| dbo:abstract
|
- Francesco Xaverio Geminiani (Lucca, 5 de desembre de 1687 – Dublín, 17 de setembre de 1762) fou un violinista i compositor italià. (ca)
- Francesco Saverio Geminiani (pokřtěn 5. prosince 1687 Lucca – 17. září 1762 Dublin) byl italský hudební skladatel, houslista a teoretik hudby. (cs)
- Ο Φραντσέσκο Σαβέριο Τζεμινιάνι (Francesco Saverio Geminiani, Λούκκα, 5 Δεκεμβρίου 1687 – Δουβλίνο, 17 Σεπτεμβρίου 1762), ήταν Ιταλός συνθέτης και βιολονίστας, του ύστερου Μπαρόκ. (el)
- Francesco Xaverio Geminiani (getauft am 5. Dezember 1687 in Lucca; † 17. September 1762 in Dublin) war ein italienischer Komponist und Violinist. (de)
- Francesco Xaverio Geminiani (ĉ. 1680 (baptita: 5-a de decembro 1687) en Lucca; 17-a de septembro 1762 en Dublino) estis itala komponisto kaj fama violonisto. (eo)
- Francesco Saverio Geminiani (baptised 5 December 1687 – 17 September 1762) was an Italian violinist, composer, and music theorist. BBC Radio 3 once described him as "now largely forgotten, but in his time considered almost a musical god, deemed to be the equal of Handel and Corelli." (en)
- Francesco Geminiani (Lucca, Italia, 1687ko abenduaren 5ean bataiatua - Dublin, Irlanda, 1762ko irailaren 17a) musikaria eta biolinista izan zen. XVIII. mendeko musikari bikaina. Corelli eta A. Scarlattiren ikasle izan zen. Arrakasta handia izan zuen Londresen, Parisen eta Dublinen. Corelliren erara egin zituen concerti grossiko lan batzuk, Opus 2 eta Opus 3, oso ezagunak egin ziren Ingalaterran. Bestalde, biolinaren teknika berriaren oinarriak finkatu zituen The Art of Playing on the Violin (1731) eta A Treatise of good Taste (1749) lanetan. (eu)
- Francesco Geminiani fue un compositor, violinista, teórico y pedagogo musical italiano, nacido el 5 de diciembre de 1687 en Lucca (Italia) y fallecido el 17 de septiembre de 1762 en Dublín (Irlanda).Encuadrado en el periodo barroco, tuvo como maestros a Alessandro Scarlatti y Arcángelo Corelli. Tras el fallecimiento de Henry Purcell a finales del siglo XVII, Inglaterra se quedó sin figuras destacables en el ámbito musical, por lo que fueron compositores extranjeros los que, a lo largo del siglo XVIII, marcaron la evolución musical: Giovanni Bononcini en la ópera, Händel en la música religiosa, y Giuseppe Sammartini y, especialmente, Geminiani en la música instrumental. (es)
- Francesco Geminiani (Lucques, 5 décembre 1687 — Dublin, 17 septembre 1762) est un violoniste et compositeur italien de l'époque baroque. (fr)
- Francesco (Saverio) Geminiani (Lucca, 5 december 1687 – Dublin, 17 september 1762) was een Italiaans vioolvirtuoos, muziekleraar en componist. Hij studeerde viool, eerst bij Carlo Ambrogio Lonati in Milaan, en daarna bij Arcangelo Corelli. Bij Alessandro Scarlatti studeerde hij compositie. De muziek van Geminiani is vrijer en emotioneler dan die van zijn illustere voorganger en leermeester Corelli. Geminiani wordt gezien als een belangrijk vioolvirtuoos. Hij had de gewoonte om tijdens een uitvoering te improviseren, waardoor het orkest vaak de aansluiting miste. In 1714 vertrok hij naar Engeland, waar hij gewaardeerd werd door het Engelse hof en de aristocratie als violist, orkestleider en muziekleraar. In 1733 verhuisde hij naar Dublin. Vanwege zijn geloof kon hij er een aanstelling als dirigent niet aannemen. In plaats daarvan gaf hij een reeks van concerten waardoor hij de reputatie kreeg de grootste musicus van zijn tijd te zijn. In Dublin opende hij ook een concertkamer. Met uitzondering van twee perioden die hij in Dublin doorbracht en één periode in Parijs bleef hij de rest van zijn leven in Engeland. In zijn onderricht introduceerde hij voor het eerst de moderne viooltechniek in Engeland. Zijn Art of Playing on the Violin (1731) is een van de vroegste leerboeken over het vioolspel. Daarnaast schreef hij verscheidene andere theoretische teksten. Zijn oeuvre bestaat onder meer uit concerti grossi, vioolsonates, cellosonates en klavierstukken. (nl)
- Francesco Xaverio Geminiani (Lucca, 5 dicembre 1687 – Dublino, 17 settembre 1762) è stato un violinista e compositore italiano. (it)
- フランチェスコ・ジェミニアーニ（伊: Francesco Geminiani, 1687年12月5日 - 1762年9月17日）はイタリア後期バロック音楽の作曲家・ヴァイオリニスト・音楽理論家。演奏家としてロンドンやダブリンで活躍し、作曲家としてコレッリからヘンデルをつなぐ存在であった。 ルッカ出身。音楽全般をアレッサンドロ・スカルラッティに師事。ヴァイオリンはミラノでカルロ・アンブロジオ・ロナーティに、その後ローマでアルカンジェロ・コレッリに師事。1711年よりナポリの宮廷楽団のコンサートマスターに就任し、しばしば旧師スカルラッティと接触する機会を持った。1714年にヴィルトゥオーソとしての評判からロンドンに招かれ、とりわけ第3代エセックス伯ウィリアム・カペルの格別の庇護を受けた。1715年にヘンデルの通奏低音（チェンバロ）により、ジョージ1世に御前演奏を披露する。 音楽教師や作曲家として生計を立てつつ、美術の蒐集・販売にも熱を上げたが、こちらは常に成功したとはいえない。パリを訪れしばらくその地に暮らしたが、1755年にイングランドに戻る。1761年にダブリンを訪れた際、多くの時間と労力を捧げた手稿を使用人の一人に盗まれる。一説によると、手稿が盗まれた悔しさが死を早めたという。 ジェミニアーニは第一級のヴァイオリニストであったようだ。言い伝えによると、イタリアにおける門人からは、表情豊かなリズムのために、「熱血漢 Il Furibondo」と呼ばれていたという。こんにちでは、全部で42曲の協奏曲のうち、作品3や作品7の《合奏協奏曲集》が最も有名である。ジェミニアーニの合奏協奏曲は、コンチェルティーノにヴィオラを導入して、実質的な弦楽四重奏を形成している。これらの作品は、当時なおコレッリを愛したロンドンの聴衆を喜ばせるために、非常に対位法的に労作され、同時代のヨーロッパ大陸における「ギャラント様式」の流行とは好対照をなしている。ジェミニアーニはまた恩師コレッリのトリオ・ソナタを改作して、合奏協奏曲に仕立てたものを出版している。 『ヴァイオリン奏法論 Art of Playing the Violin 』は1751年にロンドンで出版され、18世紀イタリアのヴァイオリン演奏の方法論について最も有名な概説となっており、ヴィブラートやトリルなどの演奏技巧に詳しい説明が加えられていることから、後期バロック音楽の演奏習慣の研究者にとって、有意義な著書となっている。『和声法指南 Guida harmonica 』（初版は1752年ごろ、補遺は1756年）は、後期バロック音楽の比類ない理論書であり、通奏低音のパターンと実践についての百科事典として重宝する。全てで2236のパターンが載っており、作曲の学習者がこの著書を学べば、その後どんなバス課題に対してもすっかり対応することができるように配慮されている。 ジェミニアーニはたくさんのヴァイオリン作品を出版し、3巻のヴァイオリン協奏曲集、12のトリオ・ソナタ、チェンバロのためのレッスン、鍵盤楽器による伴奏法、ギター奏法論などの楽曲や著作がある。 (ja)
- Francesco Saverio Geminiani (Lucca, 5 de dezembro de 1687 - Inglaterra, 17 de setembro de 1762) foi um compositor, maestro, violinista virtuoso e teórico musical da Itália. Foi aluno de Alessandro Scarlatti, Carlo Ambrogio Lonati e Arcangelo Corelli. A partir de 1711, foi maestro em Nápoles. Em 1714, foi a Londres para dar concertos como violinista, onde recebeu a proteção de William Capel, conde de Essex. Em 1715, se apresentou em duo com Haendel diante do rei Jorge I. Nesse país estabeleceu residência, compôs e deu aulas, além de reunir uma coleção de obras de arte. Em sua obra de composição se destacam suas sonatas para violino e baixo contínuo e seus concerti grossi, onde introduziu a viola como parte do concertino. Para este estilo ele também adaptou algumas sonatas para violino e baixo de seu mestre Corelli. Escreveu um tratado sobre a arte do violino em 1751, Art of Playing the Violin, que sumariza a prática do instrumento no século XVIII, sendo uma referência até os dias de hoje. Seu Guida harmonica (c. 1752) é um dos mais originais tratados de harmonia, dando instruções detalhadas para a realização do baixo continuo. Outras de suas obras teóricas são Art of Accompaniment on the Harpsichord, Organ, etc. (1754), Lessons for the Harpsichord, e Art of Playing the Guitar (1760). (pt)
- Francesco Geminiani (ur. 5 grudnia 1687 w Lukce, zm. 17 września 1762 w Dublinie) – włoski kompozytor barokowy, skrzypek, teoretyk muzyki. (pl)
- Francesco Saverio Geminiani (döpt 5 december 1687 i Lucca, död 17 september 1762 i Dublin) var en italiensk tonsättare och eftersökt violinist. Han var verksam i Lucca, Neapel, från 1714 i London, och under sina sista år i Dublin. Han har skrivit sonater för soloviolin och concerti grossi. Hans lärobok The Art of Playing the Violin (1751) hade stor inverkan på violinspelteknikens utveckling, men han författade flera viktiga läroböcker. Ett musikteoretiskt manuskript han just hade skrivit färdigt ska ha stulits av en tjänare i Dublin 1761; förlusten av det sägs ha påskyndat hans död. (sv)
- Франческо Саверио Джеминиани, правильнее Джеминьяни (итал. Francesco Saverio Geminiani, 5 декабря 1687, Лукка — 17 сентября 1762, Дублин) — итальянский скрипач, композитор, музыкальный теоретик. (ru)
- 法蘭西斯科·吉米尼亞尼（義大利語：Francesco Saverio Geminiani，1687年12月5日－1762年9月17日）是義大利路加出身的巴洛克音樂作曲家、小提琴家、。代表作是『大協奏曲』。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Francesco Xaverio Geminiani (Lucca, 5 de desembre de 1687 – Dublín, 17 de setembre de 1762) fou un violinista i compositor italià. (ca)
- Francesco Saverio Geminiani (pokřtěn 5. prosince 1687 Lucca – 17. září 1762 Dublin) byl italský hudební skladatel, houslista a teoretik hudby. (cs)
- Ο Φραντσέσκο Σαβέριο Τζεμινιάνι (Francesco Saverio Geminiani, Λούκκα, 5 Δεκεμβρίου 1687 – Δουβλίνο, 17 Σεπτεμβρίου 1762), ήταν Ιταλός συνθέτης και βιολονίστας, του ύστερου Μπαρόκ. (el)
- Francesco Xaverio Geminiani (getauft am 5. Dezember 1687 in Lucca; † 17. September 1762 in Dublin) war ein italienischer Komponist und Violinist. (de)
- Francesco Xaverio Geminiani (ĉ. 1680 (baptita: 5-a de decembro 1687) en Lucca; 17-a de septembro 1762 en Dublino) estis itala komponisto kaj fama violonisto. (eo)
- Francesco Saverio Geminiani (baptised 5 December 1687 – 17 September 1762) was an Italian violinist, composer, and music theorist. BBC Radio 3 once described him as "now largely forgotten, but in his time considered almost a musical god, deemed to be the equal of Handel and Corelli." (en)
- Francesco Geminiani (Lucca, Italia, 1687ko abenduaren 5ean bataiatua - Dublin, Irlanda, 1762ko irailaren 17a) musikaria eta biolinista izan zen. XVIII. mendeko musikari bikaina. Corelli eta A. Scarlattiren ikasle izan zen. Arrakasta handia izan zuen Londresen, Parisen eta Dublinen. Corelliren erara egin zituen concerti grossiko lan batzuk, Opus 2 eta Opus 3, oso ezagunak egin ziren Ingalaterran. Bestalde, biolinaren teknika berriaren oinarriak finkatu zituen The Art of Playing on the Violin (1731) eta A Treatise of good Taste (1749) lanetan. (eu)
- Francesco Geminiani (Lucques, 5 décembre 1687 — Dublin, 17 septembre 1762) est un violoniste et compositeur italien de l'époque baroque. (fr)
- Francesco Xaverio Geminiani (Lucca, 5 dicembre 1687 – Dublino, 17 settembre 1762) è stato un violinista e compositore italiano. (it)
- Francesco Geminiani (ur. 5 grudnia 1687 w Lukce, zm. 17 września 1762 w Dublinie) – włoski kompozytor barokowy, skrzypek, teoretyk muzyki. (pl)
- Francesco Saverio Geminiani (döpt 5 december 1687 i Lucca, död 17 september 1762 i Dublin) var en italiensk tonsättare och eftersökt violinist. Han var verksam i Lucca, Neapel, från 1714 i London, och under sina sista år i Dublin. Han har skrivit sonater för soloviolin och concerti grossi. Hans lärobok The Art of Playing the Violin (1751) hade stor inverkan på violinspelteknikens utveckling, men han författade flera viktiga läroböcker. Ett musikteoretiskt manuskript han just hade skrivit färdigt ska ha stulits av en tjänare i Dublin 1761; förlusten av det sägs ha påskyndat hans död. (sv)
- Франческо Саверио Джеминиани, правильнее Джеминьяни (итал. Francesco Saverio Geminiani, 5 декабря 1687, Лукка — 17 сентября 1762, Дублин) — итальянский скрипач, композитор, музыкальный теоретик. (ru)
- 法蘭西斯科·吉米尼亞尼（義大利語：Francesco Saverio Geminiani，1687年12月5日－1762年9月17日）是義大利路加出身的巴洛克音樂作曲家、小提琴家、。代表作是『大協奏曲』。 (zh)
- Francesco Geminiani fue un compositor, violinista, teórico y pedagogo musical italiano, nacido el 5 de diciembre de 1687 en Lucca (Italia) y fallecido el 17 de septiembre de 1762 en Dublín (Irlanda).Encuadrado en el periodo barroco, tuvo como maestros a Alessandro Scarlatti y Arcángelo Corelli. (es)
- フランチェスコ・ジェミニアーニ（伊: Francesco Geminiani, 1687年12月5日 - 1762年9月17日）はイタリア後期バロック音楽の作曲家・ヴァイオリニスト・音楽理論家。演奏家としてロンドンやダブリンで活躍し、作曲家としてコレッリからヘンデルをつなぐ存在であった。 ルッカ出身。音楽全般をアレッサンドロ・スカルラッティに師事。ヴァイオリンはミラノでカルロ・アンブロジオ・ロナーティに、その後ローマでアルカンジェロ・コレッリに師事。1711年よりナポリの宮廷楽団のコンサートマスターに就任し、しばしば旧師スカルラッティと接触する機会を持った。1714年にヴィルトゥオーソとしての評判からロンドンに招かれ、とりわけ第3代エセックス伯ウィリアム・カペルの格別の庇護を受けた。1715年にヘンデルの通奏低音（チェンバロ）により、ジョージ1世に御前演奏を披露する。 音楽教師や作曲家として生計を立てつつ、美術の蒐集・販売にも熱を上げたが、こちらは常に成功したとはいえない。パリを訪れしばらくその地に暮らしたが、1755年にイングランドに戻る。1761年にダブリンを訪れた際、多くの時間と労力を捧げた手稿を使用人の一人に盗まれる。一説によると、手稿が盗まれた悔しさが死を早めたという。 (ja)
- Francesco (Saverio) Geminiani (Lucca, 5 december 1687 – Dublin, 17 september 1762) was een Italiaans vioolvirtuoos, muziekleraar en componist. Hij studeerde viool, eerst bij Carlo Ambrogio Lonati in Milaan, en daarna bij Arcangelo Corelli. Bij Alessandro Scarlatti studeerde hij compositie. De muziek van Geminiani is vrijer en emotioneler dan die van zijn illustere voorganger en leermeester Corelli. Zijn oeuvre bestaat onder meer uit concerti grossi, vioolsonates, cellosonates en klavierstukken. (nl)
- Francesco Saverio Geminiani (Lucca, 5 de dezembro de 1687 - Inglaterra, 17 de setembro de 1762) foi um compositor, maestro, violinista virtuoso e teórico musical da Itália. Foi aluno de Alessandro Scarlatti, Carlo Ambrogio Lonati e Arcangelo Corelli. A partir de 1711, foi maestro em Nápoles. Em 1714, foi a Londres para dar concertos como violinista, onde recebeu a proteção de William Capel, conde de Essex. Em 1715, se apresentou em duo com Haendel diante do rei Jorge I. Nesse país estabeleceu residência, compôs e deu aulas, além de reunir uma coleção de obras de arte. (pt)
|
