About: Sporopollenin

An Entity of Type: Chemical114806838, from Named Graph: http://dbpedia.org, within Data Space: dbpedia.org

Sporopollenin is one of the most chemically inert biological polymers. It is a major component of the tough outer (exine) walls of plant spores and pollen grains. It is chemically very stable and is usually well preserved in soils and sediments. The exine layer is often intricately sculptured in species-specific patterns, allowing material recovered from (for example) lake sediments to provide useful information to palynologists about plant and fungal populations in the past. Sporopollenin has found uses in the field of paleoclimatology as well. Sporopollenin is also found in the cell walls of several taxa of green alga, including Phycopeltis (an ulvophycean) and Chlorella.

Property Value
dbo:abstract
  • L'esporopol·lenina és un politerpè impermeable i resistent als agents químics que es troba a la paret de les espores i a l'exina del gra de pol·len sent-ne el component majoritari. La seva estabilitat química és molt elevada pel que es conserva bé en els substrats i sediments on puguin dipositar els grans de pol·len. La capa exterior d'exina té freqüentment intricats patrons de disseny, el que permet fer servir el material recuperat de sediments recents o antics per al seu estudi palinològic sobre les poblacions de plantes i fongs en el passat. La composició química de l'esporopol·lenina no es coneix amb exactitud, per la seva inusual estabilitat química i resistència a la degradació per enzims i per agents químics forts. Les anàlisis químiques revelen l'existència d'una barreja de biopolímers contenint principalment cadenes llargues d'àcids grassos, fenil-propanoides, fenols i traces de carotenoides. Experiments amb marcadors han revelat la fenilalanina com el seu principal precursor però també hi ha té carboni molecular provinent d'altres fonts. Es pot dir que l'esporol·lenina deriva de diversos precursors que estan vinculats químicament per formar una estructura molt rígida. Anàlisi en el microscòpia electrònica revelen que les cèl·lules superficials que envolten el gra de pol·len en formació en les anteras, tenen un sistema secretor altament actiu que conté vesícules lipofíliques. Es creu que aquestes vesícules contenen els precursors de l'esporopol·lenina. Alguns inhibidors químics del desenvolupament dels grans de pol·len i també mutàgens que afecten l'esterilitat del pol·len, tenen efectes provats sobre la secreció d'aquestes vesícules en les cèl·lules i en el posterior dipòsit de l'esporopol·lenina. (ca)
  • Sporopolenin (též sporopollenin) je vysoce odolný nedusíkatý biopolymer složený z mastných kyselin, fenylpropanoidů, dále však i různých lipidů, fenolů a karotenoidů, se sumárním vzorcem C90H130-158024-44. Tvoří základní složku (tedy vnějšího obalu) pylových zrn, ale i výtrusů různých řas, hub a kapraďorostů. (cs)
  • Sporopollenin ist die pflanzliche Substanz, die den Baustoff des Exospors bei Sporen und der Exine von Pollenkörnern bildet. Sporopollenin ist ein hochpolymeres Heteropolymer von verwandten Biomolekülen, das von einfachen aromatischen Carbonsäuren wie p-Cumarsäure (4-Hydroxy-Zimtsäure) und langkettigen, unverzweigten Aliphaten sowie aliphatischen Polyhydroxy-Komponenten aufgebaut wird; das quervernetzte Molekülgerüst weist Ether-Brücken auf. Sporopollenin ist chemisch sehr widerstandsfähig (inert gegenüber Säuren, Basen, Lösungsmittel).Als Entstehungsweg vermutete man eine oxidative Polymerisation von Carotinoiden und Carotinoidestern. Tracer-Experimente deuten aber auf eine Beteiligung des Lipid- und Phenylpropanoid-Metabolismus bei der Biosynthese von Sporopollenin hin. Die Zusammensetzung war lange aufgrund der chemischen Robustheit unbekannt. Pollenkörner werden unter Luftabschluss nicht abgebaut und zu Mikrofossilien. Jedoch gibt es Bakterien, die Sporopollenin zersetzen. Sporopollenin ist eine Auflagerung (Akkruste) auf die Zellwand. Die Funktion liegt vor allem im Schutz vor UV-Strahlung, nicht aber vor Austrocknung. (de)
  • La esporopolenina (en inglés Sporopollening) es un politerpeno impermeable resistente a los agentes químicos que se encuentra en la pared de las esporas y la exina del grano de polen. Es de hecho el componente mayoritario de las mismas. Su estabilidad química es muy elevada por lo que se conserva bien en los sustratos y sedimentos donde puedan depositarse los granos de polen. La capa exterior de exina tiene frecuentemente intrincados patrones de diseño (ver imagen a la derecha), lo que permite usar el material recuperado de sedimentos recientes o antiguos para su estudio palinológico sobre las poblaciones de plantas y hongos en el pasado. La composición química de la esporopolenina no se conoce con exactitud, debido a su inusual estabilidad química y resistencia a la degradación por enzimas y por agentes químicos fuertes. Los análisis químicos revelan la existencia de una mezcla de biopolímeros, conteniendo principalmente cadenas largas de ácidos grasos, fenil-propanoides, fenoles y trazas de carotenoides. Experimentos con marcadores han revelado a la fenilalanina como su principal precursor pero tiene carbón molecular proveniente de otras fuentes. Puede decirse que la esporolenina deriva de diversos precursores que están vinculados químicamente para formar una estructura rígida. Análisis de microscopía electrónica revelan que las células superficiales que rodean el grano de polen en formación en las anteras tienen un sistema secretor altamente activo que contiene vesículas lipofílicas. Se cree que estas vesículas contienen los precursores de la esporopolenina. Algunos inhibidores químicos del desarrollo de los granos de polen así como mutágenos que afectan a la esterilidad del polen tiene efectos probados sobre la secreción de estas vesículas en las células. (es)
  • La sporopollénine est un biopolymère naturel constituant principal de l'exine des pollens et des spores. Ce matériau, de nature lipidique, dont la composition exacte reste encore inconnue, fut d'abord découvert dans la paroi externe des spores et nommée sporine, tandis que celle présente dans la coque du pollen fut nommée pollénine. Par la suite, sporine et pollénine, s'avérant identiques, furent simplement regroupées sous l'appellation sporopollénine. Ce matériau fut ensuite retrouvé dans les parois d'algues unicellulaires (ex. Chlorella vulgaris). (fr)
  • Sporopollenin is one of the most chemically inert biological polymers. It is a major component of the tough outer (exine) walls of plant spores and pollen grains. It is chemically very stable and is usually well preserved in soils and sediments. The exine layer is often intricately sculptured in species-specific patterns, allowing material recovered from (for example) lake sediments to provide useful information to palynologists about plant and fungal populations in the past. Sporopollenin has found uses in the field of paleoclimatology as well. Sporopollenin is also found in the cell walls of several taxa of green alga, including Phycopeltis (an ulvophycean) and Chlorella. Spores are dispersed by many different environmental factors, such as wind, water or animals. In suitable conditions, the sporopollenin-rich walls of pollen grains and spores can persist in the fossil record for hundreds of millions of years, since sporopollenin is resistant to chemical degradation by organic and inorganic chemicals. (en)
  • La sporopollenina è un polimero biologico tra i più inerti e resistenti che si conoscano. Pollini al SEM È un componente importante della parete esterna (esina) dei granuli di polline. È chimicamente molto stabile e di solito è ben conservata nei suoli e nei sedimenti, consentendo di fornire informazioni utili ai palinologi sulle popolazioni vegetali del passato. I pollini sono dispersi da molti fattori ambientali diversi, come il vento, l'acqua o gli animali. Se le condizioni sono adatte, le loro pareti impregnate di sporopollenina possono persistere nella documentazione fossile per centinaia di milioni di anni, poiché la sporopollenina è resistente alla degradazione chimica da parte di sostanze chimiche organiche e inorganiche. La sporopollenina si trova anche nelle pareti cellulari di diversi taxa di alghe verdi, tra cui e . (it)
  • スポロポレニン(sporopollenin)とは、植物由来の有機物。非常に分解されにくい高分子物質で、アルカリにも酸にも不溶。 花粉や胞子の外壁(エキシン、exine)の主成分。花粉・胞子が酸素の供給の少ない条件の中で長い年月を化石として残る事が出来るのは、このスポロポレニンが細胞膜に含まれているからである。 ゼッチェ(Zetzshe, F.1928)は花粉・胞子をアルカリで煮沸し、その中のアルカリ不溶性であった部分にさらに強酸を加えて加水分解させることでアルカリにも酸にも不溶の物質を得ている。当初は、胞子の場合はスポロニン(sporonine)、花粉の場合はポレオニン(polleonin)と名付けていたが、後に区別せずにスポロポレニン(sporopollenin)と呼ぶ事にした。 (ja)
  • Sporopollenine is een stof die een hoofdbestanddeel vormt van de stevige buitenwanden van sporen (de "exospore") en pollen (de "exine"). Omdat sporopollenine nauwelijks reactief (inert als zuur, base of oplosmiddel) is blijft het goed bewaard in bodems en sedimenten. Omdat de exine vaak ingewikkelde patronen en structuren heeft die per soort verschillen kan sporopollenine gebruikt worden om de flora van een gebied in het verleden te bepalen. De chemische samenstelling van sporopollenine is niet precies bekend omdat de stof zo inert is en nauwelijks reageert met enzymen en andere sterke reactanten. Analyse heeft uitgewezen dat het bestaat uit onderling verwante biopolymeren, voornamelijk vetzuren, fenylpropanoïden, fenolen en sporen van carotenoïden. Experimenten met tracers hebben aangetoond dat de stof ontstaat uit fenylalanine en andere koolstofhoudende stoffen. Waarschijnlijk vormen deze verschillende stoffen samen de rigide structuur van sporopollenine. Door elektronenmicroscopie is duidelijk geworden dat in de cellen die zich rond groeiende pollen in meeldraden bevinden lipofiele belletjes aanwezig zijn waarin zich de stoffen bevinden waaruit sporopollenine wordt gemaakt. (nl)
  • Sporopolenina – główny składnik twardych warstw zewnętrznych (egzyn) zarodników i ziaren pyłku. Jest bardzo stabilna chemicznie i dlatego zwykle dobrze zachowuje się w glebie i osadach. Egzyna jest często misternie urzeźbiona we wzory charakterystyczne dla danego gatunku, pozwalając materiałowi pozyskanemu z (na przykład) osadów limnicznych dostarczyć informacji palinologom o gatunkach grzybów i roślin żyjących w przeszłości. Sporopolenina znalazła zastosowanie także w paleoklimatologii. Ze względu na dużą odporność na rozkład, w pokładach torfu impregnowane nią struktury komórkowe pozostają praktycznie niezmienione przez miliony lat. Sporopolenina występuje także w ścianie komórkowej niektórych zielenic i ramienic, takich jak (klasa watkowe) i Chlorella. Skład chemiczny sporopoleniny jest słabo poznany z powodu jej niezwykłej stabilności chemicznej i wytrzymałości na działanie enzymów i silnych odczynników chemicznych. Analizy wykazały obecność mieszaniny biopolimerów, składających się głównie z długołańcuchowych kwasów tłuszczowych, fenylopropanoidów, fenoli i śladowych ilości karotenoidów. Występowanie jej w ścianach komórkowych glonów sprawia, że są one trudne do strawienia przez roślinożerców. Eksperymenty wykazały, że głównym prekursorem jest fenyloalanina, ale mogą nim być również inne źródła węgla. Możliwe, że sporopolenina pochodzi od kilku prekursorów, które wzajemnie powiązane tworzą sztywną strukturę. Badania mikroskopem elektronowym wykazały, że komórki tkanki wyściełającej komory pyłkowej w pręciku (tzw. tapetum), otaczające rozwijające się ziarna pyłku, posiadają wysoce aktywny system sekrecyjny wydzielający kuliste, lipofilowe cząsteczki. Cząsteczki te prawdopodobnie zawierają prekursory sporopolleniny. Działanie chemicznych inhibitorów rozwoju pyłku oraz sterylność u wielu męskich mutantów są spowodowane inhibicją sekrecji tych cząsteczek przez tapetum. (pl)
  • Esporopolenina é uma substância que reveste o esporo ou o pólen de várias plantas terrestres (Embriófitas), de Briófitas a Angiospermas, e de certas algas, evitando sua desidratação e protegendo-o. É uma substância quimicamente resistente, inclusive à ácidos fortes; altas temperaturas e agentes de decomposição de matéria orgânica.Esse componente é originário em células do tapete (células esporofíticas diplóides) e nos andropóros (células haplóides), a partir do fim da meiose. A atividade simultânea destes dois sítios de produção de "componentes da esporopolenina", e não da esporopolenina propriamente dita, produz a exina tal como é conhecida. (pt)
dbo:thumbnail
dbo:wikiPageID
  • 1127490 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength
  • 7947 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID
  • 1096824466 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink
dbp:wikiPageUsesTemplate
dcterms:subject
rdf:type
rdfs:comment
  • Sporopolenin (též sporopollenin) je vysoce odolný nedusíkatý biopolymer složený z mastných kyselin, fenylpropanoidů, dále však i různých lipidů, fenolů a karotenoidů, se sumárním vzorcem C90H130-158024-44. Tvoří základní složku (tedy vnějšího obalu) pylových zrn, ale i výtrusů různých řas, hub a kapraďorostů. (cs)
  • La sporopollénine est un biopolymère naturel constituant principal de l'exine des pollens et des spores. Ce matériau, de nature lipidique, dont la composition exacte reste encore inconnue, fut d'abord découvert dans la paroi externe des spores et nommée sporine, tandis que celle présente dans la coque du pollen fut nommée pollénine. Par la suite, sporine et pollénine, s'avérant identiques, furent simplement regroupées sous l'appellation sporopollénine. Ce matériau fut ensuite retrouvé dans les parois d'algues unicellulaires (ex. Chlorella vulgaris). (fr)
  • スポロポレニン(sporopollenin)とは、植物由来の有機物。非常に分解されにくい高分子物質で、アルカリにも酸にも不溶。 花粉や胞子の外壁(エキシン、exine)の主成分。花粉・胞子が酸素の供給の少ない条件の中で長い年月を化石として残る事が出来るのは、このスポロポレニンが細胞膜に含まれているからである。 ゼッチェ(Zetzshe, F.1928)は花粉・胞子をアルカリで煮沸し、その中のアルカリ不溶性であった部分にさらに強酸を加えて加水分解させることでアルカリにも酸にも不溶の物質を得ている。当初は、胞子の場合はスポロニン(sporonine)、花粉の場合はポレオニン(polleonin)と名付けていたが、後に区別せずにスポロポレニン(sporopollenin)と呼ぶ事にした。 (ja)
  • Esporopolenina é uma substância que reveste o esporo ou o pólen de várias plantas terrestres (Embriófitas), de Briófitas a Angiospermas, e de certas algas, evitando sua desidratação e protegendo-o. É uma substância quimicamente resistente, inclusive à ácidos fortes; altas temperaturas e agentes de decomposição de matéria orgânica.Esse componente é originário em células do tapete (células esporofíticas diplóides) e nos andropóros (células haplóides), a partir do fim da meiose. A atividade simultânea destes dois sítios de produção de "componentes da esporopolenina", e não da esporopolenina propriamente dita, produz a exina tal como é conhecida. (pt)
  • L'esporopol·lenina és un politerpè impermeable i resistent als agents químics que es troba a la paret de les espores i a l'exina del gra de pol·len sent-ne el component majoritari. La seva estabilitat química és molt elevada pel que es conserva bé en els substrats i sediments on puguin dipositar els grans de pol·len. La capa exterior d'exina té freqüentment intricats patrons de disseny, el que permet fer servir el material recuperat de sediments recents o antics per al seu estudi palinològic sobre les poblacions de plantes i fongs en el passat. (ca)
  • Sporopollenin ist die pflanzliche Substanz, die den Baustoff des Exospors bei Sporen und der Exine von Pollenkörnern bildet. Sporopollenin ist ein hochpolymeres Heteropolymer von verwandten Biomolekülen, das von einfachen aromatischen Carbonsäuren wie p-Cumarsäure (4-Hydroxy-Zimtsäure) und langkettigen, unverzweigten Aliphaten sowie aliphatischen Polyhydroxy-Komponenten aufgebaut wird; das quervernetzte Molekülgerüst weist Ether-Brücken auf. Sporopollenin ist chemisch sehr widerstandsfähig (inert gegenüber Säuren, Basen, Lösungsmittel).Als Entstehungsweg vermutete man eine oxidative Polymerisation von Carotinoiden und Carotinoidestern. Tracer-Experimente deuten aber auf eine Beteiligung des Lipid- und Phenylpropanoid-Metabolismus bei der Biosynthese von Sporopollenin hin. Die Zusammensetzu (de)
  • La esporopolenina (en inglés Sporopollening) es un politerpeno impermeable resistente a los agentes químicos que se encuentra en la pared de las esporas y la exina del grano de polen. Es de hecho el componente mayoritario de las mismas. Su estabilidad química es muy elevada por lo que se conserva bien en los sustratos y sedimentos donde puedan depositarse los granos de polen. La capa exterior de exina tiene frecuentemente intrincados patrones de diseño (ver imagen a la derecha), lo que permite usar el material recuperado de sedimentos recientes o antiguos para su estudio palinológico sobre las poblaciones de plantas y hongos en el pasado. (es)
  • Sporopollenin is one of the most chemically inert biological polymers. It is a major component of the tough outer (exine) walls of plant spores and pollen grains. It is chemically very stable and is usually well preserved in soils and sediments. The exine layer is often intricately sculptured in species-specific patterns, allowing material recovered from (for example) lake sediments to provide useful information to palynologists about plant and fungal populations in the past. Sporopollenin has found uses in the field of paleoclimatology as well. Sporopollenin is also found in the cell walls of several taxa of green alga, including Phycopeltis (an ulvophycean) and Chlorella. (en)
  • La sporopollenina è un polimero biologico tra i più inerti e resistenti che si conoscano. Pollini al SEM È un componente importante della parete esterna (esina) dei granuli di polline. È chimicamente molto stabile e di solito è ben conservata nei suoli e nei sedimenti, consentendo di fornire informazioni utili ai palinologi sulle popolazioni vegetali del passato. La sporopollenina si trova anche nelle pareti cellulari di diversi taxa di alghe verdi, tra cui e . (it)
  • Sporopollenine is een stof die een hoofdbestanddeel vormt van de stevige buitenwanden van sporen (de "exospore") en pollen (de "exine"). Omdat sporopollenine nauwelijks reactief (inert als zuur, base of oplosmiddel) is blijft het goed bewaard in bodems en sedimenten. Omdat de exine vaak ingewikkelde patronen en structuren heeft die per soort verschillen kan sporopollenine gebruikt worden om de flora van een gebied in het verleden te bepalen. (nl)
  • Sporopolenina – główny składnik twardych warstw zewnętrznych (egzyn) zarodników i ziaren pyłku. Jest bardzo stabilna chemicznie i dlatego zwykle dobrze zachowuje się w glebie i osadach. Egzyna jest często misternie urzeźbiona we wzory charakterystyczne dla danego gatunku, pozwalając materiałowi pozyskanemu z (na przykład) osadów limnicznych dostarczyć informacji palinologom o gatunkach grzybów i roślin żyjących w przeszłości. Sporopolenina znalazła zastosowanie także w paleoklimatologii. Ze względu na dużą odporność na rozkład, w pokładach torfu impregnowane nią struktury komórkowe pozostają praktycznie niezmienione przez miliony lat. (pl)
rdfs:label
  • Esporopol·lenina (ca)
  • Sporopolenin (cs)
  • Sporopollenin (de)
  • Esporopolenina (es)
  • Sporopollénine (fr)
  • Sporopollenina (it)
  • スポロポレニン (ja)
  • Sporopolenina (pl)
  • Sporopollenine (nl)
  • Esporopolenina (pt)
  • Sporopollenin (en)
owl:sameAs
prov:wasDerivedFrom
foaf:depiction
foaf:isPrimaryTopicOf
is dbo:wikiPageWikiLink of
is foaf:primaryTopic of
Powered by OpenLink Virtuoso    This material is Open Knowledge     W3C Semantic Web Technology     This material is Open Knowledge    Valid XHTML + RDFa
This content was extracted from Wikipedia and is licensed under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License