| dbo:abstract
|
- Països Baixos del Sud (o meridionals) és una denominació que s'utilitza de vegades en un context geogràfic per designar la part meridional de les Disset Províncies, els Països Baixos espanyols, els Països Baixos austríacs o Bèlgica, i en contrast amb els Països Baixos del nord. En un context lingüístic, el terme Països Baixos del Sud (en neerlandès Zuid-Nederland) s'utilitza per a designar la variant flamenca del neerlandès o la part de parla neerlandesa de Bèlgica quan es tracta de mots i expressions que són diferents als estats a ambdós costats de la frontera belgo-neerlandesa, independentment de les fronteres dels grups dialectals, que no coincideixen amb les fronteres polítiques. (ca)
- جنوب هولندا أيضاً تسمى هولندا الكاثوليكية، وكانت جزءا من البلدان المنخفضة التي تسيطر عليها إسبانيا (1556-1714)، في وقت لاحق النمسا (1714-1794) والتي ضمتها فرنسا (1794-1815)، وشملت بضع إمارات مستقلة، وأكبرها أسقفية الأمير-لياج. في عام 1815 تم لم شملهم مع المقاطعات الهولندية لتشكيل مملكة الأراضي المنخفضة المتحدة، ثم بلجيكا أصبحت مستقة في عام 1830. وهذه المنطقة تضم أكثر من بلجيكا الحديثة (باستثناء ، )، لوكسمبورغ (بما في ذلك المدينة التي تحمل نفس الاسم البلجيكي مقاطعة) الحالية، وبعض أجزاء من هولندا (وهي دوقية ليمبورغ، وتنقسم الآن بين المقاطعة الهولندية ليمبورغ والمقاطعات البلجيكية و ليمبورغ)، وكذلك، حتى 1678 معظم نور با دو كاليه الحالية في شمال فرنسا. وظل جنوب هولندا جزءاً من الإمبراطورية الرومانية المقدسة حتى انضمامه إلى فرنسا في 1794. (ar)
- Hegoaldeko Herbehereak (nederlanderaz: Zuidelijke Nederlanden, frantsesez: Pays-Bas méridionaux), baita Herbehere Katolikoak deitua, Herbehereen eskualdea izan zen, espainiarren (1556-1714), austriarren (1714-94) eta frantziarren (1794-1814) eskuetan izandakoa. Berez, eskualdean Espainiak edo Austriak inoiz ez zituen zenbait estatu ere barnean zituen: , , , eta . Frantziar iraultzaileek eskualdea bereganatu arte Germaniako Erromatar Inperio Santuaren zati bat zen. Hegoaldeko Herbehereak egungo Belgika eta Luxenburgo herrialdeen gehiengoa ziren, baita Herbehereak eta Alemaniako eskualde batzuk ere (Gueldre Garaia, 1713an Prusiakoa zena, eta hiri ingurukoa). 1678ra arte, Frantziako Nord-Pas-de-Calais eskualdea eta Longwy hiri ingurukoa ere Hegoaldeko Herbehereen barnean zeuden. (eu)
- Los Países Bajos meridionales (en neerlandés: Zuidelijke Nederlanden, en francés: Pays-Bas méridionaux), también denominados Países Bajos del Sur o Países Bajos católicos, eran la parte de la Región de los Países Bajos controlados en gran medida por España (1556-1714), más tarde Austria (1714-94) y ocupada por Francia (1794-1814). La región incluía también una serie de estados más pequeños que nunca fueron gobernados por España o Austria: el Principado de Lieja, el Principado de Stavelot-Malmedy, el Condado de Bouillon, el (anexionado en 1568 a Lieja) y la . Los Países Bajos del Sur formaban parte del Sacro Imperio Romano Germánico hasta que toda la zona fue anexionada por la Francia revolucionaria en 1795. Los Países Bajos meridionales abarcaban la mayor parte de los actuales Bélgica y Luxemburgo, algunas partes de los Países Bajos y Alemania (la región del , ahora dividida entre Alemania y la provincia neerlandesa de Limburgo y en 1714 cedida en gran parte a Prusia y la zona de Bitburg en Alemania, (entonces parte de Luxemburgo), así como, hasta 1678, la mayor parte de la actual región de Nord-Pas-de-Calais (Condado de Artois) y la zona de Thionville (perdida con el Tratado de los Pirineos en 1659) en el norte de Francia. (es)
- Les Pays-Bas méridionaux, aussi qualifiés de Pays-Bas du Sud, de Pays-Bas catholiques ou de Pays-Bas belgiques, (ou, en latin, Belgica Regia, pour les distinguer de la Belgica Foederata, c'est-à-dire les Pays-Bas du Nord, les Pays-Bas actuels) sont les territoires qui forment aujourd'hui la Belgique (à l'exception de la principauté de Liège, de celle de Stavelot-Malmedy et du duché de Bouillon), le Luxembourg et le Nord-Pas-de-Calais, initialement réunis au XVe siècle par les ducs de Bourgogne, formant avec les Pays-Bas septentrionaux les Pays-Bas bourguignons. Sous le règne Philippe II d'Espagne, les États généraux des Dix-Sept Provinces s'opposent à la domination espagnole. En 1581, par l'acte de La Haye, les sept provinces du Nord font sécession. Les dix provinces du Sud restent, elles, sous le contrôle des Habsbourg. Au terme de la guerre de Quatre-Vingts Ans, les Pays-Bas septentrionaux forment ainsi les Provinces-Unies, et les Pays-Bas méridionaux les Pays-Bas espagnols de 1581 à 1713, puis les Pays-Bas autrichiens de 1713 à 1795. (fr)
- Belanda Selatan (bahasa Belanda: Zuidelijke Nederlanden, bahasa Spanyol: Países Bajos del Sur, bahasa Prancis: Pays-Bas du sud) adalah bagian dari dataran rendah yang dikuasai oleh Spanyol (Belanda Spanyol, 1579-1713), Austria (Belanda Austria, 1713-1794) dan direbut oleh Prancis (1794-1815). Wilayah ini terdiri dari Belgia modern, yang merupakan wilayah otonomi Kekaisaran Suci Romawi dan Luxemburg, dan juga, sampai tahun 1678, kebanyakan wilayah Nord-Pas-de-Calais di Prancis Utara.
* l
*
* s (in)
- The Southern Netherlands, also called the Catholic Netherlands, were the parts of the Low Countries belonging to the Holy Roman Empire which were at first largely controlled by Habsburg Spain (Spanish Netherlands, 1556–1714) and later by the Austrian Habsburgs (Austrian Netherlands, 1714–1794) until occupied and annexed by Revolutionary France (1794–1815). The region also included a number of smaller states that were never ruled by Spain or Austria: the Prince-Bishopric of Liège, the Imperial Abbey of Stavelot-Malmedy, the County of Bouillon, the County of Horne and the Princely Abbey of Thorn. The Southern Netherlands comprised most of modern-day Belgium and Luxembourg, small parts of the modern Netherlands and Germany (the Upper Guelders region, as well as the Bitburg area in Germany, then part of Luxembourg), in addition to (until 1678) most of the present Nord-Pas-de-Calais region, and Longwy area in northern France. The (southern) Upper Guelders region consisted of what is now divided between Germany and the modern Dutch Province of Limburg, (in 1713 largely ceded to Prussia). (en)
- 南ネーデルラント（みなみネーデルラント、仏: Pays-Bas du Sud）は、スペイン（1579年 - 1713年）、オーストリア（1713年 - 1794年）及びフランス（1794年 - 1815年）により支配された低地諸国の一部の地域を指す。時代によって、スペイン領ネーデルラント、オーストリア領ネーデルラントとも呼ばれる。この領域は、現在のベルギーのほとんど（リエージュ司教領を除く：ここは神聖ローマ帝国の一部であった）とルクセンブルク（現在のベルギーのリュクサンブール州、ドイツのラインラント＝プファルツ州の一部も含む）と、1678年までは北フランスの一部を含んでいた。 (ja)
- De Zuidelijke Nederlanden, ook wel de Katholieke Nederlanden genoemd, is de (verzamel)naam voor de verschillende landsheerlijkheden uit de Habsburgse Nederlanden die onder het gezag van de Habsburgers bleven, nadat de opstandige zeven noordelijke provinciën zich in 1581 hadden afgescheiden. Omdat de Habsburgse landsheer vanaf 1556 tevens koning van Spanje was, waren de Zeventien Provinciën als geheel toen de Koninklijke of Spaanse Nederlanden genoemd. Maar na de afscheiding was ook die benaming nog enkel op de Zuidelijke Nederlanden van toepassing. Geografisch gezien kunnen, naast de gebieden onder bewind van de Habsburgers, ook het prinsbisdom Luik en andere kleinere territoria tot de Zuidelijke Nederlanden gerekend worden. Na beëindiging van de Spaanse Successieoorlog in 1713 kwamen de Zuidelijke Nederlanden door het Verdrag van Utrecht onder bewind van de Oostenrijkse Habsburgers en werden om die reden ook wel de Oostenrijkse Nederlanden of Belgium Austriacum genoemd. Aan de administratieve eenheid van de Zuidelijke Nederlanden kwam een eind toen het in 1795 door Frankrijk geannexeerd werd. Onder het opvolgende bewind van het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden (1815-1830) werd het betreffende gebied wel weer aangeduid als de Zuidelijke Nederlanden. (nl)
- Niderlandy Południowe – nazwa katolickiej części Niderlandów, która po ostatecznym oderwaniu się zrewoltowanych prowincji kalwińskich północy (1579–1588), pozostała pod władzą królów Hiszpanii. Ukształtowanie się Niderlandów Południowych jest uznawane za początek historii Belgii, która powstała później na ich gruncie. (pl)
- Países Baixos do Sul ou Países Baixos Meridionais (em francês Pays-Bas méridionaux; em holandês Zuidelijke Nederlanden) é a parte sul do território da região dos Países Baixos. O seu território, correspondente em sua maior parte à Bélgica e ao Luxemburgo contemporâneos. (pt)
- Södra Nederländerna eller Katolska Nederländerna, var den del av regionen Nederländerna som kontrollerades av Spanien (1556–1714) ("Spanska Nederländerna"), senare Österrike (1714–1794) ("Österrikiska Nederländerna"), och därefter annekterades av Frankrike (1794–1815). 1815 återförenades området med de nederländska provinserna i Kungariket Förenade Nederländerna, för att uppgå i Belgien när det blev självständigt under 1830-talet. Regionen bestod främst av det som senare kom att bli Belgien. (sv)
- 南尼德兰（英語：Southern Netherlands）又稱天主教尼德蘭，是一个历史地域，位于低地国家（Low Countries），先后被西班牙（西屬尼德蘭；1579-1713年）、奥地利（奥属尼德兰；1713-1794年）和法国（1794-1815年）统治过。该地包括今比利时大部分地区 (不包括神圣罗马帝国自治和中立领土（Bishopric of Liège）、（Principality of Stavelot-Malmedy）和（County of Bouillon）、卢森堡（包括今比利时卢森堡省）、林堡公国（今荷兰林堡省和比利时林堡省）。1678年以前，它还包括法国北部的北加莱海峡（Nord-Pas-de-Calais）地区。 (zh)
- Ю́жные Нидерла́нды (нидерл. Zuidelijke Nederlanden, фр. Pays-Bas méridionaux или Pays-Bas du Sud) — южная часть исторических Нидерландов, которая с XVI века по 1700 год находилась под властью испанских Габсбургов (Испанские Нидерланды), с 1713 по 1794 год — под властью австрийских Габсбургов (Австрийские Нидерланды). Термин появился в 1581 году, когда полководцу Алессандро Фарнезе удалось сохранить для испанской короны южные (преимущественно католические) провинции Нидерландов, восставших против короля Филиппа II в ходе Нидерландской революции, в то время как протестантские северные провинции выделились в Республику Соединенных провинций. Столицей Южных Нидерландов был Брюссель. В состав Австрийских Нидерландов включались следующие земли:
* графство Артуа с городом Камбре (по Нимвегенскому мирному договору 1678 года отторгнуты от Нидерландов в пользу Франции, ныне регион Север — Па-де-Кале);
* графство Фландрия с городом Турне;
* герцогство Люксембург;
* герцогство Лимбург;
* графство Геннегау (Эно);
* графство Намюр;
* графство Мехелен;
* герцогство Брабант;
* четверть герцогства Гелдерланд. После пресечения испанской ветви Габсбургов и Войны за испанское наследство южные провинции по Утрехтскому миру 1713 года перешли под управление императора Священной Римской империи. Местное население было недовольно таким поворотом и в 1789—1790 годах восстало против австрийских чиновников, в результате чего в январе 1790 года были созданы Бельгийские соединённые штаты, просуществовавшие до декабря того же года. Во время революционных войн в 1794 году Южные Нидерланды были присоединены к Франции, разделены на девять департаментов и оставались в таком положении до 1815 года. Венский конгресс 1815 года наконец объединил Южные Нидерланды с Северными (а также епископством Льежским) в единое королевство Нидерланды, однако уже через 15 лет католическое большинство бывших испанских и австрийских провинций вновь обрело политическую самостоятельность, выделившись в Королевство Бельгия. Помимо Бельгии, на территории Южных Нидерландов ныне находится ещё одно политическое образование — Великое герцогство Люксембург. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- جنوب هولندا أيضاً تسمى هولندا الكاثوليكية، وكانت جزءا من البلدان المنخفضة التي تسيطر عليها إسبانيا (1556-1714)، في وقت لاحق النمسا (1714-1794) والتي ضمتها فرنسا (1794-1815)، وشملت بضع إمارات مستقلة، وأكبرها أسقفية الأمير-لياج. في عام 1815 تم لم شملهم مع المقاطعات الهولندية لتشكيل مملكة الأراضي المنخفضة المتحدة، ثم بلجيكا أصبحت مستقة في عام 1830. وهذه المنطقة تضم أكثر من بلجيكا الحديثة (باستثناء ، )، لوكسمبورغ (بما في ذلك المدينة التي تحمل نفس الاسم البلجيكي مقاطعة) الحالية، وبعض أجزاء من هولندا (وهي دوقية ليمبورغ، وتنقسم الآن بين المقاطعة الهولندية ليمبورغ والمقاطعات البلجيكية و ليمبورغ)، وكذلك، حتى 1678 معظم نور با دو كاليه الحالية في شمال فرنسا. وظل جنوب هولندا جزءاً من الإمبراطورية الرومانية المقدسة حتى انضمامه إلى فرنسا في 1794. (ar)
- Belanda Selatan (bahasa Belanda: Zuidelijke Nederlanden, bahasa Spanyol: Países Bajos del Sur, bahasa Prancis: Pays-Bas du sud) adalah bagian dari dataran rendah yang dikuasai oleh Spanyol (Belanda Spanyol, 1579-1713), Austria (Belanda Austria, 1713-1794) dan direbut oleh Prancis (1794-1815). Wilayah ini terdiri dari Belgia modern, yang merupakan wilayah otonomi Kekaisaran Suci Romawi dan Luxemburg, dan juga, sampai tahun 1678, kebanyakan wilayah Nord-Pas-de-Calais di Prancis Utara.
* l
*
* s (in)
- 南ネーデルラント（みなみネーデルラント、仏: Pays-Bas du Sud）は、スペイン（1579年 - 1713年）、オーストリア（1713年 - 1794年）及びフランス（1794年 - 1815年）により支配された低地諸国の一部の地域を指す。時代によって、スペイン領ネーデルラント、オーストリア領ネーデルラントとも呼ばれる。この領域は、現在のベルギーのほとんど（リエージュ司教領を除く：ここは神聖ローマ帝国の一部であった）とルクセンブルク（現在のベルギーのリュクサンブール州、ドイツのラインラント＝プファルツ州の一部も含む）と、1678年までは北フランスの一部を含んでいた。 (ja)
- Niderlandy Południowe – nazwa katolickiej części Niderlandów, która po ostatecznym oderwaniu się zrewoltowanych prowincji kalwińskich północy (1579–1588), pozostała pod władzą królów Hiszpanii. Ukształtowanie się Niderlandów Południowych jest uznawane za początek historii Belgii, która powstała później na ich gruncie. (pl)
- Países Baixos do Sul ou Países Baixos Meridionais (em francês Pays-Bas méridionaux; em holandês Zuidelijke Nederlanden) é a parte sul do território da região dos Países Baixos. O seu território, correspondente em sua maior parte à Bélgica e ao Luxemburgo contemporâneos. (pt)
- Södra Nederländerna eller Katolska Nederländerna, var den del av regionen Nederländerna som kontrollerades av Spanien (1556–1714) ("Spanska Nederländerna"), senare Österrike (1714–1794) ("Österrikiska Nederländerna"), och därefter annekterades av Frankrike (1794–1815). 1815 återförenades området med de nederländska provinserna i Kungariket Förenade Nederländerna, för att uppgå i Belgien när det blev självständigt under 1830-talet. Regionen bestod främst av det som senare kom att bli Belgien. (sv)
- 南尼德兰（英語：Southern Netherlands）又稱天主教尼德蘭，是一个历史地域，位于低地国家（Low Countries），先后被西班牙（西屬尼德蘭；1579-1713年）、奥地利（奥属尼德兰；1713-1794年）和法国（1794-1815年）统治过。该地包括今比利时大部分地区 (不包括神圣罗马帝国自治和中立领土（Bishopric of Liège）、（Principality of Stavelot-Malmedy）和（County of Bouillon）、卢森堡（包括今比利时卢森堡省）、林堡公国（今荷兰林堡省和比利时林堡省）。1678年以前，它还包括法国北部的北加莱海峡（Nord-Pas-de-Calais）地区。 (zh)
- Països Baixos del Sud (o meridionals) és una denominació que s'utilitza de vegades en un context geogràfic per designar la part meridional de les Disset Províncies, els Països Baixos espanyols, els Països Baixos austríacs o Bèlgica, i en contrast amb els Països Baixos del nord. (ca)
- Los Países Bajos meridionales (en neerlandés: Zuidelijke Nederlanden, en francés: Pays-Bas méridionaux), también denominados Países Bajos del Sur o Países Bajos católicos, eran la parte de la Región de los Países Bajos controlados en gran medida por España (1556-1714), más tarde Austria (1714-94) y ocupada por Francia (1794-1814). La región incluía también una serie de estados más pequeños que nunca fueron gobernados por España o Austria: el Principado de Lieja, el Principado de Stavelot-Malmedy, el Condado de Bouillon, el (anexionado en 1568 a Lieja) y la . Los Países Bajos del Sur formaban parte del Sacro Imperio Romano Germánico hasta que toda la zona fue anexionada por la Francia revolucionaria en 1795. (es)
- Hegoaldeko Herbehereak (nederlanderaz: Zuidelijke Nederlanden, frantsesez: Pays-Bas méridionaux), baita Herbehere Katolikoak deitua, Herbehereen eskualdea izan zen, espainiarren (1556-1714), austriarren (1714-94) eta frantziarren (1794-1814) eskuetan izandakoa. Berez, eskualdean Espainiak edo Austriak inoiz ez zituen zenbait estatu ere barnean zituen: , , , eta . Frantziar iraultzaileek eskualdea bereganatu arte Germaniako Erromatar Inperio Santuaren zati bat zen. (eu)
- The Southern Netherlands, also called the Catholic Netherlands, were the parts of the Low Countries belonging to the Holy Roman Empire which were at first largely controlled by Habsburg Spain (Spanish Netherlands, 1556–1714) and later by the Austrian Habsburgs (Austrian Netherlands, 1714–1794) until occupied and annexed by Revolutionary France (1794–1815). (en)
- Les Pays-Bas méridionaux, aussi qualifiés de Pays-Bas du Sud, de Pays-Bas catholiques ou de Pays-Bas belgiques, (ou, en latin, Belgica Regia, pour les distinguer de la Belgica Foederata, c'est-à-dire les Pays-Bas du Nord, les Pays-Bas actuels) sont les territoires qui forment aujourd'hui la Belgique (à l'exception de la principauté de Liège, de celle de Stavelot-Malmedy et du duché de Bouillon), le Luxembourg et le Nord-Pas-de-Calais, initialement réunis au XVe siècle par les ducs de Bourgogne, formant avec les Pays-Bas septentrionaux les Pays-Bas bourguignons. (fr)
- De Zuidelijke Nederlanden, ook wel de Katholieke Nederlanden genoemd, is de (verzamel)naam voor de verschillende landsheerlijkheden uit de Habsburgse Nederlanden die onder het gezag van de Habsburgers bleven, nadat de opstandige zeven noordelijke provinciën zich in 1581 hadden afgescheiden. Omdat de Habsburgse landsheer vanaf 1556 tevens koning van Spanje was, waren de Zeventien Provinciën als geheel toen de Koninklijke of Spaanse Nederlanden genoemd. Maar na de afscheiding was ook die benaming nog enkel op de Zuidelijke Nederlanden van toepassing. Geografisch gezien kunnen, naast de gebieden onder bewind van de Habsburgers, ook het prinsbisdom Luik en andere kleinere territoria tot de Zuidelijke Nederlanden gerekend worden. Na beëindiging van de Spaanse Successieoorlog in 1713 kwamen de Z (nl)
- Ю́жные Нидерла́нды (нидерл. Zuidelijke Nederlanden, фр. Pays-Bas méridionaux или Pays-Bas du Sud) — южная часть исторических Нидерландов, которая с XVI века по 1700 год находилась под властью испанских Габсбургов (Испанские Нидерланды), с 1713 по 1794 год — под властью австрийских Габсбургов (Австрийские Нидерланды). Столицей Южных Нидерландов был Брюссель. В состав Австрийских Нидерландов включались следующие земли: (ru)
|
