| dbo:abstract
|
- ألساندرو سكارلاتي (Alessandro Scarlatti) عاش (باليرمو 1660-نابولي 1725 م) هو مؤلف موسيقى إيطالي. من مؤسسي المدرسة النابولية (نسبة إلى مدينة نابولي) للأوبرا الباروكية، كان أستاذا على الفرقة الغنائية في البلاط الملكي، ألٌف العديد من الأعمال الأوبرالية، والتي تميزت بافتتاحيتها وألحانها الإيقاعية. خلف وراءه العديد من الكنتاتات، الأوراتوريوهات، ومقطوعات للكلافسن (البيانو القيثاري). هو والد المؤلف دومينيكو سكارلاتي. (ar)
- Alessandro (Pietro Gaspare) Scarlatti (2. května 1660 Sicílie – 24. října 1725 Neapol) byl italský barokní skladatel, zakladatel neapolské operní školy. Otec dvou neméně slavných skladatelů: Domenica a Pietra Filipa. (cs)
- Alessandro Scarlatti (Palerm (Sicília), 2 de maig de 1660 – Nàpols (Campània), 24 d'octubre de 1725) fou un compositor barroc italià, especialment famós per les seves òperes i oratoris. Es considera el representant més important de l'escola d'òpera napolitana. Fou el pare de dos altres compositors, Domenico Scarlatti i Pietro Filippo Scarlatti. (ca)
- Ο Αλεσσάντρο Σκαρλάττι (ιτ. Alessandro Scarlatti, 2 Μαΐου 1660 – 24 Οκτωβρίου 1725) ήταν Ιταλός συνθέτης της εποχής μπαρόκ. Έγραψε πλήθος όπερες και καντάτες δωματίου, ενώ θεωρείται ο «πατέρας» της Ναπολιτάνικης όπερας. Οι γιοί του, Ντομένικο και έγιναν επίσης γνωστοί συνθέτες. (el)
- Pietro Alessandro Gaspare Scarlatti (* 2. Mai 1660 auf Sizilien (entweder in Trapani oder Palermo); † 24. Oktober 1725 in Neapel) war ein italienischer Komponist des Barock und der neapolitanischen Schule, der besonders für seine Vokalmusik wie Opern, Oratorien, Kantaten u. a. berühmt ist, und als großer Erneuerer der Barockmusik gilt. Zu seinen Innovationen gehören die von ihm umgestaltete, typisch italienische Opern-Sinfonia (Ouvertüre), ein Vorläufer der klassischen Sinfonie, und die vierstimmige Sonate, eine Vorform des Streichquartetts. Er war der Vater von neun Söhnen, darunter die ebenfalls als Komponisten bekannt gewordenen Domenico Scarlatti und Pietro Filippo Scarlatti. (de)
- Pietro Alessandro Gaspare Scarlatti (2 May 1660 – 22 October 1725) was an Italian Baroque composer, known especially for his operas and chamber cantatas. He is considered the most important representative of the Neapolitan school of opera. Nicknamed by his contemporaries "the Italian Orpheus", he divided his career between Naples and Rome, where he received his training; a significant part of his works was composed for the papal city. He is often considered the founder of the Neapolitan school, although he has only been its most illustrious representative: his contribution, his originality and his influence were essential, as well as lasting, both in Italy and in Europe. Particularly known for his operas, he brought the Italian dramatic tradition to its maximum development, begun by Monteverdi at the beginning of 17th century and continued by Cesti, Cavalli, Carissimi, Legrenzi and Stradella, designing the final form of the Da capo aria, imitated throughout Europe. He was also the inventor of the Italian overture in three movements (which was of the highest importance in the development of the symphony), of the four-part sonata (progenitor of the modern string quartet), and of the technique of motivic development. He was a model for the musical theater of his time, as evoked by Händel's Italian works, deeply influenced by his theatrical music. Eclectic, Scarlatti also worked on all the other common genres of his time, from the sonata to the concerto grosso, from the motet to the mass, from the oratorio to the cantata, the latter being a genere in which he was an undisputed master. He was the father of two other composers, Domenico Scarlatti and Pietro Filippo Scarlatti. (en)
- Alessandro SCARLATTI(naskiĝis la 2-an de majo, 1660, mortis la 24-an de oktobro, 1725) estis baroka komponisto aparte fama pro siaj operoj kaj ĉambraj kantatoj. Li estas rigardata la fondinto de la napola skolo de opero. Li estis la patro de Domenico Scarlatti. Li naskiĝis en Sicilio,aŭ en Trapanio aŭ en Palermo.Oni ĝenerale diras, ke li estis studantode Giacomo Carissimi en Romo,kaj estas kaŭzo por supozo,ke li havis ian rilaton al norda Italio,ĉar liaj fruaj verkoj montras la influonde Stradellakaj Legrenzi.La enscenigo en Romo de lia operoGli Equivoci nell'amore (1679)havigis al li la protektonde Reĝino Kristina de Svedio(kiu en tiu tempo loĝis en Romo),kaj li fariĝis ŝia kapelmajstro.En februaro, 1684, li fariĝis kapelmajstroal la vicreĝo de Napolo,per la influo de sia fratino, operkantistino,kiu estis la amatino de influa napola nobelo.Tie li produktis longan serion da operoj,rimarkindaj precipe pro iliaj flueco kaj esprimpovo,kune kun alia muziko por ŝtataj solenaĵoj. En 1702 li forlasis Napolon kaj ne revenisĝis la hispana regado anstataŭiĝis per la aŭstra.En la intertempo li ĝuis la patronadonde ,por kies privata teatrejo apud Florencoli komponadis operojn,kaj de ,kiu faris lin sia kapelmajstro,kaj havigis al li similan postenonĉe la preĝejo de en Romo en 1703. Post vizitoj al Veneciokaj Urbino en 1707,li reekplenumis siajn devojnen Napolo ankoraŭ en 1708,kaj restis tie ĝis 1717.Antaŭ tiam Napolo ŝajne perdis intereson pri lia muziko;la romanoj, tamen, ŝatis ĝin pli multe,kaj en la en Romoli produktis kelkajn el siaj plej bonaj operoj(Telemaco, 1718; Marco Attilio Regolò, 1719;, 1721),kaj ankaŭ kelkajn altajn pecojn de preĝeja muziko,inkluzive de meso por ĥoro kaj orkestrokomponita honore de Sankta Ceciliapor en 1721.Lia lasta grandskala verkoŝajne estis la nefinita serenadopor la edziĝo de la princo de Stigliano en 1723;Scarlatti mortis en Napolo. La muziko de Scarlatti formas gravan ligoninter la fruaj barokaj italaj voĉaj stiloj de la 17-a jarcento,kiuj havis siajn centrojn en Florenco, Venecio, kaj Romo,kaj la klasika skolo de la 18-a,kiu kulminis ĉe Mozart.Liaj fruaj operoj (Gli Equivoci nel sembiante 1679;L'Honestà negli amori 1680; Pompeo 1683,enhavanta la konatajn ariojn "O cessate di piagarmi"kaj "Toglietemi la vita ancor", kaj aliaj ĝis ĉirkaŭ 1685)konservas la pli malnovajn kadencojn en siaj recitativoj,kaj rimarkinde diversajn nete konstruitajn formojnen siaj ĉarmaj arietoj,kiujn akompanadis iafojela arĉinstrumenta kvartetotraktita kun zorga rafinado,kaj iafoje la klaviceno sola.Antaŭ 1686 li sendube jam starigisla formon "itala uverturo"(ĉe la dua eldono de Dal male il bene),kaj forlasis la kaj la arion en preferante la aŭ tristrofan specon de ario.Liaj plej elstaraj operoj el tiu ĉi periodo estasLa Rosaura (1690, eldonita dela ),kaj Pirro e Demetrio (1694),en kiu aŭdiĝas la arioj"Rugiadose, odorose", kaj "Ben ti sta, traditor". Ekde ĉirkaŭ 1697 (La Caduta del decemviri),parte influite eble de la stilo de Giovanni Bononcinikaj verŝajne pli multe de la gusto de la vicreĝa kortego,liaj operaj arioj fariĝis pli normaj kaj kutimaj je ritmo,dum lia enpartiturigado estis hasta kaj kruda,tamen ne sen brileco (Eracles, 1700),kaj ĝi uzis ofte la hobojojn kaj trumpetojn,kaj unisonigis la violonojn.La operoj komponitaj por estas perditaj;ili eble povus doni pli favoran impreson pri lia stilo,ĉar lia korespondado kun la princo montras,ke ili estis komponitaj kun sincera sento de inspiriteco. Mitridate Eupatore, kiu estas rigardata lia ĉefverkokaj estis komponita por Venecio en 1707,enhavas muzikon multe pli progresintanol ĉio, kion Scarlatti jam verkis por Napolo,kaj je tekniko kaj je intelekta potenco.La postaj napolaj operoj (L'Amor volubile e tiranno 1700;La Principessa fedele 1712; Tigrane, 1715, ka.)estas afektaj kaj efikaj kaj ne profunde emociaj;la aranĝado indikas grandan progreson kompare kun antaŭaj verkoj,ĉar la ĉefa devo, akompano de la voĉo,ĵetiĝas al la arĉinstrumenta kvarteto,kaj la klaviceno estas destinita ekskluzivepor la bruaj instrumentaj ritorneloj.En sia opero Teodora (1697)li iniciatis uzadon de la orkestra ritornelo. Lia lasta grupo de operoj, komponitaj por Romo,montras pli profundan poezian senton,larĝan kaj dignan stilon de melodio,fortan draman lertecon,aparte en la akompanata recitativo,kiun teknikon li mem iniciatiseĉ jam en 1686 (Olimpia vendicata)kaj multe pli modernan stilon de aranĝado,ĉe kiu ĉaskornoj aperis unuafoje,kaj estis traktitaj kun elstara efiko. Krom la operoj, oratorioj(Agar et Ismaele esiliati, 1684;Kristnaska oratorio, ĉ. 1705;S. Filippo Neri, 1714; kaj aliaj),kaj serenadoj,kiuj ĉiuj elmontras similan stilon,Scarlatti komponis pli ol kvin centĉambrajn kantatojn por voĉo sola.Ĉi tiuj reprezentas la plej intelektan speconde siatempa ĉambra muziko,kaj estas bedaŭrinde,ke ili restas preskaŭ tute manuskriptaj,ĉar zorga studado de iliestas nemalhavebla al ĉiu ajn,kiu dezirus formi sufiĉan impresonpri la malvolviĝado de Scarlatti. Liaj malmultaj restantaj mesoj(la historio, ke li komponis ducent, estas apenaŭ kredebla)kaj preĝeja muziko ĝeneraleestas relative malgravaj,krom la granda Meso de Sankta Cecilia (1721),kiu estas unu el la unuaj provojcelantaj la stilon, kiu atingis sian kulminonen la grandaj mesoj de Johann Sebastian Bachkaj Betoveno.Lia instrumenta muziko,kvankam ĝi ne estas seninteresa,estas kurioze antikvigita kompare kun liaj voĉaj verkoj. (eo)
- Alessandro Scarlatti (Palermo, Reino de Sicilia, 2 de mayo de 1660 – Nápoles, Reino de Nápoles, 22 de octubre de 1725) fue un compositor y clavecinista italiano del período Barroco, uno de los representantes más importantes de la escuela napolitana. Jugó un papel fundamental en la historia de la música, principalmente en el desarrollo del lenguaje de la ópera, contribuyendo a perfeccionar las formas del aria da capo y de la obertura italiana de tres movimientos. Fue uno de los primeros compositores en utilizar el recitativo con orquesta, denominado recitativo acompañado, y el concertato al final del acto. Su lista de obras es inmensa y prácticamente desconocida para el gran público, incluyendo más de cien óperas italianas, ochocientas cantatas italianas, serenatas para voces e instrumentos, madrigales, treinta y ocho oratorios (de los que solo veinte se conservan), más de cien motetes y cantatas sacras, una pasión y doce misas. En los géneros de la música instrumental compuso también sinfonías, concerti grossi, sonatas para diversos instrumentos y piezas para órgano y clavecín. Scarlatti comenzó a labrarse un nombre como compositor con tan solo 18 años en Roma, donde produjo su primera ópera conocida Gli Equivoci nel Sembiante, en 1679, con gran éxito. (es)
- Alessandro Scarlatti (Palermo, Italia, 1660ko maiatzaren 2a - Napoli, Italia, 1725eko urriaren 22a) musikagilea izan zen. 1679-1683 urte-bitartean, kapera-maisua izan zen Erroman, eta 1684-1703 urte-bitartean Napoliko espainiar erregeordearena. Erroman eta Napolin bizi izan zen, eta gorteko eta elizako kargu ugari izan zituen. Napolitar eskolaren sortzaileetako bat izan zen, eta opera seria izenekoaren oinarriak jarri zituen, eta aria da capo eta hiru zatiko obertura ezarri zituen. Ikasle izan zituen Johann Adolf Hasse, Francesco Geminiani eta Domenico Scarlatti, semea, besteak beste. Ehun bat opera idatzi zituen, horien artean: Statira (1690); La caduta de Decemviri (1697); Eraclea (1700); Mitridate Eupatore (1707); Telemaco (1718); La Grisella (1721). Oratorioak, kantatak, meza ugari, moteteak eta bestelako eliz lanak, madrigalak, kontzertuak, ganbera-musika eta klaberako lanak idatzi zituen. (eu)
- Alessandro Scarlatti adalah seorang musisi besar yang berkarya pada zaman Barok (1600-1750) dari Roma, Italia. Dia banyak menciptakan karya opera dan dianggap sebagai salah satu aliran yang sangat otentik dari opera, dan ida juga merupakan salah satu pendiri musik oratorio, yaitu musik yang dimainkan di ruang . Dia lahir di Palermo pada 2 Mei 1660 dan meninggal pada 24 Oktober 1725. Ia belajar pada Carissimi, kemudian bekerja sebagai dirigen pada suatu istana di Roma. Sejak 1684 dia berkerja menjadi dirigen di Napoli. Dia menulis karyanya dalam bentu opera sebanyak seratus empat belas judul. Di antara opera itu adalah; La Rosaura pada tahun 1690, Griselda pada tahun 1721, dan II trionfo dell'onore pada tahun 1718, karya yang mengusung warna komedi. Opera Scarlatti ditulis terutama untuk suara solo (satu penyanyi), dia jarang mengarang untuk dipakai dalam paduan suara. Lagunya mencerminkan suatu tangah ahli dan sangat melodius dalam rangka memberikan harmoni tonal. Artinya dramatis yang dipentingkan dalam opera di Venesia mungkin kurang mendapat perhatian. Musiknya penuh dengan pathos atau ingin menyampaikan sesuatu yang bermakna. Kecuali itu instrumentasi orkestra cukup kaya, Scarlatti memakai juga instrumental solo, misalnya dengan alat trompet dengan lagu yang berkesan gagah. (in)
- Alessandro Scarlatti (Palerme, 2 mai 1660 – Naples, 24 octobre 1725) est l'un des principaux compositeurs de musique baroque et l'un des premiers grands musiciens classiques. Celui que ses contemporains surnommaient « l’Orphée italien » partage sa carrière entre Naples et Rome, où il reçoit sa formation (comme il partage sa vie entre deux siècles) ; une part importante de sa production s'y destine. Il est souvent considéré comme le fondateur de l'école napolitaine d'opéra, alors qu'il en est seulement le plus illustre et plus fécond représentant : son apport, son originalité et son rayonnement, son influence sérieuse et durable, sont essentiels, tant en Italie qu'en Europe. Particulièrement connu pour ses opéras (115 titres), il mène à terme la tradition dramatique italienne, commencée par Monteverdi au début du XVIIe siècle et poursuivie par Cesti, Cavalli, Carissimi, Legrenzi et Stradella, donnant la forme définitive de l’aria da capo, diffusée ainsi dans toute l'Europe. Il inaugure l'ouverture à l'italienne en trois mouvements, ancêtre lointain de la symphonie. Tous ces modèles deviennent des références pour le théâtre musical de son temps, comme l'évoque la production italienne de Haendel. Éclectique, Scarlatti touche en outre à tous les autres genres pratiqués à son époque, de la sonate au concerto, le motet, la messe, l'oratorio et la cantate de chambre, dont il est un maître incontesté, avec plus de 620 titres attribués avec certitude et des centaines qui peuvent s'y ajouter. Il peut être considéré comme un précurseur direct de Mozart. Alessandro est le père de Domenico Scarlatti. (fr)
- Alessandro Scarlatti (Palermo, 2 maggio 1660 – Napoli, 24 ottobre 1725) è stato un compositore italiano di musica barocca.Considerato dai musicologi come uno dei più importanti rappresentanti della scuola musicale napoletana, fu il maggiore compositore d'opera italiano tra la fine del XVII e l'inizio del XVIII secolo. Soprannominato dai suoi contemporanei “l'Orfeo italiano”, divise la sua carriera tra Napoli e Roma, dove ricevette la sua formazione; proprio alla città papale è destinata una parte significativa della sua produzione. È spesso considerato il fondatore della scuola musicale napoletana, sebbene ne sia solo stato il rappresentante più illustre e più fruttuoso: il suo contributo, la sua originalità e la sua influenza furono essenziali, oltre che duraturi, sia in Italia che in Europa. Particolarmente noto per le sue opere, portò ai suoi massimi sviluppi la tradizione drammatica italiana, iniziata da Monteverdi all'inizio del XVII secolo e proseguita da Cesti, Cavalli, Carissimi, Legrenzi e Stradella, progettando la forma definitiva dell'aria con da capo, imitata in tutta Europa. Fu inoltre l'inventore dell'ouverture italiana in tre movimenti (che rivestì una fondamentale importanza nello sviluppo della sinfonia), della sonata in quattro parti (progenitrice del moderno quartetto d'archi), e della tecnica dello sviluppo motivico. Fu un modello di riferimento per il teatro musicale del suo tempo, come evocato dalla produzione italiana di Händel, il quale fu profondamente influenzato dalla sua musica teatrale. Eclettico, Scarlatti toccò anche tutti gli altri generi praticati nel suo tempo, dalla sonata al concerto grosso, dal mottetto alla messa, dall'oratorio alla cantata, genere quest'ultimo di cui fu maestro indiscusso. Fu il padre del compositore Domenico Scarlatti, ricordato per il suo fondamentale apporto alla sonata per clavicembalo del XVIII secolo. (it)
- アレッサンドロ・スカルラッティ（Alessandro Scarlatti, 1660年5月2日 - 1725年10月24日）はバロック期のイタリアの作曲家。特にオペラとカンタータで著名である。オペラにおけるナポリ楽派の始祖と考えられている。 同じくバロック期の作曲家であるドメニコ・スカルラッティとの父でもある。 (ja)
- 알레산드로 스카를라티(이탈리아어: Alessandro Scarlatti, 1660년 5월 2일 ~ 1725년 10월 24일)는 이탈리아의 작곡가이다. (ko)
- Alessandro Pietro Gaspare Scarlatti (ur. 2 maja 1660 w Palermo, zm. 24 października 1725 w Neapolu) – włoski kompozytor okresu baroku. (pl)
- Pietro Alessandro Gaspare Scarlatti (Palermo, 2 mei 1660 - Napels, 24 oktober 1725) was een Italiaans componist van barokmuziek. Hij verwierf vooral bekendheid met zijn oratoria, cantates en (Napolitaanse) opera's. Hij was de vader van Domenico en Pietro Filippo, componist en organist. Scarlatti werd geboren op Sicilië en kwam uit een muzikale familie: zijn zuster zong als operazangeres. Toen hij negentien was, schreef hij zijn eerste oratorium, dat in Rome opgevoerd werd. Na de opvoering van de opera Gli Equivoci nell’amore in 1679 werd hij kapelmeester bij Christina van Zweden, die in Rome in ballingschap leefde. Hij trouwde met Antonia Anzalone, met wie hij tien kinderen kreeg. In 1684 kreeg hij een aanstelling in Napels bij de onderkoning van Spanje, de markies del Scarpio. In 1702 verliet hij de stad, werkte in Florence voor Ferdinando de' Medici, een begaafde musicus en de zoon van een van de rijkste mannen in Europa, Cosimo III de' Medici. Ferdinando was eigenaar van een bijzonder instrument, de voorloper van de piano, gebouwd door Bartolomeo Cristofori. De kardinalen Pietro Ottoboni en Benedetto Pamphili waren verrukt van zijn muziek en schreven libretto's. Ottoboni bezorgde Scarlatti in 1703 een aanstelling in de Santa Maria Maggiore. Na bezoeken aan Venetië en Urbino, waar zijn zoon Domenico een aanstelling had, blijkt Scarlatti in 1708 teruggekeerd te zijn naar Napels. Johann Adolf Hasse kwam hem daar opzoeken en was een van zijn laatste leerlingen. De opvoering van de zijn opera Tigrane in 1715 schijnt spectaculair te zijn geweest. Van 1717 tot 1723 werkte Scarlatti opnieuw in Rome. (nl)
- Алессандро Скарлатти (итал. Pietro Alessandro Gaspare Scarlatti, 2 мая 1660, Палермо — 24 октября 1725, Неаполь) — итальянский композитор эпохи барокко. Написал более 60 опер, считается основателем Неаполитанской оперной школы. Брат композитора Франческо Скарлатти; отец композиторов Доменико Скарлатти и Пьетро Филиппо Скарлатти. Наставником был Эмануила Асторга. (ru)
- Alessandro Scarlatti (Palermo, 2 de maio de 1660 – Nápoles, 24 de outubro de 1725), cujo nome verdadeiro era Pietro Alessandro Gaspari, foi um compositor italiano de grande importância para a música lírica do período barroco. Seu trabalho foi fundamental para o desenvolvimento da ópera séria e da ópera bufa do seu tempo. Ele é considerado o pai da escola napolitana de ópera, a qual contou, mais tarde, com membros como Leonardo Leo, Francesco Feo, Leonardo Vinci, Giovanni Battista Pergolesi e Johann Adolf Hasse, entre outros. Dentre as obras de sucesso de Scarlatti merecem destaque as óperas Carlo, Re d'Allemagna (1716), Telemaco (1718) e La Griselda (1721). Além das óperas, Alessandro Scarlatti também ficou famoso por suas cantatas de câmara. Foi pai de dois outros compositores, Domenico Scarlatti (1685–1757) e (1679–1750), e irmão mais velho de (1666–1741), também compositor, ainda que de menor expressão em comparação com Alessandro e Domenico. As óperas de Alessandro Scarlatti são dotadas de alto nível musical e influenciaram compositores dos mais variados países. Do ponto de vista da ação dramática, porém, ficam a dever para as composições de autores que o sucederam, como Händel, Hasse e Vivaldi. As aberturas das óperas de Alessandro Scarlatti, chamadas sinfonias, consistiam geralmente de três movimentos: rápido, lento e rápido. Essa forma se tornou de grande importância na criação posterior da sinfonia clássica para orquestra. Alessandro Scarlatti foi um compositor de extraordinário talento criativo. Sua obra compreende nada menos que 115 óperas, 150 oratórios e mais de 500 cantatas, além de composições instrumentais. A música de Scarlatti forma um importante elo entre a música vocal do início do barroco italiano do século XVII, centrada em Florença, Veneza e Roma, e a escola clássica do século XVIII, que culmina em Haydn (1732–1809) e Mozart (1756–1791). (pt)
- Alessandro Pietro Scarlatti, född 2 maj 1660 i Palermo, död 24 oktober 1725 i Neapel, var en italiensk tonsättare under barocken och företrädare för neapelskolan. Som tolvåring anlände Alessandro Scarlatti till Rom där han träffade epokens ledande musiker som Giacomo Carissimi, Bernardo Pasquini och Arcangelo Corelli. Han var verksam i Neapel och Rom, bland annat som kapellmästare hos drottning Kristina 1679–1683. Åren 1684–1702 och 1708–1725 verkade han som kapellmästare vid hovet i Neapel. Bland hans elever fanns Johann Adolf Hasse, Francesco Geminiani och sonen Domenico Scarlatti. Scarlatti var mycket produktiv och han komponerade bland annat
* 115 operor
* cirka 200 mässor (bland annat Messa di Santa Cecilia, Missa ad usum cappellae pontificiae, Missa clementina)
* cirka 600 kammarkantater
* talrika oratorier och motetter
* orkesterverk
* 12 sinfonie di concerto grosso
* 6 stråkkonserter
* 6 cembalokonserter (sv)
- Алесса́ндро Скарла́тті (італ. Alessandro Scarlatti; нар. 2 травня 1660, Палермо, Італія — пом. 24 жовтня 1725, Неаполь) — італійський композитор, родоначальник неаполітанської оперної школи; батько композитора Доменіко Скарлатті. (uk)
- 彼得罗·亚历山德罗·加斯帕雷·斯卡拉蒂（義大利語：Pietro Alessandro Gaspare Scarlatti；1660年5月2日－1725年10月24日），意大利巴洛克风格作曲家，以歌剧和室内康塔塔而闻名。 亚历山德罗的两个儿子多梅尼科·斯卡拉蒂和都是作曲家。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- ألساندرو سكارلاتي (Alessandro Scarlatti) عاش (باليرمو 1660-نابولي 1725 م) هو مؤلف موسيقى إيطالي. من مؤسسي المدرسة النابولية (نسبة إلى مدينة نابولي) للأوبرا الباروكية، كان أستاذا على الفرقة الغنائية في البلاط الملكي، ألٌف العديد من الأعمال الأوبرالية، والتي تميزت بافتتاحيتها وألحانها الإيقاعية. خلف وراءه العديد من الكنتاتات، الأوراتوريوهات، ومقطوعات للكلافسن (البيانو القيثاري). هو والد المؤلف دومينيكو سكارلاتي. (ar)
- Alessandro (Pietro Gaspare) Scarlatti (2. května 1660 Sicílie – 24. října 1725 Neapol) byl italský barokní skladatel, zakladatel neapolské operní školy. Otec dvou neméně slavných skladatelů: Domenica a Pietra Filipa. (cs)
- Alessandro Scarlatti (Palerm (Sicília), 2 de maig de 1660 – Nàpols (Campània), 24 d'octubre de 1725) fou un compositor barroc italià, especialment famós per les seves òperes i oratoris. Es considera el representant més important de l'escola d'òpera napolitana. Fou el pare de dos altres compositors, Domenico Scarlatti i Pietro Filippo Scarlatti. (ca)
- Ο Αλεσσάντρο Σκαρλάττι (ιτ. Alessandro Scarlatti, 2 Μαΐου 1660 – 24 Οκτωβρίου 1725) ήταν Ιταλός συνθέτης της εποχής μπαρόκ. Έγραψε πλήθος όπερες και καντάτες δωματίου, ενώ θεωρείται ο «πατέρας» της Ναπολιτάνικης όπερας. Οι γιοί του, Ντομένικο και έγιναν επίσης γνωστοί συνθέτες. (el)
- Pietro Alessandro Gaspare Scarlatti (* 2. Mai 1660 auf Sizilien (entweder in Trapani oder Palermo); † 24. Oktober 1725 in Neapel) war ein italienischer Komponist des Barock und der neapolitanischen Schule, der besonders für seine Vokalmusik wie Opern, Oratorien, Kantaten u. a. berühmt ist, und als großer Erneuerer der Barockmusik gilt. Zu seinen Innovationen gehören die von ihm umgestaltete, typisch italienische Opern-Sinfonia (Ouvertüre), ein Vorläufer der klassischen Sinfonie, und die vierstimmige Sonate, eine Vorform des Streichquartetts. Er war der Vater von neun Söhnen, darunter die ebenfalls als Komponisten bekannt gewordenen Domenico Scarlatti und Pietro Filippo Scarlatti. (de)
- アレッサンドロ・スカルラッティ（Alessandro Scarlatti, 1660年5月2日 - 1725年10月24日）はバロック期のイタリアの作曲家。特にオペラとカンタータで著名である。オペラにおけるナポリ楽派の始祖と考えられている。 同じくバロック期の作曲家であるドメニコ・スカルラッティとの父でもある。 (ja)
- 알레산드로 스카를라티(이탈리아어: Alessandro Scarlatti, 1660년 5월 2일 ~ 1725년 10월 24일)는 이탈리아의 작곡가이다. (ko)
- Alessandro Pietro Gaspare Scarlatti (ur. 2 maja 1660 w Palermo, zm. 24 października 1725 w Neapolu) – włoski kompozytor okresu baroku. (pl)
- Алессандро Скарлатти (итал. Pietro Alessandro Gaspare Scarlatti, 2 мая 1660, Палермо — 24 октября 1725, Неаполь) — итальянский композитор эпохи барокко. Написал более 60 опер, считается основателем Неаполитанской оперной школы. Брат композитора Франческо Скарлатти; отец композиторов Доменико Скарлатти и Пьетро Филиппо Скарлатти. Наставником был Эмануила Асторга. (ru)
- Алесса́ндро Скарла́тті (італ. Alessandro Scarlatti; нар. 2 травня 1660, Палермо, Італія — пом. 24 жовтня 1725, Неаполь) — італійський композитор, родоначальник неаполітанської оперної школи; батько композитора Доменіко Скарлатті. (uk)
- 彼得罗·亚历山德罗·加斯帕雷·斯卡拉蒂（義大利語：Pietro Alessandro Gaspare Scarlatti；1660年5月2日－1725年10月24日），意大利巴洛克风格作曲家，以歌剧和室内康塔塔而闻名。 亚历山德罗的两个儿子多梅尼科·斯卡拉蒂和都是作曲家。 (zh)
- Pietro Alessandro Gaspare Scarlatti (2 May 1660 – 22 October 1725) was an Italian Baroque composer, known especially for his operas and chamber cantatas. He is considered the most important representative of the Neapolitan school of opera. He was the father of two other composers, Domenico Scarlatti and Pietro Filippo Scarlatti. (en)
- Alessandro SCARLATTI(naskiĝis la 2-an de majo, 1660, mortis la 24-an de oktobro, 1725) estis baroka komponisto aparte fama pro siaj operoj kaj ĉambraj kantatoj. Li estas rigardata la fondinto de la napola skolo de opero. Li estis la patro de Domenico Scarlatti. En 1702 li forlasis Napolon kaj ne revenisĝis la hispana regado anstataŭiĝis per la aŭstra.En la intertempo li ĝuis la patronadonde ,por kies privata teatrejo apud Florencoli komponadis operojn,kaj de ,kiu faris lin sia kapelmajstro,kaj havigis al li similan postenonĉe la preĝejo de en Romo en 1703. (eo)
- Alessandro Scarlatti (Palermo, Italia, 1660ko maiatzaren 2a - Napoli, Italia, 1725eko urriaren 22a) musikagilea izan zen. 1679-1683 urte-bitartean, kapera-maisua izan zen Erroman, eta 1684-1703 urte-bitartean Napoliko espainiar erregeordearena. Erroman eta Napolin bizi izan zen, eta gorteko eta elizako kargu ugari izan zituen. Napolitar eskolaren sortzaileetako bat izan zen, eta opera seria izenekoaren oinarriak jarri zituen, eta aria da capo eta hiru zatiko obertura ezarri zituen. Ikasle izan zituen Johann Adolf Hasse, Francesco Geminiani eta Domenico Scarlatti, semea, besteak beste. (eu)
- Alessandro Scarlatti (Palermo, Reino de Sicilia, 2 de mayo de 1660 – Nápoles, Reino de Nápoles, 22 de octubre de 1725) fue un compositor y clavecinista italiano del período Barroco, uno de los representantes más importantes de la escuela napolitana. Jugó un papel fundamental en la historia de la música, principalmente en el desarrollo del lenguaje de la ópera, contribuyendo a perfeccionar las formas del aria da capo y de la obertura italiana de tres movimientos. Fue uno de los primeros compositores en utilizar el recitativo con orquesta, denominado recitativo acompañado, y el concertato al final del acto. (es)
- Alessandro Scarlatti adalah seorang musisi besar yang berkarya pada zaman Barok (1600-1750) dari Roma, Italia. Dia banyak menciptakan karya opera dan dianggap sebagai salah satu aliran yang sangat otentik dari opera, dan ida juga merupakan salah satu pendiri musik oratorio, yaitu musik yang dimainkan di ruang . Dia lahir di Palermo pada 2 Mei 1660 dan meninggal pada 24 Oktober 1725. Ia belajar pada Carissimi, kemudian bekerja sebagai dirigen pada suatu istana di Roma. Sejak 1684 dia berkerja menjadi dirigen di Napoli. Dia menulis karyanya dalam bentu opera sebanyak seratus empat belas judul. Di antara opera itu adalah; La Rosaura pada tahun 1690, Griselda pada tahun 1721, dan II trionfo dell'onore pada tahun 1718, karya yang mengusung warna komedi. (in)
- Alessandro Scarlatti (Palerme, 2 mai 1660 – Naples, 24 octobre 1725) est l'un des principaux compositeurs de musique baroque et l'un des premiers grands musiciens classiques. Celui que ses contemporains surnommaient « l’Orphée italien » partage sa carrière entre Naples et Rome, où il reçoit sa formation (comme il partage sa vie entre deux siècles) ; une part importante de sa production s'y destine. Il est souvent considéré comme le fondateur de l'école napolitaine d'opéra, alors qu'il en est seulement le plus illustre et plus fécond représentant : son apport, son originalité et son rayonnement, son influence sérieuse et durable, sont essentiels, tant en Italie qu'en Europe. (fr)
- Alessandro Scarlatti (Palermo, 2 maggio 1660 – Napoli, 24 ottobre 1725) è stato un compositore italiano di musica barocca.Considerato dai musicologi come uno dei più importanti rappresentanti della scuola musicale napoletana, fu il maggiore compositore d'opera italiano tra la fine del XVII e l'inizio del XVIII secolo. Fu il padre del compositore Domenico Scarlatti, ricordato per il suo fondamentale apporto alla sonata per clavicembalo del XVIII secolo. (it)
- Alessandro Scarlatti (Palermo, 2 de maio de 1660 – Nápoles, 24 de outubro de 1725), cujo nome verdadeiro era Pietro Alessandro Gaspari, foi um compositor italiano de grande importância para a música lírica do período barroco. Seu trabalho foi fundamental para o desenvolvimento da ópera séria e da ópera bufa do seu tempo. Ele é considerado o pai da escola napolitana de ópera, a qual contou, mais tarde, com membros como Leonardo Leo, Francesco Feo, Leonardo Vinci, Giovanni Battista Pergolesi e Johann Adolf Hasse, entre outros. (pt)
- Pietro Alessandro Gaspare Scarlatti (Palermo, 2 mei 1660 - Napels, 24 oktober 1725) was een Italiaans componist van barokmuziek. Hij verwierf vooral bekendheid met zijn oratoria, cantates en (Napolitaanse) opera's. Hij was de vader van Domenico en Pietro Filippo, componist en organist. Na bezoeken aan Venetië en Urbino, waar zijn zoon Domenico een aanstelling had, blijkt Scarlatti in 1708 teruggekeerd te zijn naar Napels. Johann Adolf Hasse kwam hem daar opzoeken en was een van zijn laatste leerlingen. De opvoering van de zijn opera Tigrane in 1715 schijnt spectaculair te zijn geweest. (nl)
- Alessandro Pietro Scarlatti, född 2 maj 1660 i Palermo, död 24 oktober 1725 i Neapel, var en italiensk tonsättare under barocken och företrädare för neapelskolan. Som tolvåring anlände Alessandro Scarlatti till Rom där han träffade epokens ledande musiker som Giacomo Carissimi, Bernardo Pasquini och Arcangelo Corelli. Han var verksam i Neapel och Rom, bland annat som kapellmästare hos drottning Kristina 1679–1683. Åren 1684–1702 och 1708–1725 verkade han som kapellmästare vid hovet i Neapel. Bland hans elever fanns Johann Adolf Hasse, Francesco Geminiani och sonen Domenico Scarlatti. (sv)
|
_crop.jpg){kind=link}
_crop.jpg){kind=link}
