| dbo:abstract
|
- La senyoria de Villehardouin fou una jurisidcció feudal menor de França al castell i poble del mateix nom avui al departament de l'Aube, la importància de la qual deriva del fet que la família senyorial va governar el principat d'Acaia. El primer senyor conegut fou Vilà mort vers 1170, casat amb Damerona. Va deixar 8 fills dels quals el gran Joan (+ vers 1216) fou senyor de Brandonvillers, i fou el pare de Godofreu o Jofré o Jofre de Villehardouin, senyor de Landreiches, que fou cavaller croat (1199) i proclamat príncep d'Acaia el 1209 (Godofreu I d'Acaia), morint segons les fonst vers el 1218 o vers el 1227. Dels altres set germans de Joan de Brandonvillers, quatre (Roscelí, Vilà, Emelina i Alix) foren religiosos; Godofreu I de Villehardouin (+ entre 1213 i 1218) fou senyor de Villehardouin i de Villy; Guiu de malnom "el Tord" (+ abans de 1223) fou senyor d'Onjon; i Gautier (+ vers 1200) no consta amb cap càrrec. Godofreu I de Villehardouin (+ entre 1213 i 1218) va continuar la branca de la senyoria. Va escriure una obra notable sobre la Quarta Croada. Es va casar vers 1170 amb una dama de Villemur filla de Dreux Estrabó de Villemur i més tard, abans de marxar a la croada, amb Cana de Lezinnes, filla i hereva de Guillem senyor de Lezinnes. Amb la primera esposa va tenir al seu successor Erard I de Vellhardouin, senyor de Lezinnes, Villehardouin, Villy i Ascensières, senescall de Xampanya el 1222, casat amb Mabila de Chappes, i després (abans del 1222) amb Margarita de Mont-Saint-Jean, filla de Jubert de Mont-Saint-Jean, senyor d'Ancy-le-Franc i tronc dels senyors de Lezinnes i de Villy que va restar en mans de la família Villehardouin fins al final del segle xv passant a la mort d'Erard V a la seva filla única Margarita que la va aportar en matrimoni a Lleutger de Dinteville. Després de nombrosos canvis de terres va arribar a François de Mandelot, governador de Lió i cavaller del Sant Esperit, a la meitat del segle xvi. aquesta família es va extingir en via masculina passant a la família Le Tellier el primer dels quals fou François Le Tellier de Louvois, casat amb Anna de Souvré. Tot i la pèrdua temporal d'influència a la revolució la família va conservar el domini fins a la mort d'August Miquel (president del consell general del Yonne) el 1843. (ca)
- Βιλλεαρδουίνος, ή Βιλλαρδουίνος, ήταν η επωνυμία που έλαβαν τα μέλη μιας οικογένειας ευγενών από την Καμπανία (Champagne) της Γαλλίας. Το όνομα προέρχεται από το φέουδο και το κάστρο τους που είχε την ονομασία "de Villehardouin". Δύο μέλη της οικογένειας με το όνομα Γοδεφρείδος ή Γοδοφρείδος (Geoffroi), πήραν μέρος στην Δ΄ Σταυροφορία και έγιναν μέλη της αριστοκρατίας της Λατινικής Αυτοκρατορίας: ο χρονογράφος και ο συνιδρυτής του πριγκιπάτου της Αχαΐας. Ο Βιλαίν του Βιλλεαρντουίν είχε δύο γιούς:
* Γοδεφρείδος Βιλλεαρδουίνος, ιππότης, σταυροφόρος της Τέταρτης Σταυροφορίας, στρατάρχης της Ρωμανίας (Λατινικής Αυτοκρατορίας) και της Καμπανίας και συγγραφέας του "Χρονικού της Τέταρτης Σταυροφορίας και της κατάκτησης της Κωνσταντινούπολης"
* Ιωάννης κύριος του Βιλλεαρδουίνου στην περιοχή της Καμπανίας. Είχε έναν γιο:
* Γοδεφρείδος Α΄ Βιλλεαρδουίνος, ανεψιός του Γοδεφρείδου Βιλλαρδουίνου, ιππότης, σταυροφόρος της Δ΄ Σταυροφορίας ο οποίος πήγε στην Παλαιστίνη και επιστρέφοντας βοήθησε τον Γουλιέλμο Α' Σαμπλίτη (Gillaume de Champlitte) να κατακτήσει τον Μωρέα. Έγινε πρίγκιπας (ηγεμόνας) της Αχαΐας μετά το θάνατο του Γουλιέλμου Α'. Τον διαδέχθηκαν οι γιοι του:
* Γοδεφρείδος Β΄ Βιλλεαρδουίνος, πρίγκιπας (ηγεμόνας) της Αχαΐας. Πρώτος γιος του Γοδεφρείδου Α΄.
* Γουλιέλμος Β΄ Βιλλεαρδουίνος, πρίγκιπας (ηγεμόνας) της Αχαΐας. Δεύτερος γιος του Γοδεφρείδου Α΄, είχε γεννηθεί στην Καλαμάτα.
* Ισαβέλλα Α' Βιλλεαρδουίνου, πριγκίπισσα τη Αχαΐας, πρώτη κόρη του Γουλιέλμου Β΄.
* Μαργαρίτα Βιλλεαρδουίνου, πριγκίπισσα της Αχαΐας, δεύτερη κόρη του Γουλιέλμου Β΄. Άλλα μέλη της οικογένειας, από αυτά που έμειναν στη Γαλλία, είναι:
* (Villain de Villehardouin), πατέρας του Γοδεφρείδου, του ιστορικού
* (Erhard I de Villehardoin), πατέρας του Γουλιέλμου Α΄
* (Lezinnes)
* (Lezinnes) (el)
- Die Familie Villehardouin aus der gleichnamigen Ortschaft, die heute Val-d'Auzon heißt und im nordfranzösischen Department Aube in der Champagne liegt, spielte im 13. Jahrhundert im Zusammenhang mit den Kreuzzügen eine wichtige Rolle in Griechenland bzw. dem Byzantinischen Reich. Zu ihr gehören:
* Vilain de Villehardouin, † vor 1170
* Jean de Villehardouin († nach 1216) ⚭ N. N.
* Gottfried I. von Villehardouin († 1228), Fürst von Achaia 1209 bis um 1228 ⚭ N. N
* Gottfried II. von Villehardouin (* 1195; † 1246), Fürst von Achaia um 1228 bis 1246
* Wilhelm II. von Villehardouin († 1. Mai 1278), Fürst von Achaia 1246 bis 1278 ⚭ 1) NN., ⚭ 2) Carintana dalle Carceri († 1255), ⚭ 3) 1259 Anna Komnene Dukaina
* Isabella von Villehardouin (* 1263; † 23. Januar 1312), regiert Achaia 1289 bis 1307, ⚭ 1) Philipp von Anjou (* 1256; † 1277); ⚭ 2) Florenz von Hennegau, Mitregent 1289–1297 (Haus Avesnes); ⚭ 3) Philipp von Savoyen, Mitregent 1307–1307 (Haus Savoyen)
* Margarete von Villehardouin, Prätendentin; ⚭ Isnard de Sabran († 1297)
* Aremburge von Villehardouin; ⚭ Bernard III. († ca. 1212), Herr von Montbard und Époisses (Haus Montbard)
* Gottfried von Villehardouin (* 1160; † um 1212), Marschall der Champagne, Chronist des Vierten Kreuzzugs
* Erard I. († 1224), genannt de Villy, Sire de Lézinnes, de Villehardouin etc.
* Guillaume I. de Lezinnes († 1246), 1232 Marschall der Champagne,
* Erard II. de Lezinnes († 1279), 1270/79 Bischof von Auxerre, 1276 Kardinal und Bischof von Praeneste
* Guillaume II. de Lezinnes († 1264) – Nachkommen
* Isabeau († nach 1299); ⚭ Gaucher IV. de Châtillon († 1261) aus dem (Haus Châtillon) (de)
- Croulant sous les dettes et faute d'hommage, Lézinnes est confisquée en 1397. Il épouse Marguerite de Mello, fille de Dreux de Mello, seigneur de Saint-Bris, dont il a deux enfants. Il a également un fils bâtard d'une mère inconnue.
*
* Antoinette de Lézinnes, dame de Coole et de Chapelaines. Elle épouse en premières noces Léger de Dinteville, chambellan du roi, dont elle a plusieurs enfants. Veuve, elle épouse en secondes noces Alexandre de Christon, un chevalier écossais d'une ancienne lignée et allié aux Douglas.
* Claudine de Lézinnes, citée en 1438. Probablement morte peu après sans union ni postérité
* Jean, bâtard de Lézinnes, écuyer. Il combattit avec son père. Il épouse Marguerite de Rambercourt-sur-Orne dont il a une postérité. Ils devaient être pauvres car ils durent vendre le domaine de Rambercourt. (fr)
- La Casa de Villehardouin fue una noble dinastía originaria de Villehardouin, una antigua comuna en el departamento de Aube, que ahora forma parte de Val-d'Auzon, Francia. Fue notable por ser la casa gobernante del Principado de Acaya, un estado cruzado franco en la península del Peloponeso de Grecia, entre 1209 y 1278, cuando la posesión pasó a los reyes angevinos de Nápoles. 1.
* Vilain de Villehardouin (fallecido antes de 1170) 2. 1.
* (fallecido después de 1216), Señor de Villehardouin 3. 2. 1.
* Godofredo I de Villehardouin (ca. 1169–1229/31), ayudó a Guillermo de Champlitte a conquistar Morea, Príncipe de Acaya in 1209–1229/31; se casó con Isabel (de Chappes?) 4. 3. 2. 1.
* Godofredo II de Villehardouin (c. 1194-1246), Príncipe de Acaya en 1229/31–1246; se casó con Inés de Courtenay 5. 4. 3. 2.
* Guillermo II de Villehardouin (1211–1278), Príncipe de Acaya en 1246–1278; se casó con una hija desconocida de Narjot de Toucy, Carintana dalle Carceri (fallecida en 1255); Ana Comnena Ducaina (fallecida en 1286) 6. 5. 4. 3. 1.
* Isabel de Villehardouin (1260/63–1312), Princesa de Acaya en 1289–1307; se casó con Felipe de Sicilia (fallecido en 1277), Florent de Henao (fallecido en 1297), Felipe de Savoya (fallecido en 1334) 7. 6. 5. 4. 2. 1.
* Matilde de Henao (fallecida en 1331), Señora de Kalamata en 1297–1308, 1311–1322, Princesa de Acaya en 1313–1318; se casó con Guido II de la Roche (fallecido en 1308), Luis de Borgoña (fallecido en 1316), Juan de Gravina (fallecido en 1336), (secreto) Hugo de la Palisse 8. 7. 6. 5. 3.
* Margarita de Villehardouin (1266–1315), Señora de Akova; se casó con Isnard de Sabran (fallecido en 1297), Ricardo I Orsini (fallecido en 1303/4) 9. 8. 7. 6. 4. 1.
* Isabel de Sabran (1297–1315), se casó con el Infante Fernando de Mallorca (fallecido en 1316) 10. 9. 8. 7.
* Hija desconocida, se casó con Hugo de Briel, Barón de Karitena 11. 10. 9.
* Desconocido 12. 11. 10. 1.
* Odón, Obispo de Corone antes de 1209 13. 12.
* Godofredo de Villehardouin (fallecido antes de 1218), Mariscal del Champaña, participante en la Cuarta Cruzada, Mariscal del Imperio latino, y autor de la Crónica de la Cuarta Cruzada y la Conquista de Constantinopla 14. 13. 1.
* (fallecido en 1224), Señor de Lézinnes, de Villehardouin, etc. 15. 14. 2. 1.
* (fallecido en 1246), Mariscal de Champaña 16. 15. 3. 2. 1.
* (fallecido en 1279), , Cardenal y en 1276–1279 17. 16. 4. 3. 2.
* (fallecido en 1264) 18. 17. 5. 4. 3.
* Isabel (fallecida después de 1299); se casó con (fallecido en 1261) (es)
- Villehardouin was a noble dynasty that originated in Villehardouin, a former commune of the Aube department, now part of Val-d'Auzon, France. It is most notable as the ruling house of the Principality of Achaea, a Frankish crusader state in the Peloponnese peninsula of Greece, between 1209 and 1278, when possession passed to the Angevin Kings of Naples. (en)
- Villerhardouin was de naam van een Frans adellijk geslacht dat, na de inname van Constantinopel door de kruisvaarders, roem fortuin wist te vergaren, meer bepaald in de Peloponnesos, waarover enkele leden van 1210 tot 1278 de facto regeerden. Zoals vele andere adellijke geslachten uit West-Europa werden zij aangestoken door het kruisvaardersideaal: het Heilige Land van de moslims te bevrijden. De familie Villehardouin was oorspronkelijk afkomstig uit de Champagne. Villehardouin is de naam van een plaatsje, gelegen in de Franse gemeente Val-d'Auzon, 20 km noordoostwaarts van de stad Troyes, in het departement Aube. (nl)
|
| rdfs:comment
|
- Villehardouin was a noble dynasty that originated in Villehardouin, a former commune of the Aube department, now part of Val-d'Auzon, France. It is most notable as the ruling house of the Principality of Achaea, a Frankish crusader state in the Peloponnese peninsula of Greece, between 1209 and 1278, when possession passed to the Angevin Kings of Naples. (en)
- La senyoria de Villehardouin fou una jurisidcció feudal menor de França al castell i poble del mateix nom avui al departament de l'Aube, la importància de la qual deriva del fet que la família senyorial va governar el principat d'Acaia. Dels altres set germans de Joan de Brandonvillers, quatre (Roscelí, Vilà, Emelina i Alix) foren religiosos; Godofreu I de Villehardouin (+ entre 1213 i 1218) fou senyor de Villehardouin i de Villy; Guiu de malnom "el Tord" (+ abans de 1223) fou senyor d'Onjon; i Gautier (+ vers 1200) no consta amb cap càrrec. (ca)
- Βιλλεαρδουίνος, ή Βιλλαρδουίνος, ήταν η επωνυμία που έλαβαν τα μέλη μιας οικογένειας ευγενών από την Καμπανία (Champagne) της Γαλλίας. Το όνομα προέρχεται από το φέουδο και το κάστρο τους που είχε την ονομασία "de Villehardouin". Δύο μέλη της οικογένειας με το όνομα Γοδεφρείδος ή Γοδοφρείδος (Geoffroi), πήραν μέρος στην Δ΄ Σταυροφορία και έγιναν μέλη της αριστοκρατίας της Λατινικής Αυτοκρατορίας: ο χρονογράφος και ο συνιδρυτής του πριγκιπάτου της Αχαΐας. Ο Βιλαίν του Βιλλεαρντουίν είχε δύο γιούς: Άλλα μέλη της οικογένειας, από αυτά που έμειναν στη Γαλλία, είναι: (el)
- La Casa de Villehardouin fue una noble dinastía originaria de Villehardouin, una antigua comuna en el departamento de Aube, que ahora forma parte de Val-d'Auzon, Francia. Fue notable por ser la casa gobernante del Principado de Acaya, un estado cruzado franco en la península del Peloponeso de Grecia, entre 1209 y 1278, cuando la posesión pasó a los reyes angevinos de Nápoles. (es)
- Die Familie Villehardouin aus der gleichnamigen Ortschaft, die heute Val-d'Auzon heißt und im nordfranzösischen Department Aube in der Champagne liegt, spielte im 13. Jahrhundert im Zusammenhang mit den Kreuzzügen eine wichtige Rolle in Griechenland bzw. dem Byzantinischen Reich. Zu ihr gehören: (de)
- Croulant sous les dettes et faute d'hommage, Lézinnes est confisquée en 1397. Il épouse Marguerite de Mello, fille de Dreux de Mello, seigneur de Saint-Bris, dont il a deux enfants. Il a également un fils bâtard d'une mère inconnue. (fr)
- Villerhardouin was de naam van een Frans adellijk geslacht dat, na de inname van Constantinopel door de kruisvaarders, roem fortuin wist te vergaren, meer bepaald in de Peloponnesos, waarover enkele leden van 1210 tot 1278 de facto regeerden. Zoals vele andere adellijke geslachten uit West-Europa werden zij aangestoken door het kruisvaardersideaal: het Heilige Land van de moslims te bevrijden. (nl)
|
