| dbo:abstract
|
- Zita von Lucca (Cita, Citha) war nach der christlichen Überlieferung eine um 1212 (oder 1218) in Monsagrati (heute Ortsteil von Pescaglia) bei Lucca geborene wohltätige Dienstmagd, die am 27. April 1272 starb und die in der katholischen Kirche als Heilige verehrt wird und am 5. September 1696 heiliggesprochen wurde. (de)
- Sankta Zita (1212–1272 aŭ 1218–1278) estas itala sanktulino, patrona de domservistinoj kaj hejmaj servantoj. Ŝi estas ofte alvokata por helpi trovi perditajn ŝlosilojn. (eo)
- Zita de Lucca fue una trabajadora doméstica y religiosa italiana. Canonizada por la Iglesia, es considerada patrona de la ciudad de Lucca. Sus emblemas son las llaves, símbolo del servicio, y las azucenas, símbolo de la pureza. En ocasiones también se la suele representar con un balde en la mano. El nombre Zita es una variante toscana de "cita" o "citta", que significa muchacha, y por extensión, virgen. Zita nació en la localidad de Monsagrati, en la actual provincia de Lucca, dentro de una familia pobre. A los doce años entró a servir en la casa de la familia Fatinelli en la ciudad de Lucca. Pronto se ganó el aprecio de la familia por su dedicación al trabajo doméstico, y de los pobres por su generosidad y caridad con lo que lograba economizar. Se cuenta que otra empleada doméstica de los Fatinelli, envidiosa de Zita, comenzó a insinuar que ésta robaba en la casa para dar limosna a los pobres. Un día que Zita llevaba su delantal lleno con mercancía para sus obras de caridad, el patrón le preguntó qué llevaba, a lo que Zita respondió que sólo llevaba flores; cuando abrió el delantal, cayeron sólo flores. Zita murió en paz en la casa de los Fatinelli el 27 de abril de 1272. Tenía 60 añosy había servido y edificado a la familia durante 48. Fue tanto el aprecio hacia Zita, que a su muerte fue sepultada en la Basílica de San Frediano, en la ciudad de Lucca. A partir de entonces creció su culto y fue convertida en santa patrona de la ciudad. La importancia de Zita en Lucca fue tan grande, que en ocasiones la misma ciudad fue referida como Santa Zita. Dante, en la Divina Comedia, haciendo referencia a un viejo magistrado de Lucca, lo señala como "el anciano de Santa Zita". Su cuerpo incorrupto permanece aún en ese templo, y es objeto de peregrinaciones. Su culto fue aprobado en 1696 por el papa Inocencio XII. Santa Zita fue proclamada patrona de las trabajadoras domésticas por Pío XII, y actualmente es también patrona de los panaderos. Su festividad es el 27 de abril. (es)
- Sainte Zita, ou sainte Zite, née vers 1218 près de Lucques et morte le 27 avril 1278 à Lucques, est une sainte catholique laïque, employée de maison. Son jour de commémoration est le 27 avril. À l’âge de douze ans, elle est placée comme servante chez une famille de la ville de Lucques. Elle reste à leur service jusqu'à sa mort. Très pieuse, elle est connue pour avoir donné de nombreux signes de charité envers les plus pauvres. Son hagiographie fait état de miracles de son vivant. À son décès en 1278 elle est très vite vénérée par la population et l'évêque du diocèse autorise la dévotion à son égard, même si elle ne sera officiellement canonisée que quatre siècles plus tard en 1696, par le pape Innocent XII. En 1955, le pape Pie XII la déclare patronne des domestiques et des servants de maison. Sa dévotion s'est répandue en Europe et plusieurs églises portent son nom. Sa dépouille mortuaire a été retrouvée intacte et installée dans une chasse vitrée dans la basilique San Frediano de Lucques, où son corps momifié est présenté à la vénération des fidèles. Deux congrégations religieuses catholiques sont placées sous sa protection : les sœurs minimes de Notre-Dame du Suffrage et les Oblates du Saint-Esprit. (fr)
- Zita (1218–1278) adalah seorang santa yang dihormati sebagai pelindung para pelayan rumah tangga. Ia bekerja sebagai pelayan dalam rumah tangga seorang . Di situ, ia bekerja selama 48 tahun. Zita seorang yang bekerja dengan keras dan teliti. Semua pekerjaan ia lakukan pula dengan senang hati. Bagi Zita, bekerja keras adalah bentuk ketaatannya pada Tuhan. Selain itu, Zita juga sering memberikan gaji yang ia terima kepada orang-orang yang lebih miskin darinya. Selama bertahun-tahun, Zita menjadi sahabat dari orang-orang yang ada di keluarga tempat ia bekerja, walaupun pada awalnya para pelayan lain tidak menyukai Zita. Karena hidupnya yang menjadi teladan bagi banyak orang, Zita dihormati sebagai seorang santa. (in)
- Zita (c. 1212 – 27 April 1272; also known as Sitha or Citha) is an Italian saint, the patron saint of maids and domestic servants. She is often appealed to in order to help find lost keys. She is often confused with St. Osyth or Ositha, an important English Saint with a town named after her. Zita entered domestic service at the age of twelve and served the same family for almost fifty years. Through her diligence and fidelity, she became a trusted and valued servant. She spent her days in doing ordinary things extraordinarily well. Zita was known for her kindness and generosity to the poor. (en)
- Santa Zita (Lucca o Succisa, 1218 – Lucca, 27 aprile 1278) è stata una devota cristiana lucchese del XIII secolo, venerata come santa dalla Chiesa cattolica. (it)
- Zyta z Lukki (ur. ok. 1218 w Monsagrati w Toskanii, zm. 27 kwietnia 1272 w Lukkce) – dziewica, święta Kościoła katolickiego. (pl)
- Zita van Lucca (Lucca, ca. 1212 of 1218 - aldaar, 27 april 1272) is een Italiaanse heilige. Zita was bijna haar hele leven dienstmeid in de adellijke familie di Fatinelli. Ze gaf de helft van haar eten aan de armen, bracht veel tijd door in de kerk, maar als ze terugkwam was al het werk toch gedaan. Ze zou eens water in wijn hebben veranderd toen de wijn op was bij een feest. Volgens de legende gaf ze de mantel van de vrouw des huizes aan een arme, maar toen ze werd betrapt bracht een engel de mantel terug. Toen zij stierf in 1272, doofde, op precies hetzelfde tijdstip, een ster die boven de stad hing. Zita van Lucca wordt voorgesteld als een dienstmeid, vaak met blote voeten omdat ze nooit schoenen had gedragen. Een van de meest voorkomende voorstellingen is dat ze bij een bron is en een bedelaar te drinken geeft. Aan haar voeten staat vaak een kruik. Een brood en een mantel, die soms ook over de bedelaar ligt. Zita is de patrones van dienstboden, dienstmaagden, bedienden, huishoudsters en loopjongens. Zita's feestdag is 27 april. Ze werd door paus Innocentius XII in 1696 heilig verklaard. (nl)
- Зи́та (1212 г., , около города Лукка, область Тоскана, Италия — 27 апреля 1272 г., Лукка, Италия) — святая Римско-католической церкви, почитается покровительницей горничных и домашней прислуги. (ru)
- Zita de Lucca ou Santa Zita (Luca, c. 1212 – Luca, 27 de abril de 1272) é uma santa italiana e denominada Padroeira das serventes e empregadas domésticas. (pt)
- Zita, född 1218 i , Lucca, Italien, död 27 april 1278 i Lucca, Italien, var en italiensk tjänsteflicka och bekännare. Zita vördas som helgon inom Romersk-katolska kyrkan. Hennes minnesdag firas den 27 april.hennes attribut Förklädenyckel eller nycklar (sv)
|
| dbo:birthPlace
| |
| dbo:birthYear
| |
| dbo:deathDate
| |
| dbo:deathPlace
| |
| dbo:deathYear
| |
| dbo:majorShrine
| |
| dbo:thumbnail
| |
| dbo:title
| |
| dbo:veneratedIn
| |
| dbo:wikiPageExternalLink
| |
| dbo:wikiPageID
| |
| dbo:wikiPageLength
|
- 13919 (xsd:nonNegativeInteger)
|
| dbo:wikiPageRevisionID
| |
| dbo:wikiPageWikiLink
| |
| dbp:attributes
|
- depicted with a bag, keys (en)
|
| dbp:birthDate
| |
| dbp:birthPlace
|
- Monte Sagrati, near Lucca, Italy (en)
|
| dbp:canonizedDate
| |
| dbp:caption
|
- Miracle of Saint Zita by Bernardo Strozzi (en)
|
| dbp:deathDate
|
- 0001-04-27 (xsd:gMonthDay)
|
| dbp:deathPlace
| |
| dbp:feastDay
|
- 0001-04-27 (xsd:gMonthDay)
|
| dbp:honorificPrefix
| |
| dbp:majorShrine
|
- Basilica di San Frediano, Lucca (en)
|
| dbp:name
| |
| dbp:patronage
|
- Domestic servants, homemakers, lost keys, people ridiculed for their piety, single laywomen, waiters, waitresses, Italian City of Lucca (en)
|
| dbp:portal
|
- Catholicism (en)
- Italy (en)
- Saints (en)
- Biography (en)
|
| dbp:titles
| |
| dbp:veneratedIn
| |
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| dbp:wordnet_type
| |
| dcterms:subject
| |
| gold:hypernym
| |
| schema:sameAs
| |
| rdf:type
| |
| rdfs:comment
|
- Zita von Lucca (Cita, Citha) war nach der christlichen Überlieferung eine um 1212 (oder 1218) in Monsagrati (heute Ortsteil von Pescaglia) bei Lucca geborene wohltätige Dienstmagd, die am 27. April 1272 starb und die in der katholischen Kirche als Heilige verehrt wird und am 5. September 1696 heiliggesprochen wurde. (de)
- Sankta Zita (1212–1272 aŭ 1218–1278) estas itala sanktulino, patrona de domservistinoj kaj hejmaj servantoj. Ŝi estas ofte alvokata por helpi trovi perditajn ŝlosilojn. (eo)
- Zita (1218–1278) adalah seorang santa yang dihormati sebagai pelindung para pelayan rumah tangga. Ia bekerja sebagai pelayan dalam rumah tangga seorang . Di situ, ia bekerja selama 48 tahun. Zita seorang yang bekerja dengan keras dan teliti. Semua pekerjaan ia lakukan pula dengan senang hati. Bagi Zita, bekerja keras adalah bentuk ketaatannya pada Tuhan. Selain itu, Zita juga sering memberikan gaji yang ia terima kepada orang-orang yang lebih miskin darinya. Selama bertahun-tahun, Zita menjadi sahabat dari orang-orang yang ada di keluarga tempat ia bekerja, walaupun pada awalnya para pelayan lain tidak menyukai Zita. Karena hidupnya yang menjadi teladan bagi banyak orang, Zita dihormati sebagai seorang santa. (in)
- Zita (c. 1212 – 27 April 1272; also known as Sitha or Citha) is an Italian saint, the patron saint of maids and domestic servants. She is often appealed to in order to help find lost keys. She is often confused with St. Osyth or Ositha, an important English Saint with a town named after her. Zita entered domestic service at the age of twelve and served the same family for almost fifty years. Through her diligence and fidelity, she became a trusted and valued servant. She spent her days in doing ordinary things extraordinarily well. Zita was known for her kindness and generosity to the poor. (en)
- Santa Zita (Lucca o Succisa, 1218 – Lucca, 27 aprile 1278) è stata una devota cristiana lucchese del XIII secolo, venerata come santa dalla Chiesa cattolica. (it)
- Zyta z Lukki (ur. ok. 1218 w Monsagrati w Toskanii, zm. 27 kwietnia 1272 w Lukkce) – dziewica, święta Kościoła katolickiego. (pl)
- Зи́та (1212 г., , около города Лукка, область Тоскана, Италия — 27 апреля 1272 г., Лукка, Италия) — святая Римско-католической церкви, почитается покровительницей горничных и домашней прислуги. (ru)
- Zita de Lucca ou Santa Zita (Luca, c. 1212 – Luca, 27 de abril de 1272) é uma santa italiana e denominada Padroeira das serventes e empregadas domésticas. (pt)
- Zita, född 1218 i , Lucca, Italien, död 27 april 1278 i Lucca, Italien, var en italiensk tjänsteflicka och bekännare. Zita vördas som helgon inom Romersk-katolska kyrkan. Hennes minnesdag firas den 27 april.hennes attribut Förklädenyckel eller nycklar (sv)
- Zita de Lucca fue una trabajadora doméstica y religiosa italiana. Canonizada por la Iglesia, es considerada patrona de la ciudad de Lucca. Sus emblemas son las llaves, símbolo del servicio, y las azucenas, símbolo de la pureza. En ocasiones también se la suele representar con un balde en la mano. El nombre Zita es una variante toscana de "cita" o "citta", que significa muchacha, y por extensión, virgen. Zita murió en paz en la casa de los Fatinelli el 27 de abril de 1272. Tenía 60 añosy había servido y edificado a la familia durante 48. (es)
- Sainte Zita, ou sainte Zite, née vers 1218 près de Lucques et morte le 27 avril 1278 à Lucques, est une sainte catholique laïque, employée de maison. Son jour de commémoration est le 27 avril. À l’âge de douze ans, elle est placée comme servante chez une famille de la ville de Lucques. Elle reste à leur service jusqu'à sa mort. Très pieuse, elle est connue pour avoir donné de nombreux signes de charité envers les plus pauvres. Son hagiographie fait état de miracles de son vivant. À son décès en 1278 elle est très vite vénérée par la population et l'évêque du diocèse autorise la dévotion à son égard, même si elle ne sera officiellement canonisée que quatre siècles plus tard en 1696, par le pape Innocent XII. En 1955, le pape Pie XII la déclare patronne des domestiques et des servants de mai (fr)
- Zita van Lucca (Lucca, ca. 1212 of 1218 - aldaar, 27 april 1272) is een Italiaanse heilige. Zita was bijna haar hele leven dienstmeid in de adellijke familie di Fatinelli. Ze gaf de helft van haar eten aan de armen, bracht veel tijd door in de kerk, maar als ze terugkwam was al het werk toch gedaan. Ze zou eens water in wijn hebben veranderd toen de wijn op was bij een feest. Volgens de legende gaf ze de mantel van de vrouw des huizes aan een arme, maar toen ze werd betrapt bracht een engel de mantel terug. Toen zij stierf in 1272, doofde, op precies hetzelfde tijdstip, een ster die boven de stad hing. (nl)
|
| rdfs:label
|
- Zita (en)
- Zita (Heilige) (de)
- Sankta Zita (eo)
- Zita de Lucca (es)
- Zita de Lucques (fr)
- Zita (in)
- Zita di Lucca (it)
- Zita van Lucca (nl)
- Zyta z Lukki (pl)
- Зита (святая) (ru)
- Zita de Lucca (pt)
- Zita (helgon) (sv)
|
| owl:sameAs
| |
| prov:wasDerivedFrom
| |
| foaf:depiction
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| foaf:name
| |
| is dbo:wikiPageDisambiguates
of | |
| is dbo:wikiPageRedirects
of | |
| is dbo:wikiPageWikiLink
of | |
| is dbp:callsignMeaning
of | |
| is foaf:primaryTopic
of | |
