An Entity of Type: Thing, from Named Graph: http://dbpedia.org, within Data Space: dbpedia.org

"Verbum supernum prodiens" (literally: The word [descending] from above) is a Catholic hymn in long metre by St Thomas Aquinas (1225–1274). It was written for the Hour of Lauds in the Divine Office of Corpus Christi. It is about the institution of the Eucharist by Christ at the Last Supper, and His Passion and death. The last two verses form a hymn on their own as well, O salutaris hostia, which is sung at the adoration of the Blessed Sacrament. There is also an unrelated Latin Nativity hymn of the same name.

Property Value
dbo:abstract
  • Verbum supernum prodiens ist ein Hymnus, den Thomas von Aquin 1264 für die Laudes des Fronleichnamsfestes schrieb. Die letzten beiden Verse O salutaris hostia wurden, ähnlich wie das Panis angelicus, in der Liturgie oft als Gesang zum eucharistischen Segen oder auch zur Austeilung der Kommunion gesungen. Der evangelische Theologe Otto Riethmüller schuf 1932 eine Übertragung, die sich im Evangelischen Gesangbuch im Bereich Lieder zum Gottesdienst – Abendmahl (EG 223) findet. Im gemeinsamen Regionalteil des Gotteslobes der Bistümer Freiburg und Rottenburg-Stuttgart findet sich unter Nummer 879 eine Übertragung von Heinrich Bone aus dem Jahr 1847 mit einer Melodie von Franz Xaver Reihing (1865). Bei dieser Übertragung fehlt die doxologische sechste Strophe. Der Gesang wurde vielfach vertont. Zu den bekanntesten Vertonungen zählen die von Gioachino Rossini, Camille Saint-Saëns und Charles Gounod. (de)
  • El himno Verbum Supernum Prodiens ("Verbo que baja de lo alto") es uno de los cinco himnos escritos por Tomás de Aquino a petición del papa Urbano IV para la liturgia de la solemnidad de Corpus Christi. El Aquinate compuso este himno para los laudes de la fiesta e incluyó otras oraciones para la misa y la Liturgia de las Horas. Tiene seis estrofas. La primera trata de la Encarnación de Jesucristo. En la segunda estrofa se habla de Judas Iscariote que lo traicionó y de cómo Él se entrega a la muerte por sus discípulos. La tercera recuerda La Última Cena donde, según el Evangelio, Jesús dio su cuerpo y su sangre como comida y bebida. En la cuarta recuerda diversos momentos de la vida de Jesús: el nacimiento, el cenáculo, la cruz y el cielo. Las últimas dos estrofas (que comienzan por O Salutaris Hostia) son un canto de alabanza a la Eucaristía y son usadas también como himno de exposición tanto en la Iglesia católica como en la anglicana. La melodía fue tomada del himno de la misa de la Ascensión. Algunos estudiosos hacen notar la semejanza de la cuarta estrofa con un texto de san Bernardo que habría servido de inspiración al autor:​ Se nascens dedit socium,convescens in edulium,se moriens in pretium,se regnans dat in præmium. Se dedit in meritum;se dedit in praemium;se apponit in refectione animarum sanctarum;se in redemptione distrahit captivarum.​ (es)
  • O salutaris Hostia est une hymne chrétienne latine chantée pour rendre gloire à Jésus-Christ présent dans l'Eucharistie. Il s'agit d'un extrait de l'hymne de laudes Verbum supernum prodiens, composée par saint Thomas d'Aquin. (fr)
  • "Verbum supernum prodiens" (literally: The word [descending] from above) is a Catholic hymn in long metre by St Thomas Aquinas (1225–1274). It was written for the Hour of Lauds in the Divine Office of Corpus Christi. It is about the institution of the Eucharist by Christ at the Last Supper, and His Passion and death. The last two verses form a hymn on their own as well, O salutaris hostia, which is sung at the adoration of the Blessed Sacrament. There is also an unrelated Latin Nativity hymn of the same name. (en)
  • Verbum Supernum Prodiens é um hino católico com letra escrita por Tomás de Aquino a pedido do papa Urbano IV para a solenidade do Corpus Christi. O hino é entoado nas laudes da manhã de Corpus Christi. Possui seis estrofes, sendo que as duas últimas, em especial a penúltima, que inicia-se com é muitas vezes cantada à parte do restante do poema, tendo sido musicada por vários compositores. Destes, destacam-se Beethoven e Rossini. Alguns estudiosos acreditam que o Aquinate teria reelaborado uma antiga versão perdida dos louvores matutinos do breviário da Ordem de Cister. As versões sucessivas do mesmo breviário contém um hino parecido ao de Tomás, ainda que este tenha nove estrofes, enquanto que o de Tomás possui seis. Há também um outro hino que se inicia com as mesmas palavras (i.e, Verbum supernum prodiens), o qual é atribuído a Ambrósio de Milão ou ao papa Gregório I, e que é cantado na manhã de Natal desde o século V. O hino da Ordem de Cister é cantado sob a mesma melodia do hino natalino, o que sugere que pode ter sido uma adaptação do mesmo. Já o hino de Tomás é cantado com a mesma melodia do hino de Ascensão . (pt)
dbo:wikiPageID
  • 2380426 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength
  • 3994 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID
  • 1097650441 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink
dbp:wikiPageUsesTemplate
dcterms:subject
rdfs:comment
  • O salutaris Hostia est une hymne chrétienne latine chantée pour rendre gloire à Jésus-Christ présent dans l'Eucharistie. Il s'agit d'un extrait de l'hymne de laudes Verbum supernum prodiens, composée par saint Thomas d'Aquin. (fr)
  • "Verbum supernum prodiens" (literally: The word [descending] from above) is a Catholic hymn in long metre by St Thomas Aquinas (1225–1274). It was written for the Hour of Lauds in the Divine Office of Corpus Christi. It is about the institution of the Eucharist by Christ at the Last Supper, and His Passion and death. The last two verses form a hymn on their own as well, O salutaris hostia, which is sung at the adoration of the Blessed Sacrament. There is also an unrelated Latin Nativity hymn of the same name. (en)
  • Verbum supernum prodiens ist ein Hymnus, den Thomas von Aquin 1264 für die Laudes des Fronleichnamsfestes schrieb. Die letzten beiden Verse O salutaris hostia wurden, ähnlich wie das Panis angelicus, in der Liturgie oft als Gesang zum eucharistischen Segen oder auch zur Austeilung der Kommunion gesungen. Der Gesang wurde vielfach vertont. Zu den bekanntesten Vertonungen zählen die von Gioachino Rossini, Camille Saint-Saëns und Charles Gounod. (de)
  • El himno Verbum Supernum Prodiens ("Verbo que baja de lo alto") es uno de los cinco himnos escritos por Tomás de Aquino a petición del papa Urbano IV para la liturgia de la solemnidad de Corpus Christi. El Aquinate compuso este himno para los laudes de la fiesta e incluyó otras oraciones para la misa y la Liturgia de las Horas. Algunos estudiosos hacen notar la semejanza de la cuarta estrofa con un texto de san Bernardo que habría servido de inspiración al autor:​ (es)
  • Verbum Supernum Prodiens é um hino católico com letra escrita por Tomás de Aquino a pedido do papa Urbano IV para a solenidade do Corpus Christi. O hino é entoado nas laudes da manhã de Corpus Christi. Possui seis estrofes, sendo que as duas últimas, em especial a penúltima, que inicia-se com é muitas vezes cantada à parte do restante do poema, tendo sido musicada por vários compositores. Destes, destacam-se Beethoven e Rossini. Alguns estudiosos acreditam que o Aquinate teria reelaborado uma antiga versão perdida dos louvores matutinos do breviário da Ordem de Cister. As versões sucessivas do mesmo breviário contém um hino parecido ao de Tomás, ainda que este tenha nove estrofes, enquanto que o de Tomás possui seis. Há também um outro hino que se inicia com as mesmas palavras (i.e, Verbu (pt)
rdfs:label
  • Verbum supernum prodiens (de)
  • Verbum Supernum Prodiens (es)
  • O salutaris Hostia (fr)
  • Verbum Supernum Prodiens (it)
  • Verbum Supernum Prodiens (pt)
  • Verbum supernum prodiens (en)
owl:sameAs
prov:wasDerivedFrom
foaf:isPrimaryTopicOf
is dbo:wikiPageRedirects of
is dbo:wikiPageWikiLink of
is foaf:primaryTopic of
Powered by OpenLink Virtuoso    This material is Open Knowledge     W3C Semantic Web Technology     This material is Open Knowledge    Valid XHTML + RDFa
This content was extracted from Wikipedia and is licensed under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License