| dbo:abstract
|
- L'operaisme (de l'italià: operaio, o sigui "obrer") és una anàlisi i moviment polític marxista heterodox i antiautoritari amb una anàlisi que comença per observar el poder actiu de la classe obrera per a transformar les relacions de producció. Els elements principals de l'operaisme precediren i es combinaren per evolucionar més elaboradament amb el moviment autònom. (ca)
- Als Operaismus (italienisch operaismo) bezeichnet man sowohl eine neomarxistische Strömung als auch eine soziale Bewegung, die in den frühen 1960er Jahren im industriellen Norditalien entstanden ist. Der Begriff ist von dem italienischen Wort operaio (für „Arbeiter“) abgeleitet. In deutschen Publikationen wurde zeitweise die Übersetzung Arbeiterwissenschaft für die neomarxistische Strömung benutzt. (de)
- El operaísmo es un análisis y movimiento político marxista heterodoxo y antiautoritario cuyo análisis empieza por observar el poder activo de la clase obrera para transformar las relaciones de producción. Los elementos principales del operaísmo precedieron y se combinaron para evolucionar más elaboradamente en el movimiento autónomo. (es)
- L'opéraïsme (dit parfois « ouvriérisme ») est un courant marxiste italien dissident, apparu en 1961 autour de la revue Quaderni Rossi fondée en 1961 par le socialiste dissident Raniero Panzieri. Le terme s'est formé à partir du mot italien operaio (ouvrier). Les principaux théoriciens de ce courant sont Mario Tronti, Alberto Asor Rosa, Romano Alquati et Toni Negri, qui fondent ensemble en 1964 la revue Classe Operaia (« Classe ouvrière »). Les principales organisations à se réclamer de l'opéraïsme sont Potere Operaio, Lotta Continua, Avanguardia Operaia et Autonomia Operaia. (fr)
- Workerism is a political theory that emphasizes the importance of or glorifies the working class. Workerism, or operaismo, was of particular significance in Italian left-wing politics. (en)
- Het operaïsme (Italiaans: operaismo, van operaio, 'arbeider') was een stroming binnen het Italiaanse marxisme die in de jaren '60 en '70 van de 20e eeuw op haar hoogtepunt was. Binnen deze stroming werd ervan uitgegaan dat het kapitaal voornamelijk reageert op de ontwikkeling van de proletarische beweging, waar het marxisme doorgaans uitgaat van het tegendeel. Belangrijke denkers binnen de operaïstische traditie waren Antonio Negri, Paolo Virno en Mario Tronti. (nl)
- L'operaismo, o sinistra operaista, è una corrente di pensiero e di ricerca marxista antiautoritaria, sviluppatasi in Italia agli inizi degli anni sessanta. La corrente partiva dalla considerazione che la classe operaia fosse il motore dello sviluppo economico: che fossero le lotte operaie a determinare lo sviluppo capitalistico, e non viceversa. Di conseguenza, non poteva che essere la classe operaia l'agente principale di un processo rivoluzionario, che scavalcasse le istituzioni classiche (partiti, sindacati), visti come una "gabbia".Gli operaisti teorizzavano che le masse operaie dovevano prendere coscienza della loro forza e rinunciare al lavoro, e di conseguenza perdere la loro identità. Un'autodistruzione necessaria per l'abbattimento del capitale. (it)
- O operaísmo ( do italiano operaio, "operário"), movimento político e uma corrente marxista heterodoxa e antiautoritária — ou neomarxista — italiana, surgida em 1961, em torno da revista Quaderni Rossi, fundada naquele ano, pelo socialista dissidente . Trabalhava a renovação do marxismo diante dos impasses surgidos no segundo pós-guerra para o movimento operário e para a esquerda. A palavra deriva do italiano operaio (operário). As figuras mais conhecidas dessa corrente de pensamento — além do seu fundador, Raniero Panzieri — são o filósofo Antonio Negri, o cientista político Mario Tronti, ligado ao Partido Comunista Italiano. A análise desses teóricos e militantes começa por observar o poder ativo da classe operária para transformar as relações de produção. Os elementos principais do operaísmo foram mais elaborados quando este se combinou com o movimento autônomo. (pt)
- Операизм (итал. Operaismo) — разновидность интернационально распространенного автономистского марксизма, течение итальянской мысли 1960-х, базирующееся вокруг журналов «Красные тетради» и «Рабочий класс», развивающее идеи групп Джонсон-Форест из США и «Социализм или варварство» из Франции, позже окончательно сформировавшиеся в автономизм. (ru)
|
| dbo:wikiPageExternalLink
| |
| dbo:wikiPageID
| |
| dbo:wikiPageLength
|
- 6553 (xsd:nonNegativeInteger)
|
| dbo:wikiPageRevisionID
| |
| dbo:wikiPageWikiLink
| |
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| dcterms:subject
| |
| gold:hypernym
| |
| rdf:type
| |
| rdfs:comment
|
- L'operaisme (de l'italià: operaio, o sigui "obrer") és una anàlisi i moviment polític marxista heterodox i antiautoritari amb una anàlisi que comença per observar el poder actiu de la classe obrera per a transformar les relacions de producció. Els elements principals de l'operaisme precediren i es combinaren per evolucionar més elaboradament amb el moviment autònom. (ca)
- Als Operaismus (italienisch operaismo) bezeichnet man sowohl eine neomarxistische Strömung als auch eine soziale Bewegung, die in den frühen 1960er Jahren im industriellen Norditalien entstanden ist. Der Begriff ist von dem italienischen Wort operaio (für „Arbeiter“) abgeleitet. In deutschen Publikationen wurde zeitweise die Übersetzung Arbeiterwissenschaft für die neomarxistische Strömung benutzt. (de)
- El operaísmo es un análisis y movimiento político marxista heterodoxo y antiautoritario cuyo análisis empieza por observar el poder activo de la clase obrera para transformar las relaciones de producción. Los elementos principales del operaísmo precedieron y se combinaron para evolucionar más elaboradamente en el movimiento autónomo. (es)
- L'opéraïsme (dit parfois « ouvriérisme ») est un courant marxiste italien dissident, apparu en 1961 autour de la revue Quaderni Rossi fondée en 1961 par le socialiste dissident Raniero Panzieri. Le terme s'est formé à partir du mot italien operaio (ouvrier). Les principaux théoriciens de ce courant sont Mario Tronti, Alberto Asor Rosa, Romano Alquati et Toni Negri, qui fondent ensemble en 1964 la revue Classe Operaia (« Classe ouvrière »). Les principales organisations à se réclamer de l'opéraïsme sont Potere Operaio, Lotta Continua, Avanguardia Operaia et Autonomia Operaia. (fr)
- Workerism is a political theory that emphasizes the importance of or glorifies the working class. Workerism, or operaismo, was of particular significance in Italian left-wing politics. (en)
- Het operaïsme (Italiaans: operaismo, van operaio, 'arbeider') was een stroming binnen het Italiaanse marxisme die in de jaren '60 en '70 van de 20e eeuw op haar hoogtepunt was. Binnen deze stroming werd ervan uitgegaan dat het kapitaal voornamelijk reageert op de ontwikkeling van de proletarische beweging, waar het marxisme doorgaans uitgaat van het tegendeel. Belangrijke denkers binnen de operaïstische traditie waren Antonio Negri, Paolo Virno en Mario Tronti. (nl)
- L'operaismo, o sinistra operaista, è una corrente di pensiero e di ricerca marxista antiautoritaria, sviluppatasi in Italia agli inizi degli anni sessanta. La corrente partiva dalla considerazione che la classe operaia fosse il motore dello sviluppo economico: che fossero le lotte operaie a determinare lo sviluppo capitalistico, e non viceversa. Di conseguenza, non poteva che essere la classe operaia l'agente principale di un processo rivoluzionario, che scavalcasse le istituzioni classiche (partiti, sindacati), visti come una "gabbia".Gli operaisti teorizzavano che le masse operaie dovevano prendere coscienza della loro forza e rinunciare al lavoro, e di conseguenza perdere la loro identità. Un'autodistruzione necessaria per l'abbattimento del capitale. (it)
- Операизм (итал. Operaismo) — разновидность интернационально распространенного автономистского марксизма, течение итальянской мысли 1960-х, базирующееся вокруг журналов «Красные тетради» и «Рабочий класс», развивающее идеи групп Джонсон-Форест из США и «Социализм или варварство» из Франции, позже окончательно сформировавшиеся в автономизм. (ru)
- O operaísmo ( do italiano operaio, "operário"), movimento político e uma corrente marxista heterodoxa e antiautoritária — ou neomarxista — italiana, surgida em 1961, em torno da revista Quaderni Rossi, fundada naquele ano, pelo socialista dissidente . Trabalhava a renovação do marxismo diante dos impasses surgidos no segundo pós-guerra para o movimento operário e para a esquerda. A palavra deriva do italiano operaio (operário). (pt)
|
| rdfs:label
|
- Operaisme (ca)
- Operaismus (de)
- Operaísmo (es)
- Opéraïsme (fr)
- Operaismo (it)
- Operaïsme (nl)
- Operaísmo (pt)
- Операизм (ru)
- Workerism (en)
|
| rdfs:seeAlso
| |
| owl:sameAs
| |
| prov:wasDerivedFrom
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| is dbo:ideology
of | |
| is dbo:wikiPageRedirects
of | |
| is dbo:wikiPageWikiLink
of | |
| is dbp:ideology
of | |
| is dbp:purpose
of | |
| is foaf:primaryTopic
of | |
