| dbo:abstract
|
- The Royal Regiment of Malta was an infantry regiment in the British Army which existed from 1804 to 1811. It was raised in Malta, then a British protectorate, with the intention of being sent in overseas expeditions. The unit was raised following the success of the Maltese Light Infantry at the Siege of Porto Ferrajo in 1801. The regiment was established on 7 December 1804, and it appeared on the Army List of 30 March 1805. The military unit was commanded by Major General William Villettes, who was also the overall commander of British troops in Malta and had the rank of Colonel of the regiment. It was led by British, Maltese and German officers, and it mainly consisted of men discharged from the Maltese Provincial Battalions along with around 100 Sicilians and some Spaniards. Due to the Royal Regiment having higher pay, many men resigned from the Provincials to join the new regiment, such that there was a shortage of men in the Provincials and the two-battalion military unit had to be reduced to a single battalion in 1806. The regiment included a total of 514 officers and men by mid-1805, and this increased to 758 in mid-1806. The Civil Commissioner of Malta, Captain Alexander Ball, was dissatisfied with the regiment's lack of discipline, and wanted the men to be sent abroad to Gibraltar or Sicily. The Royal Regiment of Malta reached its peak strength of 942 men in 1807, when it consisted of ten companies. It took part in surrounding Fort Ricasoli during the Froberg mutiny in April 1807. On 10 November 1807, about 950 men from the regiment joined the British forces in Sicily. The men embarked from Milazzo to reinforce the garrison of Capri in September 1808, occupying the town of Diamante on the way. The companies of the Royal Regiment of Malta were distributed between the main town of Capri and the rest of the island. Two weeks after the arrival of the regiment, on 4 October 1808, a French force of 6000 soldiers landed at Capri. The French attacked Anacapri on 15 October and most of the Maltese contingent was captured or killed in the process. Sources differ as to how many men were killed: from about 75 men to three quarters of the regiment. 120 others were wounded. Around 250 men surrendered after running out of gunpowder, and they were subsequently imprisoned in Naples and Castel Nuovo. About 270 men managed to avoid capture and returned to Malta in 1809.Villettes remained in command of the unit until 3 January 1808, when he left Malta for the Colony of Jamaica and was succeeded by Gen. John Murray By 1810, the remaining men of the Royal Regiment of Malta were garrisoned at Cottonera. In March 1811 they were sent to Gozo where they guarded French prisoners, while a detachment served on a gunboat in Sicily. The regiment was disbanded by Hildebrand Oakes at Fort Tigné on 26 April 1811, and the men were encouraged to join other British military units serving in the Mediterranean, or the Maltese Provincial Battalion. (en)
- Royal Regiment of Malta (pol. Królewski Pułk Maltański) – pułk piechoty w składzie British Army, który istniał od 1804 do 1811. Został utworzony na Malcie, wówczas brytyjskim protektoracie, z zamiarem wysłania go na zamorskie wyprawy. Jednostka powstała na fali sukcesu batalionu Maltese Light Infantry podczas w 1801. Pułk został utworzony 7 grudnia 1804, a 30 marca 1805 pojawił się na Army List. Dowódcą jednostki wojskowej został Major General , który był jednocześnie naczelnym dowódcą brytyjskich sił na Malcie. Pułk był dowodzony przez brytyjskich, maltańskich i niemieckich oficerów, w jego skład wchodzili głównie mężczyźni zwolnieni z Maltese Provincial Battalions, a także około 100 Sycylijczyków i niewielka liczba Hiszpanów. Z powodu, że żołnierze w Royal Regiment byli lepiej opłacani, wielu mężczyzn zasilało nowy pułk, rezygnując ze służby w Provincials, co spowodowało ich niedobór w tej jednostce, i doprowadziło w 1806 do zredukowania jej do jednego batalionu. Około połowy 1805 w pułku było ogólnie 514 oficerów i żołnierzy, liczba ta wzrosła do 758 w połowie 1806. Cywilny Komisarz Malty Alexander Ball był niezadowolony z braku dyscypliny w pułku, i chciał aby wysłano mężczyzn jak najszybciej na Gibraltar lub Sycylię. Royal Regiment of Malta osiągnął swoją najwyższą liczebność 942 mężczyzn w 1807, kiedy składał się z dziesięciu kompanii. W kwietniu 1807 pułk brał udział w otoczeniu fortu Ricasoli podczas buntu pułku Froberga. 10 listopada 1807 około 950 mężczyzn z pułku dołączyło do sił brytyjskich na Sycylii. We wrześniu 1808 załadowali się oni na statki w porcie Milazzo by wzmocnić garnizon na Capri, zajmując po drodze miasteczko Diamante. Kompanie pułku zostały rozdzielone pomiędzy główne miasto Capri a resztę wyspy. Dwa tygodnie po przybyciu pułku, 4 października 1808, na Capri wylądowały wojska francuskie w sile 6000 żołnierzy. 15 października Francuzi zaatakowali Anacapri i większość mężczyzn z maltańskiego kontyngentu została wtedy schwytana lub zabita. Źródła podają różne liczby żołnierzy zabitych przez Francuzów: od około 75 mężczyzn do ¾ stanu pułku. 120 innych zostało rannych. Około 250 mężczyzn poddało się po wyczerpaniu prochu, zostali oni następnie uwięzieni w Neapolu i Castel Nuovo. Około 270 mężczyznom udało się uniknąć niewoli, powrócili oni na Maltę w 1809. Villettes pozostał dowódcą jednostki do 3 stycznia 1808, kiedy to opuścił Maltę i udał się na (ang.). Na stanowisku dowódcy został zastąpiony przez gen. (ang.). W 1810 reszta mężczyzn z Royal Regiment of Malta była skoszarowana w Cottonerze. W marcu 1811 wysłani zostali na Gozo, gdzie pilnowali francuskich więźniów, podczas gdy niewielki ich oddział służył na kanonierce na Sycylii. Pułk został rozwiązany przez Cywilnego Komisarza Malty Hildebranda Oakesa w forcie Tigné 26 kwietnia 1811 roku, a mężczyzn zachęcono do przyłączenia się do innych brytyjskich jednostek wojskowych służących w rejonie Morza Śródziemnego, lub do Maltese Provincial Battalions. (pl)
|
