| dbo:abstract
|
- Ο όρος Συνασπισμός σημαίνει κυρίως συνδυασμό πολιτικών ομάδων ή δυνάμεων με προσωρινό συνήθως χαρακτήρα και εξειδικευμένες αντικειμενικές επιδιώξεις. Παρότι ο όρος αυτός χρησιμοποιείται συνηθέστερα για πολιτικά κόμματα με συγκεκριμένες κατευθυντήριες γραμμές επί κοινοβουλευτικών ή εκλογικών στόχων (σκοπούς) ή ακόμα και σε πολιτικούς σχηματισμούς ένάντια δεδομένης κομματικής γραμμής, ο συνασπισμός μπορεί ν΄ αναφέρεται και σε μια προσωρινή συμμαχία μεταξύ Κρατών για χάρη κοινής δράσης και όχι απαραίτητα μόνο πολεμικής. (el)
- The sarissophoroi (σαρισσοφόροι, sarissa bearers; singular: sarissophoros σαρισσοφόρος), also called prodromoi, were a unit of light cavalry in the ancient Macedonian army. (en)
- Sarissoforoi (stgr. σαρισσοφόροι, lp. sarissophoros σαρισσοφόρος), prodromoi (πρόδρομοi) – formacja lekkiej jazdy w wojskach Aleksandra Macedońskiego. W walce posługiwali się tym samym rodzajem piki co pedzetajrowie, sarisa dla jeźdźców mogła się różnić jedynie długością; prawdopodobnie używano również typowej piki kawaleryjskiej, zwanej ksyston (ξυστόν). Wyposażeni byli ponadto w hełm, lekki napierśnik, skórzane spodnie do jazdy konnej. Podczas kampanii azjatyckiej Aleksander dysponował czterema ich szwadronami (ilai) liczącymi po 150 konnych. Ich zasadnicza rola polegała na prowadzeniu działań rozpoznawczych i pościgowych. W zwiadzie poprzedzali front maszerującej armii (stąd inne ich określenie – prodromoi, tzn. poprzedzający). W szyku bojowym zazwyczaj na prawym skrzydle chronili flankę hetajrów, później jednak działali też jako typowa kawaleria bitewna, uczestnicząc wraz z nimi w szarżach na linie przeciwnika. Po bitwie prowadzili pościg za rozbitymi oddziałami nieprzyjaciela. Funkcja ich się zmieniła po odejściu jazdy tesalskiej w Ekbatanie latem 330 p.n.e. i zastąpieniu jej skuteczniejszymi zwiadowcami perskimi, kiedy sarissoforoi zostali jako kawaleria faktycznie zrównani z hetajrami. Panuje pogląd, że sarisę najpierw wprowadzono w piechocie, później dostosowując ją dla potrzeb konnicy. Mimo długości nie odznaczała się zbytnim ciężarem, gdyż świadectwa ikonograficzne dowodzą, że jeźdźcy posługiwali się nią za pomocą jednej ręki. Niebezpieczna w szyku zwartym (długość i ostre zakończenie mogło być zagrożeniem dla własnych żołnierzy), była za to w szyku otwartym lub liniowym nader skuteczna w starciu z konnicą nieprzyjaciela wyposażoną w krótsze włócznie i oszczepy. Korygując mylne wyobrażenia, wskazano też, iż praktycznie niemożliwe było (z uwagi na ówczesny brak siodeł i strzemion) używanie sarisy na podobieństwo średniowiecznej kopii albo lancy ułańskiej; służyła ona jedynie do dźgania odgórnie bądź oddolnie. Ze względu na to, iż zasadniczo była ona włócznią wojsk pieszych, wysunięto przypuszczenie, że sarissoforoi mogli funkcjonować jako rodzaj poruszającej się konno piechoty (podobnie jak nowożytni dragoni), której zadaniem było wiązanie wrogiej kawalerii i osłanianie przed nią własnych oddziałów. Ta prawdopodobnie eksperymentalna formacja ostatni raz wspomniana jest w 329 p.n.e. Oddziały te występowały zasadniczo w kampaniach wojennych Aleksandra Wielkiego, nie będąc wspominane wcześniej ani w późniejszym okresie. (pl)
- Сариссофор или сарисофор (греч. σαρισσοφόρος — копьеносец, то есть несущий сариссу) — пеший воин, составлявший основу македонской фаланги. Название происходит от длинной пики — сариссы. Вооружение сариссофора состояло из следующих компонентов:
* длинная, до 6 метров, пика — сарисса, удерживаемая двумя руками
* небольшой круглый щит, закреплённый на предплечье, чтобы удерживать пику двумя руками (небольшой по сравнению с тяжёлым щитом гоплитов)
* открытый облегчённый шлем (по сравнению с коринфским)
* относительно лёгкая кираса (по сравнению с гоплитами), либо линоторакс (доспех из множества слоёв просмоленной ткани)
* короткий меч или махайра
* поножи (при диадохах практически исчезли) Как и гоплиты, поддерживались пельтастами и пращниками, но, в отличие от классической греческой фаланги, в македонской фаланге кавалерия играла очень важную роль, и многие из своих побед Александр Македонский одержал благодаря сочетанию фаланги с тяжёлой кавалерией — гетайрами. (ru)
- Сарисофо́р (дав.-гр. σαρισσοφόρος, множина σαρισσοφόροι — «списоносець», «той, хто несе сарису») — піший воїн, що складав основу македонської фаланги. Назва походить від довгого списа — сариси. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Ο όρος Συνασπισμός σημαίνει κυρίως συνδυασμό πολιτικών ομάδων ή δυνάμεων με προσωρινό συνήθως χαρακτήρα και εξειδικευμένες αντικειμενικές επιδιώξεις. Παρότι ο όρος αυτός χρησιμοποιείται συνηθέστερα για πολιτικά κόμματα με συγκεκριμένες κατευθυντήριες γραμμές επί κοινοβουλευτικών ή εκλογικών στόχων (σκοπούς) ή ακόμα και σε πολιτικούς σχηματισμούς ένάντια δεδομένης κομματικής γραμμής, ο συνασπισμός μπορεί ν΄ αναφέρεται και σε μια προσωρινή συμμαχία μεταξύ Κρατών για χάρη κοινής δράσης και όχι απαραίτητα μόνο πολεμικής. (el)
- The sarissophoroi (σαρισσοφόροι, sarissa bearers; singular: sarissophoros σαρισσοφόρος), also called prodromoi, were a unit of light cavalry in the ancient Macedonian army. (en)
- Сарисофо́р (дав.-гр. σαρισσοφόρος, множина σαρισσοφόροι — «списоносець», «той, хто несе сарису») — піший воїн, що складав основу македонської фаланги. Назва походить від довгого списа — сариси. (uk)
- Sarissoforoi (stgr. σαρισσοφόροι, lp. sarissophoros σαρισσοφόρος), prodromoi (πρόδρομοi) – formacja lekkiej jazdy w wojskach Aleksandra Macedońskiego. W walce posługiwali się tym samym rodzajem piki co pedzetajrowie, sarisa dla jeźdźców mogła się różnić jedynie długością; prawdopodobnie używano również typowej piki kawaleryjskiej, zwanej ksyston (ξυστόν). Wyposażeni byli ponadto w hełm, lekki napierśnik, skórzane spodnie do jazdy konnej. Podczas kampanii azjatyckiej Aleksander dysponował czterema ich szwadronami (ilai) liczącymi po 150 konnych. (pl)
- Сариссофор или сарисофор (греч. σαρισσοφόρος — копьеносец, то есть несущий сариссу) — пеший воин, составлявший основу македонской фаланги. Название происходит от длинной пики — сариссы. Вооружение сариссофора состояло из следующих компонентов: Как и гоплиты, поддерживались пельтастами и пращниками, но, в отличие от классической греческой фаланги, в македонской фаланге кавалерия играла очень важную роль, и многие из своих побед Александр Македонский одержал благодаря сочетанию фаланги с тяжёлой кавалерией — гетайрами. (ru)
|
