| dbo:abstract
|
- Pojmem Džátaky je označována sbírka textů mnoha autorů, vypravující legendy Buddhových minulých životů. Ten v textech vystupuje buď jako hlavní hrdina (bódhisattva), nebo i jako vedlejší postava, či jen jako pozorovatel. Texty jsou stoupenci théravády zařazeny do Tipitaky a to konkrétně do oddílu (Oddílu drobností), který se nachází v Suttapitace (tzv. Koši ponaučení), obsahujícím Buddhovy základní rozpravy. Co se týče datování, nejstarší zmínka o Džátakách pochází z reliéfu na jisté stúpě v Sánčí ze 3. století př. n. l., kde lze zřetelně rozeznat původní formu příběhů – tzv. . Jde o veršovanou formu (ve své typické buddhistické formě charakteristické častým opakováním důležitým k vštípení si příběhu do paměti), ke které byly až později různými autory připsány vysvětlující prozaické pasáže, které lze rozdělit do následujících bodů:
* tzv. „příběh ze současnosti“ (zde jsou popisovány okolnosti, při nichž Buddha vypráví džátaku)
* tzv. „příběh z minulosti“ (samotná džátaka)
* komentář ke (gramatický a lexikografický komentář k archaicky psaným veršům)
* tzv. „spojení“ (jde o ztotožnění hlavních postav s Buddhou, vypravěčem) Džátak je celkem 547 a jsou seřazeny vzestupně podle počtu veršů. Texty se výrazně liší svým rozsahem. Ty první, nejkratší, nezabírají ani stránku, zatímco poslední nejdelší džátaka zahrnuje značnou část celé sbírky. Obsah džátak dělí indolog následujícím způsobem: v džátakách rozeznává především bajky, pohádky, anekdotické příběhy, novely, moralistická vyprávění, průpovídky a zbožné legendy. Bajky a anekdoty jsou charakterizovány především svou krátkou délkou a informační hutností, zatímco ostatní žánry, jako například legendy, vykazují značnou „epickou šíři“ (Zbavitel, 2003). Přestože v džátakách nalézáme tyto žánry, úkolem džátak nebylo posluchače bavit, ale poskytnout moralistické ponaučení a poznání, čímž se díla zábavná mění v díla didaktická. V textech se objevuje značné množství nejrůznějších postav, ať už zvířecích (slon, opičák, páv, papoušek, atp.), nebo lidských (zloděj, kurtizána, hráč-hazardér, král, asketa, mudrc, atd.), či nadpozemských (bozi, polobozi, démoni) a dochází k jejich konfrontaci, kde jako ti charakternější a morálně zdatnější vítězí zvířata. Zajímavým způsobem prochází všemi příběhy ženy, které vždy vystupují jako ty lstivé, prohnané a nevěrné. Džátaky jsou pravděpodobně nejstarší sbírkou folklóru na světě a svým rozsahem a komplexností nemají ve světové literatuře obdoby. Ve své době měly obrovský dopad na lidové „nebuddhizované“ obyvatelstvo, kterému přinášely buddhistickou morálku v přijatelné (a „pohádkumilovným“ Indům zejména) podobě. (cs)
- حكايات جاتاكا هي مجموعة ضخمة من الأدب الأصلي في الهند تتحدث عن الولادات السابقة لغوتاما بوذا في شكل بشري وحيواني. يظهر بوذا المستقبلي كملك ومنبوذ وإله وفيل، لكنه في جميع أشكاله يُظهر بعض الفضيلة التي تغرسها الحكاية. غالبًا ما تتضمن حكايات جاتاكا مجموعة كبيرة من الشخصيات التي تتفاعل وتتعرض لأنواع مختلفة من المشاكل، حيث تتدخل شخصية بوذا لحل جميع المشكلات وتحقيق نهاية سعيدة. في بوذية ثيرافادا فإن الجاتاكا هي قسم نصي من شريعة بالي، مدرج في خوداكا نيكايا في سوتا بيتاكا. قد يشير مصطلح جاتاكا أيضًا إلى شرح تقليدي لهذا الكتاب، تعود الحكايات إلى ما بين 300 قبل الميلاد و 400 ميلادي وفقًا لـ أ. ك. واردر فإن جاتاكا هي مقدمة للسير الأسطورية المختلفة لبوذا، والتي تم تأليفها في تواريخ لاحقة. على الرغم من أن العديد من جاتاكا قد كُتبت في فترة مبكرة والتي تصف الحياة السابقة لبوذا، فقد تم تسجيل القليل جدًا من مواد السيرة الذاتية عن حياة غوتاما. تقدم جاتاكا ماليه باللغة السنسكريتية 34 قصة جاتاكا ، وفي كهوف أجانتانُقشت مشاهد جاتاكا مع اقتباسات من آريا شورا مع نص مؤرخ إلى القرن السادس، وتُرجمت إلى اللغة الصينية في عام 434 م، يحتوي بوروبودور على صور لجميع الجاتاكا البالغ عددها 34 من جاتاكا مالا. (ar)
- La "Ĝatakoj" (sanskrite जातक, Jātaka, Rakontoj de naskiĝoj) estas vasta korpo de literaturo el Barato, pri la pasintaj naskiĝoj de budho Gaŭtamo en kaj homa kaj besta formo. La estonta budho povas aperi en ili kiel reĝo, frendulo, dio, elefanto —sed, malgraŭ la formo, li montras ian ajn virtuon, kiun la rakonto instruas—. (eo)
- Ein Jātaka (Sanskrit जातक, eigentlich „Geburtsgeschichte“) ist eine moralisch lehrreiche Geschichte in Form einer Erzählung aus dem Leben des Buddha. Im ursprünglichen Sinn umfasste der Begriff nur Geschichten aus dem Leben des historischen Buddha, Siddhartha Gautama, insbesondere dessen Wiedergeburt, später jedoch wurden mehr und mehr moralische Lehrgeschichten eingefügt, die sich auf frühere Existenzen und andere Daseinsformen des Buddha beziehen. Es handelt sich daher heute um ein eigenes Genre von Erzählungen, in die auch Anleihen aus anderen religiösen Traditionen eingingen; einige Jātaka-Geschichten finden sich daher in ganz anderen Geschichtensammlungen wieder. Eine Sammlung von 547 Jātaka-Erzählungen, das Vessantara Jataka, liegt im Suttapitaka (Sammlung Khuddaka-Nikaya) als Teil des Pali-Kanons des Theravada-Buddhismus vor. Darüber hinaus existieren Übersetzungen ins Sanskrit und ins Tibetische und in andere Sprachen des gelebten Buddhismus. Die Überlieferung folgt in der Regel älteren Vorlagen, meist den Erzählungen, die der Überlieferung nach auf Ananda, einen Jünger des Buddha, zurückgehen. Insbesondere wenn die Akteure als Tiere mit menschlichen Eigenschaften auftreten, erinnert ein Jātaka oft an eine Fabel der europäischen Erzählgeschichte. Tiere sind nach buddhistischem Verständnis dem Menschen im Prinzip gleichgeordnet und befinden sich nur auf einer unterschiedlichen Stufe der Erkenntnisleiter. Die buddhistischen Jātakas haben Parallelen mit dem altindischen Pancatantra („Meer der Geschichten“). Der Erzählforscher Joseph Jacobs (1912) sah einige Jātakas als Modelle für Fabeln des antiken griechischen Dichters Äsop, von dem wiederum mittelalterliche europäische Fabeln abgeleitet sind. In der bildenden Kunst Asiens sind Motive aus den Geschichten weit verbreitet. Jātaka-Erzählungen bilden auch die Grundlage für zahlreiche Theaterformen in buddhistischen Ländern, darunter das thailändische Tanzdrama Lakhon, die Schattenspiele Nang yai und Nang talung in Thailand und das Marionettentheater Yoke thé in Myanmar. (de)
- Un jataka o cuento jataka es un tipo de relato budista que explica una de las etapas del Buda histórico (o sus discípulos) en su proceso por alcanzar la iluminación, en una de sus vidas anteriores. En ocasiones estas vidas son las de animales no humanos. Estos cuentos jataka son una antigua colección de relatos muy cortos, pero de importancia en el conjunto de la literatura budista. En muchos de ellos se pueden encontrar paralelismos con cuentos difundidos universalmente presentes en otras culturas.Su lectura, en el budismo, tenía fines moralizantes a través de la fascinación y el encanto que representan sus protagonistas: animales sabios y llenos de virtudes que aleccionan a poderosos reyes en su inmoralidad, maestros, hadas, duendes y otros personajes fabulosos; inmersos en situaciones de las cuales se acaba por extraer una moraleja, de ahí su empleo como primer elemento de contacto de los niños con el budismo. Los hay de dos tipos, los canónicos, que se encuentran en la tipitaka, y los no canónicos, que se encuentran fuera de ésta.Los cuentos, escritos en prosa, se conforman en torno a unos versos de una o varias estrofas (gatha) que constituyen la esencia del relato. Estos versos son los reconocidos como canónicos. Uno de estos es el Sasapandita Jàtaka (Jataka de la liebre sabia). (es)
- Jātaka (sanskritoz: जातक, euskaraz "jaiotza" esan nahi duena) Budaren aurreko bizitzak kontagai duten elezaharren bilduma da, pali hizkuntzaz idatzia eta India guztira zabaldua. 547 istorio dira denetara, K.a. III. mendekoak zaharrenak. Asiako herri budista guztietako hizkuntzetara itzuli dira ipuin horiek, eta berebiziko garrantzia izan dute itzulpen horiek herri haietako filosofian eta literaturan. (eu)
- The Jātakas (meaning "Birth Story", "related to a birth") are a voluminous body of literature native to India which mainly concern the previous births of Gautama Buddha in both human and animal form. According to Peter Skilling, this genre is "one of the oldest classes of Buddhist literature." Some of these works are also considered great works of literature in their own right. In these stories, the future Buddha may appear as a king, an outcast, a deva, an animal—but, in whatever form, he exhibits some virtue that the tale thereby inculcates. Often, Jātaka tales include an extensive cast of characters who interact and get into various kinds of trouble - whereupon the Buddha character intervenes to resolve all the problems and bring about a happy ending. The Jātaka genre is based on the idea that the Buddha was able to recollect all his past lives and thus could use these memories to tell a story and illustrate his teachings. For the Buddhist traditions, the jātakas illustrate the many lives, acts and spiritual practices which are required on the long path to Buddhahood. They also illustrate the great qualities or perfections of the Buddha (such as generosity) and teach Buddhist moral lessons, particularly within the framework of karma and rebirth. Jātaka stories have also been illustrated in Buddhist architecture throughout the Buddhist world and they continue to be an important element in popular Buddhist art. Some of the earliest such illustrations can be found at Sanchi and Bharhut. According to Naomi Appleton, Jātaka collections also may have played "an important role in the formation and communication of ideas about buddhahood, karma and merit, and the place of the Buddha in relation to other buddhas and bodhisattvas." According to the traditional view found in the Pali Jātakanidana, a prologue to the stories, Gautama made a vow to become a Buddha in the future, in front past Buddha Dipankara. He then spent many lifetimes on the path to Buddhahood, and the stories from these lives are recorded as Jātakas. Jātakas are closely related to (and often overlap with) another genre of Buddhist narrative, the avadāna, which is a story of any karmically significant deed (whether by a bodhisattva or otherwise) and its result. According to Naomi Appleton, some tales (such as those found in the second and fourth decade of the Avadānaśataka) can be classified as both a jātaka and an avadāna. (en)
- Les Jātakas (sanskrit : जातक, « naissance » — birman : zât ; thaï : jadok, chadok, chat ; lao : xat ; khmer : ជាតក, cheadâk ;chinois : 本生 ; pinyin : běnshēng ou 本生谭 / 本生譚, běnshēngtán, coréen : 본생담 (本生譚, bonsaengdam) ; japonais : 本生 honjō, honjōji ou 本生譚 honjōtan; vietnamien: Bản sinh kinh (本生譚) ; mongol : chadig) sont des contes et histoires qui narrent les nombreuses vies antérieures de bouddhas, et spécialement celles du bouddha historique Shakyamuni. Les histoires de ce dernier forment un ensemble de 547 textes (dernière version en pâli) de longueur inégale, qu'on a regroupées en vingt-deux catégories (nipāta). Les contes se présentent dans un ordre différent dans les versions vernaculaires thaï, lao ou birmane. Il s'agit d'un des genres les plus populaires de la littérature bouddhiste. (fr)
- Jataka atau Jātaka (जातक) adalah kumpulan cerita tentang kehidupan-kehidupan lampau Sang Buddha, sebelum beliau terlahir menjadi Siddharta Gautama. Cerita-cerita ini jumlahnya ada 547 dan aslinya ditulis dalam bahasa Pali. (in)
- I Jātaka (devanāgarī: जातक), o vite anteriori del Buddha (da jāti, vite anteriori) sono una raccolta di 547 storie di altrettante vite anteriori del Buddha storico contenute nella sezione Khuddaka Nikaya del Sutta Piṭaka del Canone pāli del Canone buddhista. La versione attualmente conservata nel canone risale alla compilazione anonima singalese del V secolo intitolata Jātakaṭṭhavaṇṇanā che esplicitamente si rifà a una tradizione orale più antica, risalente alla recitazione avvenuta nel corso del primo concilio buddhista. La conferma dell'antichità delle storie contenute nei Jātaka è sia diretta che indiretta: precedenti, infatti, la stesura attualmente conservata sono i bassorilievi di Sanchi del I secolo, che rappresentano i medesimi jātaka; così come le analoghe pitture murali nelle grotte di Ajanta del II secolo. Indirettamente, invece, la maggiore antichità del testo, rispetto alla stesura del V secolo, si evince dalla lingua e dal contenuto stesso dei jātaka, dall'ambientazione e dai dati sociali e politici intrinseci all'opera stessa, che la fanno datare al IV/V secolo a.C.. Affresco del jātaka 539 ad Ajanta, II secolo (it)
- 『ジャータカ』（梵および巴：Jātaka、漢訳音写：闍陀迦、闍多伽など）とは、仏教でいう前世の物語のこと。本生譚（ほんしょうたん）ともいう。釈迦がインドに生まれる前、ヒトや動物として生を受けていた前世の物語である。十二部経の1つ。 パーリ語版は、パーリ語経典経蔵小部に収録され、漢訳『本生経』（ほんしょうきょう）は、大蔵経の本縁部に各種の話が収録されている。 (ja)
- 《자타카(Jataka)》 또는 《본생담(本生譚)》은 팔리어로 쓰인 고대 인도의 불교 설화집이다. 석가모니의 전생(前生)의 이야기, 즉 고타마 붓다가 석가족(釋迦族)의 왕자로 태어나기 이전, 보살로서 생을 거듭하는 사이에 천인(天人) · 국왕 · 대신 · 장자(長子) · 서민 · 도둑 또는 코끼리 · 원숭이 · 공작 · 물고기 등의 동물로서 허다한 생을 누리며 갖가지 선행 공덕(善行功德)을 행한 이야기 547종을 수집했고, 기원전 3세기경부터는 당시의 민간 설화를 모아 불교적 색채를 가하여 성립되었다. 한 사람의 소작(所作)이라고는 생각되지 않는다. (ko)
- Dźataki (jātaka) – opowieści o poprzednich wcieleniach Buddy. To zbiór opowiadań z początku naszej ery, dający obraz ówczesnego folkloru i obyczajowości indyjskiej. Włączone strofy poetyckie stanowią część kanonu religii buddyjskiej. Dźataki są częścią (jedną z dwunastu) kanonu therawady, czyli Tipitaki napisanej w języku pali. Zawierają 574 opowieści o poprzednich wcieleniach Buddy Śakjamuniego, m.in. jako bodhisattwy. Opowieści te były oparte na popularnych bajkach o zwierzętach, baśniach, przy czym bohatera identyfikowano z przyszłym Buddą. Często te historie przedstawiają poświęcenie bodhisattwy. Przyczyniały się one do przesunięcia celu drogi wyzwolenia z arahanta na Buddę, jako wzór etyczny przedstawiając bodhisattwę. Dlatego są jednym z podstawowych tekstów związanych z ideałem bodhisattwy. Ukazują one życie bodhisattwy z uderzającą prostotą i prawdą, dlatego też do dziś są czytane we wszystkich krajach buddyjskich a także na Zachodzie. Od III wieku p.n.e. stanowiły ulubiony temat sztuki buddyjskiej w Indiach i poza Indiami. W kanonie sanskryckim teksty dźataki są rozrzucone, w większości można je znaleźć w Winajapitace lub też poza kanonem, jako utwory pozakanoniczne. (pl)
- Jataka (em sânscrito e língua páli, जातक; em língua malaia, jetaka; em língua laociana, satok) é um conjunto de 547 histórias extremamente populares relativas aos nascimentos (jāti) anteriores do Buda. Estes contos estão preservados em todos os ramos do budismo. A palavra refere-se, mais especificamente, a uma divisão do texto do Cânon Páli do budismo Theravada incluída no do Sutta Pitaka. O termo Jataka também refere-se ao comentário tradicional neste livro. (pt)
- De Jataka-verhalen uit de , onderdeel van de Suttapitaka van het Pali-canon, zijn verhalen over de vorige levens van de Boeddha, toen hij een bodhisattva was, strevend naar het perfectioneren van de paramitas (karaktereigenschappen). In deze verhalen was de bodhisatta soms een dier, soms een mens en soms een god. In een aantal van deze Jataka-verhalen brak de bodhisatta het basisniveau van moraliteit van De Vijf Voorschriften; het voorschrift tegen liegen brak hij echter nooit. Een paar van deze verhalen zijn zeer oud en stammen zelfs uit voor-boeddhistische tijd, maar andere zijn relatief laat en zijn na het overlijden of parinibbana van de Boeddha opgesteld. De huidige samenstelling is tussen de derde eeuw v.Chr. en de tweede eeuw n.Chr. gevormd en hoewel de jataka-verhalen wel gebruikt worden voor de geschiedenis van de zesde eeuw v.Chr. zijn ze daarvoor niet geschikt. Er zijn 547 jataka-verhalen en de laatste 10 jataka worden uitgebeeld in muurschilderingen. (nl)
- Джа́таки (мн. ч. от джа́така, санскр. जातक, IAST: jātaka — «рождённый») — древнеиндийские притчи о земных перевоплощениях Будды, создававшиеся с начала I тысячелетия до н. э. Известно 547 джатак. Они входят в «Сутта-питаку» («Собрание текстов»), в буддийский канон Тхеравады «Типитака», а также в Махаянский канон как «Гирлянда джатак». В той форме, в которой джатаки входят в настоящее время в «Собрание малых повествований» (Khuddakanikāya) — одну из частей второй «корзины поучений» (Suttapiṭaka) буддийского канона «Трёх корзин» (Tipiṭaka — см. «Типитака»), — они представляют обширный прозаический комментарий к стихотворным изречениям — гатхам, составляющим, так сказать, тематическое зерно каждого повествования. Таким образом в современной форме каждая джатака распадается на следующие части:
* история о настоящем (Paccuppan-navatthu), излагающая обстоятельства, при которых была рассказана Буддой
* история о прошлом (Atītavatthu), включающая самое джатаку, и
* связанные с последним стихотворные изречения (Gāthā), к которым присоединяется
* толкование стихов (Veyyākaraṇa) и
* разъяснение связи (Samodhāna) между героями истории о настоящем и истории о прошлом. Прозаические части этого комментария, называющегося «Описание смысла джатаки» (Jātakaṭṭhavaṇṇanā), по языку значительно моложе гатх и заставляют исследователей предполагать, что первоначально были зафиксированы только эти стихотворные изречения, прозаические же части воспроизводились импровизацией рассказчика. Включение в канон джатак, широко черпающих из тематики устной народной словесности, является показателем постепенной демократизации буддизма. В древнейших частях канона монахам возбраняется рассказывать сказки о царях, разбойниках, войнах, женщинах, богах, приключениях и т. п. В позднейших текстах строгая церковность[неизвестный термин] уступает место стремлению к популярности и в джатаках сам Пробуждённый (Будда) изображается рассказчиком занятных повестей. Главная задача джатак состояла в наставлении слушателей в нравственном поведении, щедрости к просящим, кротости и терпимости, правдивости, воздержании от причинения вреда живым существам, от воровства, грубых речей и т. д. Хотя официально джатаки рассматривались как прошлые жития Будды, это не мешало им оставаться прежде всего занимательными рассказами, тем более что в большинстве из них буддийская обработка ограничивалась простой привязкой к фигуре Будды. Отсюда их огромная популярность. Их не только слушали (а позднее и читали), они инсценировались в религиозных и полурелигиозных представлениях, на их сюжеты создавались фрески и барельефы в буддийских храмах. Пятьсот сорок семь джатак канона представляют собой в части повествовательных форм необычайную пестроту: прозаические формы со вставными строфами варьируются от короткого анекдота до небольшого романа; стихотворные формы представлены диалогом, собранием изречений и эпическими отрывками. Такую же пестроту являет и тематика джатак, в которой представлено множество так называемых «бродячих сюжетов» (в том числе сюжеты о коте-монахе, о шакале-советнике, об осле в львиной шкуре, о шакале, восхвалявшем пение вороны, об аисте, переносившем рыб в пруд, о танцующем женихе, о благодарных животных и неблагодарном человеке, о , о царе, понимавшем птичью речь, о «скатерти-самобранке», , об услужливом глупце, о Шемякином суде, , о кладе и убийцах и т. д. и т. п.). Это совпадение сюжетов джатак с сюжетами древних и средневековых восточных и европейских сказок и новелл побудило в своё время учёных (Бенфей) искать именно в повествовательной литературе буддизма источник всей западно-европейской новеллистической литературы. Позже восторжествовала точка зрения согласно которой в обмене сюжетами между Западом и Востоком видели в джатаках сравнительно поздние варианты общеиндийских сказочных и новеллистических сюжетов. Кроме сборника джатак, входящего в палийский канон, известны и другие сборники — в частности знаменитое собрание Арьяшуры «Гирлянда джатак», содержащее 34 джатаки, записанные на гибридном санскрите, и представляющее собой выдающееся произведение санскритской литературы (на русский язык переводилось в 1920-х годах академиком А. П. Баранниковым. Опубликовано в 1962 г.). На русском языке джатаки из палийского канона издавались до революции 1917 г., а также в 1974 году в рамках серии Библиотека Всемирной литературы, серия первая, том 1 (см.: раздел «Древнеиндийская литература»), в 1979 г. в переводе Б. Захарьина, в 1989 г. («Повести о мудрости истинной и мнимой») и в 2012 г. в переводе А. Парибка. (ru)
- Jātaka-berättelserna, pali och sanskrit jātaka, जातक, är ett omfångsrikt verk i Sutta-pitakas femte del, Khuddaka Nikāya inom den buddhistiska palikanonen Tipitaka – ”de tre korgarna”. Jataka är sanskrit för ”födelsehistoria” och anknyter till ett antal tidigare liv hos Gautama Buddha som både människa och djur. (sv)
- 本生（梵语：जातक，Jātaka），音译作阇多伽、阇陀，又稱本生經、生經、本生故事，是世尊釋迦牟尼佛還未成佛，仍為菩薩時的前世故事。是九分教和十二分教之一。 (zh)
- Джатаки — давньоіндійські притчі про земні перевтілення Будди, що створювалися з початку I тисячоліття до н. е. Відомо 547 джатак. Вони входять в «Сутта-пітаку» («Зібрання текстів»), в буддійський канон «Тіпітака». Кожна Джатака розпадається на наступні частини:
* історія про сьогодення (Paccuppan-navatthu), викладає обставини, при яких була розказана Буддою
* історія про минуле (Atītavatthu), що включає власне джатаку,
* пов'язані з останнім віршовані вислови (Gāthā), до яких приєднується тлумачення віршів (Veyyākaraṇa)
* роз'яснення зв'язку (Samodhāna) між героями історії про сьогодення і історії про минуле. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- La "Ĝatakoj" (sanskrite जातक, Jātaka, Rakontoj de naskiĝoj) estas vasta korpo de literaturo el Barato, pri la pasintaj naskiĝoj de budho Gaŭtamo en kaj homa kaj besta formo. La estonta budho povas aperi en ili kiel reĝo, frendulo, dio, elefanto —sed, malgraŭ la formo, li montras ian ajn virtuon, kiun la rakonto instruas—. (eo)
- Jātaka (sanskritoz: जातक, euskaraz "jaiotza" esan nahi duena) Budaren aurreko bizitzak kontagai duten elezaharren bilduma da, pali hizkuntzaz idatzia eta India guztira zabaldua. 547 istorio dira denetara, K.a. III. mendekoak zaharrenak. Asiako herri budista guztietako hizkuntzetara itzuli dira ipuin horiek, eta berebiziko garrantzia izan dute itzulpen horiek herri haietako filosofian eta literaturan. (eu)
- Jataka atau Jātaka (जातक) adalah kumpulan cerita tentang kehidupan-kehidupan lampau Sang Buddha, sebelum beliau terlahir menjadi Siddharta Gautama. Cerita-cerita ini jumlahnya ada 547 dan aslinya ditulis dalam bahasa Pali. (in)
- 『ジャータカ』（梵および巴：Jātaka、漢訳音写：闍陀迦、闍多伽など）とは、仏教でいう前世の物語のこと。本生譚（ほんしょうたん）ともいう。釈迦がインドに生まれる前、ヒトや動物として生を受けていた前世の物語である。十二部経の1つ。 パーリ語版は、パーリ語経典経蔵小部に収録され、漢訳『本生経』（ほんしょうきょう）は、大蔵経の本縁部に各種の話が収録されている。 (ja)
- 《자타카(Jataka)》 또는 《본생담(本生譚)》은 팔리어로 쓰인 고대 인도의 불교 설화집이다. 석가모니의 전생(前生)의 이야기, 즉 고타마 붓다가 석가족(釋迦族)의 왕자로 태어나기 이전, 보살로서 생을 거듭하는 사이에 천인(天人) · 국왕 · 대신 · 장자(長子) · 서민 · 도둑 또는 코끼리 · 원숭이 · 공작 · 물고기 등의 동물로서 허다한 생을 누리며 갖가지 선행 공덕(善行功德)을 행한 이야기 547종을 수집했고, 기원전 3세기경부터는 당시의 민간 설화를 모아 불교적 색채를 가하여 성립되었다. 한 사람의 소작(所作)이라고는 생각되지 않는다. (ko)
- Jataka (em sânscrito e língua páli, जातक; em língua malaia, jetaka; em língua laociana, satok) é um conjunto de 547 histórias extremamente populares relativas aos nascimentos (jāti) anteriores do Buda. Estes contos estão preservados em todos os ramos do budismo. A palavra refere-se, mais especificamente, a uma divisão do texto do Cânon Páli do budismo Theravada incluída no do Sutta Pitaka. O termo Jataka também refere-se ao comentário tradicional neste livro. (pt)
- Jātaka-berättelserna, pali och sanskrit jātaka, जातक, är ett omfångsrikt verk i Sutta-pitakas femte del, Khuddaka Nikāya inom den buddhistiska palikanonen Tipitaka – ”de tre korgarna”. Jataka är sanskrit för ”födelsehistoria” och anknyter till ett antal tidigare liv hos Gautama Buddha som både människa och djur. (sv)
- 本生（梵语：जातक，Jātaka），音译作阇多伽、阇陀，又稱本生經、生經、本生故事，是世尊釋迦牟尼佛還未成佛，仍為菩薩時的前世故事。是九分教和十二分教之一。 (zh)
- حكايات جاتاكا هي مجموعة ضخمة من الأدب الأصلي في الهند تتحدث عن الولادات السابقة لغوتاما بوذا في شكل بشري وحيواني. يظهر بوذا المستقبلي كملك ومنبوذ وإله وفيل، لكنه في جميع أشكاله يُظهر بعض الفضيلة التي تغرسها الحكاية. غالبًا ما تتضمن حكايات جاتاكا مجموعة كبيرة من الشخصيات التي تتفاعل وتتعرض لأنواع مختلفة من المشاكل، حيث تتدخل شخصية بوذا لحل جميع المشكلات وتحقيق نهاية سعيدة. في بوذية ثيرافادا فإن الجاتاكا هي قسم نصي من شريعة بالي، مدرج في خوداكا نيكايا في سوتا بيتاكا. (ar)
- Pojmem Džátaky je označována sbírka textů mnoha autorů, vypravující legendy Buddhových minulých životů. Ten v textech vystupuje buď jako hlavní hrdina (bódhisattva), nebo i jako vedlejší postava, či jen jako pozorovatel. Texty jsou stoupenci théravády zařazeny do Tipitaky a to konkrétně do oddílu (Oddílu drobností), který se nachází v Suttapitace (tzv. Koši ponaučení), obsahujícím Buddhovy základní rozpravy. Co se týče datování, nejstarší zmínka o Džátakách pochází z reliéfu na jisté stúpě v Sánčí ze 3. století př. n. l., kde lze zřetelně rozeznat původní formu příběhů – tzv. . Jde o veršovanou formu (ve své typické buddhistické formě charakteristické častým opakováním důležitým k vštípení si příběhu do paměti), ke které byly až později různými autory připsány vysvětlující prozaické pasáž (cs)
- Ein Jātaka (Sanskrit जातक, eigentlich „Geburtsgeschichte“) ist eine moralisch lehrreiche Geschichte in Form einer Erzählung aus dem Leben des Buddha. Im ursprünglichen Sinn umfasste der Begriff nur Geschichten aus dem Leben des historischen Buddha, Siddhartha Gautama, insbesondere dessen Wiedergeburt, später jedoch wurden mehr und mehr moralische Lehrgeschichten eingefügt, die sich auf frühere Existenzen und andere Daseinsformen des Buddha beziehen. Es handelt sich daher heute um ein eigenes Genre von Erzählungen, in die auch Anleihen aus anderen religiösen Traditionen eingingen; einige Jātaka-Geschichten finden sich daher in ganz anderen Geschichtensammlungen wieder. (de)
- The Jātakas (meaning "Birth Story", "related to a birth") are a voluminous body of literature native to India which mainly concern the previous births of Gautama Buddha in both human and animal form. According to Peter Skilling, this genre is "one of the oldest classes of Buddhist literature." Some of these works are also considered great works of literature in their own right. (en)
- Un jataka o cuento jataka es un tipo de relato budista que explica una de las etapas del Buda histórico (o sus discípulos) en su proceso por alcanzar la iluminación, en una de sus vidas anteriores. En ocasiones estas vidas son las de animales no humanos. Los hay de dos tipos, los canónicos, que se encuentran en la tipitaka, y los no canónicos, que se encuentran fuera de ésta.Los cuentos, escritos en prosa, se conforman en torno a unos versos de una o varias estrofas (gatha) que constituyen la esencia del relato. Estos versos son los reconocidos como canónicos. (es)
- Les Jātakas (sanskrit : जातक, « naissance » — birman : zât ; thaï : jadok, chadok, chat ; lao : xat ; khmer : ជាតក, cheadâk ;chinois : 本生 ; pinyin : běnshēng ou 本生谭 / 本生譚, běnshēngtán, coréen : 본생담 (本生譚, bonsaengdam) ; japonais : 本生 honjō, honjōji ou 本生譚 honjōtan; vietnamien: Bản sinh kinh (本生譚) ; mongol : chadig) sont des contes et histoires qui narrent les nombreuses vies antérieures de bouddhas, et spécialement celles du bouddha historique Shakyamuni. (fr)
- I Jātaka (devanāgarī: जातक), o vite anteriori del Buddha (da jāti, vite anteriori) sono una raccolta di 547 storie di altrettante vite anteriori del Buddha storico contenute nella sezione Khuddaka Nikaya del Sutta Piṭaka del Canone pāli del Canone buddhista. La versione attualmente conservata nel canone risale alla compilazione anonima singalese del V secolo intitolata Jātakaṭṭhavaṇṇanā che esplicitamente si rifà a una tradizione orale più antica, risalente alla recitazione avvenuta nel corso del primo concilio buddhista. Affresco del jātaka 539 ad Ajanta, II secolo (it)
- Dźataki (jātaka) – opowieści o poprzednich wcieleniach Buddy. To zbiór opowiadań z początku naszej ery, dający obraz ówczesnego folkloru i obyczajowości indyjskiej. Włączone strofy poetyckie stanowią część kanonu religii buddyjskiej. Dlatego są jednym z podstawowych tekstów związanych z ideałem bodhisattwy. Ukazują one życie bodhisattwy z uderzającą prostotą i prawdą, dlatego też do dziś są czytane we wszystkich krajach buddyjskich a także na Zachodzie. Od III wieku p.n.e. stanowiły ulubiony temat sztuki buddyjskiej w Indiach i poza Indiami. (pl)
- De Jataka-verhalen uit de , onderdeel van de Suttapitaka van het Pali-canon, zijn verhalen over de vorige levens van de Boeddha, toen hij een bodhisattva was, strevend naar het perfectioneren van de paramitas (karaktereigenschappen). In deze verhalen was de bodhisatta soms een dier, soms een mens en soms een god. In een aantal van deze Jataka-verhalen brak de bodhisatta het basisniveau van moraliteit van De Vijf Voorschriften; het voorschrift tegen liegen brak hij echter nooit. Er zijn 547 jataka-verhalen en de laatste 10 jataka worden uitgebeeld in muurschilderingen. (nl)
- Джа́таки (мн. ч. от джа́така, санскр. जातक, IAST: jātaka — «рождённый») — древнеиндийские притчи о земных перевоплощениях Будды, создававшиеся с начала I тысячелетия до н. э. Известно 547 джатак. Они входят в «Сутта-питаку» («Собрание текстов»), в буддийский канон Тхеравады «Типитака», а также в Махаянский канон как «Гирлянда джатак». Таким образом в современной форме каждая джатака распадается на следующие части: (ru)
- Джатаки — давньоіндійські притчі про земні перевтілення Будди, що створювалися з початку I тисячоліття до н. е. Відомо 547 джатак. Вони входять в «Сутта-пітаку» («Зібрання текстів»), в буддійський канон «Тіпітака». Кожна Джатака розпадається на наступні частини:
* історія про сьогодення (Paccuppan-navatthu), викладає обставини, при яких була розказана Буддою
* історія про минуле (Atītavatthu), що включає власне джатаку,
* пов'язані з останнім віршовані вислови (Gāthā), до яких приєднується тлумачення віршів (Veyyākaraṇa) (uk)
|
.jpg?width=300)
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
_(8597265312).jpg){kind=link}
%3F_LACMA_AC1999.3.1_(1_of_6).jpg){kind=link}
