| dbo:abstract
|
- Die Tuchhallen (flämisch Lakenhalle van Ieper) sind ein großer, gotischer Gebäudekomplex, der sich im Zentrum der flämischen Stadt Ypern befindet. Die Anlage stammte ursprünglich aus dem 13. Jahrhundert. Der Grundstein soll um 1200 durch den Grafen von Flandern gelegt worden sein, sein Bau dauerte bis 1304. Die Halle diente als Umschlag- und Lagerplatz für Textilien (Gewandhaus). Teil des Ensembles ist ein 70 Meter hoher Belfried mit einem Glockenspiel, das alle halbe Stunde gespielt wird. Die Anlage wurde während der Flandernschlachten des Ersten Weltkrieges bis auf wenige Reste zerstört, aber seit den 1920er Jahren bis 1967 möglichst originalgetreu rekonstruiert. Sie hat heute den Status eines Weltkulturerbes im Sinne der UNESCO. Das Bauwerk besteht großenteils aus Sandstein aus der Gegend von Arras. Obergeschoss und Ecktürmchen des Belfried sind jedoch ebenso wie die Ecktürmchen der Halle überwiegend aus dem für Westflandern typischen gelben Backstein errichtet. Im Unterschied zu vielen Gebäuden der Backsteingotik Flanderns wird der Backstein hier vom üppigen Werksteindekor übertönt. Aus dem zweiten Geschoss des Turms werden nach dem alle drei Jahre am 10. Mai stattfindenden (Katzenumzug) Katzen, heute Plüschkatzen, in die Besuchermenge geworfen. Nach einer mittelalterlichen Überlieferung hatten sich in den Tuchhallen Mäuse vermehrt, die das dort gelagerte Tuch beschädigten. Dagegen setzte man Katzen ein, die sich aber ebenfalls so stark vermehrten, dass man beschloss, sie regelmäßig nach dem Winter aus dem Turm zu werfen. In den Tuchhallen befindet sich das interaktive In Flanders Fields Museum, das an die Geschehnisse des Ersten Weltkriegs erinnert und anhand von Fotografien, Filmen und historischen Gegenständen, Modellen und Schaukästen das Leben und Sterben der Soldaten an der Westfront sowie die Zerstörung und den Wiederaufbau der ganzen Region dokumentiert. Das Museum ist nach dem Kriegsgedicht In Flanders Fields benannt. (de)
- La Lonja de Paños (en neerlandés Lakenhal o Lakenhalle) es un edificio comercial medieval situado en Ypres, Bélgica. Fue uno de los mayores edificios de este tipo de la Edad Media, cuando sirvió como mercado principal y almacén de la próspera industria textil de la ciudad flamenca. La estructura original, erigida en su mayor parte durante el siglo XIII y completada en 1304, quedó en ruinas tras el ataque de artillería que destruyó Ypres durante la Primera Guerra Mundial. Entre 1933 y 1967, la lonja fue reconstruida meticulosamente hasta dejarla en su estado previo a la guerra, bajo la dirección de los arquitectos J. Coomans y P. A. Pauwels. Con sus 125 metros de fachada y un campanario de 70 metros de altura, la Lonja de Paños evoca la importancia y riqueza del comercio de la ciudad medieval. La lonja pertenece al arte Gótico. La Lonja de Paños de Ypres forma parte del conjunto histórico denominado Campanarios de Bélgica y Francia, que fue nombrado Patrimonio de la Humanidad por la Unesco en 1999. (es)
- Les Halles aux draps d'Ypres (Lakenhalle van Ieper en néerlandais) sont un des plus grands bâtiments civils de style gothique en Europe, qui domine la Grand-Place d'Ypres, dans la province de Flandre occidentale en Belgique. Le bâtiment d'origine fut construit entre 1200 et 1304. Il a été reconstruit à l'identique entre 1933 et 1967 après avoir été détruit durant la Première Guerre mondiale. Les halles aux draps étaient utilisées comme lieu de commerce des produits de l'industrie du drap. Dans chaque ouverture de porte au rez-de-chaussée se vendait du drap, tandis que l'étage supérieur sous les hautes toitures était un espace de stockage de la matière première et du produit fini, qui permettait un contrôle fiscal et normatif de la production et du commerce par la ville. Ypres était renommée au Moyen Âge pour son drap de laine de qualité qui était exporté dans l'Europe entière, avec lequel on confectionnait des vêtements de luxe. Le beffroi quant à lui, haut de 70 m, était le symbole de l'autonomie communale, on y conservait précieusement les chartes de la commune, ainsi que les archives et le trésor. Il servait aussi de tour de garde. Les cloches permettaient d'organiser et synchroniser l'activité de la cité. Actuellement les Halles aux draps sont inscrites au patrimoine mondial de l'UNESCO (Beffrois de Belgique et de France). La plus grande partie du bâtiment abrite le musée In Flanders Fields consacré à la Première Guerre mondiale. (fr)
- The Cloth Hall (Dutch: Lakenhal/Lakenhalle) is a large cloth hall, a medieval commercial building, in Ypres, Belgium. It was one of the largest commercial buildings of the Middle Ages, when it served as the main market and warehouse for the Flemish city's prosperous cloth industry. The original structure, erected mainly in the 13th century and completed 1304, lay in ruins after artillery fire devastated Ypres in World War I. Between 1933 and 1967, the hall was meticulously reconstructed to its prewar condition, under the guidance of architects J. Coomans and P. A. Pauwels. At 125 metres (410 ft) in breadth, with a 70 metres (230 ft)-high belfry tower, the Cloth Hall recalls the importance and wealth of the medieval trade city. The building now houses the In Flanders Fields Museum. In 1999, it was inscribed on the UNESCO World Heritage List as part of the Belfries of Belgium and France site, in recognition of their unique architecture, role in the advancement of civil liberties, and their civic, not religious, influence. (en)
- De Lakenhalle van Ieper is een van Europa's grootste burgerlijke gebouwen in gotische stijl. De oorspronkelijke lakenhal werd gebouwd tussen ongeveer 1230 en 1304 en vormde een van de vroegste grote gebouwen ten noorden van de Alpen. Het 70 meter hoge belfort werd gebouwd vanaf 1250 als teken van de macht der burgerij. Aan de oostzijde werd in 1360 het Gulden Halleke aangebouwd tegen het hallencomplex, in 1620 vervangen door het Nieuwerck. Het gebouw werd tijdens de Eerste Wereldoorlog volledig vernield en is later weer opgebouwd. De gerestaureerde lakenhal werd in 1967 voltooid. De architecten, waaronder Jules Coomans, opteerden voor een getrouwe reconstructie van de vooroorlogse toestand. Onder aan de lakenhallen zijn de originele stenen nog zichtbaar, deze zijn de grootste. Hoe meer men naar boven gaat, hoe kleiner de stenen worden. De lakenhallen werden vroeger gebruikt als verhandelingsplaats van laken. In elke deuropening onder aan het belfort werd het laken verkocht. Ieper was in de middeleeuwen zeer beroemd vanwege de goede kwaliteit van het laken. Volgens een eeuwenoude traditie werden tijdens de Ieperse jaarmarkt een drietal katten levend van de belforttoren gegooid. Dit gebruik doofde uit in 1817 maar werd in 1938 hernomen tijdens de Kattenstoet, zij het dat de stadsnar sindsdien speelgoedkatten werpt. Tegenwoordig is de Lakenhalle een door UNESCO beschermd monument als onderdeel van de gezamenlijke inschrijving van een groep belforten in België en Frankrijk. In de belforttoren bevindt zich een beiaard met 49 klokken met een totaal gewicht van 11.892 kg. Om het kwartier speelt een automatisch spel het Iepers Tuindaglied. Kwart voor en kwart na het uur speelt een korte versie, op het half uur een langere, en op het uur zelf speelt het volledige lied. Op de torenspits van het belfort staat een windwijzer in de vorm van een gouden draak die de naam Margriet draagt. Bij de restauratie van de stadsdraak in 2021 werd in haar buik een boodschap gestoken voor de toekomstige Ieperlingen, die luidt: "Ieperling daar, op de schubben van mijn lijf voel je de eelt van tijd, klauwen en krassen, verhalen van vechten en pijn. In mijn blik lees je herstel en hoop, veerkracht van generaties, heropbouw, pijn en kracht, trotse tentakels van strijd. Samen koesteren we elke steen van onze stad." In de hallen zijn twee musea gevestigd: het In Flanders Fields Museum, sinds 1998, en het Yper Museum, sinds 2018. (nl)
- Il mercato dei tessuti (Lakenhalle in neerlandese) è un edificio tra i più rappresentativi della cittadina belga di Ypres, nelle Fiandre. Sorge sul centrale Grote Markt, la piazza del Mercato grande, ed è uno dei capolavori del gotico brabantino e uno dei più grandi edifici civili del Medioevo. Era il mercato coperto e magazzino di stoccaggio dei tessuti prodotti dall'industria cittadina, oggi è il simbolo indiscusso dello sviluppo economico che le Fiandre avevano raggiunto nel medioevo. (it)
- Ratusz i sukiennice w Ieper (nid. Lakenhal lub Lakenhalle) – historyczna siedziba władz miejskich Ieper, (Zachodnia Flandria, Belgia), jeden z największych obiektów o charakterze handlowym i municypalnym średniowiecznej Europy. Oprócz funkcji siedziby władz pełnił rolę sukiennic, w których przechowywano i handlowano suknem, które w średniowiecznej Flandrii był kluczowym źródłem gospodarczej prosperity. Cenny przykład gotyckiej architektury świeckiej Niderlandów. Na miejscu XIII-wiecznych sukiennic wzniesiono nowe, które ukończono w roku 1304. Gmach ten uległ znacznym zniszczeniom podczas walk o Ypres podczas I wojny światowej. W latach 1933-1967 został pieczołowicie odbudowany pod egidą architektów J. Coomansa i P.A. Pauwelsa. W 1989 r. zabytek został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Międzynarodowa organizacja wpisała to dzieło w ramach grupy historycznych beffroi na terenie Niderlandów i północnej Francji. Położony przy północnej stronie rynku (Grote Markt) gmach ratusza wraz z historycznymi sukiennicami tworzy integralną, przestrzenną całość. Zbudowany jest na planie nieregularnego czworoboku z wewnętrznym dziedzińcem. Licząca 125 m. szerokości elewacja frontowa jest niemalże w całości przepruta ostrołukowymi arkadami; na parterze mieszczą się podcienia otwarte na zewnątrz arkadami, na piętrze (mieszczącym wewnątrz niegdyś reprezentacyjne sale) maswerkowe okna i płytkie nisze, które tworzą alternację, powyżej zaś u nasady gzymsu rząd . Nisze arkad I piętra niegdyś mieściły naturalnej wielkości pełnoplastyczne posągi przedstawiające książąt Flandrii i władców miasta. Do dnia dzisiejszego zachowało się ich kilka. Bramę wejściową w przyziemiu beffroi zdobią nawiązujące do form gotyckich posągi Baldwina IX i Marii Szampańskiej, legendarnych założycieli budynku oraz króla Alberta I Koburga i królowej Elżbiety Bawarskiej, za których panowania odbudowano ratusz. Powyżej arkady wejściowej znajduje się figura Marii z , patronki miasta. Stanowiąca akcent środkowy fasady kwadratowa w planie wieża - beffroi (wys 70 m.), z narożnymi wieżyczkami i smukłym ostrosłupowym hełmem z latarnią, mieści wewnątrz carillon z 49 dzwonami. Niegdyś w wieży znajdowały się skarbiec, archiwum, a także małe więzienie. U schyłku średniowiecza i w dobie nowożytnej z wieży zrzucano koty, uważane za przyczynę epidemii, utożsamiane były z czarną magią i czarownicami. Na pamiątkę tego obyczaju ma miejsce Kattestoet - cykl tańców i zabaw, którego uczestnicy przebierają się za koty, czarownice lub dawnych mieszkańców miasta. Impreza odbywa się co trzy lata, w drugą niedzielę maja. Przestrzenne pomieszczenia wnętrza parteru mieszczą sale wystawowe, na piętrze znajduje się siedziba władz, pozostałe pomieszczenia wraz z dawnymi magazynami sukna mieszczącymi się w najwyższej trzeciej kondygnacji zostały zaadaptowane na In Flanders Fields Museum – muzeum poświęcone I wojnie światowej i walkom pod Ypres. Prostopadle do fasady przylega budynek Nieuwerck, mieszczący główne pomieszczenia władz miejskich, wzniesiony w stylu manieryzmu niderlandzkiego w latach 1619-1622 na gotyckim zrębie.
* Przedwojenny widok ratusza
* Widok na zniszczony rynek z ratuszem i kościołem Św. Marcina
* Pożar ruin ratusza w 1916
* Ratusz dziś (pl)
- Палата суконщиков (нид. Lakenhalle) — одно из крупнейших светских готических сооружений Европы, построенное в XIII веке в городе Ипр. Строительные работы были завершены в 1304 году. Семидесятиметровая беффруа была завершена в 1230 году. Вместе с другими бельгийскими и французскими беффруа она внесена в список всемирного наследия ЮНЕСКО под номером ID 943—010. Палата суконщиков была полностью уничтожена в ходе первой мировой войны и была воссоздана только в 1967 году. В основании здания и сегодня видны камни старой палаты суконщиков. Сегодня в палате суконщиков расположен музей In Flanders Fields, посвященный событиям Первой мировой войны. Название музея является отсылкой к одноименному стихотворению сражавшегося у Ипра канадского военного врача и поэта Джона Маккрея (1872-1918). В переводе А. Яро первая строфа звучит: Всюду маки свечами печали горятНа войной опалённых фландрийских полях,Между мрачных крестов, что рядами стоят,В тех местах, где недавно закопан наш прах Эти стихи воодушевили американского профессора Мойну Михаель использовать маки как знак памяти о погибших в первую мировую войну, и шире, знак памяти о погибших воинах вообще. Сегодня эта традиция существует в Великобритании, США, Бельгии. В беффруа палаты суконщиков находится карильон с 49 колоколами общим весом 11 892 килограмма. Каждую четверть часа карильон исполняет «Het Iepers Tuindaglied», песню семнадцатого века, описывающую осаду Ипра в1383 году. (ru)
- 伊珀尔布料厅（荷蘭語：Lakenhalle）是比利时西佛兰德省伊珀尔的一座大型中世纪商业建筑。它是中世纪最大的商业建筑之一，曾是该市繁荣的布业的主要市场和仓库。原来的建筑主要建于13世纪，1304年完成，在第一次世界大战中沦为废墟。在1933-1967年之间，该建筑按战前原样重建。布料厅高70米的钟楼，令人回想起这座中世纪贸易城市的重要性和富裕。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Il mercato dei tessuti (Lakenhalle in neerlandese) è un edificio tra i più rappresentativi della cittadina belga di Ypres, nelle Fiandre. Sorge sul centrale Grote Markt, la piazza del Mercato grande, ed è uno dei capolavori del gotico brabantino e uno dei più grandi edifici civili del Medioevo. Era il mercato coperto e magazzino di stoccaggio dei tessuti prodotti dall'industria cittadina, oggi è il simbolo indiscusso dello sviluppo economico che le Fiandre avevano raggiunto nel medioevo. (it)
- 伊珀尔布料厅（荷蘭語：Lakenhalle）是比利时西佛兰德省伊珀尔的一座大型中世纪商业建筑。它是中世纪最大的商业建筑之一，曾是该市繁荣的布业的主要市场和仓库。原来的建筑主要建于13世纪，1304年完成，在第一次世界大战中沦为废墟。在1933-1967年之间，该建筑按战前原样重建。布料厅高70米的钟楼，令人回想起这座中世纪贸易城市的重要性和富裕。 (zh)
- Die Tuchhallen (flämisch Lakenhalle van Ieper) sind ein großer, gotischer Gebäudekomplex, der sich im Zentrum der flämischen Stadt Ypern befindet. Die Anlage stammte ursprünglich aus dem 13. Jahrhundert. Der Grundstein soll um 1200 durch den Grafen von Flandern gelegt worden sein, sein Bau dauerte bis 1304. Die Halle diente als Umschlag- und Lagerplatz für Textilien (Gewandhaus). Teil des Ensembles ist ein 70 Meter hoher Belfried mit einem Glockenspiel, das alle halbe Stunde gespielt wird. Die Anlage wurde während der Flandernschlachten des Ersten Weltkrieges bis auf wenige Reste zerstört, aber seit den 1920er Jahren bis 1967 möglichst originalgetreu rekonstruiert. Sie hat heute den Status eines Weltkulturerbes im Sinne der UNESCO. (de)
- La Lonja de Paños (en neerlandés Lakenhal o Lakenhalle) es un edificio comercial medieval situado en Ypres, Bélgica. Fue uno de los mayores edificios de este tipo de la Edad Media, cuando sirvió como mercado principal y almacén de la próspera industria textil de la ciudad flamenca. La estructura original, erigida en su mayor parte durante el siglo XIII y completada en 1304, quedó en ruinas tras el ataque de artillería que destruyó Ypres durante la Primera Guerra Mundial. Entre 1933 y 1967, la lonja fue reconstruida meticulosamente hasta dejarla en su estado previo a la guerra, bajo la dirección de los arquitectos J. Coomans y P. A. Pauwels. Con sus 125 metros de fachada y un campanario de 70 metros de altura, la Lonja de Paños evoca la importancia y riqueza del comercio de la ciudad mediev (es)
- Les Halles aux draps d'Ypres (Lakenhalle van Ieper en néerlandais) sont un des plus grands bâtiments civils de style gothique en Europe, qui domine la Grand-Place d'Ypres, dans la province de Flandre occidentale en Belgique. Le bâtiment d'origine fut construit entre 1200 et 1304. Il a été reconstruit à l'identique entre 1933 et 1967 après avoir été détruit durant la Première Guerre mondiale. (fr)
- The Cloth Hall (Dutch: Lakenhal/Lakenhalle) is a large cloth hall, a medieval commercial building, in Ypres, Belgium. It was one of the largest commercial buildings of the Middle Ages, when it served as the main market and warehouse for the Flemish city's prosperous cloth industry. The original structure, erected mainly in the 13th century and completed 1304, lay in ruins after artillery fire devastated Ypres in World War I. Between 1933 and 1967, the hall was meticulously reconstructed to its prewar condition, under the guidance of architects J. Coomans and P. A. Pauwels. At 125 metres (410 ft) in breadth, with a 70 metres (230 ft)-high belfry tower, the Cloth Hall recalls the importance and wealth of the medieval trade city. The building now houses the In Flanders Fields Museum. In 1999, (en)
- De Lakenhalle van Ieper is een van Europa's grootste burgerlijke gebouwen in gotische stijl. De oorspronkelijke lakenhal werd gebouwd tussen ongeveer 1230 en 1304 en vormde een van de vroegste grote gebouwen ten noorden van de Alpen. Het 70 meter hoge belfort werd gebouwd vanaf 1250 als teken van de macht der burgerij. Aan de oostzijde werd in 1360 het Gulden Halleke aangebouwd tegen het hallencomplex, in 1620 vervangen door het Nieuwerck. In de hallen zijn twee musea gevestigd: het In Flanders Fields Museum, sinds 1998, en het Yper Museum, sinds 2018. (nl)
- Ratusz i sukiennice w Ieper (nid. Lakenhal lub Lakenhalle) – historyczna siedziba władz miejskich Ieper, (Zachodnia Flandria, Belgia), jeden z największych obiektów o charakterze handlowym i municypalnym średniowiecznej Europy. Oprócz funkcji siedziby władz pełnił rolę sukiennic, w których przechowywano i handlowano suknem, które w średniowiecznej Flandrii był kluczowym źródłem gospodarczej prosperity. Cenny przykład gotyckiej architektury świeckiej Niderlandów.
* Przedwojenny widok ratusza
* Widok na zniszczony rynek z ratuszem i kościołem Św. Marcina
* Pożar ruin ratusza w 1916
* Ratusz dziś (pl)
- Палата суконщиков (нид. Lakenhalle) — одно из крупнейших светских готических сооружений Европы, построенное в XIII веке в городе Ипр. Строительные работы были завершены в 1304 году. Семидесятиметровая беффруа была завершена в 1230 году. Вместе с другими бельгийскими и французскими беффруа она внесена в список всемирного наследия ЮНЕСКО под номером ID 943—010. Палата суконщиков была полностью уничтожена в ходе первой мировой войны и была воссоздана только в 1967 году. В основании здания и сегодня видны камни старой палаты суконщиков. (ru)
|
