| dbo:abstract
|
- Valamir (420?– 465?) byl v 5. století král germánského kmene Ostrogótů z amalské dynastie. Byl synem Vandalariuse. Měl bratry Theodemira a Vidimira. Jeho synovec byl Theodorich Veliký. Vládl území bývalé římské provincie Panonie, kterou Římané v roce 433 podstoupili Hunům. Po bitvě na řece Nedao v roce 454 území Panonie poražení Hunové opustili. Vítězstvím si Valamir upevnil kontrolu nad velkou skupinou Gótů i nad územím Panonie. Králem Ostrogótů byl od roku 447 až do své smrti někdy okolo roku 465. Původně jako vazal a spojenec hunského vůdce Attily se účastnil v roce 451 bitvy na Katalaunských polích. Po porážce v této bitvě a smrti Atilly se chtěl stejně jako ostatní germánské kmeny osamostatnit a získat nezávislost na Hunech, a tak se obratil proti bývalému spojenci a společně s germánskými kmeny Huny v bitvě na řece Nedao porazil. Hunský vládce Ellak, syn Atilly padl a Hunové z Panonie ustoupili. Bitvy se účastnili kromě Ostrogótů i Gepidové, Herulové, Rugiové, Skirové a Svébové. Měli i podporu římského impéria. V roce 459 Ostrogóti neobdrželi obvyklý roční poplatek od Římanů. Valamir a jeho bratři proto zaútočili na římskou provincii Illyricum 459–462. Římský císař Leon poté souhlasil s poplatkem Gótům ve výši 300 liber zlata ročně. V roce 464 či 465 Valamir při nájezdu Skirů spadl z koně a při pádu se zabil. (cs)
- Valamir (gotisch vielleicht Walamer; * um 420; † 468/69) war König des ostgotischen Reichs in Pannonien von 447 n. Chr. bis zu seinem Tod. Valamir war der Sohn des Vandalarius und stammte aus der Familie der Amaler. Sein Vorgänger Thorismund war sein Onkel, den er nach seinem Tode beerbte. Darüber hinaus war er der Onkel des späteren Königs Theoderich. Als Vasall der Hunnen unterstützte Valamir deren König Attila, die weströmischen Provinzen an der Donau 447 zu überfallen. Vier Jahre später befehligte er das ostgotische Kontingent im hunnischen Heer, das damals die Schlacht auf den Katalaunischen Feldern ausfocht. Jedoch gelang es ihnen nicht, die Römer unter Aetius in dieser Schlacht zu bezwingen. Nach dem Tod Attilas 453 wechselte Valamir die Seiten und kämpfte zwischen 456 und 457 erfolgreich gegen die Hunnen, um die Unabhängigkeit seines Reiches zu erreichen. Doch Valamir geriet auch bald mit den Römern in Konflikt. Sein Stamm durfte auf dem Boden des oströmischen Reiches siedeln, was vertraglich vereinbart wurde, so dass die Goten nun oströmische Foederaten wurden. Allerdings war der Ostgotenkönig mit der Einhaltung der römischen Abgaben nicht zufrieden, was ihn bewegte, sein Heer 459 gegen Konstantinopel zu führen, zunächst ohne Erfolg. Der damalige Kaiser Leo I. war schließlich mit der Forderung, den Ostgoten eine jährliche Abgabe von 300 Goldpfund zu liefern, einverstanden, womit der Konflikt beendet und die Goten wieder Foederaten wurden. Während eines Kampfes mit den Skiren (in der neueren Forschung zumeist auf das Jahr 468 bzw. 469 bezogen) fiel Valamir von seinem Pferd und wurde anschließend getötet, wohingegen die Schlacht für die Goten siegreich endete (Jordanes, Getica 275f.). (de)
- Ο Βαλαμίρ (Valamir, περί το 420 - περί το 465) ήταν βασιλιάς των Οστρογότθων στην αρχαία κομητεία της Παννονίας (447 - 465). Στην διάρκεια της βασιλείας του πολέμησε στο πλευρό των Ούννων εναντίον της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, μετά τον θάνατο του Αττίλα στράφηκε εναντίον των Ούννων πολεμώντας σαν αρχηγός μεγάλης ομάδας Γότθων για την ανεξαρτησία τους.Ο Βαλαμίρ γιος του Βανδαλάριου και ξάδελφος του βασιλιά Θορισμούνδου ήταν πάντοτε στο πλευρό του Αττίλα, συμμετείχε μαζί του στις επιδρομές που έκανε στις επαρχίες του Δούναβη (447) και ήταν ο αρχηγός των δυνάμεων του Αττίλα στην μάχη του Σαλόν. Μετά τον θάνατο του Αττίλα (453) ο Βαλαμίρ έγινε αρχηγός μιας μεγάλης ομάδας Γότθων που εγκαταστάθηκαν από τον Μαρκιανό στην Παννονία. Στην μάχη που ακολούθησε για την ανεξαρτησία από τους Ούννους (456 - 457) κατάφερε να κερδίσει τους γιους του Αττίλα. Το 459 οι Οστρογότθοι του Βαλαμίρ δεν δέχθηκαν την ετήσια πληρωμή από τους Ρωμαίους οι οποίοι είχαν σκοπό να αναδείξουν στην περιοχή τον αντίπαλο του Θεόδωρο Στράβωνα. Ο Βαλαμίρ μαζί με τους αδελφούς του επιτέθηκε στην Ιλλυρία (459 - 462), ο αυτοκράτορας Λέων Α΄ τότε υποχρεώθηκε να τον πληρώσει με 300 χρυσά νομίσματα, στην διάρκεια μιας εκστρατείας του εναντίον των Σκυθών ο Βαλαμίρ έπεσε από το άλογο του και σκοτώθηκε. Τον διαδέχτηκε ο μικρότερος αδελφός του Θεοδέμιρος. (el)
- Valamiro (c. 420-c. 468) fue rey de los ostrogodos, de la dinastía de los Amalos. Jordanes, en su libro De origine actibusque Getarum, indica que fue hijo y sucesor de Vandalario. Además, fue tío de Teodorico I el Grande por parte de su hermano Teodomiro. Como vasallo de Atila participó en las conquistas de las tierras romanas del Danubio y participó del lado de Atila en la batalla de los Campos Cataláunicos. Tras la muerte de Atila, y la derrota de los hunos en la Batalla de Nedao (454) con la subsiguiente disolución del Imperio huno, los godos de Valamiro fueron establecidos por el emperador Marciano en Panonia entre Sirmio y Vindobona a entre 456 y comienzos de 457. Valamiro compartió el poder con sus hermanos Videmiro y Teodomiro, organizando el reino ostrogodo de Panonia en tres distritos, pero Valamiro era el que tenía el título de rey. Una disputa concerniente a unos impuestos anuales llevó a Valamiro a dirigir un ejército de godos contra Constantinopla (459 - 462), donde el emperador bizantino León I le prometió un pago anual en oro para satisfacerle. Valamiro tuvo que combatir a los emperadores romanos occidentales, a los hunos y a los suevos. En el transcurso de una razzia contra los esciros, Valamiro cayó del caballo y murió (468/469). Su parte territorial en el reino la asumió su sobrino Teodorico, y su hermano Teodomiro asumió la dignidad regia. (es)
- Valamir (en gotique 𐍅𐌰𐌻𐌰𐌼𐌴𐍂𐍃/Walamers) (~420 - ~465) fut un roi Ostrogoth, de la dynastie des Amales, dans l'ancien pays de Pannonie de 447 à sa mort. Durant son règne, il combattit aux côtés des Huns contre l'Empire romain, puis après la mort d'Attila, il se retourna contre les Huns afin de recouvrer l'indépendance du royaume Ostrogoth. Valamir était le fils de et cousin du roi Thorismod. Vassal sous la suzeraineté des Huns, Valamir participa aux raids d'Attila dans les provinces du Danube (447) et commanda le contingent Ostrogoth de l'armée d'Attila à la Bataille des champs Catalauniques. Avec la mort d'Attila en 453, Valamir devint le chef des Goths installés en Pannonie. Il s'ensuivit une lutte pour l'indépendance contre les Huns, de 456 à 457, où il défit et mit en déroute les fils d'Attila. Une dispute concernant le tribut annuel incita Valamir à mener les Goths contre les Romains d'Orient à Constantinople (459 - 462), lorsque l'empereur byzantin Léon Ier accepta de payer aux Goths un subside annuel en or. Durant une bataille contre les Skires, Valamir fut éjecté de son cheval et tué. (fr)
- Valamir or Valamer (c. 420 – 469) was an Ostrogothic king in the former Roman province of Pannonia from AD 447 until his death. During his reign, he fought alongside the Huns against the Roman Empire and then, after Attila the Hun's death, fought against the Huns to consolidate his independent control over a large group of Goths. Valamir was the son of and cousin to king Thorismund. An important and trusted vassal of Attila the Hun, Valamir participated in Attila's raids of the provinces of the Danube (447), and commanded an Ostrogothic contingent of Attila's force at the Battle of Chalons. After Attila's death (453), Valamir, by force and diplomacy, became the leader of the large grouping of Goths who were settled by the Emperor Marcian in Pannonia. In the subsequent fight for independence from the Huns from 456 to 457, Valamir defeated the sons of Attila. In 459 Valamir's Ostrogoths did not receive their accustomed annual tribute from the Romans and felt that Theoderic Strabo was getting more honour than they were. Valamir and his brothers therefore attacked Illyricum from 459 to 462, when the emperor Leo I agreed to pay the Goths 300 pounds of gold yearly. During a Scirian raid, just before the Battle of Bolia, Valamir was thrown from his horse and killed. Jordanes in his Getica may have confused his name (Βαλαμέρ in the Greek alphabet), giving "Balamber" a fictitious existence as a king of the Huns about 375. (en)
- ウァラメール（ラテン語: Valamir、生年不詳 - 469年）は、5世紀のゴート人の指導者の一人で、初めはフン族の王アッティラ配下の軍人として、後には東ローマ帝国の軍人として活躍した。同時代に東ローマ帝国で活躍したゴート人の指導者ティウディミールやウィデメールらとともに「兄弟王」と呼ばれたが、三者の間に直接的な血縁があったかは不明である。 (ja)
- Valamiro (420 – 468 o 469) fu re degli Ostrogoti dal 445 fino alla sua morte. Combatté al fianco di Attila e dei suoi successori contro l'Impero romano e i barbari ribelli, ma in seguito guidò la lotta degli Ostrogoti contro gli Unni per riguadagnare la loro indipendenza. Valamiro era il figlio di e cugino di re Torismondo. All'assassinio di Bleda, gli Ostrogoti restaurarono la monarchia. Egli regnò assieme ai fratelli Teodemiro e Vidimero. Come vassallo sotto la signoria di Attila, Valamiro aiutò il suo signore ad attaccare le province danubiane dell'Impero romano (447) e comandò il contingente ostrogoto dell'esercito di Attila durante la Battaglia dei Campi Catalaunici, battaglia in cui anche i fratelli erano presenti. Alla morte del re unno (453), Valamiro e i fratelli rimasero fedeli agli Unni, aiutandoli nella battaglia del fiume Nedao. (it)
- Valamir (430 - 473) was een vorst van de Ostrogoten. (nl)
- Valamiro (m. 465, 468/469 ou 471) foi, segundo a Gética de Jordanes, um rei ostrogodo da dinastia dos Amalos, que reinou entre 447—465 (ou 468/469 ou 471) ao lado de seus irmãos mais novos Teodomiro e Videmiro. Era filho de Vandalário. Aparece pela primeira vez em 447, quando ajudou Átila, o Huno (r. 434–453) a invadir as províncias danúbias dos Impérios Bizantinos e do Ocidente e em 451, participou com seus parentes ao lado dos hunos na decisiva batalha dos Campos Cataláunicos. Em 454, derrotou seus suseranos hunos na batalha de Nedao e recebeu autorização do imperador bizantino Marciano (r. 450–457) para assentar-se na Panônia com sua família. Em 456/457, foi atacado por Dengizico (r. 458–469), um dos filhos de Átila, e o derrotou. Nos anos seguintes entrou em conflito com o Império Bizantino devido ao cessar dos subsídios costumeiros e em 465 enfrentou uma invasão escira com seus irmãos, porém foi morto ao cair de seu cavalo. Considerando questões linguísticas e inconsistências cronológicas existentes na Gética, vários historiadores especulam que Valamiro pode ser associado ao rei huno do século IV Balamber que teria derrotado os grutungos do rei Hermenerico, matado seu sucessor Vinitário em combate e casado com sua filha Vadamerca. Além disso, é questionada sua etnia ostrogótica, sendo provável que fosse um aristocrata huno. (pt)
- Валамер (готськ. 𐍅𐌰𐌻𐌰𐌼𐌴𐍂𐍃 / Walamers, лат. Valamirus) — король остготів, правив приблизно в 440–469, з династії Амалів, старший син Вандалара. За життя Валамера обидва молодші його брата, Теодемер і Відімер, не маючи королівського сану, брали участь в управлінні остготським народом і стояли на чолі окремих його племен. Характеризуючи Валамера, Йордан каже, що той відрізнявся стійкістю в збереженні таємниць, ласкавістю в розмові, вмінням розплутати підступність. (uk)
- Валами́р (готск. 𐍅𐌰𐌻𐌰𐌼𐌴𐍂𐍃, лат. Valamirus) — король остготов, правил приблизительно в 440—469 годах, из династии Амалов. Старший сын Вандалара. При жизни Валамира оба младшие его брата, Теодемир и Видимир, не нося королевского сана, участвовали в управлении остготским народом и стояли во главе отдельных его племён. Характеризуя Валамира, Иордан в своём труде «О происхождении и деяниях гетов» писал, что тот отличался стойкостью в сохранении тайн, ласковостью в разговоре, уменьем распутать коварство. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- ウァラメール（ラテン語: Valamir、生年不詳 - 469年）は、5世紀のゴート人の指導者の一人で、初めはフン族の王アッティラ配下の軍人として、後には東ローマ帝国の軍人として活躍した。同時代に東ローマ帝国で活躍したゴート人の指導者ティウディミールやウィデメールらとともに「兄弟王」と呼ばれたが、三者の間に直接的な血縁があったかは不明である。 (ja)
- Valamir (430 - 473) was een vorst van de Ostrogoten. (nl)
- Валамер (готськ. 𐍅𐌰𐌻𐌰𐌼𐌴𐍂𐍃 / Walamers, лат. Valamirus) — король остготів, правив приблизно в 440–469, з династії Амалів, старший син Вандалара. За життя Валамера обидва молодші його брата, Теодемер і Відімер, не маючи королівського сану, брали участь в управлінні остготським народом і стояли на чолі окремих його племен. Характеризуючи Валамера, Йордан каже, що той відрізнявся стійкістю в збереженні таємниць, ласкавістю в розмові, вмінням розплутати підступність. (uk)
- Валами́р (готск. 𐍅𐌰𐌻𐌰𐌼𐌴𐍂𐍃, лат. Valamirus) — король остготов, правил приблизительно в 440—469 годах, из династии Амалов. Старший сын Вандалара. При жизни Валамира оба младшие его брата, Теодемир и Видимир, не нося королевского сана, участвовали в управлении остготским народом и стояли во главе отдельных его племён. Характеризуя Валамира, Иордан в своём труде «О происхождении и деяниях гетов» писал, что тот отличался стойкостью в сохранении тайн, ласковостью в разговоре, уменьем распутать коварство. (ru)
- Valamir (420?– 465?) byl v 5. století král germánského kmene Ostrogótů z amalské dynastie. Byl synem Vandalariuse. Měl bratry Theodemira a Vidimira. Jeho synovec byl Theodorich Veliký. Vládl území bývalé římské provincie Panonie, kterou Římané v roce 433 podstoupili Hunům. Po bitvě na řece Nedao v roce 454 území Panonie poražení Hunové opustili. Vítězstvím si Valamir upevnil kontrolu nad velkou skupinou Gótů i nad územím Panonie. Králem Ostrogótů byl od roku 447 až do své smrti někdy okolo roku 465. V roce 464 či 465 Valamir při nájezdu Skirů spadl z koně a při pádu se zabil. (cs)
- Ο Βαλαμίρ (Valamir, περί το 420 - περί το 465) ήταν βασιλιάς των Οστρογότθων στην αρχαία κομητεία της Παννονίας (447 - 465). Στην διάρκεια της βασιλείας του πολέμησε στο πλευρό των Ούννων εναντίον της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, μετά τον θάνατο του Αττίλα στράφηκε εναντίον των Ούννων πολεμώντας σαν αρχηγός μεγάλης ομάδας Γότθων για την ανεξαρτησία τους.Ο Βαλαμίρ γιος του Βανδαλάριου και ξάδελφος του βασιλιά Θορισμούνδου ήταν πάντοτε στο πλευρό του Αττίλα, συμμετείχε μαζί του στις επιδρομές που έκανε στις επαρχίες του Δούναβη (447) και ήταν ο αρχηγός των δυνάμεων του Αττίλα στην μάχη του Σαλόν. Μετά τον θάνατο του Αττίλα (453) ο Βαλαμίρ έγινε αρχηγός μιας μεγάλης ομάδας Γότθων που εγκαταστάθηκαν από τον Μαρκιανό στην Παννονία. Στην μάχη που ακολούθησε για την ανεξαρτησία από τους Ούν (el)
- Valamir (gotisch vielleicht Walamer; * um 420; † 468/69) war König des ostgotischen Reichs in Pannonien von 447 n. Chr. bis zu seinem Tod. Valamir war der Sohn des Vandalarius und stammte aus der Familie der Amaler. Sein Vorgänger Thorismund war sein Onkel, den er nach seinem Tode beerbte. Darüber hinaus war er der Onkel des späteren Königs Theoderich. Als Vasall der Hunnen unterstützte Valamir deren König Attila, die weströmischen Provinzen an der Donau 447 zu überfallen. Vier Jahre später befehligte er das ostgotische Kontingent im hunnischen Heer, das damals die Schlacht auf den Katalaunischen Feldern ausfocht. Jedoch gelang es ihnen nicht, die Römer unter Aetius in dieser Schlacht zu bezwingen. Nach dem Tod Attilas 453 wechselte Valamir die Seiten und kämpfte zwischen 456 und 457 erfol (de)
- Valamiro (c. 420-c. 468) fue rey de los ostrogodos, de la dinastía de los Amalos. Jordanes, en su libro De origine actibusque Getarum, indica que fue hijo y sucesor de Vandalario. Además, fue tío de Teodorico I el Grande por parte de su hermano Teodomiro. Valamiro compartió el poder con sus hermanos Videmiro y Teodomiro, organizando el reino ostrogodo de Panonia en tres distritos, pero Valamiro era el que tenía el título de rey. (es)
- Valamir (en gotique 𐍅𐌰𐌻𐌰𐌼𐌴𐍂𐍃/Walamers) (~420 - ~465) fut un roi Ostrogoth, de la dynastie des Amales, dans l'ancien pays de Pannonie de 447 à sa mort. Durant son règne, il combattit aux côtés des Huns contre l'Empire romain, puis après la mort d'Attila, il se retourna contre les Huns afin de recouvrer l'indépendance du royaume Ostrogoth. (fr)
- Valamiro (420 – 468 o 469) fu re degli Ostrogoti dal 445 fino alla sua morte. Combatté al fianco di Attila e dei suoi successori contro l'Impero romano e i barbari ribelli, ma in seguito guidò la lotta degli Ostrogoti contro gli Unni per riguadagnare la loro indipendenza. (it)
- Valamir or Valamer (c. 420 – 469) was an Ostrogothic king in the former Roman province of Pannonia from AD 447 until his death. During his reign, he fought alongside the Huns against the Roman Empire and then, after Attila the Hun's death, fought against the Huns to consolidate his independent control over a large group of Goths. Jordanes in his Getica may have confused his name (Βαλαμέρ in the Greek alphabet), giving "Balamber" a fictitious existence as a king of the Huns about 375. (en)
- Valamiro (m. 465, 468/469 ou 471) foi, segundo a Gética de Jordanes, um rei ostrogodo da dinastia dos Amalos, que reinou entre 447—465 (ou 468/469 ou 471) ao lado de seus irmãos mais novos Teodomiro e Videmiro. Era filho de Vandalário. Aparece pela primeira vez em 447, quando ajudou Átila, o Huno (r. 434–453) a invadir as províncias danúbias dos Impérios Bizantinos e do Ocidente e em 451, participou com seus parentes ao lado dos hunos na decisiva batalha dos Campos Cataláunicos. (pt)
|
