| dbo:abstract
|
- Rhamphorhynchus és un gènere de pterosaure que visqué al Juràssic superior, fa entre 150 i 140 milions d'anys a Europa. L'espècie més grossa presentava una longitud alar de fins a 1,75 metres i podia arribar a pesar 2 kilograms. El quart dit de la mà, unes vint vegades més llarg que la resta i constituït per quatre falanges, sostenia la membrana de pell que formava cada ala. Les falanges del dit alar eren de forma arrodonida, però presentaven una inserció especial que garantia la unió de la porció de pell alar. Molts pterosaures, entre ells Rhamphorhynchus, estaven dotats d'un osset anomenat pteroide. L'estèrnum estava constituït per una placa ossia gruixuda amb una prominència que permetia la inserció d'una musculatura molt poderosa. Les troballes fòssils de Rhamphorhynchus es remunten als segles xviii i xix. El seu descobriment tingué lloc a Solnhofen, Baviera. (ca)
- Rhamphorhynchus („zobákovitá čelist“) je vyhynulým rodem ramforynchoidního ptakoještěra, žijícího v období svrchní jury (asi před 151 až 148 miliony let) na území dnešního Německa. Jeho zkameněliny jsou známé ze svrchnojurských sedimentů bavorského Solnhofenu. Mohl se však vyskytovat také na území dnešní Tanzanie, Španělska a Anglie. (cs)
- Rhamphorhynchus („Schnabel-Schnauze“) war eine Gattung langschwänziger Flugsaurier aus dem Oberjura. Fossilien fand man am Tendaguru in Tansania, in England sowie im Nusplinger Plattenkalk in Württemberg und bei Solnhofen und Eichstätt im bayerischen Franken. In den bayerischen Plattenkalken ist Rhamphorhynchus der häufigste anzutreffende Flugsaurier. Einige der Exemplare sind so gut erhalten, dass die Flughaut noch zu erkennen ist. Wie bei allen ursprünglichen Formen besaß Rhamphorhynchus noch einen langen Schwanz, der durch Bänder versteift wurde und an seinem Ende ein rautenförmiges Hautsegel aufwies, das die Steuerung unterstützte. Rhamphorhynchus trug im Oberkiefer 20 und im Unterkiefer 14 relativ große, nach vorne gerichtete Zähne, die bei geschlossenem Kiefer alternierend ineinander griffen. Ausgehend von dieser Bezahnung waren die meisten Arten vermutlich Fischfresser; bei einem Exemplar aus Solnhofen fanden sich noch Reste der letzten Fischmahlzeit. Die Schädel der gefundenen Exemplare haben Längen zwischen 3 (R. longicaudus) und 19 Zentimetern (R. longiceps). Die Flügelspannweite liegt zwischen 40 Zentimetern und 1,75 Metern (R. longiceps). 2021 wurde über eine fossilen Fund erstmals in Chile berichtet.
* R. muensteri aus Solnhofen mit Abdrücken der Flughaut in situ
* R. gemmingi, Lebendrekonstruktion
* Ein Raubfisch der Gattung Aspidorhynchus fängt einen Rhamphorhynchus (de)
- Ramforinko (Rhamphorhynchus = "beko-makzelo") estas genro de long-vostaj flugsaŭroj de la ĵurasio. Nur 17,5 cm longa sed kun flugetendiĝo de 100 cm, la ramforinko estis malpli specialigita ol postaj . Ĝi havis longan voston rigidigita de ligamentoj kun diamanto-forma padelo ĉe-fine. Ramforinko verŝajne manĝis fiŝojn kaj oni kredas ke ĝi ĉasis trenante sian makzelon en la akvo, kaptante fiŝojn, kaj ĵetante ilin en sian kolopoŝon, strukturon simila al tiu en pelikanoj, kiu konserviĝis en iuj fosilioj. Ankoraix hodiaŭ rinkopedoj uzas ĉi tiun metodon por kapti fiŝojn. Kvankam oni trovis ramforinkajn fosiliojn en Anglio, la plej bone konservitajn oni trovis en ŝtonminejo ĉe Solnhofen en Bavario; multaj ĉi tiuj fosilioj konservas ne nur la ostojn sed ankaŭ premsignojn de molaj histoj kiel la aloj kaj vosto. (eo)
- Rhamphorhynchus ("hocico con pico") o ranforrinco es un género extinto de pterosaurio ranforrincoideo que vivió en algunas zonas de Europa y África a finales del Jurásico, hace unos 150 millones de años. Menos especializados que sus contemporáneos, los pterodactiloides de cola corta como Pterodactylus, poseía una cola larga, que era rígida gracias a una serie de ligamentos, y acababa en un timón en forma de diamante. Las mandíbulas de Rhamphorhynchus alojaban dientes similares a alfileres, dirigidos hacia adelante, con una punta acabada en un pico curvado y afilado carente de dientes, indicando una dieta consistente sobre todo de peces e insectos. El género Rhamphorhynchus da nombre al grupo de pterosaurios de cola larga, conocidos como ranforrincoideos (Rhamphorhynchoidea). Aunque restos fósiles que posiblemente pertenezcan a Rhamphorhynchus han sido hallados en Inglaterra, Tanzania y España, los especímenes mejor preservados provienen de la Caliza de Solnhofen de Baviera, Alemania. Muchos de estos fósiles no solo han preservado los huesos sino también impresiones de tejidos blandos como las membranas de las alas. Dientes dispersos que se cree podrían ser de Rhamphorhynchus también han sido hallados en Portugal. (es)
- Rhamphorhynchus est un genre éteint de ptérosaures du Jurassique supérieur. Son nom signifie « bec-mâchoire ». (fr)
- Rhamphorhynchus (/ˌræmfəˈrɪŋkəs/, from Ancient Greek rhamphos meaning "beak" and rhynchus meaning "snout") is a genus of long-tailed pterosaurs in the Jurassic period. Less specialized than contemporary, short-tailed pterodactyloid pterosaurs such as Pterodactylus, it had a long tail, stiffened with ligaments, which ended in a characteristic soft-tissue tail vane. The mouth of Rhamphorhynchus housed needle-like teeth, which were angled forward, with a curved, sharp, beak-like tip lacking teeth, indicating a diet mainly of fish; indeed, fish and cephalopod remains are frequently found in Rhamphorhynchus abdominal contents, as well as in their coprolites. Although fragmentary fossil remains possibly belonging to Rhamphorhynchus have been found in England, Tanzania, and Spain, the best preserved specimens come from the Solnhofen limestone of Bavaria, Germany. Many of these fossils preserve not only the bones but impressions of soft tissues, such as wing membranes. Scattered teeth believed to belong to Rhamphorhynchus have been found in Portugal as well. (en)
- Il ranforinco (gen. Rhamphorhynchus muensteri GOLDFUSS, 1831) era uno pterosauro vissuto a partire dal Triassico superiore fino al Giurassico superiore (circa 150 milioni di anni fa) in Europa e in Africa. Gli pterosauri comparsi nel triassico e vissuti per tutto il giurassico avevano una lunga coda ossea, zampe corte e fauci dentate. Il ranforinco fu uno degli ultimi pterosauri a coda lunga, e anche uno di quelli che ha avuto più successo. Aveva ali lunghe e strette come quelle di un pellicano e sembra che vivesse in un modo piuttosto simile, planando in aria sul mare aperto alla ricerca di prede, puntando pesci e calamari e afferrandoli poi con i suoi denti affilati a volo radente sul pelo dell'acqua. Gli Pterosauri del Triassico appartengono al sottordine Rhamphorhynchoidea (Plieninger, 1901), sono i più antichi e le caratteristiche che li contraddistinguono sono una lunga coda usata come timone durante il volo, una testa piccola e bocca provvista di numerosi denti. Gli Pterodactyloidea (Plieninger, 1901) più noti, ma evolutisi solo nel Giurassico direttamente dai Ranforinchi, avevano un vero e proprio becco, oltre ad una coda corta unita alle zampe posteriori da una membrana. Del sottordine dei Ranforinchi, Eudimorphodon ranzii è il capostipite, essendo, ricordiamo, il più antico pterosauro conosciuto. (it)
- ランフォリンクス (Rhamphorhynchus 「嘴状の鼻先」) はジュラ紀に生息していた長尾型翼竜の1属である。同時代に生存していたプテロダクティルスをはじめとする尾の短い翼指竜亜目の翼竜と比べると特殊化の度合いが低く、靱帯で強化された長い尾を持ち、その先端には特徴的な菱形の尾翼があった。ランフォリンクスの上下顎には針のような歯が前方を向いて並び、歯のない吻端が鋭く反って嘴のようになっていることと併せて、主な食性は魚食だったことが示唆される。実際にも魚類や頭足類の遺骸はランフォリンクスの胃内容物や糞石からたびたび発見されている。 恐らくはランフォリンクスのものであろうと推測される部分的骨格は、イングランド・タンザニア・スペインなどで発見されているが、最も保存の良い標本はドイツ・バイエルン州のゾルンホーフェン石灰岩から産する。ゾルンホーフェン標本では骨格だけでなく翼膜のような軟組織の印象まで保存されている例は少なくない。ランフォリンクスのものだと思われる歯はポルトガルからも見つかっている。 (ja)
- 람포링쿠스(Rhamphorhynchus)는 쥐라기 후기에 살았던 익룡의 일종이다. (ko)
- Rhamphorhynchus is een geslacht van vliegende reptielen, een pterosauriër, behorend tot de groep van de Breviquartossa, dat tijdens het late Jura in Europa leefde. De eerste fossielen van Rhamphorhynchus werden in het begin van de negentiende eeuw ontdekt in Duitsland. In 1847 kreeg het dier zijn naam die "snavelsnuit" betekent. Er zijn van Rhamphorhynchus meer volledige skeletten gevonden dan van enige andere pterosauriër. Omdat die van elkaar verschilden in grootte, zijn er wel eenentwintig soorten van het geslacht Rhamphorhynchus benoemd. Later bleek die variatie veroorzaakt te zijn door een verschil in leeftijd. Tegenwoordig denken de wetenschappers daarom dat er maar één echte soort is: Rhamphorhynchus muensteri. Rhamphorhynchus lijkt daarmee een monotypisch geslacht te zijn. Doordat er zoveel fossielen gevonden zijn, is het skelet volledig bekend. De soort is zeer nauwkeurig bestudeerd. Rhamphorhynchus had een spitse kop met zeer lange vooruitstekende spitse tanden. Daarmee ving hij vis op zee. De fossielen zijn van zo'n hoge kwaliteit dat ze soms ook de afdrukken laten zien van de vlieghuid. Die had stijve ribbels waardoor hij op spanning kon worden gehouden en daartussen verbindende spiertjes om het vleugelprofiel aan te passen. Rhamphorhynchus had lange smalle vleugels, vergeleken met de korte nek en romp. Aan het uiteinde van de lange staart zat een ruitvormig vaantje dat als roer diende. De lange voeten hadden vliezen om mee te zwemmen. Rhamphorhynchus bereikte in twee jaar zijn volwassen grootte met een vleugelspanwijdte van ongeveer een meter. Hij groeide dus niet heel snel en sommige geleerden denken daarom dat de soort niet echt warmbloedig was. Hij had in ieder geval wel een vacht en zeer goede longen zodat hij bij het vliegen een hoge stofwisseling en een groot uithoudingsvermogen had. Ook volwassen dieren bleven nog langzaam doorgroeien. Er zijn exemplaren gevonden met een spanwijdte van honderdtachtig centimeter. (nl)
- Ramforynch (Rhamphorhynchus) – rodzaj niewielkiego pterozaura z rodziny Rhamphorhynchidae. (pl)
- Rhamphorhynchus var ett släkte flygödlor som levde under jura-tiden, och åt insekter, groddjur och fiskar. Denna kräldjurs-relaterade artikel saknar väsentlig information. Du kan hjälpa till genom att lägga till den. (sv)
- Рамфори́нх (лат. Rhamphorhynchus, от др.-греч. ῥάμφος — клюв и ῥύγχος — морда) — род длиннохвостых птерозавров из подсемейства семейства Rhamphorhynchidae, живших в юрском периоде (161,2—145,0 млн лет назад) на территории Европы (Португалия, Германия, Великобритания) и Африки (Танзания). Впервые описан палеонтологом Германом фон Майером в 1847 году. Включает в себя 3 валидных вида. Отличительной чертой рамфоринхов были длинные, укреплённые связками хвосты с характерной ромбовидной кисточкой на конце. Хотя фрагментарные остатки рамфоринхов найдены в Англии, Танзании и Португалии, лучше всего сохранились образцы из Зольнхофенских известняков, Германия. Многие из этих окаменелостей сохранили не только кости, но и отпечатки мягких тканей, таких, как мембрана крыла. Разрозненные зубы, возможно, принадлежавшие рамфоринху, обнаружены в Португалии. (ru)
- Рамфоринх (Rhamphorhynchus від дав.-гр. ῥάμφος — дзьоб і ῥύγχος — морда) — рід птерозаврів родини Rhamphorhynchidae, що існував у пізній юрі (161,2—145,0 млн років тому) на території сучасних Європи та Африки. Рештки рамфоринхів знайдено в Португалії, Німеччині, Великій Британії і Танзанії. Вперше описаний палеонтологом в 1847 році. Включає 3 види. Відмінною рисою рамфоринхів були довгі, укріплені зв'язками хвости з характерним ромбоподібним кінчиком. Хоча фрагментарні останки рамфоринх знайдені в Англії, Танзанії і Португалії, найкраще збереглися зразки з Зольнхофенських вапняків, Німеччина. Багато з цих скам'янілостей зберегли не тільки кістки, але і відбитки м'яких тканин, таких, як мембрана крила. (uk)
- 喙嘴翼龍（屬名：Rhamphorhynchus）又譯喙嘴龍，意思是“喙狀的口鼻部”，是種生存於侏儸紀的長尾翼龍類。喙嘴翼龍與翼手龍屬生存於相同時代。牠的長尾巴上有韌帶，使尾巴僵硬，尾端呈鑽石形狀。喙嘴翼龍的頜部，佈滿向前傾的尖細牙齒。牠們可能以魚類、昆蟲為食。 目前保存最好的喙嘴翼龍化石來自於巴伐利亞州索倫霍芬的採石場。索倫霍芬的許多化石被發現時不僅有骨頭，還有翅膀與尾巴等軟組織。另外，英格蘭、坦尚尼亞、西班牙等地也發現許多零碎化石，可能屬於喙嘴翼龍。葡萄牙也出土許多零散化石，可能屬於喙嘴翼龍。 (zh)
|
| dbp:synonyms
|
- (en)
- ( ) (en)
- (Wagner, 1857) (en)
- (Marsh, 1882) (en)
- Odontorhynchus (en)
- Ornithocephalus giganteus (en)
- Ornithopterus (en)
- Pterodactylus giganteus (en)
- Pterodactylus longicaudus (en)
- Pterodactylus muensteri (en)
- Pteromonodactylus (en)
- Rhamphorhynchus kokeni (en)
- Rhamphorhynchus phyllurus (en)
- (Cuvier, 1824 ) (en)
- (Fraas, 1855) (en)
- (Goldfuss, 1831) (en)
- (Koenigswald, 1931) (en)
- (Koh, 1937) (en)
- (Meyer, 1838) (en)
- (Meyer, 1843) (en)
- (Meyer, 1846) (en)
- (Münster, 1839) (en)
- (Oken, 1819 ) (en)
- (Owen, 1870) (en)
- (Plieninger, 1907) (en)
- (Stolley, 1936) (en)
- (Teryaev, 1967) (en)
- (Wagner, 1858) (en)
- (Woodward, 1902) (en)
- Odontorhynchus longicaudus (en)
- Ornithocephalus gemmingi (en)
- Ornithocephalus grandis (en)
- Ornithocephalus longicaudus (en)
- Ornithocephalus muensteri (en)
- Ornithocephalus secundarius (en)
- Ornithopterus lavateri (en)
- Pterodactylus gemmingi (en)
- Pterodactylus hirundinaceus (en)
- Pterodactylus lavateri (en)
- Pterodactylus muensteri (en)
- Pterodactylus gemmingi (en)
- Pterodactylus grandis (en)
- Pterodactylus hirundinaceus (en)
- Pterodactylus lavateri (en)
- Pterodactylus secundarius (en)
- Pteromonodactylus phyllurus (en)
- Rhamphorhynchus longicaudus (en)
- Rhamphorhynchus carnegiei (en)
- Rhamphorhynchus curtimanus (en)
- Rhamphorhynchus grandis (en)
- Rhamphorhynchus hirundinaceus (en)
- Rhamphorhynchus longiceps (en)
- Rhamphorhynchus longimanus (en)
- Rhamphorhynchus megadactylus (en)
- Rhamphorhynchus meyeri (en)
- Rhamphorhynchus suevicus (en)
|
| rdfs:comment
|
- Rhamphorhynchus („zobákovitá čelist“) je vyhynulým rodem ramforynchoidního ptakoještěra, žijícího v období svrchní jury (asi před 151 až 148 miliony let) na území dnešního Německa. Jeho zkameněliny jsou známé ze svrchnojurských sedimentů bavorského Solnhofenu. Mohl se však vyskytovat také na území dnešní Tanzanie, Španělska a Anglie. (cs)
- Rhamphorhynchus est un genre éteint de ptérosaures du Jurassique supérieur. Son nom signifie « bec-mâchoire ». (fr)
- ランフォリンクス (Rhamphorhynchus 「嘴状の鼻先」) はジュラ紀に生息していた長尾型翼竜の1属である。同時代に生存していたプテロダクティルスをはじめとする尾の短い翼指竜亜目の翼竜と比べると特殊化の度合いが低く、靱帯で強化された長い尾を持ち、その先端には特徴的な菱形の尾翼があった。ランフォリンクスの上下顎には針のような歯が前方を向いて並び、歯のない吻端が鋭く反って嘴のようになっていることと併せて、主な食性は魚食だったことが示唆される。実際にも魚類や頭足類の遺骸はランフォリンクスの胃内容物や糞石からたびたび発見されている。 恐らくはランフォリンクスのものであろうと推測される部分的骨格は、イングランド・タンザニア・スペインなどで発見されているが、最も保存の良い標本はドイツ・バイエルン州のゾルンホーフェン石灰岩から産する。ゾルンホーフェン標本では骨格だけでなく翼膜のような軟組織の印象まで保存されている例は少なくない。ランフォリンクスのものだと思われる歯はポルトガルからも見つかっている。 (ja)
- 람포링쿠스(Rhamphorhynchus)는 쥐라기 후기에 살았던 익룡의 일종이다. (ko)
- Ramforynch (Rhamphorhynchus) – rodzaj niewielkiego pterozaura z rodziny Rhamphorhynchidae. (pl)
- Rhamphorhynchus var ett släkte flygödlor som levde under jura-tiden, och åt insekter, groddjur och fiskar. Denna kräldjurs-relaterade artikel saknar väsentlig information. Du kan hjälpa till genom att lägga till den. (sv)
- 喙嘴翼龍（屬名：Rhamphorhynchus）又譯喙嘴龍，意思是“喙狀的口鼻部”，是種生存於侏儸紀的長尾翼龍類。喙嘴翼龍與翼手龍屬生存於相同時代。牠的長尾巴上有韌帶，使尾巴僵硬，尾端呈鑽石形狀。喙嘴翼龍的頜部，佈滿向前傾的尖細牙齒。牠們可能以魚類、昆蟲為食。 目前保存最好的喙嘴翼龍化石來自於巴伐利亞州索倫霍芬的採石場。索倫霍芬的許多化石被發現時不僅有骨頭，還有翅膀與尾巴等軟組織。另外，英格蘭、坦尚尼亞、西班牙等地也發現許多零碎化石，可能屬於喙嘴翼龍。葡萄牙也出土許多零散化石，可能屬於喙嘴翼龍。 (zh)
- Rhamphorhynchus és un gènere de pterosaure que visqué al Juràssic superior, fa entre 150 i 140 milions d'anys a Europa. L'espècie més grossa presentava una longitud alar de fins a 1,75 metres i podia arribar a pesar 2 kilograms. Les troballes fòssils de Rhamphorhynchus es remunten als segles xviii i xix. El seu descobriment tingué lloc a Solnhofen, Baviera. (ca)
- Ramforinko (Rhamphorhynchus = "beko-makzelo") estas genro de long-vostaj flugsaŭroj de la ĵurasio. Nur 17,5 cm longa sed kun flugetendiĝo de 100 cm, la ramforinko estis malpli specialigita ol postaj . Ĝi havis longan voston rigidigita de ligamentoj kun diamanto-forma padelo ĉe-fine. Ramforinko verŝajne manĝis fiŝojn kaj oni kredas ke ĝi ĉasis trenante sian makzelon en la akvo, kaptante fiŝojn, kaj ĵetante ilin en sian kolopoŝon, strukturon simila al tiu en pelikanoj, kiu konserviĝis en iuj fosilioj. Ankoraix hodiaŭ rinkopedoj uzas ĉi tiun metodon por kapti fiŝojn. (eo)
- Rhamphorhynchus („Schnabel-Schnauze“) war eine Gattung langschwänziger Flugsaurier aus dem Oberjura. Fossilien fand man am Tendaguru in Tansania, in England sowie im Nusplinger Plattenkalk in Württemberg und bei Solnhofen und Eichstätt im bayerischen Franken. In den bayerischen Plattenkalken ist Rhamphorhynchus der häufigste anzutreffende Flugsaurier. Einige der Exemplare sind so gut erhalten, dass die Flughaut noch zu erkennen ist. Wie bei allen ursprünglichen Formen besaß Rhamphorhynchus noch einen langen Schwanz, der durch Bänder versteift wurde und an seinem Ende ein rautenförmiges Hautsegel aufwies, das die Steuerung unterstützte. (de)
- Rhamphorhynchus ("hocico con pico") o ranforrinco es un género extinto de pterosaurio ranforrincoideo que vivió en algunas zonas de Europa y África a finales del Jurásico, hace unos 150 millones de años. Menos especializados que sus contemporáneos, los pterodactiloides de cola corta como Pterodactylus, poseía una cola larga, que era rígida gracias a una serie de ligamentos, y acababa en un timón en forma de diamante. Las mandíbulas de Rhamphorhynchus alojaban dientes similares a alfileres, dirigidos hacia adelante, con una punta acabada en un pico curvado y afilado carente de dientes, indicando una dieta consistente sobre todo de peces e insectos. El género Rhamphorhynchus da nombre al grupo de pterosaurios de cola larga, conocidos como ranforrincoideos (Rhamphorhynchoidea). (es)
- Rhamphorhynchus (/ˌræmfəˈrɪŋkəs/, from Ancient Greek rhamphos meaning "beak" and rhynchus meaning "snout") is a genus of long-tailed pterosaurs in the Jurassic period. Less specialized than contemporary, short-tailed pterodactyloid pterosaurs such as Pterodactylus, it had a long tail, stiffened with ligaments, which ended in a characteristic soft-tissue tail vane. The mouth of Rhamphorhynchus housed needle-like teeth, which were angled forward, with a curved, sharp, beak-like tip lacking teeth, indicating a diet mainly of fish; indeed, fish and cephalopod remains are frequently found in Rhamphorhynchus abdominal contents, as well as in their coprolites. (en)
- Il ranforinco (gen. Rhamphorhynchus muensteri GOLDFUSS, 1831) era uno pterosauro vissuto a partire dal Triassico superiore fino al Giurassico superiore (circa 150 milioni di anni fa) in Europa e in Africa. Del sottordine dei Ranforinchi, Eudimorphodon ranzii è il capostipite, essendo, ricordiamo, il più antico pterosauro conosciuto. (it)
- Rhamphorhynchus is een geslacht van vliegende reptielen, een pterosauriër, behorend tot de groep van de Breviquartossa, dat tijdens het late Jura in Europa leefde. De eerste fossielen van Rhamphorhynchus werden in het begin van de negentiende eeuw ontdekt in Duitsland. In 1847 kreeg het dier zijn naam die "snavelsnuit" betekent. Er zijn van Rhamphorhynchus meer volledige skeletten gevonden dan van enige andere pterosauriër. Omdat die van elkaar verschilden in grootte, zijn er wel eenentwintig soorten van het geslacht Rhamphorhynchus benoemd. Later bleek die variatie veroorzaakt te zijn door een verschil in leeftijd. Tegenwoordig denken de wetenschappers daarom dat er maar één echte soort is: Rhamphorhynchus muensteri. Rhamphorhynchus lijkt daarmee een monotypisch geslacht te zijn. (nl)
- Рамфори́нх (лат. Rhamphorhynchus, от др.-греч. ῥάμφος — клюв и ῥύγχος — морда) — род длиннохвостых птерозавров из подсемейства семейства Rhamphorhynchidae, живших в юрском периоде (161,2—145,0 млн лет назад) на территории Европы (Португалия, Германия, Великобритания) и Африки (Танзания). Впервые описан палеонтологом Германом фон Майером в 1847 году. Включает в себя 3 валидных вида. Отличительной чертой рамфоринхов были длинные, укреплённые связками хвосты с характерной ромбовидной кисточкой на конце. (ru)
- Рамфоринх (Rhamphorhynchus від дав.-гр. ῥάμφος — дзьоб і ῥύγχος — морда) — рід птерозаврів родини Rhamphorhynchidae, що існував у пізній юрі (161,2—145,0 млн років тому) на території сучасних Європи та Африки. Рештки рамфоринхів знайдено в Португалії, Німеччині, Великій Британії і Танзанії. Вперше описаний палеонтологом в 1847 році. Включає 3 види. Відмінною рисою рамфоринхів були довгі, укріплені зв'язками хвости з характерним ромбоподібним кінчиком. (uk)
|
