| dbo:abstract
|
- El zaidisme (de l'àrab الزيدية, az-zaydiyya, també الزيود, az-zuyūd) és un moviment xiïta moderat, protagonista de nombroses revoltes als segles VIII i IX. Fundat per l'imam xiïta Zayd ibn Alí, net d'al-Hussayn ibn Alí. Els zaidites es van establir sobretot al Iemen, on actualment representen el 73% de la població creient. (ca)
- الزيدية هم طائفة دينية إسلامية، تنسب إلى زيد بن علي بن الحسين بن علي بن أبي طالب، وتواجدوا سابقاً في نجد وشمال أفريقيا وحول بحر قزوين وتسمى أحياناً بالهادوية ولكنها تسمية خاصة بالفرع الوحيد المتبقي داخل الزيدية نسبة للإمام الهادي إلى الحق يحيى بن الحسين الرسي الهاشمي الذي حارب القرامطة وعقدت له الإمامة باليمن. يطلق اسم الزيدية تاريخياً على مذاهب مختلفة (المطرفية، السالمية، القاسمية، المؤيدية، الصالحية، البترية، السليمانية، الناصرية، الجارودية، الحريرية، الهادوية...) وجميعها تتبنى فكرة الخروج على الحاكم الظالم ولم يبقى من المذاهب الزيدية سوى الهادوية وهو المذهب السائد في شمال اليمن. وتختلف الزيدية المعاصرة (الهادوية) فكرياً عن فرق الزيدية الأخرى المنقرضة. (ar)
- Zajdíja (arabsky: الزيدية) je jedna z šíitských sekt, která dostala název po svém zakladateli (okolo 695–740). Zajd byl vnuk Husajna, což byl vnuk Mohameda, zakladatele islámu. Stoupenci zajdíji jsou označováni jako zajdovci, někdy též pětníci. Označení pětníci pramení ze skutečnosti, že zajdíjovci uznávají pět imámů, přičemž za pátého imáma považují samotného Zajda. Zajdíja patří k umírněnější větvi islámu. Dodnes má četné stoupence, a to zejména v Jemenu. (cs)
- Η Ζαϊντίγια ή Ζαϊντισμός (Αραβικά: الزيدية az-zaydiyya, επίθετο του Zaidi η Zaydi) είναι πρώιμη σέκτα που ξεπήδησε κατά τον 8ο αι. από το σιιτικό Ισλάμ και πήρε το όνομά της από τον , εγγονό του Χουσεΐν ιμπν Αλί. Οι ακόλουθοι της Ζαϊντίγια αποτελούν το 35-40% των Μουσουλμάνων στην Υεμένη. Οι Ζαϊντί σιίτες έχουν μια μοναδική προσέγγιση στη σιιτική ισλαμική σκέψη και επι του παρόντος είναι η κυρίαρχη πολιτική και ένοπλη δύναμη της Υεμένης, μετά την Επανάσταση των Χούτι στην Υεμένη κατά της σουνιτικής κυβέρνησης το 2014 και το 2015. (el)
- Die Zaiditen (arabisch زيدية, DMG Zaidīya) bilden innerhalb des Islams einen Zweig der Schiiten. Sie sind nach Zaid ibn ʿAlī benannt, einem Enkel des Prophetenenkels Husain, der sich 740 in Kufa gegen die Herrschaft der Umayyaden erhob und dabei den Tod fand. Die Zaiditen verfügen über eine eigene Rechtsschule und sind seit dem 9. Jahrhundert vor allem im Jemen verwurzelt, wo ihre Imame bis 1962 über ein selbständiges Fürstentum herrschten. Auch die Scherifen von Mekka waren bis zum 14. Jahrhundert Zaiditen. Die Zaiditen werden manchmal auch „Fünfer-Schiiten“ genannt, doch ist diese Bezeichnung irreführend, weil anders als bei den Zwölfer-Schiiten die Anzahl der Imame bei den Zaiditen nicht auf eine bestimmte Anzahl beschränkt ist. In der wissenschaftlichen Literatur zur Schia wird diese Bezeichnung auch nicht verwendet. (de)
- Zajdismo estas branĉo de ŝijaismo ene de Islamo kiu naskiĝis en la 8-a jarcento. Ili agnoskas la unuajn kvar imamojn samkiel la aliaj ŝijaisitoj sed ne la kvinan, Muhammad al-Baqir, por kiuj la kvina estas , lia frato, kiu ekigis ribeliĝon kontraŭ la umajadoj (740). Nuntempe zajdanoj loĝas en la nordo de Jemeno (kie ili plimultas) kaj en Sauda Arabio. Ĝi estas la malpli radikala branĉo kaj plej proksima al sunaismo el la ŝijaistoj, ĉar ili ne kredas ke la imamo estas gvidata de Dio (kaj pro tio neerara). (eo)
- Zaidiak (arabieraz: الزيدية, az-zaydiyya) xiismoaren adar bat dira, islamiar erlijioaren barnean, eta VIII. mendean sortu ziren. Gainontzeko xiiten lehen lau imanak onartzen dituzte, baina ez bosgarrena bere anaia ordezkatu zuena eta 740an omeiatar boterearen aurkako matxinada bat sustatu zuena. Yemengo iparraldean (non gehiengoa diren) eta Saudi Arabian bizi dira. Sunismotik hurbilen dagoen adar xiita da, imana ez dagoela Jainkoak gidatuta eta, beraz, ez dela hutsezina uste baitute. (eu)
- El zaidismo, zaidiyyah o chiismo zaidí (en árabe, الزيدية, romanizado: az-zaydiyya), conocidos ocasionalmente como chiíes quintanos (del inglés “Fivers”), es una rama del chiismo, dentro de la religión islámica, surgida alrededor del siglo VIII. El zaidismo es una de las sectas chiíes más cercanas en términos de teología a las escuelas ibadíes y Mu'tazila. El nombre zaidí proviene de Zayd ibn Ali, nieto de Husáin ibn Ali (hijo del cuarto Imán Ali ibn al-Husáyn). Los seguidores de la jurisprudencia islámica zaidí son los chiíes zaidí y constituyen alrededor del 50 % de los musulmanes de Yemen, siendo en ese país la gran mayoría musulmanes chiíes. Los zaidíes reconocen a los mismos cuatro primeros imanes que el resto de los chiíes, pero no al quinto, Mohamed el Báciro, a quien sustituyen por su hermano Zayd ibn Ali, que en el año 740 promovió una rebelión contra el poder omeya. Viven en el norte del Yemen (donde son mayoría) y en Arabia Saudita. Es la rama chií más próxima al sunismo, pues consideran que el imán no está guiado por Dios y por lo tanto no es infalible. (es)
- Le zaydisme, zaïdisme ou zaidiyyah (de l'arabe الزيدية, az-zaydiyyah) se veut l'école de pensée des Ahl al-bayt par excellence et se réclame de la conception du chiisme enseignée par l'imam Zayd ibn Ali, petit-fils de Hussein et fils d'Ali ibn Hussein, leur quatrième imam. Il s'agit d'un des trois grands courants chiites avec le chiisme duodécimain et l'ismaélisme (ou chiisme septimain), et le plus proche du sunnisme. Les partisans du fiqh zaydite sont appelés zaydites et constituent près de la moitié de la population musulmane du Yémen, où ils ont fondé un premier État dans les années 890. Le zaydisme est par ailleurs parfois considéré comme étant la cinquième école juridique du sunnisme. (fr)
- Zaidiyah, Zaidiyyah atau Zaidisme (Arab: الزيدية az-zaydiyya, kata sifat dari Zaidi atau Zaydi) adalah salah satu Madzhab Syi'ah, dinamakan menurut Imam Zaid bin ˤAlī. Pengikut fiqih Zaidi dinamakan Zaidis (atau kadang dikenal pula dengan Lima Imam di dunia barat). Akan tetapi ada pula satu grup yang dinamai Zaidi Wasītīs yang merupakan pengikut Dua Belas Imam. Penganut mazhab Syi'ah ini banyak terdapat di Yaman. (in)
- Lo zaydismo (in arabo: زيدية, Zaydiyya) è una delle varianti dello Sciismo islamico ed è diffuso nel solo Yemen, anche se in passato era diffuso anche in Persia, specialmente in varie regioni gravitanti intorno al Mar Caspio. Deve il suo nome a Zayd ibn ʿAlī ibn al-Ḥusayn, uno dei figli del quarto Imām sciita Zayn al-ʿĀbidīn, che insorse inutilmente a Kūfa nel 740 d.C. contro il potere omayyade, da lui ritenuto usurpatore e violentemente ostile all'Ahl al-Bayt. La rivolta di Zayd fu la prima a manifestarsi dopo il massacro di Kerbelāʾ. Fu preceduta da un soggiorno di Zayd a Baṣra, durato 2 mesi, e di un anno a Kūfa. Il suo programma era ricco d'implicazioni religiose e sociali (tra l'altro proponeva la legittimità della deposizione dell'Imam in caso d'inadempienza) e quest'ultima componente caratterizzerà a lungo lo Zaydismo, proponendolo come un movimento grandemente pericoloso agli occhi del potere costituito islamico. L'attività del pronipote di ʿAlī non tardò a destare sospetti sempre più stringenti e fu così che Zayd fu costretto ad asserragliarsi nella moschea della città, coadiuvato da poche centinaia di seguaci anziché dalle varie migliaia che si erano precedentemente offerte di appoggiarlo contro gli Omayyadi. Il wālī Yūsuf ibn ʿUmar al-Thaqafī, parente di al-Ḥajjāj ibn Yūsuf, riuscì a piegare la resistenza di Zayd e dei suoi uomini che, quando il loro capo fu ucciso, provvidero a seppellire segretamente per evitare che del suo cadavere fosse fatto scempio. La cautela non servì e Yūsuf ibn ʿUmar riuscì a scoprire il luogo dell'inumazione. Ne disseppellì quindi il cadavere e ne tagliò la testa, inviata poi al califfo Hishām ibn ʿAbd al-Malik che la mostrò a fini deterrenti a Damasco, quindi a Mecca e infine a Medina, crocifiggendone infine il corpo a Kūfa, lasciato in vista per tre anni nella discarica urbana. La bandiera della rivolta fu ripresa dal figlio Yaḥyā in Khorāsān ma anch'essa non produsse immediati frutti, venendo stroncata nel 743 dal wālī Nasr ibn Sayyār. Seminò però in profondità l'odio per la dinastia califfale fra le popolazioni e proprio esse saranno successivamente le prime e più importanti protagoniste della cosiddetta "rivoluzione abbaside". (it)
- Zaydism (Arabic: زيدية, romanized: Zaydīyyah) is a unique branch of Shia Islam that emerged in the eighth century following Zayd ibn Ali‘s unsuccessful rebellion against the Umayyad Caliphate. In contrast to other Shia Muslims of Twelver Shi'ism and Isma'ilism, Zaydis, also called Fivers, consider Zayd to be the fifth imam and successor to Ali ibn Husayn Zayn al-Abidin, instead of his half-brother Muhammad al-Baqir. (en)
- 자이드파(아랍어: الزيدية) 또는 다섯 이맘파는 9세기에 성립한 이슬람교 시아파의 한 분파이다. 후사인 이븐 알리의 손자 와 그 자손을 이맘(최고 지도자)으로 인정한다. (ko)
- ザイド派（ザイドは、アラビア語: زيدية, ラテン文字転写: Zaydīya, 英: Zaidism）は、イスラーム教シーア派のの一つ。他のシーアと異なり、イマームの血統よりも勇気と行動力を重視する（）。 ザイド派は、歴史的には、アリーの曾孫ザイド・ブン・アリーに忠誠を誓った者たちの党派である。ザイドは740年にウマイヤ朝のカリフ、ヒシャーム・ブン・アブドル・マリクに対して、クーファで反乱（）を起こしたが、数日間で鎮圧され、処刑された（）。 その後にザイド支持者たちが形成した党派がザイド派である。ザイド派の思想は、カスピ海南岸地域、イエメン、マグリブといったスンナ派イスラーム帝国の周縁に広まり、中央に対抗する地方政権を支えるイデオロギーにもなった（）。 (ja)
- De zaidieten vormen een kleinere sjiitische stroming binnen de islam die ook wel bekendstaat als de vijvers omdat zij in plaats van Mohammad al-Baqir, de vijfde imam van de twaalvers, Zaid als vijfde imam erkennen. Zaid was net als Mohammad al-Baqir een zoon van Ali ibn Hoessein. Na de dood van Hoessein konden personen die aanspraak wilden maken op het imamaat volgens de zaidieten de titel van imam alleen door khurūj (uitkomen, opstand) verkrijgen. Hierdoor wordt Ali, de zoon van Hoessein, door de zaidieten ook niet als vierde imam erkend, omdat hij passief was en niet in opstand kwam tegen de Omajjaden. Zijn zoon Zaid kwam in 740 om het leven na een opstand in Koefa tegen de zojuist genoemde dynastie en wordt daarom wel als vierde imam erkend. De term "vijvers" is in dit opzicht dus onjuist. De zaidieten zijn een vrij gematigde stroming die inzake geloofsleer dicht bij de soennieten staan en een tolerante houding nemen tegenover de metgezellen van de profeet Mohammed. Deze stroming vormt in het noorden van Jemen en het zuidwesten van Saoedi-Arabië een belangrijk deel van de bevolking. Noord-Jemen heeft van 898 tot 1963 een regerende imam gekend die tot de zaidieten behoorde. (nl)
- Zajdyci – najmniejsza i najbardziej zbliżona do sunnizmu (i mutazylitów) grupa szyitów. Powstali w VIII wieku jako zwolennicy imamatu Zajda ibn Alego ibn Husajna, brata Muhammada al Bakira – uznawanego za imama przez imamitów i ismailitów. Prawo do imamatu miał uzyskać poprzez wywołanie rewolty przeciw kalifom (jego brat był wówczas bierny). Uznają pierwszych 4 imamów (wliczając Alego), którzy jednak nie są postaciami nadprzyrodzonymi, a głównie przywódcami i zarządcami. Jako jedyni szyici tolerowali częściowo władzę pierwszych kalifów. Uznają, że imamat nie musi przechodzić z ojca na syna, a warunkiem wystarczającym jest pochodzenie od Alego. Nie uznają imamickiej koncepcji ukrytego imama, dzieląc poglądy z ismailitami poprzez wiarę w żyjących imamów. Zajdyci występowali w Jemenie i Persji. W latach 864/865 – 928 rządzili w . Duchowni zajdyccy sprawowali władzę w Jemenie Północnym w latach 897 (893, imamat powstał dopiero w 964) – 1962 (z licznymi przerwami), używając często tytułu kalifa. Ostatni raz stracili władzę we wrześniu 1962, kiedy to po śmierci imama Ahmada ibn Jahja (18 września) jego syn i następca Muhammad został obalony przez lewicowych wojskowych (26 września). Zajdyci jako jedyni szyici stworzyli koncepcję wakatu na pozycji imama- imamowie mogą zanikać i powracać. Takie dwie przerwy między imamatami miały miejsce w latach 928 – 964 i od 1962; obecnie zajdyci oczekują trzeciego imamatu. Wierzą również, że imamem może być w tym samym czasie więcej niż jedna osoba. Zajdyci liczą ok. 12 mln wyznawców (szacunek na 2006, według innych danych zaledwie 8-9 mln), niemal wyłącznie w Jemenie, gdzie stanowią 48% populacji kraju (nowsze dane sugerują zaledwie 25%) oraz Arabii Saudyjskiej. Zanikają w wyniku presji wahhabitów i salafitów, którzy prowadzą w Jemenie intensywną akcję zwalczania "herezji zajdyckiej" oraz rządowego programu antyzajdyckiego prowadzonego w Arabii Saudyjskiej od 2000 roku (zamknięto wtedy wszystkie meczety zajdyckie w tym kraju i przekazano je imamom sunnickim). Większość nauczycieli zajdyckich w Jemenie przeniosła się w latach 90. XX wieku na wieś, gdzie mieszka obecnie większość zajdytów. Zajdycka partia Hizb-al-Haqq poniosła druzgocącą klęskę w wyborach do jemeńskiego parlamentu w 1993 (zdobywając 2 mandaty), a od wyborów w 1997 nie jest już reprezentowana w parlamencie. (pl)
- Os zaiditas, sectários do zaidismo, são asseclas duma corrente dissidente, bastante antiga, do xiismo. Atualmente têm uma presença maioritária apenas no norte do Iémen, sendo minoritários no resto do país, cuja população é predominantemente sunita. No passado, ocuparam partes do antigo Império Sassânida, principalmente em torno do Mar Cáspio. Desde a insurreição iniciada em setembro de 2014, que culminou com a queda do governo de Abd Rabbuh Hadi, em fevereiro de 2015, os zaiditas passaram a constituir a força política dominante no país . (pt)
- Зейди́ты (араб. الزيدية, аз-зайди́йя), Зейдитский мазхаб — приверженцы одного из «умеренных» шиитских течений в исламе, образовавшихся в VIII в. в Арабском халифате. Основатель — Зейд ибн Али (внук Хусейна ибн Али). (ru)
- Zaidiyyah (arabiska: الزيدية, az-Zaydiyyah), zaidism, zaydism eller zaydi (ibland zaidi) är en inriktning inom shiaislam som anser att Zayd ibn Ali var den rättmätige arvtagaren till den fjärde imamen, Ali Zayn al-Abidin, snarare än halvbrodern Muhammad al-Baqir, som övriga shia anser vara den femte imamen. Zaiddiyah är även en rättsskola, en madhhab – en av de åtta madhhaber vars giltighet erkänns i Ammanbudskapet. Shiaimamerna enligt zaidiyyah: 1.
* Ali ibn Abi Talib 2.
* Hasan ibn Ali 3.
* Husayn ibn Ali 4.
* 'Ali Zayn al-'Abidin ibn Husayn 5.
* Zayd ibn Ali. Zayditerna har tagit sitt namn från Zayd ibn ’Ali ibn al-Husayn, som försökte revoltera mot den umayyadiska dynastin. Detta var ett försök att skapa ett alternativ till den umayyadiska makten, som vid den tiden befann sig i ett idé- och åsiktsmässigt kaos, där olika grupper erkände olika imamer. Den främsta konflikten var att zayditerna eller Zayd inte trodde på en dold imam eller idén om . Zayd sökte inte bara stöd hos shiagrupperingar utan bland alla muslimer. Han argumenterade för att Alī ibn Abī Tālib var den rättmätige imamen (ledaren) efter profeten Muhammeds bortgång och menade att Ali var överlägsen gentemot Abu-Bakr och Umar ibn al-Khattab. Zayd misslyckades och dödades år 740 och zayditerna ville hämnas hans död. Zayditerna befann sig under åren 870 till 1126 i olika områden söder om Kaspiska havet, men förknippas främst med Jemen där de hade politisk självständighet från omkring 900-talet till 1962. Under zayditiska imamer i Sanaa har de utvecklat en speciell juridik som ligger nära sunnitisk tradition. De har även vissa kopplingar till mu’taziliter. Den första imamen i Jemen, (d. 911) är för zaiditerna en av de viktigaste auktoriteterna för den Zayditiska statens lagsystem, -skolan. Den Zayditiska lagen fick en mer shiitisk karaktär, men ligger samtidigt nära den sunnitiska traditionen – de moderata inriktningarna inom shia liknar ofta sunnitisk tradition. Precis som andra shiitiska traditioner så anser de att samhället skall ledas av en imam som vars släktled härstammar från Ali (Alidiska familjen) och profeten Muhammed. Det som är särskilt med zaydismen i förhållande till andra shiitiska riktningar är att de inte ger imamen någon speciell status, till exempel i form av övernaturliga krafter. Zaydierna tillåter inte nass, idén om att det bara kan finnas en imam åt gången och att imamen utpekar (testamentariskt) nästa imam. Andra shiitiska inriktningar använder sig av imamens utpekande av den nästkommande imamen för att avgöra successionsordningen för ledarskapet. (d.1832) var en zayditisk domare i Sanaa och är en av de mest kända zayditiska rättslärda, även om han ofta misstas för att ha varit sunnimuslim. Det lades ingen stor vikt vid al-Shawkanis religiösa identitet utan han är känd för sitt stark motståndare mot restriktioner av ijma’. Han var därtill anhängare av ijtihad. Diskussionen kring ijma och ijtihad skedde inom den sunnitiska traditionen, vilket kan ha gett upphov till missförstånden kring hans religiösa hemvist. (sv)
- 宰德派（阿拉伯语：الزيدية，羅馬化：az-zaydiyya），又译塞義德派、扎伊迪派，是伊斯兰教什叶派的分支，又称五伊玛目派。由第三任伊玛目侯赛因之孙塞義德·本·阿里的追随者所组成。 (zh)
- Зейдити (араб. الزيدية), Зейдитський мазгаб — прибічники течії в ісламі, заснованої (700-740). Одна з найстарших правових шкіл в ісламі. Попри те, що зейдитський мазгаб вважається шиїтською богословською школою, з багатьох доктринальних питань позиція зейдитів відрізняється від богослов’я інших (імамітських) шиїтських мазгабів, і близька до сунітського ісламу. Зейдити зайняли «найпоміркованішу» серед усіх шиїтів позицію, проявляючи релігійну терпимість до сунітів. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- El zaidisme (de l'àrab الزيدية, az-zaydiyya, també الزيود, az-zuyūd) és un moviment xiïta moderat, protagonista de nombroses revoltes als segles VIII i IX. Fundat per l'imam xiïta Zayd ibn Alí, net d'al-Hussayn ibn Alí. Els zaidites es van establir sobretot al Iemen, on actualment representen el 73% de la població creient. (ca)
- Zajdíja (arabsky: الزيدية) je jedna z šíitských sekt, která dostala název po svém zakladateli (okolo 695–740). Zajd byl vnuk Husajna, což byl vnuk Mohameda, zakladatele islámu. Stoupenci zajdíji jsou označováni jako zajdovci, někdy též pětníci. Označení pětníci pramení ze skutečnosti, že zajdíjovci uznávají pět imámů, přičemž za pátého imáma považují samotného Zajda. Zajdíja patří k umírněnější větvi islámu. Dodnes má četné stoupence, a to zejména v Jemenu. (cs)
- Η Ζαϊντίγια ή Ζαϊντισμός (Αραβικά: الزيدية az-zaydiyya, επίθετο του Zaidi η Zaydi) είναι πρώιμη σέκτα που ξεπήδησε κατά τον 8ο αι. από το σιιτικό Ισλάμ και πήρε το όνομά της από τον , εγγονό του Χουσεΐν ιμπν Αλί. Οι ακόλουθοι της Ζαϊντίγια αποτελούν το 35-40% των Μουσουλμάνων στην Υεμένη. Οι Ζαϊντί σιίτες έχουν μια μοναδική προσέγγιση στη σιιτική ισλαμική σκέψη και επι του παρόντος είναι η κυρίαρχη πολιτική και ένοπλη δύναμη της Υεμένης, μετά την Επανάσταση των Χούτι στην Υεμένη κατά της σουνιτικής κυβέρνησης το 2014 και το 2015. (el)
- Zajdismo estas branĉo de ŝijaismo ene de Islamo kiu naskiĝis en la 8-a jarcento. Ili agnoskas la unuajn kvar imamojn samkiel la aliaj ŝijaisitoj sed ne la kvinan, Muhammad al-Baqir, por kiuj la kvina estas , lia frato, kiu ekigis ribeliĝon kontraŭ la umajadoj (740). Nuntempe zajdanoj loĝas en la nordo de Jemeno (kie ili plimultas) kaj en Sauda Arabio. Ĝi estas la malpli radikala branĉo kaj plej proksima al sunaismo el la ŝijaistoj, ĉar ili ne kredas ke la imamo estas gvidata de Dio (kaj pro tio neerara). (eo)
- Zaidiak (arabieraz: الزيدية, az-zaydiyya) xiismoaren adar bat dira, islamiar erlijioaren barnean, eta VIII. mendean sortu ziren. Gainontzeko xiiten lehen lau imanak onartzen dituzte, baina ez bosgarrena bere anaia ordezkatu zuena eta 740an omeiatar boterearen aurkako matxinada bat sustatu zuena. Yemengo iparraldean (non gehiengoa diren) eta Saudi Arabian bizi dira. Sunismotik hurbilen dagoen adar xiita da, imana ez dagoela Jainkoak gidatuta eta, beraz, ez dela hutsezina uste baitute. (eu)
- Zaidiyah, Zaidiyyah atau Zaidisme (Arab: الزيدية az-zaydiyya, kata sifat dari Zaidi atau Zaydi) adalah salah satu Madzhab Syi'ah, dinamakan menurut Imam Zaid bin ˤAlī. Pengikut fiqih Zaidi dinamakan Zaidis (atau kadang dikenal pula dengan Lima Imam di dunia barat). Akan tetapi ada pula satu grup yang dinamai Zaidi Wasītīs yang merupakan pengikut Dua Belas Imam. Penganut mazhab Syi'ah ini banyak terdapat di Yaman. (in)
- Zaydism (Arabic: زيدية, romanized: Zaydīyyah) is a unique branch of Shia Islam that emerged in the eighth century following Zayd ibn Ali‘s unsuccessful rebellion against the Umayyad Caliphate. In contrast to other Shia Muslims of Twelver Shi'ism and Isma'ilism, Zaydis, also called Fivers, consider Zayd to be the fifth imam and successor to Ali ibn Husayn Zayn al-Abidin, instead of his half-brother Muhammad al-Baqir. (en)
- 자이드파(아랍어: الزيدية) 또는 다섯 이맘파는 9세기에 성립한 이슬람교 시아파의 한 분파이다. 후사인 이븐 알리의 손자 와 그 자손을 이맘(최고 지도자)으로 인정한다. (ko)
- ザイド派（ザイドは、アラビア語: زيدية, ラテン文字転写: Zaydīya, 英: Zaidism）は、イスラーム教シーア派のの一つ。他のシーアと異なり、イマームの血統よりも勇気と行動力を重視する（）。 ザイド派は、歴史的には、アリーの曾孫ザイド・ブン・アリーに忠誠を誓った者たちの党派である。ザイドは740年にウマイヤ朝のカリフ、ヒシャーム・ブン・アブドル・マリクに対して、クーファで反乱（）を起こしたが、数日間で鎮圧され、処刑された（）。 その後にザイド支持者たちが形成した党派がザイド派である。ザイド派の思想は、カスピ海南岸地域、イエメン、マグリブといったスンナ派イスラーム帝国の周縁に広まり、中央に対抗する地方政権を支えるイデオロギーにもなった（）。 (ja)
- Os zaiditas, sectários do zaidismo, são asseclas duma corrente dissidente, bastante antiga, do xiismo. Atualmente têm uma presença maioritária apenas no norte do Iémen, sendo minoritários no resto do país, cuja população é predominantemente sunita. No passado, ocuparam partes do antigo Império Sassânida, principalmente em torno do Mar Cáspio. Desde a insurreição iniciada em setembro de 2014, que culminou com a queda do governo de Abd Rabbuh Hadi, em fevereiro de 2015, os zaiditas passaram a constituir a força política dominante no país . (pt)
- Зейди́ты (араб. الزيدية, аз-зайди́йя), Зейдитский мазхаб — приверженцы одного из «умеренных» шиитских течений в исламе, образовавшихся в VIII в. в Арабском халифате. Основатель — Зейд ибн Али (внук Хусейна ибн Али). (ru)
- 宰德派（阿拉伯语：الزيدية，羅馬化：az-zaydiyya），又译塞義德派、扎伊迪派，是伊斯兰教什叶派的分支，又称五伊玛目派。由第三任伊玛目侯赛因之孙塞義德·本·阿里的追随者所组成。 (zh)
- Зейдити (араб. الزيدية), Зейдитський мазгаб — прибічники течії в ісламі, заснованої (700-740). Одна з найстарших правових шкіл в ісламі. Попри те, що зейдитський мазгаб вважається шиїтською богословською школою, з багатьох доктринальних питань позиція зейдитів відрізняється від богослов’я інших (імамітських) шиїтських мазгабів, і близька до сунітського ісламу. Зейдити зайняли «найпоміркованішу» серед усіх шиїтів позицію, проявляючи релігійну терпимість до сунітів. (uk)
- الزيدية هم طائفة دينية إسلامية، تنسب إلى زيد بن علي بن الحسين بن علي بن أبي طالب، وتواجدوا سابقاً في نجد وشمال أفريقيا وحول بحر قزوين وتسمى أحياناً بالهادوية ولكنها تسمية خاصة بالفرع الوحيد المتبقي داخل الزيدية نسبة للإمام الهادي إلى الحق يحيى بن الحسين الرسي الهاشمي الذي حارب القرامطة وعقدت له الإمامة باليمن. (ar)
- Die Zaiditen (arabisch زيدية, DMG Zaidīya) bilden innerhalb des Islams einen Zweig der Schiiten. Sie sind nach Zaid ibn ʿAlī benannt, einem Enkel des Prophetenenkels Husain, der sich 740 in Kufa gegen die Herrschaft der Umayyaden erhob und dabei den Tod fand. Die Zaiditen verfügen über eine eigene Rechtsschule und sind seit dem 9. Jahrhundert vor allem im Jemen verwurzelt, wo ihre Imame bis 1962 über ein selbständiges Fürstentum herrschten. Auch die Scherifen von Mekka waren bis zum 14. Jahrhundert Zaiditen. (de)
- El zaidismo, zaidiyyah o chiismo zaidí (en árabe, الزيدية, romanizado: az-zaydiyya), conocidos ocasionalmente como chiíes quintanos (del inglés “Fivers”), es una rama del chiismo, dentro de la religión islámica, surgida alrededor del siglo VIII. El zaidismo es una de las sectas chiíes más cercanas en términos de teología a las escuelas ibadíes y Mu'tazila. El nombre zaidí proviene de Zayd ibn Ali, nieto de Husáin ibn Ali (hijo del cuarto Imán Ali ibn al-Husáyn). Los seguidores de la jurisprudencia islámica zaidí son los chiíes zaidí y constituyen alrededor del 50 % de los musulmanes de Yemen, siendo en ese país la gran mayoría musulmanes chiíes. (es)
- Le zaydisme, zaïdisme ou zaidiyyah (de l'arabe الزيدية, az-zaydiyyah) se veut l'école de pensée des Ahl al-bayt par excellence et se réclame de la conception du chiisme enseignée par l'imam Zayd ibn Ali, petit-fils de Hussein et fils d'Ali ibn Hussein, leur quatrième imam. Il s'agit d'un des trois grands courants chiites avec le chiisme duodécimain et l'ismaélisme (ou chiisme septimain), et le plus proche du sunnisme. Les partisans du fiqh zaydite sont appelés zaydites et constituent près de la moitié de la population musulmane du Yémen, où ils ont fondé un premier État dans les années 890. (fr)
- Lo zaydismo (in arabo: زيدية, Zaydiyya) è una delle varianti dello Sciismo islamico ed è diffuso nel solo Yemen, anche se in passato era diffuso anche in Persia, specialmente in varie regioni gravitanti intorno al Mar Caspio. Deve il suo nome a Zayd ibn ʿAlī ibn al-Ḥusayn, uno dei figli del quarto Imām sciita Zayn al-ʿĀbidīn, che insorse inutilmente a Kūfa nel 740 d.C. contro il potere omayyade, da lui ritenuto usurpatore e violentemente ostile all'Ahl al-Bayt. (it)
- De zaidieten vormen een kleinere sjiitische stroming binnen de islam die ook wel bekendstaat als de vijvers omdat zij in plaats van Mohammad al-Baqir, de vijfde imam van de twaalvers, Zaid als vijfde imam erkennen. (nl)
- Zajdyci – najmniejsza i najbardziej zbliżona do sunnizmu (i mutazylitów) grupa szyitów. Powstali w VIII wieku jako zwolennicy imamatu Zajda ibn Alego ibn Husajna, brata Muhammada al Bakira – uznawanego za imama przez imamitów i ismailitów. Prawo do imamatu miał uzyskać poprzez wywołanie rewolty przeciw kalifom (jego brat był wówczas bierny). Uznają pierwszych 4 imamów (wliczając Alego), którzy jednak nie są postaciami nadprzyrodzonymi, a głównie przywódcami i zarządcami. Jako jedyni szyici tolerowali częściowo władzę pierwszych kalifów. Uznają, że imamat nie musi przechodzić z ojca na syna, a warunkiem wystarczającym jest pochodzenie od Alego. Nie uznają imamickiej koncepcji ukrytego imama, dzieląc poglądy z ismailitami poprzez wiarę w żyjących imamów. Zajdyci występowali w Jemenie i Persj (pl)
- Zaidiyyah (arabiska: الزيدية, az-Zaydiyyah), zaidism, zaydism eller zaydi (ibland zaidi) är en inriktning inom shiaislam som anser att Zayd ibn Ali var den rättmätige arvtagaren till den fjärde imamen, Ali Zayn al-Abidin, snarare än halvbrodern Muhammad al-Baqir, som övriga shia anser vara den femte imamen. Zaiddiyah är även en rättsskola, en madhhab – en av de åtta madhhaber vars giltighet erkänns i Ammanbudskapet. Shiaimamerna enligt zaidiyyah: 1.
* Ali ibn Abi Talib 2.
* Hasan ibn Ali 3.
* Husayn ibn Ali 4.
* 'Ali Zayn al-'Abidin ibn Husayn 5.
* Zayd ibn Ali. (sv)
|
