An Entity of Type: Thing, from Named Graph: http://dbpedia.org, within Data Space: dbpedia.org

The River Continuum Concept (RCC) is a model for classifying and describing flowing water, in addition to the classification of individual sections of waters after the occurrence of indicator organisms. The theory is based on the concept of dynamic equilibrium in which streamforms balance between physical parameters, such as width, depth, velocity, and sediment load, also taking into account biological factors. It offers an introduction to map out biological communities and also an explanation for their sequence in individual sections of water. This allows the structure of the river to be more predictable as to the biological properties of the water. The concept was first developed in 1980 by Robin L. Vannote, with fellow researchers at Stroud Water Research Center.

Property Value
dbo:abstract
  • Das River Continuum Concept ist ein Modell zur Einteilung und Beschreibung von Fließgewässern, das neben der Klassifizierung einzelner Gewässerabschnitte nach dem Vorkommen von Leitorganismen auch die Geomorphologie nutzt. In der Limnologie werden Modellbeschreibungen und Klassifikationsmodelle wie dieses benutzt, um den Zustand eines Gewässers zu beschreiben und zu beurteilen. Es bietet über die bis zu seiner Einführung übliche reine Einordnung von Lebensgemeinschaften hinaus auch eine Erklärung für deren Abfolge im Verlauf des Gewässers sowie über weitere voraussagbare und tatsächlich beobachtbare biologische Eigenschaften des Gewässers. Entwickelt wurde das Konzept 1980 durch eine amerikanische Forschungsgruppe um . (de)
  • La teoría del río continuo (del inglés: River Continuum Concept) es un modelo científico que se utiliza para describir y clasificar las corrientes y cuencas hidrográficas. Se basa en el concepto de equilibrio dinámico, mediante el cual los fluidos hídricos en la corteza terrestre equilibran los parámetros físicos, como el ancho y la profundidad de los cauces y la sedimentación, teniendo en cuenta también los factores biológicos.​ El concepto fue desarrollado por primera vez en 1980 por y sus colaboradores en el . (es)
  • Le concept de continuum fluvial (River Continuum Concept), introduit dans les années 1980 par , est un modèle descriptif longitudinal du fonctionnement écologique des cours d’eau des zones tempérées, qui intègre à la fois les indicateurs biologiques et la géomorphologie fluviale. On lui adjoint parfois un continuum sous-fluvial. Le continuum piscicole est la partie du continuum fluvial accessible aux poissons et permettant leur circulation de l'amont à l'aval et réciproquement. Il ne doit pas être confondu avec un continuum physique ou avec la notion ambiguë de libre circulation (tout cours d'eau sauvage étant naturellement hétérogène). Cette libre circulation peut néanmoins être évaluée, par exemple dans les cours d'eau où des réempoissonnements sont fréquents et où l'on pense que des translocations ne sont pas réalisées par des pêcheurs indépendants. On peut y mesurer par des techniques de captures-recaptures, et éventuellement par le suivi de poissons radio-marqués (par exemple expérimenté en Région wallonne dans le cadre de l'inventaire des « obstacles à la libre circulation » des poissons, entamé en 1997 (Ce suivi a confirmé que (hormis l'anguille qui est capable de sortir de l'eau et moindrement les lamproies), la truite franchit le mieux les obstacles, devant l’ombre). Les lamproies peuvent aussi se "coller" au moyen de leur ventouse à des poissons beaucoup plus grands et plus forts qu'elles pour se faire remonter vers la source. (fr)
  • The River Continuum Concept (RCC) is a model for classifying and describing flowing water, in addition to the classification of individual sections of waters after the occurrence of indicator organisms. The theory is based on the concept of dynamic equilibrium in which streamforms balance between physical parameters, such as width, depth, velocity, and sediment load, also taking into account biological factors. It offers an introduction to map out biological communities and also an explanation for their sequence in individual sections of water. This allows the structure of the river to be more predictable as to the biological properties of the water. The concept was first developed in 1980 by Robin L. Vannote, with fellow researchers at Stroud Water Research Center. (en)
  • Koncepcja ciągłości rzeki ((ang.) river continuum, river-continum) – funkcjonalne podejście do strefowości cieków, sformułowane w 1980 roku (Vannote R. L., Minshall G. W., Cummins K. W., Sedel J. R., Cushing C. E.), akcentujące ciągłość procesów ekologicznych i gradientowy charakter stref rzecznych. Od źródeł do ujścia różne czynniki takie jak: szerokość i głębokość koryta, szybkość prądu, objętość masy wodnej, temperatura, zawiesina, , dopływ materii organicznej itd., zmieniają się w sposób ciągły. Gradienty geomorfologiczne, chemiczne i biologiczne tworzą ciągły system - continuum rzeczne. Nie można wyróżnić wyraźnych granic pomiędzy poszczególnymi strefami cieku (krenal, rhitral, potamal), gdyż przejścia są stopniowe i ciągłe. Wzdłuż biegu rzeki zmienia się stosunek produkcji pierwotnej do respiracji. W górnych odcinkach, zalesionych, produkcja pierwotna jest niewielka, natomiast duży jest dopływ grubocząsteczkowego detrytusu, w biocenozie dominują rozdrabniacze, liczni są zbieracze. W środkowych odcinkach rzeki, przy szerokim korycie nawet nadbrzeżne drzewa nie zacieniają całego cieku, w nurcie rozwijają się makrofity, wzrasta intensywność autochtonicznej produkcji pierwotnej (stosunek produkcji do respiracji jest zrównoważony). W biocenozie dominują zdrapywacze, liczni są zbieracze i filtratorzy, nieliczni rozdrabniacze. W dolnym odcinku rzeki dopływ allochtomicznego detrytusu jest niewielki, zwiększa się produkcja pierwotna także za sprawą fitoplanktonu (produkcja przeważa nad respiracją). W biocenozie dominują zbieracze i filtratorzy. Drapieżcy są jednakowo liczni na całej długości cieku. Koncepcja ciągłości rzeki odnosi się do modelowego cieku, którego górny odcinek znajduje się na terenie zalesionym. Na skutek m.in. antropogenicznych zmian w środowisku, odnotować można odstępstwa od tego modelu, także za sprawą czynników zaburzających strefowość: dopływ zanieczyszczeń organicznych, jeziora przepływowe, zmiana spadku i szybkości prądu na terenach pojezierzy, melioracyjna przebudowa koryta rzecznego, zanieczyszczenie wód, urządzenia hydrotechniczne. (pl)
  • A teoria do rio contínuo (em inglês: River Continuum Concept) deriva da sucessão em rios que foi descrita por Robin Vannote et al (1980). Esta teoria descreve o rio como um gradiente espacial fluvial utilizando alguns conceitos da dinâmica de funcionamento dos componentes físicos de sistemas fluviais. Tem como objetivo prever o funcionamento biológico desses sistemas. Sugerindo que as características estruturais e funcionais das comunidades devem se ajustar ao gradiente fluvial, estando condicionadas aos padrões de entrada, transporte, utilização e armazenamento da matéria orgânica. O sistema é comparado a um gradiente, que da cabeceira à foz apresenta um aumento gradual de tamanho. Sendo que os gradientes fluviais são classificados em três grupos: riachos de cabeceira, riachos pequenos ou médios e grandes rios. A teoria sugere ainda que a importância de matéria orgânica que entra na cabeceira deve diminuir conforme o rio vai aumentando, ou seja, da nascente ate à foz. O sistema sofre mudanças graduais passa de heterotrófico para autotrófico. As adaptações das comunidades ao longo do rio são visíveis. O modelo do Rio Contínuo prevê que a matéria que entra no sistema nos trechos de cabeceira que não é processada no local deve ser carregado rio abaixo e totalmente utilizada pelas comunidades ao longo do rio, de forma que a dinâmica do sistema todo permaneça em equilíbrio. Entretanto há uma diminuição da matéria orgânica particulada grossa e o aumento da matéria orgânica particulada fina no sentido cabeceira-foz, devido aos efeitos da fragmentação resultantes de processos físicos e biológicos. Como a autodepuração, alimentação das comunidades aquáticas, animais filtradores e coletores. Em trechos de cabeceira onde há o predomínio de corredeiras rasas, existe uma tendência às espécies apresentarem corpo achatado e possuírem mandíbulas cortadoras para lidar com partículas grandes de serrapilheira, aumenta o número de insetos raspadores e peixes insetívoros. Já em riachos de pequeno e médio porte, que são mais largos, quase não estão sombreados. Sendo assim comum a incidência de produção primaria .Nessa área encontram-se comunidades de peixes raspadores e alguns invertebrados predadores. Com o aumento do leito do rio, há a incidência de luz solar sobre o substrato, mudanças de temperatura e os teores de sais dissolvidos na água aumentam. Com isso, algas e macrófitas aquáticas começam a ocorrer, aumentando a produtividade primária. Logo, a base da cadeia trófica é gradualmente substituída. No curso de grandes rios aumenta a incidência de peixes predadores e detritívoros, a correnteza esta reduzida e a água geralmente é barrenta, desta forma diminui a penetração luminosa e a fotossíntese aquática.Neste ponto o rio torna-se novamente heterotrófico. (pt)
dbo:wikiPageExternalLink
dbo:wikiPageID
  • 20622433 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength
  • 28157 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID
  • 1105700207 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink
dbp:wikiPageUsesTemplate
dcterms:subject
rdfs:comment
  • Das River Continuum Concept ist ein Modell zur Einteilung und Beschreibung von Fließgewässern, das neben der Klassifizierung einzelner Gewässerabschnitte nach dem Vorkommen von Leitorganismen auch die Geomorphologie nutzt. In der Limnologie werden Modellbeschreibungen und Klassifikationsmodelle wie dieses benutzt, um den Zustand eines Gewässers zu beschreiben und zu beurteilen. Es bietet über die bis zu seiner Einführung übliche reine Einordnung von Lebensgemeinschaften hinaus auch eine Erklärung für deren Abfolge im Verlauf des Gewässers sowie über weitere voraussagbare und tatsächlich beobachtbare biologische Eigenschaften des Gewässers. Entwickelt wurde das Konzept 1980 durch eine amerikanische Forschungsgruppe um . (de)
  • La teoría del río continuo (del inglés: River Continuum Concept) es un modelo científico que se utiliza para describir y clasificar las corrientes y cuencas hidrográficas. Se basa en el concepto de equilibrio dinámico, mediante el cual los fluidos hídricos en la corteza terrestre equilibran los parámetros físicos, como el ancho y la profundidad de los cauces y la sedimentación, teniendo en cuenta también los factores biológicos.​ El concepto fue desarrollado por primera vez en 1980 por y sus colaboradores en el . (es)
  • The River Continuum Concept (RCC) is a model for classifying and describing flowing water, in addition to the classification of individual sections of waters after the occurrence of indicator organisms. The theory is based on the concept of dynamic equilibrium in which streamforms balance between physical parameters, such as width, depth, velocity, and sediment load, also taking into account biological factors. It offers an introduction to map out biological communities and also an explanation for their sequence in individual sections of water. This allows the structure of the river to be more predictable as to the biological properties of the water. The concept was first developed in 1980 by Robin L. Vannote, with fellow researchers at Stroud Water Research Center. (en)
  • Le concept de continuum fluvial (River Continuum Concept), introduit dans les années 1980 par , est un modèle descriptif longitudinal du fonctionnement écologique des cours d’eau des zones tempérées, qui intègre à la fois les indicateurs biologiques et la géomorphologie fluviale. On lui adjoint parfois un continuum sous-fluvial. (fr)
  • Koncepcja ciągłości rzeki ((ang.) river continuum, river-continum) – funkcjonalne podejście do strefowości cieków, sformułowane w 1980 roku (Vannote R. L., Minshall G. W., Cummins K. W., Sedel J. R., Cushing C. E.), akcentujące ciągłość procesów ekologicznych i gradientowy charakter stref rzecznych. Od źródeł do ujścia różne czynniki takie jak: szerokość i głębokość koryta, szybkość prądu, objętość masy wodnej, temperatura, zawiesina, , dopływ materii organicznej itd., zmieniają się w sposób ciągły. Gradienty geomorfologiczne, chemiczne i biologiczne tworzą ciągły system - continuum rzeczne. Nie można wyróżnić wyraźnych granic pomiędzy poszczególnymi strefami cieku (krenal, rhitral, potamal), gdyż przejścia są stopniowe i ciągłe. (pl)
  • A teoria do rio contínuo (em inglês: River Continuum Concept) deriva da sucessão em rios que foi descrita por Robin Vannote et al (1980). Esta teoria descreve o rio como um gradiente espacial fluvial utilizando alguns conceitos da dinâmica de funcionamento dos componentes físicos de sistemas fluviais. Tem como objetivo prever o funcionamento biológico desses sistemas. Sugerindo que as características estruturais e funcionais das comunidades devem se ajustar ao gradiente fluvial, estando condicionadas aos padrões de entrada, transporte, utilização e armazenamento da matéria orgânica. (pt)
rdfs:label
  • River Continuum Concept (de)
  • Teoría del río continuo (es)
  • Continuum fluvial (fr)
  • Koncepcja ciągłości rzeki (pl)
  • River Continuum Concept (en)
  • Teoria do rio contínuo (pt)
owl:sameAs
prov:wasDerivedFrom
foaf:isPrimaryTopicOf
is dbo:wikiPageRedirects of
is dbo:wikiPageWikiLink of
is foaf:primaryTopic of
Powered by OpenLink Virtuoso    This material is Open Knowledge     W3C Semantic Web Technology     This material is Open Knowledge    Valid XHTML + RDFa
This content was extracted from Wikipedia and is licensed under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License