| dbo:abstract
|
- Fugàlia o Regifugium (en llatí Fugalia, 'la festa de la fugida' o Regifugium 'la fugida del rei') era una festa celebrada cada any a l'antiga Roma el dia 24 de febrer, en commemoració, segons Ovidi, de la fugida de Tarquini el Superb. Aquell dia el rex sacrorum oficiava un sacrifici al Comitium, i després del sacrifici fugia precipitadament del lloc, segons explica Plutarc. Sembla clar que representava una fugida simbòlica, però no se sap segur de què es fugia. Tant Ovidi com Sext Pompeu Fest expliquen que commemora l'expulsió de Tarquini, però alguns autors moderns consideren que la cerimònia, en el seu origen la celebrava el propi rei i que representava una purificació de la ciutat. La víctima sacrificada hauria estat el boc expiatori contaminat amb tota la culpa i l'oficiant, el rei potser, havia de fugir ràpidament d'aquella ignomínia. Plutarc diu que el rex sacrorum feia algunes funcions religioses durant l'antiga monarquia, però no tenia cap paper ni civil ni militar. Estava obligat a fer un sacrifici públic el 24 de febrer i una vegada celebrat, fugia ràpidament per deixar al rei que reunís els comicis i exercís de monarca. (ca)
- Das Regifugium (lateinisch wörtlich „Königsflucht“; auch Fugalia) war ein Fest im alten Rom, das am 24. Februarius stattfand. Zum Ursprung dieses Festes gab es bereits in der Antike verschiedene Meinungen. Nach Varro und Ovid sollte der Vertreibung Lucius Tarquinius Superbus, des siebten und letzten römischen Königs, traditionell datiert auf das Jahr 510/509 v. Chr., gedacht werden. Der älteste überlieferte Text darüber ist in den Fasten Ovids enthalten; er beginnt so: Nunc mihi dicenda est regis fuga. traxit ab illa sextus ab extremo nomina mense dies.ultima Tarquinius Romanae gentis habebat regna, vir iniustus, fortis ad arma tamen.(„Jetzt muss ich berichten von der Flucht des Königs, sechs Tage vor dem Ende des Monats. Der letzte Tarquinier war römischer Nation, ein ungerechter Mann, aber dennoch im Krieg erfolgreich.“) Der griechische Universalgelehrte Plutarch stimmte mit dieser Ansicht nicht überein. Er war der Meinung, dass es nach Abschaffung des Königtums dem Rex sacrorum, dem sakralen Nachfolger des Königs, zukam, obwohl dieser keinerlei politische und militärische Funktionen innehatte, an diesem Fest auf dem Komitium ein öffentliches Dankopfer darzubringen und danach so schnell wie möglich vom Forum zu fliehen. Die „Flucht des Königs“ sei demnach das Verschwinden des Rex sacrorum. (de)
- Dans la religion romaine, le Regifugium (en latin : rēgǐfŭgǐum, ǐi ; parfois, en français : le régifugion) ou les Fugalia (en latin : Fŭgālǐa, ǐum ; en français, les Fugalies) était une fête célébrée le 24 février pour commémorer l’expulsion de la monarchie étrusque par l’aristocratie locale et la fondation de la République romaine. Le Regifugium était célébré le « sixième jour avant les calendes de mars » (a.d. VI Kal. Mart.), soit le 24 février§ 2_3-0" class="reference">. En latin, le nom évoque le « vol du roi » ou « fuite du roi ». Selon Varron et Ovide, cette fête commémorait la fuite de Tarquin le Superbe, en 510 av. J.-C. chassé par le peuple romain. Ovide, dans Les Fastes, en fait le récit : « Nunc mihi dicenda est regis fuga. Traxit ab illasextus ab extremo nomina mense dies.Ultima Tarquinius Romanæ gentis habebatregna, vir iniustus, fortis ad arma amen. » (« Maintenant je dois chanter l'expulsion des rois. C'est là le souvenir que rappelle, par son nom, le sixième jour avant la fin du mois. Tarquin était le tout dernier à régner sur Rome, un homme injuste, mais brave à la guerre. ») Plutarque désapprouve. Selon lui, le rex sacrorum, remplaçant de l'ancien roi de Rome dans les rituels religieux divers, n'aurait tenu aucun rôle civique ou militaire, mais devait néanmoins nécessairement offrir un sacrifice public au Comitia à cette date. Le vol du roi était la sortie rapide du roi par procuration. Le Regifugium était considéré comme le dernier jour de l'année§ 4_5-0" class="reference">. Cette interprétation existait encore en 391 apr. J.-C., année au cours de laquelle, d'après le Code théodosien, fut interdite la célébration de tout sacrifice païen le 24 février§ 4_5-1" class="reference">. Le Regifugium s'appela alors Fugalia§ 4_5-2" class="reference">. (fr)
- Las Fugalias o Regifugion (en latín: Fugalia, "fiesta de la fuga" o Regifugium, "huida del rey") fueron las fiestas que se celebraban en Roma para conmemorar la expulsión del último rey romano, Tarquinio el Soberbio. También existe la posibilidad que se celebrasen en honor de la diosa en reconocimiento a que había puesto a la fuga a los enemigos de Roma. Era una fiesta religiosa anual que tenía lugar en la Antigua Roma cada 24 de febrero (en latín: a.d. VI Kal. Mart.). (es)
- The Regifugium ("Flight of the King") or Fugalia ("Festival of the Flight") was an annual religious festival that took place in ancient Rome every February 24 (Latin: a.d. VI Kal. Mart.). (en)
- Regifugium ("koningsvlucht") was een Romeinse feestdag waarop de laatste Romeinse koning, Tarquinius Superbus, in 509 v.Chr. zou zijn verdreven. De datum is evenwel omstreden, daar we pas vanaf Ausonius deze datum aantreffen in bronnen. Waarschijnlijk had 24 februari, evenals 24 maart en 24 mei, op een godsdienstige plechtigheid betrekking, aangeduid door Q. R. C. F. (quando rex comitiavit fas), namelijk op het offer van de rex sacrificulus, dat elke maand op het comitium werd verricht, en waarna deze zich in allerijl naar huis terug moest begeven. Dit schijnt een Etruskisch gebruik te zijn geweest. (nl)
- Il regifugium è un antico cerimoniale della religione romana che aveva luogo nei comitia calata il 24 febbraio, e aveva il suo culmine nella fuga improvvisa dall'assemblea del rex sacrorum. La cerimonia è di significato oscuro già per gli stessi antichi; è comunque certo che affonda le sue radici in . Ovidio la collega alla cacciata di Tarquinio il Superbo; ma la maggioranza delle fonti tramanda che la cerimonia segnava la fine dell'anno o, perlomeno, la sospensione delle attività del rex sacrorum fino alle . Effettivamente, prima della riforma del calendario da parte di Giulio Cesare (calendario giuliano), che portò il numero dei mesi dell'anno da dieci a dodici, l'anno iniziava con il mese di marzo (dedicato al dio Marte). Quindi precedentemente alla riforma il 24 febbraio corrispondeva al 24 dicembre. Dunque, il regifugium era legato alla "sparizione" del Sole durante il solstizio invernale, e il ritorno del rex segnava l'inizio del nuovo anno. (it)
- Регифугий (лат. Regifugium; праздник бегства царя) — древнеримский религиозный обрядовый праздник, приходившийся на 24 февраля. В этот день служитель культа «rex Sacrorum» приносил жертву на комиции (народном собрании) и тотчас по совершении обряда убегал. По толкованию некоторых римских писателей, этот обряд символизировал изгнание Тарквиния (Ovid. Fasti II, 686; см. Fasti (poem)); другие полагают, что праздник происходил в воспоминание жертвоприношения, которое совершал царь в эпоху царской власти в Риме для умилостивления богов и очищения города: жертвенное животное как бы принимало на себя скверну, и поэтому жрец, боясь оскверниться, убегал. На связь с идеей очищения указывает, между прочим, то, что праздник совершался в феврале, месяце очищения. В празднестве принимали участие салии (жреческая коллегия из 12 жрецов бога Марса и 12 жрецов бога Квирина; салии исполняли военную пляску во время ежегодных празднеств в честь Марса) — ясное доказательство, что обряд восходил к царской эпохе. Регифугий — один из двух римских национальных праздников (второй — Эквирии, 14 марта), отмечавшихся в чётный день, тогда как все государственные праздники совпадали с нечётными числами месяца (в прямом порядке счёта) в силу господствовавшей веры в благодетельное влияние нечётного числа. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Las Fugalias o Regifugion (en latín: Fugalia, "fiesta de la fuga" o Regifugium, "huida del rey") fueron las fiestas que se celebraban en Roma para conmemorar la expulsión del último rey romano, Tarquinio el Soberbio. También existe la posibilidad que se celebrasen en honor de la diosa en reconocimiento a que había puesto a la fuga a los enemigos de Roma. Era una fiesta religiosa anual que tenía lugar en la Antigua Roma cada 24 de febrero (en latín: a.d. VI Kal. Mart.). (es)
- The Regifugium ("Flight of the King") or Fugalia ("Festival of the Flight") was an annual religious festival that took place in ancient Rome every February 24 (Latin: a.d. VI Kal. Mart.). (en)
- Regifugium ("koningsvlucht") was een Romeinse feestdag waarop de laatste Romeinse koning, Tarquinius Superbus, in 509 v.Chr. zou zijn verdreven. De datum is evenwel omstreden, daar we pas vanaf Ausonius deze datum aantreffen in bronnen. Waarschijnlijk had 24 februari, evenals 24 maart en 24 mei, op een godsdienstige plechtigheid betrekking, aangeduid door Q. R. C. F. (quando rex comitiavit fas), namelijk op het offer van de rex sacrificulus, dat elke maand op het comitium werd verricht, en waarna deze zich in allerijl naar huis terug moest begeven. Dit schijnt een Etruskisch gebruik te zijn geweest. (nl)
- Fugàlia o Regifugium (en llatí Fugalia, 'la festa de la fugida' o Regifugium 'la fugida del rei') era una festa celebrada cada any a l'antiga Roma el dia 24 de febrer, en commemoració, segons Ovidi, de la fugida de Tarquini el Superb. (ca)
- Das Regifugium (lateinisch wörtlich „Königsflucht“; auch Fugalia) war ein Fest im alten Rom, das am 24. Februarius stattfand. Zum Ursprung dieses Festes gab es bereits in der Antike verschiedene Meinungen. Nach Varro und Ovid sollte der Vertreibung Lucius Tarquinius Superbus, des siebten und letzten römischen Königs, traditionell datiert auf das Jahr 510/509 v. Chr., gedacht werden. Der älteste überlieferte Text darüber ist in den Fasten Ovids enthalten; er beginnt so: (de)
- Dans la religion romaine, le Regifugium (en latin : rēgǐfŭgǐum, ǐi ; parfois, en français : le régifugion) ou les Fugalia (en latin : Fŭgālǐa, ǐum ; en français, les Fugalies) était une fête célébrée le 24 février pour commémorer l’expulsion de la monarchie étrusque par l’aristocratie locale et la fondation de la République romaine. Le Regifugium était célébré le « sixième jour avant les calendes de mars » (a.d. VI Kal. Mart.), soit le 24 février§ 2_3-0" class="reference">. En latin, le nom évoque le « vol du roi » ou « fuite du roi ». Ovide, dans Les Fastes, en fait le récit : (fr)
- Il regifugium è un antico cerimoniale della religione romana che aveva luogo nei comitia calata il 24 febbraio, e aveva il suo culmine nella fuga improvvisa dall'assemblea del rex sacrorum. La cerimonia è di significato oscuro già per gli stessi antichi; è comunque certo che affonda le sue radici in . Ovidio la collega alla cacciata di Tarquinio il Superbo; ma la maggioranza delle fonti tramanda che la cerimonia segnava la fine dell'anno o, perlomeno, la sospensione delle attività del rex sacrorum fino alle . Effettivamente, prima della riforma del calendario da parte di Giulio Cesare (calendario giuliano), che portò il numero dei mesi dell'anno da dieci a dodici, l'anno iniziava con il mese di marzo (dedicato al dio Marte). Quindi precedentemente alla riforma il 24 febbraio corrispondeva (it)
- Регифугий (лат. Regifugium; праздник бегства царя) — древнеримский религиозный обрядовый праздник, приходившийся на 24 февраля. В этот день служитель культа «rex Sacrorum» приносил жертву на комиции (народном собрании) и тотчас по совершении обряда убегал. Регифугий — один из двух римских национальных праздников (второй — Эквирии, 14 марта), отмечавшихся в чётный день, тогда как все государственные праздники совпадали с нечётными числами месяца (в прямом порядке счёта) в силу господствовавшей веры в благодетельное влияние нечётного числа. (ru)
|
