| dbo:abstract
|
- La Unitat dels Fusellers de la Sitx (en ucraïnès: Січові Стрільці, Sitxovi Striltsi) fou una unitat regular de l'exèrcit de la República Popular d'Ucraïna que funcionà sota diverses formes organitzatives del 1917 al 1919. (ca)
- Die Sitscher Schützen (ukrainisch Січові Стрільці Sitschowi Strilzi, polnisch Strzelcy Siczowi) waren eine reguläre militärische Einheit der Armee der Ukrainischen Volksrepublik. Die Einheit war von 1917 bis 1919 im Einsatz und wurde aus ukrainischen Soldaten der österreich-ungarischen Armee, einheimischen Rekruten und früheren Kommandanten der Ukrainischen Sitscher Schützen aus Galizien gebildet. Die Sitscher Schützen erreichten eine Anzahl von bis zu 25.000 Mann, inklusive Artillerie, Kavallerie, Aufklärungs- und Maschinengewehr-Einheiten. Der Name geht zurück auf die Sitsch, den Namen des befestigten Lagers der Saporoger Kosaken. (de)
- L'Unité des fusiliers de la Sitch (en ukrainien : Січові Стрільці, Sitchovi Stril'tsi) fut une unité régulière de l'Armée populaire ukrainienne qui fonctionna sous différentes formes organisationnelles de 1914 à 1919. (fr)
- Los Fusileros de Sich (en ucraniano, Січові Стрільці, Sitchovi Stril'tsi) fue una unidad militar regular del Ejército Popular Ucraniano que operó bajo diversas formas entre 1917 y 1919. (es)
- The Sich Riflemen Halych-Bukovyna Kurin (Ukrainian: Січові Cтрільці з Галичини та Буковини) were one of the first regular military units of the Ukrainian People's Army. The unit operated from 1917 to 1919 and was formed from Ukrainian soldiers of the Austro-Hungarian army, local population and former commanders of the Ukrainian Sich Riflemen in Austria-Hungary. The first kurin was formed in Kyiv on 13 November 1917. Commanded by Col. Yevhen Konovalets with his chief of staff Andriy Melnyk, the Sich Rifles had up to 25,000 men at their peak, including artillery, cavalry, reconnaissance and machine-gun units.The Sich Riflemen defended the government of UNR against the Bolshevik insurrection in the capital and later against regular Red Army forces that advanced into Ukraine in 1918. When Kyiv was recaptured in March 1918 the Ukrainian Sich Riflemen guarded government buildings in the capital and maintained order in the city. The unit later expanded to include two infantry detachments, a cavalry unit and an artillery battery. With the establishment of the Hetmanate of Pavlo Skoropadsky, the Sich Riflemen refused to serve him and were disarmed by the German forces that supported the hetman. Soldiers from the unit joined other forces, notably Petro Bolbochan's 2nd Zaporozhian Regiment, and attempted to reestablish the unit under the new command. In August 1918, Skoropadsky finally allowed a partial re-establishment of the unit in Bila Tserkva. The new unit consisted of 1,200 men and was divided into an infantry regiment, an artillery battery and a technical unit. In Bila Tserkva, the Sich Riflemen led the revolt against hetman Skoropadsky and the ranks of the unit increased by November 1918 to 11,000. Later the two other Dnipro and Black Sea divisions joined the unit. In November 1918 with new recruits, the ranks of the Riflemen swelled to 25,000. It played a crucial role in the establishment of the Directorate under Symon Petliura. In December, the unit captured Kyiv and was subsequently divided into smaller units. Different detachments of the unit fought against advancing Bolshevik armies in Ukraine. Together with the Directory, the Sich Riflemen fled from Kyiv when it was recaptured by the Bolsheviks. The Riflemen also fought on different fronts against General Denikin's White Russian forces. In 1919, the unit took heavy losses in combat and later from typhus. On 6 December 1919, the unit was finally demobilized. Some former soldiers were interned by the Polish army, others continued to fight in other smaller detachments in Ukraine. (en)
- シーチ銃兵隊（ウクライナ語: Січові Стрільціスィチョヴィー・ストリリツィー、略称：С.С.、СС、SS）は、かつてウクライナに存在した軍事組織。シーチ射撃隊と訳されることもある。 (ja)
- Сечевые стрельцы (укр. Січові Cтрільці) ― регулярные воинские части армии Украинской народной республики (1914—1919), сформированные в основном из украинцев — бывших офицеров и солдат Украинских сечевых стрельцов австро-венгерской армии. (ru)
- Strzelcy Siczowi (ukr. Січові стрільці) – jedna z regularnych formacji armii Ukraińskiej Republiki Ludowej w latach 1917–1919, tworzone w Ukrainie od 1917 z Ukraińców galicyjskich, później także z Ukraińców naddnieprzańskich. Galicyjsko-bukowiński kureń Strzelców Siczowych był organizowany w Kijowie w listopadzie 1917 z jeńców ukraińskich pochodzących z armii austro-węgierskiej, którzy chcieli bronić Ukraińskiej Centralnej Rady przed atakiem bolszewików. Dowódcą był sotnik . Strzelcy Siczowi brali udział w styczniu 1918 w bitwie pod Bachmaczem, na przełomie stycznia i lutego stłumili bolszewickie powstanie robotnicze w Kijowie. Następnie osłaniali rząd URL podczas wycofywania do Żytomierza przed przeważającymi siłami czerwonych skierowanymi dla obalenia Centralnej Rady przez Radę Komisarzy Ludowych. Od tego czasu Strzelcami do końca istnienia dowodził płk Jewhen Konowalec. Po zdobyciu Kijowa 1 marca 1918 1 Kureń Strzelców Siczowych zatrzymał się w Kijowie w celu ochrony porządku i rozrósł się w pułk w składzie 2 pieszych kureni i jednego zapasowego, zwiadu konnego i baterii armat. Liczył 3000 podoficerów i żołnierzy (w tym 1/3 Naddnieprzańców). Po odmowie Pułku przedłużenia służby po przewrocie hetmańskim, Niemcy go rozbroili, a żołnierzy rozpuścili do domów. Większość tych żołnierzy przeszła na służbę do dywizji zaporoskiej, w której w 2 pułku piechoty (dowódca – płk Petro Bołboczan) utworzyli 3 kureń. Pod koniec sierpnia 1918 hetman Pawło Skoropadski wyraził zgodę na formowanie Zagonu Strzelców Siczowych, a na miejsce formowania wyznaczył Białą Cerkiew. W skład Zagonu wchodziły: 1 kureń piechoty (złożony z 4 sotni), sotnia karabinów maszynowych, zwiad konny, bateria armat, oddział techniczny. Stan oddziału wynosił 59 podoficerów i 1187 żołnierzy (bojowy – 46 podoficerów i 816 żołnierzy). Stopniowo ich jednostki wzrastały od batalionu do korpusu. Korpus Strzelców Siczowych był podstawą powstania przeciw hetmanowi Pawłowi Skoropadskiemu w grudniu 1918. Strzelcy Siczowi walczyli następnie przeciw bolszewikom i siłom Armii Ochotniczej Białych Rosjan dowodzonym przez gen. Antona Denikina. 4 grudnia 1919 w Nowej Czantorii koło Lubara odbyła się odprawa, której przewodniczył Symon Petlura. Postanowiono na niej, że ataman Petlura wraz z rządem URL przejdzie na stronę polską. Część wojska pod dowództwem gen. Mychajła Omelianowycza-Pawłenki miała stworzyć samodzielną grupę, przeznaczoną do działań partyzanckich na tyłach armii Denikina i Armii Czerwonej. Pozostała część wojska, w tym 6-tysięczna grupa Strzelców Siczowych, miała przeprowadzić samodemobilizację. 5 grudnia rząd z atamanem wyjechał do Warszawy, i zaraz po wyjeździe, w nocy z 5/6 grudnia, wojska polskie łamiąc rozejm wkroczyły do Lubara i Nowej Czantorii, rozbroiły i aresztowały Strzelców Siczowych, internując ich w obozach w Łucku i Równem na Wołyniu. Wiosną 1920 roku zezwolono na opuszczenie obozu tym żołnierzom, którzy zrezygnowali ze służby wojskowej lub zadeklarowali wstąpienie do sprzymierzonej z Polską Armii URL. Oficerami Strzelców Siczowych byli między innymi: płk Andrij Melnyk, płk Marko Bezruczko, ppłk Jurko Otmarsztejn, płk Roman Daszkewycz, płk Roman Suszko, kpt. Wasyl Kuczabski, kpt. Iwan Andruch, kpt. Mychajło Matczak, kpt. Jarosław Czyż, kpt. . (pl)
- Січові́ Стрільці́ — військовий підрозділ Наддніпрянської Армії УНР, сформований у 1917 році початково із українців з Галичини та Буковини, військовополонених з австро-угорської армії. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- La Unitat dels Fusellers de la Sitx (en ucraïnès: Січові Стрільці, Sitxovi Striltsi) fou una unitat regular de l'exèrcit de la República Popular d'Ucraïna que funcionà sota diverses formes organitzatives del 1917 al 1919. (ca)
- L'Unité des fusiliers de la Sitch (en ukrainien : Січові Стрільці, Sitchovi Stril'tsi) fut une unité régulière de l'Armée populaire ukrainienne qui fonctionna sous différentes formes organisationnelles de 1914 à 1919. (fr)
- Los Fusileros de Sich (en ucraniano, Січові Стрільці, Sitchovi Stril'tsi) fue una unidad militar regular del Ejército Popular Ucraniano que operó bajo diversas formas entre 1917 y 1919. (es)
- シーチ銃兵隊（ウクライナ語: Січові Стрільціスィチョヴィー・ストリリツィー、略称：С.С.、СС、SS）は、かつてウクライナに存在した軍事組織。シーチ射撃隊と訳されることもある。 (ja)
- Сечевые стрельцы (укр. Січові Cтрільці) ― регулярные воинские части армии Украинской народной республики (1914—1919), сформированные в основном из украинцев — бывших офицеров и солдат Украинских сечевых стрельцов австро-венгерской армии. (ru)
- Січові́ Стрільці́ — військовий підрозділ Наддніпрянської Армії УНР, сформований у 1917 році початково із українців з Галичини та Буковини, військовополонених з австро-угорської армії. (uk)
- Die Sitscher Schützen (ukrainisch Січові Стрільці Sitschowi Strilzi, polnisch Strzelcy Siczowi) waren eine reguläre militärische Einheit der Armee der Ukrainischen Volksrepublik. Die Einheit war von 1917 bis 1919 im Einsatz und wurde aus ukrainischen Soldaten der österreich-ungarischen Armee, einheimischen Rekruten und früheren Kommandanten der Ukrainischen Sitscher Schützen aus Galizien gebildet. Die Sitscher Schützen erreichten eine Anzahl von bis zu 25.000 Mann, inklusive Artillerie, Kavallerie, Aufklärungs- und Maschinengewehr-Einheiten. (de)
- The Sich Riflemen Halych-Bukovyna Kurin (Ukrainian: Січові Cтрільці з Галичини та Буковини) were one of the first regular military units of the Ukrainian People's Army. The unit operated from 1917 to 1919 and was formed from Ukrainian soldiers of the Austro-Hungarian army, local population and former commanders of the Ukrainian Sich Riflemen in Austria-Hungary. (en)
- Strzelcy Siczowi (ukr. Січові стрільці) – jedna z regularnych formacji armii Ukraińskiej Republiki Ludowej w latach 1917–1919, tworzone w Ukrainie od 1917 z Ukraińców galicyjskich, później także z Ukraińców naddnieprzańskich. Od tego czasu Strzelcami do końca istnienia dowodził płk Jewhen Konowalec. Po zdobyciu Kijowa 1 marca 1918 1 Kureń Strzelców Siczowych zatrzymał się w Kijowie w celu ochrony porządku i rozrósł się w pułk w składzie 2 pieszych kureni i jednego zapasowego, zwiadu konnego i baterii armat. Liczył 3000 podoficerów i żołnierzy (w tym 1/3 Naddnieprzańców). (pl)
|
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}