bat da, gaur egun hondakinetan dagoena. Gaur egungo Pamukkalen kokatua, bere hondakin arkeologikoengatik, UNESCOk 1998an Gizateriaren Ondare izendatu zuen. Eumenes II.ak k. a. 180 inguruan ezarri eta 17an, Tiberioren erregealdian, lurrikara baten ondorioz desagertu zen. II. eta III. mendeetan berreraiki zuten. 1354an, beste lurrikara batek eraitsi zuen. (eu)
- Hiérapolis (en grec ancien Ἱεράπολις / Hierápolis « ville sacrée ») ou Hiérapolis de Phrygie est une station thermale créée vers la fin du IIe siècle av. J.-C. par la dynastie des Attalides. Elle est située au sommet de la colline de Pamukkale, bien connue pour ses sources chaudes et ses concrétions calcaires, à 15 km de la ville de Denizli en Turquie. La cité antique de Hiérapolis atteste du rayonnement de la présence hellénistique, puis romaine (du IIe siècle av. J.-C. au IVe siècle ap. J.-C.) en Asie Mineure. Elle est inscrite depuis 1988, conjointement avec Pamukkale, sur la liste du patrimoine mondial de l'Unesco. (fr)
- 히에라폴리스(그리스어: Ἱεράπολις)는 기원전 190년에 시작된 도시의 유적이다. 원형극장으로 1만 5,000명을 수용할 수 있는 규모이다. 둥근 관객석 위에서 내려다보는 파묵칼레의 전망이 황홀할 정도로 멋지다. 이 밖에 터키식 증기 목욕탕이나 돌을 쌓아만든 벽 등을 여기저기서 볼 수 있으며 이곳에서 발굴된 출토품들은 히에라폴리스 박물관에서 전시되고 있다. 이 문서에는 다음커뮤니케이션(현 카카오)에서 GFDL 또는 CC-SA 라이선스로 배포한 글로벌 세계대백과사전의 내용을 기초로 작성된 글이 포함되어 있습니다. (ko)
- パムッカレとは、トルコ語で「綿の宮殿」という意味。綿とあるのは昔からこのあたりが良質の綿花の一大生産地であることによる。 二酸化炭素を含む弱酸性の雨水が台地を作っている石灰岩中に浸透し、炭酸カルシウムを溶かした地下水となる。その地下水が地熱で温められて地表に湧き出て温泉となり、その温水中から炭酸カルシウム（石灰）が沈殿して、純白の棚田のような景観を作り出したものである。 棚田の畦の部分は、流れてきた植物片などがひっかかり、これに石灰分が沈着して次第に堤のように成長する。これは温水が畦を越流する時に石灰分の沈積が化学的に加速するためでもある。このような景観が約200mの高さにわたって形成されている。規模はずっと小さいが、同種の微地形が鍾乳洞内にもみられることがあり、これを畦石池という。 (ja)
- Hiërapolis en het nabijgelegen Pamukkale zijn twee archeologische vindplaatsen liggend ten noorden van Denizli in Turkije. Het is een bekend opgravingsgebied. De opgravingen gebeuren door Italianen. (nl)
- Hierapolis – starożytne miasto położone na zboczu góry , powyżej wapiennych tarasów Pamukkale, ok. 15 km od Denizli w południowo-zachodniej Turcji (Anatolia). W starożytności było miastem frygijskim. Zostało założone najprawdopodobniej przez króla Pergamonu Eumenesa II na początku II wieku p.n.e. Nazwa miasta wiązana jest z imieniem Hiery, żony Telefosa, króla Myzji, któremu oddawano w Pergamonie cześć jako herosowi i legendarnemu założycielowi. (pl)
- Иераполь, также Иераполис или Гиераполис (Ἱεράπολις, в переводе с др.-греч. — «священный город», тур. Hierapolis) — античный город, развалины которого находятся в 17 км от турецкого города Денизли. Современное название местонахождения Иераполиса — Памуккале. Важный центр туризма Турции. (ru)
- Hierapolis (grek. "Den heliga staden") var en stad under antiken i närheten av de heta källorna i det moderna Pamukkale i Turkiet. 1988 blev den antika staden Hierapolis tillsammans med de heta källorna i Pamukkale upptagen på Unescos världsarvslista. (sv)
- Hierápolis (em grego: Ἱεράπολις; romaniz.: Hierapolis) foi uma antiga cidade localizada no vale do rio Lico, próxima as cidades de Laodiceia e Colossas, na região clássica da Frígia. Suas ruínas ficam ao lado da cidade de Pamukkale, na Turquia. (pt)
- 希拉波利斯（Hierapolis，希腊语: Ἱεράπολις '圣城'）是温泉顶部的古希腊城市，位于土耳其西南部，靠近代尼兹利。 希拉波利斯和棉花堡是一处联合国教科文组织世界遗产。这里的温泉自从公元前二世纪就用于疗养，人们来此治疗他们的疾病，其中许多人，退休或死在这里。庞大的墓地充满了石棺，其中包括马可·奥勒留石棺。水车也是此地一景。 大浴池用巨大的石块建造，没有使用水泥，由各个开放或封闭的组成部分连接在一起。浴室的内部有深壁龛，是图书馆，体育馆等封闭或开放的空间。这个建筑群建于公元前2世纪，构成了拱顶式建筑的典范。这个建筑群现在是一个考古博物馆。 (zh)
- Єра́поль, Єра́поліс (грец. Ἱεράπολις — «Святе місто»), Гієраполь, Гієраполіс (лат. Hierapolis) — античне місто, що розташувалось в історичній області Фригія в Малій Азії. Наразі руїни стародавнього міста лежать на околицях міста Памуккале у Туреччині та входять до списку Світової Спадщини ЮНЕСКО. Місто відоме тим, що саме в ньому було страчено Апостола Пилипа. (uk)
- Hieràpolis de Síria (en grec antic Ἱερὰ πόλις 'ciutat sagrada') era una ciutat de Síria al districte de Cirrèstica, situada a la via entre Antioquia i Mesopotàmia, a 24.000 passes a l'oest de l'Eufrates i a 36.000 passes (uns 50 km) al sud-oest de Seugma. Segons l'historiador Zòsim, estava a dos dies i mig de viatges des de Beroea de Síria i a cinc dies d'Antioquia de l'Orontes. Queden algunes restes de la ciutat, sobretot del període d'ocupació turca, encara que s'han identificat ruïnes del període grec. (ca)
- Hieràpolis (en grec antic Ἱεράπολις, 'ciutat sagrada') és una antiga ciutat grecoromana de Frígia, a la província de Denizli (Turquia). Estava situada entre els rius Licos i Meandre. Probablement va ser fundada pels grecs, encara que no hi ha constància del fet. El paratge de Pamukkale i les ruïnes de Hieràpolis van ser declarats Patrimoni de la Humanitat per la Unesco l'any 1988. (ca)
- Hierapolis (řecky Ἱεράπολις) je bývalé antické město na kopci s termálními lázněm Pamukkale na území dnešního Turecka v provincii Denizli. V dávných dobách bylo toto území součástí Frygického království, které bylo v 8. století př. n. l. založeno v západní části Anatolské vysočiny. Od roku 1988 je Hierapolis vedeno v seznamech UNESCO jako významná lokalita Světového dědictví v Evropě. Město prosperovalo díky využití horkých pramenů při barvení vlněných tkanin a také díky vzkvétajícímu obchodu s tkaninami. (cs)
- Η Ιεράπολις Βαμβύκη ή Ιεράπολις η Κυρρηστική ήταν αρχαία πόλη που βρισκόταν στην Κυρρηστική, περιοχή της βόρειας Συρίας από τον Ευφράτη ποταμό μέχρι το όρος . Το προηγούμενο όνομα της πόλης ήταν, σε εξελληνισμένη μορφή, Βαμβύκη ενώ οι Σύροι την ονόμαζαν, στα Αραμαϊκά, Μαμπόγκ, ονομασία που αντανακλάται στο σημερινό όνομα της πόλης Μανμπίτζ (Manbij) της Συρίας. Το 1068 την κατέλαβε ο αυτοκράτορας Ρωμανός Διογένης, επιβραδύνοντας έτσι την προέλαση των Σελτζούκων. (el)
- Hierapolis (/ˌhaɪəˈræpəlɪs/; Ancient Greek: Ἱεράπολις, lit. "Holy City") was originally a Phrygian cult centre of the Anatolian mother goddess of Cybele and later a Greek city. Its location was centred upon the remarkable and copious hot springs in classical Phrygia in southwestern Anatolia. Its extensive remains are adjacent to modern Pamukkale in Turkey. It was added as a UNESCO World Heritage Site in 1988. (en)
- Ierapoli Bambice era un'antica città in Siria, dove ora sorge Manbij. Il suo nome in siriaco era Mabog (anche Mabbog, Mabbogh, o Mabbūgh), il nome greco antico era Bambice (Βαμβύκη, Bambyke). La città era importante per il suo santuario commageno, dedicato alla venerazione della dea della natura siriana Atargatis. I Seleucidi ne fecero la principale stazione intermedia della strada che collegava Antiochia a Seleucia sul Tigri; sotto di loro divenne famosa come la "città del santuario" (Ἱερόπολις, Hieropolis) e poi come la "città sacra" (Ἱεράπολις, Hierapolis). (it)
- Ierapoli (anche Gerapoli o, seguendo il nome greco antico, Hierapolis) è una città ellenistico-romana della Frigia. Dominava la valle del sulla strada che collegava l'Anatolia al mar Mediterraneo. Le rovine si trovano nell'odierna località di Pamukkale ("castello di cotone"), situata nella provincia di Denizli, in Turchia, e famosa per le sue sorgenti calde, che formano concrezioni calcaree. Ierapoli di Frigia non è da confondersi con Ierapoli Bambice, in Siria, o con Ierapoli Castabala, in Cilicia. (it)
|
.JPG){kind=link}
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
