| dbo:abstract
|
- René Lagrou (Blankenberge, 15 de abril de 1904-Barcelona, 1 de abril de 1969) fue un político belga y colaboracionista con Alemania nazi. Originario de Flandes Occidentales, Lagrou trabajó como abogado en Amberes. Lagrou obtuvo notoriedad como un miembro de la Unión Nacional Flamenca. Publicó su propio periódico Roeland, que se volvió cada vez más antisemita tras el ascenso al poder de Adolf Hitler. Tras la ocupación alemana de Bélgica en la Segunda Guerra Mundial, Lagrou junto con Ward Hermans fue el fundador de la (desde 1942, las en Vlaanderen), las SS flamencas. Lagrou entró en acción con las Waffen-SS en el Frente Oriental y algunos informes iniciales sugieren erróneamente que murió en batalla; sin embargo, Lagrou sobrevivió y fue capturado por los Aliados en Francia, pero logró escapar a España. En mayo de 1946 su nombre fue uno de los tres en la lista negra enviada por el gobierno de Bélgica a España, donde se estaba escondiendo junto con Léon Degrelle y Pierre Daye. Poco después, fue condenado a pena de muerte in absentia por el tribunal de crímenes de guerra en Amberes. Cuando surgió la posibilidad de extradición de España, Lagrou huyó a Argentina en julio de 1947 y adoptó el nombre falso de Reinaldo van Groede. Allí, se convirtió en una personalidad central en las ratlines patrocinadas por Juan Domingo Perón para rescatar a los nazis de la persecución en Europa. En la Oficina de Inmigración en Argentina, Lagrou recibió amplios poderes y diseñó ambiciosos planes para trasladar a dos millones de personas de Bélgica, todos los cuales o bien eran colaboradores nazis o sus familias. También fue miembro de la comandada por Rodolfo Freude y en este puesto inició los planes de reasentamiento para varios nazis. (es)
- René Lagrou, né le 15 avril 1904 à Blankenberge et mort à Barcelone, le 1er avril 1969, était un avocat belge, un homme politique nationaliste flamand, et l'un des membres fondateurs et le premier dirigeant de l'Algemeene-SS Vlaanderen durant la Seconde Guerre mondiale. (fr)
- René Lagrou (1904–1969) was a Belgian politician and collaborator with Nazi Germany. Lagrou was born in Blankenberge in West Flanders, Belgium and worked as a lawyer in Antwerp. Lagrou had first came to prominence as a member of the Flemish National Union. He published his own journal Roeland, which became increasingly anti-Semitic following Adolf Hitler's rise to power. Following the German occupation of Belgium in World War II Lagrou, along with Ward Hermans, founded the extremist Algemeene-SS Vlaanderen (from 1942, the Germaansche SS in Vlaanderen), a Flemish political faction supported by the SS. Lagrou saw action with the Waffen SS on the Eastern Front and some initial reports erroneously suggested that he had died in battle. However Lagrou had survived and he was captured by the Allies in France but managed to escape to Francoist Spain. In May 1946 his was one of three names on a 'black list' sent by the government of Belgium to Spain where he was in hiding, along with Léon Degrelle and Pierre Daye. Soon after he was condemned to death in absentia by the war crimes tribunal in Antwerp. With the possibility of extradition from Spain looming, Lagrou arrived in Argentina in July 1947 and adopted the false name Reinaldo van Groede. Here he became a leading figure in the ratlines sponsored by Juan Perón to rescue Nazis from prosecution in Europe. Given wide powers within the immigration service in Argentina, Lagrou drew up ambitious plans to move as many as 2 million people from Belgium, all either Nazi collaborators or their families. He was also a member of the Rodolfo Freude-led División de Informaciones and in this capacity initiated the cases for resettlement for a number of Nazis. (en)
- René Lagrou (Blankenberge, 15 april 1904 - Barcelona, 1 april 1969) was een Belgisch advocaat en leider van de Algemeene SS-Vlaanderen. (nl)
- René Lagrou (ur. 1904, zm. 1969) – flamandzki działacz narodowy i wydawca, komendant Flamandzkiego SS, oficer Ochotniczego Legionu Flandryjskiego, Ochotniczej Brygady Szturmowej "Langemarck", a następnie 27 Ochotniczej Dywizji Grenadierów Pancernych SS "Langemarck" podczas II wojny światowej. W okresie międzywojennym był prawnikiem w Antwerpii. Wstąpił do Flamandzkiego Związku Narodowego (VNV). Wydawał też czasopismo "Roeland", które propagowało hasła nacjonalistyczne i antysemickie. Krótko przed atakiem Niemiec na Belgię wraz z innymi nacjonalistami flamandzkimi został aresztowany i osadzony w obozie na południu Francji. Po zajęciu Belgii i Francji przez wojska niemieckie w poł. 1940 r., współzałożył wraz z Algemeene-SS Vlaanderen, stanowiące flamandzki człon . Od 7 grudnia 1940 r. do 10 maja 1941 r. w stopniu SS-Hauptsturmführera stał na jego czele. Był też autorem książki pt. "Wij verdachten", w której opisał internowanie przez belgijskie władze w 1940 r. Następnie wstąpił ochotniczo do Waffen-SS, po czym w szeregach Ochotniczego Legionu Flandryjskiego został wysłany na front wschodni. W maju 1943 r. przeszedł do Ochotniczej Brygady Szturmowej "Langemarck", która w październiku 1944 r. została rozwinięta w 27 Ochotniczą Dywizję Grenadierów Pancernych SS "Langemarck". Doszedł do stopnia SS-Sturmbannführera. Pod koniec 1944 r. we Francji R. Lagrou został wzięty do niewoli przez aliantów, ale zdołał uciec poprzez Szwajcarię do frankistowskiej Hiszpanii. W maju 1946 r. władze belgijskie wysłały do rządu hiszpańskiego żądanie jego ekstradycji (obok Leona Degrelle'a i Pierre'a Daye), ale zostało ono odrzucone. René Lagrou został zaocznie skazany na karę śmierci przez trybunał wojenny w Antwerpii. W lipcu 1947 r. pod fałszywym nazwiskiem Reinaldo van Groede przyjechał on do Argentyny, gdzie został członkiem División de Informaciones, argentyńskiej organizacji wywiadowczej, która wspomagała przerzucanie byłych nazistów i kolaborantów do Argentyny. (pl)
|
| rdfs:comment
|
- René Lagrou, né le 15 avril 1904 à Blankenberge et mort à Barcelone, le 1er avril 1969, était un avocat belge, un homme politique nationaliste flamand, et l'un des membres fondateurs et le premier dirigeant de l'Algemeene-SS Vlaanderen durant la Seconde Guerre mondiale. (fr)
- René Lagrou (Blankenberge, 15 april 1904 - Barcelona, 1 april 1969) was een Belgisch advocaat en leider van de Algemeene SS-Vlaanderen. (nl)
- René Lagrou (Blankenberge, 15 de abril de 1904-Barcelona, 1 de abril de 1969) fue un político belga y colaboracionista con Alemania nazi. Originario de Flandes Occidentales, Lagrou trabajó como abogado en Amberes. Lagrou obtuvo notoriedad como un miembro de la Unión Nacional Flamenca. Publicó su propio periódico Roeland, que se volvió cada vez más antisemita tras el ascenso al poder de Adolf Hitler. Tras la ocupación alemana de Bélgica en la Segunda Guerra Mundial, Lagrou junto con Ward Hermans fue el fundador de la (desde 1942, las en Vlaanderen), las SS flamencas. (es)
- René Lagrou (1904–1969) was a Belgian politician and collaborator with Nazi Germany. Lagrou was born in Blankenberge in West Flanders, Belgium and worked as a lawyer in Antwerp. Lagrou had first came to prominence as a member of the Flemish National Union. He published his own journal Roeland, which became increasingly anti-Semitic following Adolf Hitler's rise to power. Following the German occupation of Belgium in World War II Lagrou, along with Ward Hermans, founded the extremist Algemeene-SS Vlaanderen (from 1942, the Germaansche SS in Vlaanderen), a Flemish political faction supported by the SS. (en)
- René Lagrou (ur. 1904, zm. 1969) – flamandzki działacz narodowy i wydawca, komendant Flamandzkiego SS, oficer Ochotniczego Legionu Flandryjskiego, Ochotniczej Brygady Szturmowej "Langemarck", a następnie 27 Ochotniczej Dywizji Grenadierów Pancernych SS "Langemarck" podczas II wojny światowej. (pl)
|
