| dbo:abstract
|
- La Piedra de Chetumal es una gran escultura circular con grabados de origen mexica redescubierta el 17 de diciembre de 1791 en la Plaza Mayor de la Ciudad de México por Antonio de León y Gama. Considerada por los arqueólogos un temalácatl o plataforma de sacrificios, fue llamada Altar de Sacrificios Gladiatorios debido al canal que presenta en un lateral, aunque algunos estudios apuntan a que fue añadido a posteriori en el s. xvii. El canal no está documentado en la descripción detallada de la piedra parte de La Historia General de Bernardino de Sahagún. Estudios recientes concluyen que la escultura fue dañada intencionalmente para reforzar los informes sensacionalistas de la civilización azteca y que no tiene relación alguna con sacrificios. Se cree que la escultura era un monumento a la victoria militar de monarcas mexicas sobre diferentes regiones de Mesoamérica, donde los glifos de estas regiones se pueden apreciar junto a las figuras de guerreros derrotados en el costado del monumento. Esta escultura forma parte de los objetos destruidos o dañados durante la colonia, los cuales se utilizaron como material de construcción o cimentación, así como para corroborar las ideas coloniales de la cultura Mexica.[cita requerida] ... Otras grandes piedras fueron halladas también, que jusgándose estorbo por su volumen y peso fueron mandadas destrozar, para que fuesen aprovechados los pedazos en el pavimento; la misma suerte corriera ésta, a no haber acertado a pasar por ahí el Sr. canónigo Gamboa, quien logró hacer cesar la comensada devastación en ella y que fuera colocado en el ángulo S.O. del cementerio de la Catedral. Manuel Orozco y Berra, página 3-39. (es)
- La pierre de Tizoc est un monolithe aztèque qui a été sculpté sous le règne du huey tlatoani Tizoc et a été identifié par les archéologues comme un temalacatl-cuauhxicalli. (fr)
- Batu Tizoc adalah pahatan batu besar berbentuk bundar yang merupakan salah satu karya peradaban Aztek. Batu ini diduga berfungsi sebagai cuauhxicalli atau malah sebagai temalacatl. Namun, Richard Townsend berpendapat bahwa batu ini dilubangi pada abad ke-16 oleh sebab yang tidak diketahui. Batu ini ditemukan kembali pada tanggal 17 Desember 1791 selama pembangunan di pusat Kota Meksiko. Para pekerja sedang memecah batu-batuan monumen, tetapi kemudian orang gereja yang bernama Gamboa melihat hal tersebut dan menyelamatkan batu ini. Batu ini kemudian dipindah ke pemakaman di dekat katedral hingga tahun 1824. Batu ini lalu dipindah ke universitas, dan kini disimpan di di Kota Meksiko. Monolit ini terbuat dari basalt dan memiliki ketinggian 93 cm dengan diameter 2,65 m dan keliling 8,31 m. (in)
- The Stone of Tizoc, Tizoc Stone or Sacrificial Stone is a large, round, carved Aztec stone. Because of a shallow, round depression carved in the center of the top surface, it may have been a cuauhxicalli or possibly a temalacatl. Richard Townsend maintains, however, that the depression was made in the 16th century for unknown purposes. The stone was rediscovered on 17 December 1791 when the Zócalo, the heart of downtown Mexico City, was being repaved. Workmen had been cutting cobblestone, and were about to cut up the carved monolith. A churchman named Gamboa happened to be passing by and saved the stone from the same result. The stone was then moved to the nearby Cathedral, and propped up vertically on one of the building's towers, where it stayed until 1824, when it was moved to the University. The stone is currently in the National Museum of Anthropology in Mexico City. The monolith is made of basalt and measures 93 cm tall with a diameter of 2.65 meters and a circumference of 8.31 meters. (en)
- La pietra di Tízoc o pietra sacrificale è una grande pietra circolare scolpita azteca, scoperta il 17 dicembre 1791. Si pensa che fosse un cuauhxicalli, ovvero il posto in cui venivano posati i cuori delle vittime dei sacrifici umani. (it)
- Kamień Tizoca (hiszp. Piedra de Tízoc) – ogromny bazaltowy dysk odkryty 17 grudnia 1791 roku w rejonie Templo Mayor w Meksyku. Mierzy 267 cm średnicy, 121 cm grubości i waży 26 ton. Sądzi się, że mógł być kamieniem ofiarnym (temalacatl), jednak najprawdopodobniej był jedynie pomnikiem wykutym na cześć Tizoca, siódmego władcy Tenochtitlánu panującego w latach 1481–1486. Choć rządy Tizoca były jednymi z najkrótszych i najgorszych w historii Azteków, to właśnie za jego panowania wykuto kamień, który obok Kamienia Słońca stał się jednym z najsłynniejszym azteckich rękodzieł. Był to właściwie jego największy wkład w kulturę, ponieważ władca nie przeprowadził żadnych zmian społecznych ani reform wojska, czy administracji. Jako dowódca również się nie sprawdził i poniósł wiele militarnych porażek, co doprowadziło do tego, że pod koniec jego rządów azteckie imperium było już poważnie osłabione. Prawdopodobnie, żeby podnieść swoją reputację i pokazać w lepszym świetle swoje rządy rozkazał wykuć kamień, na którym miały być przedstawione jego wielkie zwycięstwa i podboje. Na wierzchniej części kamienia umieszczono wizerunek słońca, któremu władca ofiarował swoje zwycięstwa nad sąsiednimi miastami. Ponieważ znajdują się na nim także rowki, pojawiły się podejrzenia, że mógł on służyć do składania ofiar. Bok kamienia podzielony jest na trzy części: górną zajmują gwiazdy i konstelacje symbolizujące niebo, dolną zdobią trójkąty reprezentujące ziemię, a środkowa część przedstawia Tizoca przebranego w strój boga wojny, Huitzilopochtli. Obok wyrzeźbionych jest 15 scen zwycięstw, które odniósł nad innymi miastami oraz imiona pokonanych wodzów. Wśród przedstawionych na kamieniu postaci znajduje się też aztecki bóg zła, ciemności i zemsty, Tezcatlipoca, trzymający za włosy inne bóstwa oraz wojownicy trzymający za włosy swoich wrogów. W kulturze Azteków był to symbol uległości i porażki. Na kamieniu znajdują się też nazwy już podbitych miejsc, jak i tych które uznano, że wkrótce zostaną zdobyte. Obecnie kamień znajduje się w Narodowym Muzeum Antropologicznym w Meksyku. (pl)
|
| rdfs:comment
|
- La pierre de Tizoc est un monolithe aztèque qui a été sculpté sous le règne du huey tlatoani Tizoc et a été identifié par les archéologues comme un temalacatl-cuauhxicalli. (fr)
- La pietra di Tízoc o pietra sacrificale è una grande pietra circolare scolpita azteca, scoperta il 17 dicembre 1791. Si pensa che fosse un cuauhxicalli, ovvero il posto in cui venivano posati i cuori delle vittime dei sacrifici umani. (it)
- La Piedra de Chetumal es una gran escultura circular con grabados de origen mexica redescubierta el 17 de diciembre de 1791 en la Plaza Mayor de la Ciudad de México por Antonio de León y Gama. Considerada por los arqueólogos un temalácatl o plataforma de sacrificios, fue llamada Altar de Sacrificios Gladiatorios debido al canal que presenta en un lateral, aunque algunos estudios apuntan a que fue añadido a posteriori en el s. xvii. El canal no está documentado en la descripción detallada de la piedra parte de La Historia General de Bernardino de Sahagún. Estudios recientes concluyen que la escultura fue dañada intencionalmente para reforzar los informes sensacionalistas de la civilización azteca y que no tiene relación alguna con sacrificios. Se cree que la escultura era un monumento (es)
- Batu Tizoc adalah pahatan batu besar berbentuk bundar yang merupakan salah satu karya peradaban Aztek. Batu ini diduga berfungsi sebagai cuauhxicalli atau malah sebagai temalacatl. Namun, Richard Townsend berpendapat bahwa batu ini dilubangi pada abad ke-16 oleh sebab yang tidak diketahui. Monolit ini terbuat dari basalt dan memiliki ketinggian 93 cm dengan diameter 2,65 m dan keliling 8,31 m. (in)
- The Stone of Tizoc, Tizoc Stone or Sacrificial Stone is a large, round, carved Aztec stone. Because of a shallow, round depression carved in the center of the top surface, it may have been a cuauhxicalli or possibly a temalacatl. Richard Townsend maintains, however, that the depression was made in the 16th century for unknown purposes. The monolith is made of basalt and measures 93 cm tall with a diameter of 2.65 meters and a circumference of 8.31 meters. (en)
- Kamień Tizoca (hiszp. Piedra de Tízoc) – ogromny bazaltowy dysk odkryty 17 grudnia 1791 roku w rejonie Templo Mayor w Meksyku. Mierzy 267 cm średnicy, 121 cm grubości i waży 26 ton. Sądzi się, że mógł być kamieniem ofiarnym (temalacatl), jednak najprawdopodobniej był jedynie pomnikiem wykutym na cześć Tizoca, siódmego władcy Tenochtitlánu panującego w latach 1481–1486. Obecnie kamień znajduje się w Narodowym Muzeum Antropologicznym w Meksyku. (pl)
|
