| dbo:abstract
|
- O βικτοριάτος, λατιν. victoriatus ήταν ένα αργυρό νόμισμα, που εκδόθηκε κατά τη τη Ρωμαϊκή Δημοκρατία περίπου από το 221 ως το 170 π.Χ., δηλ. για ένα μικρό χρονικό διάστημα. Η εμπρόσθια όψη του νομίσματος φέρει την προτομή του Διός. Η οπίσθια όψη έχει μία Νίκη να στέφει ένα τρόπαιο και κάτω η επιγραφή ROMA. Το νόμισμα αρχικά ζύγιζε περίπου 3,4 γραμ. (3 scruples), που σημαίνει ότι ήταν το ήμισυ της αξίας ενός νομίσματος (πρώιμου δηνάριου) με τέθριππο (quadrigatus), νόμισμα βάρους 6 scruples, που δεν παραγόταν την εποχή εκείνη. O βικτοριάτος έγινε με λιγότερο άργυρο από ό,τι το δηνάριο, που παρήχθη περίπου την ίδια εποχή. Ευρέσεις θησαυρών νομισμάτων δείχνουν ότι το νόμισμα κυκλοφόρησε στη νότιο Ιταλία και αργότερα στη Γαλατία, που σημαίνει ότι το νόμισμα είχε σκοπό να αντικαταστήσει τη δραχμή, δηλ. το ήμισυ του νόμου και όχι να γίνει μέρος του Ρωμαϊκού νομισματικού συστήματος. Όταν εκδόθηκε για πρώτη φορά ο βικτοριάτος, είχε αξία τα 3/4 του δηναρίου, όμως όταν το 101 π.Χ. επανεισήχθη ο κουινάριος με όμοιο τύπο, ο βικτοριάτος άξιζε το 1/2 του δηναρίου. Αυτό σημαίνει ότι οι βικτοριάτοι, που ήταν ακόμη σε κυκλοφορία την εποχή εκείνη, ήταν φθαρμένοι και θεωρήθηκαν ότι αξίζουν μόνο το ήμισυ του δηναρίου. Η επανεισαγόμενοι κουινάριοι παρήχθηκαν κυρίως στην εντεύθεν των Άλπεων Γαλατία, όπου οι βικτοριάτοι και οι απομιμήσεις τους ήταν δημοφιλείς· οι επανεισαγόμενοι κουινάριοι μπορεί να συνέχιζαν να ονομάζονταν βικτοριάτοι, αν και δεν υπάρχουν γραπτές αποδείξεις γι' αυτό. Το όνομα βικτοριάτος είναι ένας παλαιός όρος, που πιστοποιείται από αρκετά κείμενα και επιγραφές της εποχής. Το νόμισμα είναι γνωστό ως τροπαϊκόν μεταξύ των ελληνόφωνων, λόγω του τροπαίου στην οπίσθια όψη. (el)
- Als Victoriatus bezeichnet man einen antiken römischen Münztyp, der von ca. 210 v. Chr. bis um 100 v. Chr. im Römischen Reich ausgegeben wurde und im Avers den Gott Jupiter trug und am Revers eine Victoria zeigt, die ein Tropaeum bekränzt. Der Name der Münze leitet sich her von der Siegesgöttin Victoria, die auf jedem Revers dieses Typs zu finden ist und die meist vor einem Feldzeichen steht, das mit den Waffen der besiegten Feinde ausstaffiert war. Er bedeutet „vom Sieg kommend“ oder „zum Siegen bestimmt“. Geprägt wurde die Münze kurz vor den ersten Denaren. Seine Wertigkeit entsprach 3/4 eines Denars (= 7 1/2 alte Asse) – gemessen am Silbergehalt der frühen Denare. Ausgegeben wurde die Münze meist außerhalb von Rom; vermutlich zirkulierte sie größtenteils in den entlegeneren Gebieten Latiums. In Illyrien schätzte man den Victoriatus als Handelsmünze. Sein Silbergehalt entsprach dem der halben griechischen Doppeldrachme, die im süditalienischen und sizilianischen Raum noch umlief. Es wird vermutet, dass er somit ein Äquivalent zur einfachen Drachme darstellen sollte, die wichtig für die Besoldung römisch-griechischer Miettruppen war. Der V. wurde angeblich im Feld von den Kommandeuren an die Truppen ausgegeben, was auch seine Symbolik im Revers nahelegen würde. Der V. hatte auch nie eine Wertbezeichnung wie X, V oder IIS besessen, wie es sonst bei den frühen römischen Denaren, Quinaren und Sesterzen üblich war, er war somit wahrscheinlich nicht für den römischen Binnenumlauf vorgesehen gewesen. Später wurde der Victoriatus durch den Denar zurückgedrängt und verschwand bald aus dem täglichen Leben. Um 100 v. Chr. ersetzte der Quinarius nummus den Victoriatus, der nur noch im einige Zeit weiter existierte. (de)
- The victoriatus was a silver coin issued during the Roman Republic from about 221 BC to 170 BC. The obverse of the coin featured the bust of Jupiter and the reverse featured Victory placing a wreath upon a trophy with the inscription "ROMA" in exergue. The name victoriatus is an ancient term, attested by several contemporary texts and inscriptions. The coin was known as a tropaikon (τροπαικον, due to the trophy on the reverse) among Greek speakers. The coin originally weighed about 3.4 grams (3 scruples), meaning that it was half the value of the quadrigatus, a coin weighing 6 scruples that was by this time no longer produced. The victoriatus was made of a more debased silver than the denarius, which was introduced at about the same time. Hoard evidence indicates that the coin circulated in southern Italy and later Gaul, indicating that the coin was intended as a replacement for the drachma or half- instead of as part of the normal Roman coin system. When first issued the victoriatus had a value of about 3/4 of a denarius, however when the quinarius was reintroduced in 101 BC with a similar type, it was valued at 1/2 a denarius. This indicates that victoriati that were still in circulation at this time were worn and considered to be worth only half a denarius. The reintroduced quinarius was produced mainly for Cisalpine Gaul, where the victoriatus and imitations were popular. The reintroduced quinarius may have continued to be called a victoriatus, although there is no written evidence of this. The victoriati abruptly cease to be deposited in Italian hoards in the mid-second century BC, probably indicating that they were officially withdrawn from circulation. (en)
- Il vittoriato (latino victoriatus) era una moneta d'argento emessa durante la Repubblica romana nel periodo ca. 221 a.C. - 170 a.C. Il diritto della moneta mostrava la testa di Giove con corona laureata ed il rovescio mostrava la Vittoria che poneva una corona su un trofeo d'armi e con l'iscrizione "ROMA" in esergo. Inizialmente la moneta pesava ca. 3,4 grammi (3 scrupoli), indicando cioè che il valore era la metà del quadrigato, una moneta dal peso di 6 scrupoli che però in quel periodo non veniva più emessa. Il vittoriato era composto d'argento in percentuale variabile, tra 60 e 80%, e aveva perciò un tasso minore del denario che era stato introdotto all'incirca nello stesso periodo (211 a.C., dopo la fine della seconda guerra punica). L'evidenza dei ritrovamenti dei tesori indica che la moneta circolava principalmente nell'Italia del sud e più tardi in Gallia, indicando che con la moneta si intendeva sostituire la dracma (o mezzo nomos) anziché essere parte di un normale sistema monetario Romano. Quando il vittoriato fu emesso per la prima volta aveva il valore di ca. 3/4 del denario, tuttavia quando fu reintrodotto il quinario nel 101 a.C. con un tipo similare, fu valutato 1/2 denario. Ciò indica che i vittoriati ancora in circolazione erano di scarso valore e si considerava che valessero solo metà denario. Il quinario fu reintrodotto principalmente per la Gallia cisalpina, dove il vittoriato e le sue imitazioni erano popolari. Forse il quinario reintrodotto continuava ad essere chiamato vittoriato, anche se non c'è nessuna evidenza scritta su ciò. Il nome vittoriato è un termine antico, attestato da diversi testi ed iscrizioni dell'epoca. La moneta era conosciuta come tropaikon (τροπαικον) dai Greci a causa del trofeo sul rovescio. (it)
- Викториат (лат. victoriatus) — серебряная римская монета. Была в ходу во времена Римской республики (около 221—170 г. до н. э.). На аверсе монеты изображён Юпитер. Название монеты происходит от изображения богини Виктории на реверсе. Монету начали чеканить немного раньше денария. Её стоимость соответствовала ¾ денария или 7½ асса. Вес составлял 3,4 грамма, или 3 скрупула. Монета была в обороте чаще всего за пределами Рима. Викториат был очень популярен у торговцев, особенно в Иллирии. Содержание серебра в ней соответствовало половине греческой дидрахмы, которая часто была в обращении на юге Италии и Сицилии. Предполагают, что её эквивалент должен был соответствовать простой драхме, которой платили наёмным солдатам. Викториат выдавали солдатам командиры на поле битвы, что определённым образом соответствовало изображению на реверсе монеты. Он не имел обычного для римских монет обозначения — X, V или IIS, как денарии, квинарии или сестерции, поэтому допускают его использование только для внешнего назначения. (ru)
- Вікторіат (лат. victoriatus) — срібна римська монета. Була у вжитку за часів римської республіки бл. 221 до 170 до н. е. На аверсі монети зображений Юпітер. Назва монети походить від зображення богині Вікторії на реверсі монети.Монету почали карбувати дещо швидше від денарія. Її вартість відповідала 3/4 денарія або 7,5 аса. Вага становила 3.4 грама, чи 3 Скрупула. Монета була в обігу найчастіше за межами Рима. Вікторіатус був дуже популярний у торговців, особливо в Іллірії. Вміст срібла у ній відповідав половині грецької подвійної драхми, яка часто була в обігу на півдні Італії та Сицилії. Припускають, що її еквівалент мав відповідати простій драхмі, якою платили найманим солдатам. Вікторіатус видавали солдатам командири на полі битви, що певним чином відповідало зображенню на реверсі монети. Він не мав звичного позначення для римських монет — X, V чи IIS, як мали денарії, квінарії чи сестерції, тому припускають його вживання лише для зовнішнього призначення. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- O βικτοριάτος, λατιν. victoriatus ήταν ένα αργυρό νόμισμα, που εκδόθηκε κατά τη τη Ρωμαϊκή Δημοκρατία περίπου από το 221 ως το 170 π.Χ., δηλ. για ένα μικρό χρονικό διάστημα. Η εμπρόσθια όψη του νομίσματος φέρει την προτομή του Διός. Η οπίσθια όψη έχει μία Νίκη να στέφει ένα τρόπαιο και κάτω η επιγραφή ROMA. Το όνομα βικτοριάτος είναι ένας παλαιός όρος, που πιστοποιείται από αρκετά κείμενα και επιγραφές της εποχής. Το νόμισμα είναι γνωστό ως τροπαϊκόν μεταξύ των ελληνόφωνων, λόγω του τροπαίου στην οπίσθια όψη. (el)
- Als Victoriatus bezeichnet man einen antiken römischen Münztyp, der von ca. 210 v. Chr. bis um 100 v. Chr. im Römischen Reich ausgegeben wurde und im Avers den Gott Jupiter trug und am Revers eine Victoria zeigt, die ein Tropaeum bekränzt. Der Name der Münze leitet sich her von der Siegesgöttin Victoria, die auf jedem Revers dieses Typs zu finden ist und die meist vor einem Feldzeichen steht, das mit den Waffen der besiegten Feinde ausstaffiert war. Er bedeutet „vom Sieg kommend“ oder „zum Siegen bestimmt“. (de)
- The victoriatus was a silver coin issued during the Roman Republic from about 221 BC to 170 BC. The obverse of the coin featured the bust of Jupiter and the reverse featured Victory placing a wreath upon a trophy with the inscription "ROMA" in exergue. The name victoriatus is an ancient term, attested by several contemporary texts and inscriptions. The coin was known as a tropaikon (τροπαικον, due to the trophy on the reverse) among Greek speakers. (en)
- Il vittoriato (latino victoriatus) era una moneta d'argento emessa durante la Repubblica romana nel periodo ca. 221 a.C. - 170 a.C. Il diritto della moneta mostrava la testa di Giove con corona laureata ed il rovescio mostrava la Vittoria che poneva una corona su un trofeo d'armi e con l'iscrizione "ROMA" in esergo. Il quinario fu reintrodotto principalmente per la Gallia cisalpina, dove il vittoriato e le sue imitazioni erano popolari. Forse il quinario reintrodotto continuava ad essere chiamato vittoriato, anche se non c'è nessuna evidenza scritta su ciò. (it)
- Викториат (лат. victoriatus) — серебряная римская монета. Была в ходу во времена Римской республики (около 221—170 г. до н. э.). На аверсе монеты изображён Юпитер. Название монеты происходит от изображения богини Виктории на реверсе. (ru)
- Вікторіат (лат. victoriatus) — срібна римська монета. Була у вжитку за часів римської республіки бл. 221 до 170 до н. е. На аверсі монети зображений Юпітер. Назва монети походить від зображення богині Вікторії на реверсі монети.Монету почали карбувати дещо швидше від денарія. Її вартість відповідала 3/4 денарія або 7,5 аса. Вага становила 3.4 грама, чи 3 Скрупула. Монета була в обігу найчастіше за межами Рима. Вікторіатус був дуже популярний у торговців, особливо в Іллірії. Вміст срібла у ній відповідав половині грецької подвійної драхми, яка часто була в обігу на півдні Італії та Сицилії. (uk)
|
